ดวง

"  ลายมือนี้ไม่มีทางตายโหง "
ทันทีที่แบมือทั้งสองข้างแล้วยื่นให้หมอดูดูดวงให้ เขาก็พูดโพล่งขึ้นมาทันทีด้วยความมั่นใจอย่างเป็น
ที่สุด

" งั้นเหรอครับ "
" เส้นชีวิตชัดซะขนาดนี้ ถ้าเกิดตายโหงขึ้นมา มาเหยียบปากหมอได้เลย "
หมอฟันธงซะขนาดนี้ แล้วงี้ถ้าเกิดผมตายโหงขึ้นมา ผมก็ได้เหยียบปากหมอฟรี ๆ ใช่ไหมครับ

" ใช่แล้วล่ะ แต่ก็จะมีปัญหาสุขภาพอยู่นะ อ้อ แล้วช่วงนี้กำลังมีเรื่องใหญ่ให้ตัดสินใจอยู่ใช่ไหม ไม่
ต้องห่วง สิ่งที่ตัดสินใจลงไปจะเป็นผลดี คิดแล้วลงมือทำได้เลย "

บลา บลา บลา บลา

หลังจากที่ดูดวงและจ่ายค่ายกครูเสร็จเรียบร้อยแล้ว ผมก็ผละออกจากซุ้มหมอดู แหงนหน้าขึ้นไปมอง
บางสิ่งที่อยู่ในท้องฟ้า ไม่สิ มันไม่ได้อยู่ในท้องฟ้า มันอยู่ไกลโพ้นต่างหาก อยู่ในอนาคตมั้ง แต่ก็
เพราะมันอยู่ไกลมาก ผมก็เลยต้องมองหามันในท้องฟ้า

และผมก็ตัดสินใจเด็ดขาด

*****************************************************************************

ปร๊อด ปร๊อด ปร๊อด ปร๊อด ปร๊อด ปร๊อด ปร๊อด ปร๊อด ปร๊อด ปร๊อด !!!

เสียงปืนอาก้าดังสนั่นจากรอบทิศทาง กระสุนแหวกอากาศฟิ้ว ๆ อยู่เหนือหัวของพวกเรา ผม
จ่าสมหมาย และลูกทีมอีกสามคนหมอบราบลงกับพื้น ไม่สามารถตอบโต้อะไรพวกมันได้ เพราะถูก
ระดมยิงกดหัว แถมเสียงปืนกระชั้นเข้าใกล้มาเรื่อย ๆ แสดงให้เห็นว่าพวกมันกำลังรุกคืบเข้ามาใกล้
ฐานปฏิบัติการของเรา

เราต้องรีบล่าถอย

เพราะผมได้ยินข่าวมาก่อนหน้านี้ว่า ฐานปฏิบัติการที่เจาะไอร้องก็ถูกซุ่มโจมตีเหมือนผม มันใช้กำลัง
ตีกรอบจนมาประชิดฐานแล้วก็ฆ่าชุดปฏิบัติการตายหมด ซึ่งถ้าปล่อยให้สภาพนี้ต่อไป พวกเราก็คงจะ
โดนเหมือนกัน

แต่เราหนีไม่ได้

ตอนนี้เราถูกระดมยิงกดจนเงยหัวมาดูพวกมันไม่ได้เลย เราไม่รู้ว่ามันมากี่คน ตำแหน่งไหนบ้าง รู้แต่แค่
ว่ากระสุนปืนปลิวมาจากหลากหลายทิศทาง ดังต่อเนื่อง แปดคน สิบคน หรือ สิบสองคน ไม่แน่ใจ แต่ที่
แน่ ๆ มันระดมยิงตลอดเวลาและใกล้เข้ามาเรื่อย ๆ

ทั้ง ๆ ที่ทั่วร่างเย็นเฉียบแต่เหงื่อกาฬกลับแตกพลั่ก ๆ ผมมองหน้าลูกทีม อาการก็ไม่ต่างกัน หันไปอีก
ข้าง จ่ากำลังวอขอกำลังสนับสนุนด่วน

คงมาไม่ทันหรอก พวกเราคงจะตายก่อน

ตาย ตายงั้นเหรอ พวกเราทุกคนจะโดนมันยิงตายเหรอ ก็คงจะตายนั่นล่ะ หรือถ้าดวงซวย พวกมันอาจ
จะ " เล่น " กับพวกเราก่อน แล้วค่อยยิงทิ้ง

พอคิดได้เช่นนั้น ผมก็รู้สึกเหมือนได้ยินเสียงบางสิ่งบางอย่างขาดผึง

" แม่Jเอ๊ยยยยยย !!! "
พริบตาที่ตะโกน รู้สึกได้เลยว่าเลือดอุ่น ๆ ถูกสูบฉีดไปเลี้ยงร่างกายที่เย็นเฉียบ ผมผุดลุกขึ้นนั่งชันเข่า
หยิบลูกเกลี้ยงออกมา กระชากสลักแล้วก็ขว้างมันออกไปใส่ที่มาของเสียงปืนอย่างสุดแรงเกิด

" ยัด5ไอ้นี่ซะ "
พูดจบผมหยิบเอ็มสิบหกขึ้นมาประทับแล้วก็กระโจนพรวดออกจากฐาน

ตูม !!!
ฟิ้ว ฟิ้ว ฟิ้ว ฟิ้ว ฟิ้ว ฟิ้ว ฟิ้ว ฟิ้วฟิ้ว ฟิ้ว ฟิ้ว ฟิ้ว !!!

กระสุนปืนเฉียดร่างไปมา ฟึ่บ ! ไม่เฉียดล่ะ ถากไปดอกหนึ่ง แต่ผมไม่รู้หรอกว่าถากตรงไหน ผมเพ่ง
มองไปในความมืด นั่น ประกายไฟจากปากกระบอกปืนมาจากตรงนั้น ผมเล็งและลั่นกระสุนไปใส่
ประกายไฟหายไป คงจะโดนเข้า และทันทีที่ผมสร้างประกายไฟ ผมก็ได้บออกตำแหน่งของตัวเองให้
พวกมันได้รู้

ผมตกเป็นเป้ากระสุน

" Hereเอ้ยย !! คุ้มกันผู้หมวด ! "
ผมได้ยินเสียงจ่าสมหมายตะโกนไล่หลัง ทุกคนในฐานเงยหัวขึ้นมาสาดกระสุนขึ้นมาต่อสู้

ปัง ปัง ปัง ปัง ปัง ปัง ปัง ปัง ปัง ปัง ปัง ปัง !!!
ปร๊อด ปร๊อด ปร๊อด ปร๊อด ปร๊อด ปร๊อด ปร๊อด ปร๊อด ปร๊อด ปร๊อด !!!

เสียงยิงกันสนั่นหวั่นไหว ผมพุ่งทะยานไปช้างหน้า แสงไฟวูบวาบอยู่เยื้องไปทางขวามือ ผมถีบตัวไป
หามัน สาดกระสุนใส่ พวกมันเบนปากกระบอกปืนมาใส่ผม

ปึก !

เหมือนมีอะไรที่อุ่นจนร้อนวาบพุ่งเข้ามาชน แต่ผมไม่สนใจ สาดกระสุนตอบโต้ โดน โดน โดน
ประกายไฟดับไปสาม ผมหันไปทางซ้าย อยู่ตรงนั้นอีกสอง หันปืนไปใส่ แชะ แชะ แชะ ชิบ ! ลูกหมด
ผมโยนเอ็มสิบหกทิ้ง ควักปืนพกออกจากซอง ระเบิดกระสุนสู้

ปึก ฟุ่บ ฟุ่บ ปึก ฟุ่บ !!!

แต่ช้าเกินไป ผมเก็บมันไม่ทัน ร่างของผมไม่รู้โดนยิงเข้าตรงไหนบ้าง แต่เท้ายังวิ่งไหว มือยังเหนี่ยวไก
ได้อยู่ ผมทะยานใส่มัน

ร่วงไปหนึ่ง เหลืออีกหนึ่ง บัดซบ !  ปืนพกผมลูกหมด !  แต่ดูเหมือนปืนมันก็จะลูกหมดเหมือนกัน
ประกายไฟจึงได้หายไป

และผมก็วิ่งไปถึงตัวมัน

เอื้อมมือไปคว้าด้ามมีด กระชากออกจากปลอก คมมีดสะท้อนแสงไฟเป็นประกายปลาบสีแดงสองอัน
ดูท่าผมกับมันจะคิดตรงกัน

ฉึก !!

เราเสือกปลายมีดใส่ร่างของอีกฝ่ายพร้อมกัน เสียงเสียบก็เลยมีแค่เสียงเดียวให้ได้ยิน อ๊ะ ผมเห็นแววตา
ของมันด้วย แววตาที่มุ่งร้ายหมายฆ่าอีกฝ่ายอยู่บนใบหน้าที่ถูกปกปิดด้วยผ้าคลุมไหมพรม

และลานที่ขับเคลื่อนผมมาตลอดก็หมดลง

******************************************************************************

จากคุณ	: garnet19th
เขียนเมื่อ	: วันรัฐธรรมนูญ 52 14:42:18