ผี
|
|
ได้รับกำลังใจจากครั้งแรก จึงมุมานะแต่งต่อค่ะ
กลอนบทนี้อาจจะมีคำที่แสดงอารมณ์อยู่มาก อาจจะไม่เหมาะสมสำหรับความคิดของบางท่าน แต่ถ้าลองดูดีๆ จะเห็นว่ามันเป็นไปตามอารมณ์ของบทกลอนนะคะ รบกวนพิจารณาด้วยค่ะ
ฝันเห็นผีรีบวิ่งหนีเดี๋ยวผีจับ
เดินฉับฉับเข้าตรอกที่มืดตื๋อ
ผีมาแล้วกระโจนแอบซอกซ้ายมือ
ผีก็ซื่อเดินตรงไม่เหลียวมอง
หายใจคล่องช่องท้องได้สักนิด
เสียง ติ๊ด ติ๊ด จากกระเป๋าที่ใส่ของ
โอ้แม่เจ้า! มือถือดังผีหันมอง
ลูกเลยร้องเสียงหลงแม่ช่วยที
สะดุ้งตื่นขึ้นมาปากอ้าหวอ
ยังร้องต่อด้วยความกลัวที่หลอกหลอน
ไม่เอาแล้วไม่กล้าหลับไม่กล้านอน
หมาดันหอนเมื่อตอนตื่นขึ้นมา
โทรหาเพื่อนเพื่อนถามถึงหน้าผี
โธ่อีนี่! แกแกล้งบ้ารึเปล่าหา
คนกลัวจนฉี่จะราดจะให้มา
จ้องหน้าตาผีในฝันฉันไม่เอา
เพื่อนย้ำตอกบอกว่าต้องกล้าดู
จะได้รู้ได้เห็นในสิ่งเขลา
ผีกระสือ ผีกระหัง ผีผู้เฒ่า
ที่เขาเว้าวอนบุญจากตัวเรา
ฟังเพื่อนพูดก็ถูกในแง่คิด
คงมีจิตที่ตรงกับตัวเขา
หรือคงมีบุญมากในตัวเรา
เขาจึงเฝ้าให้เราอุทิศไป
เลยกลั้นใจนอนต่อเพื่อต่อเรื่อง
แสงเรืองเรืองลอยล่องส่องใกล้ใกล้
หัวใจร่วงหล่นลงตาตุ่มซ้าย
ทำใจใหญ่ขวาย่างไปขอดูเงา
เลี้ยวซ้ายออกจากตรอกประจันผี
สวบเท้าถี่เดินหน้าไปหาเขา
สะดุดกึกผีที่หลอกและยั่วเย้า
ก็แค่เจ้าปีศาจร้ายในหนังจีน
พุธ 9 ธันวาคม 2552
| จากคุณ |
:
เพียงเธอ 
|
| เขียนเมื่อ |
:
9 ธ.ค. 52 07:41:34
|
|
|
| 
