ส่วนที่กำลังจะหายไป

ก่อนหน้านี้เมื่อหลายปีก่อน ชีวิตของฉัน ได้เป็นส่วนเติมเต็มให้ใครหลายๆ คน เป็นเสมือนทุกๆ สิ่งทุกๆอย่างของคนเหล่านั้น แม้ว่าจะไม่สามารถสัมผัสได้ แต่ฉันก็รู้สึกได้ และใครอีกหลายๆ คนก็รู้สึกแบบนั้นเช่นกัน
แต่วันเวลามันเปลี่ยนไปแล้ว จากคนที่เคยเป้นสิ่งที่สำคัญที่สุด ก็หมดวาระ ลงในที่สุด ความสำคัญได้หมดไป และ มีสิ่งใหม่ๆ เข้ามาแทนในชีวิตของคนเหล่านั้น และนี่ก็คือความรู้สึกที่เกิดขึ้นมาอีกครังหนึ่งโดยที่ไม่สามารถสัมผัสได้อีก เช่นกัน
เราจะอยู่อย่างไร เราจะทำตัวยังไง เราจะใช้ชีวิตให้เหมือนกันคนอื่นได้มั้ย ถ้าในชีวิตเราไม่มีใครเลย ไม่มีพ่อแม่ ไม่มีเพือน ไม่มีคนที่รักเลย ไม่ได้หมายความว่า รักใครไม่เป้นแต่ ทว่าไม่มีใคร รักเราและเห็นความสำคัญในตัวของเราเลย ชีวิตเราถูกละเลยไป

จากคนที่เคยอยู่จุดสูงสุดของความรู้สึก กลับต้องตกลงมาที่จุดที่ต่ำที่สุด เราซึ่งเป็นมนุษย์ ยอมเข้าใจเรื่องนี้ดี แต่จะมีสักกี่คนที่รับได้กับเรื่องแบบนี้ ชีวิตที่ถูกละเลย สุดท้ายจะกลายเป้นคำพูดที่ว่า ก่อนที่คุณจะให้คนอื่นเข้าใจในตัวคุณ ทำใมคุณไม่ลองเข้าใจในตัวของเค้าคนนั้นก่อนละ

ฟังดูแล้วเป็นคำพูดที่ตลกมาก เพราะ การที่คนเราจะพูดแบบนี้ได้ มีความสามารถ ในการใช้สำนวน สูงมาก แต่สุดท้าย คนที่ไม้เข้าใจอะไรเลยก็คือคนที่พูดประโยคนี้นั่นเอง

บางที การที่เราจะอยู่ต่อไปโดยที่ ไม่จำเป็นกับ สิ่งที่เกิดขึ้นรอบตัวนั้น
เป้นเรื่องที่ธรรมดามาก ถ้า เราเคยพุดใว้ว่าเราเคยอยู่ที่จุดสูงสุดแล้ว ไม่มีความสามารถที่จะ อยุ่ต่อไปได้ถ้าเราเป็นคนที่ไม่มีความสำคัญ กับใคร มีแต่คนที่เกรียดชั่งเรา อคติ กับเรา เห็นเราเป็นเพียงคนไร้ค่า หรือตัวตลกในสังคม

เราจะทำอย่างไร
เริ่มชีวิตใหม่เหรอ
ฆ่าตัวตายเหรอ
รึ ว่าจะฆ่าคนที่เกรียดเราดี
รึ ว่า อะไรก็แล้วแต่ ทำในสิ่งที่ไม่ถูกไม่ควรเพื่อให้ได้ มาซึ่มเพี่ยงประโยชน์แค่ว่าเราสบายใจ

แต่เราคิดว่าทางออกที่ดีที่สุด นะ เราควรเริ่มชีวิตใหม่โดยที่เราไม่รู้จัก ใครไปเลยดีกว่า เพราะว่าทั้งหมดนี้ มันจะดีกับตัวเราและคนรอบข้างเราด้วย แม้ว่า เค้าเหล่านั้นจะหมดความสำคัญกับเราไปแล้ว ก้ตาม

จากคุณ	: จิ๊กซอตัวสุดท้าย
เขียนเมื่อ	: 3 ม.ค. 53 20:17:58 A:118.172.143.18 X: