อย่าให้ถึงตาย

...เขานั่งอยู่ที่นั่น  ที่โต๊ะรับแขกชุดหลุยส์ราคาระยับของคฤหาสถ์หรูหลังหนึ่ง ซึ่งซุกตัวหลบอยู่ในมุมสงบแห่งหนึ่งในย่านถนนรามคำแหง

ขยับแก้วคริสตัลที่บรรจุด้วยไวน์ชั้นดี  คลึงวนก่อนยกจีบ  พลางเหลือบตาดูนาฬิกาฝังเพชรเรือนงามที่ประดับบนข้อมือซ้าย

ซึ่งเป็นเวลาเดียวกันกับที่ชายวัยเลยกลางคนท่าทางภูมิฐาน  ในชุดสแลกดำตัดกับเชิร์ตเวอซาเช่สีดอกรัก  ย่างเข้ามาด้วยอาการปกติ  กระพุ่มมือไหว้แขกพิเศษ  ก่อนค่อยๆหย่อนตัวนั่งลงฟากตรงข้ามที่มีเเก้วเปล่าอีกชุดวางอยู่

"ขอโทษท่านรองฯ ที่ทำให้รอ" เขาเอ่ย

ท่านรองฯยิ้ม  ฟันขาวตัดกับผิวหน้าเข้ม  ผมหยิกหยักโศกสีดอกเลา ชวนดูน่าขามเกรงเป็นที่ยิ่ง

ขณะเคาะนิ้วเป็นจังหวะๆ  ท่านรองฯจ้อวสบตากับชายเจ้าของบ้าน  ซึ่งรู้ดีว่า  ทุกครั้งที่ท่านรองฯเร้นกายมาพบเขาอย่างเป็นความลับ หรือรู้กันไม่มากคนในยามวิกาลเช่นนี้...เขาต้องได้รับ"งาน"ไม่อย่างใดก็อย่างหนึ่งเป็นแน่แท้  

แว้บหนึ่งของอนุสติ  เขาฉุกคิดไปถึงงานชิ้นโบว์แดงที่ได้ทำสำเร็จลุล่วงอย่างตรงเป้าเผง...ปราบความอหังการ์ของเสื้อแดงช่วงเมษาที่ผ่านมา !

และก็เป็นเช่นนั้น

"คุณเล็กคงรู้เหมือนที่ผมรู้...." ท่านรองเอ่ยเบาๆ

"พวกแดงมันเล่นงานเราแน่ช่วงต้นธันวานี้  และเกมส์น่าจะทำให้เราเล่นยากขึ้นเพราะฝั่งโน้นมีกุนซือชั้นดีทั้งทหารและตำรวจนอกราชการไปเข้าด้วยจำนวนมาก.."

ท่านรองฯสุดหายใจลึก  ดวงตาและน้ำเสียงส่อกังวลชัด

"และที่สำคัญ  คราวนี้พวกมันกะล้างตาเราด้วยการชุมนุมเยือดเยื้อ  ทุนไม่อั้น  จากไหนคุณเล็กคงพอเดาออกนะ"

คุณเล็กพยักหน้า  ในห้องเงียบไปครู่ใหญ่   ท่านรองฯยกไวน์ขึ้นจีบอีกครั้งก่อนชะโงกหน้าเข้ามาพูดเหมือนกระซิบ

"ผมคิดว่าเราจะใช้มาตรการปรามความห้าวของพวกนี้"
"ผมกำลังฟัง"
"งานของคุณเล็กคือ  ใช้ M-79 จัดการกับม็อบของสนธิที่นัดชุมนุมอาทิตย์นี้"

คนชื่อเล็กตะลึงงันไปชั่วขณะ   เห็นอาการเจ้าของบ้านเช่นนั้น  ท่านรองฯดูเหมือนจะอ่านทะลุความรู้สึกของลูกน้องมือดีของเขายิ่งกว่าความกระจ่างของเส้นลายมือของตนเสียอีก

"อย่ากังวล  คุณเล็ก..แค่สร้างสถานการณ์....."
"อ้อ ค่าใช้จ่าย 5 ล้านในกระเป๋านั่น  " ชี้ไปที่กระเป๋าหนังสีดำใบเขื่องมุมห้อง

"อย่าให้ใครจับเส้นทางการเงินได้ละกัน...แล้วไม่ต้องกังวล ถ้าพลาดผมจะรับผิดชอบในคดีเอง"
..........

เหตุการณ์ที่ท่านรองฯมาพบผ่านไปแล้วราว 2 ชั่วโมง  คนชื่อเล็กยังคงนอนบิดตัวไปมาบนเตียงนุ่มในห้องที่ปรับอากาศเย็นฉ่ำตามองศาพอเพียงแก่สุขภาพ  แต่เขาตื่นเต้นจนนอนไม่หลับ  แม้สมองระดับเขาคิดแผนแยบยลนี้ได้ไม่ยาก

แต่ยากตรงที่....ประโยคสุดท้ายของท่านรองฯซึ่งกล่าวกับเขาก่อนจะก้าวขึ้นรถนี่สิ

"คุณเล็ก..."  เอื้อมมือมาจับไหล่

"..ขอย้ำ   แค่สร้างสถานการณ์ขู่แดงเท่านั้น...อย่าให้พวกเราถึงตายในปฏิบัติการนี้เป็นอันขาด !"

จากคุณ	: สาละวิน
เขียนเมื่อ	: 16 พ.ย. 52 13:37:26