ความคิดเห็นที่ 1 ... ... .... เมื่อกมล หม่นหมอง กว่าท้องฟ้า เดือนดารา พราวเพ็ญ ฉายเส้นแสง สะท้อนจิต สะกิดซ้ำ ให้สำแดง ดังเสแสร้ง เจาะจง ส่องตรงตัว ... ... ณ จุดดับ อับโชค ในโลกหล้า แม้นอาภา ผ่องเฟื้อ อยู่เหนือหัว ยังหวั่นหวาด ขลาดแคลง แฝงความกลัว ครอบมืดมัว บีบเค้น มิเว้นวาย ... ... จวบทิวา ราตรีที่ หมุนเปลี่ยน มาแวะเวียน ส่องโหม ดังโคมฉาย มิเห็นลาง ว่างเว้า ช่างเปล่าดาย ดับฉานฉาย สัญญา จากฟ้าไกล ... ... เมื่อกมล หม่นหมาง สร่างแสงจ้า เดือนดารา วาววับ จึงอับไหว ความมืดบอด ทอดบ่วง คล้องดวงใจ สิ้นหนทาง สว่างไสว ดังไร้เงา ... จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 12 ธ.ค. 52 14:05:02

ความคิดเห็นที่ 2 ฝากภาพมาก่อนนะจ๊ะ.. จากคุณ : สิริชน เขียนเมื่อ : 12 ธ.ค. 52 14:52:24

ความคิดเห็นที่ 3 ดวงใจพี่ มิไกลห่าง ทางน้องสาว คือดวงดาว พราวล้อ คลอเพ็ญโฉม ดาวล้อมเดือน เกลื่อนกลาด นาฏประโลม เพ็ญเลอโฉม ผ่องสกาว ดาวแค่ลอย สุริยัน คู่จันทรา โจษจำนรรจ์ ถ้อยจัดสรร อุปโลกน์ โจ๊กฟื้นฝอย มิมีครา สุริยา คู่จันทร์พลอย ดารา ดวงน้อยน้อย อย่าละสายตา ถึงฟ้าจะคั่น ฉันและเธอ ห่างไกล ห่างเพียงกาย ใจนั้นใกล้ ร้องโหยหา เจ้าหัวใจ ย่อมไม่แคล้ว แนวศรัทธา ใกล้มือคว้า คำสัญญา ใครสัญญา แก้ไขเมื่อ 12 ธ.ค. 52 15:42:21 จากคุณ : ท่าราชวงศ์ เขียนเมื่อ : 12 ธ.ค. 52 15:35:04

ความคิดเห็นที่ 4 สุริยา จันทรา นภาผ่อง สกาวกรอง ซ้องเสถียร สว่างใส ทุกทิวา ราตรี ยานีทุกข์ใจ ฤทัยไหว ไวยอดชาย คิดเปลี่ยนแปลง สะเทือนจิต ลิลิต ครรลองเศร้า ภาพคลอเคล้า เย้าหยอก บัดนี้แสลง สลัว มัวหม่นคลุม มุมทะแยง ห่วงระแวง แจ้งใจหวัง เฉยเชือนแช จันทรา วอนสุรีย์ ฉายเจนจบ แสงสูรย์ มหรรณพ ปกดวงแข ป้องหลงทิศ คลายบ่วงบาศ คล้องดวงแด แน่วแน่ มิแปรเปลี่ยน ห่างไกลกังวล จากคุณ : ท่าราชวงศ์ เขียนเมื่อ : 12 ธ.ค. 52 17:39:29

ความคิดเห็นที่ 5 ..  บอกดวงใจ ไกลตา ว่าคิดถึง ถ้อยรำพึง หนึ่งนี้ มิท้อถอย จากเวิ้งวัน สั่นไหว ไร้รูปรอย จรดเคลื่อนคล้อย ขอบฟ้า เข้าหากัน ... จากคุณ : D_AkIrA เขียนเมื่อ : 12 ธ.ค. 52 18:19:16

ความคิดเห็นที่ 6 งาม งาม และ งาม ปรบมือให้ดัง ๆ ละเมียดละไม เก่งกว่ากระผมอีก ดังนี้ ขอรับ. แก้ไขเมื่อ 13 ธ.ค. 52 03:20:18 แก้ไขเมื่อ 13 ธ.ค. 52 03:18:14 จากคุณ : พจนารถ๓๒๒ เขียนเมื่อ : 13 ธ.ค. 52 03:16:00

ความคิดเห็นที่ 7 มาช้าตลอดเลยจ้ะ.. อย่าเพิ่งโกรธกันน้า... แสงสุดท้าย ย้ายลา ขอบฟ้ากว้าง ส่องสว่าง ขวางคั่น กั้นเวหา แบ่งบนล่าง ห่างกัน ผันผ่านมา รู้มั๊ยว่า?.. ฟ้า..ดิน.. มิยินยอม..                        อรุณรุ่ง จรุงแสง ทุกแห่งหน                        ว่ายเวียนวน หม่นบ้าง กระจ่างพร้อม                        จวบเย็นย่ำ ค่ำมืด ก็จืดยอม                        ราตรีล้อม กรอมใจ แสงไม่มี.. แสงรู้มั๊ย?..ใครน้า..มาตลอด เฝ้าอ้อนออด พลอดพร่ำ ฉ่ำฉวี ความรักไง..ไล้โลม.. โน้มพาที ทุกนาที มีรัก.........สลักตรึง.........        ................................................................................. วันนี้ขอแค่นี้ก่อนนะจ๊ะ.. จากคุณ : สิริชน เขียนเมื่อ : 13 ธ.ค. 52 11:18:36

ความคิดเห็นที่ 8 สวัสดีค่ะ เพื่อนๆ ทุกท่านค่ะ ... ขอบคุณค่ะ สำหรับคะแนน คุณ สิริชน, คุณ ท่าราชวงศ์,คุณ tudong, คุณ D_AkIrA,คุณ เพียงเธอ,คุณ นักแต้ม,คุณ คุณชายต้วน, คุณ พจนารถ๓๒๒, คุณ black in black ... ........................................................................ - คุณ หนุ่ยจ๋า - จะโกรธลงหรือ ? มาให้คะแนนคนแรก มาเยี่ยมเป็นคนแรก น่ารักแบบนี้ โกรธมิลงหรอกจ้าเพื่อน ... - คุณ ท่าน้ำ - ขอบคุณค่ะ ที่แวะมาสม่ำเสมอค่ะ ... - คุณ D_AkIrA - ขอบคุณนะ ที่แวะมายามว่างจ๊ะ ... - คุณ พจนารถคะ - ขอบพระคุณมากค่ะ สำหรับคำให้กำลังใจ มีกำลังใจขึ้นมากค่ะ ... พลอยยังคงต้องฝึกฝนอีกมากค่ะ ขอบพระคุณ อีกครั้งนะคะ ... ........................................................................ สำหรับคืนนี้ ขอให้หลับฝันดีนะคะ เพื่อนๆ ทุกท่าน ... ราตรีสวัสดิ์ค่ะ ... จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 13 ธ.ค. 52 22:47:16

ความคิดเห็นที่ 9 มาร่วมอ้อนฟ้า..   ขอความเมตตา...ปรานี..   ..ขอให้เห็นแก่ ความรักสองเราด้วยเถ๊อะ......  นะฟ้านะ.. ฟ้ากับน้ำ ครามนวล ชวนพิศผ่อง เมฆหม่นหมอง มองครึ้ม ซึมเหงาหงอย น้ำนิ่งเรียบ เฉียบใส ไร้ริ้วรอย ผืนน้ำหงอย คอยลม โถมหยอกคลอ..                                เหมือนฟ้ากั้น คั่นกลาง ขวางม่านขึง                                ทำมึนตึง บึ้งใบ้ ทำไมหนอ?                                เมฆกระซิบ ขยิบถาม น้ำอือออ                                ฟ้าตัดพ้อ ล้อเล่น รึเช่นใด?.. ลมเย็น-ร้อน ต้อนหาย สลายร่าง เมฆกระจ่าง ต่างหงอย คอยลมไหว น้ำตั้งตา อ้าแขน สุดแสนไกล คอยเม็ดใส พรายพรม ลมพามา..                                ฟ้าจ๋าฟ้า.. ฟ้าขวาง ทางลมจ้ะ..                                น้ำขอล่ะ  นะคะ...ฟ้าเจ้าขา..                                น้ำ..รักเค้า เฝ้าร่วม รวมวิญญา                                เค้าพร้อมมา ฟ้าจ๋า อย่าขวางเลย.. ฟ้าปล่อยลม พรมมา นะฟ้าจ๋า ให้เมฆา อ้ารับ ซับเขนย เค้าจะได้ สลายร่าง หลั่งรำเพย ร่วมเคียงเผย เชยฉ่ำ น้ำ..เมฆา...............                          ...................................................................................... ไม่มีสิ่งใด ห้ามความรักได้หรอกค่ะ.. อาจจะแค่ขวาง.. อาจจะแค่ขู่.. อาจจะแค่ปราม.. ห้ามโดยเด็ดขาดน่ะ.. อย่าได้หวังเลย..   จริงมั๊ยจ๊ะ..  แม่พลอย...... จากคุณ : สิริชน เขียนเมื่อ : 14 ธ.ค. 52 00:41:24

ความคิดเห็นที่ 10 หวัดดีตอนเช้าจ้ะ..เจ้าแม่โรงงานผลิตน้ำตาล.. ตกใจมั๊ย? ที่เห็นมาแต่เช้า.. พอมาได้.. มักจะมาเป็นชุดนะจ๊ะ....  อิอิ.... เวอร์ชั่น  2                         ..ขวางทางรัก.. หักใจซะ.. อย่าหวังเลย..                            ..ฟ้าอาจขวาง สั่งเมฆ เด็กๆปิด                            ให้มิดชิด ปิดม่าน ต้านแสงฉาย                            เด็กๆต้อง คล้องรับ กับเจ้านาย                            รับคำใส่ ในเกล้า เฝ้ารวบรวม.. รวมตัวกัน ผันผวน ป่วนปั่นยิ่ง ทุกสรรพสิ่ง อิงแอบ แนบสอดสวม ครึ้มสีหม่น ปนดำ ขยำรวม แผ่กางท่วม กวมกำ คำสั่งนาย..                            เมฆหม่นครึ้ม ขรึมเคร่ง เร่งร่วมกลุ่ม                            เกาะเกี่ยวกุม สุมร่าง กางขยาย                            ฟ้าเห็นท่า ว่าเมฆ เสกกระจาย                            เจ้าพระพาย ร่ายมา เสียท่ากัน.. สั่งอีกครั้ง ดังลั่น ครั่นครืนว่า เจ้าเมฆา อย่านะ อย่าได้ฝัน รวมตัวได้ สลายร่าง หลั่งฝนพลัน ฉันรู้ทัน อ่านออก เล่ห์หลอกกล..                            สั่งเมฆเปิด เจิดจ้า แสงมาแล้ว                            ผุดผ่องแผ้ว แก้วแสง ทุกแห่งหน                            พสุธา...อาทิตย์... ชิดสกล                            เราสองคน...  ทนได้  ท้ายสุขเอม....................                .......................................................................... จริงๆแล้วฟ้าน่ะอ่านเกมส์ผิดต่างหาก.. คู่รักคู่นี้ไม่ได้รอคอยฝนเลย.. เพราะเค้าคือ  ผืนโลก และแสงสุรีย์..  ซึ่งเป็นต้นกำเนิดแห่งชีวิตทั้งปวงต่าหาก.. จากคุณ : สิริชน เขียนเมื่อ : 14 ธ.ค. 52 09:40:44

ความคิดเห็นที่ 11 จากกระทู้ กันศึกปทุมวัน ของคุณ เชษฐภัทร http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W8650190/W8650190.html "พยัคฆ์ย่องขย่มขวัญ" การณ์ใด ไกลด่าน ป้อง...........ดองปาน กลพร่อง กรองผล พาล...........ผ่านพ้น กรรมตัก กักตำ- นาน..............ดาลกระหน่ำ ศึกแฮ แกนป่วง กลวง,แบน ค้น..........ป่น,แค้น เคืองไฉน วัยเรียน เวียนไล่ ท้วง.............ลวงไทย พัง,ชาติ พลาด,ชัง ไป............ใช่ปั้ง ปืนดาบ ปราบดื่น ใย..............ใดยื่น ยิงเวย แผลรบ พบแล พลั้ง...............หลั่ง,แพ้ เรียงผอง รันสนอง ลองสนั่น เหย้า.........เนา,หยัน หวาสะทก วกสถา- บัน............ถั่นบ้า สะ,ชัก ศักดิ์ฉ – กรรจ์.............ฉันกะ-ซวกฤา ฝันฝาด ฟาดฟัน ท้า...............ฝ่ากระทั้น กระเทือนฐาน สมัยกาล สมานไกล่ กร้าว........กราวไกล เหตุนา สารัตถ-ศรัทธา ไข.................ไถ่ข้า สำนึก ศึกนำ ไส....................ในระส่ำ – ระสายเอย สานสลับ สรรพสราญ ถ้า........ ซ่าส์สะท้าน เตือนหทัย แก้ไขเมื่อ 14 ธ.ค. 52 11:39:09 จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 14 ธ.ค. 52 10:05:53

ความคิดเห็นที่ 12 แล้วแสงแรกแหวกขอบฟ้ามารังสรรค์ แสงสวรรค์ หมากสุกครอบ ด้วยกรอบแก้ว แสงรู้มั๊ย?..ใครน้า..มาตลอด เฝ้าอ้อนออด พลอดพร่ำ ฉ่ำฉวี ความรักไง..ไล้โลม.. โน้มพาที ทุกนาที มีรัก.........สลักตรึง.........สิริชน แสงรู้แล้วจ้า หึ หึ โมเม โมเมนตั้ม แก้ไขเมื่อ 14 ธ.ค. 52 12:26:26 จากคุณ : แสงแรก ประดับดิน เขียนเมื่อ : 14 ธ.ค. 52 12:14:48

ความคิดเห็นที่ 13 เมฆเด็กเล็ก เมฆหนุ่ม กลุ่มเมฆยุ่มย่าม เมฆตะกลาม ตะกละ ซะที่ไหน เมฆเฒ่า เหลาอ่อนเปลี้ย ชราไป ป้องบ่ไหว เมฆเด็กหนุ่ม ถูกสั่งการ เมฆน้อยหน้ามล หลงกล ปมเขนก ปลุกเสก เฉกแขนง แจงพื้นฐาน เมฆหลงฟ้า พาสยบ ซบประธาน หวังวิมาน ผ่านปลายล่ม จักรวาล แสงสุรีย์ ฉายส่อง ผ่องจรัส นพรัตน์ ประภัสสร ภิญโญสาน คาราวาน เปลวแดด จ่อทะยาน สะมะการ ไต่วงจร ยลกระบวน ฟ้าสกาว พราวพร่าง ครั้นราตรี ทัศนีย์ สกล เฉิดสงวน คำนึงพิจ สุขสถิต จิตรัญจวน จันทร์พันดาว ทั่วถ้วน ฟ้าเฟื้องชวนชม จากคุณ : ท่าราชวงศ์ เขียนเมื่อ : 14 ธ.ค. 52 14:18:13

ความคิดเห็นที่ 14 "ปืน"พกพาสิ่งนั้น ...........จำเป็น "ผา"ซ่าคนมองเห็น .........เด่นชั้น "หน้า"ฉันแน่ประเด็น .......อวดเพื่อน โชว์เพาว์ "ไม้"เมื่อใครเทียบชั้น.......อย่างน้อยตีกบาล "ศักดิ์"ประดับมั่วตั้ง......... กันเอง "ศรี"  ข่มทรงกางเกง........ใหญ่แล้ว "โรง" ฝึกฆ่านักเลง...........วัยรุ่น มุ่งหมาย "เรียน"บู่สอบตกแห้ว.........หน่อมแน้มเสียคน จากคุณ : ท่าราชวงศ์ เขียนเมื่อ : 14 ธ.ค. 52 15:17:05

ความคิดเห็นที่ 15 แวะมาชมความงามในถ้อยพจนาค่ะ แหะๆ ไพเราะจริงเชียว โดยเฉพาะเจ้าของทู้ ตามอ่านนานแล้วค่ะ แต่มิอาจเผยตัวเพราะมิมีปัญญามาแจม วันนี้ทน บ่ได้ เลยของเอ่ยถ้อยเฉลยความในใจ แบบว่าอาจจะลิเกไปหน่อย แต่่จริงใจนะคะ จากคุณ : มน คนชอบกลอน (Setakan) เขียนเมื่อ : 14 ธ.ค. 52 15:49:50

ความคิดเห็นที่ 16 สวัสดีค่ะ เพื่อนๆ ทุกท่าน - คุณหนุ่ย ... มาอีกกี่เวอร์ชันก็ได้จ๊ะ แต่ตอนนี้เริ่มลำดับญาติไม่ถูกแล้วนะ ญาติเยอะจริงๆ เลย 555 ... แต่ภาพสวยถูกใจค่ะ ขอเซฟเก็บไว้บ้างน๊า ... - คุณแสงแรกฯ ... หายไปสักระยะนึงเลยนะคะ ... ขอบคุณค่ะที่แวะเข้ามา ทักทายกันค่ะ ... เรื่องโมเมเนี่ย ได้สบายมากค่ะ หายห่วง เพราะภาพเป็นใจ อยู่แล้วเนอะ ภาพลำแสงสวยๆ ... ขอบคุณค่ะ - คุณท่าน้ำ ... อย่าลืมนะ ที่บอกน่ะ  ไม่เกินความพยายามแน่นอนค่ะ ... - คุณมน คนชอบกลอน (Setakan) ขอบคุณมากเลยค่ะ ที่แวะมา ... ดีใจมากเลยค่ะ ... ยินดีต้อนรับเสมอค่ะ ... มีความสุขมาก ๆนะคะ เพื่อนๆ ทุกท่าน ... จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 14 ธ.ค. 52 16:22:27

ความคิดเห็นที่ 17 ... ... จองที่ ตรงนี้ ไว้หนอ เผื่อวัน เธอขอ หวนพัก เผื่อวัน มรสุม รุมหนัก เผื่อให้ รู้จัก คิดถึง... ...จองที่ ตรงนี้ ไว้รอ เผื่อวัน เธอขอ หวนซึ้ง เผื่อว่า วันเหงา เคล้าคนึง จะได้ คิดถึง ที่จอง... ...จองแล้ว ปล่อยคง สภาพ นานตราบ คนเป็น เจ้าของ เขาจะ กลับมา ครอบครอง คบคล้อง เอาใจ ใส่จริง... ...จองแล้ว มิแคล้ว รกร้าง นานตราบ เขาวาง เฉยนิ่ง หากว่า เขาไม่ ท้วงติง ละทิ้ง ไม่หวน กลับมา... ...ปักป้าย จองไว้ ให้เธอ ใช่ย้ำ พร่ำเพ้อ ครวญหา เพียงแค่ สงวน ทีท่า ไว้เตือน ใจว่า เคยมี... ...เคยมี คนมา ขอพัก ฟูมฟัก ใจไว้ ที่นี่ เพื่อให้ ขับกล่อม ดนตรี ลำนำ แสงสี บทกลอน... ...เคยมี คนที่ รู้ค่า เสาะหา มาถึง ป่าขอน สอนให้ ห่วงหา อาวรณ์ เก็บซ่อน  ใจไว้ ให้รอ... จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 14 ธ.ค. 52 16:28:45

ความคิดเห็นที่ 18 จองจับ ผ่อนส่ง ได้ไหม? รอได้ รอพัก รอผ่อน รอจน เจ้าของ ตัดรอน เพราะซ้อน ซ่อนเงื่อน งำเงย ไม่รอ จะขอ เป็นงัย หวานใจ ได้โปรด เฉลย รุ่มร้อน ร้อนรุ่ม อกเอย เปิดเผย จริงใจ ใจจริง สินสอด สิบหมื่น พอมี มากกว่า แสนนี้ เข้าปิ้ง กระเทาะ เปลือกไข่ ท้วงติง เฉยนิ่ง คร่ำครึ อาวรณ์ 55 จากคุณ : ท่าราชวงศ์ เขียนเมื่อ : 14 ธ.ค. 52 17:17:54

ความคิดเห็นที่ 19 ถึง..คุณพลอย.. ถึงฟ้าปัน กั้นขวาง ระหว่างเรา ถึงป่าเขา ขวางกั้น กันเราสอง ถึงสายน้ำ แบ่งเขต ปันเขตครอง ขอให้สอง เรามั่น พันเป็นเกลียว ด้วยสองเรา ใจรัก สมัครสมาน แม้นวันผ่าน นานไป ให้แน่นเหนียว ประคองรัก ประคองฝัน เป็นอันเดียว สองมือเกี่ยว รักมั่น เหมือนวันเดิม.. จากคุณ : นักแต้ม เขียนเมื่อ : 14 ธ.ค. 52 17:37:47

ความคิดเห็นที่ 20 เอากลอนต้นกระทู้มาแปลงดูเป็นแบบของผมเอง... ขออนุญาตครับ...คุณพลอย ... ด้วยดวงวัน, จันทรา บนฟ้าพู้น ย่อมจำรูญเปล่งปลั่ง..แสงรังสี แบ่งคาบยามเขตทิวาและราตรี ให้มืดหม่น, รอบรูจี..เรื้องลีลา ... ในวันฟ้าเบื้องบนดูหม่นหมอง เมื่อย้อนมองผ่านล่วงความห่วงหา ที่ยังคงซึ้งอยู่ไม่รู้ลา ก็เหมือนฟ้าเรื้องรับในฉับพลัน ... อักษรสารปานสูรย์..เพียบพูนฤทธิ์ นิรมิตสุวภาพ..ทอทาบขวัญ ว่าแม้นสองดวงใจอยู่ไกลกัน ฤๅอาจกั้นกีดไกลสองใจเรา แสงเรื้องที่บนสรวง..เช่นทรวงตื่น- ด้วยรมย์รื่นทอดทับความอับเฉา เมื่อวังเวงเผยผ่านบรรสารเงา- ลงคลอเคล้าระลอกพลิ้วของริ้วลม ... ตอบรับความเรื่อเรื้องที่เบื้องหน้า ราวลดาวัลย์ประทิ่นเริงกลิ่นฉม แว่วกระซิบปรารถนาในอารมณ์ หมายชื่นชมชิดเชยดั่งเคย..มี ... เพื่อจะปล่อยปลดขวัญจากวันผ่าน พาหม่นหมองดวงมาน..ลบลาญหนี เชื่อมถวิลอาลัยด้วยไมตรี จนคล้อยคลี่คลายวางที่กลางใจ ... วางดวงวันจันทร์ดาวเคยพราวฟ้า แนบดวงตายามพรับ..คอยขับไข เผยความหมายแหนหวง..จากทรวงใคร ผ่านข้ามไปให้สดับ..คอยรับฟัง ... ผ่านบทธรรมชาติ..โอภาสแหล่ง ด้วยภาษแฝงนัยความ..บอกความหวัง สดับเถิดถ้วนตอนอาวรณ์..ยัง- แว่วความสั่งอย่าท้อ..จงรอคอย ... รับรู้เถิดโดยนิมิตว่าคิดถึง อ่อนหวานซึ้งก็รุมอยู่ไม่รู้ถอย แม้ขอบฟ้าลิบกว้างพาห่างรอย ยังคงลอยเลื่อนฟ้า..เข้าหากัน แก้ไขเมื่อ 14 ธ.ค. 52 20:13:18 จากคุณ : สดายุ... เขียนเมื่อ : 14 ธ.ค. 52 20:05:25

ความคิดเห็นที่ 21 สวัสดีค่ะ เพื่อน ๆ ทุกท่านค่ะ ... ขอบพระคุณค่ะ สำหรับคะแนนเพิ่มเติมค่ะ คุณ คนสาธารณะ , คุณ แสงแรก ประดับดิน , คุณ Setakan ............................................................................... - คุณท่าน้ำ คะ ... ขยันจริงๆ เลยค่ะ ขอบคุณมากค่ะ แวะมาวันละหลายรอบ .. ............................................................................... - นักแต้มคะ ... เหมือนหายไปสักพักนึงเลยนะคะ ข้ามไปฝั่งโน้นมาแน่ๆ เลย ขอบคุณค่ะ ที่แต่งกลอนไพเราะมาวางไว้ในกระทู้นี้ค่ะ ...   ไม่ค่อยได้เห็น กลอนของนักแต้มเลยค่ะ ในช่วงหลังๆ นี้ค่ะ ... ถ้าว่าง ก็แวะมาได้เสมอค่ะ ... รู้ว่า นักแต้ม คงชอบเขียนค่ะ ... ............................................................................... - สวัสดีค่ะ คุณสดายุ ... ขอบพระคุณมากเลยค่ะ ที่นำบทกลอนที่ไพเราะเช่น นี้มาวางไว้ในกระทู้นี้ค่ะ ... หวานและไพเราะมากค่ะ ... และพลอยก็ถือโอกาส ขอบพระคุณงามๆ อีกครั้งค่ะ สำหรับตัวอย่าง และคำแนะนำ ที่มี ประโยชน์ยิ่งค่ะ ... พลอยคงต้องฝึกฝนอีกมาก ๆ เลยค่ะ ...  55.. ยังไงก็ต้องอาศัยเวลาค่ะ ... ............................................................................... สำหรับวันนี้ พลอยก็ขอให้หลับฝันดีทุกท่านเลยนะคะ ... แก้ไขเมื่อ 14 ธ.ค. 52 23:48:32 จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 14 ธ.ค. 52 23:18:55

ความคิดเห็นที่ 22 ... ... … ยลแสงงาม ยามวิเวก เสกสรรค์ฟ้า ตะวันรอน ผ่อนทิพา ก่อนลาหาย ขอบไพศาล  ขนานหล้า  ประภาพราย ทอดทิ้งท้าย  ร่วงลับ พร้อมนับวัน ... ... ทุกเย็นย่ำ ค่ำฟื้น คืนชีวิต ดุลยพินิจ  บอกใจ ใช่เพียงฝัน นับถอยหลัง ดังก้าว พ้นคราวครัน การรอคอย ร่อยสั้น  ลงทันใด ... ... ข้ามเดือนปี ที่ประทัง  ทั้งหลับตื่น ฟ้าแช่มชื่น โชติพิศาล รับขานไข เผยแง้มสรวง ดวงขวัญ อย่าหวั่นไป ตราบอุ่นไอ โอบล้อม มิกรอมกาล ... ... เมื่อไมตรี รพีเผย ดังเอ่ยเอื้อน ใช่ลางเลือน ทิ้งขว้าง ห่างถิ่นฐาน ยังคู่เคียง เวียงหล้า ฟ้าสราญ พร้อมเฝ้ามอง ส่องสถาน วิมานเรา ... … ยามสายัณห์ ขวัญข้า มิลาร้าง แม้นมีบ้าง  เผลอไผล ใจเปลี่ยวเหงา พลันเฉิดฉาย  ปรายวับ จับแสงเงา ดังปลุกเร้า อย่าท้อ ... จงรอคอย .... จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 14 ธ.ค. 52 23:21:32

ความคิดเห็นที่ 23 ไม่ท้อไม่ถอยรอคอยกันต่อไป รอจนหนึ่งฝ่ายล้มหายดับสูญ รอเช้ารอเย็นเข็นขืนรอเกื้อกูล ใจอาดูรความหวังนั้นยันอยากรอ มั่นใจไฉนอีกฝ่ายยังรอเรา รอเพราะเราเขลาหรือเขาให้เรารอ ฟ้ามิอาจกั้นครั้นใจเราชอบรอ เขาลืมมีคนรอลาแล้วหนอใจ ขีดขั้นการรอไม่รอนานรอเนิ่น สามสิบปี่เกินความสามารถรอได้ ประสบการณ์ผ่านพบตลกปนร้าย พบหน้าอีกฝ่ายสหายพร้อมลูกเมีย (จะรอไปทำไม คุณพลอย 555) จากคุณ : ท่าราชวงศ์ เขียนเมื่อ : 15 ธ.ค. 52 08:44:36

ความคิดเห็นที่ 24 ขนมหวานร้านแม่พลอยร้อยสาขา ยกยอดมาพาเพลินจำเริญรวยรูป มีเชื่อมฉาบอบกวนรัญจวนตบจูบ ปฏิรูปอัพเกรดเสกขายสมุนไพร ใบบัวบกขึ้นชื่อแก้ดื้อช้ำชอก ตำราผีบอกใครถูกหลอกปวดหาย โล่ติ๊นอุ่นร้อนสักช้อนเพียงแค่ตาย ชีวิตเบื่อหน่ายเชิญต่อท้ายแถวยาว พลอยธนาเจ้าของนิติบุคคล สิริชนผู้ช่วยอำนวยเกลอสาว ทั่วลานกวีคู่นี้บรรยงแพรวพราว ฉายาสองสาวผลมะนาวเลือดเย็น 555 จากคุณ : ท่าราชวงศ์ เขียนเมื่อ : 15 ธ.ค. 52 15:14:17

ความคิดเห็นที่ 25 ... คุณท่าน้ำ ... - แบบนี้ เขามิได้เรียกว่า "ร้อยแก้ว" ค่ะ เขาเรียกว่า "ร้อยกวน" ค่ะ ... - แหม ... อย่าให้สวมบทโหดแบบในห้องการเมืองนะ จะหาว่าไม่เตือนนะ ... 55 .. แซวเล่นนะ .. แต่คาดว่า จะ "ไม่กลัว" เป็นแน่แท้ค่ะ ... - บังเอิญว่า นี่คือกระทู้ หวาน ค่ะ เราหยุดโหดชั่วคราวค่ะ ... ฝากไว้ก่อนละกัน .. จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 15 ธ.ค. 52 15:31:05

ความคิดเห็นที่ 26 ตอบ คห.๒๑...คุณพลอย คงมามา ไปไป ไม่อยู่นิ่ง เหมือนกับอิง ลมฟ้า พาเคลื่อนไหว อยู่โน่นปับ มานี่ปับ อย่างฉับไว เพื่อนหรือใคร บอกว่าเรา คือเจ้ากรรม มันจะมีสักวัน นั่นสุดท้าย ถึงวันตาย ตายแน่ เมื่อแก่หงำ ก่อนวันวาย ชีพอยู่ จึงรู้ทำ ไม่อยากจำ วันสุดท้าย...กลัวตายจริง.. >>> เอ๊ะ มาพูดถึงเรื่องตายได้อย่างไร? ขอโทษสำหรับผู้ที่ยังไม่อยากตายทั้งหลาย แต้มคนหนึ่งหละ ที่ยังไม่อยากตาย ใครอย่ามาบอกให้ตายให้ยากเลย แต้มยังไปไปมามา อย่างที่ว่า เมื่อว่างก็จะเข้ามา...อ่านแล้วเพลิน สนุกดี ขอบใจที่มีให้อ่าน จากคุณ : นักแต้ม (นักแต้ม) เขียนเมื่อ : 16 ธ.ค. 52 04:44:52

ความคิดเห็นที่ 27 คุณพลอย.. ชอบใจกระทู้และความเห็นทุกบททุกตอนเลยนะ อยากให้ทำต่อไปเรื่อย ๆ ขยันและทำได้อย่างไรนี่... ขอชมเชยว่าเก่งจริงๆ จากคุณ : นักแต้ม เขียนเมื่อ : 16 ธ.ค. 52 04:57:43

ความคิดเห็นที่ 28 ขอบคุณมากค่ะ นักแต้ม ... - สำหรับ คำชม ค่ะ พลอยจะเขียนงานออกมาตามที่อยากเขียนค่ะ .. ไม่เร่งร้อน ไม่กดดันตัวเองค่ะ ... - พลอยอาจโชคดี ก็เป็นได้ค่ะ ที่มีคนชอบอ่าน และติดตามผลงาน ซึ่งเป็นกำลังใจอย่างมากค่ะ ... แม้นว่าผลงานที่เขียนจะยังไม่ลงตัวนัก แต่ทุกคนก็ให้โอกาสพลอยเสมอค่ะ ... ค่อยๆ อ่าน ค่อยๆ เขียนกันไป - หากมีเวลาก็มา แจม กันบ้างนะคะ ... จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 16 ธ.ค. 52 08:22:42

ความคิดเห็นที่ 29 แม่หญิงพลอย.. ขอชี้แจงนิดนึงนะจ๊ะ.. กระทู้ใหม่นี้..  สิริชน  ใช้ฟ้าเป็นตัวอิจฉาจ้ะ.. แล้วใส่พระเอก-นางเอก มาเป็นเวอร์ชั่นแต่ละเวอร์ชั่นจ้ะ.. ไม่เกี่ยวกะ คุณตาฟ้า..คุณตาตะวัน..  คุณปู่ขุนเขา.. หลานเมฆ.. หลานหมอก.. หลานปู.. หลานปลา.. หลานฝน.. หลานลม.. และอีกหลายๆหลาน..(ซึ่งชักจะงงๆเหมือนกัน)ในกระทู้ที่แล้วใดๆจ้ะ.. กระทู้นี้  จินตนาการไว้ว่า  ..ฟ้ามิเป็นใจจ้ะ.. ไม่เกี่ยวกับการเมืองนะจ๊ะ.... เวอร์ชั่น 3                             ..ขวางไปเหอะ เลอะเทอะ เพ้ออยู่ได้..                             แสงเจ็ดสี ที่เห็น เป็นไงคะ?..                             เส้นสายคละ ปรากฎ งดงามฉาย                             หลานตะวัน ชันแสง แต่งประกาย                             แต่ละสาย พรายพิศ สะกิดชม.. คราเมื่อฟ้า อารมณ์ ขมจริต ทั่วสารทิศ อิดออด ค่อนขอดขรม โมโหง่าย หายยาก มากอารมณ์ ทั้งขู่ข่ม  รมณ์เสีย  ละเหี่ยใจ..                             เอาแต่ใจ  ไม่สน  ใครก่นว่า                             ไม่เข้าตา  ข้าฯน่ะ  อย่าได้หมาย                             รักกันเหรอ?  เช๊อะชะ  น่าไม่อาย                             จะบอกให้  ใครหือ  คือศัตรู.. ข้าน่ะนะ  อย่าได้  หมายหยอกล้อ ต้องสอพลอ หงอมา  ให้ข้าฯรู้ แสร้งรักกัน  หวานพรม  สีชมพู ดูซิดู  รู้มั๊ย?   ข้าฯไม่...  in..                             หลานตะวัน  สั่นหัว  หา..กลัวไม่                             รวมกันไว้  ภัยมา  อย่าผายผิน                             อวดประกาย  สายสี  ธรณินทร์                             กรอมชีวิน  สิ้นภพ  ซบผืนดิน.....................                 ..................................................................................... ย้ำอีกครั้งค่ะ ว่าไม่เกี่ยวกับการเมืองนะคะ.. จากคุณ : สิริชน เขียนเมื่อ : 16 ธ.ค. 52 11:19:15

ความคิดเห็นที่ 30 รุ้งเจ็ดสีส้มเป็นเอกเฉกพี่ใหญ่ เขียวกลายกลายก้านมะลิขอเป็นสอง เขียวสดจ๋าทายท้าคำนับพี่รอง น้ำเงินผ่องกรมท่าสี่พี่ชาย ม่วงอมเหลืองพี่ห้าหกออกแน่แน่ เจ็ดเด็ดแท้สีชมพูมีความหมาย รุ้งเจ็ดสีเพ็ชรเจ็ดแสงแรงลวดลาย ไสส่งขับไล่ความชื้นหวั่นขึ้นรา แก้ไขเมื่อ 16 ธ.ค. 52 16:20:02 จากคุณ : ท่าราชวงศ์ เขียนเมื่อ : 16 ธ.ค. 52 12:24:09

ความคิดเห็นที่ 31 ฟ้าไกลกว้างคั่นขวางหนุ่มสาวคู่หนึ่ง ยอดชายรำพึงคนึงหาคร่ำครวญ วอนฟ้าฝากลมคลายปมขอเธอหวน คืนถิ่นรัญจวนสมควรกาลเวลา รุ่งทิวาอ้อนเมฆาช่วยส่งข่าว สื่อถึงสาวมีบ่าวรอพ้อเพรียกหา แม้นยังจำได้ใครคนหนึ่งศรัทธา มุ่งมั่นคอยท่าคำสัญญาให้คอย คราราตรีหวังไมตรีจากจันทรา พึ่งดวงดาราช่วยเสาะหาหญิงพลอย ให้เธอรับรู้ยอดชู้บุรุษดอย วาสนาน้อยอาจม่อยความอดทน อย่าให้หลงคอยนับร้อยปริศนา กลับมาไม่กลับมาโหยหาหมองหม่น สามปีแล้วหนอเฝ้ารอเธอหนึ่งคน สำนึกสับสนมีตัวตนไหมเอ่ย? จากคุณ : ท่าราชวงศ์ เขียนเมื่อ : 16 ธ.ค. 52 13:42:49

ความคิดเห็นที่ 32   " จากคุณ : นกมีหูหนูมีปีก (the darkknight) เขียนเมื่อ : 16 ธ.ค. 52 20:41:18

ความคิดเห็นที่ 33 มาตอนดึกอีกแล๊ะ.. แม่หญิงพลอยหลับแล้วแน่ๆเลย.. เวอร์ชั่นที่ 4                          ..ความรัก..ไง  ถักใยเรา เข้าด้วยกัน.. ฟ้ารู้มั๊ย? ใครๆ แจ่มใสทั่ว คลื่นระรัว กลั้วเกลือก เปลือกทรายสวย เมฆกระจาย พรายแจ่ม แต้มระรวย น้ำซัดช่วย พวยพุ่ง จรุงตา..                                 ทุกสิ่งรู้ ดูออก จึงหยอกเย้า                                 ต่างคอยเฝ้า เย้าแหย่ กระแซะหา                                 คลื่นร่ายรำ น้ำเต้น เน้นลีลา                                 ลมพัดพา มาด้วย ช่วยอีกแรง.. ทิวเขายาว เทาเด่น เห็นลิบลับ คอยยืนรับ ปรับคลื่น ทั่วผืนแผง เพลงทะเล เห่กล่อม น้อมโรยแรง ปรับเติมแต่ง แผงน้ำ ตามทำนอง..                                 น้ำกระเซ้า เย้าหยอก ซอกซุกหาด                                 โถมซัดสาด กวาดทราย คลายเศร้าหมอง                                 เมฆขยับ วับวาว พราวละออง                                 ทุกสิ่งผอง ร้องรำ ชุ่มฉ่ำใจ.. อยากบอกว่า ฟ้าคะ เราน่ะรู้ ฟ้าแลดู รู้ปล่าว?.. เราสดใส เราเริงร่า  ซ่าส์เฮี้ยว เปรี้ยวสุดใจ ความรัก..ไง  ถักใยเรา เข้าด้วยกัน............ ..................................................................................................... ฟ้าจะเข้าใจความหมายมั๊ยหน้อ....... จากคุณ : สิริชน เขียนเมื่อ : 17 ธ.ค. 52 00:41:21

ความคิดเห็นที่ 34 สวัสดีค่ะ เพื่อนๆ .... คุณมดแดง (thedarkknight) - ขอบคุณค่ะ สำหรับ สักวา ที่แสนจะไพเราะ พลอยชอบมากค่ะ ... ภาพประกอบสายน้ำที่ชุ่มเย็น หนักหน่วง ไหลหลาก มิขาดสาย ... เป็นภาพธรรมชาติ ที่มหัศจรรย์ จริงๆ ค่ะ ... .............................................................................. คุณหนุ่ยจ๋า ... ดองกระทู้ไว้ด้วยล่ะจ๊ะ จะมากี่เวอร์ชันก็ได้นะ ... ส่งมาเลย ... ค่ะ ตอนนี้ เรามีทั้งกระทู้หวาน และกระทู้เพื่อชีวิต 555 ... ค่ะ ... .............................................................................. แก้ไขเมื่อ 17 ธ.ค. 52 07:59:29 จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 17 ธ.ค. 52 07:58:59

ความคิดเห็นที่ 35 ฟ้ารู้จ้า  ซ่าสิงห์สาว  พราวเสน่ห์ โชว์ภาพเท่ห์  newyear  เฉลี่ยความสุข ???แจ่มใส  สนตะพาย  จมูกทรุด การตลาด  ปล่อยมุก  แน่นอนขายดี 555 จากคุณ : ท่าราชวงศ์ เขียนเมื่อ : 17 ธ.ค. 52 10:42:09

ความคิดเห็นที่ 36 สิงห์สาวพราวร่างเนื้อ..............ขาวขาว ปากเป่าลมยาวยาว.................เป่าได้ กูรู ขู่ สาวสาว.......................อวดเบ่ง ใหญ่โต สิงห์โม่โกเหนือใต้..................คลั่งไคล้ซื้อหา การตลาดแข่งเน้น..................กลยุทธ ละม่อมกระแสฉุด...................แล่นแล้ว วิจารย์ย่อมมีจุด......................มุมเด่น กว่านั้น จำหน่ายมิผิดแห้ว....................ร่วมล้านฉบับ 555 (ทำหน้าที่หน้าม้า อีกวาระหนึ่ง เจ้านายไม่ว่าง). แก้ไขเมื่อ 17 ธ.ค. 52 12:49:46 จากคุณ : ท่าราชวงศ์ เขียนเมื่อ : 17 ธ.ค. 52 12:34:16

ความคิดเห็นที่ 37 ยากจนดักดานหางานทำไม่ได้ เชื่อเขาหลอกพาไปเฮดงานเมืองนอก รายได้ดีพร้อมเป็นเศรษฐีขอบอก เลิกกระจอกไถ่นาซื้อพอกเป้าหมาย ตกเป็นเหยื่อเบ็ดชวนเชื่อเกี่ยวติด เรื่องน่าคิดค่านายหน้าจ่ายง่ายดาย งานเบาเงินดีโอกาสนี้เข้าป้าย ตกเป็นเหยื่อใจหายร่ำไห้เคยชิน เป็นเหยื่อเป็นเหยื่อไฉนตกเป็นเหยื่อ อดสูน่าเบื่อไม่ต้องการได้ยิน คนปัญญาดีชั่วหลอกคนอาจิน สังคมตัดสินพวกจ้องกินคนจน (เพื่อชีวิตล้วนล้วน หมู่เฮาเสียค่านายหน้าไปฟรีฟรี) จากคุณ : ท่าราชวงศ์ เขียนเมื่อ : 17 ธ.ค. 52 14:11:58

ความคิดเห็นที่ 38 ฟ้าคร่ำครวญ  จิตป่วน  ผวนผิดถูก คลื่นทุกลูก    ที่ซัดสาด  ขาดเสน่ห์ ลมพัดพา  ฝากมาด้วย  กรวยเกเร รักเจ้าเล่ห์  ปนเป  น้ำเซ๊าะทราย             ทรายสาวเศร้า  เหงาเป็นนิจ  คลื่นพิศผ่าน              ตลอดกาล  เพียงลากเลื้อย  เฉื่อยความหมาย              เริง ลีลาศ  ประเดี๋ยวเดียว  เกลียวเปลี่ยนไป              ระลอกใหม่  ระลอกใหม่  ทรายระทม ซ้ำพี่เมฆ  เอกเขนก  มิปกป้อง ตะวันส่อง  ฟ่องลำแสง  แยงสะสม ยองทรายกร้าน  ผิวราน  ร้อนระบม ทรายน้องโทรม จากคลื่นลม  แสงตะวัน จากคุณ : ท่าราชวงศ์ เขียนเมื่อ : 17 ธ.ค. 52 17:18:41

ความคิดเห็นที่ 39 แด่ฟ้า.. ผู้ไม่รู้จักความหมายของคำว่า...ความรัก.. เวอร์ชั่น 5                               ..ความรักน่ะ มีมา ทุกนาที.. ฟ้าขึงขัง สั่งเมฆ เบรกแสงส่อง เมฆจำต้อง ล่องมา บังตาแสง อ่อนระโหย โรยรา ล้าเรี่ยวแรง จำต้องแสร้ง แกล้งรับ กับเจ้านาย..                                     ตั้งใจมา ประกาศ วาดความหมาย                                     บอกความนัย ให้รู้ ดูออกไหม                                     แสงอาทิตย์ ถูกปิดบัง ช่างปะไร                                     แต่หัวใจ...ในก้อนเมฆ...ยังเสกตรึง............ ................................................................................................... เวอร์ชั่นนี้อาจสั้นไปหน่อย..   แต่ต่อยหนักจ้ะ.. จากคุณ : สิริชน เขียนเมื่อ : 17 ธ.ค. 52 23:50:52

ความคิดเห็นที่ 40 ... สวัสดีค่ะ คุณหนุ่ย ... เมฆ รูปหัวใจ ภาพนี้ สวยจริงๆ จ้า ... แสดงว่า ว่างปุ๊ป แวะมาปั๊ปเลยรึเปล่า ... ทำงานแล้ว ก็หาเวลาพักบ้างนะ ...  อยู่หน้าจอนานๆ อาจเกิดอาการ สายตาล้าได้จ๊ะ ที่สำคัญ แสงต้องเพียงพอด้วยนะ ... อย่าใช้คอมฯ ท่ามกลางแสงไฟสลัวนานๆ 5555 .... มีความสุขมากๆ นะจ๊ะ จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 18 ธ.ค. 52 10:13:07

ความคิดเห็นที่ 41 ปีกเมฆ  เฉกอักเสบ  แผลพุเล็กใหญ่ ขัดใจฟ้า  บ่ได้  ซ้ำใจแสลง อ่อนระโหย  โรยรา  ล้าเรี่ยวแรง ปลงเสียตำแหน่ง  หน้าม้า  ลาเจ้านาย ยกป้ายบอก  มิกล้าพอก  ลอกเรียนแบบ ยามฟ้าแอ๊บ  แว๊บแว๊บ  พลังเหลือหลาย ระรานทั่ว  รัวพิภพ  ขบทำลาย เมฆใจหาย  หายใจขัด  ลัดวงจร 555 แก้ไขเมื่อ 18 ธ.ค. 52 13:09:06 จากคุณ : ท่าราชวงศ์ เขียนเมื่อ : 18 ธ.ค. 52 11:27:05

ความคิดเห็นที่ 42 แมวหกลูกหมาห้า         ลุงกับป้าคนชอบเลี้ยง ปันใจให้นกเอี้ยง          ส่อสุ่มเสี่ยงเลี้ยงควายเฒ่า จัดตู้ปลาสวยงาม          พยายามเพิ่มเลี้ยงเต่า ตัดสินใจไม่ เอา            เลี้ยงนกเขาเสียงไพเราะ เอ็นดูลูกกระต่าย           ตัวลวดลายแต่ใจเสาะ สวนหย่อมเล็กไม่เหมาะ  แมวออเซาะธรรมดา เพราะฉนั้นป้าเอ๋ย          เลี้ยงไปเลยหมีแพนด้า ใครสนนราคา               เอไก๊หว่าหมาแพนดี้ 555 (ไร้สาระจริงจริง หน้าม้าไม่ได้เรื่องสะแล้ว) จากคุณ : ท่าราชวงศ์ เขียนเมื่อ : 19 ธ.ค. 52 13:20:20

ความคิดเห็นที่ 43 ร้อน ร้อน ร้อน โลกนี้ ร้อนเข้าขั้น นิเวศน์แปรผัน  จักรวาล  ระส่ำ monoxide เกลื่อน เรือนกระจก ครอบงำ ความปลอดภัยต่ำ  โลกช้ำ  อันตราย ขั้วโลกใต้  อุทกภัย  ขับเคลื่อน ขั้วโลกเหนือสะเทือน หิมะเขื่อง ละลาย green peace think earth  หน้าหงาย บริบทสุดท้าย  ลายโตก โลกตาย 555 จากคุณ : ท่าราชวงศ์ เขียนเมื่อ : 19 ธ.ค. 52 16:41:01