สุรัตดา
|
|
นนทพัฒคุณตื่นหรือยัง เสียงออดอ้อนของหญิงสาวคนหนึ่ง ซึ่งกำลังสรึมสลืออยู่บนเตียงนอน เธอมีชื่อว่า สุรัตดา เธอเป็นผู้หญิงที่ผมเจอเมื่อคืนนี้ ผมยัง งงๆอยู่ว่า เรามานอนอยู่บนเตียงเดียวด้วยกันได้ยังไง นนทพัฒ เธอเรียกผมอีกครั้งนึง ผมลืมตาแล้วคิดว่า นี่เราไม่ได้อยู่คนเดียวหรอกหรือ ผมหันไปคุยกับเธอ แล้วคุณหล่ะ ตื่นหรือยัง ดา> ยังไม่อยากตื่น เช้าอันแสนสบายอย่างนี้ ต้องขอหลับให้เต็มอิ่มหน่อย แต่ฉันหิวน้ำมากๆ ฉันอยากได้น้ำสักแก้วนึง คุณช่วยหยิบให้หน่อยได้ไหม! (ผมคิดในใจว่า อะไรกันนี่คุณใช่ผมตั้งแต่วันแรกที่เจอกันเลยหรือไง) ผมลุกขึ้นจากเตียง วูบแรกปวดหัวมากๆ โอ๊ยทำไม ปวดหัวอย่างนี้ สงสัยเมื่อวานดื่มเยอะไปหน่อย จริงๆ แล้วผมก็ดื่มเยอะทุกครั้ง เมากลับบ้านทุกที แต่วันนี้ไม่กลับมาคนเดียว ผมจึงต้องงัวเงียไปหยิบน้ำให้เธอ พัฒ> เอ้าน้ำ อย่าดื่มเร็วนักหล่ะ เดี๋ยวสำลักกันพอดี เธอรับแก้วโดยที่ไม่มองหน้าผมด้วยซ้ำ ดา> อ้า สดชื่นจัง ฉันนอนต่อก่อนนะ คุณง่วงไม่ใช่หรอ ไม่นอนหรอ เมื่อคืนนี้ ฉันกอดคุณทั้งคืนเลย คุณเอาแต่นอนกรน จนฉันเกือบไม่ได้หลับแล้วไง เอ่จริงสินะ คุณชื่อเล่นว่าอะไรหรอ ฉันยังไม่รู้จักชื่อเล่นคุณเลย ฉันชื่อ ดา คุณหล่ะ พัฒ> ผม พัฒ เรียกผมว่า อู๊ด ก็ได้นะ ผมชอบชื่อนี้ ดา> ทำไมอู๊ดถึงชอบชื่อนี้หล่ะ (ผมดีใจที่เธอเรียกผมว่าอู๊ด) พัฒ> อ๋อ ก็เพราะว่า ผมอ้วนมั้ง เธอหัวเราะใหญ่ ดา> ไม่หรอก อู๊ดไม่อ้วนหรอก อู๊ดอวบๆ มากกว่า พัฒ> นี่ดา หิวหรือเปล่า ผมมีมาม่าในตู้ ดาหิวก็บอกนะ เดี๋ยวจะได้ต้มให้ ดา> ยังเลยดายังไม่หิวเท่าไหร่ ดาอยากนอนต่อมากกว่า วันอาทิตย์นี่ดีจริงๆ เลยเนอะ วันนี้อู๊ดไปไหนหรือเปล่า ไปเดินเล่นกันไหม พัฒ> อืมมม ไม่รู้เลย ไม่ค่อยมีเงินอ่ะ เพราะว่าตกงานอยู่ต้องเจียมๆ ไว้หน่อย ดา> ไม่เป็นไรดาพอมีบ้าง ก็แค่ไปเดินเล่นไม่ได้ไปซื้อของสักหน่อย เดี๋ยวกินมาม่านี้แหละจะได้ไม่ต้องไปกินข้างนอก จะได้ประหยัดไง (คิดได้แฮะผู้หญิงคนนี้) พัฒ> เดี๋ยวเราค่อยคุยเรื่องนี้ตอนตื่นรอบสองได้ไหมอ่ะ ตอนนี้ยังไม่อยากสัญญาเดี๋ยวทำไม่ได้ เพราะว่ายังง่วงอยู่เลย ดา> เชอะ! แล้วแต่อู๊ดก็แล้วกัน อยากนอนก็นอนไปเลย (เธอหันหลังควับ) พัฒ> เฮ้ออ ! ผู้หญิงนี่เอาใจอยากจริงๆ เน้อ (แล้วต่างคนก็ต่างหลับ) ดา> อู๊ด เธอเรียกผมอีกครั้งหลังจากที่นอนต่ออีก 3 ชั่วโมง อู๊ดๆ พัฒ> ว่าไงดา (เสียงงัวเงีย) ดา> ตื่นได้แล้ว จะห้าโมงเย็นแล้ว ไม่หิวหรอ พัฒ> เดี๋ยวขออีกห้านาทีได้ไหม ลุกตอนนี้มันจะปวดหัวอะ ขออีกห้านาทีนะ ดา> อู๊ด มาม่าอยู่ไหน ดาหาไม่เจอ นี่ไงมาหลบอยู่นี่ๆ เอง หูย! มีหลายรสด้วย หมดอายุยังเนี๊ยะ ทำไมซองมันดูเก่าๆ โห่! นี่คุณอู๊ดเจ้าค่ะ! กินนี่ไม่เคยล้างจานเลยนะ จานหมดตู้เลย อู๊ด....ต้มมาม่านี่ ใช้กี่นาที พัฒ> กี่นาทีก็เอาเหอะ 3 มั้ง ดา> อู๊ดนี่ไม่ไหวเลย กินแล้วไม่ยอมล้างจาน (ผมคิดในใจ ว่าเธอจะบ่นอะไรนักหนาทำเป็นแม่ผมไปได้) ปี๊บๆๆ อ่าได้หล่ะ หอมจัง อู๊ดมีถุงมือจับไหม มันร้อนมากเลย พัฒ> หาดูเอาก่อน น่าจะอยู่ในตู้ด้านบน ดา> อยู่ไหนนะ นี่ก็ไม่มี นี่ไงเจอแล้ว โอ๊ะโอว มามะเจ้ามาม่าน้อย อู๊ดตื่นได้แล้วมานั่งกินเป็นเพื่อนหน่อย เดี๋ยวจะอืดหมดเสียก่อน (ผมต้องลุกจากเตียงเพราะทนเสียงเธอไม่ไหว) พัฒ> โฮ้ ทำกี่ห่อเนี๊ยะ! ดา> แหม่แค่ 3 ห่อเอง ก็คนมันหิวอ่ะ พัฒ> หมดตู้เลยไหมเนี๊ยะ! ดา> อู๊ดนี่ งกจัง กินๆ เข้าไปเหอะเดี๋ยวมันจะหมดอายุซะก่อน (ผมมองเธอแล้วรู้สึกว่า เธอน่ารักเหมือนกันนะ) อู๊ดจะกินไหม เดี๋ยวกินหมดแล้วจะมาว่ากันไม่ได้นะ พัฒ> จ้าๆ กินแล้วจ๊ะแม่ศรีดา ดา> ใครแม่ศรีดา พัฒ> ก็ดาไงจ๊ะ ดา> เรียกดาซะแก่เลยนะ พัฒ> กินกิน เดี๋ยวจะได้ไปอาบน้ำ ดา> อู๊ดเปิดทีวีหน่อย เอาช่อง 5 นะ นี่ไงรายการนี้มาพอดีเลย รายการโปรดดาเลยนะ อู๊ดรู้ไหม (จะรู้ไหมหล่ะ ?) ดา> คิดไรอยู่อู๊ด ว่าดาหรอ พัฒ> เปล่า จะว่าดาทำไมหล่ะ ดา> งั้นแล้วไป (เราต่างกินไปคุยไป) พัฒ> ดาบ้านอยู่ไหนหรอ แล้วนี่เรามาอยู่ด้วยกันได้ไง ดา> อู๊ดจำไม่ได้จริงๆ หรอ ก็เมื่อคืนนี้อู๊ดเจอกับดาที่ร้านไง พัฒ> แล้วไงต่อ ? ดา> โต๊ะเราข้างกันไง อู๊ดเมาแล้ว ถึงเขามาคุยกะดา แล้วก็พูดนู้พูดนี่ไม่หยุดเลย แล้วก็ถามว่าดากลับยังไงตอนร้านปิด พัฒ> เอ๊ย เดี๋ยวนะ อู๊ดพูดไม่หยุดเลยหรอ ดา> อย่าเพิ่งขัดสิ พัฒ> เออ เล่ามา ดา> แล้วอู๊ดก็บอกว่า เดี๋ยวอู๊ดไปส่งดาไง จำได้ไหม ดาก็เลยมากับอู๊ดไง แต่อู๊ดเมามาก พอขึ้นรถแท๊กซี่ปุ๊บ ก็หลับปั๊บเลย พัฒ> นี่ดากำลังจะบอกว่า ที่ดามาอยู่ที่นี่เพราะมาส่งอู๊ดหรอ ดา> ใช่ดามาส่งอู๊ด พัฒ> แล้วดารู้จักห้องอู๊ดได้ไง ดา> ก็ดาจำได้ว่า อู๊ดบอกดาว่าพักอยู่ นารายอพาทเม้นท์ แถวสีลม ตอนที่อยู่ในร้านอ่ะ พัฒ> อ๋อ! อ้าว! แล้วขึ้นห้องถูกได้ไง ? ดา> ก็ถามยามเอาไง ว่าอีตานี่อยู่ห้องไหน ยามก็ใจดี๋ใจดี พาไปส่งห้องเสร็จสับเลย (ตายห่าแล้วกูงานนี้เสียหายหมด ให้หญิงพาเข้าห้อง) พัฒ> แล้วดาไม่กลัวหรอ มานอนกับเราเนี๊ยะ ดา> ไม่กลัวหรอก อู๊ดไม่ได้ทำอะไรดาสักหน่อย เมาขนาดนั้น มีแรงทำก็เทพแล้ว พัฒ> แฮะๆ ก็แบบว่าอาจจะมีแรงเหลือนิดนึงก็ได้นะ แต่ว่า...ตอนนี้มีแรงแล้วนะดา ไม่กลัวหรอ ดา> ไม่กลัวหรอก อู๊ดไม่ใช่พวกบ้ากามนี่ พัฒ> ไม่รู้สิ! เดาเองก็แล้วกันนะ......อิอิ ดา> อ่า! อิ่มจัง อู๊ดจะอาบน้ำก่อนไหม เพราะเดี๋ยวดาล้างมหกรรมจานบานตะไทให้ พัฒ> ขอบคุณคร้าบบ ดา> แหม่ไม่ค่อยรีบไปอาบน้ำเลยนะทีนี้ พัฒ> ดานี่ผ้าเช็ดตัวนะ ยังไม่ได้ใช้เลย แม่ซื้อมาให้ เผื่อไว้ เอ้อ จะกินอะไรก็เปิดตู้เย็นเอาเองนะ ติ๊กต่อก...... ติ๊กต่อก....... ดา> อู๊ดเสร็จยัง เอาไส้ออกมาล้างด้วยหรอ จะครึ่งชั่วโมงแล้วนะ พัฒ> ก็ปวดท้องอ่ะ เดี๋ยวจะเสร็จแล้ว แป๊ปนึง (แกร๊ก) เหม็นหน่อยนะอาบเสร็จตั้งนานแล้วพอดีข้าซึกโจมตี ก็เลยต้องทำการรบสักหน่อย เดี๋ยวจะแพ้สงคราม (ดาเดินสวนเข้าห้องน้ำ) ดา> อี้สกปรก แหวะ เหม็นมากๆ เลย อู๊ดไส้เน่าป่าวเนี๊ยะ พัฒ> บ่นจังรีบๆ ไปอาบน้ำเลย ดา> จะบ้าหรอเข้าไปมีหวังเป็นลมตายคาห้องน้ำกันพอดี พัฒ> สาธุ....ขอให้อานิสงที่ทิ้งไว้ ขอให้อยู่นานๆ นะ ดา> อานิสงบ้าบอไรกัน อนิจจังสิไม่ว่า ติ๊กต่อก...... ติ๊กต่อก....... พัฒ> ดาเสร็จยัง ดา> อ่า! สดชื่นจัง สบายตัวแล้ว อู๊ดมีแป้งไหม พัฒ> อยู่ในห้องนอน ดา> ห้ามแอบดูนะ ลันลาลันลา นี่อู๊ดขอบอกรอบสองนะ ว่าห้ามแอบดู พัฒ> อืมม ไม่แอบดูหรอก แต่จะดูเลย ดา> อู๊ดบ้า พัฒ> ล้อเล่น รีบๆ เข้าเถอะจะหกโมงแล้ว ดา> อู๊ดแล้วเราจะไปไหนกันดีหล่ะ พัฒ> ไม่รู้ดิ ดาอยากไปไหนหล่ะ ดา> ดาอยากไปไหนก็ได้ พัฒ> งั้นไปสยามกัน ดา> โอเค พัฒ> โห้ย++ ดา ไม่โป๊ไปหน่อยหรอ ดา> โป๊ตรงไหน พัฒ> ก็มันสั้นอ่ะ ดา> ไม่สั้นหรอกใครๆ เขาก็ใส่กัน ป่ะ เสร็จแล้ว Let Go กันอู๊ด
จากคุณ |
:
อู๊ด
|
เขียนเมื่อ |
:
4 ก.พ. 53 13:23:28
A:58.9.187.14 X: TicketID:179278
|
|
|
|