Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com  


 
ตามตะวัน ณ จันทร์พันดาว14-16  

ตามตะวัน ณ จันทร์พันดาว14วันพักอันสับสน

ผลการตรวจสภาพจิตออกมาแล้ว แต่ละอองจันทร์ไม่แปลกใจเลย สุดท้ายเธอก็ได้แต่รับปากจีจี้ว่าจะหาทางพักแล้วก็เปลี่ยนสถานที่ที่จะไม่มีใครมารบกวน

เธอเลือกรีสอร์ทที่มีสปาร์ในตัว ที่ห่างไกลจากเมืองใหญ่ สงบเงียบท่ามกลางภูเขาสูง ป่าไม้ล้อมรอบ โดยไม่ต้องออกไปไหน ให้วุ่นวาย เพราะเธอเจอคนมาเยอะมากพอแล้ว

เมื่อลงทะเบียนเข้าพักแล้ว เธอก็อ่านดูตารางที่เธอจัดไว้บนเก้าอี้นอนที่หันหน้าไปทางภูเขาสีเขียวขจี ก่อนหยิบหนังสือท่องเที่ยวมาอ่าน แล้วพักสายตาสักเล็กน้อย

ช่างสบายอารมณ์...

“ดาว ใช่ดาวจริงๆ ด้วย” ชายหนุ่มหน้าตาหล่อเหลาเลือกที่นั่งด้านข้าง และทำหน้าตื่นเต้นดีใจไม่คาดฝัน “มากับใครเนี่ย หรือมาคนเดียว”

ละอองจันทร์เอาแว่นกันแดดออก มองคนทำหน้าซื่อตาใสทักทายเธอแล้วก็เมินเฉย “มาได้ยังไง ศิลา อ๋อ ไม่ใช่ รู้ได้ยังไงว่าฉันจองที่นี่ไว้”

“โธ่ ดาวพูดอะไรแบบนั้นล่ะ อืม จริงสิ เรายังไม่ได้ให้ของขวัญวันเกิดเธอเลยนะ” ศิลาทำเนียนไม่รู้เรื่อง หยิบกล่องเครื่องประดับยื่นให้ “ของสวยๆ คู่กับคนสวยๆ”

ละอองจันทร์ถอนหายใจยาว ก่อนยื่นมือออกไปรับ แต่ก็ต้องรีบถอนมือกลับ เพราะเขาไม่ยอมคืนมือให้เธอง่ายๆ “พอทีเถอะนะ ศิลา เรื่องคราวก่อนฉันยังไม่ได้เอาเรื่องเลยนะ มาแผนไหนอีกล่ะ”

ศิลายิ้มพอใจ ผู้หญิงที่เขาต้องการไม่โง่ก็ยังดีกว่าโง่แล้วพาลแบบเด็กๆ อย่างเพื่อนๆ เขา “ไม่ได้มาแผนไหน คราวก่อน เราขอโทษ เราหึงแล้วก็หวงด้วยนี่นา ให้อภัยเรานะ”

“อืม” ละอองจันทร์หลับตาพักสายตาต่อ แล้วก็ภาวนาให้เขาไปให้พ้นๆ ซะ เธอไม่กลัวเขาทำอะไร เพราะมีหมอนวดคอยนวดเท้าให้เธออยู่ “กี่โมงจะมีคิวนวดตัวคะ”

“ราวบ่ายสองค่ะ” หมอนวดเท้าหญิงตอบ

ศิลาเห็นเธอเฉยชาไม่ใส่ใจ เขาก็พยายามอดทน และพยายามติดตามเธอไปเรื่อยๆ ขณะที่ละอองจันทร์ทำเพียงแค่ถามมาก็ตอบ ไม่ถามก็ไม่ตอบ

“นายจองกี่วัน” ละอองจันทร์ถามขึ้นอย่างเซ็งๆ ที่ถูกตามติด

“ก็สามวันล่ะ” ศิลาตอบชัดเจน และยิ้มให้ เพราะเชื่อว่าเธอน่าจะอยู่เท่าๆ กัน

“อ๋อ อืม” ละอองจันทร์ฟัง แล้วตัดสินใจระหว่างต้องพยายามทำใจกับความไม่สงบไปอีกสามวัน กับหาที่สงบแห่งใหม่

“พรุ่งนี้เราไปเที่ยวน้ำตกไหม” ศิลาถามขึ้นโดยไม่สนใจว่าเธอจะทำเฉยชากับเขาแค่ไหนก็ตาม

“ไม่ล่ะ ฉันมีนัดนวดตัวทั้งวัน แล้วก็ตอนเย็นจะไปวิ่งรอบแถวนี้ด้วย” ละอองจันทร์ตอบปฏิเสธอย่างชัดเจน

ศิลาพยายามพูดชวนคุย และทำเป็นไม่เข้าใจแม้เธอเฉยชา เขายังคงพยายามให้สมกับที่ได้มีโอกาสมาที่นี่ และมีเวลากับเธอตามลำพัง ทว่าละอองจันทร์กลับเฉยชาและคิดพิจารณาอยู่ว่าจะต้องทนไหม...

************************************************


มื้อเช้าวันแรกในรีสอร์ทแห่งนี้ควรสงบ แต่ละอองจันทร์ก็พบว่าความสงบของเธอนั้นได้มายากมากถึงมากที่สุด เมื่อมีคนรู้จักบังเอิญมาพักที่นี่ในช่วงที่เธอหาทางพักผ่อน

เรณุวัฒน์ชะงักเมื่อมีคนร่วมอาหารเช้ากับเธอ ที่สำคัญคนคนนั้นก็เป็นคนที่เธอเคยรัก แทนที่เธอจะประหลาดใจกลับเป็นเขาประหลาดใจแทน

“ทำไมนัดเขามาด้วย เพราะอย่างงี้ใช่ไหมดาวถึงไม่ยอมรับสายพี่” เขาหึงจนขาดสติ และตะคอกพร้อมดึงแขนเธอลุกจากเก้าอี้อย่างรวดเร็ว

ละอองจันทร์สะบัดแขน และมองพนักงานรีสอร์ทที่เดินเข้ามาดูว่ามีปัญหาที่พอช่วยได้ไหม เธอจึงยกมือขึ้นห้าม แล้วดึงแขนเขาไปจากที่สาธารณะแล้วตรงไปยังห้องของเธอ

“ทำไมไม่บอกว่านัดเขามา พี่จะได้ไม่มา” เรณุวัฒน์พูดราวกับเธอนัดเขามาที่นี่ด้วย

“พี่พูดจริงๆ หรือพูดด้วยอารมณ์ ตอบให้ดีๆ นะคะ อย่าพยายามกวนประสาทดาว แค่นี้ดาวก็ต้องไปหาจิตแพทย์แล้วค่ะ” ละอองจันทร์ก็เริ่มหงุดหงิดกับเขา ที่หาเรื่องกับเธอในเวลาที่เธอกำลังรำคาญทุกสิ่ง

เรณุวัฒน์ตั้งสติ ก่อนกระแทกลมหายใจออกมาอย่างแรง “พี่ขอโทษ พี่หึงน่ะ พี่ขอโทษ ว่าแต่ทำไมดาวไปหาจิตแพทย์ล่ะ มีอะไรไม่สบายใจ คุยกับพี่สิ”

“ก็พวกพี่นี่แหละทำให้ดาวปวดหัว อะไรกันก็ไม่รู้ ดาวไล่ตั้งหลายครั้งแล้วว่าอย่ามายุ่งกับดาวแบบนี้ ก็ไม่มีใครยอม ไม่รู้ว่าเป็นอะไรกันนักหนา คนอยากขึ้นคานนี่มันผิดไหมเนี่ย” ละอองจันทร์ระเบิดใส่ทันที เพราะรำคาญเต็มที่ที่หาวันสงบๆ ของตัวเองไม่ได้

เรณุวัฒน์นิ่งเงียบ ก่อนถอนหายใจยาว “มันแย่นักเหรอกับการที่มีใครสักคนอยู่เคียงข้าง พี่ไม่รู้ว่าความพยายามของพี่มันทำให้ดาวต้องเครียดขนาดต้องพบจิตแพทย์แบบนี้ พี่เสียใจ”

“เฮ้อ มันก็ไม่ใช่ขนาดนั้นหรอก คือดาวก็ไม่รู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้นกับดาวกันแน่ เท่าที่พี่จีจี้บอก ดาวไม่สามารถยอมรับสิ่งที่ขัดแย้งกับสิ่งที่ดาวพยายามตั้งใจเอาไว้ได้ พี่จีจี้อยากให้ดาวตั้งสติก่อน แล้วพี่กับศิลาก็มาอีกแล้ว ดาวก็ยังไม่ได้ตั้งสติเลย ดาวไม่เข้าใจว่าทำไมดาวจะอยู่เป็นโสดคนเดียวแบบนี้ไม่ได้” ละอองจันทร์ค่อนข้างสับสน ตั้งสติไม่ได้ เมื่อสิ่งที่ตั้งใจถูกเขาสองคนรบกวน

คนหนึ่งทำให้เธอรำคาญ...ส่วนอีกคนทำให้เธอสับสน

“ถ้าพี่บอกว่าพี่เห็นแก่ตัวล่ะ อืม แต่พี่จะยอมเห็นแก่ตัว พี่จะไม่ยอมปล่อยให้ดาวต้องขึ้นคานสำเร็จแน่ๆ เพราะพี่รักดาว อ๋อ ลืมบอกไปว่า พี่บอกทางนี้ไว้ว่าพี่จะพักกับดาว ค่าใช้จ่ายของดาวลงบัญชีพี่หมด” เรณุวัฒน์แอบยิ้มนิดๆ ที่เห็นเธอสับสน

เขาค่อนข้างมั่นใจแล้วตอนนี้ว่าเธอจะไม่กลับไปหาผู้ชายคนเก่า...

ละอองจันทร์ขมวดคิ้วอย่างสงสัย “อะไรนะคะ ดาวโอนเงินจ่ายไปหมดแล้ว มันจะลงบัญชีพี่ได้ยังไง”

“ก็พี่เจนเป็นคนจัดการให้นี่ ไม่รู้ล่ะ คืนนี้พี่จะนอนห้องนี้แหละ” เรณุวัฒน์ไม่ฟังเสียงบ่นที่ตามมา เขาเอาของออกจัดของเรียบร้อย

ละอองจันทร์ทิ้งน้ำหนักลงที่เตียง มองเขาจัดการข้าวของเองอย่างถือวิสาสะ ก่อนทำหน้างอนชัดเจนมากขึ้นเรื่อยๆ จนเขาต้องหันมาสนใจ

“คนดี ทำหน้างอแบบนี้ไม่สวยนะ” เรณุวัฒน์ลูบผมเธออย่างเอ็นดู

“ความรักมันคือยาพิษ” ละอองจันทร์ลุกขึ้นจากเตียงแล้วเดินออกไปจากห้อง

พอไปถึงเคาน์เตอร์เธอก็ขอเช่ารถ เพื่อขับออกไปจากรีสอร์ทที่ตอนแรกเธอคิดว่าจะสงบสุข แต่เรณุวัฒน์อ่านเกมออก ทันทีที่เห็นกุญแจรถก็ฉวยมันเอาไว้ในมือ ก่อนล็อกเธอไปที่รถ

“อะไรอีกเนี่ย” ละอองจันทร์ทำหน้ายุ่งอยู่ในรถ ก่อนถามตรงๆ “ถามจริงๆ เถอะ พี่จะตื้อจนกว่าดาวจะยอมเป็นเมียพี่เลยรึไง”

“พูดจริงเปล่า พูดจริงก็เอาจริงนะ” เรณุวัฒน์พูดอย่างอารมณ์ดีขณะขับรถ

“จะบ้ารึไง อ๋อ หรือความรักของพี่ก็แค่ดาวยอมนอนด้วยใช่ไหมล่ะ โธ่เอ๊ย นึกว่าอะไร” ละอองจันทร์หงุดหงิดมากขึ้น เมื่อเขายังยั่วโมโหเธอได้เรื่อยๆ

“บ้าเหรอ พี่ก็ไม่รู้หรอกว่ารักของพี่คืออะไร แต่เวลาที่ไม่มีใคร พี่ก็คิดถึงดาว เวลาทำอะไรดีๆ แล้วก็อยากให้ดาวร่วมแบ่งปัน อยากอยู่ใกล้ๆ อยากไปไหนมาไหนด้วย อยากให้ดาวมีความสุข แต่ต้องกับพี่ด้วย กับคนอื่น...พี่หวง” เรณุวัฒน์เน้นคำสุดท้าย

“ขอโทษนะคะ ดาวไม่ได้ว่าพี่เจน แต่รู้สึกว่าพี่กับพี่เจนนี่จะเหมือนกันเลยนะคะ เพียงแต่ดาวไม่แน่ใจว่า พี่น่ะรักดาวจริงๆ รึเปล่า” ละอองจันทร์ย้ำต่อไป

หนทางแห่งความเจ็บปวดมักมาพร้อมความโง่ชั่ววูบของเธอ...

“ดาว ไม่ใช่ทุกคนจะทำให้ดาวผิดหวัง ถ้าดาวคิดว่าความรักมันน่าผิดหวัง แล้วดาวจะคาดหวังกับมันทำไม บางทีความรักอาจจะไม่ยิ่งใหญ่อย่างที่ดาวเห็นมาเสมอ ความรักมันไม่ใช่ความสุขหรือความเจ็บปวดซะทีเดียวหรอกนะ ดาวน่าจะรู้ดีกว่าพี่ เพราะที่บ้านของดาวมีคู่รักอยู่หลายคู่ กว่าเขาจะรักกันได้มันไม่ใช่ง่ายๆ เลยไม่ใช่เหรอ” เรณุวัฒน์พยายามกล่อมให้เธอเข้าใจในสิ่งที่เธอพยายามปฏิเสธมาตลอด

“โอเคค่ะ ว่าแต่พี่จะพาดาวไปไหนเนี่ย” ละอองจันทร์ถามขึ้น เมื่อเห็นเขาขับไปเรื่อยๆ

“พี่ก็ไม่รู้จะไปไหนเหมือนกัน เพราะงั้นเราไปน้ำตกกันนะ” เรณุวัฒน์พูดขึ้นอย่างอารมณ์ดี

“ว่าแต่พี่ไปถูกเหรอ พูดยังไม่ชัด แต่ไปถูกหมดเนี่ยเก่งไปเปล่า” ละอองจันทร์ได้ทีก็แกล้งแซว เธอตัดสินใจเก็บความเครียดไว้ก่อนแล้วหาความสนุกใส่ตัวดีกว่า

“โธ่ ดาว พี่ก็ต้องค้นมามั่งแหละ พี่เคยมาเที่ยวด้วยนะ มากับแฟนตอนนั้นน่ะ” เรณุวัฒน์พูดกับเธอตามตรงแล้วยิ้มแห้งๆ

“ฮ่าๆๆ ว่าแล้วเชียวเห็นขับคล่องแบบนี้ ต้องเคยมา มากับแฟนเหรอคะ แฟนพี่สวยไหม” ละอองจันทร์หัวเราะขำขันอย่างสนุกสนานที่เห็นเขาดูจะเซ็งๆ

“แฟนเก่าๆ ไม่ใช่แฟนใหม่ แฟนใหม่กำลังรอเขาพิจารณาอยู่เนี่ย ว่าไงล่ะ เป็นไหม ตอบตกลงปั๊บ แถมโปรโมทชั่นพิเศษ หมั้นแล้วแต่งอย่างรวดเร็วด้วย” เรณุวัฒร์พูดอย่างอารมณ์ดี ก่อนกลืนน้ำลายเมื่อเธอเงียบ เขาจึงแก้ใหม่ “พี่ไม่ได้ล้อเล่นนะ ถึงพูดเหมือนล้อเล่นก็เถอะ แต่พี่รักดาวจริงๆ นะ”

ละอองจันทร์นิ่งงัน ก่อนยิ้มปลอบเขาอย่างสงสาร เพราะเมื่อก่อนเธอตั้งแง่มากไปทำให้เขาต้องคอยเกรงใจเสมอ “ดาวไม่ว่าอะไรหรอกค่ะ ดาวว่าดาวเริ่มรู้แล้วว่าพี่พูดจริงๆ มากกว่า”

“พี่ดีใจจัง” เรณุวัฒน์ผิวปากออกมาอย่างอารมณ์ดี นานแล้วที่เขาไม่ได้ทำแบบนี้

“แหม อารมณ์ดีจังนะคะ แต่อยากบอกว่า เรามากันเนี่ย กล้องก็ไม่ได้เอามา เสื้อผ้าก็ไม่มีเปลี่ยน งี้ก็เล่นน้ำไม่ได้สิคะ แย่เลย” ละอองจันทร์แกล้งพูดเสียดาย

“กลัวอะไรล่ะ ระหว่างทางซื้อกล้องไปด้วยก็ได้ เสื้อผ้าอีก” เรณุวัฒน์คิดอย่างง่ายๆ ตอนนี้เขาอารมณืดีที่เธอทำตัวน่ารักเหมือนเดิม

“ดาวว่ากลับไปที่รีสอร์ทดีไหมคะ ยังไม่ได้นวดตัวเลย” ละอองจันทร์นึกขึ้นได้ว่านัดนวดตัวไว้

“อืม งั้นก็ได้ ดีที่ออกมาจากที่นั่นไม่ไกลนะ” เรณุวัฒน์หาที่กลับรถ ก่อนนึกขึ้นได้ “แล้วนี่จะเอายังไง จะควงสองต้องห้ามรึเปล่า”

“พี่นี่ อ่านภาษาไทยมาเยอะนะเนี่ย รู้เรื่องเยอะจริง” ละอองจันทร์สายหน้า ถึงพูดไม่ชัด แต่ก็เข้าใจอะไรเยอะมากทีเดียว “ไม่หรอกค่ะ ศิลามาแค่สามวัน ทนๆ เอาหน่อย พรุ่งนี้เขาก็กลับแล้วล่ะค่ะ”

“แปลว่าเขามาเกาะแกะดาวตั้งแต่เมื่อวานแล้วสิ” เรณุวัฒน์นึกแล้วก็เคืองไม่หาย นี่ถ้าเขาไม่ติดลูกค้าสำคัญก็คงไม่มาช้าอย่างนี้

“ก็ใช่ค่ะ แต่ดาวก็เลี่ยงๆ ล่ะค่ะ คนเรานี่ก็แปลกนะคะ ทำอะไรแปลกๆ แค่อยากเอาชนะเนี่ย ต้องทำขนาดนี้เลยเหรอ” ละอองจันทร์ส่ายหน้าอย่างไม่ชอบใจนัก

เรณุวัฒน์แอบมองอยู่แล้วก็ได้ยิ้ม เพราะเขาไม่มีคู่แข่ง แต่จะว่าไปเขารู้เรื่องนี้มานานแล้ว เพราะถ้าจะนับอะไรเป็นคู่แข่ง ก็คงต้องนับความคิดอยากโสดของเธอเท่านั้น

“ยิ้มไรคะ คนยิ่งรำคาญๆ อยู่ด้วย วุ่นวายๆ” ละอองจันทร์ส่ายหน้าอีกครั้ง แล้วขมวดคิ้วมองอย่างเข้มงวด

“เปล่าจ๊ะ ถ้าไม่อยากให้ใครมาวุ่นวาย ก็มีแฟนแล้วแต่งงานซะสิ ทีนี้ก็ไม่มีใครมาวุ่นวายแล้วล่ะ” เรณุวัฒน์พยายามพูดให้เข้าตัว

ละอองจันทร์หรี่ตามองอย่างเข้มงวด ก่อนหลุดขำออกมา “คนคนนั้นต้องเป็นพี่ด้วยรึเปล่า”

“อ้าว ถามอย่างนี้ได้ไง ก็ต้องพี่คนเดียวแหละ ไม่ยอมให้มีคนอื่นหรอก ไม่งั้นจะตามไปแย่งดาวกันให้แหลกไปข้าง” เรณุวัฒน์ทำพูดขำ แต่เขาเอาจริง

ละอองจันทร์หัวเราะที่เขาทำเป็นเรื่องตลก ก่อนพูดเล่น “อยากเห็นเหมือนกันค่ะ ว่าจะแย่งยังไงถึงจะแหลก”

“เฮ้ย” เรณุวัฒน์ตกใจ ร้องเสียงหลง “อย่าเลยนะ แม่คุณทูนหัว แค่นี้พี่ก็จะแย่แล้ว”

ละอองจันทร์ก็หัวเราะขำ จนกระทั่งเข้าเลี้ยวรถเข้าไปในรีสอร์ท จากนั้นก็เดินเข้าไปด้านในด้วยกัน โดยศิลามองมา ก่อนเขาเดินมาหา

“ดาว เราขอคุยด้วยหน่อยได้ไหม” ศิลาก็อยากรู้เหมือนกันว่า จริงๆ แล้วเธอจะเอายังไงกับเขากันแน่

“ได้สิ” ละอองจันทร์ตอบรับ ก่อนหันไปบอกเรณุวัฒน์ “รอเดี๋ยวนะคะ”

“อืม จ๊ะ” เรณุวัฒน์หาที่นั่งรออยู่แม้จะลังเลใจอยู่บ้าง แต่เขาต้องยอมรับว่าต้องไว้ใจเธอเท่านั้น

จากคุณ : เพลิงวารี
เขียนเมื่อ : 13 ม.ค. 53 12:42:00




ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com