ความคิดเห็นที่ 1 ไหนๆเข้ามาแล้วเอาสาระไปหน่อยนะคะ ที่มาที่ไปมีอยู่ว่าดอยแม่สลอง หรือดอยสันติคีรี ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2504 เป็นต้นมาดอยแม่สลองได้กลายเป็นที่ตั้งของชุมชนชาวจีนจากกองพล 93 ที่อพยพเข้ามาตั้งถิ่นฐานโดยยังคงความเป็นอยู่และรักษาวัฒนธรรมตามแบบจีนใน มณฑลยูนนานเอาไว้ ก่อนที่จะลงหลักปักฐานในเวลาต่อมา แถมรัฐบาลไทยใจป๊ำออกบัตรประชาชนให้อีกตังหาก ว่าแต่ว่ากองพล 93 คือพวกใดกัน? กองพล 93เป็นพวกอดีตทหารจีนที่สังกัดพรรคก๊กมินตั๋งของนายพลเจียงไคเช็ค ในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 ได้ทำการสู้รบกันอยู่ทางตอนใต้ของจีน เมื่อเกิดการเปลี่ยนแปลงขึ้นภายใต้การนำของเหมาเจ๋อตุงผู้นำพรรคคอมมิวนิสต์ ยึดอำนาจได้สำเร็จ พรรคก๊กมินตั๋งจึงหนีไปปักหลักที่เกาะไต้หวัน กอง พล 93 จึงกลายเป็นเจ้าไม่มีศาลถูกทอดทิ้งพลัดถิ่น และถูกกดดันอย่างหนักจนหนีตายเข้ามาในเขตพม่า ซึ่งแน่นอนว่าพม่ามีหรือจะยอมรับไว้ หุๆ ไม่รู้อะไรเสียแล้ว แค่ชนกลุ่มน้อยเผ่าต่างๆตามชายแดน พม่ายังเมิน จึงเกิดการปะทะสู้รบกันหลายครั้ง ในที่สุดก็ต้องถอยร่นหนีมาจนติดชายแดนไทยล่วงเข้ามาถึงบริเวณเทือกเขาดอยตุง ใน พ.ศ. 2496 พม่าได้ขอให้สหประชาชาติลงมติให้กองพล 93 อพยพกองกำลังกลับประเทศไต้หวัน แต่ทหารสังกัดของสองนายใหญ่พลราว 3 หมื่นคน ได้ขอลี้ภัยกับรัฐบาลไทย บอกว่าไทยแลนแสนน่ารักมีน้ำใจ ว่าไปนั่น อิๆ ซึ่งก็ได้อนุญาตให้พำนักอยู่ได้ แถมหาที่ทางให้อยู่อีกต่างหาก คนไทยใจกว้างค้า โดยจัดให้ทหารของนายพลหลี่เหวินฝานไปอยู่ที่ถ้ำง้อบ อ. ฝาง จ. เชียงใหม่ และทหารของนายพลต้วนซีเหวิน ราว15,000 คน อยู่บนดอยแม่สลอง นับแต่นั้นมา บนดอยแม่สลองในระยะแรก เต็มไปด้วยปัญหายาเสพติดและกองกำลังติดอาวุธของชนกลุ่มน้อยมาโดยตลอดรัฐบาล ไทยได้พยายามแก้ปัญหาตลอดมา อาจเป็นเพราะคนพวกนี้ยังตระหนกว่าแผ่นดินที่ใช้อยุ่อาศัยไม่ใช่ของตน ความไม่แน่ใจจึงทำให้ต่อต้านแลขาดความรับผิดชอบในการครอบครองมาตุภูมิตนเอง (อันนี้คนเขียนคิดเอาเองนะคะ อ่านเพื่อบันเทิง อย่างจริงจังนะค้า อิๆ) จน ในที่สุด ครม.ไทยได้มีมติรับทหารจีนคเหล่านั้นให้พำนักอยู่ในราชอาณาจักรเป็นการถาวร อย่างเป็นทางการ ในปีพ.ศ. 2515 โดย พล.อ. เกรียงศักดิ์ ชมะนันท์ อดีตนายกรัฐมนตรี ได้เริ่มโครงการปลูกชา และปลูกสนสามใบเพื่อทดแทนป่า ยุติการค้าฝิ่น ยาเสพติดและ ปลดอาวุธ หันมาทำอาชีพเกษตรกรรม และตั้งชื่อชุมชนบนดอยแม่สลองใหม่ว่า "บ้านสันติคีรี" ในปี พ.ศ. 2521 รัฐบาลไทยได้ทำการออกบัตรประชาชนให้ประชากรในชุมชนแห่งนี้ ปัจจุบันดอยแม่สลองกลายเป็นแหล่งท่องเที่ยวและการค้าสำคัญ ใครมาเที่ยวเชียงรายแล้วไม่ได้ขึ้นดอยแม่สลอง เง้อ...เหมือนยังมาไม่ถึงนะเจ้า...พูดงี้อีกแหล่ะ 555+ เอ้า...รู้ที่มาที่ไปแล้ว ทีนี้ก้อมาลุยกันเลยจ้า ภาพแรกเป็นทางขึ้นดอยนะคะ แต่ภาพที่เห็นป็นขาลงนะคะ จะเห็นเค้าทำไร่แบบขั้นบันไดชัดเจนมากเลยค่ะ จากคุณ : มนต้นไม้ (Setakan) เขียนเมื่อ : 21 ม.ค. 53 12:55:15

ความคิดเห็นที่ 2 หมู่บ้านผาเดื่อ ซึ่งเป็นจุดแวะชมและซื้อหัตถกรรมชาวเขา (ไม่เห็นหัตถกรรมเท่าไหร่ เลยไม่ค่อยแน่ใจว่าใช่ที่นี่หรือเปล่า แต่คนเยอะค่ะ น่าจะใช่แหล่ะ เง้อ...) มีสมุนไพรพืชผักแปลกๆ ไม่รู้เรียกว่าอะไรกันบ้าง ลองดูเอาเองค่ะ ใครรู้ลองบอกกันบ้างนะคะ แก้ไขเมื่อ 21 ม.ค. 53 16:23:57 จากคุณ : มนต้นไม้ (Setakan) เขียนเมื่อ : 21 ม.ค. 53 12:56:52

ความคิดเห็นที่ 3 เอามาให้ดูชัดอีกรูปค่ะ ใครเคยเห็นเคยรู้แวะบอกกันมั่งค่ะ จากคุณ : มนต้นไม้ (Setakan) เขียนเมื่อ : 21 ม.ค. 53 12:57:46

ความคิดเห็นที่ 4 มีน้ำเต้าลูกเล็กๆนะคะ น่ารักดี ลูกละ 10 บาท เจ้าสองตอ ชอบมากเลย โดยเฉพาะเจ้าต้นไม้ เดี๋ยวมีรูปมาฟ้องค่ะ อิๆ ลูกใหญ่ที่พระจีนขี้เมาในหนังที่เราเคยดูกันเอาไว้ใส่เหล้าก้อมีนะคะ แต่มนต้นไม้ว่าสู้ลูกเล้กๆไม่ได้หรอกค่ะ จากคุณ : มนต้นไม้ (Setakan) เขียนเมื่อ : 21 ม.ค. 53 13:00:24

ความคิดเห็นที่ 5 เดินดูของแปลกพวกลูกผักสมุนไพรที่ไม่เคยเห็นอยู่เกือบครึ่งชั่วโมงนะคะ ที่จำได้ติดตาเป็นลูกสะบ้า เอ...ไม่รู้จักพอมีใครรู้จักหรือจำได้บ้างไม๊ ผู้เขียนเคยเอามาแช่น้ำหมักเกลือให้มันเหนียวเวลาทอยจะได้ไม่แตกง่ายนะคะ อันนี้เทคนิคระดับเซียน(สมัย 2518 ขอบอก เอิ๊กๆ) ก่อนเอาไปตากแห้งเอาไว้เล่นทอยแทนตุ๊กตุ่นยาง หรือพลาสติกสมัยอยู่อยุธยานะคะ ลูกสะบ้านี่มีประวัติความเป็นมา เกี่ยวกับชุมชนมอญด้วยนะคะ ทีเค้าเล่าว่าประเพณีทอยลูกสะบ้าหาคู่ ตอนนี้เหลืออนุรักษ์เอาไว้จัดแสดงช่วงสงกานต์เท่านั้น มอญที่พระประแดงสมุทรปราการเห็นยังมีให้ดูอยู่นะคะ อ้าว..เดี๋ยวเลยเถิด เอาไว้จะมาเล่าให้ฟังที่หลังนะคะ มนต้นไม้เห็นลูกสะบ้า หรือบะบ้า ภาษาชนกลุ่มน้อยทางเหนือเค้าว่าไว้ มันกองรวมอยู่กับพวกลูกผักชีสมุนไพรในรูปนะคะ รูปที่เห็นข้างล่างเป็นโฉมหน้าลูกสะบ้าค่ะ รำลึกถึงความสวย เอ้ย...ความหลัง ตอนอยู่บ้านนอก เง้อ...คิดถึงจังเลย แก้ไขเมื่อ 21 ม.ค. 53 16:26:03 จากคุณ : มนต้นไม้ (Setakan) เขียนเมื่อ : 21 ม.ค. 53 13:05:14

ความคิดเห็นที่ 6 ได้ของที่ไม่ได้ตั้งใจแต่ต้องการเป็นที่ เรียบร้อยแล้วก็ต้องไต่เขาขึ้นไปอีกสักพักค่ะ จึงจะถึงชุมชนที่เป็นแหล่งค้าขายและของกินสารพัด รวมถึงวัฒนธรรมและร้านอาหารตามแบบฉบับจีนยูนนานโดยเฉพาะ...เอื้ีอกๆ น้ำลายไหลทุกทีเวลานึกถึงขาหมูหมั่นโถววว แต่ตอนนี้ ไปดูรูปเล่นๆกันก่อนค่ะ "สำหรับผมสองคนแค่น้ำเต้าคนละอันก็มันแล้วคร๊าบบบ" เจ้าต้นไม้ถือจนหลับคามือเลยค่ะ แบบว่าชอบมาก ขออนุญาตเอาเจ้าสองตอ มาแจมบ้างนะคะ ไม่งั้นหารูปเดี่ยวๆบรรยายบรรยากาศยากมากเลยค่ะ แก้ไขเมื่อ 21 ม.ค. 53 14:32:43 แก้ไขเมื่อ 21 ม.ค. 53 13:10:06 จากคุณ : มนต้นไม้ (Setakan) เขียนเมื่อ : 21 ม.ค. 53 13:07:49

ความคิดเห็นที่ 7 ขึ้นเขาพอเมื่อยแต่ไม่น่าเบื่อเพราะสองข้าง ทางมีแต่วิวสวยๆที่สำคัญอากาศดีมากๆเลยค่ะ ไม่ค่อยหนาวเท่าไหร่เพราะว่าสิบเอ็ดโมงกว่าแล้ว พ่อดอกมะลิผู้ทำหน้าที่สารถีก้อเปิดกระจกให้เด็กๆรับอากาศบริสุทธิ์บนเขา เห็นทั้งวิวและรับลมไปในตัว แง้วๆ เล่นเอาเพลินเกือบหลับเลยเรา เง้อ...ก้อเมื่อคืนมันหนาวจนนอนไม่หลับนี่นา พอเจออากาศอุ่นๆเลยอยากจะงีบแล้วเนี่ย...แต่ยังค่ะยัง เรื่องนอนเอาไว้ที่หลังเรื่องเที่ยวสู้ไม่ตายค่ะ ตายแล้วเดี่ยวไม่ได้เที่ยว ฮี่ๆ สองข้างทางเป็นชุมชนจีนจะมีบ้านชั้นเดียวปลูกแบบตึกเป็นระยะ แถมติดจานดาวเทียมกันเป็นแถว ทำให้คนเขียนและผู้ร่วมขบวนการคิดทึกทักกันเองว่า...โห รวยหว่ะ อิๆ รถวิ่งเรื่อยๆแม้จะไม่ใช่โฟร์วีล แต่ก้อเทียบเท่้าในใจล่ะกัน เิ๊อิ๊ก ๆ ก้อแค่ ฮอนด่า เอ้ย ฮอนด้าแก่ๆปี 97 หล่ะคะ ไม่ใช่อะไร แต่แหม....ทานทนไปถึงไหนๆมาแล้วนะเนี่ย เม้าส์มาก ชักหิวแล้วค้า.. เราตกลงกันว่าจะแวะทาน แอ่น แอน แอ้น...ขาหมูหมั่นโถว ที่ร้านอาหารที่มีชื่อว่า ร้านนายพลต้วน (จริงๆเข้าไปทานร้านนี้เพราะเข้าใจเอาเองว่าน่าจะมีประวัติให้อ่านมั่ง แต่แหม.. มีน้อยมากๆนิดเดียวเอง แค่เคยเป็นที่ๆนายพลต้วนมาปลูกที่พักชั่วคราวเอาไว้เท่านั้นเอง...) ไม่เป็นไรค่ะ พาไปดูบรรยากาศรอบๆละกัน อิๆ ทางขึ้นร้านอาหารนายพลต้วน หรือมีชื่อเต็มๆว่า" ต้วนซีเหวิน" ค่ะ อันนี้ขอออกตัวว่าไปมาหลายปีแล้ว ไม่รู้ว่าตอนนี้เปลี่ยนชื่อร้านไปหรือยังนะคะ แก้ไขเมื่อ 21 ม.ค. 53 16:29:17 แก้ไขเมื่อ 21 ม.ค. 53 14:36:59 จากคุณ : มนต้นไม้ (Setakan) เขียนเมื่อ : 21 ม.ค. 53 13:11:33

ความคิดเห็นที่ 8 ร้านปลูกบนเนินนะคะทางขึ้นระหว่างบันไดนี่ค่อนข้างสูงมาก ปลูกต้นไม้พวกเถาเลื้อยพวงแสดสีส้มสดห้อยย้อยไปหมดเลย แฮะๆ มีนายแบบอีกแล้ว ขออภัยค่ะ ว่าจะเล่าเฉยๆ แต่มีภาพประกอบจะรู้สึกดีกว่านะคะ พี่ป้าน้าอาทนดูผมสองคนหน่อยนะคร๊าบๆๆ แก้ไขเมื่อ 21 ม.ค. 53 14:38:09 จากคุณ : มนต้นไม้ (Setakan) เขียนเมื่อ : 21 ม.ค. 53 13:13:55

ความคิดเห็นที่ 9 เจ้าไก่ตัวนี้เข้าใจว่าเป็นรีเซฟชั่นค่ะ เห็นเดินไปเดินมาต้อนหน้าต้อนหลังเจ้าสองตอ ไม่ยอมไปไหน ยืนทำหน้าที่อยู่ข้างล่างทางขึ้นร้าน  อิๆ เจ้าของช่างเก่งกาจ ดีมากเลยค่ะ ไม่เปลืองค่้าแรงเสียแต่ข้าวสุกเท่านั้น 555+ แก้ไขเมื่อ 21 ม.ค. 53 14:39:21 จากคุณ : มนต้นไม้ (Setakan) เขียนเมื่อ : 21 ม.ค. 53 13:16:47

ความคิดเห็นที่ 10 ส่วนนี่เป็นพีอาร์สาวสวยค่ะ แบบว่าคอยเคลียคลอลูกค้าไม่ห่าง โดยเฉพาะเจ้าสองตอ ชอบมากกกก...ไล่ต้อนไม่เลิกเลยเชียว เอาเข้าไป แก้ไขเมื่อ 21 ม.ค. 53 14:40:06 จากคุณ : มนต้นไม้ (Setakan) เขียนเมื่อ : 21 ม.ค. 53 13:18:06

ความคิดเห็นที่ 11 เดินไต่มาได้สักระยะสูงประมาณบ้านชั้นครึ่งเห็นจะได้คะ ก็มาถึงร้าน ทีนี้ก็เหลือแต่สั่งอาหาร  อาหารที่สั่งเป็นขาหมูหมั่นโถวขนาดกลางผู้ใหญ่สองเด็กสอง กินกันท้องแทบแตก เหอๆ เห็ดหอมสดผัดน้ำมันหอย แกงจืดผักป้วเลงใส่กระดูกหมู  แฮ่ๆ หมดแล้วค่ะ ตบ..ป๊าบ ไม่ใช่ ตบท้ายด้วยชามะลิกลิ่นหอมแก้เลี่ยนร้อนๆปากแทบพองอีกกาเป็นอันจบกระบวนการสั่งค่ะ ที่เหลือนั่งรอ  แบบว่าไม่นานมากแค่พอตาลายลมออกหู นี่ขนาดคนไม่เยอะนะเนี่ย เง้อ...หิววว ในที่สุดก็มาแล้วค่ะ หมั่นโถวแบบยูนนาน แฮะ ...สังเกตข้างๆนะคะ ว่าขาหมูมานานแล้ว ที่เจ้าต้นไม้ถือเอาไว้เป็นหมั่นโถวจานที่สอง ทานเปล่าๆก็อร่อยดีนะคะ ส่วนขาหมู ไม่รู้หายไปไหนหมด ชั่วกระพริบตา อ๊าก...ลงท้องไปแล้วนึกได้อีกที ไม่ทันถ่ายรูปเอาไว้ง่ะ เหอๆ ความหิวเป็นเหตุ ร้านนี้อาหารมาช้า แต่คิดเงินเร็วเป็นบ้าเลย แถมเก็บจานเร็วยังกับไล่แขก ไม่เหมือนตอนเข้ามาสักนิด หุๆ บ่นอีกแหล่ะ ป้า...ครายยยเป็นป้า...รีบบอกมา พลัีกๆ ตุบ ตุบ รูปขาหมูที่เห็นยืมมาจากเวปอื่นนะคะ (ตามที่ให้เครดิตเอาไว้ข้างล่าง) หน้าตาเป็นขาๆแบบนี้เหมือนกัน แต่ดูไม่น่าทานเท่านี้หรอกค่ะ แบบว่าบ้านๆกว่าเยอะเลย เอิ๊กๆ จากเวปนี้เลยค่ะ bloggang.1 of a kind ค่ะ แก้ไขเมื่อ 21 ม.ค. 53 14:43:00 แก้ไขเมื่อ 21 ม.ค. 53 13:44:01 จากคุณ : มนต้นไม้ (Setakan) เขียนเมื่อ : 21 ม.ค. 53 13:31:25

ความคิดเห็นที่ 12 อีกรูปสำหรับยืนยันว่าอร่อย เอ...หรือว่าจะหิวมากไป ต้นฉบับขาหมูหมั่นโถว แท้ๆ ต้องไม่มีน้ำจิ้มนะคะ อันนั้นพี่ไทยคิดเอง เหอๆ มีเรื่องเล่าว่าชาวยูนนานชอบทำอาหารทานเอง คือขาหมูทานกับหมั่นโถว รสชาติเข้มข้นสดใหม่ ต่อมาแขกที่เคยมาเยี่ยมและได้ทานที่บ้านเกิดติดใจ เลยมีการทำออกมาขายจนทุกวันนี้นะคะ แก้ไขเมื่อ 21 ม.ค. 53 16:22:57 แก้ไขเมื่อ 21 ม.ค. 53 14:44:15 จากคุณ : มนต้นไม้ (Setakan) เขียนเมื่อ : 21 ม.ค. 53 13:35:48

ความคิดเห็นที่ 13 ผัดเห็ดหอมสดค่ะ ที่จริงที่ร้านเค้าผัดทั้งดอกแต่ว่าไม่ได้ถ่ายรูปเอาไว้ ผัดใส่น้ำมันหอยอย่างเดียว อร่อยมากค่ะ ขอบคุณรูปจาก www.ngasai มากค่ะ แก้ไขเมื่อ 21 ม.ค. 53 14:45:34 แก้ไขเมื่อ 21 ม.ค. 53 13:46:18 จากคุณ : มนต้นไม้ (Setakan) เขียนเมื่อ : 21 ม.ค. 53 13:45:51

ความคิดเห็นที่ 14 อิ่มแล้วคร๊าบ ตบท้ายด้วยชาจีนกลิ่นมะลิ หอมขึ้นจมูก ดื่มแล้วประทับใจแฮะๆ เดี๋ยวไปหาซื้อกัน จอดรถทิ้งเอาไว้ที่ร้านแล้วเดินเรื่อยๆไม่ไกลเท่าไหร่ พอให้เหงื่อหัวล้านแตกพลั๊กๆ แค่สองพลั๊กก้อถึงแล้วค่ะ จะเอารถมาจอดแถวๆที่จะไปเดินซื้อของจะลำบากมากนะคะ เดินเอาดีกว่า เน๊อะ เออ... อีกแหล่ะ งุงิ ชอบชามะลิแต่ไปได้ชาอูหลงมาแทนค่ะ มีใครเคยเป็นแบบนี้ไม๊เนี่ย อิๆ แก้ไขเมื่อ 21 ม.ค. 53 16:36:21 แก้ไขเมื่อ 21 ม.ค. 53 15:36:12 จากคุณ : มนต้นไม้ (Setakan) เขียนเมื่อ : 21 ม.ค. 53 13:50:28

ความคิดเห็นที่ 15 เรื่องช๊อบเนี่ยงานนี้ไม่ต้องเล่า ไม่ต้องบอกแบบว่ามันเป็นธรรมชาติมากๆ 555+ ตอนไปซื้อของนี่มีเรื่องเมาส์ ให้ระวังเอาไว้ดีๆนะคะ คือตอนเดินดูของไปเรื่อยๆ ทุกๆร้านจะมีสินค้าลักษณะและราคาเกือบจักเท่าๆกันเลยค่ะ เรียกว่าการตลาดโดยกำเนิดทีเดียวเชียว ที่นี่ผู้เขียนก้อค่อยๆเดินถามราคาดูไปเรื่อยๆไม่ได้รีบร้อนอะไร เพราะนอกจากชาจีน พุทราแห้ง ดอกเก็กฮวย เห็ดหอม บ๊วยสารพัดนึก โป๊ยกั๊ก สมุนไพรจีน แล้วก้อจะมีถ้วยชากาน้ำชา ประมาณนี้นะคะ ที่เห็นเป็นแผ่นสีเหลืองๆในถุงนั่นคือดอกเก็กฮวยแห้งค่ะ แพงมั๊กๆ แผ่นเดียวเกือบร้อยอ่ะ อ้อ...มีตุ๊กตาดินเผา ตัวเล็กๆสูงแค่ 5 นิ้ว ทำเป็นเด็กผู้ชายแก้ผ้าเวลาใส่น้ำร้อนเดือดลงไปมันจะพุ่งฉี่ออกมาเลยค่ะ น่ารักดี เลยได้มาเลยหลายตัว เอามาฝากคนข้างล่างแบบขำๆ แต่ว่าไม่ทันถ่ายรูปมาให้ดู ถ้าใครขึ้นไปเที่ยว แล้วยังมีขาย ลองซื้อมาเล่นสักตัวสองตัวก้อน่ารักดีนะคะ ตัวละ 10 บาทค่ะ โหลละ 100 ถ้วน ต่อดีๆจะได้ ต่อไม่ดีไม่ลด เง้อ...เคี่ยวอ่ะ อ้อ...น้ำธรรมดา น้องหนูจะปัสสาวะไม่ออกนะคะ ขอบอก ฮี่ๆ ต้องน้ำร้อนมันเป็นกฏทางกลศาสตร์อย่างหนึ่งนะคะ เข้าใจว่าความร้อนจักช่วยดูดน้ำเข้าออกอีกทาง กลับมาเรื่องเดิมค่ะ พอดีสนใจดอกเก๊กฮวย สาหร่าย เห็ดหอมเลยซื้อมาอย่างละนิดละหน่อย กะว่าจะไปดูที่ชายแดนแม่สายอีกที ราคาที่นี้ไม่ถูกนะคะ เวลาซื้อต้องพิจารณาดีๆเทียวหล่ะ พอดีคนขายบ๊วยสามรสที่มนต้นไม้ซื้อมาเค้าให้ลองชาอูหลงอย่างดี ไม่ใช่ที่เห็นในรูปนะคะ เป็นแบบบรรจุหีบห่อสวยงามถุงมันเป็นตราทิวทัศน์จีนสีเขียวๆที่มีขายในซุปเปอร์นะคะ่ พอชิมแล้วติดใจถามราคาดู อุ...แม่เจ้าน้ำตาแทบเล็ด ห่อละ 200 บาท น้ำหนักตามที่กะด้วยสายตาและมือ ไม่เกินขีดชัวร์ ไมแพงอย่างนี้แหล่ะ คนชิมร้องเสียงหลง คนขายกลับร้องเสียงหลงกว่า 555+ แก้ไขเมื่อ 21 ม.ค. 53 16:42:48 แก้ไขเมื่อ 21 ม.ค. 53 16:38:45 แก้ไขเมื่อ 21 ม.ค. 53 15:40:23 จากคุณ : มนต้นไม้ (Setakan) เขียนเมื่อ : 21 ม.ค. 53 13:53:25

ความคิดเห็นที่ 16 ประมาณในรูปค่ะ ลองดูนะคะ จากคุณ : มนต้นไม้ (Setakan) เขียนเมื่อ : 21 ม.ค. 53 13:54:24

ความคิดเห็นที่ 17 ไม่ใช่ค่ะ คนขายอธิบายว่าของดีคัดพิเศษ แถมชี้มาที่ถ้วยชาที่ยังไม่ทันวางแล้วถามว่า....อร่อย ใช่ไม๊เจ้ แหมๆ มาเรียกเราว่าเจ้ แอบเคืองกะจะไม่อุดหนุนแล้วเนี่ย เง้อ...แต่พอหันมามองหน้าเจ้าต้นไม้ยืนยิ้มแก้มแตกอยู่ข้างๆ เอ..เด็กที่ไหนหว่าหน้าตี๊ตี๋ อ้าว...เด็กสร้างของเราเอง งั้นเราก็เจ้...นั่นซิ ฮี่ๆๆ สรุป เสียเงินซื้อมาฝากผู้ใหญ่ที่บ้านสามห่อ กรี๊ด...พอแกะชงที่บ้าน ขนาดให้มืออาชีพชงนะคะ กลิ่นไม่มีรสไม่ต้องพูดถึง ใบชาตรามังกรห่อละ15 บาทยังหอมกว่า แงๆ ถูกหลอกจนได้ เลยเอามาเล่าให้ฟังกันนะคะ ทางที่ดี บ๊วยสามรสชัวร์สุด 555+ เอาหล่ะอิ่มไปแล้ว ได้ของฝากไปแล้ว โดนหลอกไปแล้ว คราวนี้ก็ต้องถึงเวลากลับที่พักแล้วค่ะ กว่าจะลงมาถึงข้างล่างก็เอาเรื่องนะคะ เพราะเส้นทางขึ้นเขาคดเคี้ยวอย่างที่รู้ๆกัน พรุ่งนี้จะพาไปหอฝิ่นอุทยานสามเหลี่ยมทองคำกันค่ะ แต่ต้องหลังจากกลับจากข้ามแม่สายไปพม่าก่อนนะคะ วันนี้คงต้องขอลาก่อนค่ะ เหนื่อยเหลือเกิน คร๊อกๆๆ ฟี่ๆๆ ปล.ขอบคุณข้อมูลดีๆจาก เวปtourismchiangrai.com มากค่ะ ป้าๆน้าๆพี่ๆครับเหนื่อยไม๊ครับ ต้นไม้จะแบ่งซูกัสให้ทานครับ งับๆๆ วันนั้นเด็กๆสนุกมากเลยค่ะ ผู้ใหญ่ก็พลอยยิ้มตามไปด้วย (ตอนนั้นยังยิ้มได้เพราะยังไม่รู้ว่าโดนหลอก เง้อ... จะว่าไปก้อโดนกันทั่วหน้าค่ะ ไอ้ที่ยืนชิมอยู่ซื้อกันเป็นแถวๆ 555+) ในบล็อคจะมีภาพไม่ค่อยซ้ำ ถ้าจะลองเข้าไปอ่านก็ตามนี้เลยค่ะ มีหลายเรื่องที่ผู้เขียนเล่าเรื่องเที่ยวไว้เยอะทีเดียว ค่ะ http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=mystorymontonmai&group=5 แก้ไขเมื่อ 21 ม.ค. 53 16:46:56 แก้ไขเมื่อ 21 ม.ค. 53 15:47:27 แก้ไขเมื่อ 21 ม.ค. 53 15:43:55 จากคุณ : มนต้นไม้ (Setakan) เขียนเมื่อ : 21 ม.ค. 53 14:04:29

ความคิดเห็นที่ 18 555+ ขำไก่รีเซฟชั่น จากคุณ : rainfull เขียนเมื่อ : 21 ม.ค. 53 15:59:14

ความคิดเห็นที่ 19 โอ หมั่นโถว อร่อย เห็ดหอมก็อร่อย อยากกินๆ ส่วนเรื่องชา .. อยู่ที่วิธีการชงด้วยหรือเปล่าคะ เขาว่าต้องมีหลายน้ำ น้ำแรกต้องทิ้งไปก่อนอะ จากคุณ : scottie เขียนเมื่อ : 21 ม.ค. 53 21:45:25

ความคิดเห็นที่ 20 เที่ยวสนุกนั่งลุกสบาย ข้อมูลที่มาที่ไปเยี่ยมมากครับได้ความรู้ไปด้วยมากมายหลายอย่าง เหมือนเดินทางไปด้วยแล้วฟังการบรรยายไปด้วย ชอบๆๆๆ แต่ก็อดตั้งข้อสังเกตไม่ได้ดังนี้ จาก ....ตอนไปซื้อของนี่มีเรื่องเมาส์ ให้ระวังเอาไว้ดีๆนะคะ .... ครับ...ต้องระวัง เพราะมีเมาส์อย่างเดียวไม่พอ ต้องมีคีย์บอร์ดด้วย ไม่งั้นก้ใช้งานยากครับ จากคุณ : Psycho man เขียนเมื่อ : 22 ม.ค. 53 00:06:42

ความคิดเห็นที่ 21 ตอนแรกก็คิดว่าอย่างนั้นเหมือนกันค่ะคุณ scottie แต่อากงมือโปรที่บ้านแม่ บ่นอุบว่าชาไม่หอม อ๊ากซ์ นี่ขนาดไม่รู้ราคานะเนี่ย หุๆ อีกสองห่อเอาไปให้อาแป๊ะ และผู้อาวุโสที่นับถือก็บ่นมาเหมือนกัน เลยชักมั่นใจนะคะว่าโดนซะแล้ว อิๆ ปล. ชงชาน้ำต้องเดือดร้อนจัดๆ เวลาชงน้ำแรกต้องลวกทิ้งใช่เลยค่ะ ที่เห็นมาตั้งแต่เด็ก อากงจะเอาน้ำนั้นล้างถ้วยชาด้วยค่ะ ลวกๆแล้วเททิ้งเฉพาะใบที่จะดื่ม อันนี้ไม่รู้เกี่ยวกันหรือเปล่า แต่ชาธรรมดาๆก็ยังหอมขึ้นจมูกเลยค่ะ เง้อ... จากคุณ : มนต้นไม้ (Setakan) เขียนเมื่อ : 22 ม.ค. 53 08:50:56

ความคิดเห็นที่ 22 ...  ... ... ชวนชมสวน บุปผชาติ นิราศฝัน อยากแบ่งปัน สวรรค์ใส่ ใจพี่คล้อง มวลดอกไม้ ในสวน ล้วนจำลอง "ความหมาย"ของ ผองนวล ยั่วยวนตา ... ... "ดอกกุหลาบ" ราชินี แห่งสีสัน งามผ่องพรรณ  หทัยหวง เคลิ้มทรวงหา รัญจวนวาบ ปลาบแปลบ แนบอุรา จึ่งควรค่า แสวงหา มาเชยชม ... ... ตระการพันธุ์ ยันหมื่น แสนล้านดอก คืบวาศอก หลอกใจ ให้ชายขม แม้นเพียงหนึ่ง ตรึงจิต พิศอารมณ์ อาจเพราะพรหม- ลิขิต นิมิตใจ ... ... น้องสื่อความ - หมายนั้น ปันให้พี่ ตอบแทนที่ เอื้อล้ำ ความฉ่ำใส เพียงเล็กน้อย พลอยส่ง ตรงออกไป รับรองได้  อ่านสนุก  ยิ้มทุกที  ... ... "แดงและขาว"... คราวเห็น ... “สองเป็นหนึ่ง” "ชมพู"ซึ้ง... "อ่อนโยน" ตามโทนสี "เหลือง” - "สนุก... หรือปลุกชู้”... อุรามี "ส้ม"เข้าที... “สิ่งที่ผ่าน-ขานความนัย”... ... แดงเข้มนั้น... “รักฉัน ช่างล้นเหลือ” "ขาว"เอื้อเฟื้อ ... “บริสุทธิ์ ดุจจะให้” "กุหลาบตูม"  เติม"หนาม เต็มดอกใบ" บอก"เศร้า"ได้  ใจหมาย ... เธอยอมรับ” ... ..."ตูมริดใบ" ใจเก่ง น่าเกรงขาม "ตูมริดหนาม" หวังได้ ไม่ไร้อับ "ตูมสีแดง" แฝงเดียงสา - คณานับ "ตูมขาว"ขลับ เสน่หา น่าลิ้มลอง ... ... "แดงโรยรา" ... ครารัก สิ้นศักดิ์แล้ว "ขาวโรยแผ่ว" - " ชีวา ... ชืดชาหมอง" ทุกถ้อยความ ... งาม,ร้าย,ดี ... มีครรลอง แม้นเกี่ยวข้อง ดองฤดี ฤาหนีพ้น !!! ... ... เผื่อใจไว้ ให้กว้าง บนทางหนาม แต่มิคร้าม ลามห่วง ท้วงเหตุผล แล้วจะพบ สบตาม นิยามตน "เราต่างค้น - หากัน ตราบวันนี้" ... จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 22 ม.ค. 53 11:59:55

ความคิดเห็นที่ 23 หิวจัง อยากกินผัดเห็ดหอมสด ขำไก่รีเชฟชั่นน่ะ ฮ่าฮ่า จากคุณ : adel_ew เขียนเมื่อ : 22 ม.ค. 53 14:33:04

ความคิดเห็นที่ 24 ... ... สวัสดีค่ะคุณมน พลอยมีดอกไม้มาฝากในวันหยุดค่ะ ... กระทู้ เหนือๆ ต้องเหมาะกับ ดอกไม้ สายหมอก และขุนเขา นะคะ ... • ... งามบาทบท พจนา พาลีลาศ เย็นสมธาตุ บริสุทธิ์ ผุดผ่องใส ยามเคล้าคลอ ฉอเลาะ เกาะกิ่งใบ ธารน้ำใจ ฉ่ำชื้น แสนรื่นรมย์ ... • ... ทุกหยาดหยด สะกดล้ำ ลำนำจิต ภาพนิมิต ปริศนา มาประสม- หยดสะอาด ปราศอรินทร์ ประทินพรม หยาดเกลียวกลม แต่งแต้ม แย้มพริ้มพราย... • ...แพรวพิลาส วาดฝัน อันบรรเจิด ราวพริ้งเพลิศ เลิศล้ำ ถึงคำหมาย- เสริมวิถี ชี้แนะ แคะระคาย พร้อมสืบสาย แก่นกระพี้ ชี้วัดตน ... • ...เปรียบหยาดเพชร เกล็ดน้อย เจ้ากลอยแก้ว งามธาตุแล้ว ใสเย็น เห็นเหตุผล งามภายนอก ภายใน ไร้เล่ห์กล พึงจำนน ฉงนแท้ แพ้ใจเธอ... • ... ดุจน้ำค้าง กลางใจ แห่งไพรกว้าง สุดเร่ร้าง หักห้าม ความพลั้งเผลอ เกล็ดเจ้าพร่าง ช่างฝัน พลันละเมอ เกินพร่ำเพ้อ พิศคนึง ติดตรึงตา... • เฉกน้ำค้าง วางไว้ กลางใจเขา ชุ่มบรรเทา เร่าร้อน คลายอ่อนล้า ด้วยอ่อนหวาน สะอ้านใส ไร้มารยา รู้เดียงสา ถึงสุข,โศก ในโลกลวง ... • ทุกประพจน์ หยดประภาษ หยาดน้ำค้าง ดังสรรค์สร้าง ชีวิน บนถิ่นสรวง เจ้าใสโล่ง ... โปร่งสบาย ... คลายโศกทรวง- พร้อมสื่อห้วง...จินตนาการ...ผ่านเรื่องจริง... ................................................................. จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 23 ม.ค. 53 12:53:24