ความคิดเห็นที่ 1 ความคิดเห็นที่ 1     Episode1 ทำไมถึงอยู่หอ สาเหตุที่อยู่หอก็เพราะว่ากลัว ไม่กล้าอยู่Homestay ไม่เชียวชาญในการหาบ้าน กลัวโน่นนี่สารพัด พอปรึกษาน้องสาวผู้เป็นกูรู (หรือกูรู้หว่า) ประจำตัว กูรูก็บอกว่าอยู่หอก็ดีนะ ปลอดภัย ไร้กังวล ได้ประสบการณ์ ได้ฝึกภาษา อยู่ใกล้ที่เรียนด้วย (จะได้ตื่นสายได้งัย) ก็เลยโอเค หลังจากตัดสินใจแล้วก็เข้าไปดู Website ของ Monash ดูรายละเอียดของหอต่างๆในมหาวิทยาลัย อันนี้ขอเพิ่มเติมนิดนึงเผื่อใครอยากอยู่หอพักของ Monash ที่ Clayton จะได้รู้ไว้ หอพักที่Monash Clayton มีทั้งหมด 7 หอ ดังนี้ Howitt, Roberts, Richardson (เด็กหอเรียก Richo), Farrer, Deakin, New Deakin , Normanby House ผู้อ่านลองทายดูว่าฉันอยู่หอไหน ก็ต้องเป็น 2 หอแรกน่ะสิเพราะนึกออกก่อนไง ฉันอยู่ Howitt เกือบ 2 ปี และมีโอกาสได้อยู่Roberts เกือบ 1 อาทิตย์ หอพักทั้ง 7 ก้มีข้อดีข้อเสียต่างกันไป ถ้าอยากอยู่หอที่ไม่ต้องแชร์ครัวกับคนเป็นร้อย Howitt ก็คือคำตอบ  แต่ถ้าต้องการอยู่ห้องกว้างๆ แวดล้อมไปด้วยสวนสวยๆ (พูดง่ายๆว่าบรรยากาศเหมือน Resort)  Roberts Richo และ Farrer ก็คือคำตอบ ณ จุดนี้ แตถ้าต้องการหอที่มีอ่างล้างหน้าในห้อง Normanby House ก็ตอบสนองความต้องการได้ และอย่างที่บอก ฉันเลือก Howitt เพราะอยากมีอิสระในการใช้ครัว จากคุณ : จันทราศรม (จันทราศรม) เขียนเมื่อ : 4 ม.ค. 53 12:13:17

ความคิดเห็นที่ 2 วันแรกในหอ Howitt ฉันยังจำวันแรกของปีแรกที่มาถึงหอ Howitt ได้ดี วันนั้นงงๆ เด๋อๆด๋าๆ ใบ้รับประทาน อะไรๆก็ดูแปลกหน้าแปลกตาไปหมด แล้ว Australia ตอนต้นมีนาคมอากาศก็ (โคตร)ร้อนอบอ้าวอย่าบอกใคร สรุป ร้อน มึนงง กับชีวิตมาก มาถึงหอประมาณ 3 - 4 โมงเย็น เก้ๆกังๆอยู่หน้าหอ Howitt ตึกสูง 12 ชั้น ฉันมาพร้อมกับกระเป๋าใบใหญ่น้อยประมาณ 5 ใบแล้วก็นึกในใจว่าจะเข้าหอไงดีวะตู ฉับพลันทันใดสองสาวชาวออสก็ออกมาช่วยลากกระเป๋า (คงเห็นยัยนี่ยืนอยู่นาน) ภายหลังรู้มาว่าชื่อ Ashleigh และ Jesse สองสาวนี่มีตำแหน่งใหญ่โตในหอ Howitt  โดย Ash เป็นรองหัวหน้าหอในปีถัดมา ส่วนJesse ก็เป็นกรรมการหอและเป็น RA (คล้ายๆกับหัวหน้าประจำชั้นในแต่ละชั้น)  ห้องที่ฉันอยู่ อยู่ชั้น 10 เลขที่ห้อง 1003 ตอนเข้าไปในห้องก็ไม่ได้ shock มากมายเพราะไม่ได้คาดหวังว่าห้องจะต้องดีมาก สภาพโดยรวมของห้องก็ถือว่าโอเค ณ ตอนนั้นก็โล่งใจว่ามาถึงที่พักแล้วนะ มีที่ซุกหัวนอนล่ะ มื้อแรกที่หอ เนื่องจากว่าตอนนั้นยังไม่มีอุปกรณ์เครื่องครัวอะไรนอกจากจาน ชาม ช้อนส้อม แก้วน้ำ อย่างละชุด และหม้อข้าวรุ่นฝาหม้อเต้นระบำ เอาวะ ต้มโจ๊กกินก็ได้ รอดตายไปมื้อ ก่อนนอนในคืนแรกก็ทบทวนเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นและสิ่งที่จะเกิดขึ้น และระหว่างนั้น Parry ซึ่งเป็น Resident Advisor - RA ของชั้น 10 ก็มาแนะนำตัว ประมาณว่ายินดีมากมายที่ฉันมาถึงหอเสียที พร้อมมอบบัตรสมนาคุณอะไรต่ออะไรให้เพียบ นับว่าเป็นการต้อนรับที่อบอุ่นมากสำหรับคนไกลบ้าน คืนแรกที่หอก็มีเหตุการณ์ชวนไม่ลืมเล็กน้อยอันเนื่องมาจากความงี่เง่าของข้าพเจ้าคือไม่ได้สังเกตวิธีการเปิดหน้าต่าง ผลคือคืนนั้นร้อนแทบตาย หิวน้ำเป็นที่สุด เดินเข้าออกครัวเป็นหลายรอบ คิดถึงบ้านด้วย และระหว่างนอนรำพึงรำพันกับตัวเองก็ได้ยินเสียงเพลงของ Bank วงแคลช เราไม่ได้เปิดแล้วใครเปิดหว่า แก้ไขเมื่อ 04 ม.ค. 53 12:14:43 จากคุณ : จันทราศรม (จันทราศรม) เขียนเมื่อ : 4 ม.ค. 53 12:14:19

ความคิดเห็นที่ 3 คนไทยในHowitt ฉันเป็นคนไทยคนที่ 2 ที่อยู่ใน Howitt คนแรกสมมติว่าชื่อ T ก็แล้วกัน ก็หนุ่มที่เปิดเพลงวงแคลชน่ะแหละ น้อง T นี่อะไรๆก็ดีหมด ทำกับข้าวเก่ง อัธยาศัยโอเคเสียอย่างเดียวชอบเปิดเพลงหนกขูชาวบ้าน เลยมีอันต้องเคาะห้องเตือนกันบ่อยๆ ช่วงนั้นเป็นอะไรที่ทรมานมากเพราะฉันมีเรียน 8 โมงเช้าทุกวัน ไอ้เราก็อยากนอนเต็มอิ่ม แต่มีอันต้องสะดุ้งตื่นตอนตีหนึ่งบ้างตีสี่บ้างเพราะเสียงเพลงของ T ทนไม่ไหวเลยต้องเคาะห้องเตือน T มีการถามว่า พี่จะให้ผมหรี่เสียงเพลงหรือว่าปิดไปเลย อ๊าวคุณน้องคิดนิดนึงค่ะคุณน้อง เลยข่มเสียงตอบ T กลับว่า T จ๊ะ ปิดไปเลยก็ได้ (โว้ย) ขอความสงบสุขซักสามชั่วโมงก่อนเช้าเถอะจ้ะ คนไทยคนที่สามชื่อน้องแพร น้องอยู่ชั้น 5 ชื่อคล้ายฉันแต่น้องเค้าสวยกว่า (เชอะ) น้องน่ารัก นิสัยดี ภายหลังรู้จักกันนานๆก็มีอันไปเยี่ยมห้องทักทายกันบ้าง อ้อน้องเป็นเด็กเตรียมอุดมเหมือนกันล่ะ ก่อนน้องกลับไทยยังได้ทำอาหารกินกันเลย จากคุณ : จันทราศรม (จันทราศรม) เขียนเมื่อ : 4 ม.ค. 53 12:15:18

ความคิดเห็นที่ 4 เพื่อนร่วมชั้น - ปี1 จริงๆแล้วชั้นนึงเราอยู่กันประมาณ 15 - 18 คน แต่เจ้าของกระทู้ขอเอ่ยถึงพวกที่เห็นกันจริงๆจังๆและมีวีรกรรรมวีรเวรร่วมกัน 555สำหรับชั้น10ของฉันนี้ได้ชื่อว่าเป็นชั้นนานาชาติของแท้ เรารวมกันได้ประมาณ 5 - 6 ชาติ ซึ่งก็สนุกสนานกันไป เพื่อนคนแรกที่ต้องเอ่ยถึงไม่เอ่ยไม่ได้เลยชื่อ Briana  เป็นชาวออสเตรเลียเธอทำอาหารและขนมเก่งม้ากกกกก ไม่เคยเห็นมื้อไหนเจ๊เค้าซื้อกินเลย ทำได้ตั้งแต่ผัดกับข้าวง่ายๆยันย่างกระต่าย ลาซานญ่า อบขนมทู้กอย่าง Brianaเป็นพวกช่างทำ ส่วนฉันเป็นพวกชื่นชม คือชื่นชมทุกอย่างที่เจ๊เค้าทำ มันน่ากินจริงๆนะเสียดายที่ไม่ได้ถ่ายรูปไว้ ยังแอบอิจฉาแฟนคุณเธออยู่เลย ถ้าฉันเป็นผู้ชายคงจีบเพื่อนคนนี้แล้ว หลังๆพอรู้แกวรู้ทางรู้สันดาน เอ๊ย นิสัยกันดีแล้ว เวลาที่คุณเธอทำขนมอะไรก็มักจะแบ่งไว้ให้ฉันหรือไม่ก็มาสอดใต้ประตูห้องเสมอ นับว่ามีเพื่อนดีก็เป็นศรีแก่ปากยังงี้แหละ Resident Advisors or RA  ฉันได้เกริ่นเกี่ยวกับ RA ไว้บ้างแล้ว RA ก็คือตำแหน่งคล้ายๆผู้คุมหรือหัวหน้าในแต่ละชั้น คอยประสานงาน ให้คำแนะนำเรื่องต่างๆ สากกะเบือยันเรือรบ จัดกิจกรรมเชื่อมความสัมพันธ์ระหว่างคนในชั้น ตำแหน่งนี้ไม่ได้เป็นกันง่ายๆ ต้องสมัคร คัดเลือก อบรม  เพื่อนRA ในปีแรกของฉันมี 2 คน คนแรกชื่อ Parry เป็นชาวอินเดียแต่ Accent อย่างกับคนออสแน่ะ ดูภายนอกเป็นคนขี้เล่นแต่เอาเข้าจริงๆดุพอประมาณ เคยจัดการเพื่อนร่วมชั้นคนหนึ่งที่ทำผิดกฏหอซะอยู่หมัด RA คนที่สองชื่อ Yola เป็นผู้หญิง อ่อนหวาน ชอบทำอะไรที่แลดูกุ๊กกิ๊กน่ารัก ยกตัวอย่างเช่น เวลาถึงวันเกิดใคร เธอก็จะเขียน Happy Birthday to .... ตัวโตๆ บนกระดานดำแจ้งข่าวสารของชั้น10  นอกจากนี้ยังเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่มาก เนื่องจากเธอทำงาน part time ที่ Baker's delight (ร้าน Bakery อันเลื่องชื่อ มีหลายสาขา) เธอจึงทำให้เพื่อนๆเสียนิสัยด้วยการหอบขนมปังอร่อยๆกลับมาที่หอแทบทุกวัน เห็นไหมมีเพื่อนดีก็เป็นศรีและเป็นบุญปากอีกแล้ว เพื่อนคนต่อมาชื่อ David เป็นคนออสสัญชาติจีน คือเฮียแกพูดจีนปร๋อ มีเพื่อนเป็นจีนมากกว่าออส แกเล่าว่าเคยจัดรายการวิทยุเกี่ยวกับจีนด้วย เอากับเฮียเค้าสิ ชอบทำอาหารจีน ทำทีหม้อโตๆ ถ้าเป็นคนธรรมดาๆน่าจะกินได้ซักสามวันแต่ความทีเฮียแกกินเก่ง แค่ 3 มื้อก็หมดแล้ว เห็นกินเก่งอย่างนี้แต่ผอมอย่างกับไม้เสียบผีเพราะเข้ายิมทุกวัน จากคุณ : จันทราศรม (จันทราศรม) เขียนเมื่อ : 4 ม.ค. 53 12:16:04

ความคิดเห็นที่ 5 เพื่อนคนต่อมาคือ Joe หรือ Mister tofu เฮียคนนี้เป็นคนเกาหลีใต้ ชอบกินเต้าหู้เป็นที่สุด กินแซนด์เต้าหู้ทุกวัน ไม่เคยเห็นกินอย่างอื่นเล้ย อ้อนอกจากกาแฟหนเดียวแค่นั้น อาทิตย์แรกเจ้าของกระทู้เคยปากเสียไปถามเฮียแกว่า เป็นมังเหรอ (อันนี้เค้าเรียกว่าเจือกเรื่องชาวบ้านคร้าบ) แกก็หันมาตาเขียวแล้วตอบด้วยเสียงที่เขียวพอๆกับตาว่า เปล่า แค่ชอบน่ะ Mr. tofu คนนี้ไม่ค่อยสุงสิงกับใคร อีก 2 คนที่ขอเอ่ยถึงเพราะอยู่ในจำพวกเดียวกันคือ Alex และ Caitlin สองคนนี่เป็นมนุษย์ล่องหนล่ะ เชื่อไหมว่า Alexนี่อยู่ข้างห้องฉันเองแต่เคยเจอหน้าประมาณ 3 ครั้งในหนึ่งปี Caitlin นี่ยิ่งแล้วใหญ่ อยู่ชั้นเดียวกัน 2 ปี เจอกันยังไม่ถึง 10 หน วันไหนที่ใครเจอสองคนนี่เรียกว่าตื่นเต้นอย่างกับได้เจอสิ่งมหัศจรรย์ของโลกก็ไม่ปาน สาวร่างใหญ่ (ใหญกว่าเจ้าของกระทู้) ชื่อ Pip เรียนป.เอก เป็นสตรีที่ประหยัดน้ำและไฟสุดๆ แรกๆจะไม่ค่อยชอบหน้ากันเพราะในสายตาเจ๊แกเจ้าของกระทู้ล้างจานแบบเปลืองน้ำมากกกก แหมก็เราล้างแบบเอเชียนี่เนอะเอาสะอาดไว้ก่อนล่ะ จากคุณ : จันทราศรม (จันทราศรม) เขียนเมื่อ : 4 ม.ค. 53 12:16:41

ความคิดเห็นที่ 6 เพื่อนคนต่อมาชื่อ Oliver เพื่อนคนนี้เจ้าของกระทู้ยอมรับว่ารู้สึกเฉยๆบางครั้งก็ถึงกับไม่ชอบ คือแกชอบอ้วกในห้องน้ำ เป็นอะไรที่หยะแหยงและสกปรกมากกกที่สุด ทำให้เจ้าของกระทู้ไม่กล้าใช้ห้องน้ำด้านนั้นเป็นปี นอกจากนี้เวลาปกติเฮียแกจะไม่ค่อยพูดคุยกับพวกเอเชีย แต่ถ้าวันไหนแกพาเพื่อนมาพี่แกจะทำตัว friendly ซะจนผิดปกติ เช่นเข้ามาทักเราก่อน แบบยูวันนี้เป็นไงมั่ง ดูแหลมากทีเดียวเชียว Evelyn คือหญิงสาวที่ฉันจะเอ่ยนามต่อไป เรามาซี้กันในตอนเทอมสองของปีแรก ไปซื้อของ Shopping ด้วยกัน กินข้าวด้วยกัน ก่อนเพื่อนคนนี้กลับห้องกรง เอ๊ย ฮ่องกง คุณเธอก็กรุณาแบกพัดลมในห้องคุณเธอมาให้ฉัน หนุ่มเหน้าสุดท้ายคือ Dale ผู้มีร่างกายกำยำบึกบึน เป็นยักษ์ใหญ่นิสัยดี เจ้าของรางวัลชายงามของหอถึง 2 ปีซ้อน แต่อนิจจา Dale นี่สำเนียงออสซี่ของแท้ คืองึมงำอยู่ในคอ ฟังไม่ค่อยรู้เรื่อง สาวสุดท้ายคือ Veenah แต่ขอไปเล่าถึงในครึ่งหลังดีกว่านะ เพราะเราอยู่ด้วยกัน 2ปี ประสบการณ์ร่วมกันเพียบ จากคุณ : จันทราศรม (จันทราศรม) เขียนเมื่อ : 4 ม.ค. 53 12:17:18

ความคิดเห็นที่ 7 สิ่งอำนวยความสะดวกในหอ Howitt อย่างแรกที่จะเล่าให้ฟังคือครัว เคยบอกผู้อ่านแล้วว่าชาว Howitt ค่อนข้างสบาย ไม่ต้องไปใช้ครัวร่วมกับคนเป็นร้อยเพราะเรามีครัวส่วนตัวในแต่ละชั้น อย่างไรก็ดีความสบายนั่นเองทำให้เราเสียนิสัย ครัวชั้นสิบของฉันเป็นครัวที่สกปรกมากกกถึงมากที่สุด ถ้ามองดูบนพื้นท่านก็จะได้เห็นจานชามที่ใช้มาแล้วข้ามชาติ ถ้าเปิดตู้เย็นก็จะเห็นอาหารเน่าข้ามปี มองไปที่เตาก็จะเห็นคราบอันน่าหยะแหยง ปีแรกฉันแทบรับไม่ได้เอาเลย ไม่ได้เป็นคนกระแดะนะ แต่มันก็ไม่ไหวจริงๆ ปีแรกฉันเคลียร์ห้องครัวบ่อยมาก ปีสองไม่ไหวจะเคลียร์นะขอรับ ก็พยายามเอาหูไปนา เอาตาไปไร่ เอาใจไปไว้ที่อื่น อย่างไรก็ดีถึงแม้จะสกปรกมากแต่ฉันก็รักห้องครัวชั้นสิบของฉัน มันเป็นครัวที่มีชีวิต เราใช้มันเป็นสถานที่ที่ทำกิจกรรมแทบทุกอย่างนอกจากทำกับข้าว กินข้าว สังสรรค์กับเพื่อนยามเหงาแล้วฉันก็ใช้ครัวเป็นที่ที่ฝึกทักษะภาษาอังกฤษ กล่าวคือในครัวนั้นเรามีทีวีเครื่องใหญ่รุ่นโบราณหรือที่ฉันเรียกว่ารุ่น "อัตโนมือ" ไม่มีรีโมท เวลาจะเปลี่ยนช่องก็ใช้มือกดเอาแล้วเวลาที่ทีวีรุ่นโบราณของเราไม่ชัดขึ้นมา ก็ใช้อุปกรณ์ใกล้มือเช่น รองเท้า กะทะ ฟาดป้าบลงไปที่ด้านบนของทีวี แล้วทีวีรุ่นโบราณก็จะชัดขึ้นมาทันใด เอาล่ะฉันใช้ทีวีนี่ฝึก listening ทุกเวลาที่ฉันทำครัวผลพลอยได้ก็คือฉันกลายเป็นคนติดทีวี ดูแทบทุกรายการที่สามารถดูได้ เป็นอันรู้กันในชั้น10 ว่าฉันติดทีวีที่สุด ใครบังอาจมาเปลี่ยนช่องทีวีตอนที่ฉันดูอยู่ล่ะก็มีตบ!! (5555) ปัญหาที่พบในครัว นอกจากความสกปรกแล้วปัญหาอีกอย่างหนึ่งที่พบคือ ของหาย ความที่อยู่กันหมู่มาก ปัญหาเรื่องของหายมันก็เกิดขึ้นเป็นธรรมดา ปีแรกพริกหยวกของเจ้าของกระทู้อันตรธานหายไปเลย จำได้ว่าวันนั้นวางแผนจะทำกับข้าวดิบดี ชะ ต้องเปลี่ยนแผนไป เคืองมากถึงมากที่สุด คราวที่2 ของที่หายคือข้าวกล่อง ฉันวางทิ้งไว้นอกตู้เย็น กะว่าอาบน้ำเสร็จจะมาอุ่น ที่ไหนได้ 40 นาทีต่อมามันได้ล่องหนไปเลย สงสัยว่ามันมีขาน่ะ ของอย่างที่3ที่หายไปอยู่ในท้องคนอื่นคือ น้ำผลไม้ มีคนช่วยกินแล้วทิ้งขวดให้เห็นตำตา หลังจากที่นางเอกโดนกลั่นแกล้งทำร้ายจิตใจ (เวอร์ซะ) นางเอกก็ต้องสู้ ฉันแก้ปัญหาด้วยการเขียนลงบนถุงทุกถุงกล่องทุกกล่องที่ฉันจะเก็บในตู้เย็น ทีนี้ถ้าใครจะหน้าด้านหน้าทนเอาไปก็ไม่รู้จะว่าไงแล้ว ไม่ใช่แค่อาหารเท่านั้นนะที่ล่องหนได้ ข้าวของเครื่องใช้บางอย่างก็เดินได้เหมือนกัน วันดีคืนดีถ้าฉันเกิดลืมเก็บ Saucepan ของฉัน มันก็จะล่องหนไปอยู่ที่ห้องอื่น ถ้าฉันรู้ว่ามันอยู่ที่ห้องไหน อย่าหวังว่าเจ้าของห้องนั้นจะได้อยู่อย่างสงบสุข เพราะฉันจะตามไปจิกๆๆๆจนกว่าจะได้คืน ถือคติว่า 'ความเกรงใจเป็นสมบัติของผู้ดี แต่กับคนบางคนที่ไม่มี ฉันก็จะไม่มีให้เช่นกัน(ชิชะ)' จริงๆฉันก็ไม่ได้เป็นคนที่ดุเดือดเลือดพล่านอะไรนักหรอก ถ้าขอยืมของกันดีๆแล้วเอามาคืนในสภาพเดิมฉันก็ไม่เคยว่าอะไร จากคุณ : จันทราศรม (จันทราศรม) เขียนเมื่อ : 4 ม.ค. 53 12:19:18

ความคิดเห็นที่ 8 พูดถึงครัวแล้วก็ต้องแถมเรื่องตู้เย็นหน่อย ความที่อยู่กันเยอะ ของในตู้เย็นก็แยะ ทำให้เกิดปัญหาของล้นตู้เย็นถึงขนาดปิดตู้เย็นไม่ได้เลยในบางที แม้บางคนจะซื้อตู้เย็นส่วนตัวมาไว้ที่ห้องก็ไม่อาจลดปัญหาของแออัดในตู้เย็นได้ ครั้งหนึ่งตา Davidไม่สามารถปิดตู้เย็นได้ พอดีฉันเดินผ่านครัวจะไปห้องน้ำ เห็นตานี่ยืนลับๆล่อๆหน้าตู้เย็น ไอ้ความที่เราก็เป็นคนส.ท.ร. เลยเข้าไปถามว่าเกิดไรขึ้น มาทำไรหน้าตู้เย็นฟะ จากนั้นฉันและ David ก็ช่วยกันผนึกกำลังภายในดันตู้เย็นและในที่สุดก็ปิดตู้เย็นได้สำเร็จ และด้วยความที่ตา David เกิดซาบซึ้งในน้ำใจของฉัน ก็เลยเอาไอศกรีมเย็นเชี้ยบมาให้กินถึงห้อง (ไอศกรีมนี่อร่อยมากกๆๆ ขอบอก) แหมเห็นงี้แล้วอย่าคิดว่าเจ้าของกระทู้เห็นแก่กินนา จากคุณ : จันทราศรม (จันทราศรม) เขียนเมื่อ : 4 ม.ค. 53 12:20:58

ความคิดเห็นที่ 9 มาอ่านค่า :) จากคุณ : scottie เขียนเมื่อ : 4 ม.ค. 53 22:05:44