** เรื่องเล่าฯ ขำๆ ยามว่าง ** ปฏิบัติการอาสา เปิดตัวนังหนู
|
|
ปฏิบัติการอาสา เปิดตัวนังหนู
หลังจากยืนลุ้นอยู่หน้าห้องเพื่อรอคิวรับเด็ก (จริง ๆ ก็รอไป เหล่ ๆ เลือก ๆ ไปประสาปุถุชนคนมีกิเลส) ไม่นานนักเราก็เหลือบเห็น แม่ อุ้มอ้ายตี๋หน้ากลมป๊อก อ้วน ขาวใส ออกมา แต่ไม่ทันจะรับ มือขาวๆด้านข้างก็ยื่นเข้ามาซะก่อน ส่วนอ้ายตี๋ก็กระดี๊กระด๊าเข้าหาอ้อมอกตูม ๆ ของสาวสวยนางนั้นไปอย่าง...เ ต็ ม อ ก เ ต็ ม ใ จ...(ทั้งรูปธรรม และนามธรรม)... เออ! ฝากไว้ก่อนเถอะอ้ายตี๋ ป้า เอ้ย ..ย ...ย ...พี่...ไม่มีนมเป็นของตัวเองมั่งก็แล้วไป หือ หือ หือ (อิจฉาหนอ อิจฉาหนอ อิจฉาหนอ เฮ้อ!)
ด้วยฟ้าลิขิตมาแล้วให้ชะตาราหูมาอมกันในทันใด แม่ ยื่นนังหนูตัวนิดเดียว แถมผิวเหี่ยว กระดำกระด่าง มาตรงหน้า แอบเม้าท์เด็กในใจ ว่าหน้าตาไม่น่าเอ็นดูสักเท่าไหร่ แต่พอมองลงไป เออ! นังหนูมันตากลมโตบ้องแบ๊วดีแท้ แถมท่าทางรู้อยู่ สงบเสงี่ยม เจียมตัว เอ! รึนังหนูมันรู้ชะตาเลยกะลังปลง ทำใจอุเบกขากะราหูอยู่หว่า? เอาว่ะ! เรามาลองดูกันสักตั้ง (ท่าเราจะคิดเหมือนกันนะนังหนู)
อ้ายตัวเล็กเข้ามาอยู่ในอ้อมอกเราอย่างไม่เล่นตัว ท่าทางรู้อยู่ (ภาษาโบราณมาก ก ก ) แกมองมาที่เราตาแป๋ว (แต่เห็นรึปล่าว? อันนี้ไม่แน่ใจ) กับท่าทางสบายอกสบายใจในอ้อมกอด ทำให้เกิดความรู้สึกคุ้นเคยขึ้นเป็นลำดับแบบประหลาด ตอนแรกคะเนอายุคร่าวๆว่าไม่น่าจะเกินสามเดือน พอได้วันเกิดมาถึงรู้ว่าแกเดือนกว่าๆเอง อาจจะด้วยยังเล็กมากไม่ประสีประสาพอจะรู้ชะตาตัวเอง กอปรกับบุญทำให้มีพื้นฐานเด็กอารมณ์ดี จึงดูแกมีความสุขกับการปรากฏตัวของราหูในครั้งนี้ เอ? หรือเราคิดเข้าข้างตัวเองหว่า?
ตระกองกอดตระกองอุ้มกันเดินมา แบบ งง งง จนถึงห้องปฏิบัติการของอาสาสมัคร ซึ่งเป็นห้องโล่ง ๆ กว้างประมาณสามห้องนอนหนึ่งห้องน้ำกว้าง ๆ (จะบรรยายละเอียดไปถึงหนาย...) เอ! เราหันรีหันขวาง เริ่มไงหว่า? เหลือบมองดูตัวอย่างจากเหล่าอาสาฯ เก่า ๆ ที่นั่งอยู่ก่อนแล้ว อ้อ! เริ่มจากหาเบาะ เหมาะ ๆ สักผืน แล้วก็วางนางลงไป ... แล้วเบาะอยู่ไหนหว่า? อ้าว.....ไอ้กองผ้าขะมุกขะมัวตรงนั้นเอง เห็นเป้าหมายแล้วจึงตรงเข้าไปพร้อมกับหนีบนางไว้ด้วยแขนข้างหนึ่ง ส่วนมืออีกข้างที่ว่างก็ควานหาผ้าปูนุ่ม ๆที่คิดว่า ดีที่สุดสักผืน ดูนังหนูไม่อนาทรร้อนใจ เขาจะอุ้มท่าไหน หวาดเสียวอย่างไร ก็บ่ยั่น ยังคงนอนสงบ หลับตาบ้าง ลืมตาบ้าง (รึว่าแอบเสียวหว่า?) เออ....หยั่งงี้ค่อยคบกันยืดหน่อย....นางทำให้เรารู้สึกสงบจากความ งง ลงเยอะ!
เอาล่ะ! ทีนี้ก็มารื้อฟื้นท่านวดเมื่อวานกันหน่อย หลังจากวางนังหนูลงที่ผ้าปูแล้ว ก็ต้องมานั่งรำลึกนึกถึงท่านวดเมื่อวานนี้ที่ร่ำเรียนมาจากพระเจ้าตา (บ้าลิเกก็เงี้ย...) ขณะกะลังรำลึก พี่ที่มูลนิธิฯก็เดินเข้ามา คงเห็นท่าทางเงอะงะ เก้งก้างของเราอ่ะดิ! ...คำแนะนำทำให้ภาพการนวดกระจ่างมากขึ้น จนเกิดความมั่นใจและพร้อมแล้วที่ อุ้งมือพิฆาต จะประกาศศักดา....กับเด็ก!
น้ำมันนวดถูกนำมาแจกจ่าย ได้เวลาแล้ว! บรรจงเทน้ำมันใส่ฝ่ามือ....ว้าย ย ย ตาเถร! ไหลพรวดออกมาเป็นกอง เฮ้อ! จะนวดนะว้อย ไม่ได้ทอดเด็กงะ! อึ๋ย...อะจื๋ย ย เริ่มต้นก็เยิ้มซะ คอยเดี๋ยวนะ คอยเดี๋ยว หาอะไรมาทำความสะอาดก่อน เฮ้อ! ยังไม่ทันได้เริ่มเลย..............เละซะแระ!
เอาว่ะ! ทำสมาธิซะก่อน พุท...เข้า...โธ...ออก... พุท...เข้า...โธ...ออก... พุท...เข้า...โธ...ออก ...แฮ่ แฮ่ แฮ่ ตั้งสติก่อนสตาร์ท ทำสมาธิซะหน่อยคงดี เฮ้อ! สงบหนอ...สงบหนอ...นุ่มนวลหนอ..นุ่มนวลหนอ...เมตตาหนอ...เมตตาหนอ...สงบหนอ...เขาบอกว่าเวลาเราจะนวดเราควรมีสมาธิ แผ่ความเมตตาปรารถนาดีและความสุขออกมาให้ล้นใจ เด็กๆจะสัมผัสได้ด้วยใจและเขาจะมีความสุขสงบเช่นกัน อย่ากระนั้นเลย อุ้มไปด้วยทำสมาธิไปด้วยท่าจะดีนะนังหนู ...ว่าแล้วก็บรรจงวางนางไว้บนตัก ...พุท...เข้า...โธ...ออก..พุท...เข้า...โธ...ออก...เมตตาหนอ...สงบหนอ...นุ่มนวลหนอ...สงบหนอ...สงบหนอ...เอ๊ะ!..เปียกหนอ...อุ่นหนอ...อะไรหนอ...อุ่นๆหนอ...เปียกๆหนอ...ฉี่หนอ...ฉี่หนอ...อึ๊ย ย ย .....นังตัวดี!
| จากคุณ |
:
แม่ปลื้ม 
|
| เขียนเมื่อ |
:
14 ธ.ค. 52 15:49:43
|
|
|
| 
