อีกา
|
|
ช้าขมุกขมัวเหมือนทั้งโลกกำลังโศกสลดกับความบ้าคลั่งและเห็นแก่ตัว อันเป็นสันดานหยาบช้าของมนุษย์โลก
โลกกำลังจะตาย เรากำลังจะตาย
ผมเดินเต็ดเตร่เพื่อที่จะเข้าไปปั่นจักรเหมือนเป็นวงจรอุบาทว์ ความรื่นรมย์ในชีวิตแต่ละวันคือการชมนกชมไม้ข้างทางก่อนถึงกรงขังอัันทรงเกียรติ
ทันใดนั้น
เสียงตีปีกผึบผับของนกขนาดใหญ่บินอยู่เหนือหัว ขนดำขลับดูกลมกลืนกับฟ้ามืดหม่น ดังเป็นลางก่อนวันมหาวิปโยค
อีกาตัวนั้นแผดเสียงแหบหยาบระคายหู ฟังดูน่าสมเพชและน่าสยองในคราวเดียวกัน
ดวงตาแข็งกร้าวมองมาอย่างไร้ความหมาย ราวกับมันมองเห็นหลุมลึกสุดปลายขอบโลกของใครคนหนึ่งที่มองมันอยู่บนพื้นถนน
ผมมองตอบ
การสื่อสารเกิดขึ้นในระยะสั้นๆ ไม่มีคำเอ่ยใดๆที่มีความหมาย ไม่มีประโยคใดๆที่ตีความหมายออกมาเป็นภาษามนุษย์ได้
มันกำลังรอดูเกมห้ำหั่นหฤหันษ์ เกมของมนุษย์ผู้ชื่นชอบการดื่มด่ำรสชาติโลหิตของเผ่าเดียวกันเอง
ผมหยิบชิ้นฝรั่งเอาเข้าปากเคี้ยวกรุบกรับ ตามองลึกไปยังตาของสัตว์ต่างสายพันธ์ุ
รู้สึกได้ถึงความโหดเหี้ยมที่ฝังรากลึกอยู่ในสันดานของตัวเอง
และแอบอิจฉามันอยู่ลึกๆ
ผมได้กลิ่นคาวเลือดคละคลุ้งมา
อีกาตัวนั้นบินหนีไปแล้ว...
จากคุณ |
:
น้ำพริกหอม
|
เขียนเมื่อ |
:
19 ก.พ. 53 17:46:51
|
|
|
|