เวลากับลมหนาว
|
|
เวลากับลมหนาว
ลมหนาวพัดผ่านมาอีกครั้งแล้ว
ฤดูกาลหมุนเวียนเปลี่ยนผันมาจวบจนครบรอบอีกหนึ่งปี
ตั้งแต่วันนั้น หลายสิ่งหลายอย่างเปลี่ยนแปลงไป
นั่นเพราะไม่มีอะไรที่หยุดนิ่ง
ทุกสิ่งทุกอย่างยังคงก้าวเดินไปข้างหน้าตามทางของมัน
ใครคนนี้เองก็เช่นกัน...
หลังจากวันนั้น วันหนึ่งวันที่อากาศเย็นตัวลงอย่างน่าใจหาย
ลมหนาวที่พัดผ่านมา พัดพาเอาลมหายใจของเธออันเป็นที่รักจากไป
ตลอดกาล...
เคยคิดว่าหลังจากนั้นจะมีชีวิตต่อไปอย่างปกติสุขได้อย่างไร
จะทนกับคืนวันอันแสนโหดร้ายไปได้นานขนาดไหน
หลายสิ่งยังคงเด่นชัดทั้งในยามหลับและยามตื่น
หากแต่นั่นกลับยิ่งทำให้ระทมทุกข์เมื่อคิดถึง
ในยามที่ยังลืมตาอยู่ในโลกแห่งความเป็นจริง นั่งอยู่ดีๆ น้ำตาก็ไหลออกมาเองได้
และแม้ในยามหลับ หลายครั้งที่ตื่นขึ้นมาก็ยังคงพบคราบน้ำตา
เหนื่อยหน่ายกับการก้าวเดินเหลือเกิน
อยากหยุดอยู่ตรงนี้แล้ว...
แต่คงเป็นอย่างที่ใครรู้ เป็นอย่าที่ใครพูดกันเอาไว้
ไม่ว่าจะขาดใครไปโลกก็ยังคงหมุนอยู่
ไม่ว่าใครก็ไม่สามารถหยุดสิ่งที่เรียกว่าเวลาเอาไว้ได้
ถ้ายังอาศัยอยู่ในโลกใบนี้ ไม่ว่าใครก็หนีไม่พ้นที่จะต้องเดินท่องไปกับกาลเวลา
นานเท่าไหร่แล้วนับจากวันนี้
ในวันที่ลมหนาวส่งความเย็นเยียบไปถึงหัวใจ
นึกแปลกใจเมื่อเหลียวกลับไปมองเส้นทางที่เดินผ่านมา
ถึงแม้เคยบอกตัวเองว่าจะอยู่ต่อไปได้อย่างไร
แต่โลกยังคงหมุนอยู่ เวลายังคงเดินต่อไป
และระยะทางที่ไกลจากจุดเริ่มต้นอันทุกข์ระทมนั้น
มันได้แสดงให้เห็นถึงสิ่งต่างๆ ที่เปลี่ยนแปลงไป
แน่นอนว่าในใจยังคงคิดถึง
แต่เส้นทางได้สอนให้รู้ว่าความทรงจำไม่จำเป็นต้องมากับความเจ็บปวด
เวลาบอกเราว่าเมื่อเราคิดถึงใครเราไม่จำเป็นต้องปวดร้าว
การที่เรารู้สึกผิดน้อยลง การที่เราเจ็บปวดน้อยลง นั่นไม่ได้แปลว่าความรักที่มีให้ลดน้อยลง
เรายังคงคิดถึงเขาได้ เรายังคงเก็บความทรงจำดีๆ ไว้ในใจได้
ขอให้เรื่องราวเหล่านั้นเป็นอีกหนึ่งที่ทำให้เรายิ้มและสู้ต่อไปได้เมื่อคิดถึง
ขอให้เป็นอีกหนึ่งเรื่องที่ทำให้เราสู้ต่อไปได้เวลาเราปวดร้าวหรืออ่อนล้า
แทนที่จะเป็นความทุกข์ระทม...
อาจจะเป็นสิ่งนี้ต่างหากที่เธออยากให้เป็น
อาจจะเป็นสิ่งนี้ที่เราต้องเข้าใจและเรียนรู้ไปกับเวลา
ฤดูกาลหมุนเปลี่ยน...
ลมหนาวพัดผ่าน อากาศเย็นตัวลง
แต่ในยามนี้บรรยากาศรอบกายกลับปลอดโปร่ง ในใจอบอุ่นอย่างประหลาด
โลกยังคงหมุน เวลาเองก็ยังคงเดินไปข้างหน้า
บัดนี้เธอได้กลับกลายมาเป็นพลังในใจ
เงยหน้าขึ้นและเผยยิ้มให้กับความเป็นจริงตรงหน้า
ถึงเวลาแล้วที่จะเริ่มออกเดินทางอีกครั้ง...
จากคุณ |
:
KTHc
|
เขียนเมื่อ |
:
25 พ.ย. 52 22:25:14
|
|
|
|