* * * * แม้นรักคลายเสียดายช่วงห้วงเวลา * * * *
|
|
  
อย่าห่างหาย...คลายห่วงหา...คราวันล่วง แม้ห่างช่วง...ของเวลา...พาห่างหาย อย่าเหินห่าง...อย่าจางจิต...คิดกลับกลาย แม้นรักคลาย...เสียดายช่วง...ห้วงเวลา
เพราะห่วงหา...อาวรณ์ถาม...ด้วยความห่วง ใจทั้งดวง...หวงดวงใจ...ใฝ่เพ้อหา สักคราไหม...ใครเลิกรัก...แม้สักครา ห่วงหนักหนา...หาคนไหน...ได้เช่นนี้
ละห้อยหา...ละเหี่ยโหย...อกโรยร้าว ระทมเศร้า...คราวห่วงหา...ล้าเหลือที่ ระทมทุกข์...ฤทัยตรม...ถมทวี ระรุ่มร้อน...อ่อนฤดี...มิมีคลาย
เพราะห่างหาย...มิคลายห่วง...ทรวงสะท้อน ยังพร่ำวอน...อ้อนวาจา...คราห่างหาย หาไม่เห็น...เป็นเช่นไร...ใยกลับกลาย ใจห่างหาย...กายห่างเหิน...เกินจะทน
ถอนสลัก...รักสลาย...คลายสลัก เคยรักปัก...ทรวงสนาน...นานสับสน แบ่งเป็นสอง...ครองห้องใจ...ใครหนึ่งคน เคยรักล้น...คลายรักหลง...คงรักราน
โปรดอย่าหาย...คลายห่วงหา...คราวันล่วง แม้นถึงช่วง...รักเราเป็น...เส้นขนาน มิห่างหาย...มิคลายห่วง...จากดวงมาน ทิวาผ่าน...ราตรีผัน...ฉันยังคอย . . .
บางครั้ง บางช่วงเวลาก็นึกอยากเขียนบทกวีอย่างที่ปรากฏบ้าง...
ขอบคุณผู้ที่เข้ามาอ่าน ร่วมกระทู้ และเป็นกำลังใจให้สาวน้อยค่ะ..

จากคุณ |
:
คุณแม่ใจดี
|
เขียนเมื่อ |
:
วันลอยกระทง 52 18:22:51
|
|
|
|