ตามตะวัน ณ จันทร์พันดาว17-18
|
|
ตามตะวัน ณ จันทร์พันดาว17ไร้การควบคุม
สีหน้าหวาดเกรงเจ้าของบ้านเกิดขึ้นบนโต๊ะอาหาร แม้เจ้าของบ้านจะเมตตาชวนทานอาหารตามประสาผู้ใหญ่ใจดี แต่คนถูกชวนก็กลืนไม่เข้าคายไม่ออก
จนกระทั่งทุกคนทานอิ่ม แล้วก็รอลุ้นว่าเรณุวัฒน์จะคุยกับคุณย่าแบบไหน
ผมขอคุยกับคุณย่าตามลำพังได้ไหมครับ เรณุวัฒน์ตัดสินใจไม่คุยต่อหน้าทุกคน
องค์อุมามองอย่างแปลกใจ ก่อนมองโดยรอบอย่างจับพิรุธ แล้วพยักหน้า ไปห้องหนังสือแล้วกันจ๊ะ
เขารับคำ ก่อนเดินตามหลังผู้ใหญ่ไปห้องทำงาน ที่เป็นห้องพิพากษาสำหรับเขา เมื่อไปถึงก็ปิดประตูเงียบแล้วตั้งสติพูดคุยกับเจ้าของบ้านสูงวัย โดยเฉพาะเป็นย่าของเธอด้วย
เขาคุกเข่าลงแล้วก้มหน้าราวกับกำลังจะสารภาพผิด ก่อนพูดขึ้น ขณะที่ผู้ใหญ่ก็ตกใจ ผมขออนุญาตค้างคืนที่นี่นะครับ แล้วก็ขอจีบดาวอย่างเป็นทางการด้วยครับ
องค์อุมาตกใจเมื่อเจอมุขนี้เข้าให้ ก่อนหัวเราะ อ๋อจ๊ะ ลุกขึ้นเถอะนะ ยังไงก็ญาติกัน
ผมมีอีกเรื่องด้วยครับ ผมขอรับผิดชอบแล้วก็จะช่วยจัดการเรื่องข่าวความเสียหายที่ดาวต้องเจอ ผมรู้ว่าผมเป็นต้นเหตุทำให้ดาววุ่นวายใจ ผมจะรีบจัดการทุกอย่างให้เรียบร้อยครับ เรณุวัฒน์สารภาพอีกอย่างเพิ่ม
เฮ้อ ทุกคนอาจจะคิดว่าปิดย่าได้ แต่เชื่อเถอะว่า ย่ารู้เสมอว่าเกิดอะไรขึ้น แล้วย่าก็เชื่อว่าทุกคนจะจัดการทุกอย่างได้ คนเราก็แหวกว่ายอยู่ในวังวนแห่งกรรม เอาเถอะ ถ้าช่างเรคิดว่าทำได้ก็ทำเถอะ ย่าจะพยายามไม่ทำอะไรให้ทุกคนคิดมากอีก ย่าก็แค่คนแก่ที่อาจกลายเป็นตัวถ่วงของทุกคนก็ได้ องค์อุมาคิดอย่างปลงๆ
แม้จะรักกันมาก แต่ก็พยายามปกป้องกันมากด้วย ทำให้ทุกคนเคร่งเครียดมากขึ้นไปอีก
ผมไม่อยากให้คุณย่าคิดมากเรื่องผมกับดาวเลยนะครับ เรณุวัฒน์พูดอย่างอ่อนใจ
ย่าคงไม่คิดมากเท่าช่างเรหรอก ดาวน่ะใจแข็งยิ่งกว่าพี่ชายทั้งสองคนรวมกับอาทั้งสองคนเสียอีก แล้วย่าก็ทำอะไรมากไม่ได้แล้วด้วย นอกจากทำให้ทุกคนสบายใจ บางครั้งความสงบไม่ใช่สิ่งที่เราจะไปค้นหาจากที่อื่น แต่ต้องค้นพบจากในใจเราให้ได้มากกว่า ย่าห่วงเรื่องนี้ของดาวเท่านั้น องค์อุมาแอบสังเกตหลานๆ อยู่เงียบๆ แต่ไม่เข้าไปก้าวก่าย
บางครั้งการที่ผู้ใหญ่เข้าไปวุ่นวาย กลับทำให้ทุกอย่างวกวนกว่าเดิม โดยเฉพาะกับคนที่หัวแข็งมากๆ แบบนี้ เธอรู้จักหลานแต่ละคนดี พอๆ กับลูกทุกคน
ขอบคุณครับ ที่เชื่อว่าพวกเราจะแก้ไขปัญหาได้ เรณุวัฒน์ทึ่งในความคิดของผู้ใหญ่ใจดีคนนี้
จ๊ะ แต่ถ้ามีปัญหาอะไรก็มาหาย่าได้นะ ย่ายังไม่แก่จนแนะนำอะไรไม่ได้หรอกจริงไหม องค์อุมายิ้มให้ แล้วแอบซ่อนความเครียดไว้ภายใน
ผมจะพยายามแก้ไขทุกอย่างครับ แล้วก็หวังว่าจะทำให้ทุกอย่างดีขึ้น เรณุวัฒน์ให้คำสัญญา
ดีแล้วล่ะ องค์อุมาชมคนหนุ่มรุ่นใหม่พร้อมรอยยิ้ม
เราออกไปกันดีไหมครับ เดี๋ยวพวกเขาจะคิดว่าผมทำร้ายคุณย่า ผมต้องเจอข้อหาหนักแน่ เรณุวัฒน์พูดติดตลกอย่างเบาใจ
จ๊ะ องค์อุมาเดินตามไป และยิ้มให้สมาชิกครอบครัวอย่างใจเย็น
ละอองจันทร์อ่านสีหน้าของย่าไม่ออก แต่ก็พอคาดเดาได้ว่าย่าคงรู้สึกเครียดกับสิ่งที่เกิดขึ้น เธอจึงเดินเข้ามากอดอ้อนหลวมๆ แล้วจบความเครียดวันนี้ด้วยการหยอกล้อ เพื่อให้ความเครียดเบาบาง
ปล่อยให้ความเครียดผ่านไปสักพักบ้าง...แล้วให้ชีวิตมีแต่ความสดใส แม้ความเครียดจะไม่หายไป แต่อย่างไรก็ยังดีที่มีเวลาดีๆ ร่วมกันภายในครอบครัว
******************************************
เช้าในสองอาทิตย์ต่อมา ละอองจันทร์ก็รู้ว่าหนุ่มๆ จิรวดีจัดการกับสิ่งที่เกิดขึ้นอย่างไร เมื่อมีข่าวแฉพฤติกรรมของไฮโซ รวมทั้งข่าวรายละเอียดความเสื่อมโทรมออกสื่ออิเล็คโทรนิกต่างๆ
ว่าแล้ว...พวกพี่ๆ จะต้องเล่นเกมไม่ธรรมดา
เมื่อการเช็คที่มาของข่าวทำได้ยากกว่า แถม ยังมีคลิปให้โหลดดูพฤติกรรมทางเพศที่ไม่ธรรมของอดีตเพื่อนทั้งสามกับกลุ่มสมาคมลับ กลายเป็นหัวข้อพูดถึงอย่างกว้างขวาง
ละอองจันทร์ยิ้มขำ แล้วก็สนุกต่อ เมื่อเห็นข่าวความล้มเหลวพ่อเลี้ยงใจคดของพี่สะใภ้คนรอง เพราะวิมานสวยงามหล่นตุบลงสู่พื้นดินแล้วแตกสลายไม่มีชิ้นดี
ภาพตำรวจลากพ่อเลี้ยงจอมหลอกลวงเข้าคุก ขณะที่ทรัพย์สินต่างๆ ถูกโกงไปหมดจนไม่เหลือ ทิ้งแต่หนี้สินให้น้องชายพี่สะใภ้ต้องรับผิดชอบอีกจำนวนมาก
เสียงเคาะประตูดังขึ้น ก่อนเลขาฯ ของละอองจันทร์เดินเข้ามาพร้อมกาแฟ
คุณอ้วน คือว่าช่วงนี้งานของดาวลดลงแล้ว ทีนี้ ดาวว่าจะโอนคุณอ้วนให้ไปทำงานกับพี่จันทร์นะคะ ดาวอาจจะพักสมองนานหน่อยค่ะ คุณอ้วนว่าพอไหวไหมคะ ละอองจันทร์ถามขึ้น เพราะช่วงหลังพี่ๆ อาๆ ต่างก็หาคนมาช่วยให้งานเธอน้อยลง
ได้ค่ะ ถ้าคุณจันทร์สะดวก อ้วนรับคำตามคำสั่ง รู้สึกใจหายอยู่บ้าง แต่ก็ต้องยอมรับตามนั้น
ขอบคุณนะคะ คุณอ้วน ที่ช่วยเหลืองานดาวอย่างดีมาตลอด ละอองจันทร์กล่าวคำขอบคุณอย่างจริงใจ
ไม่เป็นไรมิได้ค่ะ เป็นหน้าที่อยู่แล้วค่ะ แล้วจะให้เริ่มงานกับคุณจันทร์เมื่อไรคะ อ้วนยิ้มและออกอาการปลื้มเจ้านายอายุน้อยคนนี้ไม่น้อย
ก็ลองดูค่ะว่าเคลียร์งานได้แค่ไหนแล้ว ดาวจะวางมือจากงานพักใหญ่เลยค่ะ ละอองจันทร์ตัดสินใจแน่วแน่ ให้ทุกอย่างผ่านพ้นไปได้
บางทีเธออาจขอพักใจในระยะยาว จนกว่าทุกอย่างจะเรียบร้อย
เมื่อเลขาฯ ออกไปจากห้องแล้ว ละอองจันทร์ก็มองงานอีกเล็กน้อยที่เธอต้องจัดการ ดูเหมือนพี่ชายจะจ้างมืออาชีพมาช่วยเธอจัดการ ทั้งที่ช่วงนี้ก็เป็นงานประจำที่ไม่มีอะไรใหม่ ให้ต้องกังวลใจ
เวลาผ่านไปเรื่อยๆ โดยที่ละอองจันทร์ไม่แตะต้องงาน ก่อนลุกขึ้นแล้วเดินออกไปจากห้องที่ทำให้รู้สึกซ้ำซากจำเจ เมื่อก่อนเธอมีอะไรต้องทำมากจนลืมไปว่ามันน่าเบื่อแค่ไหนกับการต้องมาในห้องนี้
กลับแล้วนะคะ คุณอ้วน มีอะไรโทรหาดาวนะคะ ละอองจันทร์บอกก่อนอออกไปจากที่ทำงาน
เธอขับรถไปตามถนน ก่อนตัดสินใจขับออกจากเมือง ตรงไปยังหัวหิน เพื่อพักผ่อนแบบไม่ได้วางแผน ถ้าเป็นแบบนี้ก็คงดีเสียกว่าต้องทำทุกอย่างราวกับชีวิตไม่มีอิสระ
ทันทีที่ถึงบ้านพัก เธอก็ลงทะเบียนเข้าพัก ก่อนเข้าห้องล็อกแล้วนอนหลับเป็นตาย จนเสียงโทรศัพท์ดังขึ้นในความมืด เธอจึงตื่นขึ้นมองโทรศัพท์
ดาวพูดค่ะ ละอองจันทร์มองนาฬิกาแล้วก็พยายามเรียกสติ
ดาวอยู่ไหนเนี่ย พวกพี่เป็นห่วงนะ นายตะวันก็ไม่กลับบ้าน ปอแก้วก็เป็นห่วง เราสองคนมีอะไรไม่บอกพี่รึเปล่า ปิ่นศิวะออกอาการหงุดหงิด เมื่อน้องสาวกับน้องชายหายไปพร้อมกันทั้งสองคน
เอ๊ะ พี่ตะวันก็ยังไม่กลับเหรอคะ คือว่าดาวเหนื่อยๆ พอขับรถออกจากสำนักงานก็ขับมาเรื่อยๆ จนถึงหัวหินเนี่ยค่ะ นอนหลับแล้วก็เพิ่งตื่นตอนพี่โทรมานี่แหละ ละอองจันทร์ตั้งสติได้ก็อธิบายแก้ตัวกับพี่ชายคนโตเป็นการใหญ่
ไม่ต้องมา เอ๊ะ เลย รู้ไหมว่ามีคนคลั่งอยู่หลายคน โดยเฉพาะนายเร เพราะโทรเข้าเบอร์นั้นของดาวไม่ติด ปิ่นศิวะค่อยโล่งใจบ้าง แต่ไม่ถึงกับเบาใจนัก
เบอร์หลักดาวปิดไว้ค่ะ เบอร์นี้ก็มีแต่พี่ๆ กับคุณอ้วนแหละค่ะที่รู้ ละอองจันทร์ตอบ ก่อนมองดูเครื่องที่ปิดทิ้งไว้
ไปหัวหินคนเดียวเนี่ยนะ จะบ้าเหรอ ดาว ผู้หญิงคนเดียวเนี่ยนะ ตอนนี้ก็ตอนกลางคืนแล้วจะขับกลับมายังไง มีเรื่องอะไรทำไมไม่บอกพี่ ปิ่นศิวะนึกขึ้นได้ว่าน้องสาวไปหัวหินคนเดียวก็ส่ายหน้ากับความประมาทของน้องสาว
ดาวกะว่าจะมาแปบเดียวค่ะ แต่ไหงหลับไปได้ตั้งห้าชั่วโมงก็ไม่รู้ เอาเป็นว่าดาวจะกลับตอนเช้านะคะ นะคะ อย่าตะโกนอีกเลย ดาวปวดหัวจะแย่อยู่แล้วค่ะ ละอองจันทร์ฟังพี่ชายตะโกนก็ปวดหัว รีบหาทางวางสายและจะได้ออกไปหาอะไรทาน
มียาทานไหม ขอที่บ้านพักก็ได้นะ อย่าออกไปข้างนอกคนเดียว พี่เป็นห่วง อยู่ที่ไหนน่ะ พี่จะส่งคนไปรับดีไหม ปิ่นศิวะคิดหลายอย่าง ด้วยอยากให้น้องสาวกลับบ้านมาอย่างปลอดภัย
ไม่ต้องหรอกค่ะ ดาวอยากอยู่คนเดียวเงียบๆ ได้ไหมคะ ละอองจันทร์ร้องขอ เพราะรู้สึกว่าชีวิตวุ่นวายเกินไป
พี่ขอล่ะ ดาว อย่าทำแบบนี้ พี่จะให้เรไปรับนะ บอกมาว่าอยู่ไหน แล้วอย่าออกไปไหนคนเดียว ได้โปรด พี่เครียดมากเลยนะ นายตะวันอีกคนยังไม่กลับเลย ปกติถึงไม่กลับเร็ว ก็ต้องโทรมาบอกปอแก้วมั่ง แต่นี่ไม่มีเลย ปิ่นศิวะขอร้องน้องสาว ก่อนบอกอีกอย่าง เปิดเครื่องนั้นไว้ด้วย แล้วถ้านายเรไปถึงก็ให้กลับตอนเช้าทันทีเลยนะ
เที่ยวก่อนได้ไหมคะ ยังไงพี่ก็หาผู้คุมมาให้ดาวแล้วนี่ ละอองจันทร์ถามขึ้นอย่างเซ็งๆ
ปิ่นศิวะหัวเราะเล็กน้อยที่น้องสาวออกอาการเซ็ง ก็ต้องแล้วแต่ว่าผู้คุมคนนี้มีเวลารึเปล่าล่ะนะ เอาเป็นว่าพี่ส่งนายเรไปหาก็แล้วกัน แล้วรีบกลับมานะน้อง
ได้ค่ะ จะหิ้วท้องรอผู้คุมแล้วกันนะคะ เบื่อจริงๆ เลย คนโสดแต่มีคนคุมเนี่ย ละอองจันทร์แกล้งพูดเล่นกับพี่ชาย
เอาน่า สองสามชั่วโมงเอง ตอนนี้ให้อาน้อยปลอบปอแก้วไปก่อน ไม่รู้ว่านายตะวันหายไปไหนเนี่ย ปิ่นศิวะหนักใจเรื่องน้องชายด้วย
เดี๋ยวก็คงกลับมามังคะ อยู่โรงงานรึเปล่าละคะ อาจจะมีงานมีปัญหาก็ได้นะคะ ละอองจันทร์พูดในแง่ดี และไม่อยากให้พี่ชายคิดมาก
พี่เช็คหมดแล้วกลับมาตั้งนานแล้วล่ะ ปิ่นศิวะเป็นห่วง เพราะน้องชายไม่เคยทำตัวแบบนี้มาก่อน
อาจจะเที่ยวบ้างละมังคะ คงมีเรื่องเครียดๆ เยอะไปหน่อยอ่ะค่ะ ปล่อยพี่ตะวันไปเที่ยวมั่งก็คงไม่มีเรื่องร้ายอะไรหรอกนะคะ ละอองจันทร์พยายามหาทางให้พี่ชายหายเครียด แหม พี่ตะวันไม่ใช่เด็กนักเรียนสักหน่อย พี่จันทร์ก็ทำเป็นแบบนั้นไปได้
เออ รู้แล้วน่า คนไม่เคยทำอะไรแบบนี้ พอหายไปพี่ก็ต้องเป็นห่วง ติดต่อก็ไม่ได้แบบนี้จะให้พี่ทำยังไงล่ะ ปิ่นศิวะแก้ตัวอ้อมแอ้ม
โหย พ่อแก่ขา เป็นพี่ก็พอแล้วค่ะ แล้วก็รีบทำลูกออกมาให้ดาวอุ้มหลานดีกว่านะคะ เรื่องของพี่ตะวันก็ปลอบพี่ปอแก้วหน่อย ให้พี่ปอแก้วปล่อยคุณสามีเที่ยวบ้างก็ได้ค่ะ เพื่อนอาจจะนัดไปเที่ยวอาบอบนวดก็ได้นะคะ ละอองจันทร์พูดขำๆ
รอไม่นานหรอกน่า มีหลานให้อุ้มแน่ ว่าแต่เมื่อไรจะแต่งมั่งล่ะ ผู้คุมหน้าเหี่ยวแล้วเหี่ยวอีกละนะเนี่ย ปิ่นศิวะออกปากแซวน้องสาว แตกต่างจากเวลาคุยกับหนุ่มที่มาขายขนมจีบน้องสาว
มาดต้องนิ่ง...สีหน้าต้องเรียบ เอาไว้ข่มขวัญไม่ให้มาทำร้ายจิตใจน้องเขา
บ้า ใครอยากหน้าแก่ก็แก่ไปเถอะ จะเหี่ยวก็เหี่ยวไปเลย อะไรกันคะ ทำไมพี่ไม่เข้าข้างดาวล่ะ เอาใจออกห่างแล้วเหรอ ไม่ยอมๆ ละอองจันทร์แกล้งพูดเล่นได้อย่างน่าเอ็นดู
พอๆ แค่นี้ก่อน พี่ไม่อยากให้ดาวหิ้วท้องรอนาน เดี๋ยวจะผอมไปซะก่อน กลัวว่าถ้าผอมแล้วพี่จะปวดหัวมากกว่านี้ เพราะจะมีหนุ่มๆ ตามแจกขนมจีบอีกเพียบ ปิ่นศิวะแซวๆ น้องสาว ก่อนบอกลากัน
เขาเดินไปที่ประตู แล้วโบกมือเรียกน้องชายภรรยา ก่อนบอกให้ไปยังสถานที่ที่น้องสาวอยู่ นายพาดาวกลับมาด้วยก็แล้วกัน
ดาวไปทำไมน่ะครับ เรณุวัฒน์ขมวดคิ้วสงสัย
เฮ้อ ใช้สติคิดหน่อย อย่าให้ดาวปั่นหัวนายมากนัก ผู้หญิงฮอร์โมนปั่นป่วนก็แบบนี้แหละ อย่าพยายามทำความเข้าใจเสียทั้งหมด ไม่งั้นนายบ้าตายก่อนแน่ ปิ่นศิวะเตือนด้วยความหวังดี เพราะดูเหมือนน้องภรรยาจะหัวปั่นไปหมด
เสียงถอนหายใจแทนคำตอบ ก่อนยอมรับตามตรง ผมยอมรับนะครับ ว่าถึงแม้จะมีพี่สาวกับแม่ แต่ผู้หญิงก็เป็นสิ่งมีชีวิตที่ผมไม่ค่อยเข้าใจเท่าไร
ใครจะเข้าใจผู้หญิงหมดล่ะ แต่เตือนหน่อย ถ้านายคิดจะจริงจังกับดาว อย่าทำให้ดาวเสียใจ ปิ่นศิวะโอบไหล่แล้วตบบ่าน้องภรรยาหนักหน่วงเป็นการเตือนอ้อมๆ
เรณุวัฒน์ไม่เคยลิ้มลองรสฝ่าเท้าของพี่ชายคนโตของเธอ แต่แค่อาหนุ่มก็เพียงพอให้เขาซึ้ง แล้วดูเหมือนว่าทั้งหมดพร้อมจะรุมกระทืบเขาชนิดเอ็นดูมากถึงมากที่สุด โดยไม่ห่วงเรื่องที่ใครกล่าวหาว่าใช้วิธีหมาหมู่
สมาชิกครอบครัวคือสิ่งสำคัญของทุกคนในจิรวดี...
สิ่งที่เขาชื่นชมและหวังว่าจะมีโอกาสได้อยู่ในครอบครัวนี้...
| จากคุณ |
:
เพลิงวารี  
|
| เขียนเมื่อ |
:
25 ม.ค. 53 22:07:15
|
|
|
| 
