ความคิดเห็นที่ 1 สวัสดีค่ะคุณสุนันยา.. ดึกดื่นไม่หลับไม่นอน มาเเต่งกลอนรักหวาน หวานใดเล่าเท่ารักหวาน รักที่ไหนจะหวาน ไม่มี๊ไม่มี รักมีเเต่ขม เศร้าตรมจมน้ำตา ถ้าจะให้หวาน ต้องทองหยอด ฝอยทองสิคร้า หวานแน่นอน 5  5  5 จากคุณ : อาลีอา เขียนเมื่อ : 30 ม.ค. 53 09:51:58

ความคิดเห็นที่ 2 น้องเลิฟ.. พี่เห็นคนอื่นเขาเนาแนบชิด ก็หวนคิด คะนึง ถึงความหวาน หวานของพี่ อยู่ที่ จินตนาการ ไม่อาจรู้ค่าประมาณ หวานเท่าใด หวานทองหยอด ทองหยิบ กระซิบบอก เรื่องนี้จริง ใช่หยอก หลอกเหลวไหล แต่หวานรัก ประจักษ์ถึง ซึ่งทรวงใน หวังสักวัน คงได้ รู้รสกัน..(อิอิ) แซวจังนะเรา  รู้ทั้งรู้ กลอนแนวนี้ พี่สุ จินตนาการทั้งนั้น เขียนตั้งนาน ได้แค่ 4 บท  ( มีคนอยากให้เราเขียนกลอน หวานๆบ้างก็เท่านั้นเอง แต่มันทำไมยากจังนะ..เฮ้อ) ) แก้ไขเมื่อ 30 ม.ค. 53 16:06:56 แก้ไขเมื่อ 30 ม.ค. 53 13:04:18 แก้ไขเมื่อ 30 ม.ค. 53 12:55:45 จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 30 ม.ค. 53 12:54:35

ความคิดเห็นที่ 3 หวานเข้าไว้ ให้มากๆ รักหยดย้อย ถ้าหวานน้อย จะหงอยเหงา เป็นเบาหวาน เพราะโรคนี้ ชื่อชี้ชัด ขาดน้ำตาล จึงต้องหวาน กันเต็มที่ หนีโรคภัย ถ้าหากหวาน จนเลื่ยน อยากเปลี่ยนรส ให้รักหด หมดค่า น้ำตาไหล อยากจะเป็น เบาหวาน เพื่อบั่นใจ ฉันจะบอก วิธีให้ ใครอยากเป็น เนื้อขาหมู สูจงหม่ำ ลงลำไส้ ทั้งแกงไก่ ใส่กะทิ มิยากเข็ญ ให้มันเยิ้ม เติมน้ำตาล ทานตอนเย็น แล้วก็เอน กายนอน พักผ่อนพุง เมื่อตื่นนอน ตอนรุ่ง ไม่ยุ่งยาก อย่าลำบาก ออกกำลัง ให้เหงื่อพุ่ง มันเมื่อยแขน เมื่อยขา อย่าปรับปรุง จงหมายมุ่ง พุ่งกาย ไปหน้าคอมฯ แล้วก็ยิ้ม จิ้มแป้น แทนการวิ่ง นั่งนิ่งๆ ประวิงไว้ อย่าให้ผอม นั่นแหละครับ รับประทาน เบาหวานยอม ไม่ต้องตรอม ใจรัก ก็จักเป็น // เหอๆ ....................................................................... คุณพี่สุครับ  ถ้าพี่ไม่ตั้งกระทู้ ผมก็หาที่เล่นลำบากนะเนี่ย ใครเค้าจะอยากให้ผมเข้ากระทู้เค้า เพราะผมเค้ากระทู้ไหน กระทู้นั้นตายเรียบ ขออภัยหล้ายๆเด้อพี่สุคนงาม เหอๆ ....................................................................................................... เข้ามาแก้พิมพ์ผิด  ติดเชื้อผิดจากคุณพี่ ขอร้าบบบบ!!!! แก้ไขเมื่อ 30 ม.ค. 53 16:15:35 จากคุณ : เสกคาถา เขียนเมื่อ : 30 ม.ค. 53 15:18:28

ความคิดเห็นที่ 4 หวานใดเล่าเท่าหวานหว่านคำซื่อ ไม่ยึดถือพร่ำลมพรมถ้อยหวาน นึกอย่างไรพูดอย่างนั้นไม่คิดนาน สารพันพูดออกมาล้วนความจริง แม้ฟังดูไม่เพราะเสนาะถ้อย แม้สักน้อยไม่มีมารยาหญิง ดุตักเตือนขึ้งเคืองเรื่องท้วงติง นั้นคือสิ่งยิ่งหวานหูสู่ลูกเอย ... สำหรับคุณแม่สุและลูกข้าวครับ ... จากคุณ : ดาเรน เขียนเมื่อ : 30 ม.ค. 53 18:39:49

ความคิดเห็นที่ 5 โธ่เอ๋ยเสกคาถาช่างมาเย้า ดูพูดเข้า ลีลา ชวนน่าขัน พี่ไม่เอาหรอกนะ โรคพันนั้น จะแช่งกันหรือไร ไม่เข้าที เห็นใครเขา หวานชื่น ตื้นตันรัก พี่ก็ชัก อิจฉา นาน้องพี่ เห็นเขาเปรมปรีดิ์นัก ว่ารักดี เดินเกี่ยวแขน อ๋ออี๋ พี่เริ่มคิด หวานใดเล่า จักเท่า หวานในรัก ชื่นฉ่ำนัก หากไม่ขม สมในจิต ในฤทัย เริ่มไหวหวั่น พลันออกฤทธิ์ อยากมีมิตร ไว้เพื่อรัก ซักหนึ่งคน อย่าชักใบให้เรือเสีย จนเพลียจิต เรื่องคู่แนบ สนิท คิดสับสน เพราะกังวล หวั่นไหว ไงพิกล คงยากล้น เจอคนที่จริงใจ หวานคารมคมถ้อยที่ร้อยถัก เพียงฉุดชัก พาจิต คิดหวามไหว หวานส่วนลึก จากห้วง ของทรวงใน ประทับอยู่ แนบใจ นิจนิรันดร์/... แหะๆ เสกครับ กว่าพี่จะเขียนกลอนหวานๆกะเค๊าได้ มันฝืนใจมากๆ เรื่องไร จะดึงไปให้เป็นเบาหวานซะงั้น..555 ขอหวานบ้างเต๊อะ.. จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 30 ม.ค. 53 18:58:19

ความคิดเห็นที่ 6 สวัสดีค่ะคุณดาเรน คือตัวจริง ชัดเจนเห็นถนัด ไม่ข้องขัดสักนิด ที่คิดเอ่ย เพราะจากใจ สุนันยา คนหน้าเชย (หมายถึงเป็นคนเชยๆค่ะ) คุณเปรียบเปรยสุดซึ้ง ถึงดวงใจ ทั้งดวงใจ มอบไว้ให้ลูกยา หวานวาจา ยากพา จะเผลอไผล ความกังวล ห่วงหาเจ้ายาใจ จึงมิได้แสร้งหวานจำนรรจา... แหะๆ จริงๆแล้วหวานไม่เป็น ขอบคุณที่คุณปู่ (ที่แกล้งแก่)เข้าใจค่ะ แก้ไขเมื่อ 30 ม.ค. 53 21:28:55 แก้ไขเมื่อ 30 ม.ค. 53 19:16:59 จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 30 ม.ค. 53 19:10:03

ความคิดเห็นที่ 7 หวานใดเล่า หวานล้ำ น้ำคำกล่าว สื่อด้วยคำ ย้ำตาพราว ดุจดาวใส บอกคำรัก ร้อยคิดถึง จากดวงใจ บอกเธอไป รักเสมอ ตราบนิรันดร์ ด้วยคำรัก ประจักษ์ใจ จึงไหวอ่อน คำอ้อนวอน จะรักมั่น ไม่แปรผัน รักจะคง จารไว้ ในทุกวัน เธอและฉัน เคียงรักหวาน เพียงสองเรา หอบความรัก ความคิดถึงมาคาระวะพี่สุนันยาค่ะ จากคุณ : ดอกไม้ป่า (Argent) เขียนเมื่อ : 30 ม.ค. 53 22:47:27

ความคิดเห็นที่ 8 หวัดดีจ้ะน้องไอซ์ หายไปนานมาก.คิดถึงเช่นกันค่ะ หวานวาจา ระรื่น ให้ชื่นจิต หวานสนิท แนบทรวงเฝ้าห่วงหา หวานไม่เท่า หวานรัก จากอุรา หวานล้ำค่า คือหวานรัก จากดวงใจ ด้วยว่าจา ออดอ้อน คำอ่อนหวาน จะเนิ่นนานจริงแท้ สักแค่ไหน ใคร่อยากรู้ น้ำถ้อย เรียงร้อยไป เป็นส่วนลึก จากใจ มิใช่ลวง/.. จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 31 ม.ค. 53 10:53:17

ความคิดเห็นที่ 9 เพียงเพ่งพักตร์ ใคร่พักพิง อิงสมร นาฏบังอร ชวนอ้อนออด ฉะอ้อนยาหยี ดุจภวังค์ ถั่งทิพย์ ปริบเปรมปรีดิ์ หวานฉะนี้ นี่ไฉน ละม้ายมนต์ หวานใดเล่า หวานใดเท่า เท่ารักหวาน จิตพิมาน สถานสรวง ทรวงฉงน ณ จังงัง หยั่งซึ้ง ขึงกมล ถลำจน ถลาจิต ทลายใจ ตกลึกใน ใจห่วงหวง ห้วงรักหวาน โอ้ดวงมาลย์  ทรมานพี่ นี้ไฉน กักกันจิต จองจำ จำเลยใจ กักพี่ได้ ขอน้องกัก รักนิรันดร์ ................................................... ลองหวานดูบ้าง ฮิฮิ คุณสุชี้แนะด้วยครับ จากคุณ : black in black เขียนเมื่อ : 31 ม.ค. 53 11:01:24

ความคิดเห็นที่ 10 หวานเอย..หวานล้ำ..ถ้อยคำพี่ หวานเพียงนี้ พาจิต คิดหวามไหว หวานพาที อบอุ่น ละมุนละไม หวานจากใจ พี่แท้ แน่ไหมเอย เพียงเพ่งพักตร์ พี่หมายใคร่เชยชิด ชวนให้คิด น้ำคำ ที่พร่ำเผย ว่ามีรัก จริงไหม พี่ชายเอย ใช่แค่เอ่ย วาจา พาผ่านไป หากกักได้ จะกักไว้ ดวงใจพี่ มิให้คิด หลบลี้ หนีไปไหน จะกักรัก สู่ห้วง แห่งดวงใจ อยู่แนบใน เคียงมั่น นิรันดร/..... สวัสดีค่ะคุณแบล็คฯ สุคงมิอาจ ชี้แนะได้หรอกค่ะ เพราะดูแล้ว สุเห็นว่า คุณแบล็คฯ ออกจะ เชี่ยวชาญ 555 จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 31 ม.ค. 53 11:40:53

ความคิดเห็นที่ 11 หวานละมุน ร้อยถ้อยรัก ถักดวงมาลย์ หวานกว่าหวาน วจีรัก สลักไว้ หวานเกินถ้อย เกินคำ พร่ำจากใจ หวานวางให้ สนิทรัก มั่นนิรันดร์ แม้จากจร รอนแรม ต้องไกลห่าง ใช่กล่าวอ้าง ออดอ้อน วจีนั้น หนึ่งคำรัก ถักคิดถึง พึงผูกพัน หวานคำมั่น จารึกไว้ ไม่ผันแปร เอาน้ำตาลมาฝากอีกสองบทเจ้าค่ะพี่สุนันยา แทนคำยืนยันว่าหวานรักนั้น...จากดวงใจ จากคุณ : ดอกไม้ป่า (Argent) เขียนเมื่อ : 31 ม.ค. 53 18:10:39

ความคิดเห็นที่ 12 เห็นถ้อยคำ ย้ำหวาน ที่สานส่ง ฝากใจลง ตรงห้วง ด้วยห่วงหา แม้ห่างหาย แรมรอน ใช่จรลา ฟังวาจาสุดซึ้ง ถึงทรวงใน ร้อยอักษร กลอนกานท์ ผสานสร้อย แม้เพียงน้อย ตรึงติด พิศสดใส หวานคารม คมรัก สลักใจ จะเก็บรักเธอไว้ ไม่ลืมเลือน ขอบใจมากจ้ะ น้องไอซ์ ที่กลับมาย้ำ คำหวานๆให้ชื่นใจอีกครั้ง จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 31 ม.ค. 53 22:02:50

ความคิดเห็นที่ 13 เมื่อรักใครใจหวานซ่านชีวิต พรหมลิขิตเนื้อคู่ตุนาหงัน ดังน้ำทิพย์ชะโลมพรมชีวัน ต้นกล้านั้นต้นรักจักผลิใบ จากดวงใจอ้างว้างเคยว่างเปล่า บัดนี้เขามาอยู่คู่อาศัย ถึงอึดอัดรัดแน่นแสนสุขใจ ขอเป็นไปเช่นนี้ชั่วนิรันด์ แต่หวั่นไหวใจเธอจะเผลอว่าง กลัวเวิ้งว้างมองไปไร้ซึ่งฉัน ไม่ได้อยู่ในใจเธอเพ้อรำพัน เอาเปรียบกันหรือเปล่าเล่าคนดี ปลูกต้นรักแน่นักต้องปลูกสอง ต่างยึดครองใจกันนั้นสุขศรี เธอมีฉัน ฉันมีเธอเพ้อเต็มที ใจเธอนี้ผู้ใดยึดไปครอง .......... สวัสดีครับคุณ สุนันยา จากคุณ : กำแพงเขย่ง เขียนเมื่อ : 1 ก.พ. 53 01:28:59

ความคิดเห็นที่ 14 หากต้นรัก ปลูกไว้ ไม่เหี่ยวเฉา ทั้งสองเรา หมั่นดูแล และรักษา คงไม่คลาย หน่ายรัก จากอุรา ปรารถนา พาชื่น คงรื่นรมย์ จากใจเคย อ้างว้าง ร้างรักก่อ จนทดท้อ ทรมาน สานขื่นขม ขาดรสรัก ฉ่ำหวาน มานานนม หวังได้สม ชมชื่น ไม่ขื่นใจ จะไม่ปล่อย ให้เก้อ เผลอใจว่าง เพียงเธออย่า ปล่อยวาง ห่างไปไหน เพราะฉันนี้ มีรัก ปักทรวงใน ไม่มีใคร สำรอง มองแทนเธอ หากต้นรัก ครั้งนี้ มีเราสอง หมั่นประคอง ปองประจักษ์ รักเสมอ จะขออิง พิงรัก ฝากปรนเปรอ มอบแด่เธอ คนดี นี้นิรันดร์/... สวัสดีค่ะ คุณ กำแพงฯ เขินเหมือนกันเน๊าะเขียนกลอนรักเนี่ย..555 แก้ไขเมื่อ 01 ก.พ. 53 11:21:22 จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 1 ก.พ. 53 11:11:24

ความคิดเห็นที่ 15 ............. หวานอันใดไหนเล่าเท่ารักหวาน แม้น้ำตาลยังอายคลายหวานนี้ หวานทองหยิบทองหยอดกล้วยบวชชี ไหนจะเทียบคำรักพี่ที่บอกกัน หวานน้ำผึ้งน้ำอ้อยก็น้อยกว่า ในอุรารอคอยถ้อยตรึงขวัญ ขอเพียงพี่เอื้อนเอ่ยเผยจำนรรจ์ คำหนึ่งนั้นจากใจใครหนึ่งคน ....................................... 5555 ไม่ได้เเต่งกลอนนานนน.. ก็เลยมั่วแบบนี้แหละ อย่าหวานมาก เดี๋ยวมดขึ้นนะคะคุณสุนันยา จากคุณ : อาลีอา เขียนเมื่อ : 1 ก.พ. 53 19:45:38

ความคิดเห็นที่ 16 หวานจริงนะ หวานจัง อย่างน้องว่า อาลีอา เปรียบน้ำตาล ไม่หวานเท่า ความรักหวาน หรือเทียบ กล้วยบวชชีเรา ทองหยิบเย้า หรือเท่าหวาน ฉันกับเธอ หวานน้ำผึ้ง ซึ่งไม่น้อย อร่อยลิ้น ใช้ดื่มกิน ชื่นฉ่ำ ย้ำเสนอ ยังไม่เท่า หวานรัก ที่อยากเจอ จริงไหมเธอ น้องพี่ อาลีอา/... ช่างเปรียบเทียบนะ อาลีอา 555 อย่างนี้  อาจเจอ เบาหวาน แบบเสกคาถา ว่าไว้ แน่ๆเลย จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 2 ก.พ. 53 09:32:05

ความคิดเห็นที่ 17 สวัสดีครับคุณสุนันยา.... เนื่องด้วยเทศกาลแห่งความรักครับ -1- ๐ อ่านคำกลอนฝากลมที่บ่มโบก ก็ทอนโศกอาดูร..จนสูญหาย เมื่อรับรู้..ผ่านคำ..เจ้ารำบาย หัวใจชาย..ก็รื่นรมย์ยากข่มลง -2- ๐ เช่นดอกไม้เบ่งบาน..ภู่พล่านดอม ก่อน-รอบล้อมเร้ารุม..ด้วยลุ่มหลง คือใจหนึ่งลึกล้ำด้วยจำนง- อันมั่นคงด้วยรัก...ที่ปักตรึง ๐ เร้ารุมด้วยห่วงหวงทั้งดวงจิต สุมซ้อนอยู่ด้วยฤทธิ์แรงคิดถึง กอปรอาวรณ์ลึกล้ำ..ทุกคำนึง จะรำพึงฤๅสิ้น..ห้วงจินตนา ๐ ขอ-ฝากลมล่องลอย..นำถ้อยเอ่ย ช่วยรำเพยผ่านถึงใครหนึ่งว่า- ความอบอุ่นอ่อนหวานที่ผ่านมา นั้นตรึงตราห้วงจิต..เกินคิดคลาย ๐ ในบทบาทงดงาม..ของความรัก ที่ทอถักความพิสุทธิ์เป็นจุดหมาย เผยความสัตย์ด้านในหัวใจชาย ออกให้สายตาเจ้าได้เฝ้ามอง- ๐ -ว่ามีเพียงหนึ่งเส้นของสายใย ที่สมควรเฝ้าใฝ่ด้วยใจสอง ทั้งควรที่สองปลายมีหมายปอง เพียงหนึ่งความนัยครอง..ด้วยสองคน ๐ และฟังเถิด..ความนัยที่ใคร่เอ่ย ทุกครั้งเผย..เหมือนกัน...กี่พันหน ไม่มีนัยอื่นแทรกเข้าแปลกปน เพียงนัยรักท่วมท้น..นั้นล้นทรวง ๐ และเชื่อบ้างหรือไม่..ว่าใจนี้ นั้นเต็มที, สุดแสน-จะแหนหวง มั่นใจเถิดคนนี้..ไม่มีลวง มีแต่ห่วงใยเจ้า..ทั้งเข้าใจ ๐ ฟังคำพี่เถิดคนดี จิตคนนี้ตั้งมั่น..ไม่หวั่นไหว เพียงหนึ่ง..ที่มุ่งหมายคลี่สายใย โอบรัดไว้..ด้วยกันนิรันดร ๐ ฟังอีกครั้งนะคนดี ว่ารักนี้ล้นใจเกินไถ่ถอน กรองนี้จักคอยเฝ้าแต่เว้าวอน จะออดอ้อนความสู่..ไม่รู้เลือน -3- ฝากคำกลอน-ผ่านลมให้บ่มโบก ช่วยถอนโศก..น้องน้อย..ให้ลอยเลื่อน เถิด..ลมจงแน่วแน่อย่าแชเชือน อย่าบิดเบือนถ้อยคำ..ให้ช้ำใจ ! . . รูปอาจจะน่ารักอยู่บ้าง...หวังว่าหนุ่มๆจะไม่เสียสมาธิอ่านกลอน อ้อ..คนสวมหมวกชมพูคนเขียนจองแล้วครับ...555 แก้ไขเมื่อ 02 ก.พ. 53 17:52:22 จากคุณ : สดายุ... เขียนเมื่อ : 2 ก.พ. 53 12:43:23

ความคิดเห็นที่ 18 ฟังพี่พร่ำ ลำนำ ย้ำคิดถึง ที่ตราตรึง ด้วยรัก ภักดิ์ ห่วงหวง ถ้อยวาจา พาซึ้ง ถึงแดดวง ระรื่นทรวง  โอ้..คำหวาน ที่หว่านมา เหมือนน้ำทิพย์ ชโลมใจ คลายโศกเศร้า ช่วยบรรเทา ความอ่อนไหว ให้แกร่งกล้า ด้วยความรัก ที่ฝากลม พรมพลิ้วพา ส่งมาหา ถึงห้วง แห่งดวงใจ ทุกวลี พี่กล่าว ถึงเราสอง ท่วงทำนอง สุดซึ้ง ตรึงใจไหว จินตนา ค่ารัก จากทรวงใน ประทับอยู่ กลางใจ ไม่ลืมเลือน สวัสดีค่ะ คุณ สดายุ ขอบคุณมากค่ะ ที่แวะมา กลอนคุณงดงามมากค่ะ สุคงตอบได้เพียงสั้นๆ แหละค่ะ จนปัญญา จริงๆ แหะๆ แก้ไขเมื่อ 02 ก.พ. 53 20:50:39 จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 2 ก.พ. 53 17:48:16

ความคิดเห็นที่ 19 แพ้ทางภาพ อาบจิต คิดมากไป จากคุณ : แสงแรก ประดับดิน เขียนเมื่อ : 3 ก.พ. 53 01:13:26

ความคิดเห็นที่ 20 อ๊ะคุณแสงแรก หายไปซะนาน พอมาก็ แพ้ทาง ...เลยนะคะ จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 3 ก.พ. 53 13:49:03