รอยยิ้มในสายฝน

ฝนตกอยู่ในหัวใจ มันยังคงโปรยปราย อยู่อย่างนั้น
ไม่เคยขาดสาย ผ่านไปกี่เดือนวัน ฝนยังคงตกอยู่



ความเบื่อหน่าย หลายอย่าง
ที่ยังคงอยู่ ยังมีอยู่ และดูเหมือน
มันเกิดขึ้นเพิ่มขึ้นทุกๆวันที่มีชีวิตอยู่
หรือเราเกิดมาเพียง
เพื่อเจอเรื่อง ที่น่าเบื่อ
แล้วทำใจให้ยอมรับความเบื่อ
จนชาชิน จนเฉยชากับมัน จนเลิกเบื่อ



เป็ดตัวหนึ่ง พยายามว่ายน้ำข้าม แม่น้ำสายหนึ่ง
ที่กั้นระหว่างผืนป่าในหุบเขา เราไม่รู้ว่าเป็ดคิดอะไร
มันอาจเซ็งชีวิตแบบเป็ดๆ ของมัน
เลยพยายามหาเรื่องตื่นเต้นบ้าง ก็เท่านั้น



เป็ดตัวเดิม ว่ายน้ำไปถึงกลางแม่น้ำ ทันใดนั้น มันก็หยุด และหันหลังว่ายกลับมา พอถึงฝั่งเพื่อนมันก็ถามว่าว่ายกลับมาทำไมมันตอบว่า บางทีชีวิตแบบเป็ดๆของมัน นั้นน่าเบื่อ แต่ถึงว่ายข้ามไปได้มันก็ยังเป็นเป็ดอยู่ดี มันเลยว่ายกลับมาชวนเพื่อน
ไปหาอะไรกินกันดีกว่า



ปลาโลมาว่ายน้ำ อยู่ในทะเล ยามค่ำคืน กลางแสงจันทร์ที่ส่องลงสะท้อน เป็นเงาบนพื้นน้ำทะเล
มันมีความสุข กระโดดจนตัวลอยขึ้นเหนือน้ำแล้วพุ่งลงแหวกว่ายในทะเล มันทำอย่างนั้นอยู่ทุกคืน ปลาโลมาจึงเกลียด วันที่ฝนตกเพราะวันใดที่ฝนตก เมฆบดจะบังแสงจันทร์ ดวงดาวไม่กระพริบ วันนั้นความสุขของมันจะลดลง มันจะไม่กระโดดลอยตัวเหนือน้ำ แต่อย่างไรก็ดีมันยังมีความสุขอยู่กับน้ำทะเลที่มันแหวกว่ายอยู่



หากคุณถามต้นไม้ว่าทำไม
คนเราจึงต้องเสียใจเพราะความรักอยู่ร่ำไป
คุณจะได้คำตอบเป็นความร่มเย็นจาก
ร่มไม้ที่คุณเข้าไปถาม แทนที่จะได้คำตอบ
หรือหากคุณถามคำถามเดียวกันกับดอกไม้
ดอกไม้ ก็จะส่งกลิ่นหอมแต่ไม่มีคำตอบใดๆให้คุณ
และถ้าคุณถามคำถามนี้กับก้อนหินคุณจะ
ได้คำตอบเป็นความนิ่งเฉย เงียบสงบ
หลังจากนั้นคุณคงอยาก
จะนอนหลับสักตื่น
หลังจากเดินถามมานาน แต่ไม่ได้คำตอบ



ในความฝันของหมีตัวหนึ่ง
หลังจากกินน้ำผึ้งหวานแล้วเข้านอนในตอนหัวค่ำ
หมีฝันว่ามันตกลงไปในทะเลสาปที่เต็ม
ไปด้วยน้ำผึ้งแสนอร่อย มันตะโกนด้วยความดีใจ
"ว้าว นี้มันน้ำผึ้งของโปรดเลยนี่" แต่ทันใดนั้น
มันนึกขึ้นมาได้ว่ามันเพิ่งกินน้ำผึ้งมาจนอิ่ม
เมื่อตอนเย็น ดังนั้นมันยังอิ่มอยู่มากเกินกว่า
ที่จะกินได้อีกและที่สำคัญ มันว่ายน้ำไม่เป็น




แมวน้ำสีเทานั่งอ้วนอยู่ริมทะเล มันมองคลื่นที่ซัดกระทบโขดหิน อยู่หลายชั่วโมง
ที่จริงแล้วมันนอนอาบแสงแดด ให้อุณภูมิในร่างกายสูงขึ้นน่ะแหละ แต่กิจกรรมขณะยาม
อาบแดดก็คือ นั่งมองคลื่นซัดแล้วคิดอะไรไปเพลินๆ  แต่งเพลงบ้าง  คิดเนื้อเรื่องจะไปสร้าง
เป็นหนังบ้าง  หรือเขียนนิยายเกี่ยวกับแมวน้ำที่มีเวทมนต์บ้าง ตามแต่อารมณ์ยามนั้นจะพาไป



หญิงสาวคนหนึ่ง ซึ่งไม่เหมือนหญิงคนไหน และไม่ใช่หญิงในฝันของใครที่กล่าวถึงเธอเพราะเธอมีเรื่องราวที่น่าแปลกอยู่บางอย่างนั้นคือ
เราไม่รู้จักชื่อเธอ เราไม่เคยคุยกัน เราไม่เคยใกล้กัน แต่เธอมีอยู่ อยู่ในทุกๆครั้งที่เรารู้สึกว่ามีเธอ บางครั้งเราเหมือมองเธอ และเธอก็มองเราอยู่เช่นกัน ใบหน้านั้น รอยยิ้มเธอ ใครอาจจะคิดว่าเธอเป็นดอกไม้  
ยอดน้ำค้างบนใบหญ้า หรือสิ่งใดตามใจพรรณนา
แต่เราคงไม่อาจเปรียบเธอเป็นสิ่งใด
เพราะไม่เคยมีสักครั้งที่จะรู้สึกว่าสิ่งใดจะคล้าย
ยามได้พบเธอ  เราอาจฝันไป




ฝนหยุดตกแล้ว น้ำยังท่วมอยู่บ้าง เริ่มเบาบาง
บางครั้งยังคงนึกถึงช่วงเวลาที่ฝนตก
เราอาจชาชินกับสายฝน  เปียกปอน เพราะน้ำฝน
ทนกับความหนาว แม้เวลาที่ฝนหยุดแล้ว
ใจเรายังคงเปียกอยู่...

จากคุณ	: Mayom_X
เขียนเมื่อ	: 30 พ.ย. 52 01:58:02