On the way to smile : กลับบ้านปีใหม่
|
|
Coach or can
ผมตั้งใจเลี่ยงไม่กลับบ้านตอนวันที่ 1 แต่กลับวันที่ 2 แทน โดยเดาเอาว่าวันที่ 1 คน
น่าจะเยอะมาก ๆ รถต้องแน่นแน่นอน ( หนูมินท์นอนป่วยก็เลยขับกลับบ้านไม่ได้ )
พอขึ้นรถ เออ ว่างจริง ๆ ด้วยแฮ่ะ ดีจริง ๆ ว่าแล้วผมเดินไปนั่งตรงที่ว่าง มีผู้หญิงคน
หนึ่งนั่งอยู่ และแล้วรถก็ออกตัว ผมก็เหยียดขาออกไปทางเดิน หลับตาพริ้ม
แต่สักหน่อย รถก็หยุด คนก็ทยอยขึ้น ทยอยขึ้น ทยอยขึ้น และทยอยขึ้น โอ้แม่เจ้า
รถเต็มไปด้วยคน แน่นจนไม่รู้จะแน่นยังไง แน่นจนเบาะที่ผมนั่งต้องนั่งกัน 3 คน ผม
โดนอัดเป็นแซนวิซ
พอลงจากรถต่อแรก ผมก็รีบไปขึ้นรถต่อสอง นี่ยิ่งสาหัสกว่ากว่า ไม่มีที่จะยืน คนขับ
บอกให้ผมไปนั่งบนแท่นที่กั้นระหว่างพนักพิงคนขับกับผู้โดยสาร ซึ่งที่ตรงนั้นมี
ผู้หญิงคนหนึ่งนั่งรออยู่แล้ว ผมก็เลยต้องไปนั่งข้างเธอ บอกตามตรง ผมเข้าใจ
อารมณ์ของหมาที่นั่งซ้อนมอเตอร์ไซค์แล้ว โอ~~~ มันอย่างนี่นี่เอง ต้องทรงตัว
ให้ดี รถจะหยุดหรืออกตัวที ก็ต้องรีบคว้าอะไรจับ ไม่งั้นได้ร่วงไปทับคนขับแน่นอน
รถคนเยอะมากจนเเอร์ไม่เย็น คนขับและแอ๊ดรถต้องเปิดกระจกข้าง เอากระดาษ
แข็งไปดักทางลมให้พัดเข้ามาในรถ อืม ก็เป็นการดีนะ แต่จะดีกว่าท่าพี่คนขับ ขับ
รถอย่างเดียวนะครับ ผมเสียว
อารมณ์ของปลาซาร์ดีนในซอสมะเขือเทศคงเป็นอย่างนี้สิเนอะ
| จากคุณ |
:
garnet19th   
|
| เขียนเมื่อ |
:
9 ม.ค. 53 11:19:32
|
|
|
| 
... เข้ามาดู
ชอบๆ