ความคิดเห็นที่ 1 สวัสดีจ้าคุณหนุ่ยคนเก่ง  ... - แด่คุณหนุ่ย สำหรับ "กำลังใจ" และ "สิ่งดีๆ " ที่คุณหนุ่ยมอบให้ พลอย อย่าง เสมอต้นเสมอปลายเลยนะคะ ... ทั้งในห้องการเมือง , ห้องนี้ และ ในชีวิตประจำวัน หากหนุ่ยมีเรื่องทุกข์ใจ หรือไม่สบายใจ มิว่าเรื่องอะไร ก็ขอเ็ป็นคนคอยปลอบใจเพิ่มขึ้นอีกคนนะคะ ... - คงมิมีอะไร ที่จะกล่าวมากไปกว่า "ความรู้สึก" ดังนี้จ๊ะ ...เพียงปล่อยบ้างวางลง ... อย่าตรงดิ่ง หากท้วงติงสักนิด ... อย่าคิดถือ ลองปล่อยคว้างอากาศ ...ในกำมือ ใจยุดยื้ออาจรื้อโล่ง ...โปร่งสบาย... ...ช่วยแบ่งปัน ผันเหนื่อย... มาที่ฉัน เพื่อรับขวัญ ผันเอื้อ ... เผื่อสหาย ช่วยตอบรับ ผันร้อน ... จนผ่อนคลาย เพื่อละลาย พฤติกรรม ที่ซ้ำเติม... ...สูดหายใจ ต่อเวลา ... ตามหน้าที่ กินอิ่มหมีพีมัน ... เลือกสรรเสริม หลับเต็มตาอย่าครุ่นคิด ... ตามจิตเดิม เป็นจุดเริ่มเพิ่มพลัง ... จากภายใน... ...ใช้ชีวิตหวิดเวียนพ้น ...วนประมาท ธรรมชาติอาจประชด ... กฎผลักไส หากขอร้องด้วยเสียงดัง ... กังวานไกล อาจทำให้เธอสะดุด ... หยุดระวัง... ...แค่แฝงตัวรัวมา ... คราเธอเหงา แปลงกายเคล้าจิตรำลึก ... ตรึกความหลัง ในวิถีชีวิตที่ ...  ไม่จีรัง โรยความหวัง รั้งความสุข ปลุกความดี... ...แค่แกว่งไกวไหวเคลื่อน ... เหมือนชิงช้า เพียงเธอล้า มานั่งเล่น  อย่าหลบลี้ ยามโล้ไหว  ได้โอบอุ้ม  ... คลุมอารี ผลักเคลื่อนที่ ด้วยไมตรี ...  อย่างอ่อนโยน... ...เพียงปล่อยบ้างวางลง ...  ตรงมาหา ฉันสักครา ถ้าเธอเหนื่อย เนือยหัวโขน จะสำรวจ ส่วนที่ขาด คาดการณ์โอน และโยกโยน ส่วนที่เกิน ก่อนเดินไป... ...เมื่อส่งเธอ กลับที่ตั้ง  ดังใจแล้ว มิคลาดแคล้ว จรลี หนีไปไหน หากเธอเหนื่อย หนักหนา สาหัสใด จะโล้ไหว เวลา มาแบ่งเบา... ...แค่มาส่ง เธอกลับ ยังที่ตั้ง โดยไม่รั้ง ให้อยู่นาน รังควานเร้า แต่หายเหนื่อย แล้วหรือยัง สุดหยั่งเดา แค่หายเหงา เป็นใช้ได้ ไม่ค้างคา... ...แค่มาย้ำ ว่าสำรอง ที่พักให้ ไกลเหมือนใกล้ ได้ระยะ ขันอาสา มอบแสงสี แห่งพลุศิลป์จินตนา ยามอ่อนล้า เรียกหาฉัน ...นะคนดี... จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 1 พ.ย. 52 20:49:03

ความคิดเห็นที่ 2 ผ่านวัยนี้ มานานหลายปีแล้ว รู้สึกเขินจัง.. ยังคงจำ วันนั้น ที่ผ่านห้วง เวลาล่วง เลยผ่าน นานแล้วหนา พรหมลิขิต ขีดเส้นผ่าน แต่นั้นมา มิได้หยุด กาลเวลา พาสองเรา ให้ได้เชย ชมชิด ดั่งคิดหมาย ทุกสิ่งหาย คล้ายหยุด ฉุดความเหงา เป็นอดีต กรีดฝังไว้ ใจแนบเนา เคยยวนเย้า คราวเริ่มแรก แตกดรุณ คิดถึงวัน เคยหวาน พลันใจหาย จนบัดนี้ ไม่มีใคร หมายเกื้อหนุน วันเดือนปี ที่ผ่านไป คล้ายเป็นทุน คนเคยคุ้น ยังหนุนหลบ ซบในใจ ให้จดจำ ย้ำเตือน เหมือนพึ่งผ่าน เมื่อวันวาน ยังหวานอยู่ ดูสดใส จะกี่ปี ยังมีเธอ อยู่ข้างใน ดวงฤทัย ยังจำมั่น ผันผ่านกาล/... ... จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 1 พ.ย. 52 20:51:45

ความคิดเห็นที่ 3 และอีกสักบท สำหรับ ... ความทรงจำ ที่แสนงดงาม จ๊ะ ... เขาคือเขา เราคือเรา สอง "เงา" รัก เขาทายทัก เราปักใจ ไม่เสียหลาย รู้สึกดี มีค่า อย่าเสียดาย รู้ความหมาย ตอบ "รัก" แม้จักตรม ... ... รักคือให้ ให้คือรัก สลักจิต เราใช้สิทธิ์ เป็น "ผู้ให้" ใคร่สุขสม แค่ "ผู้รับ" รับมอบ ตอบชื่นชม แปรความขม เป็นหวาน ผ่านเวลา ... ... จากวันนั้น มั่นใจ ในวันนี้ สิ่งดีดี มิหนีหาย คล้ายโหยหา ยามคิดฝัน พลันยิ้ม กริ่มทุกครา "เปิ่น" หนักหนา ตัวฉัน ในวันวาน... ....................................................... ....................................................... ... เรามองเขา เขามองเรา ผ่าน "เงา" ฝัน ่คุ้นเคยกัน แค่ทรงจำ ยังฉ่ำหวาน "กุหลาบแห้ง" แฝง "กระดาษ" อาจเกลากาล สร้างตำนาน คน "ผ่าน" รัก ให้ "รักเป็น" ....................................................... ....................................................... ... แต่งสด เพื่อหนุ่ยนะจ๊ะ ... *** แำก้ไขครั้งที่ 1 กลับมาเติมเส้นจ๊ะ ให้อ่านง่าย *** ***แก้ไขครั้งที่ 2 แก้ไขคำบางคำจ๊ะ *** แก้ไขเมื่อ 01 พ.ย. 52 21:15:16 แก้ไขเมื่อ 01 พ.ย. 52 21:12:54 จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 1 พ.ย. 52 21:09:51

ความคิดเห็นที่ 4 ... แวะมาอ่านจ้า คุณหนุ่ย .... จากคุณ : D_AkIrA เขียนเมื่อ : 1 พ.ย. 52 21:30:52

ความคิดเห็นที่ 5 ถูกยึดเครื่องค่ะ..  ถ้าไม่ใช่ VIP นะ  ไม่ยอมแน่ๆเลย... มาบอกว่า...  ขอบคุณ แม่พลอยมากๆ..   ไม่ต้องบอกก็ได้เน๊าะว่ามากเท่าไหร่?..แค่ไหน?..  ถ้าหากคิดว่าน้อยน่ะ..  คงจะดูถูกเม็ดทราย ที่รายล้อมท้องทะเลนะ..   เพราะกำลังจะบอกว่า............... เป็นเม็ดทราย รายล้อม กรอมผืนน้ำ ฟ้าสีคราม ย้ำแจง  แจ้งความหมาย สิ่งหนึ่งซึ่ง ตรึงย้ำ คำบรรรยาย บอกความหมาย ทรายล้อมโอบ  กลบทะเล............ แม่พลอยจ๋า...   ทะเลน่ะ  กว้างใหญ่ไพศาลก็จริง... แต่สิ่งที่อ้าโอบ ซบผืนน้ำอยู่น่ะ... นับเม็ดไม่หวาดไม่ไหวเลยนะรู้ปล่าว..ว.. ถึงแม้ว่า เค้าจะเป็นแค่เม็ดทรายเล็กๆ....ก็ตามที... แก้ไขเมื่อ 02 พ.ย. 52 00:03:02 จากคุณ : สิริชน เขียนเมื่อ : 1 พ.ย. 52 23:55:33

ความคิดเห็นที่ 6 แต่ละคนอาจมีเรื่องราวเล่าสู่กันฟัง แต่ของแสงแรกไม่มีอะไรน่าตื่นเต้น ผ่านวัยหนุ่มเหมือนไม่ได้ผ่าน ไม่เคยใช้ความเป็นวัยหนุ่ม จบประถม แสงแรกบวชเรียนและเรียน ออกมาสู่โลกภายนอกจนปรับตัวได้ ดีใจกับวันเวลาที่ผ่านมา ได้เรียนรู้เรื่องราวดีดี ดูแลกายใจได้ดีตามสถานการณ์ ไม่เชยเหมือนพระเอกเรื่องโอเคเบตงหรอก เคยจำมุขหนึ่งได้ ที่ว่าในคืนแต่งงาน เจ้าสาวนั่งหวีผมหน้าโต๊ะเครื่องแป้ง เจ้าบ่าวอาบน้ำเสร็จก็มาโอบไหล่ จนเจ้าสาวลุกขึ้นส่งเสียงตกใจ พี่ ทำอะไรเนี่ย อ้าว ก็กอดไง เจ้าสาวยิ้ม โธ่ พี่ ยังงี้เขาเรียกล็อกคอพี่ กอดหนะทำอย่างนี้ เจ้าสาวเอามือเจ้าบ่าวมาโอบเอว เฮ้อ ท่านมหาเรา กอดยังต้องให้สอน แสงแรกไม่เชยขนาดนั้น แยกแยะได้ว่ากอดกับล็อคคอต่างกันอย่างไร จากคุณ : แสงแรก ประดับดิน เขียนเมื่อ : วันลอยกระทง 52 00:29:10

ความคิดเห็นที่ 7 ไปลอยกระทงกันดีกว่าขอรับ รำวงวันลอยกระทง บุญจะส่งให้เราสุขใจ เพลงนี้ร้องแทนเพลงชาติได้เลย ไม่เป็นพม่าหลบหนีเข้าเมืองแน่ จากคุณ : แสงแรก ประดับดิน เขียนเมื่อ : วันลอยกระทง 52 00:44:46

ความคิดเห็นที่ 8 มายืนยันว่า นอนดึกตื่นเช้า เช้าแห่งวันลอยกระทง จากคุณ : แสงแรก ประดับดิน เขียนเมื่อ : วันลอยกระทง 52 07:03:52

ความคิดเห็นที่ 9 สวัสดีตอนเช้านะจ๊ะ คุณหนุ่ยจ๋า ....... ................................... ... เวิ้งทะเล คะเนได้ แค่ใจกว้าง ฟ้าฟ่องคว้าง วางตะวัน มิหันเห คลื่นตลบ ทบชายฝั่ง มิลังเล เสริมเสน่ห์ ... ชลธารา ... ใต้ฟ้าคราม ... ... เวิ้งเสกสรรค์ ประชันแดด แผดระยิบ คลื่นกระซิบ กระเซ้าหน่อย พลอยใจหวาม เวียนเห่กล่อม  พร้อมสำเนียง เคียงนิยาม ทะเลงาม ... มิเคยหลับ ... ดังลับลวง ... ... ยามริ้วคลื่น ตื่นม้วน มวนสะบัด ลมโชยพัด สะพรั่งเร้า เคล้าเคียงสรวง แม้นใกล้ชิด สนิทซึ้ง เพียงครึ่งทรวง แต่หวงห่วง นั้นท่วมท้น ล้นดวงมาน ... ... เวียงวนไหว ไกลกว้าง  เหมือนทางแคบ ด้วยอิงแอบ แนบนิจ ยิ่งพิศหวาน คลื่นกลมเกลียว เกี่ยวพัน จากวันวาน จะสืบสาน ดังม่านน้ำ ที่ฉ่ำเย็น ... แก้ไขเมื่อ 02 พ.ย. 52 10:09:11 จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : วันลอยกระทง 52 09:49:00

ความคิดเห็นที่ 10 ขอบพระคุณทุกๆท่านที่ให้กำลังใจค่ะ... ทั้ง คุณ เลิฟ ...คุณ D_AkIrA..  อ้ายนักแต้ม  .. อ้ายเสกฯ  ที่แวะเีวียนไปมาหาสู่กันไม่เคยห่างเลย  ขอบคุณมากๆค่ะ...   สำหรับพี่สาวคนสวย  ที่ความหวานไม่เคยจืดจางสักนาทีเลยนั้น.. กลอนนี้ หนุ่ยกราบขอโทษนะคะ หากล่วงเกิน ความทรงจำ ย้ำสะกิด ติดในฝัน อดีตหวาน  จรรโลงใจ  ให้คิดถึง คืนวันผ่าน  ขานขับ หลับคนึง ยังติดตรึง ซึ้งจำ  อยู่ร่ำไป...                             " เขา " ยังอยู่  ความรู้สึก  ลึกๆบอก                              ยังเย้าหยอก บอก..รัก  ปักใจหมาย                              ความรักยัง  ฝังตรึงอยู่ มิรู้คลาย                              ความห่วงใย สานใยอยู่  มิรู้ลืม..... ขอบอกแทน " เขา " คนนั้นนะพี่สุฯ....... จากคุณ : สิริชน เขียนเมื่อ : วันลอยกระทง 52 11:10:26

ความคิดเห็นที่ 11 คือฉันท์ใด     รักก่อนหลัง    ฤๅใครทราบ บ้างพังพาบ    บ้างระรื่น        ปรมัตถ์ คู่นิรันดร์        ใจเอื้อใจ        รักชูรักษ์ คู่แตกหัก       อารมณ์ทัก      สุดทำนาย รักสมปอง      ย่อมมิใช่       บุญกุศล คนสองคน     พึงรู้สึก          ถนอมได้ ถ้อยทีถ้อย    ต่างดูแล        ประคองใจ เผยความนัย  กันและกัน      โลกชมพู ฉันผิดหวัง     เธอผิดหวัง      ภูมิคุ้มกัน รักประพันธ์   ลำนำชีวิต        คิดคู่ ผิดหวัง         สมหวัง           ตรรกะเรียนรู้ ศึกษาครองคู่ รักนั้น             น่าเอ็นดู กล้าหน่อย    แน่งน้อย         สิริชน แม้นรักดล    ชนสมชื่อ        เมินหดหู่ สมใจนึก       อยู่คู่             บางลำพู เจ้าของกระทู้ สุขสดชื่น       เปรมปรีดิ์ จากคุณ : ท่าราชวงศ์ เขียนเมื่อ : วันลอยกระทง 52 11:29:18

ความคิดเห็นที่ 12 คุณแสงแรก ประดับดิน คะ.. ขอบพระคุณ สำหรับความรู้สึกดีๆที่มีให้ค่ะ หนุ่ยฝากกลอนนี้ให้ ได้นะคะ..ได้มั๊ย.... ผ่านทั้งความ ล้ำบริสุทธิ์ ผุดผาดผ่อง อร่ามทอง  ส่องจิตใส ไร้สิ่งหมอง โลกรั้วธรรม นำจิต  พินิจมอง แสงธรรมส่อง คล้องใจ ในโลกจริง..  (หนุ่ยหมายถึงโลกข้างนอกนะคะ) จากคุณ : สิริชน เขียนเมื่อ : วันลอยกระทง 52 11:54:30

ความคิดเห็นที่ 13 ขอโทษที่มาช้านะจ๊ะ  ทั้งเมื่อคืนนี้ และทั้งวันนี้ยุ่งน่าดูเลยเพราะเจอเทศกาลลอยกระทงน่ะจ้ะ... ..แม่หญิงพลอยผู้แสนหวาน...... รับรู้เสมอ..กับน้ำใจ..ความจริงใจ..  และ ทุกสิ่งทุกอย่างที่แสนดี..จากพลอยเสมอ คำว่า" เพื่อนที่แสนดี " คงใช้ได้นะ ถ้าจะเอาไว้ใช้เรียกแทน..พลอยธนา.. ยังอยู่กะทรายอยู่เนาะ.... เม็ดน้อยนิด มิตรมากมาย ทรายเม็ดขาว วับแวมวาว พราวพร่าง กางโอบน้ำ วันคืนผ่าน  กาลเวลา ฟ้าสีคราม ก็ยังถาม คำเดิม เติมย้ำจัง..                                 ทรายน้อยจ๋า.. รักข้าฯมั๊ย?..  น้ำใสถาม                                 สาดซัดซ้ำ ย้ำถาม  ความหนหลัง                                 ก่อนนั้นเจ้า เฉาแห้ง  แล้งพลัง                                 ข้าฯโถมถั่ง เข้าฝั่งหา..ทุกคราครืน... เติมความชุ่ม นุ่มละมุน หนุนฉ่ำให้ เจ้าพริ้วไหว ใจเข้มแข็ง  ทั่วแผงผืน ข้าฯคอยเย้า กระเซ้าเจ้า เช้าค่ำคืน เพื่อยันยืน คลื่นรักไง ไซ้ซุกซน...                                  ทรายบอกมั่ง ข้างๆหู รู้มั๊ยน้ำ?..                                  เวิ้งสีคราม ที่น้ำแฝง  ทุกแห่งหน                                  ทรายโอบล้อม ในอ้อมกอด พลอดพร่ำจน                                  น้ำสับสน จนเฝ้าถาม ทุกยามเลย... รู้มั๊ยจ๊ะ?  จะบอกให้ ใครกันที่ รัก..ที่มี  พลีให้   ใคร่เฉลย น้ำอวดอ้าง กว้างใหญ่ ไม่รู้เลย ใครกันเอ่ย...เชยชิดซบ  โอบ..รัก..คลุม................. ยังไงๆ ผืนน้ำก็เล็กกว่าผืนทรายนะ.. จริงม๊ะ?..เพื่อนที่แสนดี.. เข้ามาแก้ไขบางคำค่ะ.. แก้ไขเมื่อ 02 พ.ย. 52 14:39:25 จากคุณ : สิริชน เขียนเมื่อ : วันลอยกระทง 52 13:33:20

ความคิดเห็นที่ 14 มาจองที่ ตรงนี้ก่อน นอนพุงพลุ้ย ฟังคุณหนุ่ย คุยเรื่องเก่า มาเล่าขาน ใครนะทำ ขยำใจ ให้ร้าวราน แหมมันน่า เบิ้ดกาบาน จริงๆเลย คนสวยๆ รวยน้ำใจ ใช่หาง่าย ใครหนอชาย คนนั้น ปันเฉลย ช่างพิลึก นึกสลด อดกกเกย บ่ได้เชย ชมคุณหนุ่ย คุยเคลียคลอ ช่อกุหลาบ สีชมพู ยังอยู่ไหม แห้งเหี่ยวไป ในลิ้นชัก อยากจะขอ เสกคาถา ร่ายมนตรา พาถักทอ เสกเป็นช่อ ก่อฟื้น คืนความงาม เสกคาถา พาคลาย ให้สนุก ให้คุณสุข สมหวัง อย่างล้นหลาม กับชายเชย ที่เกยอยู่ คู่ทุกยาม ขอให้คุณ กับคู่งาม จงสุขเทอญ     ครับผม ............................................................. อดีตที่ผ่านมาเป็นเพียงความทรงจำเก่าๆ นึกย้อนดูอาจจะสุข หรือเศร้า ก็อยู่ที่ตัวเราจะจัดให้เป็นแบบไหน แต่กับปัจจุบัน เสกคาถาขออวยพรให้คุณหนุ่ยมีความสุขกับคู่ชีวิต ที่คุณหนุ่ยตัดสินใจร่วมทางเดินเดียวกันให้มีความสุขมากๆนะครับ จากคุณ : เสกคาถา เขียนเมื่อ : วันลอยกระทง 52 16:56:14

ความคิดเห็นที่ 15 มาอ่านกลอนกานท์วารลอยกระทง จากคุณ : แสงแรก ประดับดิน เขียนเมื่อ : วันลอยกระทง 52 17:09:07

ความคิดเห็นที่ 16 สวัสดี ค่ำคืนวันลอยกระทงค่ะ ... คุณหนุ่ยจ๋า ..................................... ... ทรายซึมซาบ  ระนาบรื้น ยามคลื่นซึ้ง ซัดคนึง ชายหาด ดังวาดเส้น ละอองน้ำ พรำสวาท สาดกระเซ็น มาล้อเล่น เป็นฟองฟอด กอดเม็ดทราย ... ...  ทรายทุกเม็ด เกล็ดละมุน  คุ้นเคยคลื่น พร้อมกลมกลืน เป็นพรมอ้อม ล้อมสหาย ศิโรราบ ตราบสายน้ำ  อยากกล้ำกราย มิแคลงคลาย บ่ายเบี่ยง เลี่ยงจำนง  ... ... ในมุมกลับ รับกระแส ที่แปรผัน สายน้ำฝัน หล่อเลี้ยง ใช่เพี้ยงหลง ริ้วเย็นใส ซุกไซ้อ้อน คลายร้อนลง ดับผุยผง ทรายแห้ง คลายแล้งรวน ... ...  เสียงครวญครืน คลื่นทะเล เนรมิต   มาจุมพิต มิตรสหาย  คล้ายเสสรวล ขอพำนัก พักกระแส ยามแปรปรวน เป็นสายน้ำ ที่ฉ่ำหวน รัญจวนทราย ... จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : วันลอยกระทง 52 20:48:47

ความคิดเห็นที่ 17 เเสงโคมส่องแผ่นฟ้า...............จันทร์ฉาย ดาวดื่นดาษกระจาย.................เเจ่มจ้า กระทงหลากลวดลาย...............ลอยเด่น คืนแห่งเดือนเต็มฟ้า.................เปี่ยมน้ำนองไหล ................... เเวะมาลอยกระทงคะ.. ขออธิฐาน ให้ จขกท. จงมีความสุข ความทุกข์ลอยหายไปกับสายน้ำนะค่ะ (ขออนุญาตนอกประเด็นนะค่ะ ขอบคุณคะ) จากคุณ : อาลีอา เขียนเมื่อ : วันลอยกระทง 52 22:48:49

ความคิดเห็นที่ 18 แอบมาอ่านครับ แต่ไม่สามารถแต่งได้ไพเราะเท่าเจ้าของกระทู้นะครับ จากคุณ : นครเหมันต์ เขียนเมื่อ : 3 พ.ย. 52 05:21:21

ความคิดเห็นที่ 19 ลอยกระทง ดงแสงเทียน เวียนเล่นน้ำ ลอยชื่นช้ำ ชังชอบ กรอบกักขัง ให้จันทร์ฉายอาบร่างกายสบายจัง รับพลัง ชีวิตใหม่ กายใจเต็ม แต่งสดได้แค่นี้ครับ จากคุณ : แสงแรก ประดับดิน เขียนเมื่อ : 3 พ.ย. 52 09:16:38

ความคิดเห็นที่ 20 เพิ่งมาอ่านเห็น ความคิดเห็นที่ 10..(งง) มีเหตุใดกล่าวถ้อย...................ขอมา ผิดสิ่งใดน้องยา......................ใคร่รู้ สับสนพี่จริงหนา......................วานบอก มีเรื่องขับข้องผู้.......................อยู่ข้างทางใด ใจมิเคยรับรู้..........................เหตุการณ์ มีสิ่งใดต้องสาน.....................สืบเจ้า กังวลห่วงเสียการ...................จิตป่วน วางปล่อยมาหยอกเหย้า..........ร่วมร้อยบทกวีฯ.. .. จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 3 พ.ย. 52 10:15:06

ความคิดเห็นที่ 21   ** กุหลาบช่อนั้นแห้งเหี่ยวไปเสียนานแล้ว รอยหมึกบนกระดาษอาจซืดจางลงบ้างตามกาลเวลา ทว่า...ความรู้สึกในตอนนั้นกับตอนนี้คล้ายยังใหม่สดอยู่เสมอมา ดอกไม้ รอยปากกา ไม่เคย ลบ ลา เลือน ไปจากความทรงจำ ความรักครั้งแรก มักติดตราตรึงใจเช่นนี้เสมอ การที่ดรุณีแรกรุ่นผู้หนึ่งรวบรวมความกล้าหาญทั้งมวลเท่าที่มีอยู่ จัดช่อดอกไม้ เขียนถ้อยคำภายในใจ ให้บุรุษผู้หนึ่งได้รับรู้ ช่างเป็นความกล้าหาญที่น่าประทับใจอะไรเช่นนี้ และก็มิแปลกแต่ประการใด เมื่อเวลาผ่านไป ช่อดอกไม้ และข้อความ ยังถูกเก็บซ่อนไว้กับตัวเจ้าของ ยิ่งไม่แปลกแต่ประการใด ที่ได้รักใครสักคนหนึ่ง เนื่องเพราะความรักเป็นสิ่งดีงาม แม้จะไม่มีโอกาสได้บ่งบอกใครก็ตาม *** จากคุณ : ฮัมมิ่งเบิร์ด เขียนเมื่อ : 3 พ.ย. 52 11:12:32 A:202.57.175.71 X: TicketID:239649

ความคิดเห็นที่ 22 ขอลัดคิวตอบพี่สาว  ..สุนันยา.. ก่อนนะคะ หนุ่ยขอโทษมากๆค่ะที่ละลาบละล้วงทำตัวเสมือนรู้จักใครคนนึง  ทั้งๆที่ไม่รู้จักค่ะ.. แต่มีความรู้สึก(ส่วนตัว)ว่า  พี่สุฯน่ะ  คือสัญลักษณ์ ผู้มีรักมั่น..นิรันดร..ตัวจริง  เสียงจริง  จริงๆค่ะ.. ..จากที่ได้อ่าน  ได้ซึมซับความรู้สึกบางสิ่งบางอย่าง ผ่านบทกลอน..ผ่านตัวอักษรของพี่สุฯเอง บทแล้วบทเล่า  หนุ่ยเลยมีความรู้สึกดังที่ได้สื่อเอาไว้ใน คห.# 10 น่ะค่ะ..   อยากสื่อให้พี่สุฯแบบบวกๆน่ะค่ะ...แม้จะอ่อนต่อโลก...อ่อนต่อวัยกว่าก็ตาม... กลอนที่จะฝากให้พี่สาวบทนี้  เป็นความรู้สึกของหนุ่ยค่ะ   ณ.ปัจจุบันนี้เอง.. ....รสสัมผัส  รัดรึง  ตรึงใจหมาย ทอประกาย  ฉายแสง  แห่งความฝัน มืดกลายกลับ  วับวาว  พราวพร่างพลัน ม่านหมอกควัน  ผันผาย  สลายจาง...                                          เหงาเร้ารุม  สุมร่าง  ต่างล่าถอย                                          ซึมเซาหงอย  พลอยตื่น  ฟื้นความหวัง                                          ความเริงร่า มาช่วยเสริม เพิ่มพลัง                                          ทุกสิ่งอย่าง  ต่างรุม อุ้มปลอบโยน... สิ่งนี้มั้ง...  กางโอบ   อบอุ่นนะ คอยซ่อมปะ  แปะโป๊ะ  โล๊ะสิ่งโน้น บอกความหมาย จุดประกาย ให้ฉายโชน ความอ่อนโยน ปนห่วงหา  ถาโถมคลุม...... หนุ่ยรู้สึกยังงั้นจริงๆค่ะ......... จากคุณ : สิริชน เขียนเมื่อ : 3 พ.ย. 52 12:25:37

ความคิดเห็นที่ 23 ฟากฟ้าแสนไกล ส่งใจคิดถึง ยังติดยังตรึง หนึ่งทรวงห่วงหา ฟ้าคงมองดู ผ่านกาลเวลา ฉันปรารถนา เธอมาร่วมเรียง อยากฝากฟากฟ้า ถึงเวลานี้ ผ่านนานแรมปี ไม่มีเบนเบี่ยง ฝากบอกเธอรู้ รอดูใจเพียง ขอแค่เธอเคียง เพียงนี้พอใจ .................................... วันนี้เราอยู่ดูฟ้าเดียวกัน ชะตาพาเธอนั้นผันมาชิดใกล้ แต่เหมือนไกลห่างลางเลือนร้างไร้ ไกลยิ่งกว่าเคยไกลเมื่อใจเปลี่ยนแปร ใจหนึ่งยังคอยติดตามข่าวคราว อีกใจลืมเรื่องราว ไม่เคยแยแส ยิ่งไล่ยิ่งไกลห่าง ใจคว้างอ่อนแอ สุดท้ายยอมพ่ายแพ้ เมื่อเธอแปรใจ เห็นกระทู้นี้ทำให้นึกถึงอดีตเมื่อครั้งละอ่อนค่ะ เลยเอากลอนที่เคยแต่งไว้แก้ไขนิดหน่อย มาแจม  แต่งเมื่อมีความรู้สึกดีๆ ถึงใครบางคนที่ห่างไกล นั่นคือ 2 บทแรกค่ะ จากคุณ : เรียวรุ้ง เขียนเมื่อ : 3 พ.ย. 52 13:15:52

ความคิดเห็นที่ 24 อ้ายเสกฯค่ะ.. รอตั้งนานค่ะ..  ว่าอ้ายจะมาเยี่ยมมั๊ย?.... ขอบคุณมากๆเลย  กับคำอวยพรที่แทรกกำลังใจมาด้วย ให้กับหนุ่ย... บทกลอนนี้มอบแด่พี่ชายอารมณ์ดี ที่ชื่อเสกคาถานะคะ.. แต่งสดๆตอนนี้เลยนะคะ.. อ้ายเสกฯจ๋า..  ขอบคุณค่ะ ที่มาเยี่ยม ยังเต็มเปี่ยม  เยี่ยมยอด  หยอดคำเผย   ทั้งน่าหยิก จิกกัด  ชะมัดเลย คำเอื้อนเอ่ย  น่าเกยคาง  ฟังคำคม...                                         รู้ว่าอ้าย  เซียนป้าย  ร่ายแปรงสี                                         เซียนกวีฯ  มีแต่สุข  สุข..สุข..สม                                         วาดแปรงป้าย  ร่ายโคลงกลอน อ้อนภิรมย์                                         เจ้าคารม  อารมณ์ดี  วลีงาม...       มือปังตอ  ถ่อถือ  ยื้อตามหา เสกคาถา ไปไหนน้อ..  ปังตอถาม มันน่า..มั๊ย   ใช้ซื้อของ  ดันย่องตาม เจอสาวงาม  น่าจามหน้า  กาบานจัง........... อ้ายเสกฯหลบเร๊ว......ว.......ว...........ว................ว................. เสร็จภารกิจในห้องน้ำแล้ว  รีบกลับบ้านนะคะ  มีคนเค้าตามหาอยู่จ้า.. จากคุณ : สิริชน เขียนเมื่อ : 3 พ.ย. 52 14:33:34

ความคิดเห็นที่ 25 ขอร่วมแจมสักเล็กน้อยนะอาจารย์หยุ่ย ผมมอบเพลงช่อรักช่อกุหลาบมาให้ด้วยครับ (เพลงช่อรักช่อกุหลาบ) กุหลาบช่อนี้ จำได้ดีฉันเป็นเจ้าของ ปักใจมอบผู้หมายปอง ไฉนย้อนสู่ดารุณี เสนอสนอง ขยายความนัยทุกที่ ยอดชายแสนดี เงาหนูผีจิ้งจอกเมืองกรุง ไพจิตรจรรยา เสาะหางามช่อกุหลาบ ปราณีตพรมทาบ อาบน้ำหอมน้ำปรุง เพียงเธอคนเดียว เกลียวใจฉันจรุง หมายมุ่ง พยุงทางรักร่วมกัน อนิจจา อ่อนด้อยปัญญาความคิด ค้นพบความผิด อุกฉกรรจ์มหันต์ ช่อรักช่อกุหลาบ รังสรรค์บทประพันธ์ ประโยคจำมั่น เลิกหลงไหลคำชาย แก้ไขเมื่อ 03 พ.ย. 52 14:54:17 จากคุณ : ท่าราชวงศ์ เขียนเมื่อ : 3 พ.ย. 52 14:41:22

ความคิดเห็นที่ 26 สวัสดีตอนบ่ายจ้า ... คุณหนุ่ยจ๋า ............................................... ........................................ .... ริมฝั่งน้ำ ... พรำชอุ่ม สุมทุมไม้ ผุดกระสาย พรายน้ำ ริ้วฉ่ำหวาน กายสดชื่น ฟื้นกษัย ใจเบิกบาน ซบสัณฐาน ธารท่า ยามล้าแรม ... ... แรมวสันต์ ผันพ้น สู่ต้นหนาว เมฆบางขาว ฟ่องพริ้ว ธงทิวแขม อบอวลกลิ่น ดินดอม หอมซอยแซม ฤดูแย้ม พรายพรรณ เหมันตร์ราว ... ................ .. ................ .. ... ราวยะเยือก เปลือกใบ ไฉนเหน็บ ดั่งรอยเล็บ ข่วนล้อ ตัดพ้อสาว ผิวแห้งตึง ประหนึ่งแล้ง สำแดงยาว ยามลมหนาว โฉบละหาร ดั่งพาลพัด ... ... พัดไสว ไกวกระเพื่อม  หมายเชื่อมชิด พลิกวิกฤติ หฤษฎ์แย้ง แกล้งสะบัด จุดเยือกแข็ง  จำแลงหาย ละลายชัด เพื่อชี้วัด องศา ความชาเย็น ... ................ .. ................ .. ... เย็นบำบัด วัดไหว ต่อสายน้ำ ธารลุ่มล้ำ ฉ่ำไล้ น้ำใจเด่น ฤดูกาล สานจริง สิ่งที่เป็น ให้พบเห็น เช่นภวังค์ ... ริมฝั่งใจ ... ................ .. ................ .. แก้ไขเมื่อ 03 พ.ย. 52 15:27:00 จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 3 พ.ย. 52 15:26:09

ความคิดเห็นที่ 27 คห.#21 ค่ะ คุณ ฮัมมิ่งเบิร์ดคะ.. มีหลายคนเลยค่ะ ติดใจอยู่แต่กับช่อกุหลาบแห้งช่อนั้น... จริงๆแล้วหนุ่ยใช้ใจกลางหนังสือเล่มนึงทับไว้(สะต้าปไว้น่ะค่ะ) แล้วใช้แผ่นพลาสติกใส  ประกบกับแผ่นกระดาษแข็งเป็นแบ็กกราวด์ อีกที  ไม่คิดเลยว่าจะอายุยืนยาวมาจนถึงทุกวันนี้.. บางสิ่ง..บางอย่าง...   อายุช่างนิรันดร์...จังเลยนะคะ.. แต่.... บางครั้งก็คิดนะคะว่า   เราเก็บไว้ทำไมหนอ?...... ...อาจเป็นเพราะ  เกาะติดใน  ใจสาวอยู่ รู้ทั้งรู้   ดูแล้ว  แผ่วหวิวโหวง ทั้งๆยัง  ตั้งใจฮึด  อย่ายึดโยง ควรจะปลง  ส่งผ่าน  กาลเวลา...                                 เข้าใจค่ะ.. กะคำว่า  อย่ายึดติด                                 คล้ายเสพติด  พิษบางอย่าง น่ากังขา                                 กระดาษด่าง ข้างกุหลาบ อาบมายา                                 แม้ไร้ค่า อย่าบอกให้....ทำลายเลย......... ขอไว้ .....ได้มั๊ยคะ?...    คุณฮัมมิ่เบิร์ด... จากคุณ : สิริชน เขียนเมื่อ : 3 พ.ย. 52 15:32:38

ความคิดเห็นที่ 28 ขอโทษนะคะ คุณ ท่าราชฯ ที่ตอบช้าจังเลย.. ได้ยินแต่ คุณพลอย บอกว่า คุณ ท่าราชฯน่ะขยัน และ รักจริง...อุ๊ย..  เป็นแฟนบทกวีฯตัวจริง   เข้าใจแล้ว...     เป็นยังงั้นจริงๆค่ะ....   ขอบคุณที่ให้กำลังใจเสมอมานะคะ.... ฝากบทกลอนนี้ให้คุณ ท่าราชฯ ด้วยนะคะ.... ...รู้สึกแรก แทรกซึม ดื่มด่ำนัก ตรึงสลัก ปักติด  พิษร้ายเหลือ ทั้งๆที่ สีสัน นั้นคลุมเครือ ไม่เคยเบื่อ เมื่อคิดถึง ซึ้งใจจัง...                                   อบอุ่นลึก  พิลึกจัง  ช่างน่าขัน                                    คำพูดหวาน ขานไข อย่าได้หวัง                                    โรแมนติก คลิ๊กขึ้นมา  แต่ว่าพัง                                     เอาแต่สั่ง ฟังนะ... อย่าเถียงนา... ไปๆมาๆ  คล้ายๆกับ นินทาลับหลังใครก็ไม่รู้จังเลย.... สิ่งดีๆ  หลายๆสิ่ง  หลายๆอย่าง  ทำไมไม่พูดถึง...   เอ๊ะ...   เสียงแว่วๆลอยมาจากไหน ก็ไม่รู้... แก้ไขเมื่อ 03 พ.ย. 52 16:23:32 จากคุณ : สิริชน เขียนเมื่อ : 3 พ.ย. 52 16:17:29

ความคิดเห็นที่ 29 (เพลงเตี้ยอุ้มค่อม) แว่วเสียงผ่องเพ็ญลอยมาแต่ไกล โอ้ใจหนอใจ เป็นไปได้หรือนี่ ภวังค์เพ้อพก สิริชนยาณี ฃอฝากเพลงนี้ แด่เธอผู้เป็นดวงใจ ช่อกุหลาบ ส่งมอบครั้งเก่าก่อน หวังโอนอ่อนคลายงอน นะโฉมฉาย แม้นกายอยู่ห่าง ยันใจนั้นอยู่ใกล้ ส่งรักตามสาย  รักสื่อหน้าจอคอม สละสลวยอักษรบรรยาย งามทั้งภาพถ่าย พี่เสกตามเด็ดดอม ขออภัยขอรับ กระผมไม่อ้อมค้อม อาการเตี้ยอุ้มค่อม ใครนะยินยอม แก้ไขเมื่อ 03 พ.ย. 52 20:31:31 แก้ไขเมื่อ 03 พ.ย. 52 17:55:44 จากคุณ : ท่าราชวงศ์ เขียนเมื่อ : 3 พ.ย. 52 17:54:39

ความคิดเห็นที่ 30 มาขอบคุณทุกๆท่านตอนดึกค่ะ... ขอบคุณ คุณ เลิฟ มากๆเลยสำหรับคำอวยพรค่ะ เช่นกันค่ะ..ขอให้มีความสุขกับวันลอยกระทงนะคะ.... ............................................................................... ขอบคุณ คุณหนาวนะคะที่แวะมาเยี่ยม ถ่อมตัวอีกแล้ว เจ้าคารมคมคาย ขวัญใจศาลาคนสวยเนี่ยนะ กลัวแต่งกลอนไม่เพราะ...แหม...   ขอให้มีความสุขในวันลอยกระทงนะคะ..   อวยพรย้อนหลังคงไม่เป็นไรนะคะ..   ................................................................................. ขอบคุณ คุณเรียวรุ้ง อีกคนค่ะ ขอให้มีแต่สิ่งดีๆในวันลอยกระทงที่ผ่านมานะคะ... สิ่งไม่ดีคงลอยหายไปหมดแล้วล่ะค่ะ..   เหลือแต่สิ่งดีเก็บไว้นะคะ.. ................................................................................... และขอขอบคุณ คุณลำน้ำ C ...คุณblack in black  ..คุณแม่ใจดี   และคุณsiansian ที่แวะมาเยี่ยมเยียนให้กำลังใจค่ะ.. ขอให้มีแต่ความสุขในวันลอยกระทงที่ผ่านมานะคะ.. จากคุณ : สิริชน เขียนเมื่อ : 4 พ.ย. 52 01:16:03

ความคิดเห็นที่ 31 กลอนนี้ ฝากให้อ้ายนักแต้มค่ะ... ฟ้ากว้างไกล ใจคน ยังบ่นเล็ก ปุยฟองเมฆ เสกสรรค์  ดันว่าหมอง บอกไม่เอา เมฆขาวนวล ไม่ชวนมอง ลมลอยล่อง ผ่องเย็นใจ ไม่นำพา..                             รู้แล้วล่ะ อารมณ์ ขมใจปลุก                             ผิดเป็นถูก ถูกเป็นผิด ติดปัญหา                             เลยต้องอยู่ ผู้เดียว เปลี่ยวเอกา                             เที่ยวเสาะหา สัจธรรม นำใจตน...... บทกลอนนี้ หนุ่ยเขียนไว้นานแล้วเหมือนกันค่ะ.. โดยที่ได้มองเห็นเพื่อน(ผู้หญิง)คนนึง ซึ่งอยากช่วยเค้าจริงๆ.. แต่ก็ไม่อาจช่วยให้อะไรดีขึ้นมาได้เลย ดีก็ตรงที่เราได้มองเห็น ละครชีวิตเรื่องนึง เท่านั้นค่ะ... จากคุณ : สิริชน เขียนเมื่อ : 4 พ.ย. 52 02:01:48

ความคิดเห็นที่ 32 ..หลับรึยังจ๊ะ... แม่พลอยจร๊ะ...  พอดีหาภาพแบบอารมณ์อื่นไม่เจอน่ะ... เลยได้แต่..ทราย..น้ำ..ทะเล..ท้องฟ้า... อารมณ์เลยออกมาแบบว่า  มองเห็นพวกเค้าเป็นเรื่องเป็นราวดังนี้จ้ะ... รู้ความหมาย รายล้อม อ้อมกอดแล้ว ทรายเกล็ดแก้ว แพรวพราว วับวาวใส ความชุ่มฉ่ำ น้ำคอยเฝ้า เคล้าเคียงกาย ซุกซนไซ้ ไล้โลม โถมคลื่นคลึง...                                 เฝ้าหยอกล้อ ต่อกระซิก หยิกสาดหยอก                                 กระซิบบอก ข้างซอกหู ขู่ขังขึง                                 อย่าลืมนะ.. สัญญา ประทับตรึง                                 น้ำคอยหึง ทรายบึ้งตึง ซึ่งเหตุใด... อ๋อ..เพราะว่า ฟ้าเจ้าชู้  พรูฝนเย้า พรมคลุกเคล้า กระเซ้าแหย่ แซะทรายใส ช่างไม่รู้ เค้าคู่กัน สัญญาใจ สาดฝนใส่ ใคร่หยอก หลอกเล่นทราย...                                 น้ำพร่ำบ่น ระคนบอก เลิกหยอกซะ                                 ฉันนี้น่ะ  จะบอกให้  ใครรู้มั๊ย?...                                 ผู้ดูแล ทรายแช่ฉ่ำ  น้ำนี้ไง                                 ฟ้าไปไหน คราทรายแล้ง แห้งผืนกาย... ฉันน่ะเฝ้า เอาใจใส่ ทรายเสมอ ซบเคียงเธอ เสมอเหมือน มิเลือนหาย ฟ้าเจ้ามา ซ่าซู่แซว แล้วก็ไป จะบอกให้ ทรายรักฉัน  เท่านั้นพอ............. เออ...  เป็นเรื่องเป็นราวไปได้เหมือนกันเน๊าะ... นอนหลับฝันดีนะจ๊ะ..  เพื่อนที่แสนดี.. จากคุณ : สิริชน เขียนเมื่อ : 4 พ.ย. 52 03:57:16

ความคิดเห็นที่ 33 แวะมาทักยามบ่ายเกือบเย็นจ้า .... สาวสวย งานเยอะ ก็อย่าลืมพักผ่อนมากๆ ล่ะ ... จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 4 พ.ย. 52 16:30:50

ความคิดเห็นที่ 34 มาทักทายยามค่ำครับ จากคุณ : แสงแรก ประดับดิน เขียนเมื่อ : 4 พ.ย. 52 21:00:43

ความคิดเห็นที่ 35 บทกวีฯนี้.. แอบอ้างแทน..เพื่อนที่แสนดี..ค่ะ ..ยามเหนื่อยล้า  กลับมาเจอ " เธอ "ทายทัก ซุกไซ้ซัก  เหนื่อยนัก  พักก่อนหนา เกยคางหนุน  ซุกอุ่นไอ  ชม้ายตา กระซิบว่า..พลอยฯจ๋า..อย่าท้อเลย..                                  ..ใครบอกล่ะ..  ว่าท้อ  แค่ขอพัก                                  น่าตีนัก  ทักไม่เพราะ  เราะรานเฉย                                   เรื่องจะท้อ  ชะลอถอย  พลอยฯไม่เคย                                   มีมั๊ยเอ่ย..  เคยเห็นมั๊ย.. ไม่เคยมี.. กลับมาเห็น  เช่นเธอคอย  พลอยสุขแล้ว งึมงำแซว  แล้วยัง  ครางอู้อี้ สุขใจนะ ถึงจะแม้  แค่เรามี สองคู่ซี้   มีแค่..รัก..   ภักดีกัน...........     เขา...คนนั้นของพลอย  นี่เลยค่ะ.. แก้ไขเมื่อ 04 พ.ย. 52 22:56:13 จากคุณ : สิริชน เขียนเมื่อ : 4 พ.ย. 52 22:54:41

ความคิดเห็นที่ 36 มาแบบแอบเป็นพลอยธนาอีกแล้ว.... ขอโทษนะจ๊ะ..เพื่อนจ๋า..                                            ..กามเทพจ๋า..  พลอยธนา  ว่าให้เหรอ?..                                            เพราะเห็นเธอ  เย่อยิ่งใส่  คล้ายไม่สน                                            น้อยใจเหรอ พลอยฯเผลอคำ  พร่ำบ่นจน                                            ทำสับสน  จนต้องทำ  คล้ายคว่ำงอน.. แหม..แค่หยอก  บอกเธออาจ  สองมาตรฐาน คนที่หวาน  ไหงพาลแกล้ง  ไม่แผลงศร คนไร้ใจ  ไหงส่งเสริม  เติมอวยพร เห็นเขาซ้อน  รักซ่อนสอง  มองเฉยใย..                                            พลอยไม่หาญ  ระรานหรอก  บอกให้รู้                                            อย่าขี้ตู่     ขู่เข็ญ   เคี่ยวเข็ญใส่                                            รึคนรอ  ขอความรัก  พิงพักใจ                                            จะต้องใส่  ให้สินบน  ฉงนจัง.. ความรักน่ะ   มาพร้อม  ความยอมรับ ซึ้งซึมซับ  รับรู้    สู่ความหวัง ขอกรายกล้ำ.. กามเทพไท้..  อยากให้ฟัง พลอยขออย่าง.....อย่าขวางนะ......หากรักมา..... จากคุณ : สิริชน เขียนเมื่อ : 5 พ.ย. 52 01:27:59

ความคิดเห็นที่ 37 คืนลมหนาว คราวผ่าน มาอ่านถ้อย ครั้งสาวน้อย แรกรุ่น ดรุณฉาย ครามรู้สึก แรกสาว ร้อนผ่าวกาย เมื่อมีชาย หมายปอง ครองเชยชม แม่เนื้อหอม ถนอมนวล รัญจวนหา ยามเห็นหน้า พาหลง ลงคู่สม สาวแรกเริ่ม เพิ่มค่า น่าภิรมย์ ใยจึงตรม เก็บเรื่องเก่า ไว้เล่าเอยฯ มาทักทายยามดึกสงัดครับ คุณสิริชน คนสวย จากคุณ : นครเหมันต์ เขียนเมื่อ : 5 พ.ย. 52 01:52:34

ความคิดเห็นที่ 38 ...สิริชน คนเหงา อย่าเศร้าสร้อย ริ้วร่องรอย ความหลัง ครั้งก่อนเก่า หากฝังแอบ แนบชิด ติดใจเรา แล้วจักก้าว ต่อไป อย่างไรกัน?   ปล่อยให้เป็น อดีต ที่ผันผ่าน ใช้วันวาร พลันกลบ ลบรอยนั่น ชีวิตจริง คงอยู่ ปัจจุบัน จงตั้งมั่น ก้าวสู่ฝั่ง อย่าฝังจม... จากคุณ : เจียะป้าอู่สื่อ (tongboy) เขียนเมื่อ : 5 พ.ย. 52 02:38:26

ความคิดเห็นที่ 39 สวัสดีครับคุณสิริชน...ขอมาแจมบ้างนิดหน่อยครับ ................................................................ ความรู้สึก...แรกหนุ่ม...เมื่อนานโพ้น อดีต... รูป   พราวผ่อง พ้องเพ็ญพักตร์ ลักษมี รส   ฤดี ลีลาทิพย์ จิบพรายเผย กลิ่น   พธู พรูสาปสาว เย้าชิดเชย เสียง   เพียงเผย เอ่ยเพี้ยง เพลี่ยงเพียงใจ ปัจจุบัน... รูป   กลายกลม อมอวบ ยวบย้วยปลง รส   อนงค์ คงความซิ้ม ชิมไม่ได้ กลิ่น   ละมัย ละมุนทิพย์ พริบหายไป เสียง   ไวไว ไล่เรียกลูก ลูกเป็นสาว .............................................................. นี่เป็นเรื่องจริงของผม สมัยเรียนมหาวิทยาลัยปี 1 เคยเกือบจะลงเอยกัน แต่มีเหตุให้แคล้วคลาดกันไป มาเจอเธออีกครั้ง เมื่อต้นปี พร้อมสามีเธอ และลูกสาว หมวยในวันนี้ คือซิ้มในวันหน้า....เก็บไว้เพียงความทรงจำที่ดีดี มีเพื่อนผมคนหนึ่งสมัยมัธยม หล่อมาก มาเจอปัจจุบัน...อ้วน หัวเริ่มล้าน...ปลง จากคุณ : black in black เขียนเมื่อ : 5 พ.ย. 52 12:40:54

ความคิดเห็นที่ 40 สวัสดีตอนเช้าจ้า สาวสวย ....................................... จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 6 พ.ย. 52 11:29:40

ความคิดเห็นที่ 41 ความสวยคงที่ในใจ เปลี่ยนไปหนะภายนอก แต่เอ ความสวยมันเคยมีจริงด้วยหรือ หล่อกับสวยเจ้าเอยไม่เคยมีจริง ปลงของจริง กับปลงแบบเบื่อๆอยากๆ ต่างกัน นะจ๊ะ จากคุณ : แสงแรก ประดับดิน เขียนเมื่อ : 6 พ.ย. 52 12:59:27

ความคิดเห็นที่ 42 เคยเป็นแบบนี้มั้ยครับ จากคุณ : แสงแรก ประดับดิน เขียนเมื่อ : 18 พ.ย. 52 14:35:40

ความคิดเห็นที่ 43 กระทู้นี้คึกคักมากๆๆๆ จากคุณ : tiki_ทิกิ เขียนเมื่อ : 19 พ.ย. 52 21:03:59