กระทงกับแสงเทียนในอ่างสีดำ (ฉบับคำกลอน) # ๖
|
|
. . . เธอชื่อ . . . วีรยา ฉันหลับตาคิด คุ้นคุ้นอยู่ นิดนิด ชื่อนี้ไฉน . . . แท้อ้ายพจ เคยแนะนำกัน นั่นยังไง แต่สมัย เมื่อนาน กาลกัปกัลป์
ฉันรู้จัก ยายฝ้าย แต่ใส่คอซอง เธอเปนน้อง ที่รักเรียน เพียรขยัน ยังชอบว่า หน้าตา น่าเอ็นดูครัน เธอมาหมั่น เรียนดนตรี กับพี่พจนาถ
มาพบกัน ครั้งนี้เห็น เธอเปนสาว สวยพร่างพราว บุคลิกงาม ความองอาจ เปนวิทยากร ที่ดี มีความสามารถ คงก้าวหน้า ในโอกาส ต่อนี้ไป . . .
. . . . .
เช้าไปส่ง ยายฝ้ายวุ่น ขอบคุณฉัน จึงจับมือ น้องพลัน แล้วยิ้มให้
" . . .พี่เห็นน้อง มีความสุข พี่ก็ดีใจ อ้ายพจมัน ใช่ใคร ก็ . . . เพื่อนพี่ . . ."
ยายฝ้ายหลบ ตาเขิน เมินสายตา " . . . พี่จุ๊ขา ไม่มี อะไรนี่ . . . ก็แค่มา คุยงาน ผ่านไปที . . . " ฉันทิ้งท้าย " . . . หนูคิดดี ดี ก็แล้วกัน . . ."
. . . . .
เดินกลับมา จากบ้านน้อง ฉันต้องยิ้ม ด้วยเอมอิ่ม ในหัวใจ ได้ดังฝัน คราวนี้เหลือ อ้ายเพื่อนบ้า ต้องว่าพลัน ต้องถามมัน เสียแล้วหนา ถ้าอยากรู้ . . . . .
จากคุณ |
:
พจนารถ๓๒๒
|
เขียนเมื่อ |
:
6 มี.ค. 53 01:38:10
|
|
|
|