ดังหลง...รักเสพติด(โคลงสี่สุภาพ)
|
|
หลง ดังเดินสู่ห้วง............ความฝัน รัก ยื่นทางสวรรค์..........มอบให้ ใน จิตพร่างอนันต์..........เปรมใคร่ ฝัน ใฝ่เหมือนดังได้.........กอดอุ้มเยือนสม
พรม มนต์เมารื่นเคลิ้ม........หลืบหวาน ทรวง เหลื่อมรอยลืมกาล......พลั่งฟ้อง เพลิน ในช่วงตำนาน.............หอมกรุ่น เนา เช่นหลงเสพต้อง.........พิษร้ายยาหลอน
ขอน คะนึงแทรกใกล้...........ทุกยาม ไฟ เหม่อมารุมตาม............สุดห้าม พิษ ไววิ่งทวงถาม...............ชวนตื่น แปลก ที่เรามิข้าม...................กับห้วงหลากไหว
ไย หวงหาทุกครั้ง..............ทุกคืน คอย เร่าจนยอมยืน..............ล่วงหน้า หวน ปลอบด่าวคราฝืน.........จำห่าง หา เบื่อจะหยุดคว้า..............แหล่งพร้อยหลอกหวาม
ยาม หดหายเกือบคล้าย........มรคา ขาด สื่อเติมปัญญา..............เหลี่ยมสู้ อยาก เพียงแค่หลับตา............หนีเบื่อ ตาย เพราะหงอยเลียบรู้.........หลอกให้ลืมสรวล
5555 อาจเพราะแผ่นดินไหวบ่อยในระยะนี้ ทำให้อากาศที่เริ่มร้อนถึง30องศา ตกลงมาที่8องศาอีกคราว ทำให้มี่นั่งดื่มกาแฟไป พร้อมเขียนโคลงรักไปได้รอด อิอิ ทั้งๆที่ "อารมณ์คิดรัก" หมดไปนานตั้งแต่เห็นชนทะเลาะกันทั่วโลกนะ .....
จากคุณ |
:
y@mie
|
เขียนเมื่อ |
:
9 มี.ค. 53 11:31:07
|
|
|
|