ความคิดเห็นที่ 1 อาศรมที่แล้วครับ ๏ ๏ ๏ อาศรมชาวโคลง ๒๑๓ : แปดปีอาศรมชาวโคลง ๏ ๏ ๏ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W8368392/W8368392.html จากคุณ : xers เขียนเมื่อ : วันลอยกระทง 52 23:18:23

ความคิดเห็นที่ 2 .... .. กรุ่นกรุ่นหอมกลิ่นฟุ้ง............กระจาย ร่ำร่ำเกินบรรยาย..................ค่าล้ำ พืชพันธุ์ดอกเรียงราย............แลรอบ ชูช่อเชิญภู่กล้ำ.....................แกร่งก้านบางใบ .................. จากคุณ : อาลีอา เขียนเมื่อ : 3 พ.ย. 52 09:26:07

ความคิดเห็นที่ 3 ละมุนอวลกลิ่นเจ้า......................มาลา หอมชื่นอีกงามตา.......................บ่แสร้ง บุปผาช่องามพา.........................ผุดผ่อง หอมกรุ่นอรุณแจ้ง......................เด่นแท้งามเอยฯ.. แก้ไขเมื่อ 05 พ.ย. 52 16:01:51 จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 3 พ.ย. 52 10:34:37

ความคิดเห็นที่ 4 บางความขม รางเลือนเหมือนรักร้าง..........แรมไกล สัมผัสเพียงเคลื่อนไหว..........แผ่วพริ้ว เวลาเปลี่ยนหัวใจ............แปรอื่น ไกลห่างแค่ปลายนิ้ว...........แหว่งเว้าอาวรณ์ รอนรอนสุริยะล้า............โรยแสง แว่วแว่วเสียงเสียดแทง.........ซากซ้ำ ร่องรอยรักแสลง............ใจยิ่ง หลอนหลอกมากรีดย้ำ.........อกโอ้เพียงสลาย ... จากคุณ : ลำน้ำ C เขียนเมื่อ : 3 พ.ย. 52 11:10:25

ความคิดเห็นที่ 5 เวลาลอยกระทง เราไม่นึกถึงกระทิง หนาวอาจจะต้องกินกระเทียม ไม่จำเป็นห่างไว้ กระเทย ลอยกระทง ดงแสงเทียน เวียนเล่นน้ำ ลอยชื่นช้ำ ชังชอบ กรอบกักขัง ให้จันทร์ฉายอาบร่างกายสบายจัง รับพลัง ชีวิตใหม่ กายใจเต็ม แสง เทียนทาท่องน้ำ    ทาบทา สี ย่อมวิไลตา             ทั่วน้ำ เสียง พลุกู่ไกลมา       กระจ่าง เหนือค่ำ รวม ร่วมทั้งชื่นช้ำ        ก่ำฟ้าเฟือนจันทร์ อารมณ์ลอยกระทงครับ จากคุณ : แสงแรก ประดับดิน เขียนเมื่อ : 3 พ.ย. 52 12:35:33

ความคิดเห็นที่ 6 .      เอาแสงจันทร์เขียนเจ้า    ตรงระเบียง  นี้นา      โคลงสลัวกลางเสียง        ครึกครื้น      หิ่งห้อยกับโคมเคียง        เป็นเพื่อน      ใครเล่าหนาวสะอื้น         อยู่เพ้อกับจันทร์          ประทีปธูปเทียนดอกไม้  ไฟเย็น      ประทัดจุดพลุกระเซ็น         เกลื่อนฟ้า      ข้าฯ เหล่าราษฎรเห็น         พระประทีป      โอเอ่อน้ำตาหล้า                อาบปลื้มปิติทรวง          เพ็ญพระพักตร์เพียงหน้า ใครไกล  พู้นแล      โสมแบ่งมาเบียนใจ              เบียดชู้      เดียวดายกับเงาไอ               เทียนระเหิด      หาอุ่นแทนที่ผู้                      หนึ่งครั้งเคยระคน          กระทงทิพย์ทวนน้ำน่าน   ขึ้นไป  ทีเทอญ      คอยท่าทักนางใน                 ท่านั้น      โปรดผินพักตร์จากใคร        ครู่หนึ่ง      เสียงกระซิบด้นดั้น                คลื่นช้าคือเรียมฯ แก้ไขเมื่อ 03 พ.ย. 52 15:02:03 จากคุณ : สุปศกาล เขียนเมื่อ : 3 พ.ย. 52 14:57:01

ความคิดเห็นที่ 7 ขอปรบมือ ให้ทุกๆ คนเลยค่ะ เพราะจริงๆ ปล. อ่านของคุณลำน้ำ C แล้วปวดใจมากมาย จากคุณ : รวยระรินกลิ่นชา เขียนเมื่อ : 3 พ.ย. 52 16:25:35

ความคิดเห็นที่ 8 หนาวหนาวคืนค่ำนี้...........นางหนาว ลมพัดสะบัดราว................จะยั่วฟ้า ดาวดวงเด่นสกาว...............หมองหม่น ฝนหลั่งจนจิตข้า................ตอกย้ำความหนาว แก้ไขเมื่อ 04 พ.ย. 52 16:46:08 จากคุณ : กรวี เขียนเมื่อ : 3 พ.ย. 52 19:29:15

ความคิดเห็นที่ 9 สวัสดี ขอรับ แหะ แหะ ขอรับ ปล. ขอบคุณภาพเบื้องหลังจากอินเตอร์เน็ต จากคุณ : นายทิวา เขียนเมื่อ : 3 พ.ย. 52 20:10:03

ความคิดเห็นที่ 10 อาทิวาเจ้าค่ะ ครือว่า  ภาพที่อาทิวานำมา  ดูแล้วมัรสยิวอ่าคร่ะ.. จากคุณ : กรวี เขียนเมื่อ : 3 พ.ย. 52 21:24:13

ความคิดเห็นที่ 11 22.23 น. บางความคม ... เวลาลมปั่นป่วนพัดหวน 'ตลบมุ้ง' ๏ คม ราคา ค่าล้ำ ............... คารม เบื่อนาฎ บ่น ระดม .............. บาดเนื้อ กรีดเล็บบอบบาง คม ........... เก็บรีด เลือดแล บางกว่าหนัง หน้าเฉื้อ .......... บ่ากว้างหนังหนา -->(หน้าเฉื้อ โทโทษเอก น่าเชื่อ) ๏ เวลาเลือดร้อน 'วัด .......... วา'เร-รวนฤๅ สร้าง 'บ่อนนินทากาเล' ........ ซ่อนบ้าง บ่อนทรางสะท้าน say .......... บางซ่อน บางกอก 'บอกกลาง' อ้าง ..... บอกก้างใหญ่หนอ ๏ บางพอเพียงคิด 'บ้า .......... บอ'พราง ตาแล ใช่แข่งเวลา คราง ................ แช่งไข้ บ้างหย่อนยืดยาน วาง .......... บ่อนย่าง ไก่ฮา บ้างแข่งคม คิดได้ ............... แบ่งข้างขัดกัน ๚ะ๛ (คริคริ) 23.26 น. จากคุณ : นกโก๊ก เขียนเมื่อ : 3 พ.ย. 52 23:33:09

ความคิดเห็นที่ 12   คำโคลงใครขาดข้อ                  คมความ   คราคิดเขียนคงขาม                  ขัดข้อง คราวคึกคัก โครมคราม              ขาดขบ  คิดเฮย โคลงครบคำความคล้อง            เคลื่อนคล้อยคลาไคล ฯ จากคุณ : นกมีหูหนูมีปีก (the darkknight) เขียนเมื่อ : 4 พ.ย. 52 01:17:39

ความคิดเห็นที่ 13 อารมณ์เวลานี้                 ยามเย็น ดูบรรเทาทุกข์เข็ญ           กล่าวอ้าง เพื่อนพ้องพี่น้องเป็น         มิตรยิ่ง เขียนโคลงกลอนกวีนี้       แซ่ซ้องงามเอย..         ปล...โคลงบทแรกในรอบสิบปีค่ะ..แฮะๆๆ จากคุณ : จิตเดิม เขียนเมื่อ : 4 พ.ย. 52 01:29:02

ความคิดเห็นที่ 14   หนาวลมห่มผ้าอาจ              คลายหนาว หนาวจิตย่อมยืนยาว            อกใข้ ผิงไฟอาจอุ่นคราว               กายอุ่น หนาวจิต นำระทมให้            สั่นสะท้านนานนิรันดร์ ฯ หายไปนาน   สวัสดีครับพ่อแม่พี่น้อง  ทุกท่านครับ จากคุณ : นกมีหูหนูมีปีก (the darkknight) เขียนเมื่อ : 4 พ.ย. 52 08:17:49

ความคิดเห็นที่ 15 แวะมาทักทายมิตรสหายอาศรมฯ ขอบคุณพี่ xers ที่ช่วยต่อกระทู้เจ้าค่ะ รู้สึกดี ๆ กับบรรยากาศอบอุ่นของมวลมิตร รับสายลมหนาวที่มาเยืยนอีกครั้ง เอาโคลงเก่า ๆ มาปัดฝุ่นใหม่ให้พอเข้ากับชื่อกระทู้คราวนี้ อ้อ... เพิ่งรู้ว่า "เวลามีอารมณ์" เป็นแบบนี้เอง เอิ้ก ๆ ๏ หนาวลมห่มจิตไห้      ใจโหย เจียนด่าวดิ้นแดโดย      ดับว้าง วิบวับหวาบหวิวโอย      ครวญโอด เพรียกพร่ำคราแรมร้าง   ย่อมรู้อยู่เดียว ๚ ๏ เปลี่ยวดายหมายมุ่งห้าม   หักใจ ซุกซ่อนหลืบหลบใน           ยากเร้น ลมหนาวผ่าววูบไหว           หวามหวั่น กลืนเก็บอารมณ์เค้น           สะเก็ดน้ำตากระเซ็น ๚ แก้ไขเมื่อ 05 พ.ย. 52 11:58:13 แก้ไขเมื่อ 04 พ.ย. 52 15:28:42 จากคุณ : ศาลาไทย (salathai) เขียนเมื่อ : 4 พ.ย. 52 15:27:57

ความคิดเห็นที่ 16 หนาวลมระลึกชู้...................โดนมะเหงก   รึยั่วจึงลืมเบรค....................บอกบ้าง ชายชอบปลีกวิเวก...............คิดอยู่  นาพ่อ เย้าหยอกหรือหลอกค้าง........แน่นั้นบอกที กร๊ากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ  .... แก้ไขเมื่อ 04 พ.ย. 52 17:05:39 แก้ไขเมื่อ 04 พ.ย. 52 16:59:33 จากคุณ : กรวี เขียนเมื่อ : 4 พ.ย. 52 16:57:47

ความคิดเห็นที่ 17 หยดใสพราวเด่นค้าง...........................พฤกษา พรมพร่างละอองพา............................ชื่นเช้า เย็นลมล่องลอยมา..............................หนาวเหน็บ ไออุ่น หมอนข้างเคล้า.........................กอดได้สุขสบายฯ .. จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 4 พ.ย. 52 19:24:02

ความคิดเห็นที่ 18 18.48 น. บางความเล่น ... ตามลมขึ้นลมลง ส่งไปตามเวลา จะต้องบิ๊วอารมณ์ทำไม ๏ เงียบ เงียบกริบใช่ใกล้ ......... ไกลชิบ ลับ ลับมีดคมกริบ .................. คีบกัม ฟัง ฟังนับดอกสิบ .................. น๊อคดับ ค่อย ค่อยย่องขี่ล้ม ................ ข่มลี้ลับหาย ๏ ง่าย ง่ายรำกลับท้อ ............. รับกรรม ยาก ยากย้ำคู่รำ .................... ค่ำรู้ ใหม่ ใหม่น่าดูขำ .................... หนูด่า เก่า เก่าหนาวไม่สู้ .................. หมู่ไส้แห้งคลาน ๏ หลาน หลานรับยากแล้ ......... รากยับ ลูก ลูกรับง่ายรับ .................... งับร้าย ด้อย ด้อยมักช้าจับ ................. ม้าชัก เด่น เด่นมักเร็วย้าย ................. ร่ายเย้วลูกขุน ๚ะ๛ (ฮี่ฮี่) 19.36 น. จากคุณ : นกโก๊ก เขียนเมื่อ : 4 พ.ย. 52 19:47:53

ความคิดเห็นที่ 19   เวลาดังวารี ไหลรี่มิร่ำรอ มีแต่แม่ซอมพอฯ สวยนานต้านเวลา ...ฮ่า ฮ่า.. คล้าย ๆ โฆษณาสีทาบ้านเลยแฮะ!! หวัดดีทุกคนนะจ๊ะ ตอนนี้ใกล้จะบ้าแล้วจ้ะ... จากคุณ : แม่หญิงจ้า เขียนเมื่อ : 4 พ.ย. 52 20:40:05 A:61.7.169.6 X: TicketID:062433

ความคิดเห็นที่ 20         ถามหาเพื่อน     ๐ ถามหาเพื่อนทุกบ้าน                     ตามระยะโดยด้าน     ทั่วหน้าเมืองหลัง  นาพวก     ๐ ฟังคำดีใจแท้     เพื่อนอยู่สบายแล้     พวกพ้องยินดี    ๐ เคยมีเคยทุกข์ทึ้น    ไม่สะเทือนสะอื้น     ปลุกปล้ำใจเอง     ๐ เกรงเอยเกรงแต่เจ้า                     ซดน้ำสุราเหล้า     วากย์เว้าเหงาใจ     ๐ คิดฉันใดจะได้     จักถนอมเพื่อนไว้     อยู่รั้งสำราญ     ๐ บนบานองค์พระแก้ว                     พรเพื่อนจ่งแคล้ว     ชีพยั้งยืนนาน    เพื่อนเอย ๐๐๐๐๐     โคลงสอง.     อันนี้ แด่..อ้ายเสก และ นกโก๊ก นะ... แก้ไขเมื่อ 05 พ.ย. 52 09:17:10 จากคุณ : นักแต้ม เขียนเมื่อ : 5 พ.ย. 52 09:12:58

ความคิดเห็นที่ 21 ทะเลยามวาดเวิ้ง...............ดวงหทัย เพลินหยั่งพิสุทธิ์ใย............ลึกตื้น ทรายโอบคลื่นครืนใส.........โถมฝั่ง ซึมซับรอยเปียกชื้น............ฉ่ำห้วงไพศาล เวียงฐานขังหล่อเลี้ยง..........ทรวงสลิล ทบถั่งธาตุชลาสินธุ์............ชุ่มพร้อง โหยหาหาดยามถวิล...........ถมสวาท เคียงคู่ตะวันคล้อง..............มั่นแม้นจันทร์ฉาย ลมกระหายพัดพริ้ว.............เพลงหวน ตามกลิ่นอายรัญจวน..........หาดเจ้า เผลอลืมหล่นรักรวน...........หวังเก็บ คืนฤา ทรายตระกองกอดเร้า.........พร่ำร้องเพรียกหา คืนกลับมาสู่อ้อม...............อกกาล ณ สมุทรฟ้าประทาน......... แห่งนี้ หลากมิตินิรมาณ...............ลึกหยั่ง อณูเอย กายห่างเหินพันลี้...............รักนั้นตราตรึง *** กลับมาแก้ไขถ้อยคำค่ะ *** แก้ไขเมื่อ 05 พ.ย. 52 16:09:36 จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 5 พ.ย. 52 13:43:21

ความคิดเห็นที่ 22 สวัสดีครับทุกท่าน แวะเข้ามาด้วยใจอันอบอุ่นจากทุกท่านขอรับ ขอตอบเป็นช่วงๆไปเนื่องจากอารมณ์ของเวลาไม่เป็นใจ อยากตอบทุกอารมณ์เมื่อเวลาเป็นใจขอรับ + สวัสดีครับ คุณอาลีอา '2 ดูเหมือนดอกไม้ส่วนใหญ่ชอบเบ่งบานตอนอากาศเย็นๆนะครับ เวลาหน้าหนาวทางเหนือดอกไม้ออกเยอะเลย ๏ พวงดอกชูช่อซ้อน       แซมใบ ก้านกิ่งโอนเอนไหว         ระพื้น กระจายกรุ่นอวลไอ         อ้อยอิ่ง หวังกลิ่นพารื้อฟื้น           กลับห้วงเคยกระหาย ๚ + สวัสดีครับ คุณสุนันยา  '3 ๏ ละมุนแสงแห่งเช้า        โลมผิว หอมกลิ่นบุบผาปลิว         ปลุกฟ้า พัดนำจิตใจหิว                ในโลก เพื่อตื่นจากความล้า          รับรู้อรุณฉาย ๚ เคยตื่นเช้าบางเวลาขอรับ แหะๆ ตอนนั้นแต่งไว้ไม่รู้ต้นฉบับหายไปไหน อันนี้อารมณ์เทียม แต่งต่อจากความรู้สึกของเช้าวันนั้นขอรับ + สวัสดีครับ คุณลำน้ำซี '4 บางความขม ที่ขมทั้งโคลงและภาพเลยครับ ๏ บางความพานึกย้อน     ภาพพัง ที่ที่ใจเคยขัง                  ผนึกไว้ อารมณ์ลึกเก็บฝัง            ภาพฝาด บางช่วงกลับวาดได้         ดุจย้อนเวลา ๚ + สวัสดีครับ คุณแสงแรก ประดับดิน 5 อารมณ์ลอยกระทง ไม่ได้ไปลอยเลยครับมีธุระกลับมาก็ค่ำแล้ว เดินทางจาก คลอง16 นครนายก มีงานจัดตามริมน้ำเยอะเลย สังเกตุเห็นคนเยอะ แต่กระทงปีนี้ขายไม่ค่อยออกเหลือเต็มแผง ปีที่แล้วไปลอยต้องรอคนขายทำให้ สงสัยคนทำกันเองมาจากบ้านครับปีนี้  . ๏ ลอยเด่น ลำน้ำท่ามประทีป ใบตอง.. จับจีบรายรอบฐาน อึกกระทึกผู้คน จนล้นงาน เพื่อขมาชลธารที่กล้ำกราย... --------------------------------------------------------------------------- มีต่ออารมณ์หน้าขอรับ อิอิ จากคุณ : xers เขียนเมื่อ : 5 พ.ย. 52 15:58:18

ความคิดเห็นที่ 23   Irrigators  can't                       lead  wa-  ter  haaaa , Fletchers can't make all           fashion - shafts , Carpenter can't for       make  buil-   ding   haaaa, As a wiseman  non                  writing some verse ฯ อีลิเกเต่อร์สแค้นท์                     หรีดวอ  เทอร์  ฮา เฟล็ดเช่อส์แค้นท์เม๊กออล์           แฟ่ชั้น- ช๊าฟท์ , คาร์เพ่นเทอร์แค้นท์ฟอร์  เม๊กบิ่ล-  ดิ้ง ฮา แอส ส่า ไวส์แมน นั้น                 ไร่ท์ดิ้งซัมเวอส ฯ กสิกรบ่วิดน้ำ                 ทำนา มวลช่างศรบ่หา              ดัดไม้ ( ศร ) ปวงช่างปลูกเรือน มิพา    กันปลูก  เรือนแฮ เสมือนปราชญ์มิอาจได้    แต่งถ้อยคำกวี ฯ มาอีกคราครั้งขอรับ แก้ไขนิดหน่อย  เขียนผิด   แก้ไขเมื่อ 06 พ.ย. 52 16:50:00 แก้ไขเมื่อ 05 พ.ย. 52 17:49:06 แก้ไขเมื่อ 05 พ.ย. 52 17:40:58 จากคุณ : นกมีหูหนูมีปีก (the darkknight) เขียนเมื่อ : 5 พ.ย. 52 17:40:26

ความคิดเห็นที่ 24 หนาวลมลมวาบม้วน                 มาเยือน หนาวกี่ปีกี่เดือน                       ดุจแกล้ง หนาวจิตห่มจิตเหมือน               หมางจิต หนาวอยู่ยากอยู่แล้ง                 หลบเร้นอาศรมฯ จึ่งต้องเข้ามาเยือน ฉะนี้แลฯ คารวะทุกท่านด้วยจิต ขอรับ จากคุณ : ศาลายา เขียนเมื่อ : 6 พ.ย. 52 07:55:54

ความคิดเห็นที่ 25 ผิวเสียดผิวผ่าวเนื้อ               อุ่นไอ อุ่นยิ่งอุ่นใดใน                    โลกหล้า ลมหนาวสะท้านไหล             ออกห่าง เพลิงปรารถนาระอุกล้า          ก่อร้อนผ่อนหนาว จากคุณ : หมึกมรกต เขียนเมื่อ : 6 พ.ย. 52 14:18:58

ความคิดเห็นที่ 26 ลอยกระทงล่องน้ำ         เจ้าพระยา หวังยอกย้อนธารา         สู่น้อง ทวนกระแสสู่ล้านนา       อย่างยาก กลับถูกเจ้าเผาต้อง         สุ่มเข้าโคมลอย จากคุณ : แดงน้อย ณ อาศรมฯ (Little Red) เขียนเมื่อ : 6 พ.ย. 52 17:33:43

ความคิดเห็นที่ 27   ขอพระ ฯ ทรงเพรียบพร้อม      เขษมศานต์  ยิ่งเฮย พระเกียรติเกริกจิรกาล            ทั่วหล้า บารมีมากมหาศาล                  มเหศักดิ์  นิัรันดร์แฮ ทรงสถิตย์ยั่งยืน อ้า-               ตราบพ้นพันวสันต์ ฯ ขอทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน   ด้วยความจงรักภักดียิ่ง จากคุณ : นกมีหูหนูมีปีก (the darkknight) เขียนเมื่อ : 6 พ.ย. 52 21:01:55

ความคิดเห็นที่ 28 ... กาลครวญฝากม่านรุ้ง...............เรืองรอง นัยหนึ่งหวังจับจอง...................ชิดใกล้ แสงสลับเรื่อรงค์ทอง................ฉายเด่น เพียรพร่ำหยดหยาดไคล้...........ฉ่ำชื้นละอองฝน ไพรสณฑ์แสนสะพรั่งพร้อม.......ประไพพรรณ ใบดอกงามเฉิดฉัน...................ชอุ่มแท้ อัปสรร่ายคำสรรค์....................พรมพร่าง ฟ้าเอย กาลสดับตรึงจิตแม้...................ครู่นั้นมลายเลือน จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 6 พ.ย. 52 22:46:02

ความคิดเห็นที่ 29 ก่อนอ่านโคลง..... สะนู = ธนู ส่วนที่ติดอยู่ปลายหัวว่าว มีลักษณะคล้ายคันธนู เป็นส่วนกำเนิดเสียงจากการเสียดสีลมในขณะที่ว่าวกำลังลอยอยู่บนฟ้า ว่าวดุ๊ยดุ่ย = ว่าวสองห้อง ในภาษาท้องถิ่นอีสาน จากคุณ : วฤก เขียนเมื่อ : 7 พ.ย. 52 11:13:41

ความคิดเห็นที่ 30 กาลผ่านเลยล่วงแล้ว.......กาลกัลป์ รักผูกพันธ์คู่กัน...............ชั่วฟ้า มิคิดจิตเปลี่ยนผัน............เป็นอื่น คงมั่นแม้เหนื่อยล้า..........รักพร้อมอยู่เสมอ กาลเปลี่ยนเปลี่ยนคู่คล้อง..............ตามกรรม คงมั่นจิตน้อมคำ...........................ระรึกไว้ สัญญามิสร่างทำ..........................แปรเปลี่ยน   ดำรงอยู่คู่จิตไซร้..........................จักน้อมมาเสมอ ภพชาติเปลี่ยนแปลง  อาจเปลี่ยนคู่คล้องไปตามกรรม   แต่จิตยังระรึกและคงมั่นเสมอ  ... แก้ไขเมื่อ 07 พ.ย. 52 15:50:05 แก้ไขเมื่อ 07 พ.ย. 52 15:48:56 จากคุณ : กรวี เขียนเมื่อ : 7 พ.ย. 52 15:43:52

ความคิดเห็นที่ 31 แอบมาอ่าน ช่วงนี้อารมณ์สายฝนและการเมือง จากคุณ : แสงแรก ประดับดิน เขียนเมื่อ : 7 พ.ย. 52 16:50:58

ความคิดเห็นที่ 32 สวัสดียามเย็นค่ะ ทุกท่าน จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 7 พ.ย. 52 20:00:46

ความคิดเห็นที่ 33 *** แปลกคน ปนเเขก ด้วย............หนอคน ลืมเพื่อน เลือนผืน ยล.............ย่างก้าว ร่วมทุกข์ รุกท่วม ทน...............นานเนิ่น พอสุข ผูกส่อ ร้าว...................กลับร้ายหลงลืม ใจคน จนใคร่ นั้น.....................ยากนัก ไยเปลี่ยน เวียนไป รัก.............หน่ายเร้น เคยหนุน ขุ่นเหนย หนัก............นางค่าย เอื้อกรุ่น อุ่นเกื้อ เว้น................ห่างเวิ้งลืมวัน *** แก้ไขเมื่อ 09 พ.ย. 52 11:00:47 จากคุณ : อาลีอา เขียนเมื่อ : 8 พ.ย. 52 09:14:06

ความคิดเห็นที่ 34 21.56 น. บางความบ้า ... อารมณ์ร้าย ทำลายคนทำมาหากินสิ้นหนทางแล ๏ เสียวป่วน สวนเปลี่ยว เศร้า ...... เป้าเสียว แม่ยาก มาร์คแย่ เหลียว ............ เยี่ยวแล้ มาดสั่ว มั่วศาสตร์ pure  ............ เสียวพลาด เตือนพี่ ตีเพื่อน แก้ .................. แพร่เกลื้อนกลากคัน   ๏ จับดัน จันท์ดับ โอ้ ................. โด่อับ ขายส่ง คงส่าย รับ .................... สรรพร้าย ผ่านแดน แผ่นดาน ทรัพย์ .......... ดับซ่าน สวนยับ สับยวน ป้าย ................ ใหญ่ป้วนกวนเขมร ๏ ว่าเบน เวรบ้า mark ................ bark มา ป่วนสิทธิ์ ปิดส่วน ลา ................. ซ่าล้วน นกเศร้า เน่าโศก รวน ................. สวนโรค บ้าแล สิ้นค่า ซ่า kill ด้วน ..................... ข่วนดิ้นแดยัน-ผลไม้สวนจันท์ขนผ่านเขมรสู่เวียตนาม มาร์คทำไมไม่รู้แล แย่นาบารนี ๚ะ๛ 22.33 น. แก้ไขเมื่อ 08 พ.ย. 52 22:50:04 แก้ไขเมื่อ 08 พ.ย. 52 22:48:10 จากคุณ : นกโก๊ก เขียนเมื่อ : 8 พ.ย. 52 22:45:28

ความคิดเห็นที่ 35 ... จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 8 พ.ย. 52 23:24:26

ความคิดเห็นที่ 36 สวัสดีครับทุกท่านมาต่อครับ + สวัสดีครับ คุณสุปศกาล '6 ๏ จันทร์นวลชวนพี่จ้อง       มองนวล จันทร์แจ่มยังมิยวน            เท่านั้น จันทร์เจ้าหยอกเรียมครวญ  ควรใคร่ จันทร์เอ่ยคำสั้นสั้น             หากรู้ใจเรียม ๚ คำโคลงแบบนี้ต่อยากแฮะ ด้วยไม่ค่อยถนัดคำเก่าๆขอรับ + สวัสดีครับ คุณรวยระรินกลิ่นชา '7 "ขอปรบมือ ให้ทุกๆ คนเลยค่ะ เพราะจริงๆ ปล. อ่านของคุณลำน้ำ C แล้วปวดใจมากมาย" ดูเหมือนอากาศเย็นๆช่วงหนึ่ง จะช่วยกระตุ้นอารมณ์เขียน ของหลายๆท่านน้อ มากันแบบโคลงสวยๆเลยครับ + สวัสดีครับ คุณกรวี '9 '10 '16 '30 ๏ หนาวหนาวคืนค่ำนี้           นอนหนาว ลมพัดยิ่งเย็นราว                 ขาดผ้า ดวงดาวสุกสกาว                 ยากอุ่น โปรดเถิดสงสารข้า              ส่งข้อความถึง ๚ ม่ายรุจะตอบไงละ อิอิ มาหลายบทตอบทีเดียวละกันขอรับท่านพี่ + สวัสดีครับ พี่ชายนายทิวา  '9 อิอิ ภาพเหมาะกับกระทู้น่อครับ ๏ ลมหนาวราวช้อนลึก         อารมณ์ ดุจจะคว้านความตรม           ตรึกย้อน ตราบยังอยู่โดยปม             พิศวาส เย็นยะเยือกอาจรุ่มร้อน        ทุกห้วงเวลา ๚ + สวัสดีครับ คุณนกโก๊ก '11 '18 '34 ๏ บางกอกบอกกร่างกล้า     ระอาเหลือ ตอกอกตกออกเหนือ          จรดใต้ กดขี่กี่ขดเสือ                    สูบเขมือบ ขูดรีดขีดรูดไส้                   กฎสร้างโดยกระสัน บางกอกเพียงบ้านนอก       ในสกล เพียงแค่กี่กลุ่มคน              เทิดไว้ ยกยอว่ายเวียนวน              ลืมส่อง โลกเวย ถิ่นเกิดตนแท้ไซร้             สืบสร้างจักรวาล บอกมาร์คบอกแม้วเมื่อ      ครองไทย ควรที่จะเจือจานไป           ทั่วหล้า ทุกแหล่งแห่งทุกข์ไกล      มีแบ่ง เทียมเท่าอย่าได้ช้า           ชาตินี้เท่าเทียม ๚ อารมณ์บ้า.. ด้วยคนขอรับ ชาวบ้านนอกไม่ขออะไรมาก ขอแค่รถไฟธรรมดาๆตั๋วถูกๆ ให้คนจนมีเดินทางทั่วถึงกันทุกจังหวัดก็พอครับ บ่ต้องรถไฟฟ้า ปอ. ปอพ. ฤาเครื่องบิน ก็ได้เน้อ + สวัสดีครับ คุณthe darkknight '12 '14 '23 '27 คราคืนขืนข่มคล้าย       ความขม คอขื่นคลายคำคม        เข็ดคร้าม         ใครคิดคร่ำครวญขรม    เคียงคู่ ข้าคิดแค่ขอข้าม          ค่ำแค้นคนคอย ง่า.. อยากลองเขียนดูบ้างทำเอาหมดแรงขอรับ + สวัสดีครับ คุณจิตเดิม '12     " อารมณ์เวลานี้                     ยามเย็น       ดูบรรเทาทุกข์เข็ญ               กล่าวอ้าง       เพื่อนพ้องพี่น้องเป็น             มิตรยิ่ง       เขียนโคลงกลอนกวีบ้าง        แซ่ซ้องงามเอย..               ปล...โคลงบทแรกในรอบสิบปีค่ะ..แฮะๆๆ " โห... สิบปีเลยเหรอครับ เพียงแค่มีอารมณ์เขียนมา ก็อุ่นใจว่ายังมีคนคิดถึงโคลงอยู่ ยังไงก็นำมาวางได้เมื่อมีอารมณ์เขียนเน้อ... แวะดูผังได้ที่ http://arsomklong.com ขอรับ ปล. แหะๆขอบังอาจแก้คู่โทคู่สำคัญให้ขอรับ ---------------------------------------------------------- ของท่านอื่นค่อยมาตอบเน้อ แก้ไขเมื่อ 09 พ.ย. 52 03:44:45 จากคุณ : xers เขียนเมื่อ : 9 พ.ย. 52 03:35:23

ความคิดเห็นที่ 37 ลังเลกลัวเล่ห์ร้าย.....................ใจคน ลึกลับเหลืออับจน......................กว่ากู้ ลางลวงล่อหวังผล......................พูนเพิ่ม หลบหลีกยามใดรู้...........................นั่นแท้คือเฉลียว สวัสดีเจ้าของกระทู้ และทุกท่านค่ะ.. แก้ไขเมื่อ 09 พ.ย. 52 14:42:47 จากคุณ : คุณแม่ใจดี เขียนเมื่อ : 9 พ.ย. 52 12:13:46

ความคิดเห็นที่ 38 หัวโขนสวมใส่ต้อง          รักรับ รองพากเพียรขานขับ       แม่นซ้อม คราครอบครูองค์ทับ        ทรงร่าง ต่อนาฏศิลป์น้อม            ร่ายร้องรำเป็น ขาประจำนั่งล้อม             คอยชม บทละครภิรมย์               แช่มช้อย ศิลป์ประกันประถม          เหนียวแน่น อ่อนโป้งกลางนางก้อย     ค่อนนิ้วชี้ด้วน จากคุณ : ท่าราชวงศ์ เขียนเมื่อ : 9 พ.ย. 52 17:23:28

ความคิดเห็นที่ 39 *** หนาวโลม โนมร้าว ล่วง.......ลาเลย สุมผ่าว สาวพุ่ม เผย............ผ่องเนื้อ ไฟกรุ่น ฝุ่นไกล เกย...........กายต่าง อิงเเนบ แอบนิ่ง เอื้อ...........อุ่นเนื้อคลายหนาว สีทอง ส่องที่ ท้อง..............ทาบทัน ฉายภาพ ฉาบผาย พลัน.......ผุดพร้อย อาบเเสง แอ่งสาบ สรรค์.......อายสาด อาทิตย์ อิดท่า ถ้อย............ท่ามทั้งเทียมนภา *** แก้ไขเมื่อ 09 พ.ย. 52 21:16:46 จากคุณ : อาลีอา เขียนเมื่อ : 9 พ.ย. 52 21:16:09

ความคิดเห็นที่ 40 06.07 น. บางความย่าง ... อย่างลืมทางหลง (พยัคฆ์ย่างสามขุม ตลบล้มโดมิโน) ๏ ต้องเล่น เต้นร้อง หน่อย ......... หน้าหนาว หนาวบ่าย นายบ่าว หาว ............. ห่างห้อง ห้องรอบ หอบร้อง ยาว ............. ย่างย่อง ย่องร่าง ย่างร้อง ต้อง ............... ตื่นตั้งติดเตา ๏ เตาฟืน ตื่น เฝ้าย่าง ................ ยามยาก ยากบ่น ย่น บากมาก ................. หมู่ไม้ ไม้ฟืน หมื่น ไฟภาค .................. พลั้งพลาด พลาดหยุด พุทธ ญาติไว้ ............ วัดว้าวุ่นวาย ๏ วายแล้ว แววร้าย ด่า .............. แดกดัน ดันย่าง ด่างยัน ฟัน ................... ฟาดฟ้า ฟ้าดับ ควับด่า กัน ..................... เกรี้ยวโกรธ โกรธคู่ กู่โคตร ข้า .................... คับข้องคับขัน ๚ะ๛ (แฮ่แฮ่) 06.46 น. จากคุณ : นกโก๊ก เขียนเมื่อ : 10 พ.ย. 52 07:00:03

ความคิดเห็นที่ 41 บางความหลง หลับ..ไม่ลงจิตเฝ้า..............อาวรณ์ หู...แนบแอบอิงหมอน..........ซบแก้ม หลับ..เพียงนิดหลอกหลอน.....สัมผัส ตา..ตื่นใจก็แย้ม...................สวาทเร้าสิเน่หา หน้า..ดำคล้ำหม่นไร้..............ราศี มืด..มิดดั่งราตรี....................ครอบสิ้น ตา..เลือนพร่าชั่วดี.................แยกแบ่ง  ยากนอ มัว..หมกมุ่นด่าวดิ้น................เกลือกกลิ้งเริงกาม แก้ไขเมื่อ 10 พ.ย. 52 15:22:31 จากคุณ : ลำน้ำ C เขียนเมื่อ : 10 พ.ย. 52 15:18:58

ความคิดเห็นที่ 42 "คาบ"  กระดูกส่องน้ำ       เห็นเงา "ลูก"   สมอสีเทา             เก่าแล้ว "คาบ" บรรทัดหน้าเสา      ผิดแน่ "ดอก" มะลิดอกแก้ว        ท่านพร้อมอภัย "เคราะห์"ดีรอดเรื่องร้าย   จะรวย "หาม"   ลูกหมูในอวย      พี่ห้าม "ยาม"   สามล้อถูกหวย    ดาวรุ่ง "ร้าย"    เจาะจงมองข้าม  ท่านผู้ใหญ่โต จากคุณ : ท่าราชวงศ์ เขียนเมื่อ : 10 พ.ย. 52 17:16:43

ความคิดเห็นที่ 43 อารมณ์ของเวลา คือบาง "อะไร" ของ "เรา" อะไรของเราคือบาง "อะไร" ของโลก เราและโลก ต่างก็ดำรงอยู่เพียง "ชั่วขณะ" เราและโลกมีเวลาเพียง "นิดเดียว" เวลาไม่เคยมีเหลือสำหรับทำอะไร เพราะเวลาหมดแล้วก็หมดเลย จะหามาตุนไว้ ก็ไม่ได้ เพราะมันมีอยู่จริงๆ เพียง "ขณะเดียว" เราต่างก็หลงผิดไปเท่านั้นเองว่า เรามีเวลาถึง ๒๔ ชั่วโมง หรือแม้กระทั่งหลงเชื่อไปว่า "ฉันมีเวลาอีกตั้งปีแน่ะ ค่อยแต่งงานก็แล้วกัน" (เธอจะได้แต่งงานจริงหรือ) เธอพบเวลา "ขณะเดียว" นั้นหรือยัง เวลาขณะเดียวที่อุบัติสิ่งดีงามมากมาย. ขอให้ทุกคนมีความสุขครับ. จากคุณ : Ar@p เขียนเมื่อ : 10 พ.ย. 52 23:14:58

ความคิดเห็นที่ 44 *** บางความหนาว *** ลมโบก โลกบ่ม บ้าง.....บิดเบือน เย็นร่ำ ยามเล่น เลือน....เริ่มร้อน หนาวดึก นึกดาว เดือน...ดารดาษ ไฟก่อ พอไกล ก้อน......ก่อใกล้กองกอน รอนเพลิง เริงผ่อน พลั้ง...แลพลัน หนาวผาด นาฎพราว ผัน..ผุดเพ้อ หนาวรวง หน่วงราว รัน.....เเรมหลอก ใจกร่อน จรไกล เก้อ........ก่อนเกื้อไกลเกย *** จากคุณ : อาลีอา เขียนเมื่อ : 11 พ.ย. 52 09:01:23

ความคิดเห็นที่ 45 20.33 น. บางความอยาก .... (กลบทโคลงผวน นางสิงห์วางหมากรุก ตลบล้มโดมิโน) ๏ สาววางหมากหน้า นิ่ง ......... สิงห์หนาว หนาวที่ขาดคู่ สาว ................ ข่าวสู้ สู้งานทุกงาน หาว ................. สาวหู่ ไหมแม่ แม่ขาดหมาก แม่ผู้ ............... หมู่แพ้หมากแพง ๏ แพงค่าสินสอด หนี้ ............ พี่แหนง หน่ายโวย โวยหมากแพง ตั้งแรง  .......... แต่งรั้ง รั้งข้าวยาก หมากแพง ........... แรงพรั่ง พรูนอ นอแรดสิงห์สู้ ทั้ง .................. สั่งทู้ทนหนาว ๏ หนาวนี้ สาวสู้ค่า ................ หน้าขาว ขาวซีด คนขี้หนาว ................. ข่าวหนี้ หนี้ที่มาร์คสร้าง ยาว .............. หนาวยี่ ยับฮา ฮากระอัก หนาวขี้ ................. นี่ข้าวใครตุน ๏ ตุนไว้จ่าย แจกเจ้า ............. เต่าจุน ใครแล แลหมากรุก ต้านขุน .............. ตุ่นค้าน ค้านกันแหลก ไร้ทุน .............. คุณท่าน ท่านที่ขาดทุน ร้าน ................ ท่านลุ้นหนาวหลาย ๚ะ๛ (ฮี่ฮี่) 21.46 น. แก้ไขเมื่อ 11 พ.ย. 52 23:17:47 แก้ไขเมื่อ 11 พ.ย. 52 22:03:13 แก้ไขเมื่อ 11 พ.ย. 52 22:00:16 จากคุณ : นกโก๊ก เขียนเมื่อ : 11 พ.ย. 52 21:57:01

ความคิดเห็นที่ 46 ขอบคุณจ๊าดนักเน้อเจ้า... จากคุณ : จิตเดิม เขียนเมื่อ : 11 พ.ย. 52 22:30:14

ความคิดเห็นที่ 47 จินตนาการ ส่อง มรรคาสุขเกษมนิรพพาน มรรคา   ศานติภาพแล้ว เขมรไทย สุข   ย่อมเย็นกว่าประไลย กอบกู้ เกษม   ศานต์จากไภย เถิดพ่อ จินตการ   มาผ่านผู้ จารแก้วกวีกานท์ สำคัญ   คงคู่ฟ้า เคียงดิน กว่า   ใหญ่ย่อมพรหมินทร์ มุ่งสร้าง ความ   รักรื่นขุมมนิน ทรียศ รู้   ลู่ทางเร่งมล้าง อย่าให้เกลศเหลือ มุ่ง มามิตรมุ่งแม้น มารมลาย สู่ ช่วงพุทธกาลปลาย โปรดเปลื้อง จินต มยต่อสังวัธยาย เถิดพ่อ นา หว่านบุญแบบเบื้อง บ่มเบ้าเบาราณ เลิศ เท่าสุตตันต์แท้ ปิฎก กว่า แม่แห่งโอทก แม่น้ำ ความ ดีคู่สาวก โสตชื่น รู้ เพ่งไตรลักษณ์ล้ำ ล่องโล้สีทันดร มา เห็นตนเปลี่ยนแล้ว ภายใน สู่ ช่วงผุดผ่องใส ตรัสรู้ ภาวะ ทาบทบใจ จิตตื่น นา โถตวิโรจน์ผู้ ผ่องแผ้วผลิบาน จินตะ หยุดเมื่อรู้ ปาพจน์ นา ยกจิตจรด แจ่มแจ้ง การ แปรเปลี่ยนแทนทด ทุกที่ ส่อง ช่องมารมาศแกล้ง พ่ายพ้องคลองธรรม มรรคา ศานติภาพแล้ว จิตเรา สุข ย่อมเย็นยอดเขา เทพสร้าง เกษม ศานต์จากเงา อวิชช์ เถิดพ่อ นิรพพาน อ่านอ้าง อิ่มโอ้โอสถธรรม แต่งจนดึกดื่นนะขอรับ จึงได้ขนาดนี้ มาทักทายเพื่อนอาศรมชาวโคลงครับ แก้ไขเมื่อ 13 พ.ย. 52 11:30:53 จากคุณ : แสงแรก ประดับดิน เขียนเมื่อ : 12 พ.ย. 52 02:23:25

ความคิดเห็นที่ 48 สวัสดีค่ะ ... ขออนุญาตแจมโคลง และกลอนเกี่ยวกับ "คืนฝนดาวตก" ค่ะ สำหรับ "โคลง" นั้น พลอยยังมิชำนาญค่ะ หากผิดพลาดประการใด ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยค่ะ ... ............................................................... คืนฝนพราวพร่างพร้อม..........ราตรี หยาดเพชรเกล็ดแก้วมณี........เบิกฟ้า สะพรั่งพลุหลากสี.................ตรึงประดับ กาลแฮ ธารทิพย์วิมานหล้า................อุบัติซ้องหทัยหวัง ดังตระกองกอดด้าว..............แดนดิน กราวกราดกระแสสินธุ์...........ลุ่มล้ำ บรรจงกล่อมนครินทร์............รมย์สวัสดิ์ พิพัฒน์เอย เพียงจิตอธิษฐานย้ำ..............ช่อระย้าโคมสกาว ............................................................... ... คืนแสงสรรค์ พรรณราย ประกายทิพย์ วูบระย้า วาบระยิบ พริบไหวหวาม มนต์ม่านพลุ จักษุซ้อง ตระกองตาม ทั่วเขตคาม  งามล้ำ เลอค่ำคืน ... ...  ด้วยพรึงเพริด เฉิดวสันต์ วันดาวสวย บุหลันฉวย ช่วงหลับใหล ไม่แข็งขืน วิมานฟ้า พาสะเก็ด เพชรกลมกลืน กระสายคลื่น ฉายตระการ ล้านลูกไฟ ... ... ดาวพริ้งเพรา เคล้าสล้าง ทางช้างเผือก ดั่งเกลียวเชือก  พันพราว สกาวไหว ดาราจักร สลักหล้า  ธาราไกล ล้านอำไพ ไสวเฟื่อง รุ้งเรืองดาว ... ... สร้อยแสงเพชร เท็จจริง อิงพิสูจน์ ตกกราวรูด ทรวงสว่าง ณ กลางหาว แต่งม่านฟ้า ราตรี ที่แวววาว แห่งห้วงร้าว คนึงจิต ... อธิษฐานพร ... ... เนิ่นนานปี ทีหน ดลประสบ เพียงคำรบ หนึ่งนี้ ที่ออดอ้อน ข้าหวานอม ขมขึ้ง จึงเว้าวอน หนึ่งช่วงตอน ที่หวัง ประทังใจ ... ...  เร่งนับวัน ผันคืน ยืนประจบ กระทั่งครบ รอบประสงค์ ตรงสมัย ทุกพร่ำพจน์ สะกดชัด พิกัดใด โอม..ขอให้ สมจิต ... อธิษฐานพร ...   ...  เสน่หา อาวรณ์  พรสัมฤทธิ์ ยามฟ้าปิด หฤษฎ์สร้าง กลางแสงศร พร้อมสืบสาน กาลขจิต ฤทธิรอน ข้าวิงวอน อ้อนแสง แห่งดวงดาว ... ... ยามคืนค่ำ กรำเร่ง เพลงดาวฝน ร่ายสกล ตอกย้ำ ดำและขาว ร้อยลำแสง ทะแยงภพ จบเรื่องราว แสนปวดร้าว พัดไป ในสายลม ... ... คืนวิเวก เสกสรรค์ รำพันไข จากห้วงลึก จาระไน ใคร่สุขสม คืนสว่าง ปางสวรรค์ อันพร่างพรหม คล้อยอารมณ์  สดชื่น ครื้นเครงพลัน ... ... วงโคจร รอนแรม แต่งแต้มฟ้า พสุธา อุปโลกน์ โลกเหมือนฝัน รับเรื่องจริง อิงนิยาย คล้ายเดิมพัน "ความทรงจำ" ห้วงนั้น มั่นมิคลาย ... ............................................................... แก้ไขเมื่อ 12 พ.ย. 52 20:48:03 แก้ไขเมื่อ 12 พ.ย. 52 18:03:30 แก้ไขเมื่อ 12 พ.ย. 52 11:15:32 จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 12 พ.ย. 52 10:05:46

ความคิดเห็นที่ 49 ** จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 12 พ.ย. 52 12:09:44

ความคิดเห็นที่ 50 สวัสดีครับทุกท่าน มาต่ออารมณ์ก่อนหน้านี้ครับ + สวัสดีครับ หนู ศ. '15 "อ้อ... เพิ่งรู้ว่า "เวลามีอารมณ์" เป็นแบบนี้เอง เอิ้ก ๆ" แหะๆ ใส่ "ก็" เวลา_มีอารมณ์ ก็ดีนะ อิอิ ๏ เมื่อเวลาร้อยรัด          อารมณ์ ส่วนผสานหวานขม         ยิ่งข้น รับรู้ส่วนผสม                หลากรส บางสุขทุกข์ก็ล้น            เกิดร้อนฤาเย็น ๚               + สวัสดีครับ คุณสุนันยา '17 '32               ๏ พฤกษาเชยหยาดค้าง   ริมใบ               แสงแดดสะท้อนใส         หยอกเย้า               ลมโชยพัดกิ่งไหว           รายหล่น               พรูร่วงละอองเจ้า            พร่างล้อเริงอรุณ ๚               ยืมอารมณ์เช้าๆ บ้างนะครับ + สวัสดีครับ พี่หญิง '19 ๏ เวลาดังราวี ทุกวันวี่มิยอมพอ คอยขีดผิวละออ เพิ่มฟันหลอให้หล่อลง... อิอิ เป็นของผู้ชายมั่งขอรับ               + สวัสดีครับ คุณนักแต้ม '20               ขอบคุณครับเห็นแวะมาแจกแต้มก่อนวางโคลงซะอีก               ไม่ได้แต่งโคลงสองนานละ แทบลืมเลย               แวะไปดูผังโคลงสองโคลงสามในเว็บอาศรม               ปรากฎว่าข้าพเจ้าทำผังผิดในวรรคจบทั้งสองโคลงเลย งึมๆ               ขอตอบด้วยโคลงสองหน่อยนะครับ               ๏ แต่งแต้มประดับห้อง      ติดชื่อให้เพื่อนพ้อง               ฝากถ้อยถึงกัน                             ๏ จากวันที่ห่างร้าง            กับมิตรภาพเคยสร้าง               เมื่อครั้งเคยเยาว์                 ๏ อาศรมเราแห่งนี้             มีร่มคอยหลบลี้               จากร้อนอารมณ์ ๚ + สวัสดีครับ คุณploythana '21 '28 ๏ ซึมชาบเสียงลึกล้ำ        ทะเลโถม ดุจคีต(ะ)บรรเลงโลม        หาดตื้น ดาวจันทร์ตื่นฉายโคม       ทอทาบ ทรายวับระยับพื้น             ดุจริ้วแพรไหม ๚               + สวัสดีครับ คุณthe darkknight '23               อิอิ ตอบรวมไปแล้วในคูหาก่อน               ขอข้ามอันนี้ด้วยอ่อนปะกิดขอรับ แหะๆ               ขอเอาเพลงมาแปลงเล่นหน่อย               กำลังอินเทรน ถ้าผิดก็ขออภัยด้วยครับ               When I was just a little poet,               I ask my teacher, Was will I be?               Will I be laureate? Will I be rich?               Here's what she/he said to me               Que sera, sera.... + สวัสดีครับ คุณศาลายา '24 หนาวได้นิดเดียวเองครับเสียดาย หวังว่าลมหนาววูบใหม่คงมาเยือนอีก ในช่วงรอยต่อของปีนะครับ ๏ ลมเย็นเย็นแค่ล้อ         เริงใจ พออยากกลับจากไกล     ห่างสิ้น หลงเหลือแค่กลิ่นไอ        ระรวยจิต ลมระอุกลืนดับดิ้น           ดับได้โดยใด ๚               + สวัสดีครับ คุณหมึกมรกต '25               อึ๋ย... อารมณ์ปรารถนา               ไม่ค่อยถนัดบทนี้เหมือนบางใครแฮะ อิอิ               ๏ ปรารถนาในอุ่นอ้อม       ไออิง               ปรารถนาไฟผิง                จุดเชื้อ               ปรารถนาสู่ความจริง          เคยแนบ               ปรารถนานิ่มเนื้อ               เมื่อนั้นในหนาว ๚ -------------------------------------------------------------- เขียนตอบไว้ทีละหน่อยบาง คห. อาจไม่ทันกาลเน้อ ขอรับ แก้ไขเมื่อ 12 พ.ย. 52 14:42:32 จากคุณ : xers เขียนเมื่อ : 12 พ.ย. 52 14:39:11

ความคิดเห็นที่ 51 05.59 น. บางความทื่อ ... ที่พลาดหมากผันผวน ของ นางสิงห์วางหมากรุก ตลบล้มโดมิโน ๏ หลง แม่พราก*หมากแพ้ ............. แล้ผง ผงปิดตา ซี่หลง ............................ ส่งลี้ ลี้ หลงทับ*รับธง .......................... หลงที่ ตั้งแล แลหมากรุก หม่วยชี้ ...................... มี่ฉ้วยชี้กล ->(ฉ้วย โทโทษเอก ช่วย)   ๏ กล นางสิงห์*นิ่งสร้าง ................. กลางสน สับนา นาไร่สวน ไร้กล ........................... หล่นใกล้ ใกล้ จนคิด*จิตคน ........................ กลใคร่ ใคร่ไม่ครวญ หม่นได้ ..................... ใหม่ด้นทางหลง ๏ หลง พลั้งที่*พี่ทั้ง ....................... รั้งธง ธงมี่ปัก สั่งตรง .............................. ส่งตั้ง ตั้ง ธงอยู่*ทู้ยง ............................. ตรงยั่ง ยืนแล แลหมากแก้ คนพลั้ง ...................... คลั่งพ้นภัยฤๅ ๚ะ๛ (ฮี่ฮี่) 06.53 น. ขอบคุณน้องมี่ ที่หลังไมค์มาแจ้งให้รู้ .... ถี่รอดตาช้าง ห่างรอดตาเล็น ตานกผีสังเกตกลโคลงนางสิงห์วางหมากรุก ไม่ถี่ถ้วนที่ คห. 45 ... นางสิงห์วางหมากรุก ตลบล้มโดมิโน .... ผวนคำไม่ครบในคำโคลงบาทที่ ๑ และ บาทที่ ๓ คนดีต้องแก้ไข ... คนอะไรก็ไม่รู้ขอแก้ตัว ... คร้าบผม จากคุณ : นกโก๊ก เขียนเมื่อ : 13 พ.ย. 52 07:10:32

ความคิดเห็นที่ 52 กง...    จักร์ดอกบัวนั้น        มองยาก เกวียน..เคลื่อนอืดอาดมาก   ไม่ท้อ กำ.......หนดร่วมโทรมซาก    ตายหมู่ เกวียน..ถ่วงหนักเพลาล้อ      ช่างรู้แก้ไข กรวด...หินดินทรายได้         ราคา น้ำ......ท่วมลบกลบนา         บ่แห้ง คว่ำ....ทุกเรื่องปัญหา          ใครก่อ ขัน.... เชนาะขัดแย้ง           เป่าร้องโฆษณา จากคุณ : ท่าราชวงศ์ เขียนเมื่อ : 13 พ.ย. 52 15:54:15

ความคิดเห็นที่ 53 15.28 น. บางความกลัว ... ลีลาพจน์รำเพย ตลบล้มโดมิโน ๏ ลมหนาวพรู ผ่านเนื้อ ........ เรื้อนม นานฤๅ ฤา ละหน่ายพาตรม ............. ล่มตื้อ ตื้อ ที่ขื่นยาขม ................... ตรมขื่อ คาแล แล สะท้านคนยื้อ ................ แย่งครั้งลื้อแหย ๏ แหยนะ เย็นเยือกเนื้อ ........ เยื่อแน หนาวนา นายะแน่ ยามแก ................. แน่กล้า กล้าไม่แกร่ง หนาวแล ........... แกล่า เหยื่อพ่อ พ่อรึแม่ กลัวน้า ................... พี่น้องพร่าหนอ  ๚ะ๛ (แง่มแง่ม) 16.06 น. จากคุณ : นกโก๊ก เขียนเมื่อ : 13 พ.ย. 52 16:27:49

ความคิดเห็นที่ 54   ในมุมมองของนักสะสมพระเครื่องและเครื่องรางของขลัง หากเล่นหาและสะสม  โดยคิดเอาว่า  นี่คือของแท้นี่คือของจริง " เล่นคนเดียว  แท้คนเดียว "  ภาษาเซียนพระเครื่อง  เขาเรียกว่า  " หลงทาง "  ครับ แม้มีเงินมากมายปานใด  รับรอง  ถูกหลอกซื้อหรือมีแต่ของเก๊เต็มกรุ  ครั้นต่อมาภายหลัง  จะแปลงสิ่งสะสมให้เป็นทรัพย์สิน  หรือแม้แต่  การจะนำออกอวดสายตาประชาชนแก่คนที่สะสมและนิยมการอนุรักษ์  ก็อวดไม่ได้  ขายไม่ออก แม้แต่จะไปบอกกล่าวเล่าความ  ตามหลักมาตรฐานว่า  " ของเก๊ต้องแบบนั้น  ของสำคัญแท้ ๆ ต้องแบบนี้ "  ก็ยาก เพราะเคยตา  และ  ติดใจกับของเก๊ของเทียม  เสียแล้ว  " หลงทางแล้ว  หลงทางอีก " ไม่มีเซียนพระเครื่องคนใด  ที่ไมเคยโดยของเก๊  ไม่เคยเหล่มองของเทียม ผมเองก็เคย  และ  ก็ยังเคยอยู่  เพราะโดนของเก๊ฝีมือ  เหมือนกัน  อิอิ แม้ดูแล้วดูอีก ส่องแล้วส่องอีก  จนกล้อง carl zeiss  jena 10x  แทบพัง ยังไม่วายโดยของเก๊  เหมือนกัน  ผมยังแอบไปปรึกษาเซียนพระ  หรือ  ท่านผู้รอบรู้อยู่เสมอ แม้อ่านตามตำรา  ก็อ่าน  แต่ก็ยังไม่มีความชำนาญมากน้อยปานใด บางที  " ยังหลงทาง "  ครับ ในแวดวงวรรณกรรม  ก็เช่นกัน  นะครับ  ผมว่า เขียนเมือ  00.00  น. เท็จจริง  บางสิ่งเร้น         หลอกเรา จริงเท็จ  เกินคาดเดา       หยั่งรู้ เท็จจริง  ดั่งรูปเงา           ตามติด  ตนแฮ จริงเท็จ  ควรผองผู้         ตระหนักต้องตรองตาม ฯ เสร็จเมื่อ  17.18  น. ด้วยมิตรภาพที่ดี  ด้วยไมตรีที่เต็มเปี่ยม  ครับ แก้ไขเมื่อ 13 พ.ย. 52 17:25:05 จากคุณ : นกมีหูหนูมีปีก (the darkknight) เขียนเมื่อ : 13 พ.ย. 52 17:20:37

ความคิดเห็นที่ 55   ทำไมมีสองข้อความ  อิอิ  ขออภัยครับ แก้ไขเมื่อ 13 พ.ย. 52 17:22:29 จากคุณ : นกมีหูหนูมีปีก (the darkknight) เขียนเมื่อ : 13 พ.ย. 52 17:21:13

ความคิดเห็นที่ 56 นกมีหูหนูมีปีก บ่นอะไรครับ ถ้าอยากพบของแท้อย่างเดียว ก็สะสมพระใหม่ยุคเราเราสิครับ ยิ้มได้แน่นอน จากคุณ : แสงแรก ประดับดิน เขียนเมื่อ : 13 พ.ย. 52 17:36:01

ความคิดเห็นที่ 57   ขอบพระคุณ  ขอรับ  ท่าน   tequila sunrise  ( แสงแรกประดับดิน )  ครับ  อิอิ ผมเผลอมาบ่นจริง ๆ อย่างว่า  นะขอรับ สืบเนื่องมาจาก  ไปซื้อของเก๊ที่ฝีมือเฉียบขาดมา  ขอรับ พลาดแบบไม่น่าให้อภัยโทษ  ตนเอง  อิอิ ไหน ๆ มาบ่นที่  อาศรม ฯ  แล้ว  ไม่เขียนโคลงใว้บ้าง  เดี๋ยวโดนข้อหา  ผิดกฏกติกามารยาท เท็จจริง  ปรุงแต่งให้                   แปลกไป จริงเท็จ  คืออย่างใด                  ยากแท้ เท็จจริง  สิ่งเลสนัย                    โดนปิด-  บังเฮย จริงเท็จ  เหตุผลแล้                    หลากล้วนควรเห็น ฯ จากคุณ : นกมีหูหนูมีปีก (the darkknight) เขียนเมื่อ : 13 พ.ย. 52 18:09:41

ความคิดเห็นที่ 58 18.57 น. บางความพลาด ... ต้องมาปรับปรุง ลีลาพจน์รำเพย ตลบล้มโดมิโน ที่ผิดพลาด ๏ 'ลีลาพจน์' เร้นซ่อน .......... หล่อนซี ซิแม่ แม่'เล่นล้วนพา'ที  ................ มีแท้ แท้แฝง'หลักหลอกผี' ............ ทีแพร่ หลายฮา ฮา ที่ฝัน'หลงแล้ .................. พล่าน'ร้องแห่ลา ๏ 'ลาลีพจน์' ซ่อนเร้น ........... เช่นหลอน เราแล แล'ลับลี้ พลัง'กลอน............... หล่อนแก้ แก้คน'หลอก รับพร' .............. ก่อนแพร่ กระจายนา นาไร่ ค่ำ'หลับแล้ .................. พัก'เลื้อยแน้ลา ๚ะ๛ (แง่มแง่ม) 19.59 น. นกผีเพ่ง ลีลาพจน์รำเพย ของน้องมี่พลาดอีกแร่ะ ลืมสังเกต ชุดอักษร 3 ตัวนำในคำโคลงบาทแรก ที่ต้องนำมาใช้ในทุกบาทคำโคลงคล้อยเคลื่อนทะยอยตามกันไป มึนตึ้บเลยคร้าบบบ จากคุณ : นกโก๊ก เขียนเมื่อ : 13 พ.ย. 52 20:28:06

ความคิดเห็นที่ 59 พ่อท่านคล้ายยิ้ม  ... กำลังคิดหาบูชาพ่อท่านคล้ายองค์เล็กๆไว้หิ้งพระเล็กๆที่หัวนอนพะดี ว่าจะให้น้องสาว(ลูกอา)ที่อยู่ฉวางหาให้ แต่เงินขาดมือเลยมะกล้าสั่ง  เหอๆๆ เห็นรูปพ่อท่านคล้ายยิ้มแล้ว  ... ทำให้รู้สึกเหมือนท่านมาเตือนกรวี..อย่างไรอย่างนั้น กรวีคงต้องรอลูกหนี้มาจ่ายก่อน  เหอๆๆๆ  มะลืมหรอกเจ้าค่ะ  แหะๆๆๆ แก้ไขเมื่อ 15 พ.ย. 52 00:18:30 จากคุณ : กรวี เขียนเมื่อ : 15 พ.ย. 52 00:15:43

ความคิดเห็นที่ 60   "0-0 ขออภัยครับ  ส่งรูปผิด   แก้ไขเมื่อ 15 พ.ย. 52 21:20:59 แก้ไขเมื่อ 15 พ.ย. 52 21:19:10 จากคุณ : นกมีหูหนูมีปีก (the darkknight) เขียนเมื่อ : 15 พ.ย. 52 21:17:41

ความคิดเห็นที่ 61   0-0 จากคุณ : นกมีหูหนูมีปีก (the darkknight) เขียนเมื่อ : 15 พ.ย. 52 21:20:23

ความคิดเห็นที่ 62 ๒๑๔๗ ๏ นานนาน เนาห่าง บ้าน........นาง,เฮา คิดคิด ฝัน,นอน เหงา............ผ่อนนั้น รอนรอน เงียบไป เฉา............ไงเปรียบ   เปรยนอ ร่ำร่ำ ใจหาก กลั้น.................จากให้ลืมหวน ๚ะ ๏ ครวญครวญ ครามิตร ครั้ง....คิดมา พร่ำพร่ำ มองใคร หา.............ใหม่คล้อง ตึงตึง ต่างเสียง ครา..............เตียงช่าง   โครมแล แว่วแว่ว วอนผ่าน ต้อง...........หว่านฟ้อนเพลินโคลง ๚ะ ๏ โทงโทง เทียวล่อง เพ้อ......ทองเหลียว ถกถก ถึงซอน เสียว..............ท่อนซึ้ง ทวนทวน ทุกนาง เรียว...........ทางสนุก ถั่งถั่ง ทางรัก อึ้ง...................ถักร้างเริงสลาย ๚ะ ๏ กรายกราย ผวน,นก คุ้ม.......ผกนวล กรุ่นกรุ่น ปลิวฝน อวล............ป่นพลิ้ว หนาวหนาว หน่วงทุกข์ ครวญ...สนุกท่วง   ท่าฮือ นิดนิด เดียวรัก หิ้ว.................ดักเลี้ยวทัวร์สวรรค์ ๚ะ ๏ วันวัน เวียนค้น กล่าว..........วนเขียน ผ่านผ่าน วันปาน เทียน..........หว่านปั้น เย็นเย็น กรุ่นผาย เวียน...........กรายฝุ่น   พัดนา หลบหลบ ฝนแดด ครั้น...........แผดด้นดามผิว ๚ะ ๏ ปลิวปลิว ลมโกรก ฟ้า.........โลกกลม แผ่วแผ่ว มา,ฝน ลม..............หม่นฟ้า ปรายปราย สู่มวล ชม............ชวนหมู่   หนาวแล เรื่อยเรื่อย พอถัก กล้า............พักท้อทวนหนาว ๚ะ๛ ๒๓๓๕ ๐๔๑๑๕๒ อาทิตยสวัสดิ์เผื้อน...อาศรม จากคุณ : คนสาธารณะ เขียนเมื่อ : 15 พ.ย. 52 21:43:25

ความคิดเห็นที่ 63   ลีลาโคลงหลากล้วน               กระบวนโคลง ตามแต่ใครจรรโลง                แต่งได้ รวมคำเล่นความโยง              ไยอย่าง  ฉมังแฮ เขียนบ่งคงบอกให้                 ล่วงรู้ปฎิภาณ ฯ โคลงงามงามที่เบื้อง             บทภา  ษาเฮย งามที่เลิศอักขรา                  ประดิษฐ์ถ้อย งามผองพจน์รจนา                ตามแบบ  บุราณแฮ งามที่ฉันทลักษณ์ร้อย           เด่นด้วยอรรถนัย ฯ ลีลามีด้วยต่าง                     ปฏิภาณ เขียนจากมวลโวหาร             ถนัดนั้น เขียนโคลงช้ำชองกานท์        กวีเก่ง  ฉกาจแฮ อาจเพ่งถึงภูมิชั้น                 ชาติเชื้อเชิงกวี กลอนตลาดมีตลอดต้อง       ตระหนักตรอง เฉกฉบับกับระแบบมอง         มุ่งฉะนี้ ชนกวีที่ฉลาดผอง                พึ่งพินิจ  พิจารณ์เฮย ปองประดิษฐ์คิดไฉน  ชี้        ฉบับเบื้องชนบุราณ มีดคมคมบาดเนื้อ             เถือหนัง คมกริบเหล็กหินยัง            กรีดได้ โคลงคมย่อมเฉือนยัง        ดวงจิต  กวีนา คมกริบฝากคมใว้             ตราบสิ้นลมปราณ ฯ จากคุณ : นกมีหูหนูมีปีก (the darkknight) เขียนเมื่อ : 15 พ.ย. 52 21:55:20

ความคิดเห็นที่ 64 สวัสดีครับทุกท่าน + สวัสดีครับ พี่แดงน้อย '26 แหะๆ นานๆมาตอบทีต่ออารมณ์กระทงไม่ติดแล้วขอรับ เปลี่ยนเป็นลอยอย่างอื่นไปตามเวลาน่อครับ ๏ ลอยต้นลอยดอกเบี้ย   บานตะไท สินเชื่อที่มีใน                ก่อนนั้น ปลดทุกข์ปลดโศกไป     วันพรุ่ง พอสะดุ้งฝันสะบั้น          อกโอ้ใจหาย ๚ + สวัสดีครับ คุณthe darkknight '27 ๏ คือพลังแผ่นพื้น            ดินไทย คือที่พึ่งจิตใจ                  ทุกห้อง คือต้นแบบความใส           งามสง่า คือจริยวัตรเกริกก้อง         จากไท้ ธ ทรงธรรม ๚ + สวัสดีครับ พี่หมอวฤก เสียง "สนู" ที่หวานนักขอรับ "เพลงคร่ำคำกระหวน  กระหึ่มฮ้อง" ชอบท่อนนี้มากเลย ผมว่าภาษาอีสานนี่บางคำ ใช้คำเดียวเสียงเดียวกัน กับทางเหนือเลยครับ ไม่มีบทโคลงตอบเสียง สนู แต่มีคำถามแบบคนป่วยนิดหน่อยขอรับ ๏ ตื่นเช้าข้าพเจ้าบ่-         มีแฮง มืออ่อนกำแรงแรง          บ่ได้ สักพักค่อยตะแคง          ขยับขยับ พลังกลับสู่มือไม้            โรคนี้เป็นไฉน ? + สวัสดีครับ พี่กรวี '30 พระพุทธท่านตรัสไว้ว่า ที่ใดมีรัก ที่นั่นมีทุกข์ นาท่านพี่ อิอิ ใน กามนิต-วาสิฏฐี ทั้งสองได้รักกันทุกชาติภพเพราะความรักที่มั่นคงแก่กัน ผมหลงใหลในรักที่ทั้งสองมีให้กันไม่อยากให้บทจบ จบแบบนั้นเลย แต่สุดท้ายทุกสิ่งก็ต้องสลายป่นไปตามเวลา แม้แต่ความรักและมั่นคงของทั้งสองและทุกสิ่งในจักรวาลก็ต้องดับไป ขอรับ --------------------------------------------------------------------------- แหะๆ มาแบบรีบๆ ไปแบบรีบๆ ขอรับ ไว้มาต่อครับ จากคุณ : xers เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 52 09:11:27

ความคิดเห็นที่ 65 11.56 น. บางความเห็น ... บ่รู้ ๏ ระวัง รังวะ เฝ้า ......... ดูแล ไรวะ ระไว แถ ........... ติดท้าย ลิงวะ ระวิง แห ........... วอกว่อง ไวฮา กลพ่อ ก่อผล คล้าย ..... บอกให้'ระวัง'ละ'ไว' ๏ หวั่นใส ไหวสั่นพริ้ว ...... ผันผวน อ้อนถิ่น อินทร หวน ...... . ละห้อย เวียนชี้ วิเชียร ชวน .......... ฉันท์เชี่ยว ชาญแฮ ครูมี่ คีย์หมู่ ร้อย ............. กาพย์แก้วกลกลอน ๏ หนาวร้อน นอนร้าว นิ่ง ... ราวหนอน หนาว bug หนักเบา นอน ... แน่หนิ้ง --->(หนิ้ง โทโทษเอก นิ่ง) ฉันท์กาพย์ ฉาบกัน ศร ...... กั้นหยั่น เซียนเทพ เสพเทียน ทิ้ง .... ท่าล้วนไร้ลักษณ์ ๏ สาวว้าก สากว้าว เร่ง ....... เข็นครก คู่โลก โคกรู นรก .............. รกหญ้า เจ้าโลก joke เล่า นก ......... เขาลุก- รู้แล กรู๊กรุ่ก กรุ๊กกรู๊ บ้า ............. กู่รู้ กู look ๚ะ๛ (คริคริ) 12.34 น. จากคุณ : นกโก๊ก เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 52 12:47:07

ความคิดเห็นที่ 66 แวะมาชมอาศรมอีกคราครั้ง คืนนี้จะนอนดูดาวบนควนโด สูง และเห็นวิวภูเขาเหมนด้วย ไปด้วยกันมั้ยครับเพื่อนเพื่อน เตรียมกาแฟ เตรียมใจ เตรียมคนของใจ แค่เนี๊ยะ จากคุณ : แสงแรก ประดับดิน เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 52 16:08:12

ความคิดเห็นที่ 67 19.02 น. บางความฝัน ๏ ดาวฟ้านึก ดึกฟ้า .............. หนาวหาว วนกวาด หวาดฝนดาว ........... ตกสิ้น   เฝ้าดุล ฝุ่นดาว คราว ............. ฟ้าดับ ฟ้าเด่น เฟ้นด่า ดิ้น ................ อดได้ดูดาว(ตก) ๏ น่าฟาวล์ หนาวฟ้า มืด ......... ครึ้มฝน พลั้งเหวี่ยง เพี้ยงหวัง มนต์ ...... สั่งฟ้า เสกมั่ง สั่งเมฆ บน ................ ฟ้าเปิด สวรรค์แล เจ้ากวัก จักเฝ้า จ้า ................ ดึกจ้องฝนดาว ๏ ชาวสวน ชวนเศร้า คิด ........ ชวนสาว ตรม,ชื่น ตื่นชมดาว ............... ตกด้วย สาว,นก ศกหนาว คราว .......... หนาวจิต คน made เคล็ดมนต์ ม้วย ...... มอดนั้นคือดาว ๏ เศร้าครวญ สวนเข้า จิต ........ อธิษฐาน ดาววอด ดอดวาว หวาน .......... สู่เจ้า ดาวสั่ง ดั่งสาว นาน ................ ไม่ร่วง โรยแล ดาวร่วง ดวงร้าว เศร้า .............. ไม่เข้าใจเลย ๚ะ๛ (แง่มแง่ม) 19.50 น. จากคุณ : นกโก๊ก เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 52 19:56:40

ความคิดเห็นที่ 68 เด็กเลี้ยงแกะเลี้ยงนอก               ตำนาน ยกพ่อเชื้อโอมาน                      เล่าแจ้ง แม่ลูกครึ่งเนปาล                       ปั้นจาก น้ำฤๅ หลอกเล่นช่างเสแสร้ง                 ช่างด้านช่างทน เมื่อเด็กเลี้ยงแกะ เบื่อที่จะอยู่เพียงในหนังสือ นิทานอีสป จากคุณ : แดงน้อย ณ อาศรมฯ (Little Red) เขียนเมื่อ : 18 พ.ย. 52 13:18:17

ความคิดเห็นที่ 69 ... จุดหมายสูงสุดของพี่คือพระนิพานอะเจ้าเช่อร์  การเก็บบารมีเพื่อเข้าสู่พระนิพพานก๊ะมีหลายแบบอ่ะค่ะ  พี่คงไม่อาจเปรียบเทียบกะใครได้เพราะพี่ก้อคนธรรมดา  แหะๆๆๆ  พูดไปมั่วไป  จิตใจที่มีความละเอียดอ่อนมากขึ้น   ทำให้เราสามารถรับรู้กรรมของสรรพสิ่ง  และทราบถึงวัฎจักร เหตุผลแห่งการเวียนว่ายตายเกิดของคนเราย่อมแตกต่างกัน  บางคนยังคงเวียนว่ายเพราะต้องการช่วยเหลือคน  บางคนเรียนรู้การเวียนว่ายตายเกิดเพื่อที่จะดับมัน  แต่ในขณะที่บางคนไม่ได้เรียนรู้อะไรเลย  ... การเวียนว่ายตายเกิดของแต่ละคนจึงมีเหตุไม่เหมือนกัน ทุกอย่างจึงมีทั้งเหตุและผลของแต่ละคน  แต่ละดวงจิต ซึ่งความละเอียดอ่อนของจิต  ขึ้นอยู่กับภูมิธรรมของแต่ละคนด้วยอ่ะคระ การดูจิตตนเองเองย่อมสำคัญที่สุดเน้อ "สูงสุดคืนสู่สามัญ"... แก้ไขเมื่อ 18 พ.ย. 52 15:33:27 จากคุณ : กรวี เขียนเมื่อ : 18 พ.ย. 52 15:29:11

ความคิดเห็นที่ 70 18.16 น. บางความพลาด (กลโคลงผวน ตลบมุ้ง) ๏ หาวเด่น คืนนี้อยาก .......... เห็นดาว น้อยตกดั่งฝน หนาว ............ นกต้อย เพ่งกลางฟากฟ้า พราว ......... พรางเก่ง หาววอด ตลอดคืน ว้อย ........ ฮอดว้าวดาวลอย ๏ สอยดาว อยากแท้นิ ......... สาวดอย มั่น night ตั้งใจคอย ............ ใหม่นั้น เต่าปลา นั่งตาลอย .............. ตาเปล่า ข้องกราด กวาดมองขั้น ........ ขาดกล้องส่องดาว ๏ สาวน้อย อย่านั่งเศร้า ........ สร้อยหนาว หวังมั่น แต่กลัวสาว .............. หวั่นมั้ง พลาดฝัน อาจเห็นดาว .......... พลันฝาด จ้องติดดาวตก ตั้ง ............... จิตต้องมั่นใจ-(พลั้งเผลอได้ตามคำผวนผัน-มั่นใจตน*หม่นใจตัน) สาวเอยแลนาบารนี  ๚ะ๛ 19.21 น. แก้ไขเมื่อ 18 พ.ย. 52 19:26:16 จากคุณ : นกโก๊ก เขียนเมื่อ : 18 พ.ย. 52 19:24:48

ความคิดเห็นที่ 71   " จากคุณ : นกมีหูหนูมีปีก (the darkknight) เขียนเมื่อ : 18 พ.ย. 52 22:04:13

ความคิดเห็นที่ 72   0-0 จากคุณ : นกมีหูหนูมีปีก (the darkknight) เขียนเมื่อ : 18 พ.ย. 52 22:05:00

ความคิดเห็นที่ 73 มาชื่น มาชม จากคุณ : แสงแรก ประดับดิน เขียนเมื่อ : 18 พ.ย. 52 23:56:58

ความคิดเห็นที่ 74 ... ปรายแสงสรรค์สู่ห้วง…............บรรณา การเฮย ดังค่ายกลดารา......................ลึกล้ำ ณ เวหาสปรารถนา.................พราวร่วง  โรยฤา ลวงภพเพียงตอกย้ำ...............เศษเสี้ยวธุลีดาว ................................................................................. ... ห้วงพิศาล  ธารสกาว พราวปรากฎ ประพิมพ์พจน์ เปล่งประกาย เฉิดฉายแสง มุ่งหักเห เวหาส วาดสำแดง เจิดจำแลง เฟื่องฟ้า ณ ราตรี ... … แพรวพิลาส ปรารถนา เพียงคราหนึ่ง ล้อมตราตรึง ภพซ้อง คล้องแสงสี กาลดำริ นิยาม ความเปรมปรีดิ์ ผ่านแสงเงา เถ้าสักขี ธุลีดาว   ... เลื่อมจรส  หยดย้อย ยามคล้อยเคลื่อน ดังรอยเลื่อน เคว้งคว้าง กลบกลางหาว สร้อยสะบัด ซัดประเด็น เช่นครั้งคราว ผลักโดมเดือน เลือนด้าว ร้าวโรยรา ... ... แล้วโปรยปราย ฉายลวง ช่วงมณี ซากธุลี  พราวสะพรั่ง ดั่งล้ำค่า เป็นเกล็ดแก้ว แววสวรรค์ คั่นเวลา โลกมายา แผกมิติ ยามวิกาล ... ...  จากช่อฟ้า ผกาทิพย์ กระพริบพุ่ง กราดกระทุ้ง รุ้งหลากสาย จำรายฐาน ค่อยพ่ายพลิ้ว ปลิวผัน อันตรธาน เพียงไม่นาน วูบลับ ดังอับเคือง ... ... กลายถวิล นิลขลับ ปรับม่านฟ้า พสุธา เงียบงัน หยุดฝันเฟื่อง หายไปแล้ว แก้วตา ครารุ่งเรือง ฤาปลดเปลื้อง ? ... เสื่อมถลำ ? ... สู่สัมปราย ฯ ... ................................................................................. จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 19 พ.ย. 52 23:14:51

ความคิดเห็นที่ 75 23.15 น. บางความจริง กลโคลงผวน รีรีข้าวสาร ๏  เหินหาว หัวหกห้อย ........ เหนียงยาว หนาวเยี่ยงนี้  เหล่สาว ......... เหล่ค้าง ร่างเค้เก่เก้ หนาว ............... นอนคุด นุชค่อนขอด ขี้ก้าง ............. อย่างนี้อย่าฝัน ๏ ยั่นฝาโลง แตกร้าว .......... รูโบ๋ โหลบู่ตะปูตำ โถ ................ ถึกเดี้ยง เที่ยงดึก เที่ยงคืน โค........... คึกอยู่ คู่ยึกยัก หายเกลี้ยง ............ นกเค้าครางฮือ  ๚ะ๛ (แง่มแง่ม) 23.43 น. จากคุณ : นกโก๊ก เขียนเมื่อ : 19 พ.ย. 52 23:53:06

ความคิดเห็นที่ 76   " จากคุณ : นกมีหูหนูมีปีก (the darkknight) เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 52 12:59:23

ความคิดเห็นที่ 77 /\(^__^)  สวัสดีเจ้าพี่น้องและผองเพื่อน เข้ามาเยือนด้วยจิดที่คิดถึง กลับมาแล้ววันนี้หนูหิ่งจึง มาทำซึ้งแล้วขอลา....ไปนอนจ้า แฮ่....  ไม่ได้แต่งซะนาน  แต่งม่ายออกเจ้าค่ะ คิดถึง คิดถึง จาดนักเจ้า จากคุณ : หิ่งห้อยน้อยใจ เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 52 20:54:33

ความคิดเห็นที่ 78 มาชื่นชมอีกวาระ จากคุณ : แสงแรก ประดับดิน เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 52 21:45:34

ความคิดเห็นที่ 79 20.02 น. บางความอยาก กลบทโคลงผวนตลบมุ้ง ๏ เคยชื่นหนาว แต่หนี้ ............ ขื่นเฉย จ่ายรับ ขาดดุลเลย ................ จับร้าย วาดพลัง หมดหวังเอย ............ หวังพลาด ทางล่ม รัฐทำคล้าย ............... ถ่มล้างทางรวย ๏ ไม่สวย ผลไม้ท่า .............. ม้วยใส เน่าซี่ จักขายใคร ................ นี่เศร้า หมดเงิน ตกงานไง .............. เมิน,งด-ซื้อแล หนาวจัด ปีนี้เฝ้า ................. นัดเจ้ามากิน ๏ เพื่อนยินนก กู่แล้ว ............ ผินเยือน มาแวย ขอแจกไม่อั้น เดือน ............. แขกจ้อ ผู้เยือน กระต๊อบเรือน ........... เพื่อนอยู่ คอยรับรอง ใช่ล้อ ............... ขับร้อยโคลงมา-ช่วยพี่น้องช่วยเก็บลองกองไปกิน แลนาบารนี  ๚ะ๛ 21.22 น. แก้ไขเมื่อ 22 พ.ย. 52 22:10:41 แก้ไขเมื่อ 22 พ.ย. 52 21:53:35 จากคุณ : นกโก๊ก เขียนเมื่อ : 22 พ.ย. 52 21:51:34

ความคิดเห็นที่ 80 สวรรค์บนดิน ๏ สายรุ้งคำนับโค้ง                    ภูไพร สินธุกรูกระแสใส                       จูบพื้น ส่ำสัตว์ดาษดื่นไป                      ทั่วป่า                           สินทรัพย์สมบูรณ์ชื้น-                 ชุ่มน้ำทำกิน ๏ อินทรีสอดส่องคุ้ม                   ครองหาว กาต่างมีสีขาว                            ผ่องแผ้ว   เขาชวาโฉบเฉี่ยวดาว                   สันติ                 พิราบขาวผงาดแกล้ว                   กู่ก้องพสุธา ๏ ชาวประชากินอยู่เข้ม-                 แข็งกัน การเกษตรรังสรรค์                        รุ่งเรื้อง ผลผลิตต่างแบ่งปัน                        บริโภค “เศรษฐกิจพอเพียง” เบื้อง               บาทไท้นำทาง                   ๏ โบสถ์วิหารปรางค์สถูปป้อม           โอฬาร ระบำเล่นรำขับขาน                         ครึกครื้น วรรณศิลป์กล่อมวิญญาณ                วิเศษยิ่ง ศิลปะศิลปินฟื้น                             เฟื่องฟุ้งเฉลิมขวัญ ๏ ทุกวันทุกทุกบ้าน                       ทำดี ทุกถิ่นศีลธรรมมี                           มากล้น ทุกศาสน์พิสุทธิ์ศรี                        สมบ่ม บุญเฮย                                   ทุกมนุษย์ต่างหลุดพ้น                    ทุกข์ร้ายทุกประการ ๏ สื่อสารส่งดอกไม้                      เจรจา                       สัตย์มั่นเหมือนภูผา                       สง่าถ้วน “ปรองดอง” ทั่วพารา                     สงบทั่ว                                               ยิ้มระรื่นเย็นชื่นล้วน                      รอบทั้งธรณิน                 ๏ ธรณินจรัสจ้า                            จักรวาล ทุกมิติบูรณาการ                           เด่นด้าว ธรรมชาติโยงผสาน                       สู่สม-ดุลแฮ แลเลิศเจิดอะคร้าว                        เปรียบคล้ายพิมานแมน           ๏ พิมานแสนสุขนี้                         ใครสรรค์ ฤๅแค่เพียงความฝัน                       ใฝ่ฟ้า ฤๅเราร่วมมือกัน                            หมายมั่น สร้างสวรรค์สู่หล้า                          สุขหล้าแหล่งสยามฯ จากคุณ : หมึกมรกต เขียนเมื่อ : 22 พ.ย. 52 23:53:45

ความคิดเห็นที่ 81 ชอบสวรรค์บนดินของหมึกมรกตมากครับ แต่กิฟหมด ขอคารวะ แต่งได้ประเสริฐ จากคุณ : แสงแรก ประดับดิน เขียนเมื่อ : 23 พ.ย. 52 18:49:07

ความคิดเห็นที่ 82 ขอบคุณมากครับ แสงแรก ชอบอย่างเดียวไม่ได้นะครับ ต้องช่วยกันสร้างด้วย แหะๆ ครับ ^ ^ จากคุณ : หมึกมรกต เขียนเมื่อ : 23 พ.ย. 52 20:35:01