[กาพย์ห่อโคลง "รักน้อง คือ อัคคี"]

โคลง ๔ สุภาพ

๏ อัคคีโชติช่วงล้วน            หลอมใจ
เพลิงโหมละลายไป            หมดสิ้น
อัตตาใช่เงื่อนไข                ความสุข
สว่างแทบแดดิ้น                เร่าร้อนเรือนกาย ๚ะ๛

กาพย์ยานี ๑๑

อัคคีที่พัดโหม......................จุดประโคม ณ กลางใจ
เร่าร้อนด้วยเชื้อไฟ................โชติช่วงใจ แทบวายวาง


แรกราว คราวเริ่มจุด...............ยากจะหยุดเพื่อสะสาง
อัตตาเหมือนครวญคราง..........ฉีกร่างบาง ณ กลางเพลิง


โชนแสงอยู่ได้นั้น...............คู่รักหมั่นอย่าได้เหลิง
เพลาอย่าระเริง..................ด้วยชั้นเชิงเติมเชื้อไฟ


ไฟอื่นอย่านำเข้า.............ไฟของเจ้าอย่าออกไป
ไฟเก่าตัองลาไกล............อย่าเข้าใกล้ทุกข์ทั้งปอง


ไฟสุดท้ายของฉัน...........จิตตั้งมั่น ไม่หม่นหมอง
ไฟนั้นให้คุณจอง.............จุดเพลิงผอง....ด้วยมือคุณ๚ะ๛




-------------------------------

จากคุณ	: แฟนนายแบบ
เขียนเมื่อ	: 23 ม.ค. 53 21:55:08