ความคิดเห็นที่ 1 สวัสดีครับ ๏ บุปผชาติงามแต่งแต้ม ................ ขุนเขา ระวีส่องทาบทาเงา........................ สู่หล้า เบิกบานไล่ความเหงา.................... ให้เหือด หอมกลิ่นยามเช้าฟ้า...................... เฟื่องฟุ้งจรุงขวัญ ๚ะ๛ จากคุณ : ศาลายา เขียนเมื่อ : 18 ม.ค. 53 11:07:17

ความคิดเห็นที่ 2 ฝากภาพมาก่อนนะจ๊ะ.. ขอใช้ชื่อว่า..                            ...หัวใจ...ในขุนเขา...จ๊ะ จากคุณ : สิริชน เขียนเมื่อ : 18 ม.ค. 53 11:09:45

ความคิดเห็นที่ 3 สิริชน (รูป)หัวใจเยอะจริง ๆ ๏ เห็นรูปทุกแห่งแจ้ง ....................... หัวใจ หินป่าเกาะแห่งใด............................ ห่อนกระด้าง เติมเต็มผ่านรูปใส............................ ราวส่อง กระจกแล สิริชนจับล้าง .................................. แจกล้วนใจเสมอ  ๚ะ๛ จากคุณ : ศาลายา เขียนเมื่อ : 18 ม.ค. 53 11:28:36

ความคิดเห็นที่ 4 ขอบคุณมาก ๆ ค่ะ คุณพี่  ขอมอบ ... ให้เป็นการตอบแทนนะคะ ที่ช่วยพลอยไม่ให้ ผิดฉันทลักษณ์ ทั้งแบบ จงใจ หรือ ไม่จงใจน่ะค่ะ ... แก้ไขเมื่อ 18 ม.ค. 53 11:47:26 แก้ไขเมื่อ 18 ม.ค. 53 11:41:54 จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 18 ม.ค. 53 11:37:03

ความคิดเห็นที่ 5 ไม้งามภมรย้ำ  ..............เกษร หาใช่ดอกอรชร .............โจ่งแจ้ง ซอนเซาะกลิ่นอิงอร.........ฟองกรุ่น จุลคุ้นเคยบ่แย้ง  .............แต่งแต้มละมุน ....................................................... ขุนเขา   ผาง้ำเงือก   เทือกไทรย้อย ตระหง่าน  เมฆาลอย  คล้อยเกลื่อน ผากั้น  ยันพระพาย  ร้ายแชเชือน เสมือน  ประกันภัย   ภัยสรรพสิ่ง จากคุณ : ท่าราชวงศ์ เขียนเมื่อ : 18 ม.ค. 53 13:59:25

ความคิดเห็นที่ 6 เอาภาพมาฝากคุณพลอยค่ะ คิดว่าน่าจะเข้ากับที่แต่งนะคะ ไพเราะเหมือนเคยนะคะ แก้ไขเมื่อ 18 ม.ค. 53 14:40:33 แก้ไขเมื่อ 18 ม.ค. 53 14:38:25 จากคุณ : มนต้นไม้ (Setakan) เขียนเมื่อ : 18 ม.ค. 53 14:38:06

ความคิดเห็นที่ 7 แงๆ ทำไมรูปไม่ขึ้นอ่ะ ขออนุญาตนะคะ อีกครั้ง แก้ไขเมื่อ 18 ม.ค. 53 14:41:02 จากคุณ : มนต้นไม้ (Setakan) เขียนเมื่อ : 18 ม.ค. 53 14:40:03

ความคิดเห็นที่ 8 ..แม่หญิงพลอย..    เพื่อนนะเพื่อน.. กะว่า จะล่อหลอกให้เค้ามาเป็นเวอร์ชั่นๆ ใช่มั๊ยล่ะ?... ก็ด๊าย....ย...... เวอร์ชั่นที่ 1                                 ...เหมันต์นี้  คลี่สกาว..  หนาวลมคลอ.. ขุนเขารั้ง หลังฉาก ฟากไกลโพ้น ไอหมอกหม่น พ่นพราย ข้างซ้ายขวา ทิวสนครึ้ม ปลื้มไอ ไล้โลมมา ดงบุปผา ร่าเริง เวิ้งฟ้าไกล.. เจ้าดอกขาว พราวพร่าง กางกลีบแผ่ เจ้าครามแก่ และครามอ่อน อ้อนแสงใส เจ้าเหลืิองทอง ผ่องอร่าม งามวิไล ชมพู..อาย คล้ายหลบ ซบหน้าพราง.. หุบเขางาม ยามนี้ มีดอกไม้ ความสดใส กระจาย ร่ายมนต์ขลัง สรรพสิ่ง อิงซับ ปรับพลัง ดอกไม้ต่าง พร่างพราย...  ร่าย..  เริง..  รำ.. ..................................................................................................... มองเห็นยังงั้นจริงๆนะ.. แล้วตัวเองล่ะ?..  มองเห็นเจ้าชายกลางหุบเขารึเปล่า?....  อิอิ.... จากคุณ : สิริชน เขียนเมื่อ : 18 ม.ค. 53 18:13:14

ความคิดเห็นที่ 9 ฝากภาพมาโคร.. เป็นรูปหัวใจ...ของเม็ดน้ำเล็กๆกลางฝ่ามือ.. สำหรับ คุณ ศาลายา..ค่ะ จากคุณ : สิริชน เขียนเมื่อ : 18 ม.ค. 53 19:50:43

ความคิดเห็นที่ 10 ดอกเอ๋ย... แม่ดอกรัก            เจ้ารู้จัก รักจริงไหม เจ้าบาน... อยู่กลางใจ          แต่ไฉน ข้าเดียวดาย ฤาแกล้ง... แอบซอกเงา      ปล่อยคนเขลา หาความหมาย ใยทำ... เหมือนใจร้าย          ให้ข้าพ่าย ครั้งร้อยพัน ขุนเขา... จะว่าไหม      ข้าขอไป ถึงฝั่งฝัน ให้ข้า... ยืนตรงนั้น             ตรงตะวันส่องหัวใจ ขอเห็น... เพียงดอกรัก      อยากรู้นัก มันอยู่ไหน รู้แล้ว... จะวิ่งไป                คว้ามันไว้ ตลอดกาล สวัสดีครับ ploythana สิริชน ศาลายา ท่าราชวงศ์ มนต้นไม้ ชวนผู้หญิงดื่มเหล้า บาปมั้ยฮับ??? ว้า... คงไม่ดี งั้นผมไปกรึ๊บต่อคนเดียวดีกว่า หุหุหุ พ่อโดนแม่กระซวกตับไปซะแล้ว อือ คนอื่นมีมาดอกสองดอก ผมเลยหาดอกรักมาด้วย แต่ดอกรักมันดูแข็งๆ ไงไม่รู้ หรือว่ารักคือความเจ้มแจ๋ง เอามาจาก web ครับ http://www.thailandoffroad.com/jeepmilitary/jeepmilitary/picture%5C279255210102.jpg แก้ไขเมื่อ 18 ม.ค. 53 21:09:35 จากคุณ : zuzazu เขียนเมื่อ : 18 ม.ค. 53 21:06:13

ความคิดเห็นที่ 11 สวัสดีค่ะ เพื่อนๆ ทุกท่าน ... ขอบคุณค่ะ สำหรับทุกคะแนนค่ะ คุณ สิริชน, คุณ ศาลายา,คุณ  black in black,คุณ ท่าราชวงศ์, คุณ D_AkIrA,คุณ tudong,คุณ zuzazu - พี่ศาลายา - ขอบคุณมากนะคะพี่ "ใจดีที่สุด" เลยค่ะ แบบนี้ขอเรียนเชิญ ให้แวะมาบ่อยๆ นะคะพี่ ... - คุณหนุ่ยจ๋า - มิได้ล่อหลอกแต่ประการใดนะ แต่ว่าจะกี่เวอร์ชันก็เต็มที่เลย จ๊า 55.. รูปสวยๆ หัวใจ จนเป็นสัญญลักษณ์ ทุกคนสังเกตเห็นได้ เชือยัง ? เจ้าแม่หัวใจ 555 ... - คุณ ท่าน้ำ - ขอบคุณค่ะ ที่แวะมานะ อ่านไปอ่านมา อยากไปทำ "ประกัน" 555 ... - คุณ มนต้นไม้ (Setakan) - ขอบคุณสำหรับกำลังใจ และภาพดอกไม้ที่ สดใสนะคะ - คุณ zuzazu - ยินดีต้อนรับนะคะ ภาพงาม ความไพเราะค่ะ แต่ว่า ... เอ่อ.. จะเกี่ยวกับวลีที่ว่า "ให้เหล้าเท่ากับแช่ง !?! ..." ไหมคะเนี่ย ... พลอยแซวเล่นนะคะ ขอบคุณค่ะที่แวะเข้าในกระทู้นี้ค่ะ .. ขอบคุณมากนะคะ วันนี้ พลอยก็ต้องไปอีกหลายร้อยกิโล อีกแล้วครับท่าน ... ไม่ใกล้ไม่ไกลค่ะ หลักต้นๆ แต่ไปกลับก็หลายค่ะ 555 ... ชีวิตคือการเดินทาง ค่ะ (ทำงาน) ... มีความสุขมากๆ นะคะเพื่อนๆ ทุกท่าน ... จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 19 ม.ค. 53 08:14:14

ความคิดเห็นที่ 12 ... ... ... ชวนชมสวน บุปผชาติ นิราศฝัน อยากแบ่งปัน สวรรค์ใส่ ใจพี่คล้อง มวลดอกไม้ ในสวน ล้วนจำลอง "ความหมาย"ของ ผองนวล ยั่วยวนตา ... ... "ดอกกุหลาบ" ราชินี แห่งสีสัน งามผ่องพรรณ  หทัยหวง เคลิ้มทรวงหา รัญจวนวาบ ปลาบแปลบ แนบอุรา จึ่งควรค่า แสวงหา มาเชยชม ... ... ตระการพันธุ์ ยันหมื่น แสนล้านดอก คืบวาศอก หลอกใจ ให้ชายขม แม้นเพียงหนึ่ง ตรึงจิต พิศอารมณ์ อาจเพราะพรหม- ลิขิต นิมิตใจ ... ... น้องสื่อความ - หมายนั้น ปันให้พี่ ตอบแทนที่ เอื้อล้ำ ความฉ่ำใส เพียงเล็กน้อย พลอยส่ง ตรงออกไป รับรองได้  อ่านสนุก  ยิ้มทุกที  ... ... "แดงและขาว"... คราวเห็น ... “สองเป็นหนึ่ง” "ชมพู"ซึ้ง... "อ่อนโยน" ตามโทนสี "เหลือง” - "สนุก... หรือปลุกชู้”... อุรามี "ส้ม"เข้าที... “สิ่งที่ผ่าน-ขานความนัย”... ... แดงเข้มนั้น... “รักฉัน ช่างล้นเหลือ” "ขาว"เอื้อเฟื้อ ... “บริสุทธิ์ ดุจจะให้” "กุหลาบตูม"  เติม"หนาม เต็มดอกใบ" บอก"เศร้า"ได้  ใจหมาย ... เธอยอมรับ” ... ..."ตูมริดใบ" ใจเก่ง น่าเกรงขาม "ตูมริดหนาม" หวังได้ ไม่ไร้อับ "ตูมสีแดง" แฝงเดียงสา - คณานับ "ตูมขาว"ขลับ เสน่หา น่าลิ้มลอง ... ... "แดงโรยรา" ... ครารัก สิ้นศักดิ์แล้ว "ขาวโรยแผ่ว" - " ชีวา ... ชืดชาหมอง" ทุกถ้อยความ ... งาม,ร้าย,ดี ... มีครรลอง แม้นเกี่ยวข้อง ดองฤดี ฤาหนีพ้น !!! ... ... เผื่อใจไว้ ให้กว้าง บนทางหนาม แต่มิคร้าม ลามห่วง ท้วงเหตุผล แล้วจะพบ สบตาม นิยามตน "เราต่างค้น - หากัน ตราบวันนี้" ... ไปก่อนนะคะ มีความสุขมากๆ ค่ะเพื่อนๆ  ... แก้ไขเมื่อ 19 ม.ค. 53 08:48:19 จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 19 ม.ค. 53 08:45:18

ความคิดเห็นที่ 13 #9 ดวงใจมาอีกแล้ว (ชอบจัง) ๏ ดวงใจมาอีกแล้ว...................... เลอศิลป์ แดงเรื่อราวมืออินทร์.................... อาจแต้ม ดวงใจหนึ่งเคยถวิล...................... หว้าเหว่ ณ บัดนี้ผลิแย้ม.......................... อยู่เงื้อมมือสมร ๚ะ๛ #11 จะพยายามมาบ่อย ๆ ขอรับ #12 กลอนก็เพราะ กุหลาบก็สวยครับ (ชอบภาพประกอบทุกภาพเลย) ๏ ขาวนวลมวนกลีบล้อม.............. ลายกรวย เป็นกุหลาบดอกสวย.................... สู่หล้า บางเบาแผ่วผิวพวย..................... พิศอ่อน-  แอเอย ใต้ดอกหนามเรียงระย้า................. อยู่ป้องภัยเสมอ ๚ะ๛ จากคุณ : ศาลายา เขียนเมื่อ : 19 ม.ค. 53 10:40:14

ความคิดเห็นที่ 14 สวัสดีครับคุณพลอย.... ๐ ชมพูสดอวดเย้ย.........ตายล กลีบกุหลาบซ้อนวน.......แยกแย้ม นึกรูปปากอิ่มบน...........พักตร์หนึ่ง แม่เอย อีกหนึ่งชมพูแต้ม..........จบต้องเลือนไฉน ฯ จากคุณ : สดายุ... เขียนเมื่อ : 19 ม.ค. 53 10:52:17

ความคิดเห็นที่ 15 ๐ ผีเสื้อแดงสดซึ้ง........สืบสมัย ชูดอกแอบอิงใบ...........เบียดอ้อน นึกแก้มนุ่มเนียนใคร......คลอเบียด อกเนอ อุ่นจะซ่านเอ่อย้อน........อยู่ล้ออาลัย ฯ จากคุณ : สดายุ... เขียนเมื่อ : 19 ม.ค. 53 10:54:31

ความคิดเห็นที่ 16 ๐ อย่าลืมฉันแม้นห่าง.....หนไกล อย่าปล่อยรอยอาลัย.......ล่มร้าง ร่วมเถิดคลี่สายใย..........โยงยึด กันแม่ ดั่งชื่อดอกไม้อ้าง...........เอ่ยไว้หว่างถวิล ฯ จากคุณ : สดายุ... เขียนเมื่อ : 19 ม.ค. 53 10:56:07

ความคิดเห็นที่ 17 ๐ โมกขาวหอมอ่อนซึ้ง..........ตรึงทรวง หอมกว่า-หอมพุ่มพวง...........ผ่าวเนื้อ แหนอยู่ก็ด้วยหวง................หอมแม่ แลแม่ อกย่อมรออ่อนเอื้อ..............โอบให้-อุ่น-หอม จากคุณ : สดายุ... เขียนเมื่อ : 19 ม.ค. 53 10:58:25

ความคิดเห็นที่ 18 #16 Forget me not ไปถ่ายจากไหนเนี่ย อยากไปดูด้วยสายตาตัวเองจัง แต่ถ้าสิริชนถ่ายรูป คงออกมาเป็นรูปนี้ อิอิ จากคุณ : ศาลายา เขียนเมื่อ : 19 ม.ค. 53 11:38:14

ความคิดเห็นที่ 19 เดินทางไกลทุกวัน..  เก็บเกี่ยวฝันตามเส้นทาง  ด้วยนะจ๊ะ.. เวอร์ชั่นที่ 2  จ๊ะ..                                      ...หลากสีสัน  เหมันต์งาม...                    ..หิมะหาย ละลาย คลายองศา                    เลื้อยไหลมา หาบึง ก้นบึ้งเขา                    รวมหลากสี ณ.ที่นี้ เรามีเรา                    แม้ดูเหงา เศร้าบ้าง  ช่างประไร.. รวมสีสัน วันแจ่ม แต้มโลกสวย หอมระรวย ด้วยกลิ่น  ดิน..ดอกไม้.. กลิ่นไอน้ำ ฉ่ำชื่น ผืนป่าไพร สะอาดใส ในวัน เหมันต์งาม..                    ธรรมชาติ วาดระบาย หลายหลากสี                    วัน-เดือน-ปี  ที่ผ่านพ้น ยังล้นหลาม                    ความบริสุทธิ์ สะดุดตา  วันฟ้าคราม                    ทั่วเขตคาม งามซึ้ง.......ตรึงหทัย.................. ..................................................................................................... ภาพสวยทุกๆท่านเลยค่ะ... เจ้าของกระทู้ อิ่มเอมเปรมใจแน่ๆเลย.... ใช่มั๊ยจ๊ะ....เพื่อน....... จากคุณ : สิริชน เขียนเมื่อ : 19 ม.ค. 53 11:40:46

ความคิดเห็นที่ 20 ภาพสวยมากเลยค่ะ.. คุณ ศาลายา ขออนุญาตเก็บไว้นะคะ.. อ้อ...  มีภาพมาโคร มาแลกเปลี่ยนค่ะ... แก้ไขเมื่อ 19 ม.ค. 53 12:30:17 จากคุณ : สิริชน เขียนเมื่อ : 19 ม.ค. 53 12:29:37

ความคิดเห็นที่ 21 ขัดข้องทาางเทคนิกค่ะ.. ส่งใหม่นะคะ.... แก้ไขเมื่อ 19 ม.ค. 53 12:42:47 จากคุณ : สิริชน เขียนเมื่อ : 19 ม.ค. 53 12:34:03

ความคิดเห็นที่ 22 ได้แล้วค่ะ.. จากคุณ : สิริชน เขียนเมื่อ : 19 ม.ค. 53 12:43:41

ความคิดเห็นที่ 23 ชวนชมสวน  บุปผชาติ  นิราศฝัน ปัจจุบัน  ดารดาษ  บาทวิถี แดงเหลืองขาว ม่วงชมพู เขียวขจี ส้มโสภี   ผสมพันธุ์  คั่นมากมาย ดอกกุหลาบ ราชินี  แห่งสีสัน ช่ออัญชัน จำปาจำปี  หลากหลาย ปองใจบานชื่น ตะลึง ดอกกล้วยไม้ พิกุลหงอนไก่ นางแย้ม  รสสุคนธ์ ตระการพันธุ์ ยันหมื่น  แสนล้านดอก ทั้งในนอก  ตรอกซอกซอย โกลาหล จ๊อกแจ๊กจอแจ แออัด หลากผู้คน สาระวน  หลั่งไหล  ซื้อขายมิขาด น้องสื่อ  ความหมาย   ปันให้พี่ วาเลนไทน์นี้  แว๊ะ....ปากคลองตลาด ช่อใหญ่ใหญ่  กุหลาบแดง พี่ห้ามพลาด ..ไม่ได้..   น้องตัดขาด  อย่าว่ากันนา...55 แก้ไขเมื่อ 19 ม.ค. 53 13:13:58 แก้ไขเมื่อ 19 ม.ค. 53 13:00:52 จากคุณ : ท่าราชวงศ์ เขียนเมื่อ : 19 ม.ค. 53 12:58:27

ความคิดเห็นที่ 24 พอว่าง และเสนอหน้ามาได้.. มักจะมาแบบติดพันยังงี้เสมอ ..เน๊าะพลอยเน๊าะ..... น่าหมั่นเขี้ยวจังเลย.. เวอร์ชั่นที่ 3 จ๊ะ                                     ...ขอเคียงข้าง ไม่ห่างกัน เท่านั้นพอ...                               ...ซุกซอกเคียง เพียงขอ พะนอข้าง                               ผืนหมอกบาง พร่างนวล ชวนเหน็บหนาว                               น้องเคลียคลอ ขอเพียง เคียงแนบเนาว์                               จะคอยเฝ้า  เจ้าพี่  คลี่ห่มกาย.. แม้ต้นน้อย  ลอยหน้า  ท้าไอหมอก คอยเย้าหยอก ดอกใบ ไม่ห่างหาย หนาวเพียงเปลือก เยือกเย็น มิเว้นวาย แต่หัวใจ  ในดอกไม้  คลายความเย็น..                               พี่เจ้าเอน เบนบ่าย คล้ายอายเขิน                               น้องหยอกเอิน  สะเทิ้นอาย  ให้ได้เห็น                               เฝ้าเคียงข้าง บังไอ ให้เช้าเย็น                               หยอกเย้าเล่น เป็นเพื่อน.........มิเชือนแช.............. ...................................................................................................... ภาพประกอบกระทู้นี้ ออกจะเย็นๆ...  หนาวๆ...  ยังไงไม่รู้เน๊าะ.... จากคุณ : สิริชน เขียนเมื่อ : 19 ม.ค. 53 15:19:14

ความคิดเห็นที่ 25 แดงและขาว  คราวเห็น   สองเป็นหนึ่ง ขาวทึ่งแดงซึ้ง  พลับพลึง  ถวิลหา ม่วงอายเอียง บ่ายเบี่ยง  สัมปทา สนธยา   ฟ้าแดง    ตะวันรอนแรม แดงเข้มนั้น  รักฉัน  ช่างล้นเหลือ รับรอง  มิใช่เหยื่อ  ขาดเหลือทองแถม แดงกล้าแรงฤทธิ์  แดงสนิท  ส้มแซม เด่นชัดแจ่มแจม  มิหน่อมแน้ม  น้องพลอย ตูมริดใบ  ใจเก่ง  น่าเกรงขาม สร้อยนิยาม  อร่ามแดง  แรงถดถอย ระหกระเหิน  เกริ่นทั่ว  มิซ้ำรอย จากร้อยคูณพัน  เสกสรร  ยกทวี แดงโรยรา  ครารัก  สิ้นศักดิ์แล้ว พลอยธนา  ดวงแก้ว เพริดแพร้วพราวศรี เกียรติยศจำลอง  ศักดิ์น้อง  ซ้องมี ศักดิ์ศรีคนกวี  ภักดิ์พวก  ภักดิ์พ้อง เผื่อใจไว้  ให้กว้าง  บนทางหนาม พี่ติดตาม  หน้าหลัง  พลังปกป้อง หนามเล็กหนามน้อย  คอยบ่ง ให้เนื้อทอง เบาใจเถิด  นวลน้อง  พวกพ้องเรามี 555 จากคุณ : ท่าราชวงศ์ เขียนเมื่อ : 19 ม.ค. 53 16:21:58

ความคิดเห็นที่ 26 งามนัก จนใจข้าเงียบงัน จึ่ง ไร้ถ้อยคำ ณ เพลานี้ แม้จักรู้ว่า อันอ้อยตาล หวานลิ้น ไม่กินกาก ปากเจอปาก ไม่ลำบาก ปากไม่เหม็น ปากขัดแย้ง ปากสอดคล้อง สองประเด็น ปากจำเป็น เราเหม็นหอม พร้อมปากเอย เวลาเสียงระฆังดังหมาจะหอน เวลาหวานมากเราจะแกล้งทำตลก ม่ายมีเหตุผล อะจึ๊ก อะจึ๊ก จากคุณ : แสงแรก ประดับดิน เขียนเมื่อ : 19 ม.ค. 53 20:14:35

ความคิดเห็นที่ 27 สวัสดีค่ะ พี่ๆ เพื่อนๆ ที่น่ารัก ทุกท่านเลยค่ะ ... ... กลับมาแล้ว ได้เปิดดู โอ้โห ภาพสวยๆ ทั้งนั้นเลยค่ะ งานเขียนก็ หวานแสนหวาน มองแล้วชื่นฉ่ำหัวใจจริงๆ ค่ะ ... ... ตอนนี้ give เหลือไม่กี่แต้มค่ะ พลอยเก็บไว้ให้ท่านที่ยังไม่ได้นะคะ ... แม้ไม่ได้แจก give แต่ก็มีความ "ปรารถนาดี" มอบให้ เสมอค่ะ ... พลอยขอเริ่มทักทายทุกท่าน ดังนี้เลยนะคะ ... .......................................................... - พี่ศาลายาคะ ...  (คห.13 และ คห.18) สงสัยว่า พลอยจะมองผิดไปค่ะ ว่า พี่ "ดุ" น่ะ เพราะจริง ๆ แล้ว น่าจะใจดี มากกว่านะคะ ... ขอบพระคุณพี่มากเลยค่ะ ที่ปลีกเวลาที่แสนจะมีค่ามา ได้บ่อยๆ ค่ะพี่ ... พร้อมทั้งฝากผลงาน และสร้างสีสันให้กระทู้นี้ได้เป็นอย่าง ดีเลยค่ะ 555 ... แหม ท่าทางจะชอบรูป "หัวใจ" นะเนี่ยนะคะ ... เขียนโคลง เขียนกลอน ก็เก่งขนาดนี้ แต่ไม่ค่อยยอมเขียนเลยนะคะ ไม่ค่อยตั้งกระทู้ด้วยนะคะ ... ออมฝีมือจังนะคะพี่ 555 ... แหย่ขนาดนี้แล้ว จะมีใครตั้งกระทู้ ไหมน๊อ ... !!! ??? ... ชอบ "ดอกไม้" ด้วยนะคะ ... ถ้าเข้ากระทู้พลอยบ่อยๆ รับรองค่ะว่า ภาพสวย ทุกภาพค่ะ ทั้งจากของพลอย และของเพื่อนๆ ทุกท่านค่ะพี่ ... ว่างๆ แวะมาอีกนะคะพี่ พลอยจะทยอยลงกลอนเพิ่มค่ะ แต่งได้เรื่อยๆ ค่ะ ถ้ามีเวลาน่ะค่ะ ... ขอบพระคุณมากค่ะคุณพี่ ... .......................................................... - คุณ สดายุ คะ ...  (คห.14 , 15, 16 และ คห.17) จริงๆ แล้ว พลอยได้ยินชื่อเสียงของคุณสดายุมานานแล้วค่ะ และได้อ่าน ผลงานมานานแล้วเช่นกัน ... และพลอยก็ไปแอบอ่านผลงานที่บล็อคบ่อย ด้วยค่ะ ... คงไม่ต้องชมว่า "เก่ง" แล้วค่ะ เพราะเกินคำนั้นไปแล้ว ... พลอยขอบพระคุณมากเลยค่ะ ที่คุณสดายุ สละเวลามาลงผลงานที่ไพเราะ และ "หวาน" เสมอเลยค่ะ ในกระทู้นี้ และทุกกระทู้ค่ะ ... ภาพก็งามนักนะคะ โคลง ฉันท์ กาพย์ กลอนเนี่ย พลอยเขียนได้แค่ โคลง กับ กลอนเท่านั้นค่ะ อย่างอื่นยังไม่เคยลองค่ะ 55 ... พลอยก็ลองเขียนไปเรื่อยๆ ค่ะ และโชคดี ค่ะ ที่ห้องพันทิพ มีคนที่มีฝีมือหลายคน มีตัวอย่างที่ดีให้ศึกษา และมีน้ำใจมากค่ะ ... พลอยขอบพระคุณมากเลยนะคะ ... .......................................................... - คุณ หนุ่ย จ๋า ...  (คห.19 - 22 และ คห.24) สำหรับ หนุ่ย มีผลงานมาให้พลอยเสมอ หลายเวอร์ชัน ภาพที่สรรหามาก็ สวยงามมากค่ะ พลอยขอบคุณมากค่ะ ที่หนุ่ยให้กำลังใจพลอยเสมอค่ะ แม้เวลาจะมีน้อย แม้หนุ่ยจะอยู่ไกลแสนไกล ก็ไม่เคยเลย ที่กระทู้ไหนจะ ไม่มี หนุ่ย ... ภาพงามๆ ของหนุ่ย ทำให้กระทู้พลอยมีสีสันค่ะ ทำให้ เพื่อนๆ พี่ๆ ที่เข้า กระทู้นี้ ได้ชื่นชม และ ชื่นชอบไปด้วยค่ะ ... "เจ้าแม่หัวใจ" ขอบคุณมากนะจ๊ะ .... .......................................................... - คุณ ท่าน้ำ ...  (คห.23 และ คห.25) 555 ... คุณท่าน้ำ ขอบคุณค่ะ มีความพยายามเป็นเลิศ และตั้งใจค่ะ พลอยทราบดีนะคะ แม้ว่าจะโดนพลอยดุบ้าง ก็ไม่เคยโกรธเลยใช่ไหมหนอ? คุณท่าน้ำ ก็ให้กำลังใจพลอยเสมอค่ะ ... แม้จะมาทีหลัง แต่มาแรงจริงๆ นะ ขอบคุณนะคะ คุณท่าน้ำ ... .......................................................... - คุณ แสงแรก ประดับดิน ...  (คห.26) คุณแสงแรก ก็มาทักทายกันบ่อยเช่นกันค่ะ ขอบคุณมากเลยค่ะ จริงๆ แล้ว คุณแสงแรก เขียนกลอนได้ไพเราะเช่นกันค่ะ แต่ไม่ค่อยยอมเขียนค่ะ ... นานๆ ที่พลอยเห็นตั้งกระทู้ที คุณก็จะเขียนยาว และลงต่อเนื่องหลายบทค่ะ ยังไงถ้ามีเวลา ก็ลองเขียนผลงานใหม่ๆ มาแลกเปลี่ยนกันบ้างนะคะ ... ขอบพระคุณมากนะคะ ที่มาเยี่ยมเสมอค่ะ ... .......................................................... จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 19 ม.ค. 53 22:09:49

ความคิดเห็นที่ 28 ... ... ผองพรรณไหวช่อเช้า.............ชมชวน ผาแกร่งเกรียงไกรสรวล..........สถิตหล้า เกลากลึงจากใจนวล...............จรดหนึ่ง ใจนอ หินกร่อนดอมดอกฟ้า..............ด่ำฟื้นฟูไผท ............................................................... ............................................................... • ... แต่สางตรู่ พธูพรรณ ประชันช่อ นวลลออ พะนอหล้า ถิ่นอาศัย แม่บานเช้า เย้าภูผา อาชาไนย ประจงให้ สุขุม อย่างนุ่มนวล ... • ... เขาสำแดง แกร่งกล้า ช่างท้าทาย แต่วูบหาย ลึกลับ กับหมอกหวน แสนเหน็บหนาว คราวคะนิ้ง แกล้งทิ้งทวน น้ำหลากล้วน ดินคลั่ง โค่นพังภินท์ !! ... • ... นวลครอบคลุม คุ้มครอง เผื่อรองรับ การดูดซับ คืนอุดม ประพรมสิน หยั่งรากลึก ผนึกค่า ยึดหน้าดิน ฉ่ำกระสินธุ์ ละอองห่วง ชุ่มทรวงใคร  ... • ... ธรรมชาติ ... ปรารถนา ... คุณค่าเริ่ม ได้ส่งเสริม ซึ่งกัน อย่าหวั่นไหว เช่นดอกฟ้า ฟ้องถวิล ประทินไกล - จรดขุนเขา ด้วยหัวใจ “ให้” ทั้งดวง ... ............................................................... ............................................................... แก้ไขเมื่อ 20 ม.ค. 53 00:55:23 แก้ไขเมื่อ 19 ม.ค. 53 23:07:22 จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 19 ม.ค. 53 22:18:04

ความคิดเห็นที่ 29 ขออนุญาตคุณสิริชน..เอารูปมาใช้หน่อยครับ หยดน้ำบนใบบัว-รูปหัวใจ รอหยาด..ไหล..หล่นเลื่อนจนเลือนหาย ต่างใดเล่า..สัมพันธ์..ในขั้นปลาย จะสิ้นสายสวาดิที่เคยมีกัน . จากคุณ : สดายุ... เขียนเมื่อ : 20 ม.ค. 53 09:33:36

ความคิดเห็นที่ 30 เสาวลักษณ์คู่ไม้  ...........มงคล บานชื่นนฤมล      ...........พุดซ้อน สร้อยทองกล่อมอุบล ......เคียงคู่ จันทร์กระพ้อหอมย้อน.....คละคลุ้งนวลปราง .................................................. สุรีย์ร้าง  ลาลับ  พลับพลึงร่วง ราตรีควง  จันทร์ดาว  พราวทั่วถิ่น หริ่งเรไร  ครวญเพลง นักเลงหากิน หิ่งห้อยผิน   ชูดวง  ยวลสว่าง ลำพูท่าน  ตระหง่าน  แผ่กิ่งใบ คู่กอไผ่  เคียงธาร  สานร่องขวาง ถ้อยทีถ้อย อาศัย  นิเวศวาง นัยสร้าง  ทิวา   จรดราตรี พสุธา  คราคร่ำ  ฉ่ำไทยถิ่น ทรัพย์ในดิน  สินในน้ำ ย้ำทุกที่ พืชยืนต้น  ล้มลุก  ปลูกมากมี ศันสนีย์  สุขปรีดิ์   ศรีกรุงไทย อันกระต่าย  พึงหมาย  แม่จันทร์เจ้า หวังคลอเคล้า ลืมเงาหัว  อยู่ไหน เช่นกบน้อย  ใต้กอบัว  ทั่วทั่วไป ใจภักดิ์  สักวันหนึ่ง พึงชมบัว แก้ไขเมื่อ 20 ม.ค. 53 16:45:54 จากคุณ : ท่าราชวงศ์ เขียนเมื่อ : 20 ม.ค. 53 10:57:33

ความคิดเห็นที่ 31 สวัสดีค่ะ ... คุณสดายุคะ ... - ขอบพระคุณค่ะ บทกลอน ไพเราะมากค่ะ แม้จะสั้นๆ แต่ความหมาย เด็ดขาด ไปเลยค่ะ .... - ขอบคุณค่ะ คุณท่าน้ำ ... คะแนนความตั้งใจดีเลิศค่ะ ... .............................................................................. มาลย์หอมดังดอกสร้อย...........แดนสวรรค์ ภมรด่ำดอมนวลขวัญ...............แนบข้าง งามพิศผ่องจิตจรร-.................โลงกล่อม พี่เฮย หวานหยาดอัปสรสร้าง.............สะกดทั้งแดนดิน .................................................................... .................................................................... •... เขาเป็น แมลง ปีกสวย สำรวย เร่เร้า รวงขวัญ เริงร่า ท้าแสง แห่งวัน ชมจันทร์ แจ่มฟ้า ราตรี... •...เธอบาน สะพรั่ง พริ้วไหว จอมใจ จรรโลง โลกนี้ สมทรวง พิสุทธิ์ ดุษฏี พร้อม พลีสุข -ทุกข์แบ่งเบา ... •... เขานิ่ง อิงแอบ แนบข้าง เอ่ยอ้าง ทนเปลี่ยว เทียวเหงา หอมชื่น โฉมเนื้อ นงเยาว์ หวงเจ้า หวานหยาด บาดใจ ... •... เธอจรุง กลิ่นเร้า รัญจวน เสสรวล ครวญขับ ขานไข ห่วงยิ่ง กว่าห่วง สิ่งใด มอบให้ ... ไม่หวัง ... ตอบแทน ... .................................................................... .................................................................... จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 21 ม.ค. 53 09:55:19

ความคิดเห็นที่ 32 ดอกเอยเราดอกหญ้า  ........ติดดิน สูงต่ำมิถวิล               .......ใฝ่ได้ สำคัญอย่าขาดสินธุ์    ........เคยผ่าน เปลือยเปล่าใครหมั่นใส้.......กลิ่นนั้นขำตาย.......... ..................................................... เรานั้น           แมลง       เหม็นสาบ ขนาบ           ข้างใคร     บ่ได้ หลบซ่อน      ร่อนเร่       ร่ำไป เหลือบไหน   มุมไหน      กลิ่นวาง บ้านนั้น        บ้านนี้        เข้าออก เข้าใน         ออกนอก    ถูกขวาง อู่นอน         รอนซอน    ใหญ่กว้าง มืดมิด         สว่าง         สบาย อาหาร        หาได้        ทุกที่ ราตรี          สะกิด        ถึงสาย พักผ่อน      นอนหลับ    สบาย ขัยถ่าย       หมอนเพ็ชร เม็ดงาม บัดนี้          ฉันเป็น       ผู้นำ ขยัน          ตรากตรำ    สวาปาม อีกนิด        ขอหน่อย    อย่าห้าม แขกยาม    หรือเป็น      ร.ป.ภ.  555 จากคุณ : ท่าราชวงศ์ เขียนเมื่อ : 21 ม.ค. 53 13:14:13

ความคิดเห็นที่ 33   " จากคุณ : ฮกกงจื้อ (the darkknight) เขียนเมื่อ : 21 ม.ค. 53 14:03:05

ความคิดเห็นที่ 34 กัลยาดอกไม้ฟ้า  ..............แดนสรวง คือส่วนเพ็ชรทั้งปวง  ..........เด่นหล้า ทรงคุณค่าทัดทรวง ............ทุกฝ่าย รักใคร่ขอบคุณฟ้า   ............ทั่วหน้าทุกพรหม....... ................................................................... ปีกหลากสี   ภักดี     เกสร หนึ่งภมร  วงจร  ฎรผกา ขยันหากิน  โผบิน  งามคุณค่า ไปมาสง่า  เกสรา  ตั้งครรภ์ อัศจรรย์  ธรรมชาติ พันธุ์เครือ กำเนิดผีเสื้อ หนอนเนื้อ รังสรรค์ ดักแด้น้อย ร้อยชีพ สาหัสสากรรจ์ ภัยบีบขันธ์ รอดปากเหยี่ยว ปากกา จรรโลง  โคลงกลอน  งามสะสวย ร่ายสำรวย  กาพย์ฉันท์  มัณฑนา ผีเสื้อ    บรรณารักษ์  ฟ้าเฟื่องป่า เพลินพาเพลงพาท สวาท ครรลอง แก้ไขเมื่อ 21 ม.ค. 53 21:13:42 จากคุณ : ท่าราชวงศ์ เขียนเมื่อ : 21 ม.ค. 53 17:57:36

ความคิดเห็นที่ 35 ๐ โบยบินถิ่นไพรปีกไกวกวัด ร่อนลัดผ่านพุ่มโกสุมหอม ปีกน้อยโบกพลิ้วแล้วลิ่วดอม รายล้อมเกสราแห่งผาณิต ๐ ปีกงามลายรงค์บรรจงแต้ม กลางแย้มสูรย์ช่วงขึ้นทวงสิทธิ์ เหลื่อมเรื่อทอสี..เจือชีวิต วิจิตรในบทกำหนดนั้น ๐ โบกปีกหลีกหนาม-บางงามริ้ว ลมพลิ้วปลิวพรากต้องบากบั่น โต้ลมข่มอยากลำบากครัน เกินกลั้นกลิ่นหวานเมื่อซ่านย้อน ๐ เกลือกตัวยั่วเย้าเสาวรส เบิกบทหวานรอในช่ออ่อน ตฤปลิ้มกลางแสงที่แรงร้อน เกสรหยาดร่วงในห้วงกาล ๐ ละกิ่งทิ้งเก่าให้เศร้าสร้อย เหลือน้อยรอยในรสไม่หวาน โกสุมพุ่มพฤกษ์พันลึกบาน รอผ่านภุมรินให้บินกราย ๐ อันหวานผ่านไปก็ใฝ่หวัง สักครั้งหวนกลับไม่ลับหาย สืบรสสำหรับไม่กลับกลาย กำจายบทวิถ๊แห่งชีวิต ๐ รอยล่วงคำนึงอาจซึ้งบ้าง ท่ามกลางชัง-ชอบเมื่อกอปรกิจ เพียงบ้าง-บางครั้งเมื่อยั้งคิด ถูก-ผิด-เก่า-ใหม่อย่าได้ย้อน ๐ ปีกบางพรากร่างเป็นบางครั้ง หนามเหนี่ยวเกี่ยวรั้งไม่ยั้งผ่อน บินผ่านบางครั้งปีกยังร้อน ใช่จะช้อนแต่ชื่น-อาจขื่นช้ำ ๐ ลดเลี้ยวเลาะไปท่ามไพรกว้าง เที่ยวทางบ่ายโบก..บนโลกต่ำ ทางทิศคดเคี้ยวจักเคี่ยวกรำ จักนำสู่หนามเพียงข้ามคืน ๐ สีสวยด้วยสรรค์ตะวันส่อง จึงผ่องกลางพนากลางฟ้าผืน สดสวยสร้างหวังให้ยั่งยืน เหมือนรื่นจักโชยไม่โรยรา ๐ โบยบินถิ่นหอมพะยอมแย้ม ตอมแต้มเกษรเข้าชอนหา รสหวานซ่านมีไม่ลี้ลา ชีวามอบวาง..ที่หว่างไพร แก้ไขเมื่อ 21 ม.ค. 53 18:54:25 จากคุณ : สดายุ... เขียนเมื่อ : 21 ม.ค. 53 18:53:25

ความคิดเห็นที่ 36 สวัสดียามดึก ค่ะทุกท่าน ... ... คุณท่าน้ำคะ ... - มาวันละหลายรอบ อย่างที่บอก คะแนนความตั้งใจดีนะคะ ... ขอบคุณมาก ที่ดูแลกระทู้ให้เป็นอย่างดีเสมอมาค่ะ 55 ... ไม่มีอะไรตอบแทน นอกจาก "รอยยิ้ม"  ... ..................................................................................... คุณ thedarkknight คะ ... - เป็นบุญตาจริงๆ ค่ะ ที่ได้ปรากฎกายพร้อมบทกลอน "สั้นๆ"  ค่ะ ถึงจะสั้น แต่ก็ "ไพเราะ" มากค่ะ ... ภาพงาม ความซึ้ง "สวยงาม" มากค่ะ พลอยขอบพระคุณมากๆ นะคะ ที่แวะมาเยี่ยมค่ะ ... ..................................................................................... คุณ สดายุ คะ - บทกลอน "หวาน" เสมอค่ะ ข้อความงดงาม ไพเราะ เสมอเช่นกันค่ะ ที่สำคัญได้ฝากผลงานไว้ให้ "ศึกษา" ได้ด้วยค่ะ ... คำอธิบายต่างๆ ที่ กรุณาให้ไว้ตามที่สาธารณะต่างๆ มีประโยชน์มากนะคะ ... พลอยขอบพระคุณมากนะคะ ที่แวะมาเยี่ยมอีกครั้งค่ะ ... ..................................................................................... หลับฝันดีนะคะ เพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ และ ทุกท่านเลยค่ะ ... จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 21 ม.ค. 53 23:25:43

ความคิดเห็นที่ 37 ... ... ดวงดอกบานอิ่มเร้า............อารมณ์ คลายหม่นหมองอกขม-......ขื่น,แห้ง พิรุณร่ายเพลงพรหม..........ไพรฉ่ำ ชังเปลี่ยนกาลผันแล้ง.........ร่วงฟ้องผลัดใบ .................................................................... .................................................................... •... ยามพฤกษ์ไพร ไสวร่ำ หยาดน้ำฟ้า ชื่นโอชา อรรถรส หยดน้ำฝน เจ้ากวัดแกว่ง กรีดกราย ดุจร่ายมนตร์ อย่างแยบยล เย้ยตะวัน หยันเมฆา .... •... ที่วันก่อน ร้อนระอุ ปะทุแกล้ง กลับหน้าแล้ง แดดเร้า แผดเผาค่า ชะลอฝน ฝืนกาล ที่ผ่านมา   จนเมฆหมอก บังหนา เพ-ลานี้ ... •... ต้องมัวหม่น หมองแสง อันแรงกล้า เมื่อฝนฟ้า หวนคืน ฟื้นศักดิ์ศรี- แห่งดอกไม้ ใบหญ้า อย่างปราณี ล้างคราบไคล ราคี ที่ขุ่นมัว ... •... จนเบ่งบาน สะคราญใจ ได้อีกครั้ง ลืมความหลัง สาปสูญ พร้อมทูนหัว เมื่อฝนล่วง ดวงตะวัน ย้อนพันพัว แล้งจวนตัว แล้วเจ้า เฝ้าผลัดใบ ... .................................................................... .................................................................... . . จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 21 ม.ค. 53 23:31:04

ความคิดเห็นที่ 38   เห็นว่ากระทู้นี้  ชื่นชมธรรมชาติและพฤกษานานาพันธุ์  ครับ เลยขออนุญาตชมความงามขอธรรมชาติ  บ้าง แต่รู้สึกว่า  ขนาดของภาพจะใหญ่ไปบ้าง  คงไม่ว่ากัน  นะครับ แก้ไขเมื่อ 22 ม.ค. 53 00:24:33 จากคุณ : ฮกกงจื้อ (the darkknight) เขียนเมื่อ : 22 ม.ค. 53 00:22:33

ความคิดเห็นที่ 39 มาแล้วจ้ะ.. หายไป 2 วัน..   มิเป็นไรนะจ๊ะเพื่อน.. เวอร์ชั่นที่ 4  จ้ะ                                    ..หลงไหล ในรัก ภักดีเคียง.. ..คอยเฝ้า เคล้าคลอ ต่อกระซิก ระริก ระรี้ คลี่เกสร พะนอ พะเน้า เฝ้าไชชอน ออดอ้อน เอนอิง ..กิ่งหัวใจ..                                                       หอมหวาน ผ่านลิ้น ..กลิ่น..รส..ซึ้ง                                                       ตราตรึง ตอมติด จุมพิตไหว                                                       เคลิบเคลิ้ม เคียงคู่ พธูไพร                                                       หลงไหล ลนลาน เนิ่นนานเน.. เสน่ห์ เกสร อ่อนเดียงสา เริงร่า ท้าทาย ให้ไฉเฉ กลิ่นเย้า ยวนดม ลมพัดเพ ทุ่มเท ทอดกาย ถวายใจ..                                                        ตะกอง สองแขน เป็นแม่นมั่น                                                        เกสร น้ำหวาน อย่าหันหาย                                                        หึงหวง ห่มล้อม อ้อมกอดใจ                                                        หลงไหล ในรัก ภักดีเคียง..   ............................................................................................................................................. บทกวีคุณ สดายุ...สวยงาม..ไพเราะ..มากเลยค่ะ.. สิริชนแต่งได้แค่นี้เอง..   อายจัง..... จากคุณ : สิริชน เขียนเมื่อ : 22 ม.ค. 53 00:43:49

ความคิดเห็นที่ 40 สวัสดีค่ะ สำหรับวันทำงานวันนี้ค่ะ ... คุณ thedarkknight คะ ... - บทกลอน อ่อนหวาน และ สวยงามมากนะคะ ... ภาพประกอบก็งดงาม มากค่ะ ... พลอยเคยเห็นกลอนยาวๆ ของคุณ หลายครั้งนะคะ ... บอกได้ว่า เปี่ยม "คุณภาพ" จริงๆ ค่ะ ขอบพระคุณค่ะ ที่มาวางกลอนที่แสนไพเราะ และ รูปภาพที่แสนงดงามในกระทู้นี้นะคะ .. ........................................... - คุณหนุ่ยจ๋า - หายไปสองวัน ต้อง ทำโทษ เอ๊ย ... 555 ... กลอนที่หนุ่ยแต่งไพเราะเสมอจ้า ... คนเรามีเอกลักษณ์ต่างๆ กันไป ที่ สำคัญคือ อารมณ์ร่วมที่ผสานเป็นเนื้อเดียวกันจ๊ะ เพื่อน ... ขอบคุณมากค่ะ ที่ดึกดื่นอย่างไรก็ยังแวะมานะ ... ........................................... แก้ไขเมื่อ 22 ม.ค. 53 10:28:48 จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 22 ม.ค. 53 10:16:24

ความคิดเห็นที่ 41 จากกระทู้ "อาศรมชาวโคลง ๒๑๖ : บริจาคคำช่วยเหลือเฮติ" ของคุณ xers ... http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W8793902/W8793902.html ... ... เมตตาธรรมร่วมค้ำ............โลกา เพียงหนึ่งจิตนำพา.............เหนี่ยวพ้อง หยาดทิพย์ท่วมธารา..........ชโลมอาบ อาเพศโลกันตร์ฟ้อง...........พลิกฟื้นปฐพี ... • ... ดงดอกโศก โสก-ล้า ชะตาอับ แสนอาภัพ แผ่นดิน แตกสิ้นสูญ ทุกข์กระหน่ำ ระห่ำก้าว-ร้าวอาดูร รอเกื้อกูล กอปรสาน ธารน้ำใจ ... • ... เจ้าลั่นทม ระทมหนัก จนหักโค่น ยามแล้งโล้น ทั่วถิ่น แผ่นดินไหว ต้องสูญเสีย เฉลี่ยปัน ความบรรลัย ด้วยแรงภัย ธรรมชาติ พิฆาตตน ... • ... รากเหง้าช้ำ ระกำใจ ไม่หยุดหย่อน อนาทร ร้อนรุ่ม สุมฉ้อฉล ทั้งอดอยาก ลำบาก-คร่า , จราจล แรงกุศล ผ่อนอาเพศ ... หากเมตตา ... • ... ขอวิงวอน ซ่อนกลิ่น อย่าสิ้นไร้ หอมจรุงใจ แชเชือน เพื่อนร่วมหล้า ทั้งมิ่งมวล มนุษยชาติ - อาจนำพา “ความเมตตา” เลิศล้ำ จิตสำนึก ... ... • ...เปลือกโลก แหลกท้วง- ธรรมชาติ แร่ธาตุ สสาร กร้านผลึก เปราะบาง บั่นรอย โลกลึก เคลื่อนผนึก สึก-กร่อน ตามเวลา ... • ...รอยร้าว กร้าวกราด บาดเขต เหนือเหตุ จำเพาะ เสาะหา ผลต่อ ธรณี วิทยา ศึกษา มิอาจ คาดมี ... • ... แรงเคลื่อน ปรับตัว ตามสภาพ ความหยาบ ตราบโลก ใบนี้ ร้อนรุ่ม สุมเกาะ ปฐพี ศักดิ์ศรี  เสื่อมสิ้น สมดุลย์ ... • ... หากหนาว เยือกเย็น สะท้าน อย่าค้าน ครวญถาม ความอุ่น หากร้อน บรรลัย ไฟรุน หมกมุ่น กิเลส เลศคลุม  ... • ... ดั่งหิน ถิ่นแท่ง แกร่งทื่อ แปลกคือ ถือเกิด อ่อนนุ่ม หลอมเหลว รวมตัว รัวรุม ชุมนุม สุมแร่ แปรสิ้น ... • ... ธุลี หากมี ชีวิต ถูก-ผิด ชิมรส บดลิ้น หากไร้ วิญญา ชาชิน ย่อมสิ้น รู้สึก รู้สา... • ... เปลือกโลก กราดเกรี้ยว กลายร้อน สันดอน  กร่อนอย่าง ช้าช้า รอยเคลื่อน เลื่อนลั่น พสุธา โลกา คร่าคล้าย โลกันตร์ .... ... แก้ไขเมื่อ 22 ม.ค. 53 11:00:46 แก้ไขเมื่อ 22 ม.ค. 53 10:37:20 จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 22 ม.ค. 53 10:21:01

ความคิดเห็นที่ 42 ธรณีพิโรธโกรธา เฮติมรณานับแสนแสน ธรรมชาติพิฆาตได้ทุกแดน ปึกแผ่นมนุษย์ชาติร่วมเห็นใจ เศร้าโศกเศร้าน้ำตาร่วง ส่งความเป็นห่วงปราศเงื่อนไข ต่างชาติต่างภาษามิต่างใจ ไกลแสนไกลน้ำใจไทยส่งถึงเอย จากคุณ : ท่าราชวงศ์ เขียนเมื่อ : 22 ม.ค. 53 16:20:34

ความคิดเห็นที่ 43 คือเป็นคนนิสัยชอบเอาเปรียบ จึงมาไล่อ่านกลอนงามๆของทุกคน โดยเฉพาะ "คุณพลอย" และ "คุณหนุ่ย" พูดถึงเรื่องดอกไม้และขุนเขา  ตอนปีใหม่แต้มไปหลวงพระบาง และแวะนอนที่ "วังเวียง" สองคืน เอาภาพมาอวดว่า...จะยังจำได้ไหม? จากคุณ : นักแต้ม เขียนเมื่อ : 22 ม.ค. 53 17:43:46

ความคิดเห็นที่ 44 ...ดอกเอย...เจ้าดอกไม้ สยายดอก กลีบอ่อนใบ หลายหลากสี ขจรกลิ่น จรวยริน ถิ่นนที สร้างเสริมสี สวยสรรค์ จรรโลงใจ... จากคุณ : เจียะป้าอู่สื่อ (tongboy) เขียนเมื่อ : 23 ม.ค. 53 02:03:43

ความคิดเห็นที่ 45 ...ขุนเอย...เจ้าขุนเขา แข็งแกร่งกร้าว กร้านฝนลม ชะโลมใส่ สูงสุดยอด ยังมี กิ่งก้านใบ เจ้าดอกไม้ ชูช่องาม อยู่ครามครัน... จากคุณ : เจียะป้าอู่สื่อ (tongboy) เขียนเมื่อ : 23 ม.ค. 53 02:07:02

ความคิดเห็นที่ 46 ยังคิดถึงอยู่เสมอค่ะ...  อ้ายนักแต้ม หนุ่ยก็มีภาพมาฝาก นะเจ้าคะ.. จากคุณ : สิริชน เขียนเมื่อ : 23 ม.ค. 53 07:54:42

ความคิดเห็นที่ 47 สวัสดีค่ะ เพื่อนๆ ทุกท่าน ... 55 ... วันนี้ "ตื่นสาย" ค่ะ ... นอน กินไป สิบประเทศ กับอีก หนึ่ง ทวีป แล้วค่ะ พลอยขอทักทายเพื่อนๆ ทุกท่านดังนี้นะคะ ... คุณท่าน้ำ ... พลอยทักทุกวัน ถ้าไม่ทักสักวัน จะเป็นไรไหมนะ ?? ... 55 ... นักแต้ม ... เอาเปรียบกันแบบนี้ ก็แย่สิคะ แหม ไม่ฝากกลอนประกอบภาพ ขุนเขาเลยนะคะ ... ยังไงก็ขอบคุณค่ะ ที่ยังไม่ลืมกัน เมื่อนักแต้มไม่ลืม มีหรือว่า พลอย และ หนุ่ย จะลืม "วังเวียง" ได้คะ ?? 55 ... คุณทองบอย ... ภาพสวย คำบรรยายก็แจ่มค่ะ ขอบคุณมากค่ะ แต้มที่เหลือ สามแต้ม หนึ่งในนั้น ให้คุณทองบอยด้วย เพราะว่า ไม่มีแจกแล้วค่ะ ... 55 คุณหนุ่ยจ๋า ... ใครจะลืมสถานที่ "งดงาม และ บริสุทธิ์" แบบนั้นได้คะ จริงไหม ??? หวังว่า คนที่ฝากถาม คงได้ "คำตอบ" แล้วละนะคะ ... 55 สำหรับ "วังเวียง" เมืองแห่งความฝัน ขุนเขา สายหมอก และดอกไม้ ในความทรงจำค่ะ .... *** ภาพนี้ พลอยถ่ายเองนะ นักแต้ม *** จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 23 ม.ค. 53 12:28:24

ความคิดเห็นที่ 48 ... ... • ... งามบาทบท พจนา พาลีลาศ เย็นสมธาตุ บริสุทธิ์ ผุดผ่องใส ยามเคล้าคลอ ฉอเลาะ เกาะกิ่งใบ ธารน้ำใจ ฉ่ำชื้น แสนรื่นรมย์ ... • ... ทุกหยาดหยด สะกดล้ำ ลำนำจิต ภาพนิมิต ปริศนา มาประสม- หยดสะอาด ปราศอรินทร์ ประทินพรม หยาดเกลียวกลม แต่งแต้ม แย้มพริ้มพราย... • ...แพรวพิลาส วาดฝัน อันบรรเจิด ราวพริ้งเพริศ เลิศล้ำ ถึงคำหมาย- เสริมวิถี ชี้แนะ แคะระคาย พร้อมสืบสาย แก่นกระพี้ ชี้วัดตน ... • ...เปรียบหยาดเพชร เกล็ดน้อย เจ้ากลอยแก้ว งามธาตุแล้ว ใสเย็น เห็นเหตุผล งามภายนอก ภายใน ไร้เล่ห์กล พึงจำนน ฉงนแท้ แพ้ใจเธอ... • ... ดุจน้ำค้าง กลางใจ แห่งไพรกว้าง สุดเร่ร้าง หักห้าม ความพลั้งเผลอ เกล็ดเจ้าพร่าง ช่างฝัน พลันละเมอ เกินพร่ำเพ้อ พิศคนึง ติดตรึงตา... • เฉกน้ำค้าง วางไว้ กลางใจเขา ชุ่มบรรเทา เร่าร้อน คลายอ่อนล้า ด้วยอ่อนหวาน สะอ้านใส ไร้มารยา รู้เดียงสา ถึงสุข,โศก ในโลกลวง ... • ทุกประพจน์ หยดประภาษ หยาดน้ำค้าง ดังสรรค์สร้าง ชีวิน บนถิ่นสรวง เจ้าใสโล่ง ... โปร่งสบาย ... คลายโศกทรวง- พร้อมสื่อห้วง...จินตนาการ...ผ่านเรื่องจริง... ................................................................. แก้ไขเมื่อ 23 ม.ค. 53 12:31:42 จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 23 ม.ค. 53 12:29:16

ความคิดเห็นที่ 49 ......งามบทบาท พจนา  พาลีลาศ..... แก้มบาด  สโลว์ซบ  คบเขนย ใคร่ลิ้มลอง  อีกครั้ง   ทั้งที่เคย เพราะทรามเชย  เผยหน้าใหม่  พารื่นรมย์ .......ยามคลอเคล้า ฉอเลาะ  เกาะกิ่งใบ..... ภูมคลั่งไคล้ ถวิล  รินทร์ประสม จรุงจิต  ผาณิต  อภิรมย์ คราดอกสม  พรมร่าง  สร้างนิยาม ........เปรียบหยาดเพ็ชร เกล็ดน้อย เจ้ากลอยแก้ว.... ซบทรวงแล้ว  แวววับ  กลับดงหนาม โอ้ใจเอ๋ย  ไฉนเลย  ก่อสงคราม แม้อร่าม  งามเลิศล้ำ   จำต้องลา..55 แก้ไขเมื่อ 23 ม.ค. 53 16:55:40 จากคุณ : ท่าราชวงศ์ เขียนเมื่อ : 23 ม.ค. 53 14:21:39

ความคิดเห็นที่ 50 ......เฉกน้ำค้าง วางใจ กลางใจเขา..... แล้วใจเรา   เปล่าเปลี่ยว  ใคร เยียวยาได้ ขาดน้ำค้าง คอยล้าง ชำระคราบไคล ไปไม่ไหว   ตายใจ  ตายแท้แน่นอน ......ภาพนิมิต ปริศนา มาประสม...... ทักท้วงพรหม สำทับ ปรับภาพซ้อน มิแจ่มแจ้ง  นาง-นาย  ใช่บังอร อรชร  คู่ขนาน  บานบุรี ......งามภายนอก ภายใน ไร้เล่ห์กล.... นฤมล     ยลหยาดเยิ้ม  เพิ่มสรรสี ชะล่าใจ ใฝ่เคลียคลอ คล้อยาณี โชคไม่ดี  สีบัณเฑาะก์  เคราะห์กล้ำกราย 555 แก้ไขเมื่อ 23 ม.ค. 53 16:51:53 จากคุณ : ท่าราชวงศ์ เขียนเมื่อ : 23 ม.ค. 53 15:25:38

ความคิดเห็นที่ 51 มาทักโดยเฉพาะเลยค่ะ คุณท่าน้ำ 555 ... กรุณาอย่ามาตัดพ้อนะคะ ... แหม ... เพิ่งรู้นะนี่ ว่าพลอยน่ะไม่ทักทาย !! คห. นี้ ทักคนเดียวเล๊ยนะคะ ... แบบว่า .... กลัวน่ะค่ะ ... กลัวมากเลยนะ (ล้อเล่นค่ะ) .. ขอบคุณค่ะ ที่ติดตามกระทู้ตลอดค่ะ อ้อ ที่ถามมาคือ คะแนน จะมีแค่เดือนละ 100 แต้มค่ะ ดังนั้น อย่าแจกหมด เก็บไว้ให้พลอยสักเดือนละ 80 แต้ม ก็พอค่ะ โอเคไหม ??? จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 23 ม.ค. 53 17:59:47

ความคิดเห็นที่ 52 ... ... สันติธรรมหยั่งค้ำ.............ศรัทธา ร่มรื่นตามประสา..............แมกไม้ เขียวสดชอุ่มบุหงา...........เติมแต่ง ชะแง่งหินดินได้...............จ่ายน้ำคลำทาง จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 23 ม.ค. 53 18:00:53

ความคิดเห็นที่ 53 ... ... ... มนต์หมอกขลัง ... กลางมวลหมอก “ดอกไม้ ... และปลายหญ้า” แย้มจรรยา ผกาถิ่น แต้มดินผิว กรุ่นขจร ซ้อนประดับ รับธงทิว กลีบบางพริ้ว ละลิ่วล่อง ท่องพงไพร ... ....ดวงดอกงาม ยามไสว ไล้ยอดหญ้า ทั้งอาณา อ่อนช้อย ชะรอยไหว เปี่ยมชีวา ล้า – ตื่น ฟื้นฟูใจ ปลุกชีวิต วันใหม่ ไม่เดียวดาย ... ... มนต์หมอกขลัง บังเงา เร้าหม่นเหม่อ แท้บำเรอ ส่วนขาด ที่อาจหาย ดังม่านขาว กราวรอบ ปลอบฟูมฟาย ล้อมกลิ่นอาย อุ่นละไม ใกล้ใกล้เธอ  ... ...................................................................... ...................................................................... จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 23 ม.ค. 53 18:01:45

ความคิดเห็นที่ 54 ............. แก้ไขเมื่อ 23 ม.ค. 53 18:26:04 แก้ไขเมื่อ 23 ม.ค. 53 18:12:42 จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 23 ม.ค. 53 18:02:40

ความคิดเห็นที่ 55 ... ... ... "จู้ .. ฮุก .. กรู" ... ... "จู้ .. ฮุก .. กรู" ... ... มองชม้าย ซ้าย - ขวา อย่าซ่อนเร้น การละเล่น “พื้นบ้าน” ลนลานหา เดินรั้งแถว แนวหลัง ตั้งใจช้า ชำเลืองตา ขวา-ซ้าย แมกไม้บัง !! ... ... จะโยนหิน - ถามทาง ... รึว่างเปล่า !?! ไร้แม้เงา ก้อนหิน สิ้นมนต์ขลัง หรือตะโกน โหนเสียง สำเนียงดัง เป่าปากพลั้ง เผลอร่ำ - ร้องจำเรียง ... ...  “จู้ฮุกกรู ... จู้ฮุกกรู “... อยู่ไหนหนา?” สาลิกา ป่าดง คงยินเสียง เล่น “ซ่อนหา”  คราใด ไร้คอนเคียง มีคนเลี้ยง ใหม่แล้ว ...  เจ้าแก้วไกร ? ... !! ... เดินทอดน่อง ย่องเบา หมายเย้าเล่น มัวซ่อนเร้น เล่นแง่  ... อยู่แควไหน ? แค่มาเยี่ยม - เยือนคอน แง่งอนใด ? หนีเที่ยวไกล หรือแอบอยู่  ... “จู้..ฮุก .. กรู” !?! ... ...................................................................... ...................................................................... แก้ไขเมื่อ 23 ม.ค. 53 19:56:53 แก้ไขเมื่อ 23 ม.ค. 53 18:39:16 จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 23 ม.ค. 53 18:03:59

ความคิดเห็นที่ 56 ... ... ... ดงดอกอ้อ ... ... ดงดอกอ้อ คลอพริ้ว เพลินทิวทุ่ง ขับขาวรุ้ง ปลิวสยาย เลื่อมลายไหม อาบเสน่ห์ เมฆาระ - ฟ้าละไม พฤกษาไพร ไหวช่อ เชิงล้อลม ... ... ยามดินล้า อ้าแขน โอบแดนขวัญ สู่สามัญ สรรค์สร้าง อย่างเหมาะสม เชื่อมฟ้าคราม งามใส ไร้โศกตรม จนเกลียวกลม แนบแน่น กับแดนดิน ... ... ริ้วอารมณ์ พรมแขนง แห่งกออ้อ ดังรอยต่อ เปิดรับ มิอับสิ้น ห้วงจรรโลง โปร่งสบาย คล้ายเพลงพิณ ที่เข้าถึง ตรึงถวิล ยินใจยล ... ... ทุกฤดู ลู่ร่าง อย่างออดอ้อน มิอาทร - ทุกข์พร่ำ กรำแดดฝน แม้นใครหมิ่น ยินยอม พร้อมเจียมตน อย่างเปี่ยมล้น คุณค่า ... หญ้าริมทาง ... ...................................................................... ...................................................................... จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 23 ม.ค. 53 18:34:01

ความคิดเห็นที่ 57 หมอกคลุมพิมพ์จากฟ้า  ..............เพลินพา เขียวฉ่ำแลงามตา         ..............ค่าล้น ละอองพร่ำพรรณา       ...............พฤกษ์เขื่อง สืบเนื่องเรืองท่วมท้น    ...............ก่อต้นเรียงราย จากคุณ : ท่าราชวงศ์ เขียนเมื่อ : 23 ม.ค. 53 19:53:04

ความคิดเห็นที่ 58 หมอกหนาบาง   พรางฟ้า   ล้าหรือไม่ ฉาบดงไม้  ขมัวไกล   ไล่ความอ้าว ชื้นฉ่ำ    รำเพยเผย  เกยกานต์ยาว หมอกขาว  ท้าวเพ-ลา  ฐากูร หญ้าเขียวพรม  ถมปู   ฟูขบวน ทิวนวล  ทัศน์ผวน  ปลอดแสงสูรย์ ฟ้าฟอกหมอก  สลัวทั่ว  พอกพูน ไพบูลย์  ทุนไม้ดง  พงพฤกษ์พา เรียวต้น  ทนสง่า  ท่าผ่าเผย ดงคุ้นเคย ละอองฉาบ อาบหมอกหนา เติมแต่ง   แบ่งสรร   สวรรยา ผลัดฟ้า  คราคิมหันต์  คอยกลั่นเตือน จากคุณ : ท่าราชวงศ์ เขียนเมื่อ : 23 ม.ค. 53 21:23:42

ความคิดเห็นที่ 59 สาลิกา  ค้าเสียง  เพี้ยงนกรู้ ขับคุ้นหู  รู้ทาง  ปางสะอิ้ง ซ้ายขวาซ้าย ชะม้ายตา คาคบพิง เกาะกิ่ง ขวาซ้ายขวา  วาศอกไพร จู้ฮุกกรู  จู้ฮุกกรู   อยู่ไหนหนา สิกานดา  หาทิศ   พิศเคียงใกล้ ซ้ายขวา  เพียงครึ่งวา  ว่าไม่ไกล ขับขานใส  จู้ฮุกกรู   จู้ฮุกกรู จากคุณ : ท่าราชวงศ์ เขียนเมื่อ : 23 ม.ค. 53 22:18:58

ความคิดเห็นที่ 60 ดงดอกอ้อ   คลอพลิ้ว   เพลินทิวทุ่ง เมฆคลุมถุง   ชนฟ้า  กล้าทับถม กิ่งอ้อเพียง  เอียงโน้ม  โลมแรงลม ภาพใกล้ล่ม  หักพัง   คลังวนา ยามดินล้า   อ้าแขน   โอบแดนขวัญ ทันควัน  ลู่ตามลม  สมวาสนา อ่อนต้น   ใบล้น   ทอนศักดิ์ดา เพรียกหา  สัญญา  พารอดตัว จากคุณ : ท่าราชวงศ์ เขียนเมื่อ : 23 ม.ค. 53 23:08:46

ความคิดเห็นที่ 61 ...  ... ... ดอกฟ้า ใน ป่าต่ำ ... • คล้ายอำพราง ร่างระหง ในพงหญ้า ใยดอกฟ้า ประดับพื้น ยืนต้นต่ำ ? ด้วยเผ่าพันธุ์ ผันนิยาม นามธรรม หรือพลอดพร่ำ หว่านเท็จ เพื่อเด็ดดอม !!... • .... ไม่สูงส่ง หลงปลื้ม จนลืมตัว ให้เขายั่ว หยอกระคน ปล้นหวานหอม เพียงชิดกาย ภายนอก ดอกพยอม พูดตะล่อม เคียงใกล้ แต่ไกลนัก !! ... • ... ด้วยช่อน้อย คอยใคร ที่ใกล้แต่- ระยะทาง ห่างแท้ แค่ประจักษ์   ข่มเพื่อรอ ต่อไป ด้วยใจภักดิ์ ไม่หลงกล กับดัก รักลมแล้ง !! ... • ... แม้นอำพราง ร่างระหง ในพงหญ้า ใช่เหี่ยวล้า มืดบอด ปลอดลำแสง หรือดอกฟ้า ผกาต่ำ นั้นจำแลง ? หยุดเสแสร้ง !! เอ่ยอ้าง ... ไม่ต่างกัน  ... • ... ด้วยทุกสิ่ง จริงแท้ แค่พิสูจน์ ที่พร่ำพูด ตอกย้ำ แค่ขำขัน ใช่เพียงคิด สนิทแฝง แกล้งจำนรรจ์ คุณค่าฉัน จะเลิศล้ำ หรือต่ำลง !! ... ...................................................................... ...................................................................... . . จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 24 ม.ค. 53 01:41:36

ความคิดเห็นที่ 62 ... ... ... ปลดปล่อย ... เพื่อหลุดพ้น พันธนา อย่างกล้าหาญ จึงดื่มด่ำ น้ำหวาน ปานประสงค์ โลกเสรี มีครรลอง ต้องทะนง ให้มั่นคง ไขว่คว้า ศรัทธาเติม ... พึงปลดปล่อย รอยอดีต ที่กรีดเร้า ปีกใสเจ้า เบาบาง หวังสร้างเสริม- ความต้องการ ผ่านฝัน วันเดิมเดิม ควรริเริ่ม เลือกพฤกษา กล้าโบยบิน ... ...................................................................... ...................................................................... . . จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 24 ม.ค. 53 01:42:28

ความคิดเห็นที่ 63 ... ... ... หยดน้ำ .... • ยลตระการ ผ่านประพจน์ แห่งหยดน้ำ เติมชุ่มฉ่ำ อร่ามล้อ รวงช่อพริ้ม หยาดเพชรแก้ว กะรัตน้อย คล้อยประพิมพ์- -ประพายซ้อง เอมอิ่ม กริ่มดวงมาน ... • ...ระเริงเร้า..เคล้าไสว..ดอกใบสด ดังลิ้มรส..เกสร..แสนอ่อนหวาน ระรวยล้ำ..คำน้อย..ลอยสราญ ระฆังกาล..สานสำเนียง..เคียงไพรวัลย์... • ...ระคนย้อม ถนอมใจ เคยใคร่ขุ่น ระดมดุลย์..จากหล้า..จรดฟ้าสันต์ ระลึกซึ้ง..ตรึงผนึก..ผลิพฤกษ์พรรณ ระบำฝัน..กระชั้นซะ..ระงมไพร... • ... หยดละออง กรองกานต์ กลีบมาลย์เจ้า ช่างบางเบา อ่อนละมุน แสนอุ่นใส คราต้องแสง แวงวาบ กำซาบไกล ชวนหวั่นไหว ..ทรวงซ่าน...ลืมกาลวัน... • ... เร่งประจักษ์ สลักฟ้อง ให้ก้องฟ้า เมื่อกานดา ระเหิดหาย ละลายผัน จากเกล็ดแก้ว แพรวพร่าง สร่างโดยพลัน ทั้งทรวง,ขวัญ...อันตรธาน...ผ่านเรื่องจริง ...................................................................... ...................................................................... . . จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 24 ม.ค. 53 01:43:24

ความคิดเห็นที่ 64 ... ... งามหยาดหยด  จรส ร้อย  สร้อยระย้า ม่านพฤกษา บานสะพรั่ง ดังเฉิดฉาย เพียงช่ออ่อน อ้อนประชัน นั้นกรีดกราย กลีบเกษร  จร ขจาย  ร่ายลีลา ... ... บรรณเขียวชุ่ม  ชอุ่ม แทรก  ผลิแตกหน่อ ทดสึกหรอ ระทมหล่น บนผืนหล้า ทุกเกล็ดแก้ว  แพรว วาว  พราวมายา แท้เพียงภาพ – ลวงตา พาประทิน  ... ... ช่วงสะคราญ กาลขัย ผลัดไพรพฤกษ์ แม้นผลึก น้ำค้าง ยังสร่างสิ้น งามผุดผาด หยาดฟ้า ชโลมดิน หอมรวยริน ไร้ค่า ร่วงลาแล้ว ... รุ่งอุษา ผกาตื่น แสนชื่นล้ำ ได้ดื่มด่ำ ประดับช่อ ละออแก้ว ระบัดใบ ประไพพริ้ว เป็นริ้วแนว แสนเพริศแพร้ว โฉมเฉลา เยาวมาลย์ ... ...................................................................... ...................................................................... . . จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 24 ม.ค. 53 21:09:20

ความคิดเห็นที่ 65   มาอ่านบทกวีที่ไพเราะครับ จากคุณ : นกมีหูหนูมีปีก (the darkknight) เขียนเมื่อ : 24 ม.ค. 53 22:24:10

ความคิดเห็นที่ 66 ... ... ... ตูมแล้วหนอ พะนอเฝ้า เจ้านวลน้อย แสนอ่อนช้อย สรีรา สง่าเผย อวดเรือนร่าง ระหงแท้ แม่ทรามเชย ดังคุ้นเคย สมสร้าง แต่ปางบรรพ์ ... ... แรกสบพักตร์ ผ่องเพ็ญ เห็นเนื้อคู่ ใช่โฉมตรู ตรึงจิต จึงคิดฝัน แต่ด้วยพรหม-ลิขิต นิมิตพลัน ให้ชะตา ต้องกัน ในทันที ... ... หลากพรรณไม้ ไร้พิรุธ สะดุดรัก เช่นตระหนัก  เนื้อเย็น เป็นของพี่ คราแรกแย้ม แต้มสวรรค์ อันโสภี ตามประสา ดรุณี ศรีโสภา ... ... รอดอกน้อย ค่อยเบ่ง – บานสะพรั่ง เพื่อประทัง หวังพี่ ที่เหนื่อยล้า จงประจักษ์ รักนี้ ตราบชีวา เจ้าโรยรา หรือพี่ นี้สิ้นใจ ... ...................................................................... ...................................................................... . . จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 24 ม.ค. 53 22:39:40

ความคิดเห็นที่ 67 ... ... • ... ใต้พรรณพฤกษ์ พนาดอน ดังคอนเจ้า ปรกร่มเงา วิหคล้า ได้อาศัย วันเหนื่อยหนัก พักร้อน ซ่อนหลบภัย ชมพูไพร ผ่อน-เสริม เคลิ้มอุรา ... • ... จิตโผผิน สิ้นหวัง ประทังฟื้น ลมโชยชื่น กลิ่นอาย จนหายล้า ภาพพร่าหลอน เลือนลาง พลอยสร่างซา พลิกชีวา สดใส ในฉับพลัน ... • ... ปล่อยใจน้อย ลอยถลำ ธรรมชาติ สุขประหลาด เกิดได้ ไม่คาดฝัน เพียงสัมผัส อุบัติพรต ลดแรงดัน พร้อมแบ่งปัน เปิดกว้าง ปล่อยวางคลาย  ... • ... ผ่านสื่อกลาง สรรพางค์น้อย กลอยบุหงัน หลากหลายพันธุ์ สรรค์สร้าง อย่างผึ่งผาย งามตราตรึง พึงลลิต พิศจำราย ก่อนเวียนว่าย กลายเป็น "อนัตตา" ... ...................................................................... ...................................................................... . . แก้ไขเมื่อ 25 ม.ค. 53 10:39:23 จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 25 ม.ค. 53 10:02:26

ความคิดเห็นที่ 68 """"""""ดอกฟ้าฯ ดอกงาม ขนานนาม  ดอกฟ้า กำเนิด   เกิด มา  เคียงหญ้าดิน ใครฤาเข้าใจ   ดอกไม้  มิถวิล โผผินจากดิน ละถิ่นเรือน  เยือนฟ้า ไม่คิด  ตัวสูงส่ง   ทรงงาม อร่าม  กว่ามวลดอก  ดอกหล้า โชคอำนวย  สำรวย  ได้มา สมญาดอกฟ้า  นั่นนะ  คือนิยาม """"""""ปลดปลอย""""""""" พฤกษา   นานา   ผกาผอง ครรลอง    ใบดอก  พอกก้านกิ่ง ภมรใหญ่น้อย  คล้อยใคร่  แอบอิง มิละทิ้ง  สิ่งหวานหอม  หมั่นตอมดอม ปีกบางเบา  ได้ใจ  เฝ้าเย้าหยอก จุมพิศ  เชยระลอก  ซอกหวานหอม รสจาง  ภุมร้าง  แปรดอกดอม พรักพร้อม  ปลดปล่อย  อำพรางใจ """""""""""""หยดน้ำ""""""""""" น้ำค้าง  กลางหาว   ราวเกล็ดเพ็ชร เจือกำเหน็จ   เกล็ดเอื้อ   มวลใบดอก โลมไล้อาบกลีบ ปราณีต ทุกซอนซอก ในนอก  กรรณิการ์  นั้นเอ็นดู หยดน้ำ  ทุกหยดหยาด  มาดน่าคบ กลิ้งประจบ  ลื่นไหล  อย่างหราหรู คราสูร  พูนแสง   แหนงพธู หมดแรงสู้  จรจาก  พรากผกา จากคุณ : ท่าราชวงศ์ เขียนเมื่อ : 25 ม.ค. 53 12:26:23

ความคิดเห็นที่ 69 """"""""ฉก 64 """""""" งามหยดหยาด  จรส ร้อย  สร้อยระย้า รจนา  ชมสวน  รัญจวนสี ช่างเพลินตา    พาชื่น  รื่นฤดี ศันสนีย์  หลากสี  กระชากอารมณ์ ม่านพฤกษา  บานสะพรั่ง   ดังเฉิดฉาย ย่างเยื้องกาย  ย้ายยัก  รักสุขสม ภมรน้อย  คล้อยคลอ อภิรมย์ มนต์พรหม  พรม เพ-ลา  พาล่วงเลย เพียงช่ออ่อน  อ้อนประชัน  นั้นกรีดกราย พรรณราย  หมายสม   ปมเฉลย ผลิหน่อ  ชูช่อ    รอรำเพย สมรรคเปรย   เปลือยมุม  ตูมชี้ชัน กลีบเกสร  จรขยาย  ร่ายลีลา คนึงหา  มณฑา  เติมสีสัน เพี๊ยงถือสิทธิ์   แต่งแต้ม  แจมเหมันต์ งามครบครัน ครบถ้วน  ล้วนพฤกษ์พา จากคุณ : ท่าราชวงศ์ เขียนเมื่อ : 25 ม.ค. 53 12:48:58

ความคิดเห็นที่ 70 """"""""ฉก  66  """""""" ตูมแล้วหนอ  พะนอเฝ้า  เจ้านวลน้อย แลค่อยค่อย  ผลิบาน    บานรับแสง ปรับสันสี  ดอกยี  ปรีดิ์ซับแรง พลังยื้อแย่ง  กักขฬะ  ปะภมร แสนอ่อยช้อย  สรีรา  สง่าเผย ลมรำเพย  ช่อไสว  ยวลสมร เริงร่า  พาสรี  อรชร อำพร   คลายร้อน  ผ่อนอุรา อวดเรือนร่าง  ระหงแท้  แม่ทรามเชย ภมรเอ๋ย   ทราบหรือไม่  ใจบุปผา รอสนอง  ปองรัก   ภักดิ์ภุมรา จึ่งทายท้า  ให้ท่า   ชวนเชยชม ดังคุ้นเคย  สมสร้าง  แต่ปางบรรพ์ โลกรังสรรค์  ภมรอ้อน  ผกาสม พฤกษ์พึ่งภุม   เชื่อมมุก  สุขนิยม ลุกล้มล้มลุก ขลุกขลัก  วนาลัย จากคุณ : ท่าราชวงศ์ เขียนเมื่อ : 25 ม.ค. 53 13:02:57

ความคิดเห็นที่ 71 ... ... ... ... • ดังดอกสร้อย สุนทรี ไร้สีสัน หนึ่งในเผ่า พงศ์พันธุ์ ขวัญพฤกษา หลากนิยาม “งาม” เจ้า – เข้าตำรา งามคุณค่า จิตใจ ใช่รูปกาย ... • ...  ตามแต่จิต พิสัย ใคร่จัดสรร ตามจำแนก จำนรรจ์ อันหลากหลาย ตามสรรเสริญ ประเมินค่า ว่ามากมาย ตามแต่หมาย ประมาณชั่ง ให้มั่งมี ... • ... ขาวพิสุทธิ์ ผุดผาด พิลาสพร้อม หวานกลมกล่อม น้ำใจ ใช่กลิ่นสี ลิ้มสุธา - รสสุนทร ถ้อยวาที เช่นมาลี ฉวีชาต สะอาดองค์ ... ...................................................................... ...................................................................... . . จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 25 ม.ค. 53 23:40:50

ความคิดเห็นที่ 72 เจ้าดอกสร้อย  กลอยสะอาด  อย่าได้พ้อ ตราบตะวัน   แสงสอ  หอบูรพา เจ้านั้นงาม   บริสุทธิ์  ผุดคุณค่า ลัคนา  เทียมเทียบ  ทำเนียบมาลัย สร้อยประคอง  กลีบดอก  บอกให้รู้ ปองพธู  หมายมอบ  สอบวิสัย ทนุถนอม  พร้อมอิง  วนาลัย อาจได้ใจ  ดอกสร้อย  ร้อยดวงแด แก้ไขเมื่อ 26 ม.ค. 53 10:31:59 จากคุณ : ท่าราชวงศ์ เขียนเมื่อ : 26 ม.ค. 53 10:29:45

ความคิดเห็นที่ 73 ... • ยิ่งยากยล สุมนใกล้ อยากไขว่คว้า ดังหมายเด็ด ดอกฟ้า  น่าใหลหลง จึงสั่นต้น ระคนเอื้อม สุดเงื้อมลง ด้วยโฉมยง คงมั่น มิไหวติง ... •... ทุกดวงดอก ตอกย้ำ ระบำเย้ย กลีบพรรณเผย ยิ้มร่า ประสาหญิง ช่างน่าอาย – ชายอก – สามศอกจริง ทำเป็นลิง –หลอกเจ้า มาเคล้าเคลีย ... ...................................................................... ...................................................................... . . จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 26 ม.ค. 53 21:42:59

ความคิดเห็นที่ 74 ... • ดุจสวยหวาน บานชื่น รวยรื่นได้- - ลองวัดใจ ชาตรี ข้อดี,เสีย หรือเร้นหลอก หยอกไก่ ไคล้,นัวเนีย ใครกะลิ้ม – กะเหลี่ย-เรี่ยราดกัน ... •... เพียงโฉมตรู รู้ทัน มิครั่นคร้าม แอบซ่อนหนาม ข่วนล้อ พอแสบสัน เปรยทักทาย สหายพี่ ไมตรีปัน ก่อนสัมพันธ์ ฉันอื่น จะชื่นบาน ... ...................................................................... ...................................................................... . . จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 26 ม.ค. 53 21:43:27

ความคิดเห็นที่ 75 ... •... เมื่อมุ่งมาด ปรารถนา เวลาพร้อม จะโอบอ้อม ถนอมเนื้อ เจือฉ่ำหวาน ให้ชิดเชย เอ่ยเอื้อน ถึงเรือนชาน มิต้องรอ ปาฏิหาริย์ บนบานใด ... • ด้วยคุณค่า คู่ควร.. -น้องควรที่ – พอเทียมสม ศักดิ์ศรี พี่ขานไข- ต้องตอบโจทย์ ... โปรดเจ้า ... เข้าทรวงใน อย่างถูกต้อง ... ถูกใจ ... หรือใกล้เคียง ... ...................................................................... ...................................................................... . . จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 26 ม.ค. 53 21:44:05

ความคิดเห็นที่ 76 ... ... ความคู่ควร นวลแรก แย้มแตกผลิ ไร้ที่ติ สวยสล้าง เบ่งบานเที่ยง- แท้ชั่วคราว กราวร่วง ท้วงร่างเพียง- ชะลอเพี้ยง เลี่ยงไป จะใคร่พ้น ... ... ความอยู่ยง คงค่า ไร้ราคี คือ “ความดี” สรรค์สร้าง ทางกุศล ยามร่วงพลี ดีชั่ว รู้ตัวตน เช่นสุคนธ์ หอมล้น แม้นป่นปลิว ... ...................................................................... ...................................................................... . . แก้ไขเมื่อ 26 ม.ค. 53 23:20:44 จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 26 ม.ค. 53 23:18:44

ความคิดเห็นที่ 77 ... ... ระทด “ท้อ”  ขอแปร ปรับแค่สู้ กำหนดรู้ ปัญหา ยามหน้าสิ่ว ตระหนักกฎ บทพลิก ไม่กริกกริว โอนเอนพริ้ว ลู่ลม ที่ข่มไกว ... ... จึงยืนหยัด ทัดทาน มิกร้านกร้าว แม้นเหน็บหนาว นวลถนอม ใช่ยอมให้- กระทบโสต - สัมผัส ทุกปัจจัย แกร่งนอกใน เพียงพอ เช่น “ท้อ”ทน ... ...................................................................... ...................................................................... . . จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 26 ม.ค. 53 23:43:15

ความคิดเห็นที่ 78 ...   พึงสอดคล้อง ร่องรอย ยามคล้อยเคลื่อน เป็นความ "เหมือน"  อำพราง สร้างแห่งหน- -ทางเหลื่อมล้ำ จำแลง ปลอมแปลงตน ล้วนดิ้นรน เพื่อรอด ปลอดภัยพาล  ... ... ทุกเส้นทาง ย่างเยื้อง อย่างเปรื่องปราด ลดพิพาท อ่อนน้อม ยอมประสาน อย่างเหมาะสม กลมกลื่น ราบรื่นปาน- ผู้เชี่ยวชาญ กลวิธี ลี้,รุกทัน ... ...................................................................... ...................................................................... . . จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 27 ม.ค. 53 09:01:25

ความคิดเห็นที่ 79 ...  ... ... ยามประดิษฐ์ ประดอยเน้น เป็นเส้นเชือก บรรจงเลือก ลวดลาย ถักหลายชั้น ให้มัดเหนียว เกี่ยวเข้า เป็นเถาวัลย์ เลื้อยลดหลั่น กอพุ่ม เป็นชุมชน ... ... ต่างสร้างสรรค์ พันเครือ เพื่ออยู่ร่วม- เป็นส่วนรวม แบ่งรับ แปรสับสน อย่างถ้อยที ถ้อยอาศัย ไม่ปลอมปน หลากเล่ห์กล  ริษยา  แย้งท่าที ... ...................................................................... ...................................................................... . . จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 27 ม.ค. 53 09:02:15