ความคิดเห็นที่ 1 เรื่องนี้เคยถามเหล้าขาวตอนแกอารมณ์ดี ๆ ว่า โกรธมากหรือเปล่าในเรื่องนี้ แกยอมรับว่าโกรธพอสมควร และลูกแกต้องยอมรับว่า การลักขโมย คือ ความผิดที่ต้องอบรมสั่งสอน ถ้าไม่อยากให้ลูกมาโทษภายหลังว่า พ่อแม่รังแกฉันในภายหลัง เพราะไม่ต้องการหรือประสงค์ให้ลูกแกทำแบบนี้อีกเช่นกัน แต่ถ้าคิดอีกทีหนึ่งในฐานะเป็นพ่อแม่คน จะบอกลูกตรง ๆ ว่า ภูมิใจและดีใจที่ลูกฉลาดแบบนี้ไม่ได้ เพราะการดึงธนบัตรจากกลางไส้ธนบัตรแทนการดึงจากต้นหรือปลาย แสดงว่าเด็กมีความคิดรอบคอบ และระมัดระวังพอสมควร ที่จะทำให้เจ้าของทรัพย์สินไม่ทันระมัดระวังหรือสนใจมาก การทำอย่างนี้ได้สมกับเป็นลูกเสือลูกมังกร คือ สามารถเลียนแบบหรือเรียนรู้ความฉลาดตามคุณสมบัติพ่อแม่ได้ ก็คงเหมือนกับเพื่อนคนหนึ่งที่เป็นเซียนพระ ตอนนี้ไปทำมาหากินเป็นเซียนพระอยู่ที่เชียงใหม่ ปีหนึ่งจะกลับมาหาดใหญ่สองถึงสามครั้ง มักจะชอบพูดสัจจะในกลุ่มเซียนพระให้ฟังเวลาถามแกว่า ทำไมจึงมีการเล่นพระปลอมกัน แล้วก็ยังมีคนเช่าพระปลอมกันเสมอ รู้ทั้งรู้ว่าเป็นไปไม่ได้ที่จะเช่าพระสมเด็จ หรือหลวงพ่อทวดองค์แท้ ๆ จะให้เช่ากันถูก ๆ ไม่สมราคา หรือกะว่าเผื่อฟลุคได้ของดีราคาถูก   แถมบางครั้งมักจะพูดเชิงดูหมิ่นว่า เซียนอยู่รู หมูอยู่ตึก   เซียนคนนี้เลยบอกว่า เช่าพระซื้อพระ  ก็บอกแล้วให้ใช้สายตากับ ข้อมูลที่รู้จริง  อย่าใช้หูซื้อ (เชื่อเซียน/เสียงเชียร์) และความเป็นจริง หมูเกิดปีสองสามครอก เสือเกิดปีละตัวสองตัว ดังนั้น  ก็คิดหรือนับดูก็แล้วกันว่า ในแต่ละปีจะมีหมูมากมายกว่าเสืออย่างแน่นอน จากคุณ : ravio เขียนเมื่อ : 9 พ.ย. 52 09:36:39

ความคิดเห็นที่ 2 ต่อมาเมื่อฝ่ายตรวจสอบของธนาคารเข้ามาตรวจสอบประจำปีที่สาขา ก็เจอการดำรงสินทรัพย์สภาพคล่องของธนาคารด้วยเงินฝากของเหล้าขาว ก็แนะนำว่าไม่พึงทำเพราะอาจจะเกิดความเสียหายในด้านภาพลักษณ์ คือความไม่เท่าเทียมกันหรือไม่เป็นธรรมกับลูกค้ารายอื่น แต่ก็แนะนำให้ทำเรื่องเสนอขอตู้นิรภัยจากสำนักงานใหญ่ มาเพื่อเก็บรักษาทรัพย์สินของลูกค้าแทน แม้ว่าจะไม่เข้าหลักเกณฑ์การขอตู้นิรภัยในเบื้องต้น แต่ก็ยินยอมให้อ้างเหตุผลจากฝ่ายตรวจสอบ ในเรื่องเหตุความจำเป็นและไกลจากตัวเมืองหาดใหญ่(58 กิโลเมตร) ติดเขตชายแดนมาเลเซีย และเพื่อความมั่นคงปลอดภัย เป็นช่องทางการหาเงินฝาก คือต้องมีเงินฝากประจำหลักหนึ่งล้านขึ้นไป จึงจะขอมีตู้นิรภัยกับธนาคาารได้และเป็นบริการเสริมที่มีรายได้ทุก ๆ ปี เมื่อตู้นิรภัยมาถึงธนาคาร เหล้าขาวก็ประเดิมเช่าตู้นิรภัยเป็นคนแรกของสาขา พร้อมกับพรรคพวกของแก  แห่กันมาจองจนต้องสั่งเพิ่มอีกชุดหนึ่ง แม้ว่ากำหนดเงื่อนไขเงินฝากสูงกว่าที่ธนาคารกำหนดไว้แต่ต้นก็ตาม แต่ก็มีคนต้องการมากกว่าจำนวนตู้ที่ให้บริการ เพราะสมัยนั้นมีธนาคารไทยแห่งแรกเปิดดำเนินการเพียงแห่งเดียว ช่วงแรก ๆ เหล้าขาวเปิดตู้วันละสี่ถึงห้าครั้งเป็นอย่างต่ำ อาจจะเป็นเพราะเห่ออย่างหนึ่ง หรือมาเก็บของสำคัญของแก ตามสโลแกน  กางมุ้ง ถือร่ม  (ปลอดภัยสูงสุด) จนต้องมีการต่อรองว่าให้แกเข้าออกห้องมั่นคง แล้วเปิดตู้นิรภัยได้วันละไม่เกินสองครั้ง แกก็ยอมรับกติกาดังกล่าว ส่วนเงินฝากเดิมของแกก็คืนแกไปทั้งหมดแล้ว หลังจากฝ่ายตรวจสอบธนาคารแนะนำว่าไม่ควรทำ ทราบว่าแกก็ยังชอบสะสมเงินฝากเหมือนเดิม อาจจะชดเชยสิ่งที่ขาดหายไปในช่วงหนึ่งของชีวิต ช่วงที่เริ่มทำมาหากินใหม่ ๆ และต้องอดออมอดทน กับการเริ่มต้นชีวิตครั้งใหม่ในปาดังเบซาร์ จนเริ่มมีฐานะความเป็นอยู่ที่ดีขึ้นในช่วงปัจจุบัน เขียนขึ้นจากความทรงจำก่อนที่จะเลือนหายไป ถึงเหล้าขาวเพื่อนรุ่นพี่คนหนึ่งที่ปาดังเบซาร์ จากคุณ : ravio เขียนเมื่อ : 9 พ.ย. 52 09:41:12

ความคิดเห็นที่ 3 มาอ่านค่ะ แต่ก่อนงงทุกทีเวลาพูดถึงเหล้าขาว ไม่คิดว่าเป็นคน จากคุณ : scottie เขียนเมื่อ : 9 พ.ย. 52 19:53:28

ความคิดเห็นที่ 4 มาอ่านค่ะ จากคุณ : กุลธิดา (kdunagin) เขียนเมื่อ : 10 พ.ย. 52 03:38:47