ความคิดเห็นที่ 1 สวัสดีค่ะ พี่ศาลายา ... แล้วแบบนี้ต้องมี ลอจิก หรือเปล่าคะเนี่ย ??? ... ถ้าจะบอกว่า ใครสักคน เป็น "นักฆ่า" หรือว่า "นักเลง" อ่ะค่ะพี่ !!! ...                  ... เราควรป่วน “ความฝัน” อย่างหรรษา         เพิ่มคุณค่า “นาฬิกา” หฤหรรษ์         ทั้งเข็มสั้น เข็มยาว ก้าวทันกัน         หมุนลดหลั่น ฟันเฟือง หนุนเนื่องไป ...                   ... เราจะปล่อย “ทุกนาที” อันมีค่า         หรือเดินหน้า “ฆ่าเวลา”  ท้าวันใหม่         เป็นการตอบ "เฉพาะตัว” จากหัวใจ         ที่ทำให้  “ปลายฝัน”  ... ทันเวลา ...                   ... ทุกเส้นทาง กว้างใหญ่ สายใหม่เก่า         อยู่ที่เรา ก้าวย่าง ไปข้างหน้า         ค่อยเปิดกว้าง ... สร้างสรรค์  ... ทางปัญญา         แล้วไขว่คว้า ฝันไว้  ให้ตัวเอง ...                    ... ฉันรู้จัก  ... “นักฆ่า – กาลเวลา”          ที่หาญคว้า ฝันไว้ ได้ตรงเผง          สัมผัสชัด จัดว่าใช่ ... "ใจนักเลง"          ผู้อวดเบ่ง เผชิญหน้า กล้าฝ่าฟัน ... !!!! . จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 17 ก.พ. 53 10:54:36

ความคิดเห็นที่ 2 10.18 น. ๏ กูมิใช่ ไม่ชิ กวิผวน กูรูป่วน ร่วนปู ทางรู้แพร่ง กรูกันมา กามัน ปั้นข่าวแต่ง กรูเกรียวแข่ง แกร่งเขี้ยว วัยเปรี้ยวจี๊ด ๏  เข้าใจศัพท์ จับใส คำไทยเทศ เข้าใจเลศน์ เจตน์ไหล ไปทาง cheat ติง hardcore หอขาด คู่กร๊าดกรี๊ด เพี้ยนผิดทาง พรางทิศ ด้วยจิตแปร- ๏  ปรวนตามเพื่อน เตือนพล่าม ค่ำฝันเพ้อ ใครรักเธอ เหรอไทย ใครเล่าแหล กวีเพ้อ เหวอพี่ วิจารณ์แล กระจอกแท้ แจ้ talk กลับกรอก'กัน' ->('กัน' ใครบ้างเน้นนัยคำว่า ''ป้องกัน) ๏ ฝันพลาด kid ผิดคาด ปราชญ์กวี คร่ำครวญผี key ผวน ใจป่วน'ปั่น' ให้จิตนิ่ง จริงนิด kid หุนหัน จนดูรั้น ดันรู้ จิตดนุดี ๏ กูใช่ด็ก check ได้ วัยแรกแย้ม ฝาโลงแจ่ม แรมโจ่ง แจ้งโหงผี พรายหลงทิศ ฤทธิ์ธง ตรงวิถี ลิขิต see key ศิษย์ สิทธิ์ขาดฤๅ ๏ กูก้อฝัน กันฝ่อ รอ kid เล่น กลอนโคลงเด่น เข็นโด่ง โล่งทุกมื้อ กวีฝัน วันฟรี ไม่มีหรือ เฒ่าอย่าดื้อ ยื้อด่า ฆ่าเด็กเลย ๚ะ๛ (ฮี่ฮี่) 10.56 น. จากคุณ : นกโก๊ก เขียนเมื่อ : 17 ก.พ. 53 11:00:40

ความคิดเห็นที่ 3 ... วันพาฝัน ฟันฝ่า  มายากร้าว วันคลายร้าว ข่าวร้าย ทำลายขวัญ วันบ่อนครวญ ป่วนค้อน งอนตะบัน คือวันนั้น ถึงวันนี้ ที่เป็นไป ... ... วันสนุก สุข นะ ควรสรรหา วันหรรษา ซะหัน ขำขันใส่ วันเฮโล โฮเล ฮาเฮใจ ตอบว่าใช่ !! ... วันนี้ จากวันนั้น ... ... วันหัวเราะ เหาะรัว จนตัวโก่ง ใครขี้โกง โคลงกี่ สายลี้ผัน ใครคลายเหงา เขาไง ใคร่จำนรรจ์ ใครเย้ยหยัน ยั่นเย้ย จนเคยชิน ... ... ใครเริ่มต้น ล้นเติม ประเดิมสุข ใครปันทุกข์ ปลุกทัน หวาดหวั่นสิ้น ใครแข่งกล้า ข้าแกร่ง แกล้งยุพิน ล้วนไม่สิ้น หมิ่นใส  น้ำใจพลอย ... ... วันข้างหน้า ขานั้น พลันเริ่มวิ่ง อย่าหยุดนิ่ง หญิง,นุช ไม่ฉุดถอย หากสะดุด สุดดะ จะเฝ้าคอย เอ่ยคำน้อย คอยนำ ย้ำปลอบใจ ... ... วานเลยพรุ่ง รุ่งเผย ยังเอ่ยเือื้อน เพื่อย้ำเตือน เยือนด่ำ ทุกคำไข ผลักฝันพี่ พลีฝัน วันทรงชัย ให้ก้าวได้ ไกลด้าว สู่ดาวเดือน ... จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 17 ก.พ. 53 11:22:14

ความคิดเห็นที่ 4 นอนไม่หลับ ตับกระตุก ลุกตีสี่ เจอพอดี รูนีย์โขก โยกเสาสอง โกล์มิลาน หันแล ได้แค่มอง เป็นลูกสอง ของผีแดง แซงมิลาน ............................................................ เสกคาถาชอบเขียนอะไรแบบไร้สาระบ่อยๆ ขออภัยท่านศาลายาเจ้าของกระทู้ ที่เสกคาถาร่วมแจมแบบไร้คุณค่าขอรับ แหะๆ จากคุณ : เสกคาถา เขียนเมื่อ : 17 ก.พ. 53 11:46:09

ความคิดเห็นที่ 5 สวัสดีขอรับท่าน ศาลายา ขอยกมาแจมนิดนึงขอรับ (รีรีข้าวสาร) ๑๑๓๘ ๏ รักษ์ธรรม รำถัก ถ้อย.........โคลงถึง คลึง,โท่ง เทงทำขึง..............ข่วนเน้น เข็นนวล หนักเอวดึง..............ดันสู่   ผวนนา ดูสั่น ใจอกเฟ้น....................ผ่องเพี้ยงเพลินเสมอ ๚ ๏ เผลอเมิน, เพียงหมอกคลุ้ง..ครวญมา คราม่วน โคลงเรียงพา...........สุขทั้ง - ชังทุกข์ ถั่งโถมมา................ทำหม่น ทนหม่ำ กลืน,เก็บ,ยั้ง............อยู่เกื้อพลังไหว ๚ ๏ ไพรหวัง โปรยฉ่ำชื้น..........รวงฝน หล่นพ่วง รดเพลินปน............ป่าพลิ้ว ปลิว,ผา ผ่องงามจน.............ใจผึ่ง จึงใฝ่ เพียรหอบหิ้ว...............ห่วงทั้งเราผอง ๚ ๏ ลองเผา ไฟกิเลสเรื้อ -........รัง,ดู หรูดั่ง จิตเจริญพรู.................ผ่านแท้ แพรธาร หลากสีปู................ประกายผ่อง กรองฝ่าย ธรรมทุกข์แก้.........กล่อมห้วงมนุษย์ผลาญ ๚ ๏ นานผุด พอผ่านเคลิ้ม........คนึงหา คราหนึ่ง สองสามครา...........ขนาบซ้ำ หนำทราบ แต่นำพา..............เพียรปัก พักเปลี่ยน ตามตอกย้ำ..........หย่อนต้องตรึงฐาน ๚ ๏ ตาลถึง คราวเปลี่ยนครั้ง......หวานปน ขมนอ วน,ป่าน เป็นดังฝน...............หลบฟ้า ลาพลบ หมอกโพลนจน.........เมืองขุ่น หมุนเขื่อง แรงขับกล้า...........กรุ่นสู้พลังสมัย ๚ะ๛ ๑๒๕๒ ๑๗๐๒๕๓ จากคุณ : คนสาธารณะ เขียนเมื่อ : 17 ก.พ. 53 13:39:36

ความคิดเห็นที่ 6 19.26 น. กลโคลงผวนผสม 'พยัคฆ์หาคู่ย่อง คำโคลงบางบาท เล่นคำผวนแบบ 'พยัคฆ์ครวญหาคู่'   คำโคลงบางบาท เล่นคำผวนแบบ 'พยัคฆ์ย่องยามสาม ๏ ร้อยกรอง รองก้อยก่อน .......... ละลาย มนต์กวิ มิกระวนกระวาย ............. แม่นหมั้น เล็กเด่น เล่นเด็ก cry .................. die เข่น เป็นมาก ปากเหม็นขั้น ................ หมั่นเค้นเล่นวิจารณ์ ๏  แท้กานต์ ทานแก้ปรับ ............ กลับแปร เปลี่ยนคู่ ปู่เฆี่ยนแคร์ ................. เปรอะเปื้อน คู่ศัพท์ ขับสู้แหย ...................... แสอยู่ คู่อับ คับอู่เอื้อน ........................ ขับคล้ายคับขัน ๏ คิดปั้น ขั้นปลิดสร้อย ............... ปล่อยศิษย์ ผุดเง่า เผ่าหงุดหงิด .................... พิษพ้อ คับจิต kid จับผิด ....................... จิตพับ พาลเบื่อ เพื่อบาน ก้อ ................. บ่กร้านกวีฝัน ๏ หมั่นสู้ หมู่สั่นเทิ้ม ................... เสริมทัณฑ์ พิฆาต พลาดคริ ขัน ................... พ่ายแพ้ หยุดซ้ำ ย่ำทรุดพลัน .................. สรร-ผุด ผ่อง-ค่า พาคล่องแล้ .................. แค่ร้องชมเชย ๚ะ๛  (ฮี่ฮี่) 20.06 น. แก้ไขเมื่อ 17 ก.พ. 53 20:21:14 แก้ไขเมื่อ 17 ก.พ. 53 20:19:50 แก้ไขเมื่อ 17 ก.พ. 53 20:15:16 จากคุณ : นกโก๊ก เขียนเมื่อ : 17 ก.พ. 53 20:10:32

ความคิดเห็นที่ 7 เกิดไม่ทัน ครูกลอน สุนทรภู่ ได้แต่ดู รู้แต่อ่าน ผ่านเส้นสาย จากลายสือ สื่อสร้าง อย่างมากมาย แลพร่างพราย กระบวนวรรณ เหนือพรรณา ทุกถ้อยคำ พร่ำเพียร ลอกเลียนแบบ แต่กลอนแกลบ ไม่เข้าใกล้ ไร้ทีท่า เหลืออย่างเดียว ฉันทลักษณ์ ประจักษ์ตา เรื่องลีลา ถอยห่าง ต่างวงศ์วรรณ ถนัดแนว การเมือง ไม่เรืองรุ่ง ส่อแววยุ่ง เซ็นเซอร์ เจอเป็นหั่น ไปแนวรัก หักอก ก็งกงัน อารมณ์มัน ตื้นเขิน เดินไม่เป็น อยากเปลี่ยนแนว มนตรี ศรียงค์ บ้าง มองตัวอย่าง มากมาย มีให้เห็น เปิดเน็ตจ้อง มองมัน เช้ายันเย็น ไม่ยากเข็ญ ศัพท์แสง ล้วนแยงตา ก็เห็นอยู่ ถ้อยคำ ช้ำวิบัติ คำถูกตัด กัดกร่อน ทอนภาษา เพราะนิ้วจิ้ม สองนิ้ว พริ้วไปมา แต่ทว่า สื่อได้ ความหมายเฮ “แฟนของหนู เสียวดัง จังนะพี่ ทำไงดี มันหนวกหู ดูไม่เท่” “เพิ่งรับสาว เข้าทำงาน ไม่นานเน ดูเกเร สอยยาก ลำบากจัง” “ซิ่งขับรถ แรมทาง ต่างจังหวัด มันง่วงจัด ต้องพึ่งพา หมา_ฝรั่ง” “มีปัญหา กับแฟน แสนประดัง เรียกมานั่ง เฝ้าเ_ลียร์ เสียตั้งนาน” “รู_แต่งงาน สั่งขยาย นัดไปรับ เธอรีบกลับ จับมา ติดฝาบ้าน” “เพราะคอมพัง เน็ตหาย ไม่ทำงาน จึงพลอยพาล ตกขาว ยาวเกินไป” ตอนเด็กเด็ก ไม่เคยดัง จึงหวังว่า ยามชรา อาจได้ดัง ตั้งต้นใหม่ แนวกลอนเมพ ขิงขิง ล้วนจริงใจ ร่วมสมัย คิกขุ ทะลุจอ จากคุณ : กวนจังแก เขียนเมื่อ : 18 ก.พ. 53 00:24:51

ความคิดเห็นที่ 8 ไปท้องฟ้าจำลองต้องเสียตัว เขียนเป็นกลอนยังยั่วให้หัวร่อ ขอโทษทีทุกคนที่ทนรอ งานยุ่งพอเพิ่งว่า_จึงเข้ามา อาจเพราะคำโบราณนานมาแล้ว เหมือนเปลี่ยนแนวความหมายกลายเป็นว่า อ่านแล้วอึ้งทึ่งล้นคณนา เห็นดอกฟ้างามล้ำบอกดำรู น้องคนสวยเลิศเลอเธอช่างอิฐ ชอบผูกมิตรกับซีเมนต์ก็เห็นอยู่ หลากภมรว่อนเคล้าเฝ้าโฉมตรู ชิงรักหักสวาทหมู่กำรูเกรียว เทียบภาษาสมัยใหม่ไฮสปีด ไม่ต้องรีดจีบพับศัพท์ก็เสียว แล้วเทอร์ล่าอ่านทู้อยู่คนเดียว อ่านแล้วเหี่ยวหรือเฮ้วพลีสเท็ลมี จากคุณ : KAVINT เขียนเมื่อ : 18 ก.พ. 53 02:20:06

ความคิดเห็นที่ 9 #1  ploythana สวัสดีครับ มีรูปม้ามาช่วยอำนวยฤกษ์ เป็นม้าเศิกว่องไวเหมือนใจฝัน ไม่เห็นหน้าแต่วิ่งแรงแซงตาวัน พร้อมใจมั่นเพชรฆาตฆ่าเวลา ฆ่าอะไรพระท่านก็ว่าบาป คิดหยาบๆ มันเบียดเบียนใจหนักหนา มิมีใดทำใครให้อัปรา เท่าอัตตาตัวตนหลงกลกรรม "เห็นนักเลงร้องเพลงพลางไขว่ห้างหยิ่ง" นักเลงจริงจึงไม่ได้ใจถลำ ฆ่าเวลาฆ่าอะไรให้ชอกช้ำ มีแต่ทำบรรเลงเพลงดีดี เป็นพลอยใสใต้ดินไม่สิ้นสวย แต่หากฉวยมาเจียรนัยสี จักได้พลอยสูงค่าราคามี ประดับที่ควรอยู่คู่ควรปอง ------------------------------- #2 นกโก๊ก สวัสดีครับ กวีผวน กวนผี กวีเก่า เป็นนักเล่า เนารัก หลักครบถ้วน ทุกวันเล่า เว้าลั่น ทันกระบวน เก่งการผวน กวนผ่าน เป็นกานต์กลอน ไช่เด็กน้อย ด้อย Next Genชิมิ? แก่จักริ จิรัก กรองอักษร ไทยเทศป่วน ถ้วนเป็ด เกล็ดมังกร ไม่อายหล่อน ออนไลน์ ได้แจ่มจริง --------------------------------------- #3 ploythana มาอีกที เริ่มจากกลอน จรก๊าก รักการผวน โคลงกระสวน กวนสระ ใครจะเหมือน การเมืองป่วน ม้วนเปลือง เรื่องการเรือน เปลี่ยนโต๊ะเยือน เตือนโย้ พาโลเล มาถนน ทนนะ เหล่านักเขียน เธอพากเพียร เพียรพากษ์ ยากจะเฉ เขียนกลอนแบบ แกลบบ่อน ซ่อนเกเร เป็นกลอนเอ้ เก๋อ้อน สะออนใจ -------------------------------------------- #4 เสกคาถา สวัสดีครับ ดูเรื่อยๆ แต่ไม่ไร้สาระหละคับ กลอนอะไร ใจโล่ง จงเขียนเถิด จะได้เกิด สิ่งแปลก ได้แตกฉาน เล่าอะไร ใช้กลอน เป็นสะพาน จากดวงมาน สู่จอ เป็นข้อความ เมื่อวาน มิลานแพ้ ผีชนะ วันนี้หละ ปืนแพ้ คาสนาม บาเยิร์นหืด ขึ้นคอ ชนะงาม พรุ่งนี้ถาม ใครชนะ จะคอยชม -------------------------------------------------- #5 คนสาธารณะ สวัสดีครับ ทางคำ ทำข้างแบบ                โคลงใส ใคร่ส่ง คำผวนไป                  เปิดหล้า ป๋าเลิศ ย่อมนำใน                  โคลงเด่น เข็ญโด่ง หวานคำอ้า               อวดท้ายุคสมัย ใยมุก ยุคใหม่แต้ม                 แต่งโคลง โต่งแข่ง เติมครรโลง              หลากแจ้ง แล้งจาก ชุ่มผ่านโผง               พาลอิ่ม  ใจนา พริ้มอ่าน คอหอยแห้ง             อยากย้ำอ่านเสมอ ----------------------------------------------------- #6 นกโก๊ก พลังผวนเยอะจิงๆ นะท่าน คิดปั้น ขั้นปิดป้อง              ปลอบโยน เด็กเล่น เด่นเล็กโลน          หลบอู้ เบื่อก่อน บ่อนเกื้อโหน        หายห่าง  เลยแล ซ่ากะ สะกาสู้                   สะเต็ปเท้าเม้ามัน อันเมา อ้าวหมั่นแว้ว            แมวหวาน สัมผัส สาดพร่ำสาร             พล่านซ้ำ โคลงกลอน ค่อนกงการ        ก้านก่ง  เบื่อแร ป่วนคิด ปิดข่วนล้ำ              ค่ำล้วนควรหมาย โคลงพาไปตายเอาบาทหน้า ไร้สาระแหระ หุๆ  - -" -------------------------------------------------- #7 กวนจังแก สวัสดีครับ มาเรียบๆ แต่อร่อยเหลือหลาย เห็นกลอนเมพขิงๆ ของจิงล่าา ดูเหมือนว่าเข้าถึงซึ่งเมพหนอ มิใช่เด็กแต่เข้าถึงซึ้งใจพอ ช่ายหละอ่อ แบบนั้นมันชิวชิว ม่ายด้ายเล่น เป็นกอน แต่ตอนเดก อยากจับเสก บดกอน กินตอนหิว ท้างวันฉัน นั่งเล่น เป็นตะคริว ใช้เพียงนิ้ว เดียวจิ้ม โลกยิ้มปาย -------------------------------------------------- #8 KAVINT สวัสดีคับ มาแนวเมพขิงอีกแล้วอ่าาา นั่งตอบทู้อยู่ล่าาไม่น่าเบื่อ ช่างเหลือเชื่อเมพขิงขิงล่าานี่ เล่าเรื่องด้ายร่ายแสงแห่งกวี งุงิดีเด็ดแท้แลเห็นลาย เป็นภาษายุคนี้มีให้เห็น เหมือนหนึ่งเช่นธรรมดาพาหลากหลาย เคยเห็นว่าวิบัติก็กลับกลาย เป็นเส้นสายบร๊ะเจ้าให้เราดู -------------------------------------------------- จากคุณ : ศาลายา เขียนเมื่อ : 18 ก.พ. 53 12:10:22

ความคิดเห็นที่ 10 12.29 น. ๏  สก๊อยซ์แว้นซ์ scan voice ร้อยกลองแขวน เมพขิงแร้นนนนน แค้น ring ติ่งหูห้อย แอ๊บแบ๊วเร่ง เบ่งแล้ว แก้วตาลอย ชินถ้อยคำ ทำข้อย ฝอยชิลชิล ๏  เลื้อยตามเมพ เต้ปมาม มูมตาม mark ขี้หมูว้าก มากวู้ ดูดิกลิ้น เด๋วอดตาย อายตด โทษท้ากสิน เด็กเอ็น thin in-trend เน้นซิงซิง   ๏  เด็กแนว talk นอกแถว แนว'กรรม hot' (กอดรัยก็มะรุนิ) ดูดหอยหลอด ฮอดรอย เด็กน้อยวิ่ง คอยตามหา ตาหาม ฟามรักกลิ้ง ฟักไข่ซิ่ง ขิงใส่ เมพไขจริง  ๚ะ๛ (เมพขิงใจ... คริคริ ) 13.27 น. แก้ไขเมื่อ 18 ก.พ. 53 15:36:55 จากคุณ : นกโก๊ก เขียนเมื่อ : 18 ก.พ. 53 13:44:13

ความคิดเห็นที่ 11 #10 นกโก๊ก สวัสดีครับ ขอบคุณที่เข้ามาเม้นต์ กลอนผวนมา พาม่วน กระบวนสุข กลอนปลดทุกข์ ปลุกทศ (สะ)กัณฐ์สิง กลอนสิบหน้า ซ่าหนีบ บีบกันจริง กลอนเมพขิง มิง kept เว็บละไม กลอนเกรียนมาน การเมี้ยน การเมียงนิด กลอนสีติด  ศิษย์ตี๋ พอดีใส่ กลอนหล่อม๊าก หลากหมอ พอใจใคร กลอนผันไป ไผปั้น แค่นั้นกลอน จากคุณ : ศาลายา เขียนเมื่อ : 19 ก.พ. 53 10:45:42

ความคิดเห็นที่ 12 ... ... พี่ศาลายา ... ขอบพระคุณพี่มากค่ะ สำหรับคำแนะนำสั่งสอนทุกอย่างค่ะ และขอยกย่องความหนักแน่น เป็นกลาง มีเหตุผลของพี่ด้วยนะคะ หาได้ยาก ค่ะ ในสังคมสมัยนี้ ... พี่เป็นบุคคล "คนแรก" ค่ะ ที่ช่วยกรุณาแนะนำพลอย และติติงพลอยเรื่องกลอน พลอยมิเคยลืมนะคะพี่ ... ..................................................................................... (เว่อร์ชันใหม่ แต่ขอใส่ "คำตาย" ค่ะ ชอบค่ะ 555 ...)  ณ แดนดิน ถิ่นนี้ ยังมี “เขา” แว่วเสียงเย้า ยอดชู้ อยู่เสมอ   แม้นเส้นทาง ว่างเปล่า ร้างเงาเธอ ถูกปล่อยให้ เปลี่ยวเก้อ เพ้อเดียวดาย  ... ..ทั้งรูปลักษณ์  ... รอยเท้า ... มิเหลือทิ้ง แต่บางสิ่ง สถิตย์ห้วง ดวงใจฉาย ภาพทรงจำ ล้ำค่า เกินกว่าคลาย แกล้งลืมเลือน เสื่อมสลาย สูญหายไป  ... ทุกคืนวัน ผันผ่าน เนิ่นนานแท้ ช่วงอาวรณ์ อ่อนแอ แปรสดใส ยามฝนพรำ ฉ่ำชื่น ฟื้นดวงใจ ชุ่มละไม ผลิใบแซม แย้มกลีบมาลย์     ... ... แสนชดช้อย ชูช่อ ขึ้นรอท่า จากอิดโรย โหยล้า กลับกล้าหาญ พร้อมบทเรียน เพียรสอน ย้อนวันวาน ความแห้งกร้าน หวานหอม พร้อมเวียนวน ... ...  บางร่างไกล ไร้แม้ แต่รอยเท้า ปลดปล่อยเขา  มิรั้งห้าม ถามเหตุผล ด้วยเราสอง ต้องเฟ้น เส้นทางตน แล้วต่างคน ต่างใจ  ... ใคร่จดจำ ... แก้ไขเมื่อ 19 ก.พ. 53 15:41:49 จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 19 ก.พ. 53 11:40:15

ความคิดเห็นที่ 13 ... ... จากกระทู้ใหม่ของพลอยค่ะ ขออนุญาต ค่ะคุณพี่ 55 ... ... คือพรมหญ้า ผืนใหญ่  คลุมไพรเหย้า เชื่อมฟ้าคราม  ฟ่องเคล้า เช้า-พลบค่ำ เสริมรอยกร่อน ร่อน-กร้าน ซ่านระกำ เขียวสดด่ำ สู่แดน แคว้นสรวงใด ... ... หลาก-มิติ ...ริ-มุมตรอง ... ล้วน-มองต่าง ผลหักล้าง เหตุลวง พ้นห้วงไหล ดินลุ่มน้ำ – ลมน้อม – ด้าวหลอมใน เปลวก่อไฟ – ใกล้ฟาง – ปางกองฟอน ... ... บุญรังสรรค์ บริสุทธิ์ บุษบ์ร่วมสร้าง รู้สายกลาง สร่าง-กลาย หลักสายก่อน อาจคล้อยตาม อคติ อิด,ขาดตอน สิ้นอาวรณ์ อ่อนหวาน ทรวงอ่านไว ... ... ฟ้าหยอดคราม หญ้าเขียว เพียวหยาดเคลิ้ม รำไพเสริม เพิ่มแสง แรงผ่องใส รื่นใจก่อน จรก้าว ราวจากไกล หลับเพลินได้ ... ฝันดั่ง... รักฝังดิน ... จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 19 ก.พ. 53 11:41:25

ความคิดเห็นที่ 14 ... ... แห่งห้วงทิวากาล.....................ปีกทะยานปานโบยบิน ม่านขาวราวเมฆินทร์................อาบชิวิน-ถิ่นวิมาน สายน้ำลำธารใส......................แสงอุ่นไอใสตระการ พฤกษาแย้มกลีบมาลย์..............อวดสะคราญเย้าภุมริน แดนสรวงในห้วงฝัน..................ฟุ้งหมอกควันฝุ่นมลทิน ไม่ต่างจากแดนดิน...................ด้วยเคยชินและคุ้นตา หนักแน่นดั่งขุนเขา . .......ใต้ร่มเงาแห่งธรรมา เยือกเย็นเยี่ยงธารา... .......ดังหยาดฟ้าชโลมใจ ธรรมชาติรายล้อม............ ไม่จอมปลอมจับต้องได้ ฤดูกาลผ่านไป..........................ล้วนห่วงใยเอื้ออาทร หลับลึกด้วยหลงใหล.................ลมโชยไหวไร้อาวรณ์ หนาวทุกข์ที่บั่นทอน..................สายแดดอ่อนซ้อนอุ่นผิง . .... . . .... . *** กลับมาแก้ไขค่ะพี่  ขอบพระคุณพี่ศาลายาค่ะ ที่แนะนำเรื่อง "เสียง" ค่ะ*** แก้ไขเมื่อ 20 ก.พ. 53 11:11:29 แก้ไขเมื่อ 19 ก.พ. 53 14:36:22 แก้ไขเมื่อ 19 ก.พ. 53 12:09:14 จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 19 ก.พ. 53 11:42:12

ความคิดเห็นที่ 15 ... ...   ควรคู่ล้ำ คำหรู คู่ควรรัก สมพรศักดิ์ พักซ่อน พรสมสิ่ง ซุกนอนแอบ แนบอ้อน นอนซุกอิง ยากจบนิ่ง จริงนบ จบยากนัก    นับนานผัน นั้นผ่าน นานนับพจน์ ซวนกำสรด  กดซ้ำ  กำสรวลสัก- -ทรวงหน่ายพลัน นั้นพ่าย หน่ายทรวง,พัก แรงเรี่ยวกัก รักเกี่ยว เรี่ยวแรงเกิน ... ... เรียงร่ายคำ ร่ำคล้าย ร่ายเรียงครั้ง สรรค์พร้อมสั่ง พรั่งซ้อม พร้อมสรรเสริญ รำร่ายฟ้อน รอน-พ่าย ร่ายรำเพลิน รู้มองเผิน เมินพร่อง มองรู้พลัน ... ... รักฝังดิน ผินดั่ง ฝังรักได้ อาลัยถ้อย รอยไถ ไร้อาถรรพ์ ฝันใฝ่จัก พักใจ ใฝ่ฝันจันทร์ ซ้องพูนสันต์ พลันสูรย์ พูนส่องทรวง ... จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 19 ก.พ. 53 11:43:08

ความคิดเห็นที่ 16 ศาลายา ท่านเรียงร่าย คล้ายกำหนด สุ นั่งจด นั่งจ้อง นั่งมองอ่าน จะคิดแจม  ยังไม่แจ่ม ในเหตุการณ์ คิดอยู่นาน ลองสักหน่อย ร้อยวจี เรียงอักษร กลอนกานท์  ที่สานสร้อย ตัวข้าน้อย อ่อนประสบ พบวิถี แต่อาศัย ใจรักรส บทกวี ตั้งแต่วัย ดรุณี ที่ผ่านมา หัดเขียนกลอน ย้อนย้ำ นำมาเผย สุดแสนเชย ที่เผยพร่ำ คำจัดหา ไม่รู้ความ คำซึ่ง ซึ่งจัดมา สัมผัสนอก ในหนา หาใดมี น่าอายนัก  ยากจะกล่าว มาเล่าบอก เด็กบ้านนอก นั่งเรียงร้อย ถ้อยสุขศรี นึกว่าเลิศ สุดล้ำ งามเต็มที ที่ไหนนี่ แสนเชย โธ่เอ๋ยเรา....   คิดถึงตอนหัดเขียนกลอน ใหม่ๆค่ะ ท่านศาลายา นึกแล้วก็ขำตัวเอง ถึงบัดนี้ ก็ใช่ว่าจะ เขียนดี นะคะ  อาศัยว่า ใจรักอย่างเดียวค่ะ จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 19 ก.พ. 53 15:33:33

ความคิดเห็นที่ 17 #12,13,14,15 ploythana เขียนมาหลายแบบ มีกาพย์ด้วย ตอบแล้วนะครับ ๏ ท้องฟ้าใสได้เมฆามาประดับ โลกก็กลับมีชีวาให้พาฝัน ผืนหญ้าเขียวราวพรมผืนใหญ่นั้น ร่วมสร้างสรรค์เสน่หาให้อาวรณ์ ไม่ตายลงคงไม่เอาไปฝัง คงจะยังเคียงคู่สโมสร ร่วมชื่นชมธรรมชาติประสาทพร ดูภมรเคล้าบุปผาผกางาม ฝังรักฝากซากสิ้นให้ดินดื่ม จะได้ลืมรักเก่าไม่เฝ้าถาม จะสลายกลายชื่นคืนรูปนาม เมื่อก้าวข้ามเป็นบุปผานานาพันธุ์ ยามนี้รักจักแผ่เป็นแง่ต่าง แผ่ผืนกว้างเติมโลกที่โศกศัลย์ ด้วยบุปฝามาลัยเติมใจปัน ชนทุกชั้นชื่นงามในความจริง ๚ะ๛ #16 สุนันยา ขอบคุณที่เข้ามาแจมครับ ๏ เห็นกอไผ่ไม่มีอะไรหรอก แค่เสียงกรอกแกรกลมยามพัดหวน ความหลังเคยพานพบมารบกวน เป็นกระสวนสวิงสวายคล้ายชรา "ชอบของขมชมเด็กสาวเล่าความหลัง" เป็นนิยามขำขลังยังภาษา เห็นเรียงรจน์บทกวีที่ชินตา มีแต่ย่ายายตาก็ปานนั้น แต่รึกลึกศึกษาตำราเก่า กลับเห็นเงากวีที่รังสรรค์ ต่างก็วัยกำดัดทันทัดกัน ร้อยรำพันนิพนธ์จนเลื่องลือ จึงนำความนำเชื่อมาเผื่อแผ่ เผื่อเกิดแง่งดงามตามที่ถือ ว่าเด็กเด็กอาจดีฝากฝีมือ ให้มีชื่อวัยNextแต่เล็กนี้ แต่ไม่ห้ามสุขผลของคนแก่ อาจก่อแง่มุมงามตามวิถี เคยผ่านโลกมากพบประสบมี ร้อยวจีเผ็ดจริงอวดขิงคำ 555 55 555 อย่าเครียดน๊าบ่นแก่แค่ขำขำ อาจไม่ซี๊ดผิดตกอกเอ๋ยกำ ก็เป็นทำมะดาภาษากวน ๚ะ๛ แก้ไขเมื่อ 20 ก.พ. 53 11:43:57 จากคุณ : ศาลายา เขียนเมื่อ : 20 ก.พ. 53 09:52:37

ความคิดเห็นที่ 18 ...................................................... แก้ไขเมื่อ 20 ก.พ. 53 16:50:11 แก้ไขเมื่อ 20 ก.พ. 53 16:14:28 แก้ไขเมื่อ 20 ก.พ. 53 15:03:19 จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 20 ก.พ. 53 14:54:23

ความคิดเห็นที่ 19 ... ... 555 ... กลบเกลื่อนความผิดพลาด พร้อมกับหาภาพมาประกอบสวยๆ ดีกว่าค่ะคุณพี่ ... ขออภัยค่ะ คห.18 ขอย้ายมาตรงนี้แทนค่ะ มิเป็นไร มิได้เสีย "ค่าเช่าพื้นที่" แค่ไม่สวยงาม เท่านั้นเองค่ะ 555 ... จากบทนี้ (ที่พี่ชอบ) ค่ะ ... อันใดย้ำแก้มแม่ ........... หมองหมาย ยุงเหลือบฤๅริ้นพราย ..... ลอบกล้ำ ผิวชนแต่จะกราย .......... ยังยาก ใครจักอาจให้ช้ำ ........... ชอกเนื้อเรียมสงวน ............................................................................... มาสู่บทนี้ (ที่พลอยเขียน) ค่ะ ... (ลองเลียนแบบ 55 .. ) ใครครวญขานเพรียกน้อง.....เพลินสนาน ลมหอบเสียงกังวาน.............แว่วกล้ำ หวานไกลกล่อมนงคราญ......คลายขุ่น กายห่างเกรงชอกช้ำ............ชาติเชื้อชายหมอง ............................................................................... จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 20 ก.พ. 53 16:49:51

ความคิดเห็นที่ 20 ... ... ครรลองควรคู่แล้ว....................ครบครัน บทบาทเสริมสัมพันธ์.................พี่สร้าง เพียรพากย์ปลอบนวลขวัญ.........นับเนิ่น นาพี่ ยินพจน์ฝากเรียมล้าง................ทุกข์ร้อนเลือนไกล . . แก้ไขเมื่อ 21 ก.พ. 53 16:22:44 แก้ไขเมื่อ 21 ก.พ. 53 13:14:11 จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 21 ก.พ. 53 00:06:56

ความคิดเห็นที่ 21 ... ... ขวัญเอยไหวหวั่นฟ้า...............พังภินท์ ยามม่านเมฆคลุมดิน...............ครอบด้าว หมอกลอยเกลื่อนหลอนจินต์.....จนพร่า มัวฤา ใครจักจารจดน้าว...................แนบเนื้อนวลถนอม . . แก้ไขเมื่อ 21 ก.พ. 53 13:16:14 จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 21 ก.พ. 53 00:09:44

ความคิดเห็นที่ 22 ... ... ผองพยอมนงนาฎล้วน............นิรมาณ ยากนอ งามภาพลักษณ์ศศิกานต์.........เก็จแก้ว เลอรับจิตวิญญาน..................เลิศยิ่ง ล้ำพี่ ใสเพริศประกายแพร้ว.............เพชรน้ำงามนวล . . . แก้ไขเมื่อ 21 ก.พ. 53 16:23:16 แก้ไขเมื่อ 21 ก.พ. 53 13:17:11 แก้ไขเมื่อ 21 ก.พ. 53 01:52:52 จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 21 ก.พ. 53 01:14:47

ความคิดเห็นที่ 23 #19-22 ploythana ขยันแต่งโคลง ซะจริงๆ ภาพประกอบสวยดีครับ อยากถ่ายภาพได้แบบนี้มั่ง *.* ภาพปลากรอบชอบแท้นะแม่เอ๋ย สีสดเผยฝีมือระบือหมาย อยากถ่ายภาพตามแบบได้แยบคาย แต่เสียดายทรัพย์จางต้องร้างลา เนื้อหาโคลงครวญคร่ำรำพันถึง ชายหนึ่งซึ่งห่างกายให้ห่วงหา "แก้มขาวๆ จะไว้ใจได้กา" เกรงห่างหน้ามีใหม่ให้ชอกช้ำฯ กายห่างเกรงชอกช้ำ ...........ชายหมาง ... ฤๅแม่ นางนาฏมากรายทาง ...........ทั่วหล้า บ่มองบ่หันวาง ...................ใจเถิด ... แม่เอย ใจตรึกนึกแต่หน้า ............... หนึ่งน้องนางเดียว ฯ จากคุณ : ศาลายา เขียนเมื่อ : 21 ก.พ. 53 08:25:56

ความคิดเห็นที่ 24 คห.23 โอ้โห!! ... ท่านศาลายา ขา ทำไมคารมของท่านจึงได้บาดใจขนาดนี้คะ !!! - ข้าน้อยยิ่งโดนข้อหา "มากชาย" อยู่ค่ะ ท่านก็ยังมา "ตอกย้ำ" อีกหรือคะ ?? - 5555 ... พลอยน่ะมี "ใจเดียว" ค่ะ และที่สำคัญ "บริสุทธิ์ใจ" ค่ะคุณพี่ !! ... - ใช่แล้วค่ะพี่ ... คำประพันธ์ต่างๆ ล้วนเป็นการแต่งเติมเสริมสร้าง (รังสรรค์) คำตามแต่จิต จินตนาการของผู้เขียนค่ะ เราจึงได้อ่าน "บทประพันธ์" มากมายหลากหลาย อารมณ์ ไงล่ะคะ - การที่ใครสักคน จะขึ้นมาเขียนถ้อยคำเหล่านั้นได้ ย่อมต้องแต่งเติมเสริม แต่ง "สถานภาพ" เหล่านั้น เข้าไปค่ะ ... - "หวานบาดใจ" ขนาดนี้ ล่ะก็ พลอยก็คงอยู่เฉยไม่ได้แล้วนะคะคุณพี่ขา ... - ดังนั้นล่ะก็ ขอ "เค้น" คำจากสมองน้อยๆ ออกมา ต่อ..(ปากต่อ)..คำ หน่อยนะคะ ... ระวังก็แล้วกันค่ะ อย่า "เผลอ" นะคะพี่ 555 ... - ประกาศ โปรดฟังอีกครั้งหนึ่ง !! .. อย่า "เผลอ" นะคะพี่ !! .. 555 ... ... หากว่าภาพปลากรอบพ่อชอบนั้น จะคัดสรรหวังหมายระบายเสริม ฝีมือน้อง"สมัครเล่น"แต่เช่นเดิม บ้างเลือกเพิ่มจากเน็ตมิเท็จลวง ... ... เนื้อหาโคลงคร่ำครวญรัญจวนจิต หวังผูกมิตรชายหนึ่งซึ่งแอบหวง "แก้มระเรื่อเจือแดง...อย่าแกล้งลวง" พ่อเรือพ่วง...พายกระชาก...ฝีปากคม ... ลมกระสรวลแสนซาบซึ้ง.......ตรึงสมร เสือซ่อนลายพาดกลอน........พลอดเคี้ยว หยอดหวานเชื่อมวรรคตอน....เฉียบชื่น ชมแฮ เคลือบฉาบชิวหาเกี้ยว...........กักให้กลอยหลง . . ... เสือ (พลอย) บุก ค่ะ 555 ... แก้ไขเมื่อ 21 ก.พ. 53 15:54:24 จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 21 ก.พ. 53 15:15:59

ความคิดเห็นที่ 25 พี่ศาลายาคะ ... - พลอยถือว่า "โชคดี" ค่ะ ที่ "เพียงไม่กี่คน" ที่พลอยรู้จัก และคนเพียงไม่กี่ คนที่พลอยรู้จัก ถึงจะรู้จัก "ตัวตนพลอย" จริงๆ ค่ะ และทุกคนมิเคยจะ ตำหนิ หรือว่ากล่าวอะไรพลอยค่ะ ทุกคนมีน้ำใจ ใจกว้าง และไม่เคยตัดสิน คนแต่เพียงภายนอกค่ะพี่ ขอบพระคุณพี่ด้วยนะคะ เพราะพี่เป็นหนึ่งในคน ไม่กี่คนนั้นด้วยค่ะ .. - พลอยถ่ายภาพพอได้ค่ะ ฝีมือแค่ "สมัครเล่น" เท่านั้น เคยสถิตย์อยู่ ห้องกล้อง nikon พันทิพ เมื่อสักสามปีที่แล้วค่ะ ก่อนจะผันตัวเองมา เริ่มเขียนกลอนเมื่อไม่นานมานี้ ที่พี่รู้จักพลอยมานั่นแหละค่ะ ... - ภาพแนว macro ดอกไม้ แบบนี้ พลอยไม่ถนัดเลยค่ะ พลอยจะถนัด ภาพแนว lanscape ซะมากกว่าค่ะ เพราะว่า การจะถ่าย มาโครให้ได้ดีนั้น ต้อง "ใจเย็น" และมี "เสียเวลา" มากค่ะพี่ ... - พลอยก็ออกทริป ถ่ายภาพ กับเพื่อนๆ บ้างนะคะ ปัจจุบัน ก็ "วางมือ" แล้ว ล่ะค่ะ ภาพสวย ๆที่พี่เห็นนี้ พลอยนำมาจาก อินเตอร์เน็ต ค่ะ แต่ต้องเป็นภาพ ที่พลอย "คัดเลือก" แล้วค่ะ ว่าพลอย "ชอบ" ค่ะ ดังนั้น ไม่ใช่ว่าทุกภาพ พลอยจะนำมาประกอบหมดนะคะ แต่บางกระทู้ ก็เป็น ฝีมือพลอยเองค่ะพี่ ภาพนี้ ก็ฝีมือพลอยเองค่ะ แค่ "สมัครเล่น" ค่ะพี่ ลองดูค่ะ ... จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 21 ก.พ. 53 15:41:49

ความคิดเห็นที่ 26 ... ... จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 21 ก.พ. 53 15:57:43

ความคิดเห็นที่ 27 ... ... จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 21 ก.พ. 53 15:58:25

ความคิดเห็นที่ 28 ... ... จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 21 ก.พ. 53 15:59:57

ความคิดเห็นที่ 29 ๏ แสงแดดลอดสอดม่านเหมือนซ่านสุข ราวมือแม่แตะปลุกลุกเถิดหนา ค่อยเคลื่อนกายย้ายที่แกะขี้ตา กระโดดหาเปิดเน็ตวิเศษพลัน เช็คกระทู้ดูเฟ้นความเห็นไหม่ เห็นพิไลพิลาสตาภาพพาฝัน จากแม่พลอยนำพาหวานมาปัน พร้อมจำนรรฝากพี่ฝีปากคม คนนะจ๊ะหาเช่นเป็นหลินฮุ่ย จะแก้มตุ่ยปากหวานปานขนม เห็นเป็นเสือเป็นสางอ้างคารม หยอดคำหวานซ่อนขมเป็นลมลวง ถึงมองเห็นเป็นเสือจงเชื่อเถิด ใช่เลอเลิศสะแมนแตนจากแดนสรวง เป็นเสือแก่เขี้ยวก็เจ็บเล็บก็กลวง เหมือแมวง่วงขี้เซาเจ้าอย่ากลัว ๚ะ๛ เผลอตอบไปอีกแหระ อิอิ แก้ไขเมื่อ 22 ก.พ. 53 08:26:57 จากคุณ : ศาลายา เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 53 08:24:47

ความคิดเห็นที่ 30 ... แสงแดดเอ๋ย อุ่นสะท้อน ออดอ้อนหล้า เป็นม่านเงา นวลตา คราสาดสาย ตื่นเช้านิด บิดขี้เกียจ ค่อยเหยียดกาย แว่วเสียงชาย ร่ายหวาน ปานหยอกล้อ !!!... ต้องลุกลน หาต้นตอ อ๋อจากเน็ต วลีเด็ด ขั้วหัวใจ พาให้ฝ่อ ภายนอกขรึม ซึมนิ่ง ประวิงพ้อ- แอบหวานส่อ แสร้งหยด ประพจน์นั้น ... ... ช่างกระไร ใยเปรียบ เทียบหลินฮุ่ย หมีแก้มตุ่ย น่ารัก ชักไหวหวั่น แหย่เสื่อหลับ ปั๊ปตื่น ยากขืนรั้น หนีไม่ทัน คงตะปป  ขบกัดตาย ... ... จะแมวซื่อ เสือเซื่อง คงเชื่องหรอก เผลอเป็นออก ลายเปลี่ยว เขี้ยวเล็บหลาย ยิ่งขี้เซา เข้าตำรา ว่าเชิงชาย ยามดุร้าย กระหายเหยื่อ เหี้ยมเหลือทน ... .......... 5555 ..........   ภาพถ่ายฝีมือพลอยค่ะ ... 55 ... ดอกหญ้าน้อย ๆ ริมทาง ... แก้ไขเมื่อ 22 ก.พ. 53 09:33:49 จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 53 09:26:26

ความคิดเห็นที่ 31 ตอนอ่านเจอ เผลอขำเจ็บ เมพขิงขิง บอกตามจริง ไม่เข้าใจ ในภาษา ยกหูโทรฯ ผู้เชี่ยวชาญ ท่านบอกมา สุ กลัวว่า จะเชย ถ้าเอ่ยไป หากจะพูด ว่าแก่ ให้แน่ชัด เริ่มอึดอัด เล็กน้อย ถ้อยปราศรัย หากแค่ขำ ไม่ถือสา ว่ากระไร อยู่ที่ใจ หรอกหนา จะเปรียบเปรย อ่านสำนวน ชวนฝัน ถึงวันผ่าน เหมือนตำนาน เรื่องเล่า เอามาเผย สารพัน งานกวี ดีจังเลย เหมือนคุ้นเคย ด้วยพจน์ รจนา ให้อารมณ์ เริงรื่น ชื่นสดใส งามจับใจ บทกวี ที่หรรษา สุขคลอเคล้า เย้าหยอก บอกอุรา- ของคนเขียน ได้ว่า เป็นเช่นใด/... แก้ไขเมื่อ 22 ก.พ. 53 20:03:53 จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 53 10:26:08