ความคิดเห็นที่ 1 การณ์ใด ไกลด่าน ป้อง...........ดองปาน กลพร่อง กรองผล พาล...........ผ่านพ้น กรรมตัก กักตำ- นาน..............ดาลกระหน่ำ ศึกแฮ แกนป่วง กลวง,แบน ค้น..........ป่น,แค้น เคืองไฉน วัยเรียน เวียนไล่ ท้วง.............ลวงไทย พัง,ชาติ พลาด,ชัง ไป............ใช่ปั้ง ปืนดาบ ปราบดื่น ใย..............ใดยื่น ยิงเวย แผลรบ พบแล พลั้ง...............หลั่ง,แพ้ เรียงผอง รันสนอง ลองสนั่น เหย้า.........เนา,หยัน หวาสะทก วกสถา- บัน............ถั่นบ้า สะ,ชัก ศักดิ์ฉ – กรรจ์.............ฉันกะ-ซวกฤา ฝันฝาด ฟาดฟัน ท้า...............ฝ่ากระทั้น กระเทือนฐาน สมัยกาล สมานไกล่ กร้าว........กราวไกล เหตุนา สารัตถ-ศรัทธา ไข.................ไถ่ข้า สำนึก ศึกนำ ไส....................ในระส่ำ – ระสายเอย สานสลับ สรรพสราญ ท้า........ ซ่าส์สะท้าน เตือนหทัย *** แก้ไขคำผวนผิดค่ะ *** แก้ไขเมื่อ 13 ธ.ค. 52 22:40:15 จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 13 ธ.ค. 52 16:07:12

ความคิดเห็นที่ 2 สวัสดีครับ คุณ ploythana โคลงคุณไพเราะมากครับ เหมือนมีสัมผัสในด้วย  ^^ จากคุณ : เชษฐภัทร เขียนเมื่อ : 13 ธ.ค. 52 19:11:15

ความคิดเห็นที่ 3 สวัสดีค่ะ ... คุณ เชษฐภัทร ขอบคุณค่ะสำหรับคำชม ... พลอยเห็นคุณมีการ "ผวนคำ" คู่หน้าค่ะ พลอยลองเขียนเป็นกลบท "โคลงผวน" ค่ะ ชื่อว่า "พยัคฆ์ย่องขย่มขวัญ" (...จากบ้านโคลงผวน ...) โคลงที่ว่ามีสัมผัสในนั้น แท้จริงแล้ว มีผลมาจากการผวนคำนั่นเองค่ะ ... ค่ะ เช่น การณ์ใด ไกลด่าน ป้อง...........ดองปาน การณ์ใด-ไกลด่าน ด่านป้อง-ดองปาน กลับมาให้ข้อมูลเพิ่มเติมค่ะ ... จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 13 ธ.ค. 52 20:17:07

ความคิดเห็นที่ 4 โอ้ เพิ่งทราบครับว่า โคลงผวน ชื่อว่า "พยัคฆ์ย่องข่มขวัญ" ครับ ขอบคุณสำหรับข้อมูลนะครับ ^^ จากคุณ : เชษฐภัทร เขียนเมื่อ : 13 ธ.ค. 52 21:26:22

ความคิดเห็นที่ 5 แวะมาอ่านขอรับ ดีใจที่เห็นท่านเขียนโคลงผวนขอรับ จากคุณ : คนสาธารณะ เขียนเมื่อ : 14 ธ.ค. 52 09:30:36

ความคิดเห็นที่ 6 ผมได้แรงบันดาลใจจากท่านนะครับ ^^ จากคุณ : เชษฐภัทร เขียนเมื่อ : 14 ธ.ค. 52 11:32:56

ความคิดเห็นที่ 7 ด้วยความขอบคุณมากยิ่งขอรับท่าน ที่ช่วยกัยเผยแพร่โคลงคำผวนที่มีสาระ และความหมาย..ข้าพเจ้าหวังว่าอีกคงไม่นาน คำผวนที่เป็นวรรณศิลป์เช่นนี้จะแพร่หลายสืบไป อย่างดงาม..อันเพื่อลบเลือนความรู้สึกที่ชาวชน มีต่อคำผวนในทางไม่ค่อยงามนัก....ขอบคุณขอรับ ********************************* ********************************* หยิบมาจากบ้านโคลงผวน..ขอรับ #89 (กลบทโคลงผวน..รีรีข้าสาร..) ผวนสองคำท้ายบาท.กับ.. สองคำหน้าบาท..ทุกบาท และระหว่างบท ๒๑๑๔ ๏ ลมผิวเพียงผ่านฟุ้ง..........นอนเพลิน เนินผ่อนหนักเบาเหิน...........แผ่วนั้น ผันแนวเปลี่ยนทางเดิน........ดูถั่ง   โถมแล ดังถู่*แรงบิดฝั้น.................ผ่าวเฟ้นปลิวสยาย ๚ะ ๏ ปลายสยิวโอนกิ่งบ้าง.......เพียงไสว ไพรเหวี่ยงเอนลมไถ...........ถกเร้า เถารกแกว่งฤาไกว..............เรียวกอด รอดเกี่ยวพันยึดเคล้า...........ขบริ้วโยงไหว ๚ะ ๏ ใยโหวงเหวงหวั่นเข้า........คลุกใจ ไขจุกเปิดหวิวใน................หน่วงแล้ว แนวลวงแห่งเหวไฟ.............ฟอนกรุ ผุกร่อนลามจิตแป้ว.............เปิดป้างครวญฝัน ๚ะ ๏ ครันผวนโคลงผ่านข้อ.......คิดเป็น  ดีฮา เข็นปิดเปิดยากเย็น.............อยู่ครั้น ยัน,ครูคิดยากเข็น...............คนบ่  อ่านนา ขอบ่นโคลงผวนปั้น.............เปล่งเพ้อเรียงชม ๚ะ ๏ ลมเฉียงยามเฉี่ยวพลิ้ว......ไกลพอ กอไผ่เสียดสีคลอ...............ขับร้อง คลองรับชุ่มเย็นทอ.............ธรรมชาติ ธาตุฉ่ำดินฉาบต้อง.............สู่น้ำลมไฟ ๚ะ ๏ ไหลพรมเพลงผ่าวฟุ้ง.......นกเพลิน เนินผกพยัคฆ์เดิน...............ดกไร้ ใดรกป่าทางเถิน................ทิวกรุ่น ทุนกิ่วกลวงขอดใส้............ดั่งไอ้เสือโซ ๚ะ๛ ๒๒๒๗ ๒๕๑๒๕๒ *ถู่...เสียงลมพัดเหมือนเสียงดังฟู่ๆ แก้ไขเมื่อ 29 ธ.ค. 52 19:19:56 จากคุณ : คนสาธารณะ เขียนเมื่อ : 15 ธ.ค. 52 08:32:47