ความคิดเห็นที่ 1 เบื้องหลัง.... แต่งเติมเสริมสง่า ให้งดงาม...หน้าฉาก แก้ไขเมื่อ 02 พ.ย. 52 02:00:41 จากคุณ : นครเหมันต์ เขียนเมื่อ : วันลอยกระทง 52 00:27:49

ความคิดเห็นที่ 2 นอนไม่หลับมาฝากบทกวีไว้หน่อยนะ ตอนแรกว่าจะตั้งเอง เห็นหนาวตั้งแล้ว ขอฝากดีกว่า ไม่เกี่ยว กับกระทู้นะ.. จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : วันลอยกระทง 52 01:41:08

ความคิดเห็นที่ 3 ตื่นเช้ามาชมเหมันตร์ จากคุณ : แสงแรก ประดับดิน เขียนเมื่อ : วันลอยกระทง 52 07:01:37

ความคิดเห็นที่ 4 ลิเกเขาเล่นแล้วก็จบกัน จะเป็นทุกข์หรือสุขสันต์ก็เลิกหมด ถอดเครื่องทรงออกวางข้างเครื่องยศ ต่างละลดลงเหมือนเก่าเท่าคนเดิม แต่ลิเกบางโรงเล่นไม่เลิก เอกเกริกร้องรำทำฮึกเหิม เล่นนอกเรื่องเปลืองเวลาท่าต่อเติม แต่งเรื่องเสริมเล่นแต่พวกตนคนไม่ดู. จากคุณ : เจียวต้าย เขียนเมื่อ : วันลอยกระทง 52 19:45:43

ความคิดเห็นที่ 5 เเสงโคมส่องแผ่นฟ้า...............จันทร์ฉาย ดาวดื่นดาษกระจาย.................เเจ่มจ้า กระทงหลากลวดลาย...............ลอยเด่น คืนแห่งเดือนเต็มฟ้า.................เปี่ยมน้ำนองไหล ................... เเวะมาลอยกระทงคะ.. ขออธิฐาน ให้ จขกท. จงมีความสุข ความทุกข์ลอยหายไปกับสายน้ำนะค่ะ (ขออนุญาตนอกประเด็นนะค่ะ) จากคุณ : อาลีอา เขียนเมื่อ : วันลอยกระทง 52 22:41:26

ความคิดเห็นที่ 6 #2 ขอบคุณพี่สุมากครับสำหรับบทกลอนอันไพเราะ #3 ขอบคุณพี่แสงแรกมากครับ ภาพสวย คนก็สวย แต่ไม่มีโอกาสได้พร้อมๆกันสะที #4 เปรียบลิเกเร่แสดงแต่งเติมเรื่อง เล่นต่อเนื่องเป็นเรื่องราวเล่ากล่าวขาน มีพระเอกนางเอกและตัวมาร เผยโฉมผ่านเครื่องทรงลงท่วงที แต่ชีวิตมนุษย์สุดจะแต่ง บ้างแอบแฝงบ้างซื่อสัตย์ในศักดิ์ศรี วันนี้เป็นนางเอกแสร้งทำดี พอพรุ่งนี้เป็นนางมารสำราญใจ ขอบคุณมากครับ คุณเจียวต้าย จากคุณ : นครเหมันต์ เขียนเมื่อ : 3 พ.ย. 52 05:34:27

ความคิดเห็นที่ 7 #5 กระทงลอยเกลื่อนน้ำ..........................ดาษดา เทียนเปล่งแสงงามตา.........................เลิศล้ำ จันทร์สาดส่องนภา.............................บรรเจิด เดือนเด่นเคียงสายน้ำ.........................แจ่มฟ้า คืนเพ็ญ ขอบคุณมากครับพี่เลิฟ สำหรับโคลงอันไพเราะ แก้ไขเมื่อ 03 พ.ย. 52 05:50:20 จากคุณ : นครเหมันต์ เขียนเมื่อ : 3 พ.ย. 52 05:44:23

ความคิดเห็นที่ 8 ลิเกเร่แสดง ฉากสีแสงดูสดใส งามสุดฉุดสวมใส่ แต่งหน้าไหว้ ให้ชวนมอง สีสันแต่งแต้มไว้ จะดูได้ ไม่หม่นหมอง ประดับพลอยเพชรทอง ดูงามผ่อง หน้าเวที หลังฉากเคยดูไหม ไม่ผ่องใส เลยน้องพี่ วุ่นวายเสียสิ้นดี ข้าวของงี้ เกลื่อนกระจาย พระเอกที่หล่อเหลา พอล้างหน้าพาใจหาย ความหล่อก็มลาย สัมผัสได้ ตัวเป็นเป็น ที่เห็นเด่นสง่า เมคอัฟทาหนาปิดเน้น รอยยับทาทับเด่น ไม่ได้เห็น เป็นริ้วรอย มิได้คิด จะต่อว่า เปรียบเทียบมามิด่างพล้อย เปรียบค่า ความเลิศลอย ที่หยาดย้อยใหเห็นกัน ก็เหมือนดั่งชีวิต ถูกลิขิต ดั่งภาพฝัน คบค้าเพียงผ่านวัน จริงใจนั้น หายากมี เปรียบเหมือยนักแสดง วางตำแหน่ง อย่างนั้นนี้ คนไหนดีไม่ดี มิอาจชี้ ถึงเนื้อใน/... . จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 3 พ.ย. 52 11:13:32

ความคิดเห็นที่ 9 #8 เป็นจริงดังพี่ว่า พอล้างหน้าหมดเฉิดฉาย ลิเกที่พริ้งพราย ต้องกลับกลายเป็นดั่งเดิม พระเอกในท้องเรื่อง หล่อลือเลื่องเครื่องแต่งเสริม ไฟส่องแสงแต่งเติม ผู้ชมเคลิ้มเมื่อแสดง นางเอกสวยสง่า นวลใบหน้าท้าสีแสง งามสิ้นประทินแต่ง เติมผงแป้งแกล้งยวนใจ ตัวร้ายเขียนหน้าชัด เข้มเจนจัดดัดนิสัย ขึงขังเสียงดังไกล มิกลัวใครในพารา ตัวโจ๊กตลกบ๋อง ร่ายรำร้องตามประสา แต่งกายคล้ายคนบ้า เรียกเสียงฮาจากผู้ชม หลังฉากเมื่อเรื่องจบ ทุกคนลบสิ่งสะสม ถอดชุดเครื่องทรงห่ม ไม่น่าชมเหมือนดังเคย ลิเกคือนาฏะ แฝงธรรมะยามเฉลย ลิเก๊เล่นละเลย มีแต่เผยความชิงชัง เลือกดูเลือกสรรหา นำสุขมาให้สมหวัง ความดีคือพลัง ความชั่วลั้งทางเจริญ พี่สุแหวะมา พาชื่นใจจริงๆๆ จากคุณ : นครเหมันต์ เขียนเมื่อ : 3 พ.ย. 52 19:19:52

ความคิดเห็นที่ 10 ...... ... เรื่องลิเก๊ลิเก พี่ขอเป๋เเละขอบาย คิดไปช่างน่าอาย เพราะมิได้เคยชื่นชม คงเป็นด้วยตัวฉัน เกิดไม่ทันเลยขื่นขม คิดไปเศร้าตรอมตรม ร้าวระบมอดชมยี่เก........แหะๆ .............. เกิดไม่ทันจริงจริ้ง.. เกิดมาไม่เค้ยไม่เคยดูลิเก..อิอิ จากคุณ : อาลีอา เขียนเมื่อ : 3 พ.ย. 52 22:10:15

ความคิดเห็นที่ 11 ลิเก ลิเกไทย ไฉนได้รับความนิยม ฤา เสื่อมกลายเป็นขม ช่วยไขปมในหัวใจ งิ้ว เคยดูเค้าเล่นงิ้ว ร้องไล่ลิ่วขับขานไข นิยม นิยมกว่าลิเกไทย ฤา ไม่ใช่ใครบอกที ลอยกระทงตรงพระจันทร์แจ่ม มิเดือนแรมแย้มศจี แสงเดือนพราวพร่างมี ความอ่อนโยนในทุกที่มีแก่ชน ไม่เห็นลิเกไทย หรืองิ้วในลอยกระทง ประเพณีที่เสริมส่งแต่เดิมหน การละเล่นแบบไทยไร้ผู้คน มายินยลจนต้องห่าง ต้องร้างไป... จากคุณ : จิตเดิม เขียนเมื่อ : 4 พ.ย. 52 00:58:53

ความคิดเห็นที่ 12 แวะมาทักทายน้องหนาวค่ะ สบายดีนะคะ จากคุณ : teansri เขียนเมื่อ : 4 พ.ย. 52 01:01:14

ความคิดเห็นที่ 13 #11 ลิเกนาฏะไทย เคยลือไกลสร้างสุขขี ได้ชมสมฤดี ผู้คนมีความสุขใจ งานวัดจัดใหญ่โต มีมากโขรื่นเริงไซร้ ลิเก่รำร้องไป ลำตัดใหญ่ได้ประชัน งิ้วเล่นเป็นเรื่องราว เสียงเกรียวกราวน่าสุขสันต์ บ้างลอยเรือเกี้ยวกัน หนุ่มสาวพลันร้องเพลงเรือ ยุคนี้เริ่มเลือนหาย สังคมกลายไปมากเหลือ เพราะคิดว่าน่าเบื่อ ไปหลงเชื่อสิ่งอื่นแทน ขอบคุณมากครับ คุณจิตเดิม ก็แปลกนะครับ งานลอยกระทงที่ผมไป ก็มีแต่เวทีดนตรี ไม่เห็นมี ลิเก ลำตัด หนังกลางแปลง เหมือนตอนผมเด็กๆ จากคุณ : เด็กบ้านนอก (นครเหมันต์) เขียนเมื่อ : 4 พ.ย. 52 03:33:53

ความคิดเห็นที่ 14 #12 พี่เทียนครับ หนาวสบายดี แล้วพี่เทียนเป็นอย่างไรบ้าง รักษาสุขภาพด้วยนะครับ จากคุณ : นครเหมันต์ เขียนเมื่อ : 4 พ.ย. 52 03:36:11

ความคิดเห็นที่ 15 #10 พี่เลิฟ หนาวไม่ได้ตั้งใจข้ามนะ อิอิ พี่คงเป็นสาวนอก ถึงมาบอกไม่รู้จัก ลิเกเริ่มน้อยนัก ไม่คึกคักดังแต่เดิม จากกลอนหนาวพอรู้ อายุหนู(พี่เลิฟ)รุ่นแรกเริ่ม สิบห้าสิบหกเติม ศึกษาเพิ่มในตำรา แต่แปลกเรียกลิเก ว่า ยี่เก ไม่ชักช้า คงไม่ไร้เดียงสา อายุน่ารุ่นย่าเรา.............จริงไหม จากคุณ : นครเหมันต์ เขียนเมื่อ : 4 พ.ย. 52 03:58:48

ความคิดเห็นที่ 16 ศิลปะ การแสดง                        หลายแขนง นั้นมากมี ลิเก แรกเริ่มนี้                           มาแต่ ศรีอยุธยา ปี่พาทย์ บรรเลงเพลง                 เริ่มครื้นเครง สรวลเสฮา ออกแขก รื่นเริงร่า                     สุขหรรษา ณ ราตรี ปู่ย่า จูงลูกหลาน                       ปูเสื่อสาน หน้าเวที ผ่อนงาน มาหลบลี้                     ดูหลากสี ละลานตา   เครื่องทรง พัสตราภรณ์              ยามกรายกร ระยับพร่า วับแวม แอร่มพา                      ขับดวงหน้า เพริศพริ้มพราย ร้องรับ เสียงกรับส่ง                  ปล่อยใจหลง ความเฉิดฉาย เจ้าหญิง และเจ้าชาย                ต่างกรีดกราย สะกดมนตร์ ตรึงใจ และตรึงจิต                   ปล่อยความคิด สุขเปี่ยมล้น เผลอใจ ไล่ตามกล                  ลืมทุกข์พ้น จากหัวใจ จวบจน ม่านปิดฉาก                 ม้วนเสื่อจาก จิตแจ่มใส อิ่มเอม ถึงทรวงใน                  ยามหลับไหล ได้ฝันดี ตื่นจาก โลกแห่งฝัน                ต้องมุ่งมั่น แข่งรวี ตรากตรำ ผ่านนานปี               สู้ชีวี ตราบชีพยัง ชีวิต ผิดลิเก                          ยากหันเห กลับคืนหลัง มีทุกข์ ผิดพลาดพลั้ง              สุขสมหวัง ปนเปไป เกิดแล้ว ต้องดิ้นรน                กัดฟันทน เพื่อวันใหม่ หนทาง ยังยาวไกล                ผ่านฟ้าใส คืนหม่นมัว เหมือนเหรียญ มีสองด้าน         ต้องพบพาน ทั้งดี-ชั่ว ถูก-ผิดอยู่ที่ตัว                      อยากเป็นบัว ประเภทใด ไม่มี ใครเขียนบท                  คอยกำหนด ทางเดินให้ สำนึก ต้องสู้ไป                     จบอย่างไร เราเลือกเอง ขอเลือกเป็นฝั่งคนดูบ้างนะจ๊ะ จากคุณ : เรียวรุ้ง เขียนเมื่อ : 4 พ.ย. 52 11:01:16

ความคิดเห็นที่ 17 สงสัยว่า... บ้านต้องอยู่แถวๆ ....              " ท่าพระ ฝั่งธนฯ "     แน่ๆเลย   ฮุฮุ จากคุณ : ร้อยคำ คณาความ เขียนเมื่อ : 4 พ.ย. 52 13:51:29

ความคิดเห็นที่ 18 #16 ลิเกหรือยี่เก                                      ละครเร่แต่เก่าก่อน แต่งองค์ลงรำร่อน                               หน้างามงอนเอวอ่อนเอียง เริ่มแรกออกแขกเชิญ                          ร้องสรรเสริญส่งน้ำเสียง รำร้องก้องวังเวียง                               อ้อนสำเนียงเรียกผู้ชม ปี่พาทย์ระนาดฆ้อง                             เปิงมางกลองตีประสม คลอเคล้าเย้าภิรมย์                             น้ำเสียงคมเสนาะใจ เฮสลัมมะนา                                     ร้องเกริ่นมาน่าหลงไหล ร้องร่ำนำความนัย                               บอกออกไปให้รู้ความ บ้างร่ายรำอวยพร                               หน้าฉากก่อนอย่างงดงาม ไหว้พระพุทธอร่าม                              เทวาตามเพื่อมงคล โหมโรงโห่เอาฤกษ์                             เทพมาเบิกทุกแห่งหน จงอวยช่วยบันดล                               สำเร็จล้นพ้นภัยพาล ตัวร้ายเสียงกึกก้อง                            เคล้าเสียงกลองตีประสาน บอกข้าคือตัวมาร                              ชั่วเชี่ยวชาญผลาญคนดี นางเอกเสียงอ่อนหวาน                      สุขสำราญเกษมศรี งามสวยด้วยมณี                               เอื้อนวจีมีมนตรา พระเอกชายชาตรี                            ท่วงท่าดีมีสง่า ร้องอ้อนป้อนวาจา                            ส่งสายตาหน้าพริ้งพราย เมื่อพบประสบพักตร์                         จึงหลงรักแม่โฉมฉาย ตัวโกงเฝ้าทำลาย                             หวังจะได้ไว้ครอบครอง แต่ด้วยความจริงใจ                          ที่มีให้ระหว่างสอง พระเอกจึงสมปอง                           ได้นวลน้องครองสมใจ เปรียบกับชีวิตจริง                            โลกนั้นยิ่งมากเหลวไหล บ้างอาจได้สมใจ                              บ้างสิ้นไร้คู่นำพา ลิเก..เร่แสดง                                 ล้วนแต่แฝงมีคุณค่า เลือกชมสมราคา                            เป็นตำราสอนใจตน                                                                                               ขอบคุณ คนดูที่น่ารัก อย่างพี่เรียวรุ้งครับ จากคุณ : นครเหมันต์ เขียนเมื่อ : 5 พ.ย. 52 04:20:30

ความคิดเห็นที่ 19 #17 ขอบคุณพี่ร้อยครับ บ้านหนาวอยู่เมืองลิง มิใช่ฝั่งธน หรือ ท่าพระ นะอิอิ จากคุณ : นครเหมันต์ เขียนเมื่อ : 5 พ.ย. 52 04:22:33