*** เขียนถึงใครคนหนึ่ง ..***
|
|
.........................
.........................
....ในความรู้สึกของฉัน..ไร้เเม้พื้นที่
ที่จะเเทรกซ้อน ความปวดร้าวลงไปได้อีก
ทุกอณูของหัวใจ อัดเเน่นไปด้วยความชอกช้ำ
เเต่จะมีใครบ้างนะที่รู้ว่า...
ในความร้าวรอนที่ทับถมนั้น
มันซึมซับ ความรักของฉันไป.ยังไม่หมด
..................
...คงใช่มั่ง ที่ฉันต้องการใครสักคนอยู่ใกล้..คงจะดีกว่าการที่จะรู้สึกว้าเหว่
กับบรรยากาศรอบๆข้าง..ฉันรู้ตัวดีว่า ฉันกำลังท้อแท้เเละทอดอาลัย
ทำไมต้องเป็นอย่างนี้นะ..ถ้าเพียงเเต่ฉันเปิดตัวเองให้กว้าง
เเล้วออกไปสังสรรค์กับใครต่อใคร ฉันคงจะมีความสุขกว่านี้เเน่
แต่!ไม่หรอกไม่ใช่ความสุขเเบบที่ฉันต้องการ เพียงเเต่ถ้ามีใครเพียงคนเดียว
เท่านั้น อยู่ใกล้เเละเข้าใจ จริงใจ แล้วก็ ให้ความรักฉันสักนิดหนึ่ง
เป็นความรักซึ่งถ่ายทอดมาจากความเอื้ออาทร ที่มีอยู่ในจิตใจ..เพียงเท่านี้
..ฉันคงมีกำลังใจ มีความหวัง
ในคืนนี้มีเพียงฉันกับห้องที่ว่างเปล่า เเละบรรยากาศเเสนรันทดใจ
ท้องฟ้ามืดครึ้ม..ลมเบาเเผ่วพัดมา พัดมาพร้อมกับความเยือกเย็น
ภาพหลอนผุดพลายขึ้นในความทรงจำ แววตาห่วงหาอาทรของใครคนหนึ่ง
เคยสัมผัส เคยรับรู้ และพอๆกับที่หัวใจของฉันเต็มเปียมไปด้วยความ
ลึกซึ้ง อ่อนโยน เต็มเปี่ยมไปด้วยความผูกพัน และปราถนาดี
นานเเล้ว ที่เคยได้รับ นานเเล้วที่เคยได้สัมผัส เเต่ช่างโหดร้ายเหลือเกิน
สำหรับความรู้สึกที่เกาะกินใจอยู่เนิ่นนานจนถึงบัดนี้
ความรู้สึกที่บอบช้ำ เมื่อรู้ว่า แววตาของคนๆนั้น คือความเสเเสร้ง
ที่หลอมตัวขึ้นจาก หัวใจที่ปลิ้นปล้อนดวงนั้น การกระทำที่ไร้ความรู้สึก
ของคนๆนึง มันไม่คุ้มค่ากันเลยนะกับความรู้สึกที่ฉันมีให้
มันเจ็บ จนบอกไม่ถูก
** **
| จากคุณ |
:
yoongshippang  
|
| เขียนเมื่อ |
:
8 พ.ย. 52 15:45:02
|
|
|
| 
