เหงากับ...ใครสักคน
|
|
แก...ฉันเหงาว่ะอยากมีใครสักคน...
แกก็มีฉันไง...
ไม่เหมือนกัน...แกเป็นเพื่อน...แต่ฉันอยากได้...ใครสักคนที่เกิดมาเพื่อฉัน
ก็ฉันไง...ฟ้าส่งมาเพื่อแกเลยนะ
ไอ้เพื่อนบ้า...ไอ้เพื่อนเวร...ไอ้คนไม่มีหัวใจ
....................................
พี่สาว...ผมเหงาอ่ะพี่...ผมอยากมีใครสักคนถามผมบ้างว่า...วันนี้ผมเหนื่อยไหม เป็นอย่างไรบ้าง...ผมอยากได้แค่นั้นจริงๆ
น้องชาย...แกเหนื่อยป่ะ วันนี้เป็นไงมั่ง...เป็นไงหายเหงายัง
โหพี่สาว...คนละอารมณ์เลย...พี่ไม่เข้าใจผมอ่า...พี่เหงาเป็นบ้างป่ะเนี้ย
...............................
...ไม่มีหัวใจ...
...เหงาเป็นบ้างไหม?...
คำกล่าวหาจากเพื่อนรัก และคำถามของน้องชายคนสนิท...ทำเราอดที่จะเก็บเอามาย้อนคิดไม่ได้
อากาศหนาวๆ...สายลมเย็นๆ กับสายหมอกที่ทอดตัวอ้อยอิ่งจะทำให้คนหลายๆ คนออกอาการเหงา...อยากจะพักพิงอิงอุ่นอยู่บนไหล่ของใครซักคน...เราเป็นอย่างนั้นไหม?
...........................
เวลาที่เกิดอาการเหงา...ท้อแท้...หรืออ่อนล้า...คนหลายๆ คนมักจะอยากมีใครสักคนที่จะอยู่เคียงข้างเพื่อรับฟัง พร้อมทั้งปลอบประโลมให้คลายจากอาการเหล่านั้น...เราเองก็เป็น
ครั้งหนึ่งที่ชีวิต...อยู่ในช่วงขาลง ปัญหาทุกอย่างพุ่งตรงเข้ามาเพื่อต้องย้ำให้ชีวิตดิ่งลงลึกจนแทบกู่ไม่กลับ คล้ายๆเด็กหลงทางที่ซัดเซหาหลักยึดไม่ได้
...เมื่อมีใครสักคนยื่นมือเข้ามาในช่วงนั้น...แค่เพียงเขารับฟังและเอ่ยปลอบ เราก็ไม่ลังเลใจที่จะยึดหลักนั้นเป็นที่พักพิง พร้อมกับคิดว่า...นี่แหละ...ใช่...คนของฉัน
วันเวลาที่เดินไปข้างหน้า...ในขณะที่ความสัมพันธ์ของคนสองคนกลับถอยหลัง...
ชีวิตไม่ได้ผ่านปัญหาทุกอย่างมาได้เพราะความช่วยเหลือของใคร...แต่เป็นเพราะ...ตัวของเราเองเลือกที่จะเผชิญหน้าและก้าวผ่านทุกปัญหาด้วยสติที่มี
...เพราะการเผชิญหน้ากับปัญหาต่างๆ จึงทำให้ค้นพบว่า...
ไม่ใช่...เขาไม่ใช่คนของฉัน
เป็นอีกครั้งที่ต้องพบกับความเจ็บปวด...การจากลาที่มีให้กัน...ไม่ได้สร้างรอยแผลให้กับคนที่เดินจากไป...แต่กลับที่รอยแผลให้คนที่ยืนมองเพียงรอยเท้าที่เจ้าของทิ้งไว้...
ความผิดหวังครั้งนั้น...ได้เปิดโอกาสให้ความเหงาเข้ามาแทนที่อีกครั้ง...ความเหงา ที่เหมือนจะถูกลืมเลือนไปชั่วขณะหนึ่ง ทั้งที่จริงแล้ว ความเหงา ไม่เคยไปไกลจากเราเลย เพียงแต่เราละเลยที่จะมองเห็นมันเท่านั้น
หัวใจที่เจ็บปวดเริ่มโหยหาความรัก...อยากมีใครสักคนที่จะไม่ทำร้ายกัน...
และบางอย่างในความรู้สึกนั้น...ทำให้เราเริ่มฉุกคิดได้ว่า...เราเพิ่งได้รับบทเรียนจากการมองเห็นความเหงาไปหมาดๆ นี่เอง
...ความเหงาทำให้เราโหยหาใครสักคน...
...ความเหงาทำให้เราอยากได้รับความใส่ใจจากใครอีกคน...
...ความเหงาทำเราขาดสติในการแยกแยะคำว่า รักแท้ ออกจาก อารมณ์ชั่ววูบ...
วันนั้น...หัวเราะทั้งน้ำตา...ขำตัวเองที่...ไม่ฉลาดนัก ขำที่ตีความความรู้สึกของตัวเองผิดไป...ส่วนที่ร้องไห้...ร้องให้กับความผิดหวังที่เกิดขึ้น...ร้องเพื่อไว้อาลัยกับมิตรภาพที่ถูกทำลายเพียงเพราะ...เหงาอย่างไม่มีสติ...
..............................................
บัดนี้...ความเหงายังคงอยู่กับเรา...
และขณะเดียวกันนั้น...เราก็ยังมี หัวใจ
ยังคงเหงาเป็น...และรักใครเป็น...
สิ่งหนึ่งที่ได้เรียนรู้จากความเหงาที่ผ่านมา...
แม้ว่าจะเหงาเพียงไร...จงอย่าใช้อารมณ์...ตัดสินใครสักคนที่ผ่านเข้ามาในชีวิต...เพราะนั่นอาจจะหมายถึง...คำตอบของความสัมพันธ์ที่ต้องเลิกรากันไป
ความเหงา...ไม่ได้ทำให้เรารักใครสักคนได้ตลอดไป...แต่ถ้าใช้หัวใจและสติ...นั่นต่างหากจะทำให้คนเรามองเห็นความรักได้ชัดเจน
..............................................
ถึงเพื่อน...ถ้าความรู้สึกเหงาทำให้...อยากมีใครสักคนเข้ามาในชีวิต...แล้วมันจะยุติธรรมหรือ...ถ้าวันหนึ่งเธอเลิกเหงา แล้วพบว่าเขาไม่ใช่คนๆ นั้นของเธอ...คงไม่ใช่เธอหรอกที่เจ็บปวด...ไม่ใช่เธอจริงๆ
ถึงน้องชาย...ถ้าความเหงา...ทำให้ต้องการใครสักคนมาดูแลใส่ใจ...ถามหน่อยเถอะ...ว่าเธอจะมีเวลาให้กับเขามากแค่ไหนหรือ...อย่าลืมสิน้องชาย...หัวใจเธอ...ไม่เคยมีที่ว่างสำหรับคนอื่นนะ
| จากคุณ |
:
NaraNart  
|
| เขียนเมื่อ |
:
28 ธ.ค. 52 13:43:50
|
|
|
| 
