ความคิดเห็นที่ 1 ในสมัยนั้นอธิการโรงเรียนแสงทองวิทยา มีสมัยนิยมคือแจกสมุดเล่มสีเขียวเล็ก ๆ บรรจุระเบียบข้อบังคับโรงเรียน และคำสอนคติพจน์ของศาสนาคริสต์ไว้ในสมุดเล่มนี้ เวลาอบรมให้โอวาสก็ย้ำก็เตือนให้อ่านให้ท่องเล่มนี้ให้ได้ และบังคับให้มาออกข้อสอบในวิชาศีลธรรมด้วย ลืมเล่าไปว่าวิชาศีลธรรมสมัยนั้นสอนแต่เรื่องศาสนาคริสต์ ศาสนาพุทธไม่เคยสอนแต่อย่างใด มีสอนก็อยู่ปนกับวิชาอื่น ทำให้สวดมนตร์หรือท่องคำสวดไม่เป็นเลยจนจบชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 ตอนไปเรียนต่อกรุงเทพฯ จึงพอรู้ประสาบ้าง การพกสมุดระเบียบเล่มสีเขียว ไม่ต่างกับพวกเร็ดการ์ดหรือพวกบ้าลัทธิสมัยก่อน ที่ต้องมีสมุดสีแดงหรือสมุดคำสอนลัทธิประจำตัวตลอดเวลา เล่มแรกอธิการแจกให้ แต่ถ้าไม่พกมาเวลาตรวจ ก็จะหักคะแนนความประพฤติห้าคะแนน แต่ถ้าไปซื้อจำไม่ได้ว่าเล่มละสองบาทหรือห้าบาท เรียกว่าค้ากำไรกันเกินควร ขูดรีดทางชนชั้นอะไรทำนองนั้นเชียวแหละ สำหรับเรื่องนี้เวลาให้ครูประจำชั้นตรวจ แกก็มักจะทำเป็นไม่รู้ไม่เห็นบ้าง แต่ถ้าครูคนอื่นตรวจหรืออธิการมาตรวจ เรียกว่าโดนกันเป็นประจำ อย่างว่า ครูหลายคนที่สอนมักจะไม่ค่อยชอบเด็กห้องนี้ส่วนหนึ่งอยู่แล้ว เรียกว่า ชอบคุยกันในเวลาเรียน การบ้านก็ไม่ค่อยยอมส่ง ไม่รับผิดชอบ อะไรทำนองนั้น  แต่ส่วนเด็กที่ขยันก็ขยันมาก เพราะถ้าเรียนได้ลำดับหนึ่งถึงสิบก็มีสิทธิ์ย้ายไปห้อง ก.-ค ทีเดียวแหละ ยังจำสภาพห้องเรียนได้คือ โต๊ะนักเรียนเป็นแบบคู่คือเป็นแบบโต๊ะเรียนและเก้าอี้ทำคู่กัน นั่งเรียนพร้อมกันสองคน เลิกเรียนก็ต้องนำกระเป๋านักเรียนกลับบ้าน ทั้งหมดไม่มีการวางไว้ที่โต๊ะเรียน ไม่มีลิ้นชักปิดเปิด เวลาทำเวรตอนเย็นนักเรียนก็กวาด ๆ แล้วก็กลับบ้านได้ แต่ถ้ามีรายการศึกวันทรงชัย ก็จะมีแรงงานเพื่อนร่วมห้องช่วยกันยกตั้งวางเป็นแถวให้ เป็นคอกมวยสี่เหลื่ยมไว้เป็นทีทำศึกวันทรงชัย หรือล้างตากันให้หายสงสัย เรียกว่า นักมวยมีหน้าที่ต่อยกันอย่างเดียว ไทยมุงหรือกองเชียร์ทำหน้าที่ยกโต๊ะเก็บโต๊ะให้ทั้งก่อนและหลังศึกล้างตา ถ้าจำไม่ผิดก็เคยใช้บริการสองครั้ง กลับบ้านหน้าบวมแดงโดนแม่ตีซ้ำเรื่องนี้ กับเพื่อนที่ก่อศึกวันทรงชัยยังจำกันได้ดี พูดคุยเรื่องนี้ทีไรก็ยังขำกันไม่หายสักที ครูเสน่ห์เคยมาพบเพื่อนอีกคู่หนึ่งในวันศึกทรงชัย จำได้แกก็ไม่ถึงกลับห้ามปรามอะไร ปล่อย ๆ ให้จัดการกันเสร็จแล้วก็แล้วกันไป เพราะพอเสร็จแล้วก็มักจะจับมือคืนดีกัน คงเข้าใจว่าเป็นวัยของเด็กกำลังจะเริ่มแตกหนุ่ม หรืออยากลองกำลังตามประสาเด็กที่เลียนแบบรุ่นพี่ แต่หลังจากนั้นศึกวันทรงชัย ก็ย้ายสนามมวยไปอีกที่แห่งหนึ่ง คือโรงเรียนศรีนครวิทยา ก่อนที่จะเป็นโรงเรียนอีกครั้ง ขอทบทวนความจำก่อนจะเขียนในส่วนนี้ นี่คือความทรงจำถึงครูประจำชั้นคนหนึ่ง เขียนไว้ก่อนที่ความทรงจำจะเลือนหายไป จากคุณ : ravio เขียนเมื่อ : 6 มี.ค. 53 21:22:24

ความคิดเห็นที่ 2 สภาพโต๊ะนักเรียนสมัยก่อน (แบบจำลองใกล้เคียงแต่ไม่ใช่) ของเดิมเป็นไม้ทั้งหมดทาสีดำ จากคุณ : ravio เขียนเมื่อ : 6 มี.ค. 53 21:39:58

ความคิดเห็นที่ 3 ความจำดีมากๆ เลยค่ะ จากคุณ : scottie เขียนเมื่อ : 7 มี.ค. 53 00:33:57

ความคิดเห็นที่ 4 สมัยเด็กๆ ตกเลขเหมือนกันค่ะ คืออะไรที่เกี่ยวกับตัวเลขนี่ไม่เอาเลย พูดถึงเรื่องสวดมนต์นี่ลืมไปเลย จริงๆ ด้วยค่ะ พอย้ายมาเข้าโรงเรียนที่ต้องสวดมนต์แล้วสวดไม่เป็น จากคุณ : กุลธิดา (kdunagin) เขียนเมื่อ : 7 มี.ค. 53 03:04:56

ความคิดเห็นที่ 5 เราว่า ห้องเรียนที่เป็นที่ ห้อง ก ห้อง ข มีเสน่ห์นะ แต่ไม่เคยได้เข้าเลย โตมาก็มีแต่ 1/1     2/1    ไปแล้ว จากคุณ : ลำบากใจจัง~ ทีเกิดมาหน้าตาดี เขียนเมื่อ : 7 มี.ค. 53 06:46:14

ความคิดเห็นที่ 6 ผมสอบตก ม.๖ แต่ได้แค่ ม.๔ เพราะ ม.๕ มัวแต่วิ่งหนีลูกระเบิด แต่บทสวดมนต์ผมจำมาสวดทุกคืนในปัจจุบันครับ. จากคุณ : เจียวต้าย เขียนเมื่อ : 7 มี.ค. 53 08:35:24

ความคิดเห็นที่ 7 มาอ่านที่นี่อีกทีค่ะ จากคุณ : tiki_ทิกิ เขียนเมื่อ : 8 มี.ค. 53 01:35:13