เมย์กับเเมกซ์

“เออนี่ เมย์ ช่วยอะไรเราอย่างนึงสิ”
เมย์ สาวน้อยที่กำลังง่วนอยู่กับการอ่านนิยายอย่างเพลิดเพลินเงยหน้าขึ้นมอง
“หึม”
“ช่วยทำการบ้านให้หน่อยสี เราทำไม่ได้เลยอ่ะ”
เงียบ
“นะเมย์นะ เธอออกจะเรียนเก่ง ช่วยคนเรียนแย่ๆ อย่างเราหน่อยเถอะ ถือว่าขอร้อง”
“อื้อ” เมย์พยักหน้าแล้วอ่านนิยายต่อ
“แปลว่าตกลงใช่ม้า เย้”

อีกสักพัก
“เมย์ วาดรูปให้เราหน่อยได้ไหม งานจะส่งพรุ่งนี้แล้ว”
เงียบ
“น่า นะ เดี๋ยวเราเลี้ยงขนม”
“ไม่ต้องอ่ะ วางงานไว้บนโต๊ะนั่นแหละ ว่างๆ จะทำ”

นี่คือสาเหตุที่บรรดาเพื่อนๆ ในห้องขาดเมย์ไม่ได้ เพราะถ้าขาดเมย์ไปแล้ว นั่นก็หมายถึงขาดงานที่จะส่งครู พวกเขารักเมย์กันทุกคน เอ่อ... ก็ไม่ทุกคนหรอกนะ

แมกซ์ ได้ชื่อว่าเป็นหัวโจกของนักเรียนชายกลุ่มใหญ่ของห้อง ถ้าเป็นเรื่องมุขฮาๆ ละก็ เขาปล่อยได้ทุกที่เสมอ แต่ถ้าใครกล้าหือกับเขาล่ะก็ ฮาไม่ออกแน่ แม็กซ์ไม่เคยยอมใคร คนส่วนใหญ่ยอมรับเขาว่าเขาเป็นคนที่พิเศษจริงๆ

“แมกซ์ แกเคยสนใจผู้หญิงมั่งไหมวะ” วิทย์ เพื่อนซี้แมกซ์ถามขึ้นมาลอยๆ ในบ่ายวันหนึ่งที่เงียบสงบ
“ถามทำไม”
“ฉันว่ามีผู้หญิงคนนึงสนใจแกว่ะ”
“ใครวะ”
“ผู้อำนวยการ”
“ไอ้บ้าวิทย์”
“เมย์ไง”
“เมย์ไหนวะ”
“เมย์ ต้นฉบับไง”
“ใครว่ะ”
“โถ่ ไอ้โง่เอ๋ย ก็ผู้หญิงที่ทำการบ้านมาให้แกลอกทุกเช้ายังไงเล่า”
“เอ็งพูดยังกับดูลายมือบนหน้ากระดาษแล้วทำให้จำหน้าได้อย่างนั้นแหละ”
“แสดงว่าแกไม่สน”
“อย่าสรุปเองสิวะ”
“อย่างนั้นแสดงว่าสน”
“เฮ้ย”
“ล้อเล่นๆ กลับบ้านเหอะดึกแล้ว” วิทย์ตัดบท

ว่างๆ จะมาเขียนต่อน้า

จากคุณ	: sombiez88
เขียนเมื่อ	: 7 ม.ค. 53 18:02:54