ความคิดเห็นที่ 3 |
|
เหมันต์....ล่วงเลยผันผ่านไปแล้ว
ไม่นาน...ฤดูกาลก็จะเวียนกลับ
แต่การรอคอย....
ช่างยาวนานเสียเหลือเกิน
ยาวนาน...คล้ายดั่งว่าไม่มีที่สิ้นสุด
กาลเวลากลืนกินคำสัญญาจนมอดเชื้อ
สายน้ำ...พรากคนรักมิอาจหวนกลับ
ความหวังอันมั่นคง...เริ่มพร่าสั่น เริ่มหวั่นไหว
.
.
.
บัดนี้....
ฉันหลับตาลงแล้ว
ปล่อยให้สายธารแห่งกาลเวลาพัดพา
ไม่หวั่นกรงต่อการพลัดพรากอย่างที่เคยเป็น
ไม่กริ่งเกรงต่อการลืมเลือนใดๆ
เพราะแต่นี้และต่อๆไปฉันจะไม่
ต้อง....คอยรอ
.......
ว้าา จบแบบเศร้าไปนิด ไม่เป็นไรนะฮะ อยากแจมๆ
| จากคุณ |
:
ฮัมมิ่งเบิร์ด
|
| เขียนเมื่อ |
:
10 ก.พ. 53 10:54:47
A:203.156.27.88 X: TicketID:239649
|
|
|
|
...
แทนนะคะ ^^