รักสามเส้า?...

เมื่อวันหนึ่งที่ใครอีกคนเข้ามาในชีวิตของเขา..ความผูกพันธ์ที่มีให้กันมาเป็นสิบปีพังทลายลง เค้ารู้จักกันแค่สองเดือน..พามานอนเตียงเดียวกันที่เรานอน..เรารู้ความจริง...แต่ทำอะไรไม่ได้ นอกจากทน พอเริ่มทนไม่ไหว โวยวายกี่ครั้ง ทะเลาะทุกครั้ง ก็เป็นฝ่ายถูกปฏิเสธ ไม่เคยถูกเลือกเลยแม้แต่ครั้งเดียว..เหตุผลง่ายๆๆๆสิบสองปีที่รู้จักกันมา มันไม่เคยรู้สึกว่าใช่...และวันนี้เจอแล้ว คนที่ใช่ และเจ็บกว่านั้น คือ ทุกครั้งต้องทนกับคำว่า เราเลิกกัน คนไม่ใช่ยังงัยก็ไม่ใช่ ยังงัยก็ไม่เอาแล้ว ยอมรับความจริงสักที และไปจากห้องนี้ซะ อยากใช้ชีวิตกับคนที่ใช่..
สงสัยมาตลอดผู้หญิงคนนั้นเขาคงดีกว่าเรามาก...แต่สิ่งเดียวที่สงสัย คือ ทำไม เขารุ็ว่าเตียงนี้มีคนอื่นนอนอยู่ พอเขาไม่อยู่ห้องก็เขามานอน เรื่องอื่นพอที่จะยอมกันได้ แต่นอนเตียงเดียวกัน โดยห้องที่นอนก็เป็นห้องที่รู้อยู่แก่ใจว่าเค้าอยู่กับแฟน ข้างของเครื่องใช้ก็เห็นๆๆ บางทีน่าจะถือสาและหาที่นอนที่อื่นดีกว่า
วันนี้ครบหนึ่งปีเต็มที่ทนกับเหตุการณ์นี้ สภาพนี้ หลังจากวันนี้เราจะต้องเป็นฝ่ายเดินจากไป ในเมื่อผู้หญิงอีกคน เขาไม่รุ็สึกรู้สา ไม่คิดจะทำอะไร ยอมรับสภาพที่เป็นอยู่ได้ เราก็คงต้องยอม อยู่คนเดียวบางทีคงดีกว่าอยู่กันสามคน...เสียดายอดีต..เสียดายเวลา...เสียดายความรัก...
ถ้าใครตกอยู่ในสภาพเราสามคน..โปรดจำไว้...ว่า..ไม่ว่าคุณจะมาก่อนมาหลัง คุณต้องนิ่งและเงียบไว้ให้มากที่สุด เพราะเมื่อใดที่ใครเอ่ยถามว่าจะเลือกใคร...ผู้ตั้งคำถามจะไม่เป็นฝ่ายถูกเลือกแน่นอน...เพราะคนกลางเขาต้องการสอง ไม่ใช่หนึ่ง การบอกให้เลือกคือ การบีบคั้นคนกลาง เปรียบเสมือนการทำร้ายจิตใจนั่นแหละ แล้วเขาจะเลือกคนที่ทำร้ายเขาทำไม..(ถ้าคุณอยากได้เขานะ...แต่ถ้าไม่อยากได้ก็โวยวายเข้าไว้) แต่สิ่งเดียวที่ขอบอกว่าความรัก...สิ่งสำคัญมีแค่สิ่งเดียว คือ รักเดียวใจเดียว...ถ้าวันไหนเขาไม่มอบคำนี้ให้คุณ เดินไปจากเขาซะเถอะ...ไม่มีประโยชน์ที่จะทนจริงๆๆเราทนมาแล้ว...วันนี้เรารู้และแน่ใจว่าเสียเวลา..และเปลืองน้ำตาจริงๆๆ
ปล.บางทีคนมาทีหลัง เมื่อรู้ความจริงว่าเขามีใครอีกคน น่าจะรอ ปล่อยให้เขาได้เคลียร์ตัวเองก่อน แล้วค่อยคบกัน...

จากคุณ	: my_kwan@windowslive.com
เขียนเมื่อ	: 18 ก.พ. 53 01:23:04 A:124.157.133.99 X: