"ให้เมาเหล้าเคล้าอุรายังดีกว่า " II
|
|
ให้เมาเหล้าเคล้าอุรายังดีกว่า
เมาเหมือนบ้าเพราะรักหลอนต้องอ่อนไหว
เมาห้วงฤทธิ์พิศวาสมาคลาดไกล
จึงทำให้เมาอารมณ์ขมชีวา
รู้สึกตัวเมื่อสายไปเสียแล้ว
ด้วยดวงแก้วแคล้วคลาดปรารถนา
เพราะมัวเมาอารมณ์ขมชีวา
ทำให้พร่าใจคิดที่ผิดไป
=======================================
เคยลงบทนี้ไปเมื่อประมาณตันปี 2551 แต่มาหนนี้เปลี่ยนท่อนที่สองค่ะ ท่อนแรกยังเหมือนเดิม
(ท่อนแรกมาจากนิยายที่แต่งเรื่อง "เจ้าแห่งชีวิต" นะคะ ท่อนสองก็แต่งเมื่อกี้ค่ะ)
ให้เปลี่ยนไปแค่ไหน แต่ยังไงก็เมาอยู่ดี
| จากคุณ |
:
Sentimentally Smooth  
|
| เขียนเมื่อ |
:
21 ม.ค. 53 00:02:40
|
|
|
| 
