 |
ความคิดเห็นที่ 114 |
อรุณสวัสดิ์ ขอรับ เพื่อนพ้องน้องพี่
ตอนนี้
ยังเช้ากรู่อยู่
(ตั้งใจออกสำเนียงนะ มิใช่ พิมพ์ผิด)
เขียนกลอนไม่ออก
แต่ไปอ่าน # ๑๐๖ , ๑๐๗ แล้ว
เลยนึกอะไรที่มิใช่กลอน ออกบ้าง
จิขอ เม้าท์ อะไรให้ฟังบ้างฮะ . . .
. . . . .
สมัยหนุ่ม ๆ อะนะ (ขาสั้น . . . โน่น . . .)
กำลัง ห้าว
เคยไปเชียร์กีฬา สนาม ศุภชลาศัย
แล้วไปเขม่นกับฝ่ายตรงข้าม
เลยสาวเท้า พร้อมพวก
พรึ่บ . . . พรึ่บ . . .
ชูกำปั้น แหกปาก
หาเรื่องเขาสนั่นเลย ว่า
ฆ่ามัน . . . ! ฆ่ามัน . . . ! ฆ่ามัน . . . !
เดินออกมาเปนกลุ่ม
ประมาณ สิบกว่าคน
ว่า เยอะแล้วนะ . . .
ดั๊น . . .
ไปสวนกะกลุ่มอ้ายพวกอัฒจันทร์ฝั่งคะโน้น
ร่วม เฉียด ร้อย (พร้อมอาวุธ)
แน่ะฮะ . . .
กำปั้นที่ชูอย่างขึงขัง
เสียงที่เปล่งอย่างเข้มแข็ง
ก็เลย . . .
ค่อย ๆ หด ด ด . . . ลง
แต่ก็ยังไว้ลายลูกกำนันอยู่ . . .
ว่า
ฆ่ามัน . . . ฆ่า มัน น น น . . . (อย่างหวานเจี๊ยบ อ่อยสนิท)
. . . ข้ า มั น . . . ลู ก ทุ่ ง
ข้ า น อ น มุ้ ง สี่ ส า ย
ผู กด้ ว ย เ ชื อ ก จู ง ค ว า ย
เ อ น ก า ย เ เ ล้ ว น อ น ห ลั บ ใ ห ล . . .
. . .
พยักหน้าให้แก่กันอีกครั้งหนึ่ง
แล้ว กลับหลังหัน
ตามระเบียบ นักศึกษาวิชาทหาร เป๊ะ เป๊ะ
จากนั้นก็ . . .
ฝุ่นตลบ
บ้านใครบ้านมัน
จึงได้
รอดมาได้ (อย่างหืดหอบ)
มาเล่าให้เพื่อนพ้องน้องพี่ฟัง
ณ ปรัตยุบันนี้ไง.
ดังนี้ ขอรับ.
แฮ่ . . . . .
| จากคุณ |
:
พจนารถ๓๒๒   
|
| เขียนเมื่อ |
:
10 พ.ย. 52 05:47:15
|
|
|
|
|
จ้า
