ระหว่างความเหงากับความคิดถึง...

คุณเคยนึกถึงความแตกต่างระหว่างความเหงากับความคิดถึงบ้างมั้ย

คนมากมายที่ผ่านเข้ามาในชีวิตในแต่ละช่วงเวลาและความทรงจำ คนในครอบครัว คนที่เคยรู้จักพูดคุย เพื่อนในวัยเด็กที่เติบโตมาด้วยกัน เรียนด้วยกัน เพื่อนร่วมงาน คุณครูใจดี ป้าขายขนม ลุงข้างบ้าน...

ในจำนวนคนมากมายเหล่านั้น เมื่อต้องห่างไกลหรือจากลากันไป หลายๆ คนอาจจะทำให้คิดถึงเมื่อต้องไปพานพบกับเหตุการณ์ในบางช่วงบางจังหวะของชีวิตที่เชื่อมโยงให้นึกถึงคนเหล่านั้น...แต่ในชีวิตคนเราจะมีเพียงคนไม่กี่คนเท่านั้นที่จะทำให้รู้สึกเหงาเมื่อต้องห่างไกลหรือจากลา...

เมื่อก่อนนี้ฉันไม่เคยรู้สึกว่ามีความแตกต่างระหว่างความคิดถึงกับความเหงา...ทุกๆ ครั้งที่ต้องห่างไกลครอบครัว กล่าวลาเพื่อนเก่า ย้ายที่อยู่ ที่ทำงาน หรือแม้แต่สูญเสียบุคคลอันเป็นที่รัก ฉันได้แต่คิดว่าฉันคงจะคิดถึงคนเหล่านั้น สถานที่เหล่านั้น เหตุการณ์ที่เคยเกิดขึ้น ส่วนจะคิดถึงมากบ้าง น้อยบ้าง ก็แล้วแต่ว่าต้องห่างกันไปกี่วัน กล่าวลากันแล้วจะได้เจอกันอีกหรือเปล่า...หลายๆ ครั้งฉันจึงมักจะรำพึงรำพันกับตัวว่าฉัน “คิดถึง”

แล้ววันนึง..ฉันก็ค้นพบว่า ในความรู้สึกที่ใครบางคนต้องหายไปจากชีวิต...ความรู้สึกคิดถึงของฉันเริ่มไม่ธรรมดา เพราะมันกลายเป็นว่า...ฉันเริ่มเฝ้ารอวันที่จะได้เจอกันอีกครั้ง ในขณะเดียวกันความกระตือรือร้นในชีวิตเริ่มหายไป ทุกสิ่งทุกอย่างรอบๆ ตัวเปลี่ยนไป...ไม่เหมือนเดิม

ท้องฟ้าเริ่มไม่เป็นสีฟ้า
ดอกไม้ดูเหี่ยวเฉาไม่สดใส
สายลมที่เคยเย็นชื่นใจ กลับทำให้หนาวยะเยือก
รอยยิ้มที่ไม่เคยหายไปจากใบหน้า กลับเหลือเพียงแววตาเหม่อลอย
เพลงที่เคยฟังแล้วอบอุ่น กลับทำให้อ้างว้างจับใจ

ทุกอย่าง...เปลี่ยนไป เพราะใครบางคนห่างไกล หรือจากลา ความรู้สึกนี้ทำฉันเริ่มเข้าใจว่า “คิดถึง” และ “เหงา” ต่างกันอย่างไร

ถ้าเราแค่เพียงคิดถึงใครสักคน เราอาจจะยังดำเนินชีวิตของเราต่อไปได้ตามปกติ ทุกสิ่งทุกอย่างรอบๆ ตัวยังดำเนินไปเหมือนกับที่เคยเป็น

ท้องฟ้าก็เป็นสีฟ้า
ดอกไม้ยังคงสดใส
สายลมพัดเย็นชื่นใจ
รอยยิ้มระบายเต็มใบหน้า
ฟังเพลงแล้วรู้สึกอบอุ่น

สำหรับฉัน...ความคิดถึงเป็นส่วนผสมที่กลมกลืนส่วนหนึ่งของชีวิต ในขณะที่ความเหงากลับเป็นสิ่งที่ทำให้ชีวิตแปลกแยกแตกต่างไปจากที่เคยเป็น

ระหว่างความเหงากับความคิดถึง จึงแตกต่างกันที่ระดับของความผูกพัน คุณอาจจะผูกพันกับใครต่อใครจนทำให้ต้อง “คิดถึง” เมื่อต้องห่างไกล หรือจากลา แต่มีเพียงคนไม่กี่คนเท่านั้นที่คุณจะผูกพันลึกซึ่งจนทำให้คุณ “เหงา” ได้

วันนี้ฉันจึง “เหงา” และอยากให้ “เธอ” รีบกลับมา...

จากคุณ	: Mydarin
เขียนเมื่อ	: 23 ธ.ค. 52 13:03:45