..คนเจ้าชู้..

..คนเจ้าชู้..

ราสส์ กิโลหก

“ชู้” ตามความหมาย พจนานุกรมฉับราชบัณฑิตยสถาน  คือ  . (วรรณ) คู่รัก, บุคคลที่เป็นที่รัก, เช่น มาย่อมหลายชู้เหล้นเพื่อนตน. (กำสรวล); ผู้ล่วงประเวณี; การล่วงประเวณี; ชายที่ร่วมประเวณีด้วยเมียเขา เรียกว่า เป็นชู้, หญิงที่ยังมีสามีอยู่แล้วร่วมประเวณีกับชายอื่น เรียกว่า มีชู้,เรียกชายหรือหญิงที่ใฝ่ในทางชู้สาวว่า เจ้าชู้.

มนุษย์ทุกคนมีสิทธิ์  เป็นชู้  และมีชู้  ได้ทั้งนั้นทั้งสาวทั้งหนุ่ม หรือแก่จวนจะเข้าโลงก็มีข่าวให้เห็น  เรื่องของกิเลสตัณหามีอยู่ทุกตัวตน   มันอยู่ที่จังหวะและเวลาที่เหมาะสม      

สำหรับสังคมไทยถ้าผู้ชายเป็นชู้ดูเป็นเรื่องธรรมดาทั่วๆไป  ซ้ำพรรคพวกยกยอปอปั้นเป็นคนเก่งเสียอีก  แต่ถ้าผู้หญิงมีชู้นี่หากข่าวรั่วไหลออกมา  เป็นเรื่อง !  มันเหมือนเกิดแผ่นดินไหว เสียงนกเสียงกากู่ร้องกันระงม  เป็นเรื่องใหญ่เรื่องโต พูดกันไปสามบ้านแปดบ้าน  จากคนธรรมดากลายเป็นหญิงมากรัก ร่านผู้ชาย เป็นคนเลว มันแปลกดีนะ !

กมล เป็นข้าราชการหนุ่มใหญ่ รูปร่างหน้าตาไปเล่นหนังไทยได้สบายๆ ผ่านร้อนผ่านหนาวมาแล้วร่วม  40 ปี  ส่วน บังอรผู้เป็นเมียอายุอ่อนกว่าเกือบ 10 ปี เป็นคนเฉยๆไม่ค่อยมีปากมีเสียง  เหมือนมีปากเอาไว้กินอย่างเดียว  รูปร่างหน้าตาพาไปวัดตอนเช้าๆได้ไม่น้อยหน้าใคร   จนใครๆมักจะพูดว่าเหมาะสมกันอย่างกับกิ่งทองใบหยก เพราะหน้าตาดีด้วยกันทั้งคู่    ครอบครัวนี้มีลูกสาววัย 7 ขวบเพียงคนเดียว..

“มีลูกหลายๆคน เดี๋ยวเมียข้าเครื่องพัง เหมือนรถควันดำ” เขามักพูดประโยคนี้บ่อยๆหากมีใครถามถึงเรื่องการมีลูก

ไพโรจน์ เพื่อนร่วมรุ่นเรียนจบสถาบันเดียวกัน  ถือเป็นเพื่อนสนิทเพราะสอบเข้ารับราชการกรมเดียวกัน พูดถึงประวัติ กมลให้พรรคพวกฟังตามประสาคนรักเพื่อน

“สมัยหนุ่มๆเรียนหนังสือมหา,ลัยเดียวกัน  มันเป็นคนรูปหล่อ หุ่นดี ปากหวานอีกต่างหาก แต่สันดานไม่ดี” ท่อนท้ายรู้สึกแปลกๆ

ไม่ต้องรอให้คนฟัง  ถาม

“ ลูกเขาเมียใครมันฟัดไม่เลือก เด็กสาวๆเสียอนาคตก็หลายคน ใครเข้ามาในเส้นทางของมันเสร็จทุกราย จนถึงเดี๋ยวนี้ขนาดมีลูกมีเมียก็ยังไม่วายหาเศษหาเลย สันดานแบบนี้คงแก้ไม่หาย”  เพื่อนโรจน์ พูดถึงเพื่อนด้วยความเอ็นดู  

                                           ************************************

จิรา สาวสวยวัย 30 ปี  ได้รับคำสั่งย้ายมาปฏิบัติหน้าที่  ณ สำนักงานแห่งนี้   ทางต้นสังกัดจึงส่งตัวมาปฏิบัติงานตามระเบียบ วันแรกที่เดินทางมารายงานตัวต่อผู้บังคับบัญชา พวกผู้ชายในที่ทำงานมองกันตาไม่กะพริบบรรยากาศในที่ทำงานสดใสขึ้นมาทันที  ตรงกันข้ามกับพวกคานทองหนังเหี่ยวหน้าย่นหลายคนมองดูด้วยความอิจฉา

“ สวยไม่เบา ท่าทางเรียบร้อย คงเป็นโสดไม่เห็นมีใครมาด้วย ”  พี่จิต  ป้าจิต  หรือยัยจิต  วัตถุโบราณประจำสำนักงาน หันไปจีบปากพูดเบาๆกับ นังหน่องเพื่อนต่างวัยที่นั่งอยู่ที่โต๊ะติดกัน    


                                               **************************************

พวกจิ้งจอกที่นั่งกันหน้าสลอนเป็นฝูง  ทั้งหนุ่มทั้งแก่ในสำนักงานเดียวกัน ต่างมองด้วยสายตาเป็นมันตามสันดอนของพวกผู้ชาย(นักวิชาการทางด้านเด็กและสตรีเคยกล่าวไว้อย่างนั้น)    ทุกตัว..เอ๊ย ! ทุกคนหันไปมองคนสวยผู้มาใหม่ จนลืมการปฏิบัติภารกิจที่ทำอยู่เป็นการชั่วคราว  เพราะความตกตะลึง  

“โอ ! นางฟ้ามาจากสรวงสวรรค์” เสียงทุ้มๆในกลุ่มจิ้งจอกหางด้วน

“ข้านึกถึงม้าที่วิ่งแข่งในสนาม”เสียงแหบๆของอ้ายแหบสอดแทรกเข้ามา อ้ายนี่มันชอบดูหางม้า..

หลังจากจบขั้นตอนการรายงานตัวต่อหัวหน้าหน่วยงานเรียบร้อยแล้ว  ท่านจึงมีคำสั่งให้ป้าจิตจัดหาโต๊ะทำงานให้กับน้องใหม่เพื่อใช้นั่งทำงาน  

ป้าจิตจูงมือจิราไปยังโต๊ะไม้ตัวหนึ่งที่ตั้งอยู่ข้างๆโต๊ะนังหน่อง  เป็นโต๊ะว่างและไม่มีใครใช้งาน  

“เธอ นั่งที่โต๊ะตัวนี้นะ”

“ขอบคุณ ค่ะ” จิรายกมือไหว้ด้วยความนอบน้อม

สังเวช หนุ่มโสดอายุอานามได้ 30 ปีเศษๆชิงความได้เปรียบรีบแถเข้าประกบตีสนิท   แสดงถึงความมีน้ำใจให้กับน้องใหม่คนสวย  เขาเข้าไปช่วยขยับโต๊ะทำงานให้เข้าที่เข้าทาง รื้อลิ้นชักเอาขยะเก่าออกมาทิ้ง เอาผ้าชุบน้ำมาขัดถูทำความสะอาดโต๊ะจนสะอาดทันตาเห็น  เขามีความสุขที่ได้ใกล้ชิดกับสิ่งสวยงาม หัวใจของเขาพองโตขึ้นมาอีกครั้ง  หลังจากที่เคยพองมาแล้วหลายครั้ง  แต่ครั้งนี้ดูจะมีความมั่นใจมากขึ้น  เพราะเมื่ออาทิตย์ก่อนหมอดูทำนายว่าจะเจอเนื้อคู่ เป็นสัตว์สองเท้า

“อ้ายเตี้ย สังเวช เป็นอย่างนี้ทุกที ถ้ามีผู้หญิงสวยๆย้ายมาใหม่” กมลพูดถึงเพื่อนร่วมงานร่างเตี้ยเจ้าของส่วนสูง 145 เซนติเมตร

จิรา เป็นคนสวยรูปร่างสมส่วน ผิวขาวเหมือนแตงร่มใบ ปากนิดจมูกหน่อย เวลาพูดจะพูดค่อยๆ ช้าๆ เหมือนมาจากครอบครัวผู้ดี ดูท่าทางเป็นคนใจดีเพราะพูดจาดีแสดงความเป็นมิตรกับทุกคนไม่ว่าผู้หญิงผู้ชาย ไม่เคยแสดงความโกธรเกลียดให้เห็น มองภาพรวมๆเหมือนเด็กที่ยังไร้เดียงสา ปานนกน้อยที่เพิ่งหัดบินจากรัง เธอเช่าห้องพักอยู่คนเดียวไม่มีทีท่าว่าจะมีแฟน หรือ สามี  หรือ ผอ-สะ-ระ-อัว  คำหลังนี้ ไม่รู้ใครพูด จำไม่ได้

พวกผู้ชายในที่ทำงาน ทั้งโสดทั้งไม่โสดเริ่มปรับปรุงการแต่งกายให้แก่ตัวเอง บางคนก็เกินพิกัดจนมองเหมือนตัวตลก แทนที่จะเสริมสร้างบุคลิก กลายเป็นน่าสมเพช

อ้ายสอน ภารโรงหน้าทะเล้นมองไปที่ ลุงไฝผู้มีอายุได้ 55 ขวบ ก่อนหันไปพูดกับป้าจิตเบาๆ

“ ป้า ! ที่ทำงานเรา มี อ้ายคล้าวแห่งมนต์รักลูกทุ่งมาทำงานด้วย เห็นมั๊ย ”

“ข้าไม่อยากพูดอะไรมากอ้ายสอน  นอกจากสงสารเมียที่บ้านตาไฝ จริงๆ” ป้าจิตพูดด้วยความเหนื่อยหน่าย

เวลาใกล้เที่ยง กมล เดินเตร่มาที่โต๊ะทำงานของจิรา  มองซ้ายมองขวา แล้วก้มลงพูดเบาๆ  

“ตอนเที่ยงไปกินข้าวกับพี่ มั๊ย  ก๊วยเตี๋ยวเป็ดโกฮวด ร้านอยู่กลางตลาด  เป็นของดีจังหวัดนี้ อร่อยนะ”

นังหน่องเฝ้าจับตาดูพฤติกรรมของพวกขี้หลีอยู่แล้ว ..รีบเอียงหูฟัง  พอจับใจความได้ แหกปากตะโกนเสียงลั่น

“ เย้ๆๆๆ ! พวกเราวันนี้มีเจ้ามือเลี้ยงก๊วยเตี๋ยว ไปกันเร็วอย่าให้คนเลี้ยงต้องเสียน้ำใจ”  เป็นเสียงแหลมๆของนังหน่อง  ไม่พูดเปล่าจัดการเก็บเข้าของบนโต๊ะทำงาน ทำท่าลิงโลด วันนี้ลาภวิ่งเข้าปากได้กินฟรีๆโดยไม่นึกฝัน

“ป้าจิตเร็วเข้า ชักช้าอยู่นั่น แหละ ”  หันไปเร่งคู่หูต่างวัย พร้อมกับเดินไปดึงมือ จิรา ให้ลุกขึ้นเดิน

พรรคพวกจิ้งจอกได้โอกาส เฮตามไปล้มทับเพื่อนอีก 4-5 คน

“ นางกระหร่อง หน่อง ! นางตัวแสบ เดี๋ยวต้องเอาคืน” กมลบ่นเบาๆ หลังจากพรรคพวกอิ่มหมีพีมัน กันถ้วนหน้า เพราะหมดค่าอาหารไปหลายบาท

                                    **************************

หลายวันต่อมา..

เวลาเกือบเที่ยงได้เวลาหยุดงานเพื่อรับประทานอาหาร

“ หน่อง ๆ   หน่องๆๆ” กมลนั่งอยู่ที่โต๊ะตัวเอง ส่งเสียงเรียก

เงียบ..

คราวนี้แหกปากดังลั่น.

“นังหน่อง !”

ได้ผลทันตา  เสียงขานรับกลับมา

“ จ้า !  มีอะไรคะพี่”

“มานี่หน่อย  ช่วงเที่ยงเธอไปกินข้าวที่ตลาด พี่จะฝากซื้อยา  เขียนใส่กระดาษให้แล้ว เอาไปให้หมอตี๋ดู  เดี๋ยวเขาจะจัดมาให้เอง”

“เป็นอะไร ? ปวดตับหรือพี่” ยังกวน

“อย่ายอกย้อนรีบไปเร็วเข้า” ยื่นเศษกระดาษและเงินแบงก์ 100 ใส่มือหญิงหน่อง.

พรรคพวกที่ทำงานพากันหันหน้ามามอง เพราะไม่เคยเห็นกมลใช้ใครไปซื้อยา

“พี่ หนูขอ 20 นะจะซื้อกล้วยทอด” หน่องไม่รอคำตอบ แล้วเดินหันกลับไป

ประมาณ บ่ายโมง ..

สาวหน่องกลับเข้ามาที่ทำงาน มือข้างหนึ่งหิ้วถุงกล้วยทอดมาด้วย

เธอยื่นเงิน 80 บาทและกระดาษจดชื่อยาคืนมาให้กมล  พลางบ่น..

“ยาอะไรก็ไม่รู้ หมอตี๋ บอกไม่มี เขามองหน้า หน่องแปลกๆ ยาแก้อะไรหรือ พี่ ?”

ยังไม่ทันที่ กมลจะรับของคืน พรรคพวกสงสัยอยู่แล้วรีบแถเข้ามา

“ไหนเอากระดาษจดชื่อยามาดู ซิ ยาอะไรวะ !” ไพโรจน์ หยิบกระดาษที่เขียนสั่งยาเอามาอ่าน ดูสักครู่เขาอดหัวเราะไม่ได้  เสียงหัวเราะของไพโรจน์ ดังไม่น้อย  

เรียกความสนใจให้กับคนอื่นๆเริ่มเดินมาที่ไพโรจน์   ไม่ว่าจะเป็น สังเวช, สมชาย, สมนึก , ศักดิ์ชัย ทุกคนที่อ่านข้อความในกระดาษปริศนาต่างหัวเราะกัน ก๊ากๆๆเหมือนกันหมด

ป้าจิต ผู้อาวุโสทนไม่ไหวเดินเข้ามา  ขอเอาไปอ่านบ้าง พออ่านจบ  แก ถอนหายใจดัง เฮิอกๆ.สั่นหน้าด้วยความสงสาร

“มีอะไรหรือป้า เขาหัวเราะอะไรกัน” หน่องเดินเข้ามาหา  ในมือยังไม่วางถุงกล้วยแขก

“แกลองอ่านดังๆซิ ชื่อยาอะไร ?” พลางยื่นกระดาษให้

หน่องรับกระดาษมาอ่านข้อความ..

“ เอนท์ธ่อนคาร์ลูหรับ  1 อัน”

อ่านจบยังทำหน้า งงๆ จนหญิงสูงอายุต้องจูงมือไปกระซิบที่ข้าง หู  เล่นเอาหญิงโสดหน้าแดงเป็นตำลึงสุก

กมล นั่งหัวเราะจนตัวงอไปมา  “แก้แค้นได้แล้วโว๊ย ! สะใจ”

                                           **********************************     (ยังไม่จบครับ...คนเจ้าชู้ยังวางแผนอยู่)

จากคุณ	: สวนดอก
เขียนเมื่อ	: 19 ธ.ค. 52 09:12:48