ความคิดเห็นที่ 1   ๏ ไม้ใหญ่ยืนกลางป่านำมาปลูก ในวัดถูกขนานนามไร้โศกศัลย์ แต่ชื่อจริงคือ "โศก" เขารู้กัน ตามบ้านนั้นไม่ปลูกไร้มงคล แดงอมเหลืองเขาบอกนั่นดอกโศก หอมลมโบกกลิ่นมวลอบอวลหน น่าลิ้มลองดอกสดยามได้ยล ชื่นกมลรายการอาหารดี "พล่าดอกโศก" รสจัดคัดมาก่อน ดอกลวกร้อนพอสุกคลุกเคล้าถี่ หมูต้มสุกหั่นบางน้ำปลาดี น้ำตาลยีน้ำมะนาวให้เข้ากัน หอมกระเทียมเจียวไว้ใช้ทั้งคู่ พร้อมผักชีพริกขี้หนูอย่าลืมหั่น แล้วโรยหน้าให้ดีอย่างมีชั้น ยกมาพลันเพียงเพิ่มเติมกระเพาะ "น้ำพริกก้อยดอกโศก" ยกมาสิ หัวกะทิใส่หม้อเคี่ยวพอเหมาะ ใส่กุ้งคนพอสุกยกลงเลาะ น้ำปลาเหยาะน้ำมะนาวเคล้าน้ำตาล ใส่มันกุ้งน้ำพริกเผาถั่วลิสง รสจำนงตามแต่งเปรี้ยวเค็มหวาน ผักจิ้มสดสะระแหน่หัวปลีทาน ดอกโศกกรานแตงกวาและผักชี อีก"แกงส้มดอกโศก" อร่อยล้ำ น้ำพริกแกงละลายน้ำตั้งไฟหรี่ พอน้ำเดือดดอกโศกยกใส่ซี ใส่กุ้งพีมะขามเปียกและน้ำปลา ใส่น้ำตาลชิมรสเปรี้ยวเค็มหวาน ตักรับประทานรสชาติปรารถนา โรยพริกแห้งเติมเผ็ดวิเศษมา พริกขี้หนูแทนได้ถ้าไม่เผ็ดพอ ดูดอกรักสีม่วงบ้างสีขาว สวยสกาวไร้กลิ่นฉมให้ชมหนอ ยังมียางเป็นพิษผดผื่นตอ สวยละออกินไม่ได้เสียดายครัน "ดอกรักบานในใจใครทั้งโลก     แต่ดอกโศกบานอยู่ในหัวใจฉัน" หากกินแกงดอกโศกทุกวี่วัน คงสุขสันต์ปรีดาชิวหาเอย ๚ะ๛ จากคุณ : คนตะกละ (ศาลายา) เขียนเมื่อ : 6 ก.พ. 53 23:21:38

ความคิดเห็นที่ 2   ... ... สวัสดีค่ะ คุณ วฤก ... พลอยขออนุญาต วางกลอนด้วยนะคะ ... ผิดพลาดประการใด ขออภัย มา ณ ที่นี้ ด้วยค่ะ ... . . . ดั่งพระพาย  ระคายผิว แรกพริ้วผ่าน จนสะท้าน สะเทือนไหว กวัดไกวช่อ กลิ่นเกสร ชะอ้อนล้วน นวลละออ วิงวอนขอ เพรียกเขา คืนเหย้ารัง  ... ... นับนานเนิ่น เมินหาย พร้อมกายจาก ต้องพลัดพราก ไกลเกิน ประเมินหวัง- -ว่าเยื่อใย ไมตรี จะจีรัง ? หรือเสื่อมสิ้น มนต์ขลัง ดังโสกทรวง ... ... ดวงดอกเจ้า เศร้าฉงน ระคนท้อ รัญจวน – รอ ให้เห็น ว่าเป็นห่วง จากส้มอิ่ม สนิมสร้อย คล้อยแดงดวง ฟ้องเวลา ที่ลุล่วง ท้วงเปลี่ยนแปลง ... ... บานสะพรั่ง ทั้งขจี เต็มที่แล้ว คงมิแคล้ว ร่วงระทม สมใครแกล้ง เป็นซากโศก วิโยคคว้าง ร้างเรี่ยวแรง ปลิดปลิวแห้ง เน่าประจาน เกลื่อนลานดิน ... . . . แก้ไขเมื่อ 07 ก.พ. 53 00:21:56 แก้ไขเมื่อ 07 ก.พ. 53 00:07:54 แก้ไขเมื่อ 06 ก.พ. 53 23:26:55 จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 6 ก.พ. 53 23:22:01

ความคิดเห็นที่ 3   คนมีรักกินแกงส้มดอกโศก โลกทั้งโลกก็บานในหัวใจเขา คนมีโศกกินดอกรักดิ้นชักเอา ดุจยาเมายางพิษฝืดติดคอ สีเหลืองแดงแฝงในหมู่ใบเขียว ในต้นเดียวผลิดอกออกชูช่อ เด็ดดอกมากินกันเท่านั้นพอ อย่ากินใบเลยหนอขอร้องเอย จากคุณ : KAVINT เขียนเมื่อ : 7 ก.พ. 53 00:48:42

ความคิดเห็นที่ 4   ... งามนัก เจ้า "โศก" เอย ... จากคุณ : D_AkIrA เขียนเมื่อ : 7 ก.พ. 53 01:06:22

ความคิดเห็นที่ 5   ...กลิ่นดอกโศกชวนชมโปรยมาตามลมรำเพย..... เพลงนี้ไพเราะยิ่งขอรับ  อิอิ จากคุณ : คนสาธารณะ เขียนเมื่อ : 7 ก.พ. 53 12:18:26

ความคิดเห็นที่ 6   ก้านกวัดแกว่ง ลู่แรงลม ดอกพรมพื้น กลิ่นระรื่น หอมระรวย ระทวยฉม ดอกโศกหล่น รายลาน ปานอกตรม สิ้นภิรมย์ บ่มช้ำ ระกำทรวง แม้นเจ้าเป็น เช่นโศก โยกกิ่งก้าน ยังผลิบาน ดอกเย้าดอม หอมถึงสรวง แต่ยามข้าฯ ต้องโศก วิโยคดวง ใยจึงร่วง น้ำตาริน หมดกลิ่นเชย ยามครั้งเก่า เฝ้าพะนอ เคล้าคลอคู่ เคียงยอดชู้ ดูโศกเย้า กระเซ้าเผย หยอกลมรวน รัญจวนรื่น ชื่นรำเพย ไฉนเลย พอโศกร้าง นางจึงจร ก้านกวัดแกว่ง ลู่แรงลม ดอกพรมพื้น โศกสะอื้น ยืนกำสรวล ครวญกลับย้อน หวังนางหวน คืนสิ้น ถิ่นรังรอน อย่าทิ้งคอน ลืมโลก ดังโศกโรย จากคุณ : นครเหมันต์ เขียนเมื่อ : 7 ก.พ. 53 14:13:12

ความคิดเห็นที่ 7   . จิตคนึงรำพึงคราเหงาเศร้า เพราะขาดเงาเธอที่รักเคียงใกล้ มองใบโศกร่วงผลอยสะท้อนใจ เรานั้นไซร้รักทำร้ายพ่ายตรอม ใบโศกร่วงจากต้นหล่นมิไกล ใจหายรักเราหล่นไกลเขตขอม ไร้ซุ่มเสียงกักกรอบพินอบยินยอม รักอ่อนซ้อมขาดใกล้ชิดผิดที่ใคร โศกว่าเศร้าเราเศร้ายิ่งกว่าโศก วิปโยครักถูกปลดทศใจหาย ศรีคนรักบัดนี้ศรีเปลี่ยนใจ พบรักใหม่ใกล้วิวาห์บอกใบ้เรา ใบโศกร่วงกลางช่วงต้นผลิใบคืน รักถูกขัดขืนมิหวนคืนสู่เหย้า โศกถูกปลดรักสกัดกักปลดเงา เจ็บรักเหงาเศร้าเฝ้าลำนำชายโศก จากคุณ : ท่าราชวงศ์ เขียนเมื่อ : 7 ก.พ. 53 16:10:17

ความคิดเห็นที่ 8   มาชื่นชมบทกวีที่แสนไพเราะครับ จากคุณ : ฮกกงจื้อ (the darkknight) เขียนเมื่อ : 7 ก.พ. 53 18:20:20

ความคิดเห็นที่ 9   มาตอบขอบคุณทุกท่านครับ ศาลายา >>> เขียนกลอนบรรยายสรรพคุณอันเป็นประโยชน์ของดอกโศกไว้อย่างครบครันเลยทีเดียว ดอกโศกนำมาทำอาหารได้มากมายหลายหลาก ต่างกับดอกรักซึ่งกินไม่ได้ แถมยังเป็นโทษ เรื่องนี้ผมขอยกมือเห็นด้วยทั้งสองมือเลยครับ ตอนที่ย้ายมาทำงานที่นครชัยศรีแรก ๆ นั้น ได้เห็นคนไข้ที่เจ็บปวดทรมานจาก "ยางรักเข้าตา" (คนไข้บอกอย่างนี้จริง ๆ ชาวนครชัยศรีส่วนหนึ่งประกอบอาชีพทำสวนดอกรัก ส่งไปขายที่ปากคลองตลาด) บางคนอาการหนักมาก ... ยางรักกัดกระจกตาจนขุ่นขาว ซึ่งไม่เห็นเป็นสีชมพูเหมือนในเพลงที่ร้อง ๆ กันเลย Ploythana >>> ไม่มีผิดพลาดประการใดเลยครับ ขอบพระคุณที่นำกลอนไพเราะมาร่วมกระทู้ KAVINT >>> แม่นแล้ว ... โศก กินได้แค่ดอก กินใบบ่ได้ เพราะใบโศกไม่อร่อย ตอนนี้คนเขากำลังฮิตกินคลอโรฟิลล์กัน ควรแนะนำให้ไปสกัดคลอโรฟิลล์จากใบโศกขายเอาตังค์ดีกว่า แม่นบ่ ครับ D_AkIrA  >>> ขอบคุณมากครับ ที่นำดอกโศกของจริงมาให้ดูกันชัด ๆ เหมือนกับในรูปเลยครับ คนสาธารณะ >>> เพลงนี้เพราะมากครับ ตอนเด็ก ๆ แม่ชอบเปิด ซึ่งก็ฟังกันทั้งบ้าน ตอนนี้ ... ผมโตจนแก่แล้ว ก็ยังชอบฟังอยู่เลย เคยไปเล่าให้น้องสาวฟัง ... เธอสรุปว่า "เพลง อม-ตะ ฟังเท่าไหร่ ๆ ก็ไม่เบื่อจ้า" นครเหมันต์ >>> นำกลอนโศก มาร่วมบรรยากาศเศร้าจากการจากนางอันเป็นที่รัก ก้านกวัดแกว่ง ลู่แรงลม ดอกพรมพื้น หญ้ายังขื่น ขมไข้ ร่ำไห้โหย หายไหมนะ ชะตรม ด้วยลมโชย โศกที่โบย บาดเนื้อ จะเจือจาง ฯ ต่อกลอนครับผม ท่าราชวงศ์ >>> ขอบพระคุณที่นำกลอนโศก อีกสำนวนหนึ่งมาร่วมกระทู้ครับ ฮกกงจื้อ >>> ท่านนี้ ข้าพเจ้าอยากจะมอบกิ๊ฟ ตอบแทนยิ่งนัก แต่ก็จนใจ เนื่องจากให้ไม่ได้สักที ฉะนั้น ... มอบเบียร์ ไว้ก่อนดีกว่านะครับ จากคุณ : วฤก เขียนเมื่อ : 8 ก.พ. 53 00:25:24

ความคิดเห็นที่ 10   ๐    ดอกโศกงาม อร่ามไล้ ละไมแสง        งามสีแดง เจือจาน ผสานสม        ดอกแย้มกลีบ รับน้ำค้าง ที่พร่างพรม        สวยอุดม ดุจแก้วเพชร เกล็ดมณี     ๐   ดอกไม้อื่น งามไม่ ซื้งใจเท่า        ดอกโศก เจ้างามพร้อม น้อมเลื่อมใส        กลีบเผยอ้า ลออล้ำ กำซาบใจ        งามชวนให้ ฝันคนึง ติดตรึงตา...                            ๐๐๐        ดอกโศก แต่ไม่โศก... ไฉนเล่าชื่อดอกโศก.. แก้ไขเมื่อ 08 ก.พ. 53 08:35:47 จากคุณ : นักแต้ม เขียนเมื่อ : 8 ก.พ. 53 08:31:28

ความคิดเห็นที่ 11   ..๏ เงาโศกแผ่ปกครึ้ม.........คราวคืน ลมพัดผ่านดังขืน...............กิ่งไว้ โยกคลอนอ่อนเอนฝืน........ใบระบัด จนดอกร่วงโลมไล้.............ภาคพื้นธรณี ๚ ..๏ วิเวกอีกว้าเหว่...............เดียวดาย ยามดอกโศกเรี่ยราย...........เกลื่อนต้น เพียงซากเหี่ยวเกินหมาย......ดอมกลิ่น ให้หม่นหมองเกินพ้น...........โศกเศร้าแสบทรวง ๚ ..๏ ลมพัดกรายผ่ายพลิ้ว......ปลิวไสว ก้านกิ่งกวัดแกว่งไกว...........โยกย้าย โอ้อกคร่ำครวญใด..............เกินกล่าว ยามโศกเยือนโศกคล้าย......ยิ่งย้ำความขม ๚ ..๏ หมายหอมดอมเด็ดให้.....คลายตรม ไยมิอาจต้านลม.................ลอบย้ำ ฤๅดอกโศกหลงชม.............พระพายแผ่ว ยามหมดกลิ่นดอกช้ำ..........ร่วงพื้นลำพัง ๚ ..๏ พักพิงอิงร่มไม้-.............โศกศัลย์ คงร่ายโคลงรำพัน...............โศลกใว้ อกขมขื่นเกินบรร-..............เทาหม่น- หมองนา ขอซบนอนซมใต้................กิ่งก้านอันครึ้ม บารนี ๚ะ๛ จากคุณ : ลิงเร่ร่อน (จังงัง) เขียนเมื่อ : 14 ก.พ. 53 22:29:19