Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com  


 
เรื่องเล่าสยองของข้าพเจ้า ตอน คลองที่หายไป  

สามารถติดตามอ่านเรื่องเล่าสยองของข้าพเจ้า
และนิยายเรื่องอื่นๆได้ที่ blog ของมูนนี่ค่ะ
http://www.bloggang.com/mainblog.php?id=moonyforever

ขอบพระคุณผู้อ่านทุกท่านมากๆค่ะ^/|\^

ตอน ผีโพรงที่ลำตะคอง (หลอนครั้งแรก)
ตอน ผีโพรงที่ลำตะคอง (ฝูงผีบุก)
ตอน ผีทวงสมอง
ตอน ช่วยด้วย
ตอน หัวใคร ในทะเล
ตอน ทำไมพี่ถึงไม่ช่วยผม!
ตอน ดวงไฟที่ริมรั้ว
ตอน กลิ่น
ตอน เขามาเตือน
ตอน วิญญาณป่าที่เขาใหญ่
ตอน เขามานำทาง
ตอน เหงามั้ยจ๊ะ
ตอน ผีถ้วยแก้ว
ตอน ผีที่อินเดีย ตอนแรก
ตอน เขา....มาเกาะที่ไหล่
ตอน ท่อนแขนใครบนหาดทราย
ตอน ผีที่อินเดีย(ภาคสองเสียงในความมืด)
ตอน ความอัศจรรย์บนนากาก็อต
ตอน พรายทะเล
ตอน มือสีขาว
ตอน ผีที่ดินเดีย ภาคเจอผีที่เนปาล
ตอน ผมเป็นทหารช่าง
ตอน ผีอำ
ตอน เส้นทางสนธยา
ตอน เงาดำที่ศรีลังกา
ตอน ขอข้าวอีก!
ตอน ใครที่วิ่งเข้ามา
ตอน ศีรษะสยองขวัญ
ตอน เสียงที่วิ่งรอบรถ
ตอน อะไรวิ่งอยู่บนหลังคา
ตอน วิญญาณที่มากับกระถางกุหลาบ
ตอน ข้อเท้าใคร
ตอน วิญญาณจากอุบัติเหตุ
ตอน แสงหิ่งห้อยกับเงาสูงชะลูด
ตอน อาถรรพ์เพลงมอญร้องไห้
ตอน อย่าทำดอกไม้จันทน์ร่วง
ตอน ดวงจันทร์บนรางรถไฟ
http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W8410593/W8410593.html
ตอน ทางเดินของคนตาย
http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W8438402/W8438402.html
ตอน นางไม้ในเสาเรือน
http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W8464862/W8464862.html
ตอน เงาที่ก้าวลงจากบันได
http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W8491919/W8491919.html
ตอน เงาคนในพุ่มเข็มขาว
http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W8515427/W8515427.html
ตอน ท่านมาดู
http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W8542261/W8542261.html

เรื่องที่ 43
คลองที่หายไป

ความจริงแล้วเรื่องเล่าคราวนี้จะเป็นเรื่องราวเกี่ยวกับเสียงปริศนาที่ดังในอาคารสำนักงานแถวซอยวัชรพล แต่บังเอิญเมื่อวานเจอน้องนกและคุยกันสารพัดเรื่อง ปิดท้ายด้วยประสบการณ์ประหลาดในการเลือกซื้อบ้านของรุ่นพี่ที่ทำงาน เลยคิดว่าเล่าเรื่องนี้ก่อนดีกว่า

เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นราวสี่หรือห้าปีก่อน น้องนกบอกว่าช่วงนั้นพี่เอซึ่งเป็นรุ่นพี่ที่ทำงานอยู่ที่เดียวกันมองหาบ้านในกรุงเทพเพราะไม่อยากเสียเงินค่าเช่าเดือนละหลายพัน บางครั้งพี่เอก็พาน้องนกไปช่วยดูด้วย หลังจากตระเวณหลายแห่งในที่สุดพี่เอก็ไปถูกใจบ้านหลังหนึ่งซึ่งอยู่ในโครงการบ้านจัดสรรระดับดีแต่เหมือนมีอะไรบางอย่างมาสะกิดใจ พี่เอจึงยังไม่ตกลงทำสัญญาในวันนั้นเพราะอยากให้นกมาดูเผื่อจะได้ช่วยกันตัดสินใจ

น้องนกบอกว่าคืนก่อนที่พี่เอจะโทร.มาชวน ได้ฝันเห็นบ้านเก่าทรุดโทรมหลังหนึ่งตั้งอยู่ในพื้นที่รกร้าง ด้านหลังมีคลองเล็กๆไหลผ่าน นกบอกว่าตอนยืนดูเหมือนมีใครมาคอยชี้ว่าให้สังเกตรอบๆและบอกว่าอย่ามาอยู่ที่นี่เลยมันไม่ดี ซึ่งตอนแรกนกเองก็ไม่เข้าใจแต่พอมองเข้าไปในตัวบ้านแล้วต้องสะดุ้งเพราะเห็นใครบางคนกำลังจ้องกลับมา

ใครบางคนที่ว่ามีแต่ดวงตาเท่านั้น

นกเลยหันหลังกลับและเรียกแท็กซี่ที่บังเอิญวิ่งผ่านมา ตอนกำลังขึ้นรถรู้สึกเหมือนมีเด็กเล็กๆตามขึ้นไปนั่งที่เบาะหลังด้วย และเมื่อถึงจุดหมายนกรีบกระโดดลงจากรถและตะโกนสั่งให้คนขับว่า

ให้กลับไปที่เดิม

พอแท็กซี่วิ่งออกไปน้องนกก็ตื่น พอไปถึงที่ทำงานพี่เอก็เล่าเรื่องบ้านให้ฟัง ตอนแรกนกเองก็ไม่ได้คิดอะไรมากแต่พอเย็นวันนั้นไปดูบ้านด้วยกันจริงๆน้องนกบอกว่าแค่ก้าวแรกที่เข้าไปในโครงการรู้สึกใจสั่น ขาแข็งเหมือนมีใครจับเอาไว้ น้องนกเลยชวนพี่เอไปนั่งดื่มน้ำที่ร้านค้าแถวนั้นและอาศัยความช่างพูดชวนเจ้าของร้านซึ่งเป็นคนเก่าแก่คุย เลยได้รู้อะไรบางอย่างที่น่าขนลุก

พื้นที่บ้านจัดสรรแห่งนั้นเคยเป็นป่าช้าเด็กมาก่อน

นกเลยนึกถึงความฝันเมื่อคืนรวมถึงเด็กที่โดดตามขึ้นรถ เลยถามลุงเจ้าของร้านว่าแถวนี้เคยมีคลองหรือทางน้ำไหม แกบอกว่ามี เมื่อก่อนจะมีคลองเล็กๆไหลผ่านหลังป่าช้า เป็นคลองที่เขาใช้ขนศพ แต่พอโครงการหมุ่บ้านเกิดขึ้นเขาเลยถมคลองที่ว่านี้ไป

แน่นอนล่ะค่ะว่าน้องนกได้เล่าความฝันทั้งหมดให้พี่เอฟัง และพี่เอก็ล้มเลิกความคิดที่จะซื้อบ้านหลังนั้นเลย

หลังจากนั้นอีกราวครึ่งปีพี่เอก็ไปเจออาคารพานิขย์แห่งหนึ่งย่านตลาดฝั่งโขง ดอนเมือง ซึ่งก็เหมือนทุกครั้งที่ต้องชวนน้องนกไปดูด้วยกัน นกบอกว่าคืนก่อนไปฝันเห็นคนแก่ในบ้านหลังนั้นและรูปปั้นเกี่ยวกับเทพเจ้าจีนแต่มันมัวๆไม่ชัด น้องนกได้โทร.มาปรึกษาแม่ของพี่ ท่านบอกว่าแถวนั้นเจ้าที่แรง คนดีอยู่ได้ คนไหนคิดไม่ดีจะร้อนจนทนไม่ไหว ถ้าถูกชะตาจะทำมาค้าขึ้น ให้บูชาดีๆซึ่งก็เป็นไปตามที่แม่บอกเพราะตัวพี่เอกับครอบครัวทำกิจการรุ่งเรืองดีมากในขณะที่ บี เพื่อนร่วมหุ้นซึ่งเป็นคนขี้อิจฉามักมีเรื่องร้อนใจอยู่เสมอและมักฝันเห็นคนแก่มาชี้หน้าขับไล่ จนต้องย้ายออกไปในที่สุด

พี่เองก็เคยเจอเรื่องประหลาดระหว่างตระเวณดูบ้าน ก่อนที่จะซื้อหลังปัจจุบันพี่กับแม่ออกหาบ้านกันหลายที่จนไปถูกใจบ้านหลังหนึ่งตั้งอยู่ในซอยโรงน้ำแข็งแถวนนท์ พอดีวันนั้นมีเพื่อนตามไปด้วยแต่บังเอิญเจ้าของบ้านไม่อยู่เลยทำได้แค่เดินด้อมๆมองๆนอกรั้ว พอเห็นตัวบ้านถนัดตาสีหน้าแม่ก็ไม่ดีเลย แต่เพราะความอยากรู้พวกเพื่อนๆเลยอาสาจะเข้าไปดูข้างในให้ พอปีนข้ามรั้วเข้าไปยังไม่ทันจะก้าวไปไหนทั้งคู่ก็เผ่นแน่บตาหูเหลือกปีนกลับออกมาและชวนแม่ออกจากที่นั่นทันที พอพ้นจากบริเวณนั้นพี่ถามว่าไปเจออะไร เพื่อนบอกว่าตอนปีนรั้วเข้าไปแล้วก็ได้ยินเสียงคล้ายคนผิวปากเรียกอยู่บนชั้นสองเลยเงยหน้าขึ้นและเห็นอะไรบางอย่างกำลังห้อยอยู่บนระเบียง

อะไรที่ว่าเป็นก้อนเมือกสีขาวขุ่นขนาดเท่าตัวคน มันขยับไปมาสองสามครั้งก่อนจะยืดยาวลงมาหาอย่างรวดเร็ว

เท่านั้นแหละค่ะ ทั้งคู่ใส่เท้าสุนัขโกยออกจากบ้านแทบไม่ทัน แถมบอกว่าได้ยินเสียงหัวเราะเบาๆตอนกำลังปีนรั้วด้วย ตอนแรกก็ไม่อยากจะเชื่อแต่พอเห็นหน้าซีดเป็นไก่ต้มสามวันของเพื่อนแล้วเลยสองจิตสองใจ มาเชื่อสนิทตอนคำพูดของแม่

ท่านบอกว่าบ้านหลังนั้นมีคลองไหลผ่าน

และที่สำคัญ

มันเป็นที่ชายธง

*/*/*/*/*/*
ที่ดินลักษณะชายธงคือพื้นที่ดินรูปสามเหลี่ยม จัดเป็นที่ดินที่ไม่ได้รับความนิยมนักเพราะลักษณะแคบยาวทำให้ไม่สามารถสร้างประโยชน์อะไรได้ ในด้านความเชื่อ คนสมัยโบราณเชื่อว่าผืนดินชายธงโดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าด้านใดด้านหนึ่งมีทางน้ำไหลผ่าน จะเป็นที่อัปมงคล เป็นที่อยู่อาศัยของวิญญาณภูตผี ใครมีที่ดินลักษณะนี้มักจะแก้ไขด้วยการปลูกต้นไม้ปิดด้านชายธงหรือก่อกำแพงปิดด้านนี้ ถ้าสมัยใหม่หน่อยก็จะใช้วิธีสร้างน้ำตกจำลองหรือทำเป็นบ่อเลี้ยงปลาสวยงามไป

*/*/*/*/*
วันนี้ลงซะเย็นเลย เมื่อเช้าดันซุ่มซ่ามเอานิ้วชี้ไปจุ่มในน้ำร้อนน่ะค่ะ พอหายเจ็บก็รีบมาโพสต์เลย

มาคุยกันดีกว่านะคะ

แอบคิดว่าชายผ้าขาวสะบัดไม่ใช่ทิชชู่
ไม่ว่าเป็นอะไรก็ขนลุกเนอะ
จากคุณ : beautystone  
-ถ้าเป็นผ้าขาว มูนนี่คงนั่งแข็งอยู่ตรงนั้นแน่นอนค่ะ

อ๊าก อ่านแล้วขนลุกครับ ขนาดอ่านตอนเช้าๆ นะเนี่ย
แต่เขียนเรื่องสยองตอนดึกๆ ทั้งๆ ที่รู้เนี่ย กล้ามากๆ เลยครับ หยึย
จากคุณ : คุณพีทคุง (พิธันดร)
-เขียนดึกๆมันได้อารมณ์หลอนดีค่ะ แต่บ่อยครั้งก็หนาวเหมือนกัน

ตอนนี้อ่านแล้วทั้งขำทั้งขนลุก
จะเรียกว่า "ขำสยอง" ก็น่าจะได้
ขำที่แม้อต่โต๊ะทำงาน คุณมุนนี่ ยังสามารถเอามาเขียนใหเพวกเราขนลุกได้
ซึ่งมองมุมหนึ่ง ก็เป็นคนโชคดีในเรื่องเหนือธรรมชาตินะครับ
ผมเองก็อยากเจอ แต่มีข้อแม้ว่าต้องมีคนอยู่ด้วย  กลางวันยิ่งดี   และต้องมาแบบสุภาพเรียบร้อย สวย ๆ งาม ๆ ห้ามตัวเละ ๆ มา(แล้วจะเจอทำไม้...^__^...)
จากคุณ : Psycho man
-มาแบบงามก็ไม่ไหวเหมอืนกันนะคะ ทางที่ดีอย่ามาเลยดีกว่า T.T

สยองอีกแล้วจ้า ท่านคงเห็นว่ามันแว๊บๆๆ กวนสายตาและทำลายสมาธิพี่ก็ได้มั้งคะ เลยมาช่วยย้ายให้ หยึยย
จากคุณ : หริชา (หริชา)
-เง่อ ขอบคุณท่านมากค่า แต่ไม่ต้องช่วยก็ได้ Y0Y

เรื่องนี้สอนให้รู้ว่าอย่าเขียนเรื่องสยองขวัญตอนค่ำ เพราะคนเขียนมีสิทธิ์สยองขวัญเสียเอง เหอๆ
จากคุณ : กุลธิดา (kdunagin)
-แหะๆ มันอดไม่ได้นี่คะ อย่างตอนนี้นั่งเขียนไปเปิดหนังเรื่อง สยองคืนชีพไปด้วย ได้อารมณ์สุดๆ

โอวว  ขนคอลุก
จากคุณ : หมูน้อยห้อยหัว  
-กว่าจะมาตอบคงหายขนลุกไปแล้ว = =

ท่านคงไม่ชอบให้ลูกหลานนอนดึกดื่น
ท่านห่วงใยสุขภาพคุณมูนนี่แน่ๆ เลย
จากคุณ : โก้ (เซโก้4)  
-เง่อ ขอบคุณในความปรารถนาดีของท่านมากๆค่า แต่อย่าบ่อยนักมูนนี่เกรงใจ

ชอบอยู่ดึกๆ ดื่นๆ เหมือนกัน แล้วก็มักจะระแวงว่ามีคนมาอยู่ข้างหลังอยู่เรื่อย
(แต่ก็ไม่คิดว่ามีจริงๆ หรอก คิดว่าหลอกตัวเองไปมากกว่า)
คราวที่แล้วอ่านเรื่องเข็มขาวไป นึกภาพแล้วอยากปลูกที่หน้าบ้านบ้าง(ตอนนี้มีสีส้มอยู่ต้นนึง เพิ่งตัดกิ่งไปซะเหี้ ยน)
แต่กลัวว่าจะมีอะไรมาอาศัยอยู่แบบนั้นอ่ะ สยอง
จากคุณ : AMA-chun  
-มันสยองตอนคิดว่ามีใครยืนมองนี่แหละค่ะ และยิ่งสยองมากขึ้นตอนรู้สึกเหมือนมีใครกำลังหายใจรดต้นคอ 0[]0

โอ ท่านคงรำคาญ ช่วยเก็บให้
จากคุณ : scottie  
-นั่นสิคะ อ๊าคคค 0[]0 หนูกลัว ><

โอย ดีนะนี่ ที่สิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่บ้านอินยังไม่มาให้เห็นเต็มๆ แบบนี้ ที่จริงอินก็ชอบทำงานกลางคืนนะคะ อินเขียนงานกลางวันไม่ได้ค่ะ รู้สึกว่ามันติดๆ ขัดๆ จนรำคาญตัวเองเลย บางทีทั้งวันได้แค่บรรทัดเดียว แต่พอหลังเที่ยงคืนนี่ไม่ต้องพูดถึงเลย เขียนงานได้ฉิว จบเป็นบทๆ เลย  
ที่บ้านคุณมูนนี่ มาแบบนี้ แต่ที่บ้านอิน เป็นกลิ่นหมากกับยาเส้นค่ะ วันดีคืนดี ก็ทำให้ประตูห้องอินลั่นขึ้นมาเองเฉยๆ ซะงั้น เล่นเอาสะดุ้งเหมือนกัน
เรื่องเก็บของให้ไม่มีค่ะ บ้านอินมีแต่มาปลุกให้ตื่น แบบเรียกชื่อข้างหูเลยนะคะ อย่างนี้ไม่ตื่นก็ต้องตื่นแล้วล่ะ
จากคุณ : หนูอิน (อินทรายุธ)  
-ถ้ากลิ่น ตอนคุณตาเสียจะได้กลิ่นเป็นยาเส้นแบบใบตองมวนกระจายทั่วบ้านเกือบตลอดค่ะ

นั่งเล่น คอม จนดึกๆ ตี1ตี2  แต่ผมก็ไม่ยักกะเจออะไร
คงเป็นบ้านชั้นเดียวด้วยแหละครับ  แต่ต่อมา ทำหลังคาแล้วมันสูงไปหน่อย เลยมีบันไดเวียนไปห้องใต้หลังคาที่ว่านั้น(แล้วมันก็มาตั้งตรงห้องคอมอ่ะครับ)
เล่นคอม ดึกๆ ก็รู้สึกกลัวๆว่าจะมีอะไรโผล่ทางบันได หรือเปล่า  แต่สุดท้ายผมก็ว่าคิดไปเอง เหตุเพราะ เคยอ่านเจอพวกชาว ราศีใด ควรเลี่ยงแหล่งที่จะพบเจอผีจากอะไรที่ไหนบ้างอ่ะครับ  แล้วของผมก็ลงเอยที่ บริเวณบันได เลยเป็นความเชื่อส่วนตัวมานิดหน่อย อิอิ
ระยะหลัง เอาคอมอีกตัวไว้ในห้องนอน  เลยเล่นดึกๆอย่างไม่กลัวอะไร 555+
รออ่านตอนต่อไปนะครับ
จากคุณ : ZoXigEn_TonG_x_Zhi  
-ตอนโดนผีบ้านผีเรือนหลอก ก็บ้านชั้นเดียวค่ะ เอเคยเล่าให้ฟังหรือยังนะที่เป็นคนแก่ห้อยตัวลงมาจากหลังคาแล้วแลบลิ้นหลอกน่ะค่ะ

เป็นโรคระแวงหลังเหมือนกันเลยค่ะ
ครั้งนึงกลางดึกนั่งดูรายการเล่าเรื่องผีคนเดียว คนอื่นข้างๆหลับหมด
ถึงตอนไคลแมกซ์ ใจกำลังจดจ่อกับทีวี
หนังยางรัดถุงกับข้าววงเล็กๆกระเด็นจากไหนไม่ทราบตกลงกลางหัวพอดีค่ะ
สะดุ้งเฮือกเลย ก็เลยพูดออกไปว่า อย่าแกล้งแบบนี้ มันตกใจ
ซึ่งเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นยังหาตัวคนทำไม่ได้จนทุกวันนี้
จากคุณ : Coffee Maker (Coffee Maker)  
-อย่าให้ผู้ต้องสงสัยโผล่ออกมาเลยค่ะ ยิ่งหน้าหนาวแบบนี้ด้วยแล้ว บรื๋อ

ช่วงนี้ได้วางตารางงานไว้ว่า ต้องเขียนนักล่าฯภาคสามให้เสร็จก่อนสิ้นเดือนมกราคม ดังนั้นช่วงนี้มูนนี่จะหมกมุ่นกับการหาข้อมูลและเร่งงาน บางครั้งอาจจะมีคำผิดหรือพิมพ์วกวน ต้องขออภัยผู้อ่านทุกท่านมา ณ ที่นี้ด้วยนะคะ

พบกันศุกร์หน้าค่ะ

อ้อเกือบลืม นักล่าแห่งรัตติกาลภาคสอง กำหนดวางจำหน่ายกลางเดือนธันวาคมนี้ค่ะ ฝากทุกท่านด้วยนะคะ ^^

ชฎาพร(moony)

แก้ไขเมื่อ 20 พ.ย. 52 17:43:17

จากคุณ : Moony_Lupin
เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 52 17:41:45




ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com