รัวพิมพ์งานเตรียมส่งสำนักพิมพ์อย่างเป็บบ้าเป็นหลังบนที่นั่งผู้โดยสาร เซฟข้อมูลและปิดเครื่องโน้ตบุ๊กเรียบร้อย
รถสองแถวตัวถังปะผุอันฝ่าการจราจรอันติดขัดบนท้องถนนได้เลี่ยงไหล่ทางและจอดสนิทให้ผู้โดยสารลง ชายหนุ่มผู้มีบุคลิกชาวกรุงเต็มตัวผู้ก้าวขาลงจากรถ เครื่องหมายสำนักพิมพ์ชื่อดังของไทยบนเสื้อกั๊กพร้อมลุย กล้องถ่ายรูป Canon EOS500D 2 LENS ราคาสองหมื่นกว่าอาวุธหากินคู่ใจ
หยุดยืนอยู่บนท้องถนนมองวนรอบตัว บนสองฟากเป็นท้องทุ่งนาสุดลูกหูลูกตา เห็นฝูงวัวนับร้อยตัวเคลื่อนขบวนไปตามถนนต้นเหตุทำให้การจราจรติดขัด พอจะสูดลมหายใจให้เข้าปอด ก็ต้องสำลักกลิ่นขี้วัวสาบหญ้าลอยคลุ้งและที่แย่ตอนนี้คือรองเท้าของเขาได้เหยียบ ขี้ เข้าให้แล้ว
อ้าว ปุด นั้นปุดไจ่ก่อ บ่อหันหน้าหันต๋ามาตะเมิน มาหาป้ากำเลาะ
ป้าแก่ในชุดดำไว้ทุกข์คนหนึ่งกำลังเดินอยู่ต้นทางเข้าหมู่บ้าน กวักมือเรียกเมื่อเห็นผมทันที ผมชื่อพุทธครับ สำเนียงคนเมืองที่นี้เรียก ปุด เพราะเป็นคนเกิดวันพุทธ นี่เป็นบ้านเกิดของผมเองแต่การกลับบ้านคราวนี้ไม่ใช่กลับมาเยี่ยมบ้าน แต่มาเพื่อทำงานในภารกิจของนักข่าว ผมรีบทักป้าบุญคนนั้นพอเป็นพิธีเพราะต้องรีบเข้าไปหาข่าวยังป่าช้าหลังหมู่บ้าน เรื่องราวกล่าวขานอันลือลั่นถึงพิธีกรรมการทำกุมารทองเหตุเพราะการขุดค้นซากเด็กไม่เน่าที่ป่าช้านี้จนพวกเดรัจฉานวิชาได้ร่างไปปลุกเสกจนได้กุมารทองสุดขลัง สร้างอิทธิฤทธิ์มากมายและยังออกมาหลอกหลอนคนในหมู่บ้านของผมจนข่าวแพร่สะพัดไปถึงเมืองกรุง คำสั่งด่วนจากกองบรรณาธิการให้หาข่าวกลับไปให้ได้ภายในยี่สิบสี่ชั่วโมง
สองข้างที่ผมกำลังรีบสาวเท้าเดิน เจอพวกคนแก่กับเด็กหลายคนในชุดไว้ทุกข์ ชนบทก็งี้คนหนุ่มคนสาวไม่ค่อยจะอยู่บ้าน ออกไปหางานต่างถิ่นกันมาก พวกคนแก่นั้นรีบทักทันทีและดีใจที่ได้เห็นผม แต่พวกเด็กๆนั้นจำผมไม่ได้แล้วเพราะนานๆทีผมจะกลับบ้านสักครั้ง งานการมันมีมากจริงๆ ผมต้องขอโทษขอโพยคุณป้าคุณลุงเหล่านั้นเพราะต้องรีบเข้าบ้าน เอาสัมภาระไปเก็บเพื่อจะเริ่มงานทันที
มีงานศพเกิดขึ้นในหมู่บ้านซึ่งชาวบ้านทุกคนเมื่อว้างเว้นจากการงานจะแวะเวียนมาดูใจญาติๆของผู้ตายอันเป็นน้ำจิตน้ำใจอันดีงามของชาวชนบททางภาคเหนือ ธรรมเนียมประเพณีที่นี้เขาเก็บศพไว้ที่บ้าน บำเพ็ญกุศลไม่เกินสามถึงห้าวันจึงเผา บ้านศพอยู่ไม่ห่างจากบ้านของผมไม่ถึงห้าร้อยเมตรเลยครับกะว่าพอหาข่าวจากชาวบ้านและในป่าช้าที่เกิดเหตุเสร็จจะไปเยี่ยมตอนค่ำๆโน่นละครับ
เดินๆไปอีกนิดก็เจอ
ลุงพ่ออุ้ยแก่ๆคนหนึ่งในชุดสีขาวทั้งตัวผ้าขาวม้าคาดเฉียง เดินลงจากกะไดบ้านงาน อุ้มสลุงขันเงินใบใหญ่มีดอกไม้ ธูปเทียน แกยิ้มให้ผมด้วยขณะเดินสวนกับชาวบ้านในชุดไว้ทุกข์สีดำที่มาในงานศพ คนแก่ชอบทำบุญสุนทานก็แบบนี้แหละ อิ่มบุญจนหน้าตาอิ่มเอิบผ่องใส ได้กลิ่นน้ำอบจากแกเลย ผมคลับคล้ายคลับคลาว่าจะจำแกได้แต่นึกชื่อไม่ออก
มีคนตัวใหญ่โดดมาขวางหน้าผม
อ้าว! เฮ้ย เพื่อน ปุดซีแลน มาได้จะได บ่อหันหน้าหันต๋ามาจ๊าดเมิน คิงไปตายตี่ไหนมา!?
โห ไอ้หมีควาย! คิงมันกะอ้วนดำบ่อเปลี่ยนเลย...
นี่เพื่อนเก่าแก่ของผมเองครับ ชื่อไอ้หมี ฉายาหมีควาย เพราะมันตัวดำใหญ่หนาสมฉายา เราไม่ได้เห็นหน้ากันมานาน มันเข้ากดล้อกคอผมไว้ ผมก็เอากำปันชัดตุ้ยๆที่พุงใหญ่ๆของมันไปหลายที ชื่อปุดซีแลนทีมันตั้งให้ผม ปุดคือพุทธ ซีแลนชื่อสัตว์เลื่อยคลานตระกูลตัวเงินตัวทองครับ ความหมายเต็มอย่ารู้เลย
ผมเริ่มงานทันที
หมีควายเพื่อนรู้มั้ย เรื่องกุมารทอง คิงพอจะบอกฮาได้ก่อ?หมีควายเพื่อนผมเราไม่เคยมีความลับต่อกัน มันจะรู้เรื่องกุมารทอง มั้ยหนอ? ผมใช่คำ คิงกับฮา อันเป็นสรรพนามหยาบๆภาษาถิ่นแทนตัว มันกับผม หมีควายมีท่าทีฉงนกับที่เห็นผมนำเครื่องบันทึกวีดีโอมาเปิด ท่าทางเปิดการเป็นงานของผม มันคงไม่ชอบ
หมีควายมันยืนนิ่งมองผมเหมือนแปลกหน้าอยู่อึดใจหนึ่งก่อนเปิดปากพูด
ปุด คิงลืมไปแล้วละกา? เรื่องนี้ สมัยหมู่เฮายังละอ่อนเด็กน้อย เฮาเคยเล่นเป็น...กุมารทอง
ถูกต้องพวกเราสมัยเด็กเคยเล่นเป็นกุมารทอง ไปเล่นซ่อนแอบอยู่ในป่าช้าหลังหมู่บ้าน เคยทำเป็นหลอกพวกผู้ใหญ่ที่มาแอบตัดไม้ในป่าช้าจนหนีกระเจิงมาแล้ว พ่ออุ้ยคนข้างบ้านของหมีควายมาเจอเข้าเลยชอบอกชอบใจใหญ่ควักตังค์น้อย คือเหรียญห้าบาทให้มาแล้ว เพราะชอบใจในวีรกรรมซุกซนของพวกเรา แต่วันนี้มันคนละเรื่อง หมีควายมันคงคิดว่าผมจะระลึกความหลังละมั่ง
เพื่อนเฮามีธุระต้องไปต่อ ขอตัวก่อน
ผมรีบผละจากมันเพราะไม่ได้ข่าวตามที่ต้องการ หมีควายมันก็หันหลังเดินทันทีไปที่บ้านศพ ไม่รู้มันน้อยใจผมหรือเปล่า คิดๆดูไม่รู้ผมจะแล้งน้ำใจไปหน่อย ชีวิตเพื่อนผมคนนี้มันน่าสงสาร หมีควายมันอยู่กับแม่สองคน บ้านตั้งอยู่ถัดจากบ้านศพนี้เองเจ้าของบ้านเป็นพ่ออุ้ยแก่ๆคนหนึ่งซึ่งคอยช่วยเหลือจุนเจือกันมานาน มันรับจ้างทำนาใช้แรงงานแลกเงินไปวันๆ เพราะไม่มีที่ทำกินเป็นของตนเอง ตัวมันดำเป็นเมี่ยงเพราะถูกแดดเผา ผมเผ้าฟูกระเซิงไม่ค่อยดูแลตนเอง เสื้อขาดเป็นรูเล็กๆเหมือนถูกลูกปรายยิงมา มีรอยปะชุนทั่ว นี้แหละคือเพื่อนของผมครับ
เสียงบรรเลงดนตรีเพลงพญาโศกจากลำโพงขยายเสียงดังจากบ้านศพกังวาลไปทั่วเรียกชาวบ้านทุกคนหลังเสร็จจากการงานกลางทุ่งนาให้มาเป็นร่วมงาน ผมเพียงเดินเลยผ่านมาไม่ได้เข้าไปเยี่ยม บ้านของผมอยู่เกือบท้ายหมู่บ้านอันเห็นป่าสุสานใหญ่ มาถึงบ้านอันใหญ่โตมั่นคง ที่ผมสร้างด้วยน้ำพักน้ำแรงให้กับพ่อแม่ได้อยู่อาศัย พอถึงกระไดบ้านผมก็เรียกแม่ๆให้เปิดประตู แม่เปิดประตูออกมาในชุดดำเหมือนคนอื่นกำลังจะไปงานอยู่พอดี พอแม่เห็นหน้าแกก็ต่อว่าต่อขานผมทันที คร่าที่ปีหนึ่งจะกลับบ้านสักครั้งส่งแต่เงินกลับมาตลอด ก็งานการผมมันมีมากจริงๆนี้
มีไผตายนะแม่ หันแต่คนแต่งตั๋วจะไปงานศพ
กะพ่ออุ้ยนั้นนะ ลูกบ่อฮู้...หมีเพื่อนลูกมันบ่อได้บอกกา? ว่าอุ้ยข้างบ้านมันเสียแล้ว
ผมจำไม่ได้จริงๆครับอุ้ยคนไหน? พ่ออุ้ยคุณตาคนใดผมลืมหน้าไปแล้วครับหลุดพูดภาษากลางกับแม่
ก็อุ้ยหนาน...
เดี๋ยวๆก่อนครับแม่เรื่องนี้ ผมอยากฮู้เรื่อง ผีเด็กกุมารทอง ว่ามันเป็นมาจะยังไง? ผมได้ยินข่าวลือนี้ไปจนถึงกรุงเทพฯ ว่ามีคนขุดเจอศพเด็กไม่เน่าในป่าสุสานบ้านเฮา พวกมีวิชาอาคมเลยเอาไปทำพิธีปลุกเสกเป็นกุมารทอง สำนักพิมพ์ก็เลยส่งผมมาหาข่าวเรื่องนี้อย่างด่วน แม่เล่าให้ผมให้ละเอียดเลยนะหลุดคำเมืองคำภาษากลางคำ หาข่าวจากแม่นี้แหละดี
ไปหาข่าว! กับไอ้หมี เพื่อนลูกปู้น...กลับมาบ้านกะเอาแต่งาน บ่อสนใจ๋พ่อแม่ ปี๋ๆหนึ่งก่อย กลับบ้าน...แม่ชักใจน้อยที่ปีๆผมจะกลับมาบ้านซักครั้ง ไล่ให้ผมไปถามข่าวเพื่อนหมีควายของผมแทนเลย
ยืนมองจากชานบ้านตรงนี้ผมยังเห็นหลังพ่ออุ้ยคนนั้นอยู่ไวๆแกกำลังเดินเข้าไปป่าช้า แม่บอกว่ามีพระธุดงค์รูปหนึ่งมาปักกลศภาวนาอยู่ในนั้น มีผู้เฒ่าผู้แก่ศรัทราตามไปใส่บาตรฟังเทศน์ฟังธรรมกับท่านอยู่เสมอ พ่ออุ้ยคนนั้นคงไปไหว้พระแน่ๆ
ลงจากบันไดไปเจอน้าทองที่ข้างรั้ว สัมภาษณ์สดเรื่อง ผีกุมาร น้าแกก็หัวร่อคิกคักชี้ให้ผมไปถามเพื่อนหมีควายของผมเอา แล้วน้าทองก็ยังบอกอีกด้วยว่าตอนนี้เพื่อนของผมมีที่นาทำกินเป็นของตนเองแล้วนะ ได้มรดกจากคุณตาข้างบ้าน ผมงี้ดีใจไปกับมันจริงๆ แล้วผมก็ถามถึงอาวแผนผัวแก น้าก็บอกว่าอยูในงานศพนั้นแหละ ลูกน้าทองชื่อ เพชร ก็ไปวิ่งเล่นในป่าสุสานกับพวกเพื่อนๆใกล้ค่ำคงจะกลับมา
ตลอดค้อนวันนี้ผมตะเวนถ่ายรูป และค้นหาเบาะแสเรื่องการปลุกเสกกุมารทองจากชาวบ้านโดยเฉพาะจากปากพวกผู้เฒ่าผู้แก่ที่ผมรู้จัก พวกนี้พากันหัวร่อมากกว่าแล้วโบ้ยให้ไปถามพ่ออุ้ยหนานคนข้างบ้านหมีควายแทน ตอนนี้ผมชักจะไม่แน่ใจแล้วว่า เรื่องปลุกเสกกุมาร มันเป็นเรื่องจริงรึแค่ข่าวยกเฆมกันแน่ แต่ยังดีที่ลุงๆป้าบอกว่าพระซึ่งมาปักกลศในป่าช้ารูปนั้นมีวิชาอาคมแก่กล้ามาก จมูกนักข่าวอย่างผมไม่เคยพาดอยู่แล้วเพราะพระมักจะเกี่ยวข้องกับไสยศาสตร์เวทมนต์ ไหนๆก็มา เป้าหมายสุดท้ายผมยังไม่สิ้นหวัง ที่ป่าสุสานนั้นไง
ป่าสุสานมีพื้นที่มากกว่าหนึ่งร้อยไร่เป็นป่าชุมชนดีเด่นของจังหวัดที่พวกชาวบ้านช่วยกันอนุรักษ์เอาไว้ เคยมีคนเข้ามาลักลอบตัดไม้มีค่าเช่นไม้กฤษณา ไม้สักต้นขนาดหลายคนโอบก็ยังมีอยู่จำนวนมาก สัตว์ป่าบางชนิดยังพอมีในนั้น ทันทีที่สองเท้าของผมก้าวเข้าป่าสุสานก็สัมผัสความเย็นยะเยือกจากพันธุ์ไม้อันแน่นขนัด เวลาโพล้เพล้ใกล้ค่ำเห็นเงาตะคุ้มของอาคารเมรุอยู่ลึกเข้าไปสักห้าร้อยเมตร ทางเข้านั้นซอกแซกผ่านป่าไม้ไล่ อันกำลังไหวลู่เอนตามแรงลม ดูโดดเดี่ยวอ้างว้างเหลือเกิน ตอนเด็กผมกับหมีควายชอบมาเล่นแถวนี้ได้ยังไงก็ไม่รู้
ใบไม้หล่นแกรกเดียวผมถึงกับสะดุ้งเหลี่ยวซ้ายเหลี่ยวขวา ก็ตรงหน้าปากทางเข้านี้แหละสมัยก่อนคนเขาเอาศพเด็กมาฝังดิน ทั้งเด็กที่คลอดตาย เด็กที่ตายก่อนวัยอันควร ป่าสุสานเด็กที่ผมกำลังยืนอยู่นี้ไง จะด้วยอุปทานอันใดหรือเปล่าเหมือนมีเงาร่างเล็กๆวิ่งไล่กันไปตามพง เสียงหัวเราะเล็กๆและเสียงครางฮือๆเหมือนสัตว์ร้าย เหงื่อกาฬผมแตกพลักทันทีแต่สองมือกระฉับแน่นกล้อง Canon คู่ใจสัญชาติญาณนักข่าวเตรียมพร้อมหากเกิดอะไรขึ้น
คุณพระช่วย ผมเห็น
ร่างเล็กๆประมาณเด็กสิบขวบสามตนแต่มีส่วนศีรษะใหญ่เกินร่างกาย ใบหน้าขาวโพนผมเผ้ายาวกระเซิง ขากรรไกรอ้าค้าง มันถึงสามตนกำลังวิ่งตรงมาทางผม ด้วยสัญชาติญาณมือของผมคว้าอะไรได้บางอย่าง
ผีเด็กสามตนกำลังวิ่งเข้าล้อมผม เต้นหยอยๆบิดตัวไปมาอย่างคะนองส่งเสียงแฮ่ๆใส่ผม
นี้แน่ะ! ไอ้เด็กผี!หวดไม้ใส่ทันที
โอย โอ๊ย!! ผมเจ็บ!!
ผีก็เจ็บได้เรอะ!เอาอีกไม่ เหอะ!
ผมหวดไม้แส้ซึ่งรีบหักมาได้อย่างเร็วไวหวดใส่ก้นผีเด็ก ทำข่าวผีมาทั่วประเทศ เรื่องอะไรจะมากลัวแค่นี้ เจ้าเด็กผีถึงกับโอดโอยร้องไห้ฮือๆ รีบเอามือถอดหัวออก ปรากฏว่า
หัวผีมีขายตามงานวัดเนี่ยนะ!
เอาะๆ แกล้งปลอมเป็นผีมาหลอกผู้ใหญ่เองเรอะ เจ้าเด็กเปรต! ไอ้ลูกพ่อแม่ไม่สั่งสอน!
ผมจะฟ้องแม่ทอง ฮือๆ
อะอ้าว...ลูกน้าทองเองเรอะ
มันน่าโมโหจริงๆผมโดนเด็กหลอก แกล้งใส่หน้ากากผีมาหลอกกันผมน่าจะนึกเอะใจแต่แรกเรื่องที่น้าทองบอกว่า ไอ้เพชร ลูกของแกกับเพื่อนมาเล่นในป่าช้านี้ก่อนแล้ว
อย่าไปทำมัน ลูกอีทองมันบ่อ่ได้ตั้งใจ๋
เสียงชายแก่คนหนึ่งไม่รู้มายืนอยู่ข้างตัวตั้งแต่เมื่อไหร่ พ่ออุ้ยเสื้อขาวคนนั้นเอง พวกเด็กผีปลอมเลยได้โอกาสรีบวิ่งหนีออกไปนอกป่าช้า จบกัน วันนี้กุมารทองกุมารเพชรที่ผมตามหาคือไอ้เด็กเปรตพวกนี้เอง ผมทำท่าจะกลับเพราะหมดหวังแต่พ่ออุ้ยทักไว้ เรายืนพูดกันอยู่ครู่จึงรู้ว่าแกมาสนทนาธรรมกับพระธุดงค์และชวนผมเข้าไปข้างใน
ลูกหลานเอ้ย อย่าไปเคียดมัน ละอ้อนเด็กน้อยมันเล่นเอาม่วน บ่อได้ตั้งใจ๋...
ผมไม่โกธรแล้วครับอุ้ย เด็กมันเล่นเอาสนุก ไม่ได้ตั้งใจจริงๆ
ชายชราร่างเล็กผิวหน้าเหี่ยวย่นตามสังขารอายุน่าจะประมาณแปดสิบแต่ยังดูแข็งแรงอยู่มาก ในปากอม เมี่ยง ใบชาหมักพื้นเมืองเคียวจับๆอยู่ตลอดแถมยังสูบบุหรี่ขี้โย อุ้ยแต่งตัวด้วยเสื้อผ้าใหม่อันสะอาดสะอ้าน ผ้าขาวม้าผืนใหม่ แกบอกว่าลูกหลานมันหาให้ทั้งเมี่ยงทั้งเสื้อผ้า หลังคุยเสร็จเราก็พากันเข้าไปใน ไปนมัสการหลวงพ่อที่แกมาสนทนาธรรมด้วย ระหว่างเดินคนแก่ชี้ให้ดูต้นมะละกอกำลังออกผลสุกอยู่หลายต้น อุ้ยชี้ให้ผมเอาไปกินด้วย ต้นดอกแคใส่แกงส้มได้ หรือเปลือกนำมาต้มแก้ท้องร่วง แก้บิดคนแก่บอกอย่างนั้น
อย่าไปซื้อไปหามันเลยลูกหลานเอ้ย เฮาหากิ๋นเอาตามบ่าตามแฮง ฝักไม้ไซเครือมีฮื้อกิ๋น บ่อต้องไปง้อกาด มาเอาผักที่อุ้ยนี้อุ้ยพูดไปก็ปล่อยควันบุหรี่ไล่ยุง ผ้าขาวม้าผืนงามโบกไล่ยุงพรึบพับ
ครับๆพ่ออุ้ยไม่ต้องซื้อหา ออกแรงปลูกฝักกินเอง ไม่ต้องพึ่งตลาดมองไปทางไหนในป่าช้าก็เห็นมีไม้ผลหลายอย่าง พวกฝักล้มลุกก็มีเยอะ อุ้ยบอกหมีควายมันช่วยมาปลูกไว้ด้วย เวลาชาวบ้านเอาศพมาสุสานขากลับจะได้แวะเก็บไปกินด้วย แกให้ทุกคนเลยเพราะนี้เป็นป่าชุมชนของทุกคน เดินมาถึงหน้าอาคารเมรุเวลาตอนนี้น่าจะเกือบทุ่มแล้วเห็นแสงเทียนดวงหนึ่งสว่างอยู่หน้าเตาเผา
พระชราร่างอ้วนหุ่นยังกะพระสังกัจจายน์นั่งขัดสมาสอยู่ที่นี้ เห็นอัฐบริขารวางไว้ข้างๆหลายอย่าง ผมทักท่าน ท่านก็ตอบมาอย่างเมตตา ดูตามเนื้อตามตัวของพระรูปนี้ไม่มีรอยสักตามแบบพวกพระซึ่งมีวิชาอาคมเล่นคุณไสย์ทั้งหลาย เนื้อตัวออกจะสะอาด ผิวพรรณสดใสเปล่งปลั่ง เป็นพระหน้ายิ้มที่น่าเข้าไปกราบมาก
แก้ไขเมื่อ 11 พ.ย. 52 23:17:26
แก้ไขเมื่อ 09 พ.ย. 52 22:00:14
แก้ไขเมื่อ 09 พ.ย. 52 18:43:19
แก้ไขเมื่อ 09 พ.ย. 52 06:34:55
ปลูกฝักในป่าช้า วิญญาณอันพอเพียง
