ความคิดเห็นที่ 1 |
 |
นิทานสองแสง
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ยังมีดาวดวงเล็กๆอยู่ดวงหนึ่ง ดาวดวงนั้นยังมีเพียงพืชพันธุ์ต่างๆเกิดขึ้นเป็นสีเขียวสด แผ่กระจายปกคลุมไปทั่วดวงดาว แล้วก็มีผืนน้ำเป็นผืนมหาสมุทรสีน้ำเงินเข้มกว้างใหญ่ แต้มเติมให้ดาวทั้งดวงเกือบเป็นสีฟ้า นอกจากนี้ยังมีทิวเขา ธารน้ำแข็ง เป็นสีดำสีขาว แทรกสีอยู่เป็นจุดๆ
กลายเป็นดวงดาวที่หลากสีสวยงาม
ในดาวดวงนั้นมีลูกแสงสองลูกบินวนหยอกล้อกันไปรอบๆดวงดาว บางครั้งบินคู่ขนานกันไป บางครั้งบินวนสลับทางซ้ายขวา บินควงคู่กันเป็นเกลียว แสงจากลูกแสงทั้งสอง ทอดทางผ่านท้องฟ้าดูตระการตา
ลูกแสงดวงหนึ่งเป็นแสงสีขาวสว่างไสว เมื่อวิ่งผ่านสิ่งใด สิ่งนั้นก็จะแสดงความเป็นตัวของมันเหล่านั้น
ลูกแสงสีขาว วิ่งผ่านผืนป่า ป่าที่เคยเขียวขจี ก็ยิ่งมีสีเขียวที่ยิ่งชัดตา และเมื่อวิ่งผ่านผืนน้ำสีน้ำเงิน ผืนน้ำก็เปร่งประกายเป็นสีฟ้าคราม
ส่วนลูกแสงอีกลูกหนึ่ง เป็นลูกแสงสีมืด เมื่อวิ่งผ่านสิ่งใด ก็จะเป็นการให้โอกาสให้สิ่งเหล่านั้นได้พักผ่อนซ่อนเร้น
ลูกแสงสีมืด วิ่งผ่านผืนป่า ก็ทำให้ป่ามีเวลาที่เงียบสงัด ความเงียบสงัดบางครั้งก็เป็นสเน่ห์ และเมื่อลูกแสงสีมืดวิ่งผ่านผืนสมุทรก็ทำให้ผืนสมุทรยิ่งดำทะมึนน่าเกรงขาม
ถึงสมบัติของลูกแสงทั้งสองจะแตกต่างกัน แต่มันก็รู้ว่ามันทั้งสองล้วนแต่คู่กัน มันทั้งสองจึงได้บินหยอกล้อแล่นร่อนไปคู่กันอยู่ทั้งทั้งผืนฟ้า
เมื่องลูกแสงสีขาววิ่งผ่านผืนป่า ส่องผืนป่าเป็นสีเขียวกระจ่าง ลูกแสงสีมืดก็จะคอยแกล้งด้วยการเร่งบินผ่านป่าเดียวกันผืนนั้น ให้ป่านั้นกลายเป็นมืดสนิท
และเมื่อลูกแสงสีมืดบินผ่านผืนน้ำ เปลี่ยนมหาสมุทรสีครามให้กลายเป็นสีเข้มทมึน ลูกแสงสีขาวก็จะรีบบินแทรก เข้ามาส่องแสงให้ท้องสมุทรสว่างใสจนคล้ายจะเห็นพื้นทรายใต้ผืนน้ำ
หลายครั้งปลายหางของลูกแสงทั้งสอง ดูจะเกี่ยวกระหวัดกันจนจะกลายเป็นเส้นเดียวกัน หลายครั้งแสงสีทั้งสองดูคล้ายกับแสงสีเดียว
| จากคุณ |
:
mangduu 
|
| เขียนเมื่อ |
:
15 พ.ย. 52 09:40:56
|
|
|
|
