ความคิดเห็นที่ 1 ฉันรู้... เธออยู่อีกด้านของดวงจันทร์ แต่ก็ใช่ว่า ฉันจะมองไม่เห็นเธอ พิกัดตรงนอกโลกของเธอ ฉันรู้ตำแหน่งดี ดาวเคราะห์ของฉันก็ไม่ได้เป็นสีใดๆ สีน้ำเงินที่เธอเห็นคือทะเลน้ำตาของฉันเอง เอกภพมีเงาแต่กลับไร้ขอบเขต ขยายแบบหดตัว แต่กว้างขวางไม่มีที่สิ้นสุด ดั่ง ความรักเป็นเช่นไร เอกภพก็เป็นเช่นเดียวกัน ถ้าไม่บินอาจร่วงลง ดำดิ่งสู่ความมืดอันเิวิ้งว้าง ไม่เห็นว่าฝั่งอยู่ที่แห่งใด จนเราค่อยๆ กลายเป็นขยะอวกาศ ใช่แล้ว... เราเห็นกันได้แค่ในความรู้สึก และฉันก็ไม่มีวันเห็นเธอด้วยดวงตา หากเพราะมลภาวะที่ปกคลุมดวงดาวสีน้ำเงินของฉัน ไม่ใช่เพราะเธออยู่ด้านมืดของดวงจันทร์... เมื่อไรที่ดาวเคราะห์สีน้ำเงินได้ดับสูญไป ขอเธอจงยืนหยัด และออกจากด้านมืดของดวงจันทร์         จากคุณ : rainfull เขียนเมื่อ : 21 พ.ย. 52 14:29:08

ความคิดเห็นที่ 2   เอ้ย...... เดี๋ยวนี้มีคนนอกโลกมาเข้าพันทิปแล้วอ่ะ จากคุณ : tanlove เขียนเมื่อ : 21 พ.ย. 52 23:52:36

ความคิดเห็นที่ 3 เย้ๆๆ  คุณ Patient Zero  เขียนกลอน ภาษาไทย   น่าตื่นเต้นมากกว่า คนนอกโลกมา พันทิป เสียอีก  555 จากคุณ : teansri เขียนเมื่อ : 22 พ.ย. 52 21:06:50