pay it forward

Pay it forward

คงไม่สายเกินไป สำหรับใครหลายๆคน ที่จะเดินออกไปหาซื้อDVD ซักแผ่นในชื่อเรื่อง Pay it forward มานั่งดู...แต่สำหรับใครที่ดูแล้ว ก็คงรู้สึกไม่ต่างจากชั้นในวันนี้เท่าไรนัก
               วันนี้ ด้วยความไม่ตั้งใจ ชั้นนั่งดูหนังเรื่องนี้ผ่านๆทาง true vision แล้วมันก็กระแทกต่อมน้ำตาอย่างรุนแรงในตอนสุดท้าย ของเรื่อง  หนังเรื่องนี้เป็นเรื่องที่แต่งขึ้น..
แต่มันก็ทำให้นึกไปถึงเรื่องจริง อีกหลายๆเรื่อง...

                อาทิตย์ที่แล้ว  ข้าพเจ้า..ได้เริ่มเรียนวิชานิติเวช ที่รพ.ศิริราช  ภาพศพคนตายมีอยู่ทุกวันให้เห็นจนชาชิน  ทั้งที่เพิ่งตาย ตายนานแล้วขึ้นอืด ถูกฆ่าหั่นศพ  และการผ่าชำแหละศพที่ทำโดยแพทย์ ศพคนแก่ วัยรุ่น รวมไปถึงศพทารก
               แรกๆพวกเรายังรู้สึกตื่นเต้น หวั่นเกรง...แต่ไม่นาน เราก็ชาชิน จนสามารถทานเครื่องในหมูตอนพักเที่ยงได้  

               แต่เมื่อวานนี้ มีเรื่องเศร้า ในชั่วโมงที่ต้องรายงานเคสซึ่งมีอยู่ทุกวัน พี่ๆแพทย์ประจำบ้านรายงานเคสตามปกติ แต่มีอยู่เคสหนึ่ง ที่ทำให้ทุกคนในห้องตั้งใจฟังจากที่หลับบ้าง นั่งคุยบ้าง ก็ต้องหันมามองที่หน้าจอกันเป็นตาเดียว  ความรู้สึกของทุกคนในตอนนั้นคงไม่ต่างกันเท่าไร ....
             
                เรื่องราวมีอยู่ว่า มีนศ.สาวคนหนึ่งตั้งใจจะกระโดดน้ำฆ่าตัวตาย .. ไม่รู้ว่าเคราะห์ดีหรือเคราะห์ร้าย มีชาย 2 คนกระโดดน้ำลงไปช่วย นศ.สาวรอด  ชายคนหนึ่งรอด แต่ชายอีกคน...จมน้ำเสียชีวิต
ไม่ใช่ว่าชายคนนั้นว่ายน้ำไม่เป็น จากการสอบถาม เค้าเป็นคนที่ว่ายน้ำเก่งทีเดียว แต่ด้วยเหตุผลใดไม่ทราบ จึงได้เกิดเหตุการณ์อันน่าสลดหดหู่เช่นนี้ขึ้น...
                      ไม่ต่างอะไรจากหนังเรื่องนี้เลย...pay it forward ......ในตอนสุดท้ายของเรื่อง เด็กน้อยตัวเอกตัดสินใจช่วยเพื่อนที่ถูกซ้อม หลังจากที่เคยเอาแต่กลัวอยู่หลายคน ผลสุดท้ายของการกล้าทำความดีในครั้งนี้ของเค้า ..คือถูกเด็กที่รุมทำร้ายใช้มีดแทงที่ท้อง จนเสียชีวิต...
ผู้คนมากมายหลั่งไหลมาวางดอกไม้ร่วมแสดงความเสียใจให้ที่หน้าบ้านของเด็กน้อย แม่ของเค้าน้ำตาไหล เหมือนที่ใครหลายๆคนที่ดูหนังเรื่องนี้ก็คงต้องน้ำตาไหล.....เด็กน้อยไม่ฟื้น
ไม่รู้ว่า หลังจากนศ.สาวคนนั้นฟื้นจากรพ.เธอจะรู้สึกอย่างไร อยากฆ่าตัวตายอีกครั้ง เพราะความรู้สึกผิด...  
         
           หรือ อยากรักษาชีวิตนี้ไว้ เพราะมันแลกมาด้วยอีกหนึ่งชีวิต....

การทำความดี เราไม่รู้ว่าสุดท้ายแล้ว สิ่งที่รออยู่คืออะไร อาจจะเป็นรางวัลสักชิ้น คำยกย่องสรรเสริญ ไม่ได้อะไรเลย หรือกลายเป็นเสียไปมากกว่าเดิม....

ไม่มีใครรู้...เพราะตอนที่เราช่วยใครสักคน เราไม่ได้คิด.....เราแค่อยากช่วย

จากคุณ	: niryoo
เขียนเมื่อ	: 25 พ.ย. 52 18:39:14