มหากาพย์ สี่ มิ ติ # ๑
|
|
. . . . .
. . . ห น้ า พ ร ะ ที่ นั่ ง อ นั น ต ส ม า ค ม
คื อ โ อ ก า ส ที่ ไ ด้ ช ม สิ่ ง ม หั ศ จ ร ร ย์ . . . . .
. . . โดยประมาณ สิบเจ็ดนาฬิกา เกินกว่ากึ่ง กระผมได้ ไปถึง อย่างเร็วนั่น กำหนดการ สองทุ่ม เร้ารุมพลัน นี้ตัวฉัน ต้องเฝ้ามอง กว่า สองชั่วโมง
แต่หายเหงา มีทักทาย กระจายเสียง โฆษกเพียง บอกให้ หัวใจโล่ง มีดนตรี คั่นเวลา ใช่ว่าโกง คุยโขมง เพื่อแก้เหงา ใจเรารอ
นักดนตรี ที่ดักหน้า มาก่อนแสดง เธอก็แผลง ฤทธิรณ จนฉันหงอ มือชั้นครู ทั้งนี้ คุ้มที่รอ น้อง น้อง เอเอฟ เออ . . . พะนอ แม่ยกไว้
ก็นั่งฟัง เพลิดเพลิน จำเริญจิต แต่ได้คิด เพลงของท่าน ทั้งนั้นใช่ไหม ทำนอง แจ๊ส ทำนอง บลูส์ รู้แก่ใจ ว่าทรงโปรด จึงฝากไว้ ให้เราฟัง
นาน นาน ที ฟังดี เพลงพระราชนิพนธ์ เปนเพลงด้น อิมโพรไวซ์ ใจนึกขลัง โฆษกบอก ลำดับ เรารับฟัง ยิ่งขลัง ยิ่งขนลุก ยิ่งปลุกหัวใจ
ยกตัวอย่าง เช่นเพลง อเล็กซานดร้า ทรงสง่า ยิ่งล้ำ เกินคำไข พระอัจฉริยภาพ เอิบอาบ ซึมซาบใน หัวใจ นักดนตรี ที่เข้าเฝ้า
เพลงปลุกใจ ความฝัน อันสูงสุด เปนฤทธิรุทร มวลประชา มาเร่งเร้า ให้รักษา ชาติ ศาสนา ของเรา รวมใจเข้า สมานฉันท์ นั้นชาติไทย
เพลง แสงเทียน แสนโศกย้ำ ช้ำกมล เพลง ใกล้รุ่ง จึงตื่นตน รู้สึกได้ เพลง ยามเย็น อ่อนล้า ประหม่าทรวงใน เพลง สายฝน ชุ่มชื่นใจ หายวังเวง
เพลง ลมหนาว กราวกรู เรารู้สึก มาร์ช ราชวัลลภ คักคึก ให้กล้าเก่ง ชะตาชีวิต อ่อนซ้อน ตอนบรรเลง พอ เราสู้ รู้สึกเร่ง กำลังชีวี
ผู้บรรเลง มือชั้นครู อยู่หลายท่าน ท่าน เทวัญ ทรัพย์แสนยากร ยังจรมานี่ ทั้งคุณครู ธนิสร์ ศรีกลิ่นดี มาหลอมรวม ดนตรี เพื่อ พระเจ้าอยู่หัว
ฉันนั่งน้ำ ตาซึม พึมพำว่า โอกาสดี หนักหนา ยามฟ้าสลัว ฟังดนตรี มือชั้นครู รู้ใจตัว หฤทัย ยิ่งระรัว ยิ่งรับรู้
จักเก็บภาพ แสนดี ครานี้ไว้ ในหัวใจ ที่ชัดเจน แลเห็นอยู่ จักสัญญา มั่นไว้ ในใจตราตรู ว่า . . . ครับ . . . คุณครู กระผมจักสาน งานบรรเลง.
(ยังมีต่อ แต่ตอนนี้ ง่วง . . เจ้าค่ะ)
ดังนี้ ขอรับ.
แฮ่ . . . . .
แก้ไขเมื่อ 12 ธ.ค. 52 09:54:59
จากคุณ |
:
พจนารถ๓๒๒
|
เขียนเมื่อ |
:
12 ธ.ค. 52 05:42:12
|
|
|
|