ความคิดเห็นที่ 1   อาศรม ฯ ที่แล้วครับ  โดย คุณ xers ๏ ๏ ๏ อาศรมชาวโคลง ๒๑๕ : อารมณ์ของเวลา ๏ ๏ ๏ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W8502276/W8502276.html จึงขอส่งการ์ดและเทียบเชิญ  พ่อแม่พี่น้องที่มีความสุนทรีย์และชื่นชมในวรรณกรรมไทย  ทุกแขนงสาขา   ได้มาแสดงตัวและฝากบทกวีทุกประเภทใว้ ( โดยเฉพาะโคลง )  ครับ ขออภัยด้วยครับ  ข้อความกระทู้ตั้ง  มันทำให้ผมตาลายจริง ๆ อย่าถือสาว่ากันนะครับ  ขออภัยด้วยครับ ลึก  มากยากหยั่งรู้        ดูใจ ตื้น  นักมักแปลงไป      ขุ่นข้น หนา  เกินหากขัดไส     สาหัส บาง  ลีบแบนราบ พ้น   อาจเอื้อกิจการ ฯ ลึกแสนสายน้ำซ่อน     สารพัน หอยอยู่ปูปลาอัน        ใหญ่น้อย เพียรตรองเพ่งมองพลัน    ปรากฏ  ชัดแฮ ต่างกิเลสพันห้า  ร้อย-    แปดถ้วนมวลตัณ  หาเฮย ฯ ตื้นเขินตามจ้ำถ่อ        เรือแพ รวมเรี่ยวแรงดันแถ      ย่อมย้าย หากดวงจิตติดแจ        หลงผิด จึงคิดแต่ชั่วร้าย          ประหนึ่งต้องตรวนตรึง ฯ หนาหนักอยากขัดได้    ไสกลึง การกล่อมเกลาเหลา ถึง  เมื่อยล้า มวลหินเหล็กไม้พึง     เพียงประดิษฐ์ หากแต่คนหยาบช้า    ยากให้ปานกัน ฯ บางเบาราวนุ่นน้อย    ลอยไป ลมพัดสู่ทิศไกล       ห่างนั้น*  ( วรรคแรก  บาทสองนี้  ภาพข้างบนเขียนผิดครับ ) เสมือนเผลอปล่อยตนใจ    ตามโลก  ธรรมนอ คราสุขทุกข์ครองครั้น       จิตล้วนปรวนแปร ฯ อ่านชัดขึ้นแล้วครับ ขอเปิด อาศรม ฯ   ณ บัดนี้ แก้ไขเมื่อ 18 ธ.ค. 52 08:05:45 แก้ไขเมื่อ 17 ธ.ค. 52 21:03:19 จากคุณ : นกมีหูหนูมีปีก (the darkknight) เขียนเมื่อ : 17 ธ.ค. 52 21:01:16

ความคิดเห็นที่ 2   " จากคุณ : นกมีหูหนูมีปีก (the darkknight) เขียนเมื่อ : 17 ธ.ค. 52 21:25:47

ความคิดเห็นที่ 3 ... ... ขออนุญาตวางโคลงค่ะ ... หากผิดพลาดประการใด ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยค่ะ ... ความจริงคือเที่ยงแท้............สัจธรรม พิสูจน์แลเห็นลำ-.................ดับนี้ มือบีบหัดคลายกำ................แบหน่อย เบิกเนตรหลักฐานชี้..............ชัดถ้อยกระทงความ นิยามธรรมสอดคล้อง...........ธรรมชาติ ตื้นลึกหนาบางอาจ..............เบี่ยงต้าน คนกลายกลับปีศาจ..............วายป่วง ฝืนกฏพลิกผลค้าน...............พ่ายแพ้ควรผัน โทษทัณฑ์อาจเลี่ยงได้.........หักขา แขนนา ประวัติศาสตร์ตีตรา..............แต่นี้ ระบอบกรอบอาณา..............ตกต่ำ เหตุชาติแหลกป่นปี้..............ปราศทั้งยุติธรรม หนามตำเมืองบ่งได้.............เสี้ยนหนาม หนอนเจาะกวนลุกลาม.........ถล่มครั้ง ความจริงไม่หยุดถาม...........ใครผิด ถูกเฮย แถเถื่อนดลพลาดพลั้ง..........ด่างพร้อยชาติตระกูล *** แก้ไขคำบางคำค่ะ *** แก้ไขเมื่อ 17 ธ.ค. 52 23:28:16 แก้ไขเมื่อ 17 ธ.ค. 52 21:57:14 จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 17 ธ.ค. 52 21:39:28

ความคิดเห็นที่ 4 22.11 น. กลโคลงผวน 'พยัคฆ์ครวญหาคู่ ' ๏ ตื้นหรือ ตือลื่มล้ม ........ เต็มตีน ลึกศัพท์ รับศึกซีน .......... ลับลี้ หนาปึ๊ก นึกป๋าปีน ........... เหนื่อยหนัก บางจ่อ บ่จางจี้ ............... บุบบู้โบ๋เบ๋ ๏ เลตื้น ลื่น เตะใต้ ......... แหลกราน เหลือศึก ลึก เสือสาน ...... เละลิ้ม ท่าเน่า เฒ่า หนานาน ....... ท้อทด บางซื่อ บื้อสาง ซิ้ม ......... บอกบ้าแบ๊ะแบ๊ะ ๚ะ๛ (คริคริ) 22.32 น. ---------------------------------------------------------------------------- จาก ... ๏ ๏ ๏ อาศรมชาวโคลง ๒๑๕ : อารมณ์ของเวลา ๏ ๏ ๏ ... ของ คุณ xers http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W8502276/W8502276.html ไปแปะไว้โดยไม่รู้ ... ตื้น ลึก หนา บาง ... เลยแร่ะคร้าบบบ ... อิอิ ----------------------------------------------------------------------------- ความคิดเห็นที่ 125     21.39 น. บางความเสี่ยง ... เสี่ยงเป็น เสียงตาย ตามลมร้ายลมดี ไม่มีหลักเสี่ยงได้ฤๅ กลโคลงผวน 'พยัคฆ์ครวญหาคู่ ' ๏ เสี่ยงเพื่อ เสือเพลี่ยงพล้ำ ........ ซ้ำซาก   สั่งเพื่อ เสือพลั้งพราก ................ สากเศร้า โซคลั่ง สั่งโคขาก ..................... ซากศพ เสี่ยงบอก ศอกเบี่ยงเบ้า ............. สากซ้อมเสียศูนย์ ๏ ทุ่นหาย ทายหุ้นเหี่ยว ............. ทุกฐาน เสือง่าน สานเหงื่องาน ............... สั่วสร้าง ซ้ำเถียง เสี่ยงทำ-ทาน ............... เสพ-แสบ   เสียงบ่น สนเบี่ยงบ้าง ................ สิส้นเสือสิงห์-กระทิงแรด แลนาบารนี  ๚ะ๛ ( แง่มแง่ม) 22.01 น. ---------------------------------------------------------------------------- จากกระทู้ถนนนักเขียน (บทกวี) ๏ บ้านโคลงผวน [ ๒๖ ] ... เหลือทรัพย์ <-ฉลองสุขศกใหม่--> รับเสือ ... ๏ ... ของ คุณ: นกโก๊ก http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W8627292/W8627292.html ----------------------------------------------------------------------------- ความคิดเห็นที่ 48     20.09 น. กลโคลงผวน 'พยัคฆ์ครวญหาคู่ ' ๏  เสือม่วน สวนเมื่อ ไม้ ........... สร้างทรัพย์ โคอ่าน ขาลโอ่ อับ .................. ขับขี้ เขือซี้ ขี่เสือ สรรพ .................. คลุ้มคลั่ง ม้วนเสื่อ เมื่อสวน ซี้ ................ แหม่มม้าร์คมูมมาม     ๏ เสืองั่ม ซ้ำเหงื่อ เหง้า ............ โทรมทรุด ซับเหงื่อ เสืองับ งุด ................. สุดเศร้า เหยื่อสั่น ยั่นเสือ สุด ................ ยืนหยัด เสือโคล่ง ส่งเครือ เค้า ............. สิสิ้นทรัพย์สิน   ๏ ดิ้นแรง แดงลิ้น ไล่ .............. ดับเดือด เหลือเชื่อง เหลืองเชื่อ เชือด ..... หลบลี้ สวนเหี่ยว เสี่ยวหวน เหือด ........ เสียง-สูบ น้ำ-ซับ นับซ้ำ ซี้ .................... เน่าหนี้นุงนัง ๏ สั่งเครือ เสือคลั่ง เข้า ............ ใส่เซฟ กี่ทุ่ง กรุงที่ เทพ ..................... กลั่นแกล้ง เสือใกล้ ใส่เกลือ เก็บ ............. ทรัพย์ซ่อน เสือไล่ ใส่เรือ แล้ง ................. เสี่ยงสู้เสือสิงห์-กระทิงแรด แลนาบารนี  ๚ะ๛ (ฮี่ฮี่) 21.30 น. จากคุณ : นกโก๊ก     เขียนเมื่อ : 17 ธ.ค. 52 21:35:37 จากคุณ : นกโก๊ก     เขียนเมื่อ : 17 ธ.ค. 52 22:02:48 แก้ไขเมื่อ 17 ธ.ค. 52 23:36:31 แก้ไขเมื่อ 17 ธ.ค. 52 22:43:06 จากคุณ : นกโก๊ก เขียนเมื่อ : 17 ธ.ค. 52 22:35:48

ความคิดเห็นที่ 5 วัคซีนหวัดนกเข็มที่. 92     22.51 น. (ค่ำ... กลอนรู*กูหลอน) ๏ สำนึกเรา เนาลึก นึกอยากบอก ดูตื้นออก ตอกอู้ ดูเห่าลั่น หนังหยาบหนา ยานาบ ฉาบผิวมัน บางโรคขัน หลันโขก โวกเวกฮา ๏ ทำปรายตา ปลาตาย ในน้ำตื้น สะอื้นไห้ ไอ้หื่น ลึกหมื่นท่า เงินปึกหนา ป๋านึก ถึกหนูนา นุ่งผ้าบาง ผางบ้า ฆ่าข่มขืน-ลึก ตื้น หนา บาง-ไม่กระจ่างใจฤๅ แลนาบารนี ๚ะ๛ (ฮี่ฮี่) 23.09 น. ---------------------------------- ฯลฯ ------------------------------------- โดย: นกโก๊ก  วันที่: 17 ธันวาคม 2552 เวลา:23:14:20 น.   ----------------------------------------------------------------------------- จากคุณ : นกโก๊ก เขียนเมื่อ : 17 ธ.ค. 52 23:15:55

ความคิดเห็นที่ 6 สวัสดีครับ ทุกท่าน..                                                                             ... ลึก    ลึกหมอสั่งห้าม                 สะเทือนใจ        หมอสั่งนักหยุดไป             ดื่มเหล้า        กระผมก็หัวไว                   ตามสั่ง        เลิกดื่มนำมาเคล้า              กับข้าวแล้วกิน ตื้น    ตันก็แต่ต้น                      ปอกระเจา        หมูสับผสมเอา                  หน่อยน้อย        ผัดผัดผัดเบาเบา               หอมกรุ่น        หอมจวบน้ำลายย้อย          หยาดย้วยหยดยาว หนา  นุ่มและเนื้อนิ่ม                  สันใน        เพียงเหยาะซีอิ๊วใส            คลุกเคล้า        กะทะนำตั้งไฟ                  อ่อนอ่อน        ค่อยค่อยทอดนั่งเฝ้า          ละเลียดเหล้าใจเย็นเย็น อร่อยนา บาง  เฉียบเปรียบแผ่นผ้า            ชีฟอง       ปลาแล่กับผัดดอง              อร่อยล้ำ       น้ำลายจักเนืองนอง            หนุบหนับ       ต้องตักซ้ำหยิบซ้ำ              อยากย้ำทำเยอะ จักดี นะเอย ... จากคุณ : วลี.. เขียนเมื่อ : 18 ธ.ค. 52 00:38:21

ความคิดเห็นที่ 7 ลึกอีกลึกกว่านั้น...........คือใจ ตื้นตันพบเต็มให...........เก่าค้าง หนาหนาไม่ร่ำไร...........รินก่อน มือสั่น บางอ่อนหมดก็อ้าง........ต่อต้านไหหก นาทีทองห่วงนี้..............สำคัญ ริเล่นนับสิบพัน..............หมื่นถ้วน อ้วนผอมไม่กะสัน..........จริงแน่ อย่าท้อ หุ้นส่วนขายทองม้วน.......ค่าน้อยผิดราคา จากคุณ : ท่าราชวงศ์ เขียนเมื่อ : 18 ธ.ค. 52 07:31:17

ความคิดเห็นที่ 8   อรุณสวัสดิ์ครับ แวะมาอ่าน  อาศรม ฯ  ใจฐานะที่ได้ทำหน้าที่เป็น  รปภ. ( ชั่วคราว ) บรรยากาศเริ่มคึกคักแล้วครับ คห.ที่  3  คุณพลอยธนา  ploythana จริง ๆ แล้ว  ได้ตามอ่านบทกวีหลากหลายแนวของท่านผู้นี้ เขียนได้รื่นไหลและมีจินตนาการที่หลากหลายงดงาม  อีกท่านหนึ่ง ดังนั้น  หากจะบอกว่าไม่อนุญาตให้เขียนโคลง  แล้ว ย่อมเป็นการขัดต่อเจตนารมณ์ที่แน่วแน่มั่นของ  ของชาวอาศรม ฯ  อยู่มาก และที่สำคัญออกจะเป็นเผด็จการและถือว่าเป็นการปิดกั้นสิทธิเสรีภาพ  มากไปแล้ว  ครับ  ( ล้อเล่นนะครับ ) เพราะมีหลายท่านมักกล่าวว่า  กวีที่ดี  คือการบ่งชี้ความเป็นจริงในสังคม นอกเหนือจากการเขียนถึงฟากฟ้าพรรณนาสายลม  นั่งชมธรรมชาติเพียงอย่างเดียว ยินดีมากเลยที่ได้มาเยี่ยมเยียนและวางโคลงใว้ให้เป็นหลักเป็นฐาน ว่าแต่  รู้สึกว่า  โคลงบทนี้จะออกแนวเรียกร้องและฟ้องหาความเป็นธรรมหรือไม่  อย่างใด  ขอรับ คห.  ที่ 4 - 5  ครับ  ของท่านพี่ " นกโก๊ก " ได้มีโอกาสเห็นชื่อเสียงเรียงนาม  และ  ผลงานกานท์กวี  ของท่านพี่  ผู้นี้มาอย่างยาวนานและต่อเนื่อง ดังที่ได้เคยพูดใว้ครับว่า  มุมมองด้านชีวิตและความเป็นจริงในสังคม  ออกจะเป็นแนวที่ชัดเจนมาก  สำหรับท่านพี่  ผู้นี้ การใช้คำและภาษาแม่นยำ   โดยหากมองผิวเผินย่อมเพลิดเพลินจำเริญใจ  หากไตร่ตรองอรรถนัย  ย่อมได้สารัตถะประโยชน์  ครับ มาครานี้  ในรูป " โคลงผวน "  ที่ถนัด  ( แต่ผมเอง  ยังไม่อาจเขียนเลียนแบบบ้างเลย  เพราะดูเหมือนจะเกินความสามารถอยูมิใช่น้อย ) จึงได้แต่นั่งมองและจ้องแล้วจ้องอีก   ชื่นชมครับ คห. ที่  6  คุณ  วลี  ครับ ขอบคุณมากที่มาเยี่ยมเยียน  พร้อมด้วยบทโคลงที่ได้อารมณ์ผ่อนคลายอย่างมาก อ่านแล้วชื่นใจและชื่นชม  จริงจริงขอรับ ความอัศจรรย์ใจของการประพันธ์  นั่นคือ  การสามารถเปลี่ยนแปลงประเด็นและมุมมองได้อยากหลากหลายและทันทีทันใด มองเห็นได้จากบทกวี  ของท่านพี่  " วลี "  ผู้นี้  ครับ นำคำโคลงที่เป็น " กระทู้ต้นบาท "  " ลึก ตื้น หนา บาง "  มาเพิ่มเติมเสริมแต่งเปลี่ยนแปลงเนื้อหา  ได้อย่างช่ำชองชำนาญ ฉันทลักษณ์  แม่นยำ  ครับ  สามารถสลับสับเปลี่ยนไปมา  ยักซ้ายย้ายขวา  ได้ตามความตั้งใจจริง ๆ อ่านแล้วได้ความผ่อนคลายอย่างที่บอกครับ  และ  ขอชื่นชมยิ่ง คห.  ที่  7  คุณท่าราชวงศ์ เห็นผลงานของผู้นี้  มาหลายต่อหลายครั้ง  และได้อ่านเนื้อหาและจินตนาการอีกหลายคราว มุมมองออกจะเป็นแนวร่วมสมัยวัยอินเทรน ( ไม่ใช่ในรถไฟ  นะขอรับ ) มีความเคร่งครัด  ด้านฉันทลักษณ์  มาก  และนี่เองคือแนวทางและแผนที่ที่ผู้เขียนโคลงทุกคน  ได้ดำเนินเดินทางมาแล้ว  ตาวแนวนี้ครับ เมื่อเดินไปถึงจุดจุดหนึ่ง  การโยกซ้ายย้ายขวาเดินหน้าถอยหลัง  จะมีความเป็นอิสระมากขึ้น  ไม่อึดอัดเหมือนเดิม  ไม่ต้องระมัดระวังมากเหมือนเดิม คุณ " ท่าราชวงศ์ "  ก็กำลังเป็นแบบนั้นครับ บทโคลงบทนี้  เขียนได้ดีและแม่นยำ และได้ความสดชืน  มิใช่น้อย  ครับ ทักทายเพียงเท่านี้ก่อน และต้องมีงานมาก  และมากจริง ๆ รออยู่เบื้องหน้า ขอวางโคลงใว้  เป็นการลงหลักปักฐาน  สักบทครับ เขาเขินเนินแกร่งล้วน              มวลศิลา อาจสลักตามจินตนา               เลิศล้ำ อันความคิดปัญญา                 ตามฝึก  ฝนเฮย ถามอ่านเขียนเพียรย้ำ             คิดถ้วนจึงดี ฯ ขอบคุณทุกท่านครับ และจะขอบคุณมากยิ่งขึ้น ( หากเขียนโคลงใว้  หรือบทกวีใดใดก็ได้  สักบทสองบท  และ หลายหลายบท ) ใว้มาทำหน้าที่  รปภ.  ใหม่ครับ จากคุณ : นกมีหูหนูมีปีก (the darkknight) เขียนเมื่อ : 18 ธ.ค. 52 08:38:49

ความคิดเห็นที่ 9 ส. แสนสุขใจท่านรู้.............แนะนำ ม. มากค่ารับจดจำ..............ม่านซ้อง ค. ครรลองย่อมพบคำ.........หยุดย่อ ท้อผิด ม. มิตรมิ่งลิลิตฟ้อง.............ต่อร้องต่อรอง ร. เราคนไทยร่วมพื้น...........ปฐพี ป. ปลุกซึ่งคุณความดี..........หมั่นรู้ ภ. ภัยเงียบค่อนวิถี..............หลบซ่อน แอบงำ ข. ขับเคลื่อนกระแสสู้..........เรื่องนั้นโยงยาว จากคุณ : ท่าราชวงศ์ เขียนเมื่อ : 18 ธ.ค. 52 10:48:28

ความคิดเห็นที่ 10 ลึก   ลึกในบ้องไผ่           มีอะไร ตื้น   อยู่เห็นไวไว            กระทิข้น หนา  ชั้นบ่เฉไฉ              ข้าวนึ่ง นั้นแฮ บาง   แห่งดำก็บ่พ้น         เมล็ดน้อยถั่วดำ จากคุณ : แดงน้อย ณ อาศรมฯ (Little Red) เขียนเมื่อ : 18 ธ.ค. 52 11:27:03

ความคิดเห็นที่ 11   แวะมาอีกครา  เมื่อมีเวลานิดหน่อยครับ การเขียนโคลง  นอกเหนือจากมีรุปแบบฉันทลักษ์ที่มีการบังคับแบบตายตัว  ตามแบบแผนที่โบราณจารย์ท่านวางเอาใว้ โดยที่พูดกันติดปากและฝากให้ได้ติดหุ  เพื่อให้รับรู้จนติดใจ  ว่า " เอกเจ็ด  โทสี่ "  แล้ว ยังมีฉันทลักษ์ที่วิจิตรพิศดารกว่านั้นอีก  นั่นคือ  การแทนเอกด้วยคำตาย  เช่น  แม่  กก  กบ  กด  และอื่น ๆ ครับ   หรือแม้แต่การสลับที่ไปมาระหว่างเอกกับโท  ในวรรคแรกของบาทที่  1  เช่น  " เดินทางจนเนิ่นช้า         นานวัน "  เป็น  " เดินทางจนช้าเนิ่น        นานวัน "  และอื่น ๆ ซึ่งรายละเอียดต่าง ๆ ต้องรอให้ท่านผู้รู้ที่แวะเวียนในอาศรม ฯได้เมตตามาอรรถาธิบาย  อีกในโอกาสหน้าครับ  หรือไม่ก็ http://arsomklong.com/ ได้เห็น  คห.9  คุณ  " ท่าราชวงศ์ "  เขียนแล้ว  ออกจะชื่นชมครับ ได้อ่านเห็นแนวทางการวางคำและดำเนินตามแบบฉันทลักษณ์ได้ดี แต่อยากจะกระซิบหรือฝากใว้สักเล็กน้อย  ตามประสาผู้จะคุ้นเคยกันในโอกาสต่อไป  ว่า  " สร้อยโคลง "  นั้นเป็นสิ่งสำคัญในการเขียนโคลงครับ " สร้อยโคลง "  แต่โบราณ  ได้มีท่านผู้รู้เขียนและอธิบายใว้โดยมาก  จึงไม่ขอนำมากล่าวให้เยิ่นเย้อมากความ  ณ  ที่นี้ แต่อยากจะแปะแผนที่ใว้  เพื่อหากมีเวลาจะได้เข้าไปเยี่ยมเยียนและไขว่คว้าบางสิ่งบางอย่างกลับมา ผมก็เคยแอบเข้าไปครับ  และ  หากมองซ้ายมองขวาไม่มีใครเห็น  มักจะแอบเก็บและกอบเอาสิ่งต่าง ๆ ใน  "อาศรม ฯ "  นั้นติดไม้ติดมือมาเสมอ ๆ " สร้อยโคลง "  ที่คุณ  " ท่าราชวงศ์ "  ใช้หรือชอบใช้  เขาเรียกว่า " เจตนัง "  ครับ แปลได้ง่าย ๆ คือ  สร้อยโคลงที่เขียนตามใจ สร้อยโคลงที่เขียนตามใจนี้  มีกวีที่เก่งฉกาจหลายท่าน  ได้เขียนใว้มากต่อมาก  ดังเช่น  "คุณอังคาร  กัลยาณพงษ์ "  และท่านอื่น ๆ ก็ชอบเขียน คือเมื่อกวีท่านใดก้าวข้ามกามภพ  รูปภพ  และ  อรูปภพ  ได้และเข้าสู่ขั้นอุกฤษฏ์ แล้ว  มักใช้" สร้อยโคลงที่เป็นเจตนัง "  ครับ แต่ก่อนจะถึงขั้นนั้นได้  สร้อยโคลงที่มีมาแต่โบราณ  จึงเป็นเรื่องสำคัญอย่างมากที่เราจะหลงลืมหรือละเลยไม่ได้ ผมเองยังเผลอและลืมบ่อย ๆ แม้ว่าอายุจะยังน้อย ๆ อยู่ก็ตาม ดูที่คุณ " ท่าราชวงศ์ "  เขียน บทแรก  ครับ  " ค. ครรลองย่อมพบคำ.........หยุดย่อ ท้อผิด " สร้อยโคลงท้ายบาทนี้  คือ " ผิด "  ครับ  นี่คือ  " สร้อยโคลงที่เป็นเจตนัง ( ตามใจผู้เขียน ) " บทที่สอง  ครับ  " ภ. ภัยเงียบค่อนวิถี..............หลบซ่อน แอบงำ " สร้อยโคลงท้ายบาทนี้  คือ " งำ "  ครับ  นี่คือ  " สร้อยโคลงที่เป็นเจตนัง ( ตามใจผู้เขียน ) " ใจจิรง  ผมเห็นความลึกล้ำในการสื่อความหมายของคุณท่าราชวงศ์  บ้าง  ว่าเขียนอย่างลึกล้ำจริง  น่าชื่นชมจริงครับ หรือไม่ลองเข้าไปดูที่  อาศรม ฯ ในภาคก่อน ๆ ได้   ผมเองเคยอ่านบ้างแต่จำไม่ได้แล้วว่าอยู่ภาคไหนครับ  แต่ที่แน่ ๆ ที่  http://arsomklong.com/   และ  http://th.wikipedia.org/wiki/%E0%B9%82%E0%B8%84%E0%B8%A5%E0%B8%87%E0%B8%AA%E0%B8%B5%E0%B9%88%E0%B8%AA%E0%B8%B8%E0%B8%A0%E0%B8%B2%E0%B8%9E และที่อื่น ๆ อีกครับ  แต่เกินภูมิปัญญาที่ผมจะสามารถเดินทางไปสำรวจตรวจตราให้ทั่วถึงได้ ที่สำคัญ  ย่อมมีพ่อแม่พี่น้อง  ได้มาฝากถ้อยความน้ำคำดีดีมีประโยชน์อย่างแน่นอน เรียงคำดังสร้อยโซ่             สวมใจ เขียนบทคงบาทนัย           เนื่องนั้น หมายนำเพื่อโยงไย            ยังมิตร  สหายนา ( สร้อยโคลง  และ  มีอีกหลายแบบให้เลือกใช้  ตามความเเหมาะสมของเนื้อหาโคลงนั้น ๆ ครับ ) โคลงหลากหากยาวสั้น        ใช่ข้อควรฉงน ฯ หวังว่าคงได้มีโอกาสแลกเปลี่ยนทัศนคติกันอีกคราครับ ใว้มีเวลามาทักทายใหม่ครับ ด้วยไมตรีจิตอย่างสุดซึ้ง แก้ไขเมื่อ 18 ธ.ค. 52 12:20:05 แก้ไขเมื่อ 18 ธ.ค. 52 12:12:36 จากคุณ : นกมีหูหนูมีปีก (the darkknight) เขียนเมื่อ : 18 ธ.ค. 52 12:07:02

ความคิดเห็นที่ 12   มิทันมองเห็นคุณ " แดงน้อย ณ อาศรมฯ (Little Red) "  ครับ คห.ที่  10 ลึก   ลึกในบ้องไผ่           มีอะไร ตื้น   อยู่เห็นไวไว            กระทิข้น หนา  ชั้นบ่เฉไฉ              ข้าวนึ่ง นั้นแฮ บาง   แห่งดำก็บ่พ้น         เมล็ดน้อยถั่วดำ ฯ เขียนฮาจริงครับ  ทั่น นี่ก็เป็นอีกผู้หนึ่ง  ซึ่งมีฝีไม้ลายมือด้านโคลงอย่างฉกาจฉกรรจ์  ครับ ขอมื้อเที่ยงก่อน  ขอรับ แก้ไขเมื่อ 18 ธ.ค. 52 12:15:34 จากคุณ : นกมีหูหนูมีปีก (the darkknight) เขียนเมื่อ : 18 ธ.ค. 52 12:11:27

ความคิดเห็นที่ 13 ... ๏ ลึก.........ลึกสำนึกเร้น...............ลวงคน ตื้น............กลับลวงตาตน............ต่ำต้อย หนา..........กะโหลกอับจน............ตายจาก บาง..........ขณะเบือนบิดถ้อย.......บิดถ้อยขณะเบือนฯ ... แหะ แหะ สวัสดี ขอรับ จากคุณ : นายทิวา เขียนเมื่อ : 18 ธ.ค. 52 17:22:17

ความคิดเห็นที่ 14 ลึก. ลับจับสั่งซ้อม.........จริงเท็จ ตื้น. ส่งสายหัวเห็ด.........ล่องจุ๊น หนา.เกลือป่นผัดเผ็ด......เค็มแน่   บาง.ส่วนกระแสลุ้น........เล่นเส้นใหญ่กว่า ลึก. ล้ำคืนสู่ถ้ำ..............วังวน ตื้น. ตื่นระรัวรน..............โอ่แก้ หนา.พรานล่าหนังสน.......สูงค่า   บาง.แห่งสุราแท้.............เก่าค้างสิบปี ลึก. เตรียมกรอกใส่ข้าว....ขาวเหนียว ตื้น. ถั่วดำเม็ดเพียว..........คั่นชั้น หนา.ลำไผ่เปลือกเขียว......ตัดท่อน   บาง.ซ่อนกระทิคั้น............หนึ่งช้อนตักเทบน แก้ไขเมื่อ 18 ธ.ค. 52 20:25:25 จากคุณ : ท่าราชวงศ์ เขียนเมื่อ : 18 ธ.ค. 52 17:32:35

ความคิดเห็นที่ 15 ** จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 18 ธ.ค. 52 20:49:49

ความคิดเห็นที่ 16 20.40 น. ๏ ติดกัก ยักลึก ลุ้น ............ ยักษ์แทง 'ไฮโลว์'ฮา ติดกึก ยักตื้น แหยง ............ ยักษ์ย้าย     หนาหู เล่อตา ตะแคง ......... ถ้วยถูก เหลี่ยมฤๅ เซียนเขย่า บางกลิ๊กคล้าย .... ยักษ์รู้เหลี่ยมเต๋า ๚ะ๛ (คริคริ) 21.03 น. จากคุณ : นกโก๊ก เขียนเมื่อ : 18 ธ.ค. 52 21:17:44

ความคิดเห็นที่ 17 ... ... กระแสคราต่ำตื้น-...................เขินคลอง อันอดีตเคยหลากนอง..............แหล่งน้ำ ฤดูกาลกักมัวหมอง.................คลายมุ่น- หมกเวย วนเปลี่ยนแปลงเลศล้ำ.............ลับห้วงเหือดหาย ยามหมายแรงเรี่ยวนั้น..............ลึกนา ปรวนสลับเริงลีลา...................เร่งเร้า โรมรันมุ่งกรีฑา......................กราดท่วม หวนปรับตามกาลเข้า...............เคลื่อนคล้อยแปรผัน ไพรสัณฑ์หนาแน่นครึ้ม............คลุมดิน รากฉ่ำอุทกริน........................หล่อเลี้ยง วงจรอาบชีวิน........................หวังฝาก ใดฤา พลิกถ่วงทวนผาดเพี้ยง.............พร่อมพร้อผลาหาร บางการณ์ทุกข์ยากไร้...............กรำทน ดังธาตุธาราวน.......................หวาดแล้ง ปัจจัยปรับจำนน-....................โดยเหตุ ผลนา วัฏจักรกาลเสแสร้ง..................สั่งสร้าง,ทำลาย ……………………………………………………………. ……………………………………………………………. ... กระแสน้ำ ต่ำรื้น แลตื้นเขิน                             ดอนดินเถิน โผล่ล้ำ ย้ำเหือดหาย วงเวียนกาล ผ่านวิถี ที่กลับกลาย สู่แล้งร้าย ยากไร้ ในวังวน ... ... ยามไหลลึก ฮึกเหิม ซ้ำเติมต้อน- ตามยอกย้อน เชี่ยวกราก หลากท่วมล้น ทวนกระแส แปรโหม โถมทุกข์ทน ให้จำนน น้อมรับ ปรับชะตา ... ...  ด้วยต้นทุน พูนเพิ่ม เสริมกำไร ความเหนื่อยยาก ฝากไว้ ในดินฟ้า พลิกเปลี่ยนผัน นั้นง่าย ในพริบตา ทั้งอาสา ปกป้อง ด้วยสองมือ ... ... ยังหวังฟื้น ผืนดิน ทุกถิ่นหล้า อยู่ชั่วนา-ตาปี ที่ยึดถือ ผลกระทบ ประสบการณ์ ขานร่ำลือ ยากยุดยื้อ ธรรมชาติ สุดคาดเดา ... ……………………………………………………………. ……………………………………………………………. *** กลับมาเพิ่มเติม "บทกลอน" ที่เพิ่งแต่งเสร็จค่ะ *** แก้ไขเมื่อ 21 ธ.ค. 52 19:58:01 แก้ไขเมื่อ 18 ธ.ค. 52 23:56:35 จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 18 ธ.ค. 52 22:50:35

ความคิดเห็นที่ 18 สวัสดีพ่อแม่ข้า ลูกมาจ๊ะจ๋าแว้วจ้า อิอิ ไม่ทันอ่านกระทู้จ้า ขอเขียนเล่นแล่นไล้โลมรักสักรอยให้ใจสวยก่อนนะคร้าบบบบบท่านพี่พ่อ           ๑รอยรูปอินทร์หยาดฟ้า     ไป่เลือน โฉมแม่หยาดหทัยเตือน        อกเต้น โคลงกาพย์ร่ายมนต์เสมือน    ขลังจิต วอนลิลิตร่ายเน้น           นอบน้อมสู่ฉันท์ ๚        ๒เรียมโหยหาน่าช้ำ     ระกำพบ ร้างลิลิตวจีขบ            ขื่นไข้ ตรองวลียากนึกนบ         น้อมปราชญ์ ร้อยพร่าพร่ำช้ำไซร้      ไป่ต้องจินตัง๚        ๓วานลมยอกย้อนสู่     สมฤดี พจนร่ายสร้อยวิถี         ไป่ร้าง กราบพ่อแม่จ๋ามี         คำฝาก ฝังใฝ่ ปูลูกปีนป่ายห้าง         หดเหี้ยนคำสวย๚       ๔โคลงฉันท์พันผูกพ้อง     มิตรข้าไว้นา วาทกระหวัดหัถต์ภาษา       อย่าร้าง มาเร็วมะแม่มา                เกื้อก่อ ขอกู่ก้องปองค้าง        ย่างข้ามศกฉลอง๚    คำผิดคงมีมากตามความหยาบแห่งใจข้าน้อยขออภัย.... กราบพี่ๆน้องๆผองมิตรรัก แก้ไขเมื่อ 23 ธ.ค. 52 22:02:44 จากคุณ : จันทร์แห้ง (จันทร์แห้ง) เขียนเมื่อ : 19 ธ.ค. 52 05:40:40

ความคิดเห็นที่ 19   อรุณสวัสดิ์  ขอรับ  พ่อแม่พี่น้องทุกท่าน ได้มาเข้าเวรยามเพื่อทำหน้าที่  เป็น  รปภ.  อีกคราครั้ง บรรยากาสอบอุ่นและคึกคักจริง  ขอรับ ทั้งนี้และทั้งนั้น  ถือว่าพวกเรามีอุดมกานท์ เดียวกัน  ส่วนอุดมการณ์อื่น ๆ นั้น  ค่อย ๆ คุยกันบ้างก็ได้  อิอิ เริ่มทักทายก่อนเลยขอรับ คห. 13 คุณ " นายทิวา "  ผมพยายามจะเขียนห่าง ๆ กันใว้ครับ  เพราะอาจเปลี่ยนสถานะของท่านพี่ผู้นี้  ไป เห็นโคลงบทนี้   ๏ ลึก.........ลึกสำนึกเร้น...............ลวงคน ตื้น............กลับลวงตาตน............ต่ำต้อย หนา..........กะโหลกอับจน............ตายจาก บาง..........ขณะเบือนบิดถ้อย.......บิดถ้อยขณะเบือนฯ ช่างเป็นบทโคลงที่ลึกแสนล้ำสุด  ครับ หวังว่า  จักได้ชมเป็นขวัญตา  ในโอกาสต่อไป คห. 14 คุณ  ท่าราชวงศ์  เจ้าเก่าเยาวราช ได้มาวางโคลงใว้  ให้ตื่นตาตื่นใจ  อีกครา   มาคราวนี้  ( ตั้งใจ ) จะเว้นสร้อยโคลง  จึงเขียนได้แบบรวบรัดและจัดเจน  ได้อย่างน่าชื่นชมครับ โคลงที่เขียน  ฉีกแนวทางที่เป็น  กระทู้โคลงต้นบาท  ได้แบบมีอารมณ์สุนทรียภาพ  มากขอรับ เสมือนแปลงกระบี่น้อย  ให้เป็นหนุมาณชาญสมร  ได้อย่างน่าประหลาดใจ คห. 15  คุณ  สุนันยา  หญิงสาวผู้มาดมั่นและขยันเขียนบทกวี  อย่างหาตัวจับได้ยาก  แต่การเขียนได้ไพเราะจับใจนี่  ง่ายแสนง่ายจริง เขียนโคลงในแนวเศ้ราเคล้าน้ำตา  แต่ยังไม่วายแฝงลีลาใว้ด้วย ขอบคุณครับที่มาร่วมอุดมกานท์  เดียวกัน  ขอรับ คห.16  พี่ " นกโก๊ก "  มานั่งจ้องยักคิ้วหลิ่วตา  พร้อมกับวางโคลงที่มีลีลาเด็ดขาดบาดใจ เขียนโคลงได้กระฉับกระเฉงเร่งเร้าได้แบบนี้  น่าทึ่งและอึ้งจริง อ่านโคลงแล้ว  เชื่อว่า  ย่อมเป็นผู้ที่คำนวนตัวเลขและพยากรณ์ศาสตร์สี่เหลี่ยมน้อย ๆ ได้ดีทีเดียว  อิอิ เป็นโคลงที่ออกจะสดชื่นและบันดาลรอยยิ้มให้แก่ผู้อ่านได้ไม่ยากเย็น  ขอรับ คห.17  คุณพลอยธนา  มาในแนวของผู้อนุรักษ์ธรรมชาติ  ชาว  green peace  แน่นอน  ทำให้นึกถึง  think earth   ยิ่งช่วงนี้  มีการตื่นตัวเรื่องการรณรงค์การป้องกันการปล่อยสารเรืองแสงที่ไปทำลายชั้นบรรยากาศ  อันส่งผลให้เกิดสภาวะโลกร้อน   เป็นกรณีที่กำลังกล่าวขวัญกันอย่างมาก  และที่นำมาพูดนี้  สืบเนื่องจากการวิเคราะห์วิจัยการละลายของน้ำแข็ง  ที่  greenland  ( ชื่อบอกว่า  เป็นดินแดนสีเขียว  แต่ไม่มีสีเขียวสักนิด )   หรือแม้แต่ปรากฏการณ์ทางธรรมชาติที่ออกจะรุนแรงและบ่อยครั้งกว่าเดิม มีอดีต รอง ปธน.สหรัฐอเมริกา อัล กอร์  ผู้ได้รับรางวัลโนเบล  และรางวัลอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้องเรื่องของการรณรงค์ให้ประเทศต่าง ๆ และมวลมนุษยชาติหันมาตระหนักรู้และป้องกันอุบัติภัยทางธรรมชาติ  อย่างเร่งด่วน จึงเป็นที่มาของการประชุม ( ไม่ลับ ) ขั้นสุดยอด  ของผู้นำในประเทศต่าง ๆ ทั่วโลก ผู้นำไทย  นายอภิสิทธิ์  นายกรัฐมนตรี  พร้อมคณะก็ได้เดินทางไปร่วมประชุม  ที่  โคเปนเฮเก้นท์ ประเทศเดนมาร์ก  ด้วย  ( บังเอิญเหลือเกินที่ไปประชุมที่ประเทศที่เป็นชื่อเล่นของ ทั่น  นายก ฯ ) แต่แหล่งข่าว  หรือ  เหยี่ยวข่าวต่าง ๆ ในทุกแขนง  ก็มาประเมินว่า  ยังมีอีกหลายประเด็นที่ไม่คืบหน้าหรือนำไปสู่การพัฒนาและแก้ไขได้อย่างยั่งยืน  ครับ ทั้งนี้  กลุ่มประเทศที่ถือว่าเป็นอุปสรรคอย่างมากคือ  กลุ่มประเทศที่พัฒนาแล้ว  นั่นเอง หรือแม้แต่  ประเทศจีน  ซึ่งเป็นมหาอำนาจแห่งบูรพาทิศ  เพื่อบ้านที่แสนดีของเรา  ก็ปฏิเสธอย่างแข็งกร้าวที่จะไม่ยอมอนุญาตให้ผู้ใด  องค์กรใดใดเข้าไปตรวจสอบและสำรวจปริมาณการปล่อยก๊าซหรือสารที่ไปทำลายชั้นบรรยากาศ  อันเป็นต้นเหตุสำคัญของการทำให้เกิดสภาวโลกร้อนและอื่น ๆ ยังไม่รวมไปถึงมหาอำนาจด้านเศรษฐกิจและการเมืองต่าง ๆ ของโลก  เช่น  อเมริกา  เยอรมัน  ญี่ปุ่น  อิตาลี่  อังกฤษ  และอื่น ๆ ประเทศใหญ่ ๆ ก็ออกจะอิดออดที่จะประกาศแผนการป้องกันด้วย แต่ทำไปทำมา  จะชักจูงและแกมบีบบังคับให้ประเทศเล้ก ๆ รวมไปถึง  ประเทศไทย  มาตุภูมิของพวกเรา  ทำตามแผนแม่บทนั้น ๆ ครับ อะไร  สองมาตรฐานนี่หว่า  ครับ พอเท่านี้ก่อน  อิอิ  นี่คือ  อาศรม ฯ ชาวโคลง คุณพลอย  เขียนดีครับ  และ  ได้เนื้อหาที่ชัดเจนด้วย แต่ขอร้องว่า  อย่าไปเดินประท้วงหน้าการประชุมที่เดนมาร์ก  นะขอรับ  กระผมขอร้อง คห.18  คุณจันทร์แห้ง มาวางโคลงที่ทำให้ผมนั่งอ่านสองสามรอบได้  ในวันนี้ เป็นโคลงที่ใช้ภาษาได้แบบน่าตรองตามนั้น  คงใว้ซึ่งรูปแบบและบ่งบอกถึงความช่ำชองชำนาญแห่งการประพันธ์โคลง ภาษาโบราณ  ที่ไม่คุ้นหูคุ้นตา  แต่มีความหมายมาก  ถึงนำมาจับวางเพื่อสรรสร้างโคลงได้อย่างอัศจรรย์ใจ ขอชื่นชม  ขอรับ หวังเป็นอย่างยิ่งว่า  จักได้ชื่นชมบทกวีของทั่นพี่ ฯ อีกหลายหลายครั้ง ใว้มาทักทายใหม่ ขอรับ ขอขอบคุณทุกท่านที่มาเยี่ยมชมและฝากโคลงและบทกวีอื่น ๆ ใว้เป็นที่ระลึก ใว้มาเข้าเวร  ทำหน้าที่  รปภ.ใหม่  ขอรับ ขอลาไปก่อนพร้อม         จา                         รึก หากว่างย่อมเวียนตรึก     ตระหนัก                 ตื้น- ตันใจนัก จึงนึก             อยากบอก  จริง        หนา มวลมิตรแสนครึกครื้น    ทั่วบ้านสนั่น             บาง ฯ แก้ไขเมื่อ 19 ธ.ค. 52 12:11:36 แก้ไขเมื่อ 19 ธ.ค. 52 09:01:51 จากคุณ : นกมีหูหนูมีปีก (the darkknight) เขียนเมื่อ : 19 ธ.ค. 52 08:55:55

ความคิดเห็นที่ 20 ๑๑.๒๖ ลึกนักเกินหยั่งรู้...........คำคน หน้าอย่างลับหลังกล.....หลอกได้ ตื้นเขินจิตปลอมปน......จับยาก เกินกล่าวน้ำใจไร้.........โลกนี้หลงลืม หนานักกิเลสนี้............ใจมนุษย์ มักสิ่งสำคัญดุจ...........ค่าล้น บางคราวอ่อนไหวสุด....แสนกู่ คำกล่าวมีหาค้น...........แห่งห้วงจิตคน ๑๑.๓๔ จากคุณ : อาลีอา เขียนเมื่อ : 19 ธ.ค. 52 11:38:43

ความคิดเห็นที่ 21 ปัจจุบันโลกร้อน........แล"ลึก" ฮีโร่ขาดสำนึก..........บ่ง"ตื้น" "ห.นา'"ยกส่อตกตึก...จับเครื่อง "บาง"เรื่องยุเปรตฟื้น...ขุ่นแค้นข้องใจ จากคุณ : ท่าราชวงศ์ เขียนเมื่อ : 19 ธ.ค. 52 12:21:44

ความคิดเห็นที่ 22 ตื้น เขินจนอับด้วย...ปัญญา ลึก ถึงแก่นธรรมา...บ่เอื้อม บาง คนเสพเวลา...เปลืองเปล่า หนา นั่นกบาลเฉื้อม...ห่อหุ้มกิเลศนอ เวียนหัวแฮงค์ น้าวลี หนูโทรไปทำไมไม่รับ งอนน้าดีกว่าฟุ้ย นานๆ หนูจะนึกอยากโทรไปกวนซะทีหนึ่งดันไม่รับ คิดถึงพี่ยุทธด้วยเงียบหายไปเลย ไม่รู้งานยุ่งมากไหม ตั้งแต่ปลายกันยาปีแล้ว จนกระทั่งกันยาปีนี้ล่วงพ้นผ่านมา ยังไม่ได้เห็นหน้าจอมยุทธเมรัย จากคุณ : sugarhut เขียนเมื่อ : 19 ธ.ค. 52 15:12:58

ความคิดเห็นที่ 23 ... ... . . ลึก      ลับหลบเลี่ยงเร้น.........ลนลาน ตื้น      ต่ำตรึงตาวตาล..........ตกเตี้ย หนา    หนักเนิบนาบนาน-.......เนาเหนื่อย บาง    บ่อนเบียดบังเบี้ย.........บั่นเบี้ยวบิดเบือน ลบเลือนหลากเล่ห์รั้ง.............รอย                ลึก เตรียมตรวจตราตรองตรึก.......ตัก                  ตื้น แนะแนวหน่วงนำนึก..............นาเนก  นัย       หนา บำบัดบุญบาปปื้น.................แปดเปื้อนเบา    บาง จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 19 ธ.ค. 52 18:29:15

ความคิดเห็นที่ 24 ลึก  ลับซับซ้อนซ่อน...............เล่ห์กล ตื้น  เหลี่ยมพาส้บสน..............หักล้าง หนา แน่นแก่นใจคน..............ปนกิเลส บาง เหตุมองต่างด้าน.............สรุปเลี้ยวต่างผล ลึก   แสนลึกจืตเรัน..........ภายใน ตื้น  เปลือกนอกวาวใส..........ฉาบหน้า หนา  ทึบหนักครองใจ...........มัวขุ่น บาง  ขณะเปิดอ้า............ส่องรู้ประมาณหนา ... แก้ไขเมื่อ 19 ธ.ค. 52 19:31:30 จากคุณ : ลำน้ำ C เขียนเมื่อ : 19 ธ.ค. 52 19:17:14

ความคิดเห็นที่ 25   สวัสดี พ่อแม่พี่น้องทุกท่าน ขอรับ ได้เวลามาทำหน้าที่  รปภ  ประจำอาศรม ฯ ( ชั่วคราว )   เข้ามาอีกครั้ง  พบพ่อแม่พี่น้องหลายท่าน  ( ที่ผมเคยเห็นผลงานบ้าง ตามที่ต่าง ๆ ) ทักทายเลยครับ คห.  ที่ 20  คุณ อาลีอา เขียนโคลงกระทู้ ฯ  ได้แบบน่าตื่นตาตื่นใจ  จริง ออกแนวธรรมะและการพิพากษาอุปนิสัยใจคอของบุคคล ( ใดหนอ )  ได้แบบเด็ดเดี่ยวและจริงจัง  ครับ ผมเชื่อว่า  ใครก็ตามที่ผู้ถูกพาดพิงอ้างอิงถึง  อันเป็นสมการที่สำคัญแห่งโคลงกระทู้  นี้   หากไม่เสียวสะดุ้งหวาดหวั่น  ก็ต้องสะทกสะท้านยามนิทรา  เป็นแน่ ผมนึกแปลกใจมาก  ถึงมากยิ่งขึ้นว่า  กาลครั้งหนึ่งผมเคยเห็น คุณ ฯ ผู้นี้  เขีนบทกวีหวานและพริ้วไหว  มาก เหตุฉไนจึงพลิกบทบาทอย่างน่าประหลาดใจ โคลง ฯ  มาดมั่นแม่นยำมากครับ คห.  ที่ 21  คุณ  ท่าราชวงศ์  ครับ ผมพยายามอย่างมากที่จะนั่งอ่านและตีความ โคลงบทนี้  ขอรับ ยอมรับว่า  อาจต้องใช้สูตรการแปลงค่าและวิจารญาณในการทำความเข้าใจ อันเนื่องจากอรรถรสอันปรากฏในโคลง ฯ นี้  ไม่ธรรมดาเสียจริงขอรับ เลื่อมใส  เลื่อมใส คห.  ที่  22  คุณ  sugarhut  ครับ ทำไมเขียนโคลงได้แบบขัดกับชื่อเสียงเรียงนาม  จริง ชื่อของเจ้าของโคลง ฯ นี้  แสนจะหวาน  แต่เขียนโคลงได้ดีและออกแนวปรัชญาอันล้ำค่าด้วยค่าตระหนักรู้ดูจิตของมนุษย์ ลึกล้ำจริง  ขอรับ คห.  ที่  23  คุณ ploythana  ครับ มาอีกครั้ง  กับรูปแบบโคลงกระทู้ที่หลากหลายกว่าเดิม  เพิ่มดีกรีความเข้มข้น  ปนเรื่องราวที่มีสารัตถะ  มาก กระทู้ต้นบาท  ถูกจับไปอยู่ข้างหน้า  และ  สามรถนำมาอยู่ข้างหลัง  ได้อย่างกลมกลืน แบบนี้  เขาเรียกว่า  " ไตร่ตรองเบื้องหน้า  ตรวจตราเบื้องหลัง "  ขอรับ คห.  ที่ 24  คุณลำน้ำ c ได้วางโคลงที่เชี่ยวกรากมากด้วยอรรถรสอันหลั่งไหล  ดุจสายน้ำ( แยง ) c โคลงสองบท  นำผมอ่านและใคร่ครวญ  เป็นอย่างมาก นอกเหนือจากฉันทลักษณ์ที่แม่นยำราวเกาทันอันออกจากขุนพลผู้เกรียงไกร  แล้ว ยังได้เสพย์สารัตถานุสารัตถ์  อันลึกล้ำแฝงด้วยรสพระธรรมอันเพริศพิสุทธิ์  ยิ่ง ทั้งยังฝากรูปหยาดน้ำค้างอันใสพิสุทธิ์  ดุจเนือ้ความแห่งโคลงอันลือลั่น สองบทนี้ น่าชื่นชม และได้โปรดน้อมรับความนิยมจาก  ผู้เสพย์โคลง  ผู้นี้ด้วย  ขอรับ ขอบคุณพ่อแม่พี่น้อง  ทุกท่านที่มาเยี่ยมเยียน อีกครั้งขอรับ จริง ๆ นึกประหวั่นพรั่นพรึงเหมือนกัน  ว่า  การมาเป็นผู้เปิดอาศรม ฯ นี้  ยังไม่ทันได้รับฉันทานุมัติ  เลย แต่พอดีนึกถึง  คำแต่ดบราณว่า  " อันความเมตตาปราณี  จักมีใครบังคับก้หาไม่  หลั่งมาเองดุจน้ำฝน  อันชื่นใจ  จากฟากฟ้าสุราลัยสู่แดนดิน " พ่อแม่พี่น้อง ที่เป็นสมาชิกรุ่นลายคราม  และ  รุ่นงดงามยามแรกแย้ม  แห่งอาศรม ฯ นั้น  ย่อมเป็นเยี่ยงนี้  แน่นอน  ขอรับ แท้จริง  หวังเป็นอย่างยิ่งว่า  จักได้อ่านบทกวีและบทโคลง  ที่งดงามล้ำลึก  นั่นเอง ผมจึงไขว่คว้าหาความรู้  อันได้จากการอ่านบทโคลง ฯ ของทุกท่านนี้เอง  ขอรับ ใว้มีโอกาสมาทักทายอีกครั้งขอรับ ใครใครเปรื่องปราดพร้อม         ประสบการณ์ สรรพศาสตร์วิทยาการ             ฉกาจกล้า ทรงภูมิเพรียบปฎิภาณ              พยัต สุด  พิศาลเฮย งามจิตคงใจ อ้า                      อวดได้โดยธรรม ฯ กำราบเขลาขลาดด้วย              ดังประสงค์ พูนเพิ่มศาสตร์ธำรง                 เร่งรู้ มวลเหตุเลสนัยคง                   ควรคิด  พิจารณ์นา การอยู่เคียงผองผู้                   พิชญ์ได้ชาญเชาวน์ ฯ จากคุณ : นกมีหูหนูมีปีก (the darkknight) เขียนเมื่อ : 19 ธ.ค. 52 19:36:46

ความคิดเห็นที่ 26 . . . ลึก คราว ราวคึก ครั้ง.........เเรกเขียน ตื้น หล่น ตนลื่น เรียน.........ต่างรู้ หนา ศัพท์ นับษา เศียร.......แนบสุข บาง กร่อย บ่อยกลาง กู้......บาดเกล้าบานกลวง . . . . . สวัสดีทุกท่านค่ะ ขอบคุณสำหรับคำชม ที่อ่านเเล้วทำให้ตัวลอยค่ะ.. แก้ไขเมื่อ 29 ธ.ค. 52 21:10:29 แก้ไขเมื่อ 19 ธ.ค. 52 20:57:12 จากคุณ : อาลีอา เขียนเมื่อ : 19 ธ.ค. 52 20:55:13

ความคิดเห็นที่ 27 จากคุณ : วฤก เขียนเมื่อ : 20 ธ.ค. 52 00:33:43

ความคิดเห็นที่ 28 ลึก....แสงดาวหม่นเศร้า........หมองศรี ตื้น....พี่เมฆยอมพลี.............ห่มฟ้า หนา..ควรใช่เปรมปรีดิ์...........ใจซ่อน บาง..บ่งปมระย้า..................พึ่งฟ้าจำแลง จากคุณ : ท่าราชวงศ์ เขียนเมื่อ : 20 ธ.ค. 52 08:37:33

ความคิดเห็นที่ 29 ลึก...แลอาจพลาดพลั้ง..................ยอมถอย ตื้น...หลักผลักก็พลอย...................เพลี่ยงพล้ำ หนา..นึกตรึกตรองคอย..................หาเหตุ บาง..สิ่งบาปบุญค้ำ........................อยู่เพี้ยงรอผล สวัสดีผู้ร่วมกระทู้ทุกท่านค่ะ.. จากคุณ : คุณแม่ใจดี เขียนเมื่อ : 20 ธ.ค. 52 14:06:27

ความคิดเห็นที่ 30 ลึก-ซับลับศึกซ้อน......................แสนกล ตื้น-ขี่ตีขืนคน.............................คั่นไว้ หนา-แค้นแน่นขาชน....................ชวนสะบัด บุกเฮย บาง-ฤทธิ์บิดร่างได้......................สะเดาะด้วยชนผยอง ........................................................................ คารวะผู้เยี่ยมยุทธชาวอาศรมทุกๆท่านขอรับ เสกคาถาขอร่วมครึกครื้นด้วยโคลงผวนของผู้อ่อนด้อยในเชิงกวีขอรับ แก้ไขเมื่อ 20 ธ.ค. 52 15:05:37 จากคุณ : เสกคาถา เขียนเมื่อ : 20 ธ.ค. 52 14:52:40

ความคิดเห็นที่ 31   สวัสดี  ท่านพ่อแม่พี่น้อง  ทุกท่าน  ขอรับ ได้ถือโอกาสมาเข้าเวรยามเพื่อทำหน้าที่  รปภ.  ( ชั่วคราว ) มาครานี้  ได้อ่านโคลงดีดี  มากมายครับ  ขอทักทายก่อนเลย คห.  ที่  26  คุณ  อาลีอา  ครับ มาอีกครั้ง  พร้อมกับโคลงผวน  อันรวบรัดชัดเจน  มาก นอกเหนือจากความคมของโคลงที่มาส่งให้เห็นเป็นที่ชื่นใจ  แล้ว  ยังมีดอกทิวลิป ( ? ) สีเหลืองอ่อน ๆ ละมุนละไมและสีแสดสดใสพิไลล้ำ  ด้วยเช่นกัน  ครับ โคลงผวน  นั้น  ได้อ่านครั้งคราใดย่อมตื่นตาตื่นใจเสมอ ทั้งนี่  เนื่องจากโคลงผวนนั้น  นอกเหนือจากการที่ต้องเคร่วครัดชัดเจนเรื่องฉันทลักษณ์อันมีมาแต่โบราณ  แล้ว ยังต้องสรรหาคำมาเขียนด้วย  จริงอยู่คำไทยมีให้เลือกสรรหาพรรณนาตั้งมากมาย  แต่ส่วนมากเมื่อเข้าสู่กระบวนการ “ ผวน “  แล้ว  ที่ได้สารัตถะและมีความหมายจริง ๆ นั้น  น้อยยิ่งน้อย  ครับ ดังนั้น  การที่สามารถเขียนโคลงผวน  แล้วผวนแบบเข้าใจแจ่มแจ้งหรือ  สามารถแถลงถึงปรมัตถ์วัตถุประสงค์ขอผู้ประพันธ์ได้  นั้น  ยิ่งควรนิยมชื่นชมจริง ๆ “ คุณ อาลีอา “  เขียนโคลงผวน  ได้ในลักษณ์ที่เขียนไว้เบื้องต้น  ขอรับ โคลงผวน  ที่นิยมกันโดยมากในอดีตถึงปัจจุบันนั้น  มีท่านผู้รู้หลายท่านกล่าวว่า  ต้นเหตุสำคัญมาจาก ท่าน “ สุนทรภู่ “  บรมครูด้านกานท์กวี  นั้นเอง สืบเนื่องมาจาก  การที่  ท่านสุนทรภู่  ได้ถูกกวีรุ่นเก่าคราวเจ้าคุณปู่และผู้รอบรู้วัยสะรุ่น  มาดูหมิ่นถิ่นแคลนแถมดูถูกสบประมาทด้วยคำปรามาศเหยียดหยามว่า  เขียนเป็นแต่กลอนตลาด  ไม่บังอาจสามารถเขียนโคลงได้ โห  หากผู้เป็นผู้ใดใครผู้หนึ่ง  ซึ่งยังไม่เข้าถึงอมตมหานิพพานหรือเข้าสู่ฌานนิโรธสมาบัติแล้ว   หากไม่สะดุ้งหวาดหวั่นหรือจิตไม่สะท้านสั่นคลอน  ก็คงต้องตีอกชกลม  หรือ  ต้องนั่งขู่ข่มปฏิฆะเป็นแน่แท้ จู่ ๆ มีคนมาแหย่เสือหลับ  มาจับหนวดราชสีห์  มาแย่งไม้ไผ่จากหมีแพนด้า  ทนได้ให้รู้ไป ท่าน “ สุนทรภู่ “  เลยเขียน  โคลงผวน  สวนกลับทันที  ว่า           ๏ เฉน็งไอ จึ่งเว้า             วู่กา เผ้าแก่ทู่           รูกับกาว เมิงแต่ยา          มู่ไร้           ปิดเซ็นจะมู่ซา               เคราทู่ นี่เฮย           เฉะแต่จะตอบให้            ช่วยมี้พมังระณอ ฯ           (๏ ไฉนเอ็งจึ่งเว้า            ว่ากู ผู้แก่เฒ่า             ราวกับกูมาแต่เยิง         ไม่รู้             เป็นศิษย์จะมาสู้            ครูเฒ่า             ชอบแต่จะเตะให้           ชีพม้วยมรณัง ฯ ) บางแห่งว่า             ๏ เฉน็งไอมาเวิ่งเว้า         วู่กา              รูกับกาวเมิงแต่ยา           มู่ไร้              ปิดเซ็นจะมู่ซา               เคราทู่              เฉะแต่จะตอบห้วยไม้      หลิ่งกล้นกลนถนาง ฯ              (๏ ไฉนเอ็งจึ่งเว้า             ว่ากู               ราวกับกูมาแต่เยิง           ไม่รู้               เป็นศิษย์จะมาสู้              ครูเฒ่า               ชอบแต่จะเตะให้ม้วย        หล่นกลิ้งกลางถนน ฯ ) บางแห่ง  ว่า               ๏ เฉน็งไอจึ่งเว้า               วู่กา                รูกับกาวเมิงแต่ยา            มู่ไร้                ปิดเซ็นจะมู่ซา                เคราทู่                เดะพ่อเตี๋ยวหิ้นใด้            มอดม้วยมังรณอฯ                (๏ไฉนเอ็งจึ่งเว้า              ว่ากู                  ราวกับกูมาแต่เยิง           ไม่รู้                  เป็นศิษย์จะมาสู้              ครูเฒ่า                  เดี๋ยวพ่อเตะให้ดิ้น            มอดม้วยมรณังฯ ) มีต่อครับ จากคุณ : นกมีหูหนูมีปีก (the darkknight) เขียนเมื่อ : 20 ธ.ค. 52 17:19:46

ความคิดเห็นที่ 32 ลึกลงลึกล่วงล้ำ...........นรกภูมิ ตื้นต่อมตัดบัวตูม..........เพื่อไหว้ หนานาน่วมฟักฟูม........นาใหม่ บางบ่มกิเลสไซร้..........อย่าไว้เชียวนา ลึกโคถึกพร่างพร้อม......เตรียมตัว ตื้นหวั่นวิตกกลัว...........ตั้งท้อง หนาคือส่วนมืดมัว.........ตาตี่ บางร่วมสังคมร้อง.........ทำแท้งหมอหมา จากคุณ : ท่าราชวงศ์ เขียนเมื่อ : 20 ธ.ค. 52 17:20:30

ความคิดเห็นที่ 33   โดยมีท่านผู้รู้  ( หลายท่าน )  กล่าวว่า  ผู้ที่ดูถูกนั้น  คือ  นายนรินทรธิเบศร ( อิน )  ผู้เขียน “ นิราศนรินทร์ “  อันลือลั่น  ที่มวลผู้นิยมชื่นชมโคลงทุกผู้ทุกนาม  ต้องอ่าน จึงเป็นที่มาของคำพูดที่ว่า ( ผมว่าเอง  อิอิ )  “ หากไม่ได้อ่านนิราศนรินทร์  ย่อมอาจเสื่อมสิ้นโวหารโคลง “ แม้  กระผมก็ยังอ่านไม่จบเสียที  ขอรับ ไหน ๆ ก็มีการพาดพิงมามากมายแล้ว  ขอพร่ำอีกสักนิด   ท่านผู้รู้โดยมาก  มักพูดกรอกโสตประสาทผมเสมอมา  ตั้งแต่มัธยมจนอุดมศึกษา  จนใกล้จะเลยวัยสดใสวัยอินเทรน  แล้ว จนผมเองก็ยังนั่งเข้าใจเสมอว่า  “ นิราศนรินทร์ “  นั้น  ประพันธ์โดย  นายนรินทรธิเบศร  ( อิน )  เมื่อปี  พ.ศ.2352  เมื่อคราวตามเสด็จกรมพระราชวังบวรมหาเสนานุรักษ์  ไปในสงครามรบกับพม่า การที่ว่า  “ นิราศนรินทร์ “  นั้น  เขียนโดย  นายนรินทรธิเบศร ( อิน )  ผู้น้อมรับโดยดุษฎียภาพ  ขอรับ  ไม่มีความฉงนสนเท่ห์หรือเก้เก้กังกัง  นั่งกังขาสงสัยแต่อย่างใด  ทั้งสิ้น แต่  ผมยังแย้งในใจอย่างเงียบเชียบ  คนเดียวว่า  ในเมื่อ  ล้นเล้า ฯ  ร.1  เสด็จสวรรคต  7  ก.ย.  2352  ล้นเกล้า ฯ ร. 2  เสด็จครองราชย์  7  ก.ย. 2352   แล้ว  สมเด็จ ฯ  วังหน้า  ยังเสด็จออกไปรบในสมัยนั้นด้วยหรือ ?  ทำไมไม่อยู่จัดการหรือสนองงานต่าง ๆ   และ  ท่าน  นายนริทร ฯ  ผู้นั้น  ตามเสด็จไปด้วยหรือ ?  แล้ว  เขียนนิราศ ฯ  ในปีนี้หรือ ? ในคำนำนั้น ( กระทรวงศึกษาธิการ ครั้งเป็น  กระทรวงธรรมการ )  เขียนไว้จนใครใครต่างเข้าใจตามนั้นว่า   .........นายนรินทรธิเบศ  ชื่อเดิม  อิน  รับราชการเป็นมหาดเล็กฝ่ายพระราชวังบวร ( กรมพระราชวังบวรมหาเสนานุรักษ์  วังหน้า  ล้นเกล้า ร.1 )  จนได้รับพระราชทานบรรดาศักดิ์  เป็น  นายนรินทรธิเบศร์  แต่งหนังสือเล่มนี้ ( นิราศนรินทร์ )  เมื่อคราวตามเสด็จ  สมเด็จพระบวรราชเจ้ามหาเสนานุรักษ์  เสด็จยกทัพหลวงไปปราบพม่าข้าศึก  ซึ่งยกมีตีเมืองถลางและชุมพร  เมื่อต้น  รัชการที่  3  ในปีมะเส็ง  พ.ศ.2352  ??????  ( ในเมื่อ  ล้นเล้า ฯ  ร.1  เสด็จสวรรคต  7  ก.ย.  2352  ล้นเกล้า ฯ ร. 2  เสด็จครองราชย์  7  ก.ย. 2352   ) หนังสือเล่มนี้  จึงเรียกนามตามชื่อผู้แต่ง  ว่า  “ นิราศนรินทร์ “  ........ครับ นอกเหนือจากคำนำที่มีการสับสนอลหม่านกันเอง  ในส่วนของ  พ.ศ.และเรื่องราวต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นจริงจริงในสมัยนั้น   อันเป็นที่ถกเถียงกันโดยส่วนมากจนหน้าดำฮำแดง  ทั้งทั้งที่ต่างฝ่ายต่างก็เกิดไม่ทันยุคทันเหตุการณ์แล้ว   แต่บางทั่นยังนั่งเทียนเขียนได้เป็นคุ้งเป็นแคว  ทั้งใหญ่และน้อย แต่ที่พอจะอ้างอิงได้บ้างครับ  นั่นคือ  หนังสือ  “ ไทยรบพม่า “  ซึ่งเป็น  พระนิพนธ์  ใน  สมเด็จกรมพระยาดำรงราชานุภาพ  ( ทรงเป็นพระราชโอรสองค์ที่ ๕๗ ในพระบาทสมเด็จ พระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว เจ้าจอมมารดาชุ่ม ธิดาพระอัพภันตริกามาตย์ (ดิศ) ต้นสกุล"โรจนดิศ" เป็นเจ้าจอมมารดา  )   ได้ทรงนิพนธ์ไว้ในความตอนหนึ่ง  ซึ่งได้พาดพิงอ้างอิงถึง  นายนิรนทรธิเบศร ( อิน )  ไว้ว่า   .....” กรมพระราชวังบวรเสนานุรักษ์  เสด็จยกออกจากรุงเทพ ฯ เมื่อ  ณ  วันอังคาร  เดือนอ้าย  ขึ้น  13  ค่ำ  เวลานั้นมรสุมจะลงเสียแล้ว  เสด็จโดยชลมารคได้เพียงเมืองเพชรบุรี  “ หนังสือ  เล่มเดียวกันนี้  กล่าวไว้อีกว่า   “ นายนรินทรธิเบศร ( นรินทร  อิน )  แต่งโคลงนิราศที่นับถือกันนักเมื่อไปตามเสด็จคราวนี้ “ เมื่อเราท่าน  ได้อ่านนิราศแล้ว  พิจารณาไต่ตรองตามนั้น  ขอรับ  ถึงรายละเอียดการเดินทัพจับศึกอันเป็นที่มาของ “ นิราศนรินทร์ “  อันเลิศพิภพจบหล้า  แล้ว จะถึงโคลงบทหนึ่งว่า ถึงตระนาวตระหน่ำซ้ำ      สงสาร อรเอย จรศึกโศกมานาน             เนิ่นช้า เดินดงท่งทางละหาน       หิมเวศ สารสั่งทุกหย่อมหญ้า        ย่านน้ำลานาง จากคุณ : นกมีหูหนูมีปีก (the darkknight) เขียนเมื่อ : 20 ธ.ค. 52 17:20:58

ความคิดเห็นที่ 34   ผมเลยขออนุญาตคัดลอก  ข้อความมาจากhttp://gotoknow.org/blog/2etc/169258 ความว่า... เพราะฉะนั้นนิราศนรินทร จึงไม่ควรแต่งในปีพุทธศักราช 2352 เพราะเมืองตระนาวศรีไม่ได้เป็นของไทยแล้วหากแต่เป็นของพม่าซึ่งยึดจากไทยไปตั้งแต่ปีพุทธศักราช 2336 ความสัมพันธ์ระหว่างไทยกับทะวาย ตระนาวศรี และมะริด ตามหลักฐานที่ปรากฏในประวัติศาสตร์มีดังนี้ 1.พุทธศักราช 2330 รัชกาลที่ 1 เสด็จไปตีเมืองทะวายทางด้านกาญจนบุรี (แม่น้ำน้อย) แต่ไทยตีเมืองทะวายไม่ได้ต้องยกทัพกลับ การรบครั้งนี้ไม่มีการยกทัพไปทางตระนาวศรีและมะริดอย่างใด ดังนั้น นิราศนรินทร จึงไม่ได้แต่งในปีนี้ แต่ในปีนี้พระยาตรังคภูมาภิบาล ได้แต่งโคลงดั้นนิราศตามเสด็จทัพลำน้ำน้อย ขึ้น 2.พุทธศักราช 2335 ไทยไปช่วยป้องกันพม่าที่จะมาตีเมืองทะวายซึ่งยอมเข้ามาสวามิภักดิ์กับไทยในปี 2334 รัชกาลที่ 1 และกรมพระราชวังบวรเสด็จยกทัพออกไปทางเดียวคือทางเมืองกาญจนบุรี ด้านแม่น้ำน้อย เช่นคราวที่แล้ว สงครามนี้เป็นสงครามกันเมือง ไม่ใช่ตีหรือปราบเมืองทะวาย ดังนั้นนิราศนินทรจึงไม่ได้แต่งในปีนี้ ฉะนั้นข้อสันนิษฐานเดิมที่ว่า "นายนรินทรธิเบศร์ แต่งหนังสือเล่มนี้เมื่อคราวเสด็จตามสมเด็จพระบวรราชเจ้า มหาเสนานุรักษ์ เสด็จยกกองทัพหลวงไปปราบพม่าข้าศึกซึ่งยกลงมาตีเมืองถลางและเมืองชุมพร เมื่อต้นรัชกาลที่ 2 ในปีมะเส็ง พ.ศ. 2352" จึงเป็นอันตกไป เพราะ ในสมัยรัชกาลที่ 2 ไม่ได้มีการยกทัพไปตีเมืองทะวาย หากแต่สงครามเมืองทะวายนี้ ได้เกิดขึ้นในรัชกาลที่ 1 เมื่อปี พ.ศ.2336 เหตุเพราะไทยคิดจะตีเมืองอังวะ จึงยกทัพบกไปทางเมืองกาญจนบุรี ด้านแม่น้ำน้อย รัชกาลที่ 1 ทรงเป็นจอมทัพ ส่วนทัพเรือ กรมพระราชวังบวร ฯ ทรงควบคุม ตอนเริ่มแรกเสด็จออกไปเร่งรัดเรือ ที่ด่านสิงขร จากนั้นเสด็จไปที่เมืองชุมพร ควบคุมอยู่ทางเมืองกระบุรี และฝั่งตะวันตก เพื่อยกไปทางเมืองตระนาวศรี และเมืองมะริด การรบครั้งนี้กองทัพเรือด้านด่านสิงขรจะต้องเคลื่อนไปตามลำน้ำตระนาวศรี และผู้แต่งนิราศนรินทร์คงร่วมไปกับกองทัพในครั้งนี้ด้วย “ ตามนี้  เลยครับ  หากท่านผู้ใดมีนัยยะแต่งต่างหรือมีเหตุผลมาอ้างอิงได้ดี  ผู้น้อยน้อมรับ ที่ยอมรับได้แน่นอน  คือ  นิราศนรินทร์  นั้น  แต่งขึ้นโดย  นายนรินทรธิเบศร  ( อิน )   ที่ยังกังขาและออกจะแย้งอยู่ในใจคือ   1. ปีพ.ศ.ที่แต่งนิราศ ฯ  กระผมเอง  เข้าใจอย่างมั่นคงว่า  คงแต่งในระหว่าง  พ.ศ.2336  เป็นต้นมา  เพราะสงครามเมืองทวาย  อันมีกล่าวในนิราศ ฯ  นี้  เกิดขึ้น  ในปี  พ.ศ.2336  ครับ  และ  ย่อมแต่งก่อนก่อน  พ.ศ.2352  แน่นอน   ถูกผิดอย่างไร  ย่อมต้องนำไปใคร่ครวญและหาหลักฐานมาอ้างอิงในคราต่อไป  ขอรับ 2. สถานที่แต่งนิราศ 3. นายนรินทรธิเบศร  ( อิน )  ผู้ที่แต่งนิราศ ฯ  อันลือลั่นนี้  เป็นผู้ที่ปรามาสท่านสุนทรภู่  ว่าเขียนโคลงไม่เป็น  จนทำให้เกิด  ต้นกำเนิดแห่ง “ โคลงผวน “   ใช่หรือไม่ ความฉงนข้อนี้  หากดูประวัติของท่านสุนทรภู่  แล้ว  ว่าท่าน  เกิดวันจันทร์ เดือน 8 ขึ้น 1 ค่ำ ปีมะเมีย จุลศักราช 1148 เวลา 2 โมงเช้า หรือตรงกับวันที่ 26 มิถุนายน พ.ศ. 2329 เวลา 8.00 น.  ในต้นรัชกาล  ที่  1 ท่าน ถึงแก่มรณกรรมใน พ.ศ. 2398 รวมอายุได้ 70 ปี แต่  นายนรินทรธิเบศร์  ( อิน )  ผู้ที่แต่งนิราศ “ นรินทร์ “  อันลือลั่นนี้  ถึงแก่กรรมเมื่อ  พ.ศ.2356 – 2357  ( โดยการบันทึกของ พระยาอาณาจักรบริบาล )   ครับ  ดังนี้    และ  หลังจากนั้น  ท่านก็ได้แต่ง  นิราศสุพรรณ (ประมาณ พ.ศ. 2374)  โดยแต่งเมื่อครั้งยังบวชอยู่ และไปค้นหายาอายุวัฒนะที่จังหวัดสุพรรณบุรี ที่กล่าวว่า  นิราศสุพรรณ  เขียนทีหลัง  การถูกผู้อื่นดูหมิ่นถิ่นแคลนเรื่องการเขียนโคลง  และ  เป็นที่มาของโคลงผวน  นั้น หากท่าน  เขียนนิราศ ฯ ก่อน  ย่อมไม่มีใครสามารถดูถูกได้แน่นอน  เพราะเนื่องจากนิราศสุพรรณ  นั้น  แสนจะงดงามและพรั่งพร้อมครบถ้วนด้วยฉันทลักษณ์และอรรถรส  แห่งโคลงทุกประการ   จนอาจจะกล่าวได้ว่า  เป็นงานประพันธ์  ด้าน  โคลงที่หาตัวจับยากยิ่งเช่นกัน เป็นผลงานเรื่องเดียวของสุนทรภู่ที่แต่งเป็นโคลง   ครับ ที่มาที่ไป นั้นส่วนหนึ่งมีท่านผู้รู้กล่าวว่า  เขียนขึ้นหลังจากที่ถูกปรามาศ  นั่นเอง  เมื่อนับปีแล้ว  ถือว่า  ผู้ที่ถูกพาดพิงคือ  นายนรินทรธิเบศร  ( อิน )  ที่หลายคนถูกกล่าวหาว่า  เป็นผู้ดูถูกนั้น  เสียชีวิตไปแล้ว  ครับ  เมื่อปี  พ.ศ.2356-2357  ( พระยาอาณาจักรบริบาล ว่าไว้ )  เมื่อนับปีนับเดือนแล้ว  เมื่อ  ท่าน  นายนรินทรธิเบศ ( อิน )  ถึงแก่อสัญกรรม  เมื่อ  อายุ  54 – 55  ปี  ดังกล่าว  ในขณะนั้น  ท่านสุนทรภู่  เพิ่งย่างเข้าสู่วัยฉกรรจ์  อายุได้  27 – 28  ปี  อายุอานาม  ก็ไล่เลี่ยพอๆ กับผมตอนนี้  เองขอรับ  อิอิ โดยท่านสุนทรภู่  กล่าวถึงตนเองว่า  เป็น  “ เคราทู่  ครูเฒ่า “  นั่นหมายถึงว่า  ท่านอายุมากกว่าคนที่ดูถูกท่าน  เป็นแน่ เมื่อเป็นเช่นนี้  หากเทียบวันเดินปีเกิด  happy  birthday  ของทั้งสองท่านแล้ว นายนรินทรธิเบศร  ( อิน )  นั้น  เกิดในสมัยพระเจ้ากรุงธนบุรี  พ.ศ. 2302 - 2303เสียชีวิตเมื่อ  พ.ศ.2356-2356  ในรัชชสมัย  ล้นเกล้า ฯ  รัชกาลที่  2  สิริอายุได้  54  ปี  ครับ  ( ปรากฏในการบันทึกของ  พระยาอาณาจักรบริบาล  ในสมัยรัชกาลที่ 6 - 7 ท่าน  นรินทรธิเบศ ( อิน )  ผู้เก่งฉกาจเกียรติประวัติกระเดื่องนาม  ผู้นี้  มีอายุมากกว่า  ท่านสุนทรภู่  ครับ ดังนั้น  การที่มีใครหลายคน  ที่เคยเข้าใจว่า  ที่มาของโคลงผวน  ของสุนทรภู่  คือ  คำดูถูกของ  นายนรินทรธิเบศ  นี้ถือว่าเป็นการพิพากษาโดยปราศจากหลักฐานอันนำไปสู่การเข้าใจแบบค่อนข้างผิดพลาดคลาดเคลื่อน  ขอรับ   ผมเอง  แม้ไม่ขอคิดใหม่ทำใหม่  แต่ขอพยายามคลายข้อสงสัยของตนเอง  แบบนี้  จ๊า เขียนมามากมาย  ถึงเรื่อง  โคลงผวน  ของคุณ  อาลีอา   ทำให้ผม  เสมือนเป็น  โน้ตอุดม  ถ่มล้ำลายใส่ไมโครโฟน  ให้ผู้คนฮาสะนั่นเมือง  ได้ตั้งหลายสิบรอบ  เปรียบเป็นน้ำท่วมทุ่งผักบุ้งโหรงเหรง  ก็ไม่ปาน  เสียแล้ว สรุปว่า  ขอชื่นชม  คุณ  เจ้าของโคลงผวน  “ อาลีอา “  ครับ ส่วนถูกผิดอย่างไร  มอบความชอบให้ผม  มอบความผิดให้คุณ “ อาลีอา “  ในฐานะ  ผู้เป็นต้นเหตุสำคัญ  ที่ชักนำไปสู่การทำให้ผมเขียนเยิ่นเย้อมากความจนเข้ารกเข้าพงษ์   งุนงงต่อพงศาวดาร  อิอิ คห.  ที่  27  คุณ  วฤก  ครับ ท่านผู้นี้  ( หลายคนเรียกว่า  คุณหมอ ? )  เป็นผู้ที่ผมชอบเข้าไปอ่านบทกวีเสมอเสมอ ยิ่งตอนรำลึกนึกถึงใครสักคน  แล้ว  ยังต้องเคยแอบไปซึมซับอารมณ์ด้วยบทกวีที่มากด้วยความหมาย ทั้งคนอ่านแบะคนที่อยากให้อีกคนรับรู้  หากไม่หวั่นไหวใจสั่นคลอน  ก็เกินไปแล้ว ผมเองก็เป็นแบบนี้  ขอรับ บทกวีในทุกประเภท  เท่าที่ผมเห็นฝีมือและจินตนาการ  จัดว่า  เยี่ยมยุทธและใช้คำสวยงามพริ้วไหวได้อารมณ์มาก มาฝากโคลงที่แสนไพเราะไว้ให้ชมต่างหน้า  หวานซึ้งตรึงใจครับ ผมนั่งอ่านหลายรอบมาก  แต่ยังดีที่ไม่เก็บค่าชม  มิฉะนั้น  การที่อ่านหลายหลายรอบ  คงเสียเงินไปหลายอัฐ   ขอบคุณ  และ  ได้โปรดน้อมรับความชื่นชมนิยมจาก  กระผมด้วย  ขอรับ คห.  ที่  28  คุณท่าราชวงศ์   มาฝากโคลงไว้  และ  เริ่มฉายแสงแห่งความเด็ดเดี่ยวและแม่นยำ  ให้ปรากฏ เสมือนโคลงที่บ่งบอกถึงการพัฒนาการอย่างยั่งยืน  อันนำไปสู่ความสว่างกระจ่างจินตนาการ   ขอชื่นชม  ครับ คห.  ที่  29  คุณแม่ใจดี  ครับ ผมยังซาบซึ้งในน้ำใจ  ที่เคยส่งข้อความที่ดีและมีน้ำใจ  ให้เมื่อคราก่อน นับแต่นั้น  ผมเองก็ระมัดระวัง  ในแบบที่คุณแม่ใจดี  เมตตาชี้แนะ  ขอรับ ได้มาเขียนโคลงไว้  หนึ่งบท  ด้วย เขียนเพราะและดีมาก ๆ แม่นยำและรวบรัดชัดเจนครับ จริง ๆ ชอบทุกบาททุกคำของโคลง ฯ  บทนี้  แต่ที่ชอบมากเป็นพิเศษ  คือ “ บาง..สิ่งบาปบุญค้ำ........................อยู่เพี้ยงรอผล ”   ไว้วันหน้าวันหลัง  ขออนุญาตจำเอาไว้ใช้บ้าง  นะขอรับ คห.  ที่  30  คุณเสกคาถา  ครับ เห็นโคลงบทนี้  ของคุณเสกคาถา  จอมขมังเวทย์ เขียนแบบลึกลับซับซ้อน  และ  รวบรัดจัดเจน  จริง ๆ จักมีขุนโคลงกี่มากน้อย  ที่สามารถจับอักขรามาเป็นอาวุธ  ได้เยี่ยงนี้ จัดสรรคำและวางโคลงได้แม่นยำตามใจผู้ประพันธ์  จริงจริง  ครับ ในภาษาไทย  มีคำให้ใช้มากมายจริง ๆ แต่เมื่อนำมาเรียงโดยต่างกรรมต่างวาระ  ต่างสถานะต่างหน้าที่ และที่สำคัญ  ต่างจินตนาการต่างปฎิภาณไหวพริบแล้ว  ไยจึงน่าอัศจรรย์ใจจริงจริง คุณ  เสกคาถา  ทำให้กระผม  เห็นความดังนั้น  จริง ๆ ขอรับ ทักทายสั้น ๆ ( ????? )  เท่านี้ก่อน ผิดถูกประการใดได้โปรดชี้แนะ  ด้วยขอรับ และหากมาแล้ว  ไม่ฝากโคลงไว้บ้าง  เดี๋ยวผิดกฎกติกามารยาท  ผู้ทำหน้าที่  เวรยาม  รปภ.  ประจำอาศรม ฯ  ( ชั่วคราว )  ครับ กำเนิดมาแต่เบื้อง   บุพพกรรม ดีชั่วตามหนุนนำ     เนื่องนั้น กอปรกิจสุจริตดำ-  เนินสู่  เจริญนา ทุจริตคงบีบคั้น       อยู่ร้อนนอนหนาว ฯ กรรมดีมีเนิ่นช้า       เร็วไว ตามส่งผลอวยชัย   เลิศล้ำ กรรมเลวชั่วปานใด   ดลฉับ  พลันแฮ บางสิ่งนานเนิ่นย้ำ    ใช่พ้นกรรมผอง ฯ จากคุณ : นกมีหูหนูมีปีก (the darkknight) เขียนเมื่อ : 20 ธ.ค. 52 17:21:30

ความคิดเห็นที่ 35   อ้าว  มิทันเห็น  คห.  ที่  32  คุณ  ท่าราชวงศ์ มาในแนวที่กระตุ้นเตือนใจสังคม  ครับ เขีนโคลงแบบเชี่ยวกรากมากด้วยความหมาย  จริง ลึก  ปานสายน้ำเชี่ยว       ชลธาร ตื้น  พจน์อรรถรสสาส์น    สฤษดิ์ล้ำ หนา  แน่นซึ่งเชิงชาญ      เชาวน์ช่ำ  ชองแฮ บาง  สิ่งยังบอกย้ำ           อย่างถ้วนเมธี ฯ ใว้มีโอกาสมาทักทายใหม่  ขอรับ จากคุณ : นกมีหูหนูมีปีก (the darkknight) เขียนเมื่อ : 20 ธ.ค. 52 17:28:32

ความคิดเห็นที่ 36 ลึก..แต่บอกว่าตื้น..........ติดตม ตื้น..แต่ลึกเกินชม..........หยั่งได้ หนา..แต่ขาดด้วยคม.......เล็บกรีด บาง..แต่คงสภาพไว้........มิคร้ามใดเถือ ฯ ลึกลับกับเรื่องเร้น...........ตัวตน ฮีโร่ปลอมปะปน.............แต่งกระทู้ ลูกลิงแอบเล่นกล...........กวนเกือก แถมส่ายหัวไม่รู้..............นี่นั้นคือใคร ฯ จากคุณ : จังงัง เขียนเมื่อ : 20 ธ.ค. 52 20:41:30

ความคิดเห็นที่ 37 ... ... เพียงกาลผันเพรียกซ้อง............พันแสง เผยรุ่งทิวาแจง……………………...แจ่มฟ้า เฉิดฉันรัศมีแปลง....................มณีเปล่ง ประกายเฮย ยามฤกษ์รังสรรค์หล้า...............ส่องสล้างเริงเสลา เงาสางโลมสลักพร้อม.............เรืองประไพ ภพอุ่นราวอาบไอ....................โอบอ้อม ดังดวงเนตรจรุงใจ...................จารแจ่ม จรัสแล สราญผูกสัมพันธ์พร้อม-............พรั่งร้อยรวมสมาน ปานวาดหวังเลิศล้ำ.................รงค์รอง สมเจตประภาปอง...................ปรับพลั้ง ประกายพลิกมัวหมอง...............วันหม่น เวียนสดับทุกข์สุขครั้ง..............ส่อเคว้งเดียวดาย ดังหมายเคียงคู่แท้..................ทวิกาล หมุนคาบวันคืนขาน.................สลับคล้อง สุกใสปลั่งดวงมาน..................ดลมิตร-ภาพเอย ตราบรพิ,นภาพร้อง.................ย่อมพ้นภัยพาล ..................................................................... ..................................................................... … แสงเรืองรังค์ สะพรั่งฟ้า โอภาผอง ภพมัวหมอง  พลันสว่าง ผ่อนพรางเหงา หลั่นเลื่อมพราย ฉายทาบ ฉาบลำเนา ย่ำรุ่งเคล้า โหมฤกษ์ เบิกโชติวัน ... … ช่วงเปรมปรีดิ์ รวีล้ำ อำพันใส แผ่อุ่นไอ โอบอ้อม ล้อมเขตขัณฑ์ ดั่งดวงเนตร เจตพร้อง เฝ้ามองกัน คล้องสัมพันธ์ ผูกเชื่อม มิเสื่อมคลาย ... ... ปลุกความหวัง ดังแสง ที่แรงกล้า เปล่งประภา รัศมี  ชี้เชิงฉาย ส่องชีวิต ผิดพลั้ง ดั่งประกาย มิเดียวดาย ทดท้อ อีกต่อไป ... … คู่เคียงกัน วันคืน ทั้งตื่นหลับ ให้พร้อมสรรพ สรรค์ห้วง ดวงมานใส ตราบตะวัน นั้นอยู่ คู่ฟ้าไกล ย่อมปลอดภัย เหลือล้น บนพื้นดิน ... ..................................................................... ..................................................................... แก้ไขเมื่อ 20 ธ.ค. 52 21:38:33 จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 20 ธ.ค. 52 21:19:14

ความคิดเห็นที่ 38 19.48 น. กลโคลงผวน 'พยัคฆ์ครวญหาคู่' ๏ ขี่โถ โคที่  แท้ ............... คนครอง ฐานขี่ ที่ขาล ของ .............. เทพไท้ ขาลถือน เคลื่อนฐาน ทอง ... คล้องคู่ โถเคลื่อน เถื่อนโค ไข้ ........ ถ่ายท้องถมเถ ๏ ขาลเห่ เขห่าน ห้อย ......... คำครู คอห่าน ขานห่อ ฮู .............. คับข้อง ขานศัพท์ ขับสาส์น สู ......... เขียนคัด เสือจับ ศัพท์เจือ จ้อง ......... สื่อสร้างสีสัน   ๏ เรื่องฝัน run เฟื่อง ฟ้า ..... ลึก ลับ ต่ำน่า ตาน้ำ นับ ................. ต่อม ตื้น หนี้จ่าย หน่ายจี้ จับ ............ หนา หนัก เบี้ยขัด บัตร clear ครื้น ...... บัตรเบี้ยเบา บาง ๚ะ๛ (คริคริ) 21.16 น. แก้ไขเมื่อ 20 ธ.ค. 52 21:28:57 จากคุณ : นกโก๊ก เขียนเมื่อ : 20 ธ.ค. 52 21:26:15

ความคิดเห็นที่ 39 #๒๕ ลึก ใดใคร่อยากรู้................เทียมทัน ตื้น และกลวงตีบตัน..............มืดตื้อ หนา เตอะสมองมัน...............สนิมเกาะ บาง เปราะเคาะหล่นอื้อ..........แหวกโค้งโคลงเคลง ลึก แสนลึกซับซ้อน...............คำยอ ตื้น คิดสอบอมอ....................อยู่แล้ว หนา หนักสมองหนอ...............คิดอื่น บาง  อย่างพาใจแป้ว................กระดากด้วยคำชม ... จขกท. ท่านก็กล่าวยอเกินไป   ขอบคุณนะตรับ แก้ไขเมื่อ 20 ธ.ค. 52 23:20:12 จากคุณ : ลำน้ำ C เขียนเมื่อ : 20 ธ.ค. 52 23:14:35

ความคิดเห็นที่ 40   สวัสดี  ท่านพ่อแม่พี่น้อง  ทุกท่าน  ขอรับ ได้ถือโอกาสมาเข้าเวรยามเพื่อทำหน้าที่  รปภ.  ( ชั่วคราว ) มาครานี้  ได้อ่านโคลงดีดี  มากมายครับ  ขอทักทายก่อนเลย คห.  ที่  36  คุณ  จังงัง  ครับ มาเขียนบทโคลง  ที่ทำให้ต้องนั่ง  “ งงงัน  พลันต้อง  จงงง “ ได้ในบัดดล อ่านแล้วอ่านอีก  สำนวนและความหมาย  ตั้งใจจะสื่อความบางสิ่งบางประการ ถึงกระนั้น โคลงก็ดูสมบูรณ์และแม่นยำครับ   ผมค่อนข้าง  ติดใจสำหรับบาทนี้มาก   “ ลูกลิงแอบเล่นกล...........กวนเกือก “ ถึงอย่างไรก็ตาม  ต้องขอขอบคุณที่มาวางโคลงครับ และหวังจะได้อ่านบทกวีที่ “ดีและไพเราะ “ เช่นนี้อีก ขอบคุณมาก  ครับ คห.  ที่  37  คุณ  ploythana  ครับ มาพร้อมกับโคลงเคียงกลอน  ที่บรรยายเรื่องราวได้พลิ้วไหวและหวานฉ่ำ ผมได้นั่งอ่านโคลงสองสามรอบครับ  และ  อย่างน้อยก็ได้รอยยิ้ม ภาพตะวันชิงพลบ  นั้น  เชื่อว่า  หากใครก็ตามได้ไปพบเอง  ย่อมบังเกิดความรู้สึกที่เข้าถึงความหมายในบทโคลงกลอน นี้เป็นอย่างดี มิทราบว่า  เจ้าของ  คห.  นี้  ไปถ่าย ( ภาพ )  มาเองหรืออย่างไร ? คห.  ที่  38  คุณ  นกโก๊ก  ครับ มาพร้อมกับโคลงผวนที่ถนัดจัดเจน ( เป็นพิเศษ )   ผมสังเกตและตีความโคลงหลายต่อหลายบท  ของท่านพี่ผู้นี้ เข้าใจได้ทันทีว่า  “ เป็นนักประชาธิปไตย ตัวยง “  และมั่นคงต่อระบอบการปกครองที่มีประชาชนคนไทยเป็นใหญ่และมีส่วนร่วมในการบริหารจัดการประเทศ ไม่แปลกใจเลย  ทำไมเนื้อหาของโคลงจะออกแนวเรียกร้องและถองกระทุ้งสามัญสำนึกของผู้อ่านได้ดี “ โคลงผวน “ ทำให้ผมนั่งไตร่ตรองและมองเห็นว่า  คำไทย  ภาษาไทย  นี้  น่าอัศจรรย์ใจจริงจริง  ขอรับ ขอชื่นชมยิ่ง คห.  ที่  39  คุณ  ลำน้ำ C ได้มาเขียนโคลง  นี้  ใว้เป็นที่ระลึก ลึก ใดใคร่อยากรู้................เทียมทัน ตื้น และกลวงตีบตัน..............มืดตื้อ หนา เตอะสมองมัน...............สนิมเกาะ บาง เปราะเคาะหล่นอื้อ..........แหวกโค้งโคลงเคลง ลึก แสนลึกซับซ้อน...............คำยอ ตื้น คิดสอบอมอ....................อยู่แล้ว หนา หนักสมองหนอ...............คิดอื่น บาง  อย่างพาใจแป้ว................กระดากด้วยคำชม ได้อ่านบทโคลงของ  ท่านผู้นี้  อีกครา   ยังเสมือนได้ดั่งดูผู้เยี่ยมยุทธรำเพลงกระบี่อันน่าตื่นตาตื่นใจ  ยิ่ง แม้โคลง  จะดูผ่อนคลายและมีอารมณ์ขำขัน  นิดนิด  แต่  กว่าที่ใครจะเขียนได้แบบนี้  ยังสั่งสมอบรมประสบการณ์มาอย่างช่ำชองโชกโชนและยาวนาน ขอขอบคุณทุกท่านที่มาเยี่ยมเยียนและมาแอบอ่าน หากจะเป็นการดี  ได้โปรดวางบทกวีไว้เป็นที่ระลึกบ้างนะขอรับ ขอเอาโคลงเก่า ๆ มาแก้ขัดก่อนครับ   Irrigators  can't                       lead  wa-  ter  haaaa , Fletchers can't make all           fashion - shafts , Carpenters can't for       make  buil-   ding   haaaa, As a wiseman  non                  writing some verse ฯ อีลิเกเต่อร์สแค้นท์                     หรีดวอ  เทอร์  ฮา เฟล็ดเช่อส์แค้นท์เม๊กออล์           แฟ่ชั้น- ช๊าฟท์ , คาร์เพ่นเทอร์ส แค้นท์ฟอร์  เม๊กบิ่ล-  ดิ้ง ฮา แอส ส่า ไวส์แมน นั้น                 ไร่ท์ดิ้งซัมเวอส ฯ กสิกรบ่วิดน้ำ                 ทำนา มวลช่างศรบ่หา              ดัดไม้ ( ศร ) ปวงช่างปลูกเรือน มิพา    กันก่อ  สร้างแฮ เสมือนปราชญ์มิอาจได้    แต่งถ้อยคำกวี ฯ แก้ไขเมื่อ 21 ธ.ค. 52 09:59:31 จากคุณ : นกมีหูหนูมีปีก (the darkknight) เขียนเมื่อ : 21 ธ.ค. 52 09:56:11

ความคิดเห็นที่ 41 ลึก...เหลือยากหยั่งล้ำ...................เหลือลึก ตื้น...ต่ำยามสำนึก........................ต่ำตื้น หนา..เกินว่าตกผลึก......................เกินกว่า บาง..จิตอาจยากฟื้น......................ตกใต้โคลนตม เข้ามาส่งโคลงอีกบทด้วยรู้สึกดีกับคำทักทาย ชื่นชมคุณอัศวินราตรีที่ขยันอ่านและตั้งใจตอบแถมความรู้เป็นระยะๆให้ได้อ่านกัน.. ขอบคุณมากค่ะ.. จากคุณ : คุณแม่ใจดี เขียนเมื่อ : 21 ธ.ค. 52 10:56:35

ความคิดเห็นที่ 42 ลึกคีตาแวดล้อม............คนธรรพ์ ตื้นก่ออุจฉกรรจ์.............คู่บ้าน หนาระหว่างบุญบรรพ์......แปลข่ม ขู่บ่อย บางสั่งสอนพลังค้าน.......เฒ่านั้นพิกล ลึกลับตรองไพร่ล้อม......บารมี ตื้นย่อผุดกรณี..............ฆ่าแม้ว หนาเตอะต่อมขันที........เก็บซ่อน หลบฉาก บางอ่อนระทวยแล้ว.......ก่อนขึ้นเมรุ จากคุณ : ท่าราชวงศ์ เขียนเมื่อ : 21 ธ.ค. 52 11:23:50

ความคิดเห็นที่ 43 . จากคุณ : จังงัง เขียนเมื่อ : 21 ธ.ค. 52 13:53:29

ความคิดเห็นที่ 44 ลึก เกินยากจักล้วง       ได้ไฉน ตื้น ตื่นตาล่อใจ            จกล้วง หนา ยากกรีดโดยไว      จำข่ม บาง เร่งกรีดไม่ท้วง        รีบล้วงเร็วไว ลึก นรกสุดรุ่มร้อน         แดนอบาย ตื้น คิดยามชีพวาย         ชดใช้ หนา กรรมส่งทุราย         ทนทุกข์ บาง ขณะรำลึกได้          ยากแก้กลับคืน จากคุณ : เรียวรุ้ง เขียนเมื่อ : 21 ธ.ค. 52 16:27:48

ความคิดเห็นที่ 45 ลึก   สุดลึกสุดล้ำ                  ใจคน ตื้น   แค่ซี่โครงตน                 ปิดไว้ หนา  ผนังบีบรัดจน                 เลือดส่ง ทั่วนา บาง  เปราะกว่าแผ่นไม้            แค่พลั้งพลาดหวัง จากคุณ : แดงน้อย ณ อาศรมฯ (Little Red) เขียนเมื่อ : 21 ธ.ค. 52 18:35:05

ความคิดเห็นที่ 46 ลึก-เท่าลึกหยั่งรู้..................ยากอะไร ตื้น-คิดตื้นเขิน, ไฟ-.............ว่าฟ้า หนา-หนักศรัทธ์สาไถย.........กระทบทั่ว ถิ่นเวย บาง-เฉียบเมื่อเผชิญหน้า.......หวั่นล้น-กระนั้นใจ ลึก-ว่าตื้นตื่นเต้น.................ตามตี ตื้น-ว่าลึกนึกศรี-.................ษะค้อม หนา-ว่าเฉียบคมมี...............เหมือนโฉด ฉลเวย บาง-ว่าเบา, เขลาด้อม..........ด่าด้าวแดนตน จากคุณ : สดายุ... เขียนเมื่อ : 21 ธ.ค. 52 19:05:22

ความคิดเห็นที่ 47 19.33 น. กลโคลงผวน 'พยัคฆ์ครวญหาคู่' ๏  ศึกรู้ สู้ลึก ล้วน .......... ศึกษา คลื่นติด คิดตื้น ตา .......... คลั่งไคล้ มาหน่าย ม่ายหนา นา ...... หมองแม่ นางโบก โหนกบาง ใบ้ ..... หนั่นเนื้อเนินนูน ๏ ลุ้นฝึก ลึกฝุ่น ฟ้า ......... ลางเลือน ฟื้นไต่ ใฝ่ตื้น เตือน ......... ไขว่คว้า หนามั่น นั่นหมา เหมือน .... นายเหน็บ หมางบอก หมอกบาง บ้า ... ม่านมุ้งหมองมัว ๏ ลึก  กลัว รัวกึกก้อง ....... ลองรัน   ตื้น คล่อง ต้องขืน ขัน ....... ตอบโต้ หนา พ่อ หน่อผา พันธุ์ ....... หนักแน่น บาง เเม่ แบร้ หมาง โม้ ...... บ่นบ้างเบาเบา  ๚ะ๛ (คริคริ) 20.40 น. จากคุณ : นกโก๊ก เขียนเมื่อ : 21 ธ.ค. 52 20:43:07

ความคิดเห็นที่ 48   สวัสดี  ท่านพ่อแม่พี่น้อง  ทุกท่าน  ขอรับ ได้ถือโอกาสมาเข้าเวรยามเพื่อทำหน้าที่  รปภ.  ( ชั่วคราว ) อีกครา มายามค่ำคืนแต่ไม่ดึกดื่น  นัก  ได้อ่านโคลงดีดี  มากมายครับ  ขอทักทายก่อนเลย คห.  ที่  41  คุณแม่ใจดี  ครับ เบื้องต้นต้องขอบคุณสำหรับคำชม  ที่มอบคืนมาให้ และได้ทราบว่า  วันนี้  ( 21 )  เป็นวันเกิด  ด้วย  ผมได้ไปแปะอวยพรวันเกิดไว้ให้แล้วนะครับ เข้าสู่เนื้อหา  ของโคลง ฯ  ของคุณแม่ใจดี เสียงจบของโคลง  ลงด้วย  สระ  อึก  อ่านแล้วรู้สึกคึกคักดีจริงครับ หากตรองตาม  สารัตถานุสารัตถ์  จัดว่า  แฝงความหมายที่ลึกซึ้งมาก   จึงได้แต่หวังว่า  จักได้อ่านโคลงสำนวนแบบนี้  อีกหลายครั้ง  ขอรับ คห.  ที่  42  คุณ  ท่าราชวงศ์  ครับ มาเขียนโคลงเป็นที่ระลึกไว้  2  บท  ด้วยกัน มาครานี้  ออกแนวการเมืองค่อนข้างชัดเจน  จิรงจริง  อิอิ อุดมกานท์เดียวกันนั่นคือกวี  อุดมการณ์อื่นนอกนี้  ค่อย ๆ ค่อย ๆ คุยกันนะขอรับ แต่หากเอาระบอบแบบแผนด้านฉันทลักษณ์ของโคลงเข้ามาจับแล้ว  การใช้คำดูชัดเจนและตรงเป้าหมายที่ใจผู้ประพันธ์  อยากเขียนดีจริง และยังตั้งใจจะใช้  “ สร้อยโคลง “  ที่เป็นเจตนัง  ตามใจผู้ประพันธ์เหมือนเดิม ชื่นชมในความมุ่งมั่น  และ  อุดมการณ์ ( กานท์ )  อันไม่แปรเปลี่ยน  ขอรับ คห.  ที่ 43  คุณ  จังงัง ( พรรคลิงรักลิง )  สังกัดพรรคการเมืองด้วยนี่ ขอบคุณที่มาเยี่ยมเยือนและเขียนโคลงไว้เป็นที่ระลึก มาครั้งนี้  เนื้อความโคลงไม่ได้ฝาก  les chaussures  ไว้ให้ดูต่างหน้าแล้ว ค่อยยังชั่วหน่อย  แต่เนื้อหาของโคลง  อ่านแล้วขอชมว่า  ช่างเป็นโคลงที่  แสดงความ  ลึกตื้นหนาบาง  ได้ดีจริง ๆ จึงหวังว่าจะได้มีโอกาสอ่านโคลง  อีกหลาย ๆ ครั้ง  ครับ คห.  ที่  44  คุณ  เรียวรุ้ง  ครับ มาพร้อมกับโคลง  2  บท  8  บาท  ทั้งเด็ดขาดบาดสามัญสำนึก  ยิ่งนัก เนื้อหาโคลง  “ ลึกซึ้งตรึงเนื้อหา  ตื้นตันในคารม  หนานักมักชื่นชม  บางครั้งชมอย่างชื่นใจ “ คห.  ที่  45  คุณ  แดงน้อย  ณ  อาศรม  (Little Red)  ครับ มาพร้อมกับโคลง  1  บท  4  บาท  แจ่มชัดจัดเจนเน้นเนื้อหาและสารัตถ์  จริง ผมชอบบาทนี้มากครับ     “ ลึก   สุดลึกสุดล้ำ                  ใจคน ” เป็นขุนโคลง  อีกท่านที่ผมตามอ่านผลงานเสมอ  ครับ คห.  ที่  46  คุณ  สดายุ  ครับ ผมเห็นขุนโคลงผู้นี้  ในรูปแบบการประพันธ์บทกวีที่หลากหลาย  มาก กาพย์  กลอน  โคลง  ฉันท์  ล้วนถูกรังสรรค์อย่างน่าอัศจรรย์ใจ  จากจินตนาการและความช่ำชองชำนาญ มาให้เกียรติ  ฝากโคลงไว้  2  บท  8  บาท  แต่เด็ดขาดด้วยเนื้อหาและภาษาที่นำมาใช้  ครับ ผมตีความในใจตนเองถึงความหมายของโคลงบทนี้  หลังจากที่อ่านแล้ว  สองสามรอบ ยอมรับจริง ๆ ว่า  หากโคลงของคุณพี่ ฯ  หมายถึงแบบนี้ “.........กำเนิดเกิดแต่เบื้อง        บนอุดร  ทิศเฮย ปรากฏตามนามกร       ถิ่นใต้ ยังร่อนเร่พเนจร            ทศทิศ เผลอย่องพักพิงใกล้        ถิ่นแคว้นแดนขอม ฯ “ นั่น  ก็แสดงความการตีความของผมคงไม่พลาดเป้า  เหมือนมีดบิน  ของ ลี้คิมฮวง  อิอิ เขียนโคลงแม่นยำและจัดเจนมากครับ  ขอชื่นชมจากใจ   คห.  ที่  47  คุณพี่ “ นกโก๊ก “  มาเขียนโคลงผวน “'พยัคฆ์ครวญหาคู่'  “  ใว้ให้ดูต่างหน้า เขียนได้แบบไม่ยั้งมือ  ควรน่าถือเป็นตัวอย่างยิ่งนักครับ มาคราวนี้  ความหมายผ่อนคลายกว่าเดิม  ออกกระเถิบห่างจากการเรียกร้องระบอบการเมืองการปกครอง  สักนิดแล้ว ได้อารมณ์สุนทรีย์และความหฤหรรษ์  ในเนื้อความคำโคลง  จริงจริงครับ “ โคลงผวน “ ทำให้ผมตื่นตาตื่นใจเสมอทุกครั้งที่ได้เสพย์อรรถรสและบทประพันธ์นั้น ๆ ขอชื่นชมนะครับ ทักทายสั้น ๆ เท่านี้ก่อน ผิดถูกประการใดได้โปรดชี้แนะ  ด้วยขอรับ และหากมาแล้ว  ไม่ฝากโคลงไว้บ้าง  เดี๋ยวผิดกฎกติกามารยาท  ผู้ทำหน้าที่  เวรยาม  รปภ.  ประจำอาศรม ฯ  ( ชั่วคราว )  ครับ ลึก  ยังหมายหยั่งรู้                  หลากฉงน ตื้น  ยิ่งตรองเห็นจน                 แจ่มแจ้ง หนา  ยังช่วยอวยผล                ยามสลัก  เสลาเฮย บาง  ยิ่งนำดัดแสร้ง                 ส่งให้สวยทรง ฯ เห็นผองความล้ำเลิศ         ประเสริฐแสน อันครบความตามแผน      แม่นแท้ นักโคลงต่างเทียมแทน     เสมือนญาติ เพื่อนรักมิตรสหายแล้       แน่นั้นภักดิ์ดี  นักเอย ฯ เห็นผองความล้ำเลิศประเสริฐแสน อันครบความตามแผนแม่นแท้นัก โคลงต่างเทียมแทนเสมือน ญาติเพื่อนรัก มิตรสหายแล้ แน่นั้นภักดิ์ ดีนักเอย ฯ ขอบคุณที่มาอ่าน  ขอบคุณที่ฝากโคลงไว้  ขอบคุณที่จะมาใหม่ในคราวครั้งหน้า ฝันดีครับทุกท่าน  ราตรีสวีสดิ์ครับ จากคุณ : นกมีหูหนูมีปีก (the darkknight) เขียนเมื่อ : 21 ธ.ค. 52 23:12:34

ความคิดเห็นที่ 49 ต๊ะเอ๋...อรุณสวัสดิ์ท่านthe darkknight อิอิมีโคลงส่งจ้า อาหารเช้าขอรับ โคลงสดใส นะจ๊ะ               ๏ถวิล๏    ๏ตื้น ตื้นเดินเล่นแล้ว     ลิ้มลอง ลึก ลึกคิดคิดตรอง       ตรึกตั้ง หนา หนาเสต็กอร่อยจอง     จานจับ บาง บ่งเบาแบบยั้ง  รำงับความหลัง๚    ๏เรียมรอรับรักแล้ว    ลืมหนาว กรูลู่ไล้โลมราว      ดอกสร้อย โคลงคำพร่ำพรอดคราว      เคียงชิด หอมกรุ่นอุ่นใจร้อย    นิดน้อยเนิ่นนาน๚   ๏วานหนาวหนาวที่น้อง     ถวิลเรียม ตั้งจิตผจงจินต์เตรียม     ตอบสร้อย หรือเค้าล่มลืมเรียม      ลืมอุ่น เคยชิดสนิทน้องน้อย     นึกน้าวความหลัง๚   ๏ขันธ์ห้ามาว้าเว่      อาดูร ฟุ้งฟ่องสับสนพูน    ทเวศว้าง สมาธิงดิ่งสงบกูล     เกื้อเก็บ สำเร็จไม่เคว้งค้าง    คับแค้น สับสน๚ ปล. ห่างหายไปแบกจ็อบกอบแต่ทุกข์ มาปลอบปลุกหัวใจให้เต้นนะคร้าบพ่อแม่พี่ๆ....... แก้ไขเมื่อ 24 ธ.ค. 52 04:31:04 แก้ไขเมื่อ 22 ธ.ค. 52 06:46:14 แก้ไขเมื่อ 22 ธ.ค. 52 06:44:27 จากคุณ : จันทร์แห้ง (จันทร์แห้ง) เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 52 06:42:44

ความคิดเห็นที่ 50 . จากคุณ : จังงัง เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 52 09:15:26

ความคิดเห็นที่ 51 ลึกขับรถคล่องแล้ว..........ระวังชน ตื้นย่อมคิดซุกซน............อยู่บ้าง หนาผิวป่วนปะปน.............รอยข่วน บางใส่นวมหลวมอ้าง.........ล่มค้างอารมณ์ ลึกผูกสายดิ่งได้...............วัดวา ตื้นส่งบรรทัดมา................คั่นเส้น หนาหมาเล่นชิวหา.............เลียเห่า บางโพร่งราคาเพ้น.............จ่อล้านยอมเยิน จากคุณ : ท่าราชวงศ์ เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 52 14:07:38

ความคิดเห็นที่ 52 ลึก   ผู้คนต่างรู้                       ระวังตน ตื้น   นักกลับมีคน                   พลาดได้ หนา  กระโหลกกลับส่งผล         ติดประมาท บาง  ประสบการณ์ตระหนักไว้    ย่อมพ้นวิกฤติการณ์ จากคุณ : แดงน้อย ณ อาศรมฯ (Little Red) เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 52 18:26:05

ความคิดเห็นที่ 53 19.38 น. กลโคลงผวน 'พยัคฆ์ครวญหาคู่' ๏  ลึก-เด่น เล่นดึก ด้าน ........... หลับลึก ตื้น-เด่น เต้นดื่น ดึก ................ ตื่นตื้น หนา-แฟ่บ แนบฝา ฝึก ............. เหนื่อยเหน็ด หนักหนา บาง-แฟ่บ แบบฟาง ฟื้น ............ บีบบี้ใบบาง   ๏ ลึก-คราง รางคึกเคี้ยว ........... โคขำ ตื้น-ขัด ตัดคลื่น คลำ ............... ตุ่มใต้ เสือ-หนา ซ่าส์เนื้อ นำ .............. สากเสียบ สาง-บอก ศอกบาง ใบ้ ............. สิทธิ์สร้อยเสียบ'เสือ-กระบาก*สากกระเบือ แลนาบารนี ๚ะ๛ (อิอิ) 20.32 น. แก้ไขเมื่อ 22 ธ.ค. 52 20:50:00 จากคุณ : นกโก๊ก เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 52 20:46:07

ความคิดเห็นที่ 54 ลึก   แล้วยังเปิดกว้าง            ยวนใจ ตื้น   ขอบเห็นก้นไหว            หวั่นข้า หนา  สะโพกแน่นเกินใคร       ชวนพิศ บาง  แนบแทบเจียนบ้า          ที่แท้ผู้ชาย แก้ไขเมื่อ 22 ธ.ค. 52 21:10:00 จากคุณ : แดงน้อย ณ อาศรมฯ (Little Red) เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 52 21:09:10

ความคิดเห็นที่ 55   อ้าว  มีสองข้อความ  ขออภัยครับ แก้ไขเมื่อ 22 ธ.ค. 52 23:13:07 จากคุณ : นกมีหูหนูมีปีก (the darkknight) เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 52 23:10:39

ความคิดเห็นที่ 56   สวัสดี  ท่านพ่อแม่พี่น้อง  ทุกท่าน  ขอรับ ได้ถือโอกาสมาเข้าเวรยามเพื่อทำหน้าที่  รปภ.  ( ชั่วคราว ) อีกครา  ในวันที่  22  ธันวาคม  2552  นะครับ มายามค่ำคืนแต่ไม่ดึกดื่น  นัก  ได้อ่านโคลงดีดี  มากมายครับ  ขอทักทายก่อนเลย คห.  ที่  49  คุณ  จันทร์แห้ง  ครับ ได้มาฝากโคลงไว้อีก  ขอบคุณมากที่  superman return  ครับ มาพร้อมกับโคลง  4  บท  16  บาท  ที่มีชื่อว่า  “ ถวิล “  ผมนึกถึงฝากแฝดเลยนะครับ  twin ผมค่อย ๆ นั่งอ่าน  สองสามรอบ  ครับ  สำนวนหวานมาก  พรรณนาถึงหญิงสาวคนรัก โคลงบทนี้  ของคุณจันทร์แห้ง  ทำให้นึกถึงโคลงที่งดงามหวานหวาน  ที่พรรณนาได้จนได้รู้ซึ้งถึงความรู้สึก  ของผู้ประพันธ์  ได้ดี โคลงบทที่ว่านี้  เป็นโคลงพระราชนิพนธ์  ใน  พระบาทสมเด็จพระจุลเกล้าเจ้าอยู่หัว  ล้นเกล้า  ร.5  ที่ทรงพระราชทานแด่  สมเด็จพระศรีพัชรินทรา บรมราชินีนาถ  ครับ  ความว่า ๐ พรายพรายสุริเยศเยื้อง.........เยี่ยมโพยม พร่างพร่างจับพรรณโฉม..........นิ่มน้อง พราวพราวดรุณโสม...............ส่องค่ำ พรุ่งพรุ่งพาระจากห้อง.............จักช้า เห็นโฉม ๐ โทมนัสอัดอกอึ้ง.................อาวรณ์ จำจิตรจำจากสมร...................หม่นไหม้ อยู่เดียวแต่มารดร...................จักปลอบ ไฉนจะปลดเปลื้องให้...............สุดสิ้น กรรแสง โคลงบทที่ว่านี้  ซึ่งมีทั้งหมด  30  บท  ด้วยกัน  ( ผมยกมาบางตอน ) กล่าวว่า  พระองค์ทรงพระราชนิพนธ์เมื่อคราวในการเสด็จเยือนสิงคโปร์  ( สมัยนั้นเป็นประเทศอาณานิคมของอังกฤษ ) และ  ปัตตาเวีย ( อาณานิคมของ  ฮอลันดา ( ฮอลแลนด์ ) ในปี พ.ศ.2413  ครับ  ในการเสด็จครั้งนี้  ทรงได้พระราชทานช้างสัมฤทธิ์เป็นการเจริญสัมพันธไมตรี  ด้วย ที่สำคัญอีกประการหนึ่ง  นั่นคือ  ในการเสด็จเยือน  ฯ ครั้งนี้  จึงเป็นที่มาของ  “ เพลงสรรเสริญพระบารมี “  ที่มีจนถึงปัจจุบัน ครับ สืบเนื่องมาจาก  เมื่อคราเสด็จครั้งนั้น  ถึง  รัฐปัตตาเวีย  ซึ่งเป็นอาณานิคมของ  ฮอลันดา  ธรรมเนียมปฏิบัติของการต้อนรับแบบตะวันตก ( สมัยนั้นและสมัยนี้ )  มักจัดให้มีกองทหารเกียรติยศและวงดุริยางค์  บรรเลงเพลงต้อนรับ   หากประเทศใด  ที่มีระบอบการปกครองโดยยังมีระบอบการปกครองพระมหากษัตริย์เป็นพระประมุข  นั้น  ก็มักมีเพลงบรรเลงถวายพระเกียรติยศ  ที่เรียกว่า  “ เพลงสรรเสริญพระบารมี “ แต่ในสมัยนั้น  สยามประเทศไม่มีเพลงที่ว่านี้  ครับ  จึงเป็นที่ติดขัดอยู่มิใช่น้อย  เมื่อคราเสด็จเยือนเจริญสัมฑันธไมตรียังประเทศต่าง ๆ ต่อมา  พระองค์  จึงทรงโปรดเกล้า ฯ  ให้มีการแต่งและบรรเลงเพลงสรรเสริญ ฯ  โดยอนุโลมตามนานาอารยประเทศ   ต่อมา  จึงมีการประกวดแข่งขันกันอย่างแพร่หลาย  เพื่อหา  ทำนอง  และ  คำร้อง   มีผู้ประพันธ์ดนตรีที่มีชื่อเสียงทั้งในและต่างประเทศจำนวนมาก  ได้มีการแต่งประชันขันแข่งกันโดยมาก แต่ที่ชนะนั้น  คือเพลงของ  Pyote  Zuroosky  ซึ่งเป็นชาวรัสเซีย  ( ประเทศมหามิตรที่ดียิ่งกับสยาม  ครั้งแผ่นดิน  พระเจ้าซาส์  นิโคลัส )  ส่วนเนื้อร้องและทำนองนั้น  มีการเขียนขึ้นหลายสำนวนและมีการแก้ไขบ้างเป็นระยะ  ซึ่งผู้ประพันธ์นั้นคือ  สมเด็จพระเจ้าบรมวงศ์เธอ  เจ้าฟ้ากรมพระยานริศรานุวัติวงศ์  ( สมเด็จพระอาจารย์ใหญ่แห่งวงการศิลปะศาสตร์ทุกแขนงในไทย )  และใช้บรรเลงรับเสด็จ  ในสมัย  ล้นเกล้า  ร.5  จนสิ้นรัชกาล และเพลงสรรเสริญนี้  ได้รับการ  cover  ใหม่อีกครา  ใน  รัชสมัย  ล้นเกล้า  ร.6  โดย  สมเด็จ  ฯ กรมพระยานริศ  ฯ  พระองค์เดิม  และเป็นสำนวนที่ใช้มาจวบจนถึงปัจจุบัน เป็นบทเพลงที่มีมนต์ขลังและทรงพลังยิ่ง  ที่สะกดชีวิตจิตใจของปวงชนชาวไทย  ได้เสมอ  เมื่อได้ร้อง  บรรเลง  หรือ  ได้ยินเพลง  สรรเสริญพระบารมี  นี้   “ ขอพระองค์ทรงพระเจริญ “ ร่ายมายาว  ออกนอกเรื่องไปบ้าง  ทั้ง ๆ ที่ตั้งใจจะเขียนว่า  โคลงของคุณ  จันทร์แห้ง  ไพเราะและหวาน  โดยมีแนวทางรสคำและรสความ  ตาม  โคลงพระราชนิพนธ์  ที่ว่า  นั่นแล แต่  ผมสงสัยอยู่ว่า  ทำไปทำไม  หวานซึ้งตรึงอุรา  อยู่ได้สักพัก   จู่จู่  ไปให้ปลงกรรมฐาน  เข้าวัดเข้าวา  เสียแล้วนี่  สังเกตได้จากโคลงบทนี้    ๏ขันธ์ห้ามาว้าเว่      อาดูร ฟุ้งฟ่องสับสนพูน    ทเวศว้าง สมาธิงดิ่งสงบกูล     เกื้อเก็บ สำเร็จไม่เคว้งค้าง    สับสน๚ พลิกอารมณ์กันไม่ถูก  เลยขอรับ คห.  ที่  50  คุณ  จังงัง  ครับ มาอีกครั้ง  ด้วยบทโคลง  4  บท  16  บาท   มาพร้อมกับความหมาย  ที่ผมยังนั่งอ่านหลายรอบ  ครับ ที่ตีความเข้าใจได้  ก็มี  ที่ยังฉงนสนเท่ห์  ก็มี ฉันทลักษ์แม่นยำครับ  ใช้คำ  แบบพลิกฟ้าท้าปฐพี  เหมือนกัน แต่อ่านรวม ๆ แล้ว  โคลงดีมีความหมายครับ แต่ที่สำคัญ  ไม่ได้มีการลืมฉลองพระบาท  ไว้ให้ดูต่างหน้า  เหมือนโคลงคราวก่อน ขอบคุณที่มาฝากโคลงไว้ครับ   คห.  ที่  51  คุณท่าราชวงศ์  ครับ มาพร้อมกับโคลงที่อารมณ์ดี  ร่วมสมัยในปัจจุบันครับ ผมขึ้นทางด่วนครั้งใด  ผมเห็นที่ติดบริเวณเคาเตอร์  พนง  เก็บค่าโดยสาร  เขาว่า Work all  day , play  al  night  ของเครื่องดื่มชูกำลัง  ยี่ห้อหนึ่ง และอีก  เมาห้ามขับ  หลับห้ามโทร  โม้ห้ามซิ่ง  ดิ๊งค์ห้ามไดฟ์  ครับ ( นี่ของผม ) เขียนโคลงอารมณ์ดี  ครับ  ว่าแต่  ทำไมไม่ค่อยใช้  “ สร้อยโคลง “  บ้างหนอครับ  อิอิ ขอชื่นชมจากใจครับ คห. ที่  52 , 54  คุณ  แดงน้อย ณ อาศรมฯ (Little Red) ครับ   ผมมีเพื่อนอยู่คนหนึ่ง  ชื่อคล้าย ๆ คุณผู้นี้แหละครับ  อารมณ์ดีและปฏิภาณแพรวพราย  คล้าย ๆ นี้ด้วย อ่าน ๆ แล้ว  บางครั้ง  ยังนึกเผลอว่า  นี่เพื่อนของเรา  ( หรือเปล่าวะเนี่ย  ? )   ที่กล่าวแบบนี้  เท่าที่ได้อ่านโคลงหรือบทกวีหลากหลายสำนวน  หลากหลายเรื่องราว  และ  หลากหลายบทบาท เขียนได้น่าตื่นตาตื่นใจครับ  มากเนื้อหา  มีสาระ  และ  สามารถสร้างรอยยิ้มได้เสมอ  เมื่อได้อ่าน  ครับ โคลง  2  บท  8  บาท  นี้  แตกต่างกันด้านเนื้อหา  อย่างสิ้นเชิง ครับ โคลงบทแรก  ออกจะแนวมุ่งมั่นดุดันและสิ่งสำคัญ  คือการชี้ประเด็นความเป็นไปในบ้านเมือง  ได้ดี แต่บทที่  สอง  “ ว๊าย  นี่มันประเทือง  นี่หว่า ”   ช่างเป็นขุนโคลง  ที่เขียนเรื่องราวได้ดังใจและพลิ้วไหวได้อารมณ์  จริงครับ คห. ที่  53  คุณ  “ พี่นกโก๊ก “  มาพร้อม  กลโคลงผวน 'พยัคฆ์ครวญหาคู่' สังเกตมานาน  และ  เข้าใจว่า  ท่านพี่ผู้นี้  ชอบโคลงผวน  เป็นชีวิตจิตใจ  แน่นอน จริงจริง  ผมชอบอ่านนะครับ  เพราะทำให้เรารู้สึกได้อีกมุมมองหนึ่งของการประพันธ์หรืออ่านงานวรรณกรรม   ผู้เขียนโคลงผวนได้  สิ่งสำคัญคือ  ปฏิภาณ  และ  การมีคำไว้ในสมองมากมาก เมื่อถึงเวลาที่ต้องการ  ย่อมนำมาใช้ได้โดยปัจจุบัน “ จานด่วน “ โคลงผวน  หรือ  คำผวน  นำให้คนหัวเราะและยิ้มได้เสมอ  ครับ ผมนึกถึง  โคลงผวนสะท้านฟ้า  ฮาทั้งยุทธจักร  นั่นคือ  “ สรรพลี้หวน “  ที่ผู้ชื่นชอบงานวรรณกรรม  ควรต้องอ่าน  “ เป็นอย่างยิ่ง “ ไม่ใช่ให้ถือความตามนั้นทั้งหมดทั้งสิ้น  แต่เพื่อให้เห็นและไตรตรองตามปฏิภาณสำนวนโวหารของผู้ประพันธ์  ที่มีคนกล่าวว่า  เขียนเอง  ฮาเอง  หัวเราะเอง  จนขาดลมหายใจตาย  ก็เพราะบทประพันธ์นี้  ขลังไม่ขลังคิดดูครับ แต่  ท่านพี่นกโก๊ก  อย่าให้ถึงกระนั้นเลยนะขอรับ  อิอิ ทักทายเพียงนี้ก่อน ขอบคุณที่แวะมาอ่าน  ขอบคุณที่ฝากโคลงไว้เป็นที่ระลึก  และ  ขออภัยหากขาดตกบกพร่องบางสิ่งบางอย่างไป  หรือรุกล้ำกล้ำกลายให้ระคายเคืองครับ เพราะใจจริง  คิดว่า  พ่อแม่พี่น้อง  กันทั้งนั้น  ครับ ไว้มีโอกาส  ทักทายใหม่ครับ นิทราฝันดี  ราตรีสวัสดิ์ครับ แก้ไขเมื่อ 22 ธ.ค. 52 23:17:20 จากคุณ : นกมีหูหนูมีปีก (the darkknight) เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 52 23:11:32

ความคิดเห็นที่ 57 สวัสดีครับคุณ the darkknight และทุกท่าน         ๏ ตื้น คำแต่บ่ไร้           ไมตรี            ลึก ลึกฝากสิ่งดี         มอบให้            หนา หนักแห่งวิถี       ปีเก่า            บาง กว่าบรรเทาไข้    ศกหน้าสุขสราญ ๚            อวยพรปีใหม่ล่วงหน้าครับด้วยกลัวว่า            จะไม่ค่อยมีเวลาแวะเวียนมาอีกจนถึงปีหน้าครับ            แหะๆ รีบเขียนแบบตายในบาทหน้า คู่โทอ่อนไปหน่อยครับ + เพิ่มบทความใหม่ในอาศรม บทความเกี่ยวกับร้อยกรองดีๆอีกชิ้นสำหรับผู้แสวงหา รวบรวมความรู้จากการสนทนาผ่านอาศรมและการสืบค้นงานเก่าๆ มากลั่นกรองเป็นบทความที่อ่านแล้วต้องวิเคราะห์ตามผู้เขียนโดยไม่รู้ตัว และในถ้อยคำที่ระมัดระวังต่อสัมพันธ์อันบอบบางของโบราณและปัจจุบัน อาจทำให้ต้องมองงานร้อยกรองใหม่เพิ่มขึ้นอีกหลายมิติเลยครับ มองรูป-เสียงกลอน (ว่าด้วยเสียงตรี วรรค ๒) ผ่าน “อังคาร กัลยาณพงศ์” โดย: นายทิวา http://www.arsomklong.com/pages/feature.php ------------------------------------------------------------------------- อาศรมฯ ที่แล้ว หากตอบหมดสิ้นจะมาแปะลิ้งก์เน้อ อิอิ ข้าพเจ้าเป็นแฟน อิริค แคลปตัน จากคุณ : Mr. Slowhand (xers) เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 52 10:47:36

ความคิดเห็นที่ 58 สวัสดีครับคุณชายค้างคาว... สงสัยจะเป็นสาวกโก้วเล้งเหมือนผม...555 ต้องขอชมว่าคุณเหมาะมากที่จะมาเป็นเจ้าภาพงานเฝ้าอาศรม เพราะมีการหยิบยกหยิบโยงเรื่องราวหลากหลายมาเป็นความรู้ เป็นวิทยาทาน..ได้อย่างน่าตื่นตาตื่นใจ..... คคห.46..ที่ตีความไว้...ต้องบอกว่าแม่นนักแล้ว... ๐ เพียงกระเพื่อมผ่านโสต..อุโฆษศัพท์ ก็ซาบซับปรารถนาแห่งปราศัย เพียงกระเพื่อมระลอกพลิ้วเป็นริ้วไป ก็เห็นแววหวั่นไหวที่นัยน์ตา ๐ กับใจที่หยั่งรู้สภาพธรรม ฤๅเกรงการเหยียบย่ำ..ในต่ำหล้า กับใจผู้เต็มสมรรถแห่งศรัทธา เพียงยกย่างก้าวขา..ก็กล้าแล้ว จากคุณ : สดายุ... เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 52 11:49:39

ความคิดเห็นที่ 59 ตื้น..กลับมามอดม้วย.......ยามจม ลึก..กลับรอดลอยลม......ชีพฟื้น หนา..กลับคร่ำครวญคม...เล็บข่วน บาง..กลับชดช้อยชื้น.......อวดฟ้าโอ่ดิน ฯ ลึก..แต่ราวล่วงรู้ ...........พฤตินัย ตื้น..แต่ดุ่มเดาใด...........เลศสร้าง หนา..แต่บิดบัวใบ...........บังกลิ่น บาง..แต่อึ๋มอกอ้าง.........ที่แท้นมเทียม ฯ แก้ไขเมื่อ 23 ธ.ค. 52 14:41:56 จากคุณ : จังงัง เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 52 13:04:02

ความคิดเห็นที่ 60 ลึกทะเลหมู่นี้...........เอวัง ตื้นฆ่าปะการัง..........บ่อแก้ว หนาพิโธ่พิถัง...........จมโง่ บางแห่งละเลยแล้ว....ไม่แคล้วสูญเสีย ลึกหมดมุกบ่งชี้.........หวิวหวิว ตื้นส่งบทชิวชิว..........แค่ด้าน หนาหนักเซ่นตะคริว....จับน่อง บางถ่อเรือเกลือต้าน....ช่างไร้ความคิด จากคุณ : ท่าราชวงศ์ เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 52 13:15:33

ความคิดเห็นที่ 61 . จากคุณ : จังงัง เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 52 15:55:26

ความคิดเห็นที่ 62 ตอบอาศรมที่แล้ว ของท่านที่เหลือแล้วเน้อ เข้าลิงค์นี้ขอรับ อาศรม อารมณ์ของเวลาตกค้าง อิอิ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W8502276/W8502276.html#129 ------------------------------------------- จากคุณ : xers เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 52 16:40:05

ความคิดเห็นที่ 63 ลึก...ล้ำดุจน้ำร่วง                    รอยกระบือ ตื้น...สุดสมุทรลือ                    หลากปั้น                 หนา...แน่นแผ่นฟิล์มถือ            แถนส่อง เห็นฤๅ บาง...ยิ่งผนังนรกนั้น                แค่นั้นปัญญาฯ ลึก...ลึกอยากแต่งได้                โคลงดี ตื้น...แต่ปัญญามี                      สิ่งกั้น หนา...ทึบกระโหลกผี                 ขี้เลื่อย   แน่นรา บาง...บทอารมณ์คั้น                  ยากเค้นเป็นศิลป์ฯ จากคุณ : ศาลายา เขียนเมื่อ : 24 ธ.ค. 52 07:49:27

ความคิดเห็นที่ 64 . จากคุณ : จังงัง เขียนเมื่อ : 24 ธ.ค. 52 07:58:09

ความคิดเห็นที่ 65 ลึก     ลุ่มไว้อย่าให้            ใครรู้ ตื้น     ตกหลุมศัตรู             อาจม้วย หนา   หูปากพรั่งพรู            คิดอ่าน บาง    สิ่งไป่งำถ้อย           อาจแพ้ภัยตัว ลึก    ล้ำพจน์พากย์พร้อง    ลึกซึ้ง ตื้น    บ่เทียมเทียบถึง         เสน่ห์ถ้อย หนา  หนักติดตามตรึง        คำสัตย์ บาง  เล่ห์ลิ้นเรียงร้อย        ยอกย้อนซ่อนงำ จากคุณ : เรียวรุ้ง เขียนเมื่อ : 24 ธ.ค. 52 08:36:34

ความคิดเห็นที่ 66 สวัวดีค่ะทุกท่าน สวัสดีคุณ จังงัง ที่คิดถึง มากๆค่ะ สุหัดเขียนโคลงอยู่ค่ะ แนะนำด้วยน๊า(อยากเก่งเหมือนลูกลิงบ้าง) จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 24 ธ.ค. 52 08:41:12

ความคิดเห็นที่ 67 ลึก   เล้นยากหยั่งแท้                 ใจชาย ตื้น   แค่เพทุบาย                      หลอกน้อง หนา  กิเลศบ่วางวาย                  เลยพี่ บาง  เฉพาะหน้ายามต้อง             ออกหน้าข่าวฉาว สวัสดีทุกท่านค่ะ จากคุณ : ธาราริน เขียนเมื่อ : 24 ธ.ค. 52 11:43:16

ความคิดเห็นที่ 68 ลืก   ลงในอ่างแก้ว                อ่างปลา ตื้น   ตลิ่งลำนาวา                  แผ่กว้าง หนา  ตำรับตำรา                    หนามาก กระนั้นฤๅ บาง  กำแพงก่อสร้าง              ต่างด้วยกระไรหนอ จากคุณ : ตั่วกอ (โอวทิฮวย) เขียนเมื่อ : 24 ธ.ค. 52 11:54:28

ความคิดเห็นที่ 69 ลึก กว่าห้วงสมุทร, น้ำ-              ใจคน ตื้น แต่เริ่มเวียนวน                     หวั่น-ขึ้ง หนา หยาบยากจบจน                 แจ้งต่อ ความแล บาง เฉียบย่อมรู้ซึ้ง                    ทราบถ้วน, ด้วยวิสัย จากคุณ : สดายุ... เขียนเมื่อ : 24 ธ.ค. 52 12:47:51

ความคิดเห็นที่ 70 ลึกหลวมแลล่มซ้ำ...........รอยแหลม ติ้นตื่นขจัดภัยแจม...........ไผ่บ้อง หนาเขียวสื่อกระแอม........แตกแด่(แต่แดก) บางแย่หนาจดจ้อง...........ซับซ้อนลับลวงพราง ลึกก็รูล่วงรู้.....................กานต์-เนา ตื้นบั่นลงมือเกา...............บู่แป้ม หนา ป.ป.ฝ่อสีเทา............รอนั่ง บางรุ่นเปิดฝาแย้ม............ข่มป้อมปราการ จากคุณ : ท่าราชวงศ์ เขียนเมื่อ : 24 ธ.ค. 52 15:22:34

ความคิดเห็นที่ 71 . จากคุณ : จังงัง เขียนเมื่อ : 24 ธ.ค. 52 16:21:16

ความคิดเห็นที่ 72 21.50 น. กลโคลงผวน 'พยัคฆ์ครวญหาคู่' (ผวนคำโคลงคู่หน้า เล่นอักษรคู่หลัง และ คู่หน้าในแต่ละบาทคำกลโคลงผวน) ๏  ลึก - คำ รำครึกครื้น ........... เริงรมย์ ตื้น - คิด ติดขื่นขม ................. ต่ำต้อย หนา - แง่ แน่หงางม ............... นานเนิ่น บาง - ท่อง บ้องทางถ้อย ......... บิดเบี้ยวเบิกบาน ๚ะ๛ (ฮี่ฮี่) 21.57  น. ---------------------------------------------------------------------------- จากกระทู้ถนนนักเขียน (บทกวี) ๏ บ้านโคลงผวน [ ๒๖ ] ... เหลือทรัพย์ <-ฉลองสุขศกใหม่--> รับเสือ ... ๏ ... ของ คุณ: นกโก๊ก http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W8627292/W8627292.html ----------------------------------------------------------------------------- ความคิดเห็นที่ 75     19.17 น. กลโคลงผวน 'พยัคฆ์ครวญหาคู่' (ผวนคำโคลงคู่หน้า เล่นอักษรคู่หลัง และ คู่หน้าในแต่ละบาทคำกลโคลงผวน) ๏  คริสต์มาส คาดมิตรหมั้น ........... ครอบครัว --->(หมั้น โทโทษเอก มั่น) ปีใหม่ ไป่มีมัว ............................ เปลี่ยนป้อม tiger เท่อไกลกลัว ...................... ไทยเทศ ควรผ่อง คล่องผวน พร้อม  ............ คิดค้นคำไข ๚ะ๛ 19.32 น. ------------------------------------------------------------------------------------------------ 20.20 น. กลโคลงผวน 'พยัคฆ์ย่องยามสาม' (ผวนคำคู่หน้าบาท และคู่ท้ายวรรคแรกของแต่ละบาทคำโคลง) ๏  ใส่เกลือ เสือไก่ปิ้ง ............ กลิ้งไป เธอไก่ tiger ไหง ................. ไก่เง้อ ลักไก่ ไล่กัก ไผ .................. ไกลพรรค พวกแล ไขเทศ case ไทยเก้อ ...........เท่อใกล้ไทยผวน  ๚ะ๛   20.29 น. ------------------------------------------------------------------------------------------------ 20.32 น. กลโคลงผวน 'พยัคฆ์ย่างสามขุม' (ผวนคำคู่หน้าบาทโคลง คำโคลงแต่ละบาทเล่นชุดอักษรสามตัว) ๏  ศัพท์เจือ เสือจับ เข้า ........ คู่คำ ลิงเข่น เล่นขิง จำ ................ จิกจี้ หนูเจ้า เน่าจู๋ ทำ .................. ท้อทด ขาลศัพท์ ขับสาส์น ชี้ ........... ชัดชั้นเชี่ยวชาญ ๚ะ๛ 20.49 น. ------------------------------------------------------------------------------------------------ กลโคลงผวน 'พยัคฆ์ย่างสิงขร' (ผวนคำคู่หน้าบาทโคลง คำโคลงแต่ละบาทเล่นชุดอักษรสองตัว) ๏  สอนเอื้อ เสืออ้อนออด ............ อุ่นอบ ผวนคู่ ผู้ควรขบ .......................... คิดค้น คู่จิต คิดจู่จบ ............................. ใจจอด ควรผ่อง คล่องผวนพ้น ................. พลาดพลั้งเผลอไผล ๚ะ๛ 20.57 น. ------------------------------------------------------------------------------------------------ จากใจนกผี กวีคำผวน ... สรรพลี้หวน ล้วนเป็นคำต้องห้าม ... ทำไมต้องห้ามคำผวน ที่ต้องห้ามคำผวน ... เพราะ ... ไม่มีใครสามารถจะห้ามใจปั่นป่วนผวนผันของคนเราได้ เราเท่านั้น ที่จะห้ามใจปั่นป่วนผวนผันของเราเองให้สงบลงได้ ... โดยยอมรับวิถีของคำผวน ใจเราปั่นป่วนผวนผัน ตามวิถีของ ... สรรพลี้หวน ... ที่ผวนลามก ถ้าเราไม่ผวนลามกล่ะ ... ตรรกะของธรรมชาติ ... ใจเราก็จะไม่ปั่นป่วนผวนผัน ------------------------------------------------------------------------------------------------ คำผวนบอกอะไรก็ไม่รู้นะ ... ภาษาไทย ทำไมต้องมี คู่คำ 'ไทยเทศ' เสือ(ไทย) ... tiger(เทศ) ... ทำไม ต้อง ไทเก้อร์ ... หรือว่า ... ไทยเก้อ จริงๆนิ ลองผวนคำเทศดู - tiger อ่านออกเสียงว่า ไทเก้อร์ - ผวนได้คำว่า ... เธอใกล้ ... เธอ คือใครกันนะนี่ ถ้าอ่าน tiger เป็น ไทเกอร์ (ก็ ไทยเกลอ แร่ะ) อ่านแล้วผวนได้เป็น ... เธอไกล ... ก็ ฉิหายจิ จิตผันผวน*จวนผันผิด ... อ่าน tiger เป็น ไทเกร่อ ...  อะฮ้า ไปจับไก่กันเว้ย เล่นลักไก่กันน้า ...คริคริ ก็ ผวนได้เป็นคำ ... เธอไก่ ... นิ เสือ ขาล ... ต้อง ขาล-ลอ ลิง ...ทำไมไม่ ขาน-นอ หนู มะรุจิ ... ชายชาติทหารเสือ ... กลัว ผบ.ทบ. นิ -ผู้บัญชาการที่บ้าน เนี่ย ใครกันน้า ขาล -ลอ ลิง ... ลองผวนคำ ขาลลิง ดู ก็จะรู้เล็ดคำชัดเจน คริคริ ... ขาลลิง*ขิงลาน ... กลัวมะขิง มะเหงกจนลนลานเลยแร่ะคร้า ขาน นอ หนู ... ใคร ๆ ก็รู้นิ ... ขานหนู*ครูหนาน ... มะรุว่า ครูหนุกหนาน หรือ ครูบักหนาน กันแน่นิ ------------------------------------------------------------------------------------------------ เล่นคำผวนกันให้ม่วนชื่นนะคร้าบบ พี่น้อง หน้าผลไม้ปีนี้ อย่าลืมไปช่วยกันเก็บลองกองที่สวนพี่นกเน้อ ... กระต๊อบ เกือบเสร็จแล้ว ***** ควายหาย มาตามควาย เอ้ย มาแก้ไขคำที่พิมพ์ตกอักษรตัวอาถรรพ์สำคัญได้ไงนิ ขาล -ลอ ลิง ... ลองผวนคำ ขาลลิง ดู ก็จะรู้เล็ดคำชัดเจน ตามควายมานำลิง ให้ได้ความชัดเจน ดังนี้ ขอรับ ขาล -ลอ ลิง ... ลองผวนคำ ขาลลิง ดู ก็จะรู้เคล็ดคำชัดเจน แฮ่ แฮ่ แก้ไขเมื่อ 24 ธ.ค. 52 21:41:14 จากคุณ : นกโก๊ก     เขียนเมื่อ : 24 ธ.ค. 52 21:28:24 แก้ไขเมื่อ 24 ธ.ค. 52 22:01:17 แก้ไขเมื่อ 24 ธ.ค. 52 21:59:45 จากคุณ : นกโก๊ก เขียนเมื่อ : 24 ธ.ค. 52 21:58:45

ความคิดเห็นที่ 73 อรุณสวัสดิ์ขอรับ อ่านคำตอบแล้วขอรับ ทราบซึ้งอารมย์ท่านDark knite มืดขุนมีด มาก สาธุ กระผมน้อมศึกษา ด้วยคร้าบบบบบบ ค้นคว้าประสาคนเรียนมาน้อยตามท่านขุนมีดที่ชอบศึกษายามมืดๆ แต่ผมชอบยามเช้าๆ(Drunk Knite in morning)               อัญเชิญพระราชนิพนธ์รัชกาลที่ 5    ๏ ความรู้        คู่เปรียบด้วย        กำลัง        กายเฮย        สุจริต        คือเกราะบัง        ศาสตร์        พ้อง        ปัญญา        ประดุจดัง        อาวุธ        คุมสติ        ต่างโล่ป้อง        อาจแกล้ว        กลางสนาม ๚ แต่ผมแต่งเองบ้างนะคับ อ่านของพี่ๆแล้วตาแดง อิจสา กำเริบ     @ อิจสา  @ ๑ลึก อิจสาซ่อนไว้     ในใจ ตื้น นักมิตรแปลไป   ห่างร้าง หนา กิเลสเหตุดุจไฟ   ลามลุ บาง บรรพกาพย์กี้สร้าง  เสพซึ้งจิตเสมอ๚ ๒ลึก ปัญญาสติล้ำ    เลิศญาณ ตื้น อาจเรียนวิทยาทาน   ท่านให้ หนา กิเลสส่อสันดาน   ใจหยาบ บาง กาพย์เก่าควรไว้    แต่ซ้องสรรเสริญ๚ ๓ลึก บาปจิตหยาบร้าย   ร้ายพา ร้ายฮา ตื้น ต่อการณ์เจรจา   หยิ่งก้อ หนา คร้านคิดอิจสา   ผู้อื่น บาง บ่งเขลาเกลียดท้อ จิตแท้อย่าสมาน๚ ๔ลึก สันดานต่ำช้า    ทุรชน ตื้น คิดปิดทางจน   จากเบี้ย หนา งานหนักคือคน   สู้ชีพ ตัวแฮ บาง สุขอาจเสพเวี้ย     เฒ่าแล้วจึงเห็น๚ ๕กสิกรบ่วิดน้ำ                 ทำนา มวลช่างศรบ่หา              ดัดไม้ ( ศร ) ปวงช่างปลูกเรือนมิพา      กันก่อ  สร้างแฮ เสมือนปราชญ์มิอาจได้    แต่งถ้อยคำกวี ( แอ็บท่านDark Knite มา ดีแบบนี้แต่งเอง ไป่เป็น) กระผมน้อมศึกษา ด้วยคร้าบบบบบบ ค้นคว้าประสาคนเรียนมาน้อยได้ว่า พระราชนิพนธ์ในรัชกาลที่5 ทรงมีพระราชนิพนธ์ ทั้งหมด 10 เรื่อง ไกลบ้าน เงาะป่า นิทราชาคริต อาบูหะซัน พระราชพิธีสิบสองเดือน กาพย์เห่เรือ คำเจรจาละครเรื่องอิเหนา ตำรากับข้าวฝรั่ง พระราชวิจารณ์จดหมายเหตุความทรงจำของกรมหลวงนรินทรเทวี โคลงบรรยายภาพรามเกียรติ์ ปล1.ได้เพลา พาจ็อบ แบกบนบ่า ก่อนแว้วคร้าบบบบบ วันน่าขอค้นคว้ามาเพิ้มคร้าบบ ปล.สุดท้ายจ้า ท่านพี่ วลี ผัดกับข้าวยังเขียนเป็นโคลงได้นี่ผมว่าทำเกินไปนะ เกินน่าตาผม 555 ความคิดเห็นที่ 6     สวัสดีครับ ทุกท่าน..                                                                             ... ลึก    ลึกหมอสั่งห้าม                 สะเทือนใจ       หมอสั่งนักหยุดไป             ดื่มเหล้า       กระผมก็หัวไว                   ตามสั่ง       เลิกดื่มนำมาเคล้า              กับข้าวแล้วกิน ตื้น    ตันก็แต่ต้น                      ปอกระเจา       หมูสับผสมเอา                  หน่อยน้อย       ผัดผัดผัดเบาเบา               หอมกรุ่น       หอมจวบน้ำลายย้อย          หยาดย้วยหยดยาว หนา  นุ่มและเนื้อนิ่ม                  สันใน       เพียงเหยาะซีอิ๊วใส            คลุกเคล้า       กะทะนำตั้งไฟ                  อ่อนอ่อน       ค่อยค่อยทอดนั่งเฝ้า          ละเลียดเหล้าใจเย็นเย็น อร่อยนา บาง  เฉียบเปรียบแผ่นผ้า            ชีฟอง      ปลาแล่กับผัดดอง              อร่อยล้ำ      น้ำลายจักเนืองนอง            หนุบหนับ      ต้องตักซ้ำหยิบซ้ำ              อยากย้ำทำเยอะ จักดี นะเอย ... จากคุณ : วลี..     เขียนเมื่อ : 18 ธ.ค. 52 00:38:21   ถูกใจ : ท่าราชวงศ์, Little Red, นกโก๊ก, วฤก, xers, จิตเดิม, ศาลายา แก้ไขเมื่อ 30 ธ.ค. 52 06:27:18 แก้ไขเมื่อ 25 ธ.ค. 52 05:46:12 แก้ไขเมื่อ 25 ธ.ค. 52 05:42:39 แก้ไขเมื่อ 25 ธ.ค. 52 05:39:04 จากคุณ : จันทร์แห้ง (จันทร์แห้ง) เขียนเมื่อ : 25 ธ.ค. 52 05:36:05

ความคิดเห็นที่ 74 ลึก..เจตนาหยั่งรู้...........ความจริง เบอร์หนึ่ง[^_^]สิง.........คั่วขั้น เบอร์สองสั่วขบขิง ........พรรคกร่อย ชนถ่อยหงอยตกชั้น.......แน่แท้ใกล้กาล ตื้น..โชกโชนกลิ่นฟุ้ง......ขจรขจาย งบจ่ายเนียนขยาย..........ส่งเส้น พึมพำช่วยประปราย........ลุล่วง แถถ่วงชักรอกเร้น..........สู่แต้ม 3'1'1' หนา..สุดหนาปกป้อง........ทุรชน ซับสิ่งอัปมงคล..............ซ่อนป้าย จำอวดฝ่อไกกล.............เหยเห่ย เผยเล่ห์เฉลยร้าย............คลั่งไคล้ดักดาน บาง..กากีเรื่องนี้..............ยาวนาน แบบหล่อรูปสันดาน.........แข่งซุ้ม อำนาจมั่วปรับฐาน...........อึงมี่ หมาขี่หมีชีคุ้ม................พุ่งล้มใบเหลืองแดง ฉลูจบวรรค  ขาลกวักสลึง ขาดเกินคำนึง เอ็ดอึงไปไย จากคุณ : ท่าราชวงศ์ เขียนเมื่อ : 25 ธ.ค. 52 15:18:25

ความคิดเห็นที่ 75 21.56 น. กลโคลงผวน 'พยัคฆ์ครวญหาคู่' (ผวนคำโคลงคู่หน้า เล่นอักษรคู่หลัง และ คู่หน้าในแต่ละบาทคำกลโคลงผวน) ๏ ลึก-หยั่ง หลั่งยึกยื้อ ............. ฤาเรา ตื้น-อยู่ ตู่ยื่นเยาว์ ................... ตืดตื้อ หนา-ดัก หนักด่าเดา ................ หนอยแน่ะ บาง-หมด บทหมาง มื้อ ............ บ่นบ้าบานเบิก ๚ะ๛ (แง่มแง่ม) 22.01 น. แก้ไขเมื่อ 25 ธ.ค. 52 22:04:28 จากคุณ : นกโก๊ก เขียนเมื่อ : 25 ธ.ค. 52 22:01:07

ความคิดเห็นที่ 76   สวัสดี  ท่านพ่อแม่พี่น้อง  ทุกท่าน  ขอรับ ได้ถือโอกาสมาเข้าเวรยามเพื่อทำหน้าที่  รปภ.  ( ชั่วคราว ) อีกครา  ในวันที่  26  ธันวาคม  2552  นะครับ  วันนี้  เป็นวัน boxing day  วันชกมวย  เฮ๊ย  มิใช่สิ  วันแกะกล่องของขวัญ  แห่งเทศกาล  x’mas  ด้วยครับ  เช่นนั้น  ก็ขออนุญาตกล่าวคำว่า “ ho  ho  ho merry x’ mas “  ทุก ๆ ท่าน  ครับ มายามค่ำคืนแต่ไม่ดึกดื่น  นัก  ได้อ่านโคลงดีดี  มากมายครับ  ขอทักทายก่อนเลย ความเห็นที่  57 และ  62  คุณ  Mr. Slowhand ( xers )  คุณเชอร์  มิสเตอร์สโลวแฮนด์ ? มาเขียนโคลงฝากไว  1  บท  4  บาท  แต่เด็ดขาดบาดใจ  ครับ ที่สำคัญ  นำแผนที่ซึ่งได้ชี้ขุมทรัพย์  ไปยัง   http://www.arsomklong.com/pages/feature.php   ซึ่งได้มีเนื้อหาการกล่าวถึงการออกเสียงและการตีความหมายของกวีนิพนธ์  ของ คุณอังคาร  กัลยาณพงษ์  ด้วย ช่างรุ่งเรืองประเทืองปัญญาเป็นอย่างมาก  ขอรับ ไหนไหนก็ไหนไหน  เป็นปาดน้อยใคร่ขอทะลึ่งโก่งคอร้องให้ก้องตามเสียงอัสนีย์บาต  บ้าง ขออนุญาตพาดพิงถึง  คุณอังคาร  กัลยาณพงษ์  ในเรื่องการประพันธ์บทกวี  สักเล็กน้อย จริงจริงนั้น  ทุกครั้งที่คุณอังคาร ฯ  เขียนบทกวีครั้งใด  มักจะต้องมีผู้สนใจวรรณกรรม  ได้ให้ความสนใจ  พร้อมกันนี้ก็แสดงทัศนะคติวิพากษ์วิจารณ์  ไปต่าง ๆ นานา  อย่างกว้างขวาง  ทั้งทางบวก  และ  ทางลบ   มีกวีไม่กี่คนที่ทำได้แบบนี้  ครับ  เหมือนดังที่ “ คุณสดายุ “  กล่าวไว้ในบทประพันธ์  ใน  คห. 58  จึงขออนุญาตนำมาใช้ว่า   ๐ เพียงกระเพื่อมผ่านโสต..อุโฆษศัพท์ ก็ซาบซับปรารถนาแห่งปราศัย เพียงกระเพื่อมระลอกพลิ้วเป็นริ้วไป ก็เห็นแววหวั่นไหวที่นัยน์ตา แท้ที่จริง  แล้ว  มีบทประพันธ์ในรูปกวีนิพนธ์หลายเรื่องหลายบทและปรากฏรูปแบบต่าง ๆ   ที่คุณอังคาร ฯ  ได้รับสรรพรรณนาเขียนไว้  ต่างกรรมต่างวาระ   โดยเฉพาะอย่างยิ่ง  กฎเกณฑ์ระเบียบแบบแผนหรือแนวทางการเขียนกวีนิพนธ์  ที่ออกจะมีส่วนที่ถือว่าเป็นนวัตกรรมใหม่ ๆ เกิดขึ้นเสมอเสมอ  โดยบางคราดูเสมือนว่า  หันหลังให้กับโบราณาจารย์  ด้วยซ้ำไป บางที่  อันเนื่องจากการที่เรา  ( หมายถึงผม และอาจจะหมายถึงหลาย ๆ คน )  ยังต่ำต้อยด้อยปัญญา  จึงไม่อาจรับรู้และเข้าใจว่า  “ ท่าน ฯ  ผู้นี้  ก้าวข้ามความเป็นและไม่เป็น  ข้ามพ้นข้อกำหนดกฎเกณฑ์  อันเสมือนกรงขังจิตวิญญาณของการเป็นกวีหรือผู้เขียนบทกวี  ไปเสียแล้ว   อย่างแน่นอน  “   จนอาจจะกล่าวได้ว่า  เป็นผู้ก้าวข้าม  กามภพ  รูปภพ  และ  อรูปภพ  แห่งวงการวรรณกรรม ฉันทลักษณ์ก็ดี  รูปแบบแนวทางในการเขียนหรือการประพันธ์ก็ดี  มีความวิจิตรพิสดารเป็นเป็นอย่างมาก  ครับ  ยกตัวอย่างเช่น ...เกมทศกัณฐ์เก่งแก้............ปัญหา คงแก่เรียนปัญญา..............ค่าฟ้า รู้โลกแง่ปริศนา..................ปราดเปรื่อง  เลื่องลือ คือเปี่ยมทรัพย์ทุกหน้า........น่าค้าวิญญาณ ฯ  ( อังคาร  กัลยาณพงษ์ ) ที่มา  เกมส์ทศกัณฐ์  ของ  คุณ  ปัญญา  นิรันดร์กุล  เจ้าสัว  แห่ง  workpoint ผมได้เห็นปรากฏในหน้าจอโทรทัศน์  และ  ตามบทความต่าง ๆ ซึ่งมีทั้งคำสรรเสริญเยินยอและตำหนิติติงจากบรรดา  “ กูรู “  และ  มวลนักปราชญ์มาดบัณฑิต   เป็นต้นว่า  รกสระ  อา  ,มากเกินไป  หรือทำให้เสียงวรรณยุกต์ของโคลง  ฟังดูแปลก บางคนวิจารณ์จนหนักไปว่า  บทประพันธ์บางบทนั้น  ท่านอังคาร ฯ ได้ข้ามพ้นวัฏสงสารแห่งวรรณกรรมไทย  สิ้นความสงสัยและไร้เครื่องพันธการแห่งฉันทลักษณ์แต่โบราณไปเสียแล้ว   จนท่าน ฯ ลืมไปว่าอนุชนคนผู้สนใจภายหลัง  ( เช่นกระผม ) ยังเวียนว่ายและสงสัยข้องใจวรรณกรรมอเนกนานานัปการ  สติปัญญายังไม่อาจหยั่งรู้ดูทัน  ท่าน ฯ ได้ หากผู้สนใจในวรรณกรรมไทย  ในยุคหลัง  โดยเฉพาะคนที่เป็นมือใหม่หัดขับ ( เสภา )  เช่นกระผมหรือผู้ที่เป็นผู้ค้นคว้าสนใจใคร่รู้แล้ว เมื่อได้อ่านวรรณกรรมของท่าน ฯ  เป็นปฐม  เสมือนลูกเป็ดลุกไก่เพิ่งฟักตัวออกจากใข่  แล้ว ย่อมจำและติดตราตรึงใจ  ดีไม่ดีจนยึดติดจนถึงขั้นพินิจพิจารณ์เห็นดีเห็นงาตามนั้น  บางที  ฉันทลักษณ์ที่มีมาแต่โบราณ  ที่หลาย ๆ ท่าน ฯ  คิดว่า  คือเครื่องพันธการของการประพันธ์บทกวี  ไป  จนหลงลืมฉันทลักษณ์แต่เดิม สุดท้าย  การที่เราคิดใหม่ทำใหม่  อาจปกปิดบิดเบือนจารีตประเพณีและฉันทลักษณ์แห่งการประพันธ์บทกวี  อันมีมาแต่โบราณ  เสมอเถาย่านไทร  รากไทรที่ย้อยระย้ามาปกคลุมลำต้น  จนมากเข้าไม่อาจมองเห็นลำต้นเดิม  นั้น ๆ ได้ ผมเคยคิดเสมอ  ว่า  ในแวดวงของนักแปลหนังสือ  ไม่ว่าจะแปลจาก  ภาษาต่างประเทศ  หรือ  ที่มีอิทธิพลกับคนไทยมาก  นั่นคือ  ภาษาอังกฤษ  ฝรั่งเศส  จีน  ญี่ปุ่น  เยอรมัน  และที่สุดคือ  บาลีสันสกฤต  นั้น  หากนักแปลจะแปลบทความ  วรรณกรรมหรือนวนิยาย  ภาษาใดใดก็ตาม มักจะยึดถือและแปลจากต้นฉบับ  ที่เป็นภาษาดั้งเดิม  อย่างน้อยเพื่อรักษาต้นฉบับไว้  ส่วนสำนวนของผู้แปลนั้น  แตกต่างกันได้ตามปฏิภาณโวหาร ที่สำคัญ  ต้นฉบับเดิมต้องคงไว้  เสมอ แต่สรรพสิ่งมักมีมีการเปลี่ยนแปลงเสมอ  ทั้ง  หายนะการและวิวัฒนาการ เหมือน  เนื้อหาของบทเพลง  November rain  ของ  guns n’ roses  และที่ผมแปลเอาไว้  ว่า 'Cause nothin' lasts forever And we both know hearts can change And it's hard to hold a candle In the cold November rain เพราะไร้มวลถ้วนมากหลากหลายสิ่ง ซึ่งหยุดนิ่งตราบนิรันดร์นั้นจริงแน่ แล้วเราล้วนควรรู้ดูผันแปร ว่าใจแท้เปลี่ยนได้ไม่ต่างกัน เช่นยากเย็นเข็ญใจใคร่ปกป้อง แสงเทียนส่องงามกระจ่างกลางวสันต์ แห่งพฤศ-  จิกา - ยน ครานั้น แสนหนาวสั่น  ตระหนักถ้วนใคร่ครวญเทอญ ฯ ท่านอังคาร  ฯ  นั้น  ก็มีหลายท่านให้การยกย่องและชื่นชม ( ผมเองก็เช่นกัน )  ว่า  เป็นผู้ฉุดกระชากลากถูผู้โง่เขลาเบาปัญญา เช่นกระผม  ให้( ลอง ) คิดใหม่ทำใหม่ดูบ้าง แต่ทำอย่างไรได้  สืบเนื่องจากการที่ผมมีสังโยชน์และอนุสัย  ติดใจในฉันทลักษณ์อันมีมาแต่โบราณ  เสียแล้ว แม้ว่า  จะอยากข้ามพ้นเครื่องพันธนาการแห่งวรรณกรรม  ตามท่าน ฯ  ด้วยคน จึงได้แต่ชะเง้อหน้าทำตาละห้อย  และตะโกนเชิงอ้อนวอนเรียกร้องความเมตตาปราณี  ไปว่า  “ ท่าน ฯ  ผู้เป็นกวีที่อยู่ขั้นปรมัตถ์  ได้โปรดสงสารอนุชนคนผู้สนใจด้านการประพันธ์  เช่นผู้น้อย  อันเกิดมาในภายหลัง  บ้าง   อย่างน้อย  ก็อาจจะมีความงุงนงงสงสัยในจารีตประเพณี  ข้อกำหนดกฏเกณฑ์และฉันทลักษณ์  ว่าอย่างไหนของจริง  อย่างไหนคือสิ่งแปลกปลอม  ที่เรียกว่า  การปฏิรูป   ได้โปรดรอและพาพวกกระผม  ตามท่านไปด้วย ขอรับ “ ที่  คุณ  xers  ได้ฝากฝากโคลงไว้เป็นที่ระลึกนั้น ช่างลึกล้ำเป็นอย่างยิ่ง  แม่นยำและยึดถือตามระเบียบแบบแผน  อันมีมาแต่โบราณ  ครับ แต่เมื่อใด  ผมเผลอแปลงเขียน  แบบ  ขั้นปรมัตถ์บ้าง  โดยขออนุญาตนำของคุณ xers  มาปฏิรูป  ใหม่  โดยยึดถือ  ตามแนวของ  ท่านอังคาร ฯ  ( เขียนมอบให้คุณปัญญา  เกมส์ทศกัณฐ์  แห่ง workpoint ) ด้วย  บ้าง  ดังนี้   ...เกมทศกัณฐ์เก่งแก้............ปัญหา คงแก่เรียนปัญญา..............ค่าฟ้า รู้โลกแง่ปริศนา..................ปราดเปรื่อง  เลื่องลือ คือเปี่ยมทรัพย์ทุกหน้า........น่าค้าวิญญาณ ฯ  ( ท่านอังคาร ฯ )  ๏         ตื้น คำแต่บ่ไร้           ไมตรี           ลึก ลึกฝากสิ่งดี         มอบให้           หนา หนักแห่งวิถี       ปีเก่า           บาง กว่าบรรเทาไข้    ศกหน้าสุขสราญ ๚  ( คุณ xers ) นี่ของผม           ๏ ตื้น คำตามแต่งต้อง-           ไมตรี           ลึก แต่ฝากนัยดี                   ที่นี้           หนา หนักแห่งวิถี                   ปีเก่า  เล่าฤา           บาง กว่าพรรณนาชี้              นี่นี้สุขสราญ ๚  ( ผมเอง  อิอิ ) ยังสงสัยอยู่ว่า  เมื่อต่างกรรม  ต่างวาระ  ต่างสถานะ  ต่างชื่อเสียงเรียงนาม  แล้ว หากเขียนสุ่มสี่สุ่มห้า  คงจะหูไม่พอใส่  ( คำวิจารณ์ )  เป็นแน่แท้ ขอขอบคุณ  คุณ xers  ที่ได้ฝากไมตรีไว้ด้วย  โคลงและเนื้อหาที่ดีครับ และ  บทความ  มองรูป-เสียงกลอน (ว่าด้วยเสียงตรี วรรค ๒) ผ่าน “อังคาร กัลยาณพงศ์” โดย: นายทิวา http://www.arsomklong.com/pages/feature.php   ด้วย  ครับ บรรยากาศ  แห่งอารม ฯ  ก็มีเสน่ห์แบบนี้ละครับ  ตรงที่ว่า  มี  โคลงมากที่มา  ลีลาหลากหลาย  ร้อยเรื่องสาธยาย  มากมายคำวิจารณ์   หากจะมีแต่โคลง  อย่างเดียว  ไม่มีคำสนทนาปราศรัยกันบ้าง  ก็อาจจะขาดรสขาดชาติ  ไปสักนิดครับ   ขอขอบคุณ  คุณ  Mr. Slowhand ( xers )  คุณเชอร์  มิสเตอร์สโลวแฮนด์  และ  คุณ  ทิวา  ครับ และขอเริ่มทักทาย  พี่แม่พี่น้อง  ตามลำดับ  ต่อไปเลยครับ แก้ไขเมื่อ 26 ธ.ค. 52 22:20:40 แก้ไขเมื่อ 26 ธ.ค. 52 16:03:15 จากคุณ : นกมีหูหนูมีปีก (the darkknight) เขียนเมื่อ : 26 ธ.ค. 52 12:45:41

ความคิดเห็นที่ 77 ลึก"  รอยตีนโคช่างกว้าง..........คบนัย       หม่องนี่สมฤทัย...............รื่นค้าง       อุทกเจิ่งอาศัย.................ตัวโผล่ พ้นขอบ       พิโธ่ลานโลกว้าง..............ส่วนเสี้ยวหลงเงา ตื้น"  ดำริรัดเร่งกู้....................ภิกษาจาร       หดหู่ประพฤติมาร.............เก่งแก้       ตอแยฝ่าแสธาร..............กาลก่อน เคยเจ๊ง       สอปอกอดักแด้...............เร่งร้อยกระทงความ หนา"ลอกคราบงูเห่านั้น............ภาพคง       เสิร์ฟด่วนหลงรกพง..........ป่นปี้       หัวหางส่ายสมทรง............เนียนจ่อ โพรงเก่า       เสาท่อหายใจชี้................แบ่งแล้วประเทศไทย บาง"พอเพียงแบเบอร์ย้าย.........เร็วรีบ       ตรรกะโสมมบีบ...............เผื่อแห้ว       รอยปอยฟ่อนทรงจีบ.......  กลีบเท่ห์ หวีตั้ง       เมินผ่านหลักการแล้ว.........แต่งซุ้มรวยพรรค แก้ไขเมื่อ 26 ธ.ค. 52 15:21:04 จากคุณ : ท่าราชวงศ์ เขียนเมื่อ : 26 ธ.ค. 52 14:39:47

ความคิดเห็นที่ 78   คห.  ที่  58  และ  69  คุณ  สดายุ  ครับ ขุนโคลงผู้เปี่ยมด้วยภูมิธรรมความรู้ที่มากมายและหลากหลาย มาเขียนบทโคลง  1  บท  4  บาท  ใว้  พร้อมกับ  กลอนสุภาพที่พลิ้วไหว  2  บท  ครับ มาเรียก  กระผมว่า  “ ฮกกงจื้อ “  คุณชายค้างคาว  อิอิ ผมอ่าน  ชอลิ้วเฮียง  ภาคนั้น  เหมือนกันครับ   ผู้ประพันธ์  โกวเล้ง  มังกรโบราณแห่งแวดวงวรรณกรรมจีนกำลังภายใน ได้เสกอักขราพรรณานาบุคลิกภาพคุณชายค้างคาว  แห่งหมู่เกาะค้างคาว  ผู้ลึกลับ  ใว้อย่างน่าตื่นตาตื่นใจ เท่าที่อ่านคำสนทนาปรารภของ  คุณ  สดายุ  ก็เข้าใจได้ว่า  ติดตามผลงานของ โกวเล้ง มังกรโบราณ  เช่นกัน  เลื่อมใส  เลื่อมใส ผมชอบและตรึงใจกับ  กลอนสุภาพ  นี้มาก ๐ เพียงกระเพื่อมผ่านโสต..อุโฆษศัพท์ ก็ซาบซับปรารถนาแห่งปราศัย เพียงกระเพื่อมระลอกพลิ้วเป็นริ้วไป ก็เห็นแววหวั่นไหวที่นัยน์ตา และ  โคลง  ที่ว่า “  ลึก กว่าห้วงสมุทร, น้ำ-              ใจคน “ ไม่แปลกใจเลย  ว่าทำไมจึงมีกวีและปราชญ์เมธีที่มีมาแต่โบราณ  มักจะเทียมเทียบเปรียบเปรย  นิสัยใจคอของมวลมนุษยชาติ  ไว้ในลักษณะที่ใกล้เคียงคล้ายคลึงกัน เขียนดีและมีความหมายลึกซึ้งครับ  หวังว่า  จักได้ท่องยุทธจักรแห่งแวดวงวรรณกรรม  ด้วยกัน  อีกหลายครา คห.  ที่  59  61  64  71  คุณ  จังงัง  สังกัด  พรรคลิงรักลิง เป็นผู้ที่เขียนโคลง  มาฝากผลงานไว้  พร้อมด้วยใบหน้าแห่ง  joker  ผู้มีรอยยิ้มอันเปี่ยมด้วยเสน่ห์ชวนหลงไหล บทโคลง  แม่นฉันทลักษณ์ครับ  และเขียนได้ดี  หลากหลายอารมณ์มาก แม้แต่  59  ก็มี  โคลง  2  บท  8  บาท  ที่แตกต่างกันด้านเนื้อหา โคลง  61  ออกแนวอัศจรรย์พันลึก  แม้ไม่โจ่งแจ้งแสดงชัดเจน  เท่าใด  หากไม่หวั่นไหวบ้าง  ก็เกินไปแล้ว โคลง  64  71  รูป  joker  สื่อความบางอย่าง  แต่คงไม่ได้หมายถึงว่า  จะมาคาดคั้นเอาชีวิตหรือตามจ้องปองยึดทรัพย์ผมนะครับ   ผมอ่าน  71  แล้ว  มองเห็น  ท้ายบทที่  1  วรรคที่สอง  คือคำที่ลงท้ายด้วย  สระ  อาย  อันนำไปสู่การรับสัมผัสใน  ท้ายบาทที่  2 3 ในวรรคแรก  ครับ แต่ในขณะเดียวกัน  ท้ายคู่เอกโท  “ มุดได้ “  และ  ท้ายบาทที่  4  วรรคแรก  คู่โท  “ใช้ “   เหมือนและคล้ายแนวทาง  ทั่น  อังคาร ฯ  จริง  ( กรุณาดู  คห  76  ของผม  อิอิ ) ลักษณะแบบนี้  หลายท่านรวมทั้งผม  มักเรียกว่า  ชิงสัมผัส  หรือพูดเปรียบเทียบคือว่า  เพื่อนเจ้าบ่าว  เพื่อนเจ้าสาว  ชิงความสวยความหล่อของ  เจ้าบ่าวเจ้าสาว  นั่นเอง เขียนดีและแม่นฉันทลักษณ์  ถือว่าสร้างสีสันให้แก่อ่าศรม ฯ  ได้ดีครับ คห.60  , 70  , 74  ,  77  คุณ  ท่าราชวงศ์  ครับ เป็นอีกหนึ่งท่าน  ที่มาเขียนโคลงที่ดีและไพเราะไว้เสมอ   ที่สำคัญ  ยังเว้นการเขียน  สร้อยโคลง ( เหมือนเดิม ) จริงจริงแล้ว  โบราณาจารย์  ท่านกล่าวไว้ว่า  หากเราสามารถเขียนเนื้อหาให้ได้พอเหมาะพอเจาะ  ใน  30  คำ  แล้ว   สร้อยโคลง  ไม่จำเป็นเลย  เช่น ลึกทะเลหมู่นี้...........เอวัง ตื้นฆ่าปะการัง..........บ่อแก้ว หนาพิโธ่พิถัง...........จมโง่ บางแห่งละเลยแล้ว....ไม่แคล้วสูญเสีย ( คุณท่าราชวงศ์ ) แต่ถ้า  จับความหมายที่ตั้งใจเขียน  ลงไปในคำ  30  คำแล้วไม่หมด  หรือหมดแต่ไม่เนียน   ท่านก็อนุโลม  ให้เพิ่มจาก  30  เป็น  34  และ  36  ได้บ้าง   โคลงที่มี  34  36  นี่แหละ  จึงมี  สร้อยโคลง  ขอรับ โคลง  70  ออกแนวดุดัน  และ  หมายมั่นปั้นมือที่จะถ่วงดุลยภาพของการเมืองการปกครอง  อย่างเก่งกล้าห้าวหาญ  สมชายชาตรี เนื้อความชัดเจนและสะใจผมจริงจริง  ขอรับ   คุณท่าราชวงศ์  เขียน  ดีและลึกซึ้งมากครับ โคลง  74  ฝากโคลงไว้   4  บท  16  บาท มาแบบแนวรักประชาธิปไตยอย่างเต็มเปี่ยม  อีกครา เนื้อหาที่เขียน  เด็ดขาดบาดใจ  ครับ สงสัย  กำลัง  เขียนถึง  “ กิน กัน ตาย “  แน่นอน  อิอิ โคลง  77  มาแบบ “ ลึกตื้นหนาบาง “  อย่างน่าตื่นตาตื่นใจยิ่ง เขียนโคลงแนวนี้  ไม่ใช่เพียงแต่ต้องมีการรอบรู้เรื่องข่าวสารข้อมูล  เท่านั้น   แต่การวิเคราะห์วิจารณ์เหตุบ้านการเมือง  ยิ่งเป็นเรื่องต้องน่าใส่ใจ คุณ  ท่าราชวงศ์  ทำได้ดี  ในรูปแบบที่ผมว่าแล้วครับ  น่าชื่นชมมาก ว่าแต่  ค่อย ๆ คุย  ค่อย ๆ เขียน  ก็ได้นะขอรับ  อิอิ แบบว่า  คนกันเองทั้งนั้นครับ คห.  ที่  63  คุณศาลายา  ครับ มาพร้อมกับโคลง  2  บท  8  บาท  แต่แสนเด็ดขาดและบาดใจ  ยิ่งครับ ผมอ่าน  โคลง  2  บท  นี้  หลายรอบเหมือนกัน   ความหมายของโคลง  ที่ดูถ่อมตนและสงวนท่วงท่าแห่งเมธี  จนน่ายกย่องชื่นชมครับ แต่ขัดกับความรู้ความสามารถที่เขียนปรากฏโดยโคลง  นั้นแล เพราะโคลงเขียนได้แบบนี้  เหตุไฉน  จึงเขียนในโคลงว่า  “ ยากเค้นเป็นศิลป์ฯ “ นี่ขนาดเขียนมากแบบยาก  ๆ   นะครับพี่  หากเขียนแบบง่าย ๆ แล้ว  จะปานใดหนอ คห.  ที่  65  คุณเรียวรุ้ง  ครับ ผู้ที่สนใจและใฝ่รู้ด้านการประพันธ์โคลง  อย่างน่าชื่นชม  ยิ่ง มาพร้อมกับ  โคลง  2  บท  8  บาท ถือได้ว่า  เป็นหน่อเนื้อเชื้อเมล็ดพันธุ์แห่งผองเมธีที่มีมาแต่โบราณ  โดยแท้  ครับ น่ายกย่องและน่าจับตามองต่อไป  อย่างตื่นตาตื่นใจว่า  พัฒนาการของผู้นี้  จะมีมากขึ้นตามลำดับ ว่านี่เอง  คือผู้หนึ่งในหลาย ๆ คน  ที่น่าภาคภูมิใจของผู้ที่ชื่นชอบ  ผู้ประพันธ์  ผู้รักและหวงแหนวรรณกรรมไทย ขยันเขียน  ขยันอ่าน  แบบนี้  เยี่ยมมากครับ หากว่าง ๆ ลองเข้าไปที่  http://arsomklong.com/  บ้างนะครับ  ผมยังแอบเข้าไปอ่านเสมอ ๆ ขอชื่นชมครับ    หวังว่า  จะได้อ่านและเห็นโคลงที่สวยงามและมีความหมาย  ของคุณอีกเสมอ ๆ ครับ คห.  66  คุณสุนันยา  ครับ มาพร้อมกับรูปภาพสวย ๆ และ  โคลงดีมีความไพเราะครับ ผมเห็นภาพนี้แล้ว  สบายหูสบายตา  ดีจริง  แม้จะจ้องมองคนอ่าน  แต่ไม่ถึงกับทำให้สะทกสะท้านหวั่นไหว  เหมือนรอยยิ้มของ  joker  เลย โคลง  2  บท  8  บาท  นี้  มีคำแปลกแปลกใหม่ ๆ และ  ผสมกับคำโบร่ำโบราณ  เหมือนกัน เช่นคำว่า  “ ก่อนกี้ “  ครับ  ผมเคยอ่าน  กวีนิพนธ์ของคุณ “ วฤก “  ขุนโคลงผู้เก่งฉกาจอีกท่านหนึ่ง ก็เคยช้ำคำนี้  เหมือนกัน ผมอ่านโคลง  บทที่  1  บาทที่  4  วรรคที่สอง  “ เห็นด้วยตาตน “  ตรงนี้คำ  คู่  “ เอกโท “  นะขอรับ  อิอิ แต่เนื้อความโคลงโดยรวม  สวยงามและมีความหมายครับ คห.  ที่  67  คุณ  ธาราริน  ครับ สวัสดีด้วยเช่นกันครับ  ยินดีต้อนรับสู่  อาศรม ฯ  ด้วยใจแสนชื่นชมยินดียิ่ง มาพร้อมกับโคลง  1  บท  4  บาท  เป็นค่าบัตรผ่านประตู  ( อาศรม ) อิอิ อ่านโคลงแล้ว  แม้ว่าผมจะไม่คุ้นชื่อ  แต่จะบอกว่าเป็นมือใหม่ป้ายแดง  ในด้านการประพันธ์  คงไม่ใช่แน่ เพราะดูฉันทลักษณ์แม่นยำ  และ  สรุปเนื้อความลงได้ใน  30  คำ  ด้วย รู้จัก  เอก  7  โท  4  รู้จัก  คำเป็นคำตาย  รู้จักการทดแทนกันในบางที่บางตำแหน่งสลับสับเปลี่ยนได้อย่างช่ำชองชำนาญ สงสัย  เป็น  dsi  ปลอมตัวมาแน่นอน  ครับ แต่มีบางสิ่งบางอย่างที่ผมขอค้าน  จะหัวชนจอคอมพ์  ว่า  ที่คุณเขียนว่า ....ลึก   เล้นยากหยั่งแท้                 ใจชาย ตื้น   แค่เพทุบาย                      หลอกน้อง.... นั้น  เป็นแค่บางคนนะครับ ไม่ใช่ทั้งหมด   ขอชื่นชมในโคลงและการประพันธ์ครับ  หวังว่า  คงจะมาเขียนโคลงใว้เป็นที่ระลึกอีกหลายครา คห  68  คุณ  ตั่วกอ (โอวทิฮวย)  “ คุณ  ผีเสื้อลาย “  ครับ สวัสดีขอรับ  มาพร้อมกับโคลง  1  บท  4  บาท ผมนั่งอ่านหลายรอบมากเลย  กับ  คำไม่กี่คำ  ของโคลงบทนี้ “ ลืก   ลงในอ่างแก้ว                อ่างปลา ตื้น   ตลิ่งลำนาวา                  แผ่กว้าง หนา  ตำรับตำรา                    หนามาก กระนั้นฤๅ บาง  กำแพงก่อสร้าง              ต่างด้วยกระไรหนอ “  ( คุณตั่วกอ ) มองผิวเผิน  อ่านเพลิดเพลินจำเริญใจ  เหมือนไม่มีอะไรแอบแฝง  ครับ แต่ช่างลึกล้ำและมากความหมายยิ่งนัก ทำให้ผมนึกถึง  กำแพงที่กั้นอิสระภาพระหว่างโลกคอมมิวนิสม์  กับ  โลกเสรี  ในยุคสงครามเย็น สิ่งที่กั้นมวลมนุษยชาติ  ไม่ใช่  another brick in the wall  หรือ  การก่ออิฐถือปูน  แต่อย่างใด แต่เครื่องพันธการที่ขวางกั้นที่สำคัญ  นั่นคือ  ระบอบระบบแห่งการเมืองการปกครอง  อันมีที่มาจากสามัญสำนึกของผู้ครอบครองและบริหารประเทศ  นั่นแล   ผมต้องตาตรึงใจ  กับคำว่า   หนา  ตำรับตำรา                    หนามาก กระนั้นฤๅ บาง  กำแพงก่อสร้าง              ต่างด้วยกระไรหนอ จริงครับ  จนทำให้ผมนึกถึง  ท่านอังคารอีกครั้ง  ว่า  ท่าน ฯ  คงคิดเห็นและมองแวดดวงวรรณกรรมไทยและฉันทลักษณ์  แบบนี้กระมัง คุณพี่  ตั่วกอ  “ ผีเสื้อลาย “  ได้โปรดรับความคารวะจากผู้น้อย  ด้วย  ขอรับ คห.  72  และ  75  คุณพี่  “ นกโก๊ก “  ครับ มาพร้อมกับ  “ โคลงผวน  ยาวยาว “  ตามความถนัดและคุ้นเคยยิ่ง ผมอ่านโคลงแล้ว  พี่คงเป็นคนรุ่นให่วัยอินเทรน  แน่นอน  ครับ เพราะสังเกตเห็นว่า  สนใจในเรื่อง  เสือ  เสือ  สิงห์  สิงห์  ด้วย เพราะมีการกล่าวถึง  tiger  ( หวูด )  ด้วย ผมจำได้ครับพี่  ครั้งที่เขามาเยือน  เมืองไทย  ครั้งนั้น คนไทยให้การต้อนรับและแห่แหนเขาเยี่ยงวีรบุรุษ  ครับ  ในฐานะ  มีหน่อเนื้อเชื้อสาย  ความเป็น  ไทย  อยู่  ครึ่งตัว เขามาเยือนเมืองไทย  สร้างความตื่นตาตื่นใจให้คนไทยมากเลย  สื่อสารมวลชนทุกแขนง  เขียนและเสนอข่าว  ยิ่งกว่าข่าวบางข่าวที่ปิดกันเงียบเชียบ ภาครัฐและเอกชน  มอบรางวัลและให้การต้อนรับเขา  อย่างที่วีรบุรุษคนอื่น ๆ ของไทย  จะพึงได้รับ   ดีไม่ดี  อาจจะได้รับเกียรติและการยกย่องมากว่าด้วย แต่ลักษณะกิริยาอาการของเขา  tiger ( หวูด )  นั้น  ดูไม่เนียนและบางกรณีออกจะเหมือนกับไม่เต็มใจ  เหมือนกัน จนทุกวันนี้  เราชาวไทย  รับรู้เพียงว่า  เขาเป็น  ลูกครึ่งไทยอเมริกัน  เท่านั้นเอง คุณพี่  “ นกโก๊ก “  เขียนโคลงผวน  ได้น่าตื่นตาตื่นใจ  ครับ คห.  73  คุณจันทร์แห้ง  ครับ เรียกกระผมว่า  มืดมีดในที่มืด  อิอิ  the  dark  knife  ( knight  night knives  nice )   มาฝากข้อความ  พร้อมกับวาง โคลงพระราชนิพนธ์  ล้นเหล้า  ร.5  ไว้เป็นสิริมงคล  ด้วย ผมเอง  ยังไม่มีโอกาสอ่านงานพระราชนิพนธ์  ทั้งหมด  ของพระองค์เลยครับ   อ่านบางเรื่องบางตอน  เท่านั้นเอง  แต่แม้จะแค่ผ่านหูผ่านตา  แต่ก็พอรู้และเข้าใจได้ว่า   ล้นเกล้า  ร.5  นั้น  ทรงเป็นอัจฉริยภาพด้ายงานวรรณกรรมไทย  จริงจริง มีความรู้มากมาย  ในเนื้อหานี้ครับ  ขอบคุณมากเลยครับ ทักทายกันเพียงเท่านี้ก่อนครับ หากขาดตกบกพร่องประการใด  เป็นต้นว่า  ชื่อ  นามสกุล  ยศ    ตำแหน่ง  ก็ขอได้โปรดอภัยแก่ผู้น้อย  ด้วยครับ ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่าน  ที่กำลังอ่าน  และ  ที่จะมาอ่านในคราวต่อไปครับ แก้ไขเมื่อ 26 ธ.ค. 52 16:02:19 จากคุณ : นกมีหูหนูมีปีก (the darkknight) เขียนเมื่อ : 26 ธ.ค. 52 15:50:20

ความคิดเห็นที่ 79   " จากคุณ : นกมีหูหนูมีปีก (the darkknight) เขียนเมื่อ : 26 ธ.ค. 52 16:01:40