ความคิดเห็นที่ 1 |
|
กลอนน่ารักดีค่ะ
ขออนุญาต แจมด้วยคนค่ะ ... 
... ถ้อยรำพึง ถึงนาง ยามร้างเจ้า
เสียงแผ่วเบา นุ่มนวล คร่ำครวญแฝง
คล้ายรอคอย น้อยใจ - ไร้เรี่ยวแรง
ผ่านฝน-แล้ง หนาว-ล้า ล้วนทารุณ ...
...หนาวรัญจวน หวนไห้ ดังใครหลอน
หนาวห่มนอน อ้อนเขนย คุ้นเคยหนุน
หนาวอากาศ พลาดพลอด -กอดแม่คุณ
อกอุ่นอุ่น คุ้นเอย เคยแนบชิด ...
หนาวซะ ประท้วง ทรวงปะทุ
ร้อนระอุ อุราร้าว ลืมหนาวสนิท
เกรงนาง หน่ายแหนง ระแวงนิด
พรหมลิขิต รักขม ระทมนัก ...
... ร้อนรุ่ม สุมควัน แสนรันทด
ทรวงสลด เศร้าลึก กระอึกกระอัก
หนาวกาย คลายได้ ผิงไฟพัก
หนาวหนัก มักร้อน อาวรณ์ลึก ...
... กระทาชาย นายหนึ่ง ซึ่งอาภัพ
ไร้สินทรัพย์ ต่อรอง จำตรองตรึก
ยังเฝ้ารอ ขอย้ำ จิตสำนึก
ตกผลึก พิสูจน์รัก อย่างภักดี ...
... จะกี่ฝน วนร้อน ย้อนกี่หนาว
ยังยืนต้าน ทานกร้าว ราวดิถี -
ที่รอคอย ปล่อยวาง ต่างไมตรี
เพราะไม่มี อวสาน ของกาลใจ ...
.
.
.
| จากคุณ |
:
ploythana   
|
| เขียนเมื่อ |
:
11 ก.พ. 53 09:59:17
|
|
|
|
