Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com  


 
หมอเถื่อน ณ บ้านไพร ตอนที่ 22  

http://www.bloggang.com/mainblog.php?id=doctorwar&month=26-11-2009&group=1&gblog=27
http://www.jj-book.com/jjstory2/view.php?qs_qno=3174

ตอบ คุณกุลธิดาครับ ยินดีที่จำงานผมได้เกือบทุกบทครับจะเเวะไปให้กำลังใจงานของคุณกุลธิดาด้วยครับ

ตอบ คุณซอยเจริญใจครับ ตอบในนี้เลยนะครับ ยินดีที่มาติดตามอีกท่านหนึ่งครับ เรื่องหลังไมค์ตอบให้ไปแล้ว

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------



“ผู้กอง กำลังคิดอะไรกับเด็กนี่อยู่เหรอครับ!? อย่าลืมนะว่าเธอเป็นลูกของกานดา ผู้หญิงคนนั่นนะครับ แล้วยังเรื่องของเณรกานต์อีกผู้กองจะทำมันยุ่งเหยิงเหมือนในอดีตอีกไม่ได้แล้วนะครับ!”

คำพูดเหมือนขวานผ่าซากของจ่า เขาตำหนิผู้กอง

หาญศึกพยายามฝืนสู้ขับอารมณ์ความรู้สึกโกรธ จนสองแขนที่อุ้มน้องรักต้องสั่นเทา เบือนหน้าหลบสายตา เกิดความขมขื่นสุดประมาณ หัวใจของนายทหารมันกำลังถูกกรีดเฉือนจากคำพูดนั้น จนมิอาจฝืนเก็บความรู้สึกอันอยู่ก้นบึงของจิตใจได้อีกแล้ว

ก้มหน้า มือหนึ่งลูบปอยผมอันติดหน้าผากของน้องออกมาอย่างแผ่วเบา พูดทั้งหลบตานั้น

“ผมรักเกตุเหมือนน้องของผม ขอบคุณจ่ามากที่เตือนสติ เพราะคนรักของผม เธอคือ กานดา แม่ของเกตุ ผมไม่ควรคิดเลยเถิดกับลูกสาวของคนรักเลย ผมมัน...”

จ่าแจ๋วผู้เป็นเสมือนตัวแทนของบิดาของเขายืนกอดอกมองคนหนุ่มคนนี้อย่างสังเวชใจพรางส่ายหัว

“การที่ผมเห็นไม่ขัดแย้งเรื่องที่เราออกนอกภารกิจมามาก ก็เพราะเห็นใจเรื่องของเณร เณรกานต์ไม่ใช่ลูกของไอ้ธงมันหรอก แต่เป็นสายเลือดเดียวกับผู้กองและ เรื่องนี้...”

หาญศึกเหมือนจะเหม่อลอยเอ่ยคำออกมา “จ่า อยากจะบอกว่ากานต์เป็นลูกของคุณพ่อและเป็นน้องต่างแม่ของผมใช่หรือไม่”

จ่าคนสนิทมือขวาของบิดาถึงกับมองอย่างนิ่งอึ่ง

นายทหารหนุ่มผู้นี้ผู้มีอดีตแต่หนหลังอันทุกข์ตรมเรื่องความรัก เขาทะเลาะขั้นรุนแรงกับพ่อชนิดจะตัดขาดกันได้ พอผิดหวังจากผู้หญิงคนนั่นก็มาใช้ชีวิตทำงานเป็นนายทหารชายแดน ทุกภารกิจที่ได้รับมอบหมายเขาทำแบบตายเป็นตายไม่เสียดายชีวิต เพียงเพราะประชดชีวิตที่คนรักถูกพ่อบังเกิดเกล้าแย่งชิงไป ชีวิตของเขาเลยไร้ค่าจนกระทั้งมาพบกับ...

“ผู้กองกะอีแค่ผู้หญิงบ้านป่าไม่รู้เป็นใครกันแน่ ผู้กองถึงกับทำร้ายพี่ชายด้วยอีกคนหนึ่ง จนเขาต้องหนีไปประจำอยู่ชายแดนไม่กลับบ้านอีกเลย จนมาตายไปเมื่อสี่ปีก่อน ผู้กองเคยรู้สึกเสียใจบ้างมั้ย”คำพูดจี้ใจดำของจ่า

“พี่สงครามคิดจะแย่งกานดาจากผม!... ใครแน่จริงก็ได้ไปซิ...”

จ่าชักอยากประเคนฝ่าตีนให้นายทหารของเขาสักที แต่มันก็เท่านั้นเพราะสุดท้ายทั้งสองพี่น้องนี้ก็ผิดหวังหนีมาอยู่ชายแดนเหมือนกันทั้งคู่

“จ่า มันผิดด้วยเหรอ? ที่ผมจะรักผู้หญิงม่าย ลูกติดผัวตายอย่างกานดา ผมรักของผมอย่างจริงใจ และในชีวิตนี้ของผมไม่เคยคิดว่าจะรักผู้หญิงคนไหนได้อีก ผมไม่รู้สึกผิดต่อหมู่ธงสักนิดเพราะเขาก็ได้ตายไปนานแล้ว แต่ ทำไม?...ทำไมทุกคนต้องรุมกีดกันผมด้วย”

จ่าแจ๋วมีท่าทีอึดอัดใจมากมีความจริงบางอย่างมันหนักอยู่ในปากแต่ไม่อาจจะพูดได้

ทหารอาวุโสจะเดินมาจับบ่าปลอบใจอย่างที่เคยทำแต่ก็ต้องผงะเพราะตาอันแข็งกร้าวของเขา เลยต้องถอนหายใจเฮือกถอยกลับ เพียงกล่าวคำพูดออกมา

“เรื่องนี่สักวันผู้กองต้องได้รับคำอธิบายแน่ ว่าทำไม? ทุกคนต้องห้ามไม่ให้ผู้กองใช้ชีวิตร่วมกับกานดา ท่านนายพลคุณพ่อของผู้กองท่านสั่งไว้ ให้ผมคอยคุมผู้กองกับหนูเกตุให้ดี และห้ามผมพูดความจริงท่าเรื่องมันไม่ถึงที่สุด”

“คุณพ่ออีกแล้วเรอะ!?...”อยู่ๆเขากัดฟันเดือดดาลเสียงดังขึ้นมา นัยน์ตาลุกวาวยิ่ง

การดิ้นกะทันหันด้วยอารมณ์ของเขาทำให้เกตุดิ้นเสื้อคลุมหลุดลุ่ย เขาต้องหยุดค้างชะงักหันมาเอาผ้าห่อตัวให้อีกครั้ง เพราะเธอ ผู้อยู่ในฐานะลูกสาวของคนรักของเขาเอง

หาญศึกมองใบหน้างามหมดจดอันถอดรูปลักษณ์มาจากมารดาผู้เป็นคนรักของเขาเอง ดวงตา คิ้วโค้งมน คาง ริมฝีปากดั่งกลีบกุหลาบ ทุกอย่างนี่แหละคือกานดา นิ้วมือลูบอย่างแผ่วเบาที่ผิวหน้านั่นอย่างถนุถนอมพลางพูดว่า

“ตอนนั่น ที่คุณพ่อพากานดามาอยู่ที่บ้านเรา เธอยังมีลูกสาววัยสองขวบติดมาด้วยคือเกตุ บ้านเราแทบแตกทันทีเพราะคุณหญิงแม่ไม่ยอมให้พ่อเอาเมียน้อยเข้าบ้าน คุณพ่อแก้ตัวไปได้น้ำขุ่นๆว่ากานดากับเกตุเป็นเมียและลูกของหมู่ธงที่ตายไปแล้ว สองแม่ลูกขาดคนเลี้ยงดูคุณพ่อเลยจะเอามาอุปการะเลี้ยงไว้เอง”

“ท่านนายพลมีเหตุผลจำเป็นจริงๆครับ ผู้กองเป็นลูกโปรดเข้าใจท่านด้วยเถอะครับ”

“คุณพ่อเป็นคนเจ้าชู้มากเมียผมไม่เชื่อ! แม้แต่ผมกับพี่สมครามก็เป็นพี่น้องคนละแม่กัน คุณพ่อยังมีเมียสองคนพร้อมกันได้เลย แต่เพราะคุณหญิงแม่มาทีหลังแถมได้เป็นเมียแต่งท่านเลยยอมให้คุณแม่ของพี่สมครามคนเดียวเท่านั้น แต่...กับผู้หญิงคนอื่นๆของคุณพ่อ ท่านไม่เคยยอมให้เลย คุณหญิงแม่เกลียดกานดามาก เลยพลอยเกลียดน้องเกตุไปด้วยรู้มั้ย!”

จ่าจะเอ่ยปากพูดแต่ไม่ทัน

หาญศึกนิ่งงันกลืนน้ำลายลงคออย่างขมขื่น “กานดาเป็นเด็กสาวรุ่นราวคราวเดียวกับผมแท้ๆ อายุแค่สิบหกปีเท่านั้น แต่มีลูกอายุได้สองขวบแล้ว เช่นนั่นกานดาเธอมิต้องเป็นเมียใครต่อใครตั้งแต่อายุสิบสี่ปีเหรอครับ มันจะไม่เด็กเกินไปหน่อยเหรอ ทั้งหมู่ธงและคุณพ่อน่ะอายุคราวพ่อคราวลุงของเธอแล้วนะ ทำไม!?ต้องฝักใฝ่ได้เด็กขนาดนั่นมาทำเมียด้วย นี่นะเหรอ!?ที่คนรุ่นจ่าเขาทำกัน!”

จ่าแจ๋วนั่นต้องยืนหน้าซีดตัวสั่นพยายามส่ายหน้าบอกว่าทุกอย่างนั่นมันไม่จริง

หาญศึกรำพึง

“กานดาเธอกับลูกพอมาอยู่ในบ้าน เธอต้องทนรับความเกลียดชังจากคุณหญิงแม่ แล้วคุณพ่อยังคอยปกป้องสองแม่ลูกนี่อย่างออกหน้าออกตาเสมอ ข่มเหงน้ำใจของแม่มากขนาดไหน บ้านเราไม่เคยมีความสุขเลยสักนิด แต่สำหรับผมมันมีแต่ความสงสารให้กับกานดาจนมันเกิดเป็นความรักขึ้น

ครั้งหนึ่งผมกับกานดาได้แอบได้เสียกันหลับหลังคุณพ่อจนเธอได้ตั้งท้อง เรากำลังจะมีลูกด้วยกัน ผมตกลงใจแล้วว่าจะพากานดากับลูกหนีไปสร้างครอบครัวใหม่ และ เกตุจะต้องเป็นลูกเลี้ยงของผมด้วย แต่ พอเขารู้เรื่องเข้า เขากลับสั่งให้ลูกน้องกักผมทันทีให้อยู่ในกรมทหารไม่ให้ออกมา คุณพ่อควรจะปล่อยเราไปได้แล้ว แต่คุณพ่อกับพรากกานดาเมียผมไปด้วยความเห็นแก่ตัวของเขาเอง เวลาล่วงเลยจนกระทั้งกานต์คลอดออกมา คุณพ่อก็เอาไปใส่ชื่อในทะเบียนบ้านว่าเป็นลูกของเขา กานต์เป็นลูกของผมแท้ๆไม่ใช่ลูกของคุณพ่อสักหน่อย เขาแย่งเอาเมียเอาลูกผมไป!...”

จากคุณ : doctorwar
เขียนเมื่อ : 14 ธ.ค. 52 00:40:02




ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com