 |
๐ ฟ้าเดียวกัน.......๐
|
|
๑.โกสุมหอม,กับ,ข้าว.....ถือรอ
เอื้อมใส่บาตรผู้ขอ.........อ่อนน้อม
สำรวมจิตโน้มคอ...........ก้มต่ำ
รูปหนึ่ง,โสตหนึ่งพร้อม....กล่าวถ้อย,สดับธรรม ฯ
๒.เสร็จสิ้นโปรดสัตว์ผู้....ยังเพลิน โลกแน
สาธุการจำเริญ..............ร่ำอ้าง
ทางพระ,พระดำเนิน........ตรงแน่ว
ทางโลก,โลกจักล้าง.......ทุกข์ร้อนฤๅสลาย ฯ
๓.จีวรปลิวปัดล้อ............แรงลม
พร้อมปัดปลิวเส้นผม.......หนึ่งผู้
ขันข้าวและเนตรคม.........คอยอยู่
คอยพระ,คอยตารู้..........รูปเนื้อรอยนวล ฯ
๔.ของถวายจีบจับเอื้อม...เอาวาง
นาสิกเสี้ยวนวลปราง.......โผล่เร้น
พระจำพรากสู่ทาง...........ควรที่ พระนา
ตาหนึ่งจักพรากเว้น.........ว่างพ้นรูปไฉน ฯ
๕.งามภาคงามพักตร์พ้น...พรรณนา
งามท่วงทีกิริยา..............อ่อนช้อย
รูปเอยแทรกลงตา...........สุดต่อ ต้านเนอ
สุดต่อต้านกับชม้อย.........เนตรชม้ายเมียงเมิน ฯ
๖.รอคอยวันพระหน้า......คงนาน
คิดมาดหมายร่นกาล.......กุดสั้น
ให้ธรรมวกล่มลาญ.........ร้อนรุ่ม อกเนอ
ที่เนตรคมคู่นั้น..............วาบน้ำผกายหนุน ฯ
๗.อกเอยอุโฆษครื้น.......เกินควร
เหมือนรื่นรมย์เริงขบวน...บุกเร้า
ที่ถูกย่อมต้องทวน.........ธรรมบท
ให้ผ่านรูปยั่วเย้า............ห่วงละห้อยคอยเห็น ฯ
๘.แรมหนึ่งรูปหนึ่งโน้ม....จินตนา
ดังโลกโน้มจันทรา.........เคลื่อนห้อม
จันทร์ฤๅผลักวงพา.........ผ่านหลุด พ้นเนอ
ใจจักหลุดวงล้อม...........รูปนั้นทำไฉน ฯ
๙.ข้าว, ใจ, ช่อดอกไม้....ล้วนหอม
รอบาตร, รอใครยอม......เยี่ยมหน้า
ข้าว, มาลย์มอบผู้ออม.....อัตภาพ
มอบอีกใจวุ่นว้า..............หว่างเงื้อมมือสมร ฯ
๑๐.คำข้าวเจ้าคดน้อม......นำวาง
ทำอกใจริมทาง..............ทุกข์ร้อน
เกรงบุญช่วยบังพราง.......ผูกจิต ใครนา
หวั่นเนตรปลาบไม่ช้อน
..ฉ่ำซึ้งขึ้นผสาน ฯ
๑๑.จีวรพระพลิกพลิ้ว.......พะนอลม
เมื่ออกหนึ่งพะนอคม........เนตรค้อน
ธรรมสัจจ์และรูปสม.........รอสืบ เสาะนา
สืบบท, เสาะหวานย้อน.....อยู่เลี้ยงอาลัย
.
.
.
| จากคุณ |
:
สดายุ...   
|
| เขียนเมื่อ |
:
8 ม.ค. 53 08:27:35
|
|
|
| |
