PANTIP.COM : W8547108 เมื่อได้รู้ถึงการคงอยู่ของมัน... [เรื่องสั้น]

ความคิดเห็นที่ 1

เมื่อได้รู้ ถึงการคงอยู่ของมัน...
ร่างกายหยุดนิ่งกะทันหัน เส้นเลือดฝอยบนใบหน้าขังเต็มไว้ด้วยเลือด หน้าแดงก่ำ แต่ร่างกายกลับเย็นเฉียบ ผม...ได้...พบ...กับ...มัน...แล้ว...
ย้อนไปหลายนาทีก่อน ความคลายใจเกิดขึ้น เมื่อผมสามารถพิชิตมันได้ด้วยอาวุธคู่มือ
แทงมันเข้าไป บดขยี้ และสับมัน แบ่งร่างมันออกเป็นชิ้นๆ สุดท้ายกดมันให้จมลงสู่ท้องทะเลดำมืดสนิท มันแหลกเละ สูญสลายจมดิ่ง ไม่ทิ้งอณูใดเอาไว้ให้เห็นอีกต่อไป
เรื่องจริง ผู้ชนะเท่านั้นคือผู้ที่จะได้ลิ้มรสความสุขในท้ายที่สุด
แต่เรื่องจริงอีกอย่างก็คือ ผู้ที่ประมาท ย่อมพบกับหายนะในที่สุด เมื่อประมาทหายนะย่อมตามมาในที่สุด
ประมาทที่คิดว่ามันถูกทำลายจนหมดสิ้นแล้ว ประมาทที่คิดว่ามันได้สูญสลายจนไม่เหลือแม้แต่อณู
คิดว่ามันจมหายไปกับทะเลทมิฬนั้นแล้ว ทำให้มัวหลับหูหลับตา มัวมุ่งเก็บเกี่ยวลิ้มรสความสุขแห่งชัยชนะ กว่าจะรู้ตัวอีกครั้งก็ถูกมันโจมตีเสียแล้ว
การโจมตีโดยไม่รู้เนื้อรู้ตัว การโจมตีเพียงครั้งเดียว แต่เป็นครั้งเดียวที่มีประสิทธิผลมากกว่าการโจมตีครั้งใดๆ การโจมตีเข้าจุดตายที่ไม่ได้รับการป้องกันใดๆ การโจมตีที่ไม่รู้ตัว เมื่อรู้ตัวหายนะก็จู่โจมมาถึงใจกลางแห่งชีวิตเสียแล้ว
ร่างกายหยุดนิ่งแข็งเกร็ง หน้าแดงก่ำในขณะที่เลือดในกายกลับเย็นลงเฉียบพลัน ลมหายใจขาดห้วงเนิ่นนาน ความคิดในสมองกลับเวิ้งว้างขาวโพลน น้ำตาที่ไม่ได้กลั่นจากความรู้สึกใดๆเอ่อคลอจนแทบล้นทะลัก อาจะเป็นความรู้สึกสุดท้ายของผู้แพ้...

ผม...ได้...พบ...กับ...มัน...แล้ว......วา.....ซา.....บิ

จากคุณ : mangduu

เขียนเมื่อ : 14 พ.ย. 52 13:39:37