ไม่เป็นไร
|
|
สองดวงตาที่มองมาอย่างล้าอ่อน
เริ่มบั่นทอนความอ่อนไหวในใจฉัน
คนตรงหน้าที่อ่อนล้าลงทุกวัน
คือพ่อแม่ที่ห่วงฉันทุกวันคืน
มองสองตาผู้เฒ่าที่เศร้าสร้อย
ยังเฝ้าคอยลูกหวนคืนถิ่นถึง
ไกลหนอเจ้าสองเฒ่าเฝ้ารำพึง
ที่จะถึงวันเย้าเจ้ากลับมา
ใจลูกยาแสนเหนื่อยล้าจากงานหนัก
จากความรักที่ไม่ตรง ปราถนา
จากคนเมืองที่แก่ง แย่งเงินตรา
จากภาระที่หนักหนาระอาใจ
ความวุ่นวายทั้งหลายในชีวิต
ลูกจะคิดต่อสู้อยู่ให้ไหว
เพราะลูกรู้ว่าพ่อแม่ทุกข์เท่าใด
เมื่อเห็นลูกถอดใจมีน้ำตา
คำว่า .."สู้".. ที่มีอยู่ในเลือดลูก
คงมาจากความพันผูกและห่วงหา
คงมาจากตาพ่อแม่ที่มองมา
คงมาจากความศรัทธาจากหัวใจ
ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร ลูกยังแกร่ง
ยังมีเรี่ยวมีแรงพอสู้ไหว
บอกพ่อแม่ไม่ต้องห่วงลูกทนได้
หนักเพียงไหนก็จะผ่านไปด้วยกัน
| จากคุณ |
:
mamy kapi 
|
| เขียนเมื่อ |
:
16 ก.พ. 53 13:58:36
|
|
|
| 
